Αναρτήθηκε από τον/την olympiada στο Οκτωβρίου 13, 2013
Τρία χρόνια έχουν περάσει από την δολοφονική επίθεση στο υποκατάστημα της τράπεζας Μarfin στην οδό Σταδίου στις 5 Μαΐου 2010. Τότε ο τραγικός απολογισμός ήταν ο θάνατος τριών ανθρώπων (η μία ήταν η Αιγιώτισσα Αγγελική Παπαθανασοπούλου, η οποία μάλιστα ήταν και έγκυος) που δούλευαν στην τράπεζα αλλά και ο εμπρησμός στο βιβλιοπωλείο «Ιανός», όπου κινδύνεψαν 24 άτομα που βρίσκονταν εντός αυτού.
ΑΠΟΚΑΛΥΠΤΕΤΑΙ το βούλευμα του Συμβουλίου Πλημμελειοδικών Αθηνών στους φυσικούς αυτουργούς των επιθέσεων
Σύμφωνα με το βούλευμα που αποκαλύπτεται σήμερα, δράστης της επίθεσης στην τράπεζα είναι ο Θεόδωρος Σίψας, ο οποίος
παραπέμπεται να δικαστεί για τα εγκλήματα της «ανθρωποκτονίας εκ προθέσεως τελεσθείσας σε ήρεμη ψυχική κατάσταση, κατά συναυτουργία και κατά συρροή τετελεσμένης και εν απόπειρα, της εκρήξεως εκ της οποίας επήλθε θάνατος και κίνδυνος για ανθρώπους και ξένα πράγματα, της κατασκευής και κατοχής εκρηκτικής βόμβας και της απρόκλητης φθοράς ξένης περιουσίας δια εκρήξεως από πρόσωπο που είχε καλυμμένα τα χαρακτηριστικά του προσώπου του».
παραπέμπεται να δικαστεί για τα εγκλήματα της «ανθρωποκτονίας εκ προθέσεως τελεσθείσας σε ήρεμη ψυχική κατάσταση, κατά συναυτουργία και κατά συρροή τετελεσμένης και εν απόπειρα, της εκρήξεως εκ της οποίας επήλθε θάνατος και κίνδυνος για ανθρώπους και ξένα πράγματα, της κατασκευής και κατοχής εκρηκτικής βόμβας και της απρόκλητης φθοράς ξένης περιουσίας δια εκρήξεως από πρόσωπο που είχε καλυμμένα τα χαρακτηριστικά του προσώπου του».
Στο εδώλιο μαζί με τον Σίψα θα καθίσει και ο Παύλος Αντρέεβ, ως υπαίτιος της επίθεσης στο βιβλιοπωλείο «Ιανός», κατηγορούμενος για τα αδικήματα της «απόπειρας της ανθρωποκτονίας τελεσθείσας σε ήρεμη ψυχική κατάσταση».
Το αξιοσημείωτο είναι πως το βούλευμα συντάχθηκε τον περασμένο Μάιο, ωστόσο ακόμα δεν έχει προσδιοριστεί η ημερομηνία διεξαγωγής της δίκης, παρ’ όλο που πρόκειται για μια υπόθεση που συγκλόνισε το Πανελλήνιο και όλοι ζητούσαν να μάθουν τους υπαίτιους αυτής της τραγωδίας!
Κατά τους δικαστές οι δολοφονικές επιθέσεις ήταν σχεδιασμένες βήμα-βήμα και υπήρχε προμελέτη των εγκλημάτων.
Μάλιστα ένας από την ομάδα των 11-12 ατόμων, σύμφωνα με τις ένορκες καταθέσεις δεν ενέδωσε στις προτροπές των ανωτέρω να ρίξει τον εκρηκτικό μηχανισμό-βόμβα μολότοφ. Αντιθέτως με προφανή ανθρωποκτόνο σκοπό, σύμφωνα με όσα αναφέρεται στο βούλευμα, εκστόμισε «θα σας κάψω»!
Real.gr
Διαδώστε το!
Αυτή η καταχώριση έγινε στις Οκτωβρίου 13, 2013 στις 11:08 πμ υπό ΕΠΙΚΑΙΡΟΤΗΤΑ. Μπορείτε να παρακολουθήσετε τα όποια σχόλια σε αυτό το άρθρο μέσω RSS 2.0 ροή. Μπορείτε αφήστε σχόλιο, ή trackback από τον δικό σας ιστότοπο.
AΝΩΝΥΜΟΣ είπε
Επίσης, αφέθηκε ελεύθερος υπό όρους ο ύποπτος για τον εμπρησμό του βιβλιοπωλείου «Ιανός», καθώς οι μάρτυρες που κλήθηκαν στον ανακριτή δεν τον αναγνώρισαν.
Στον πρώτο επιβλήθηκαν οι περιοριστικοί όροι της απαγόρευσης εξόδου από τη χώρα, της συμμετοχής σε διαδηλώσεις και η εμφάνιση σε αστυνομικό τμήμα σε τακτά διαστήματα.
O ίδιος φέρεται να αμφισβητεί τα στοιχεία της δικογραφίας, τόσο το φωτογραφικό υλικό, όσο και την ανώνυμη επιστολή που τον «έφερε» κατηγορούμενο για τον εμπρησμό της Marfin.
Υποστηρίζει ότι στοχοποιήθηκε από την Αστυνομία με μια ανώνυμη επιστολή πολίτη, που, όπως αναφέρει, είναι ανίσχυρη νομικά.
Στην επιστολή σημειώνεται ότι ο κατηγορούμενος και άλλα δύο άτομα που κατονομάζονται, ήταν «επικεφαλής» των επεισοδίων στην Κερατέα και «μπροστάρηδες στο κάψιμο της τράπεζας».
Φέρεται, επίσης, να επισημαίνει πως ο ανακριτής της υπόθεσης έλαβε αρνητική απάντηση όταν ζήτησε, τον περασμένο Νοέμβριο από την Διεύθυνση Εγκληματολογικών Ερευνών (ΔΕΕ),να ταυτοποιήσει φωτογραφίες του με αυτήν του μασκοφόρου δράστη του εμπρησμού.
Ο κατηγορούμενος επικαλείται φωτογραφίες του από κάμερες ασφαλείας, στις οποίες φαίνεται στις 13.44 μ.μ. της ημέρας εκείνης, να βρίσκεται στην Ομόνοια και να φορά διαφορετικά ρούχα από αυτά που φορά σε φωτογραφίες ο δράστης, στις 14.00 μμ έξω από την Marfin.
Από τους έξι αστυνομικούς που έχουν καταθέσει, σύμφωνα με πληροφορίες του Αθηναϊκού Πρακτορείου Ειδήσεων, ένας μόνο φαίνεται να υποστηρίζει ότι τα χαρακτηριστικά και ο σωματότυπος του κατηγορουμένου μοιάζουν με αυτά του δράστη.
Στον κατηγορούμενο που είναι 32 ετών, ομογενής απο το Καζακστάν, επιβλήθηκαν οι περιοριστικοί όροι της απαγόρευσης εξόδου από τη χώρα και της υποχρέωσης εμφάνισης, δύο φορές τον μήνα, σε αστυνομικό τμήμα.
Ο 32χρονος αρχικά αναγνωρίστηκε από υπάλληλο του βιβλιοπωλείου να έχει ομοιότητες με έναν από τους δράστες της επίθεσης, με βάση φωτογραφίες της αστυνομίας από το πλήθος των διαδηλωτών.
Στην συνέχεια, όμως, όταν στον εν λόγω υπάλληλο επιδείχθηκαν φωτογραφίες του 32χρονου κατέθεσε ότι δεν τον αναγνωρίζει.
Το ίδιο συνέβη και με άλλον αυτόπτη μάρτυρα, ο οποίος, αρχικά από φωτογραφίες πλήθους, έδωσε πιθανότητα «70%» να είναι δράστης της επίθεσης στο βιβλιοπωλείο ο 32χρονος, αλλά εκ των υστέρων δεν τον αναγνώρισε.
Η υπόθεση έσκασε σα βόμβα το πρωί της Παρασκευής, όταν η Κρατική Ασφάλεια, μιμούμενη τα κατορθώματα της αντιτρομοκρατικής, προχώρησε σε «αιφνιδιαστικά» … προαναγγελθείσες και προπαρασκευασμένες από το επικοινωνιακό ιερατείο της προπαγάνδας προσαγωγές.
Προσαγωγές, τις οποίες πλάσαραν στα συνεργαζόμενα μέσα ως «συλλήψεις», δημιουργώντας ευθύς εξαρχής με υποδόρια γκαιμπελική μέθοδο την ψευδαίσθηση στην κοινή γνώμη, πως έπιασαν τους δράστες. Παλιά τους τέχνη κόσκινο. Απλώς να θυμίσουμε, πως η ίδια ακριβώς υπηρεσία, με την ίδια εξίσου επικοινωνιακή στρατηγική, «εξιχνίασε» όπως ίσως θα θυμάστε και την πολύκροτη υπόθεση της Κωνσταντίνας Κούνεβας, καταδιώκοντας ως δράστη έναν πρώην συνάδελφο της.
Και μπορεί η συνείδηση της κοινής γνώμης να θεωρεί ότι η υπόθεση έχει κλείσει, ο φάκελος που αραχνιάζει στο χρονοντούλαπο της Θέμιδας, εξακολουθεί να διατηρείται στο μούσκιο με την κόκκινη σφραγίδα «Ανεξιχνίαστη Υπόθεση».
Η τρίτη και τελευταία φορά που η υπόθεση «εξιχνιάστηκε» ήταν στις αρχές Ιουλίου του 2010, όταν παλινδρόμησε για μια ακόμα φορά μεταξύ φθοράς και αφθαρσίας και μάλιστα ενώ είχε προηγηθεί τον Δεκέμβρη του 2009 επικήρυξη του δράστη με 1.000.000 ευρώ από το τότε υπουργό Προστασίας του Πολίτη, τον πολύ Μιχάλη Χρυσοχοΐδη.
Δεν είναι όμως το περιστατικό της Κούνεβα το μοναδικό όπως θα δούμε παρακάτω, που χρησιμοποιήθηκαν ακριβώς τα ίδια υλικά προπαγανδιστικής στρώσης, ώστε να σερβιριστεί στην πρόθυμη κοινή γνώμη για εξαγνισμό και εξιλεωτική κάθαρση της τραγωδίας, η σύλληψη συγκεκριμένων και συγκεκριμένης πολιτικής προέλευσης δραστών, ως προέκταση της οργανωμένης προσπάθειας για τη δαιμονοποίηση ενός παραδοσιακού αντικαθεστωτικού χώρου.
Στο σημείο αυτό παρουσιάζει εξαιρετικό ενδιαφέρον να δούμε πως βίωσε την προσαγωγή του ένας από τους 4 εν δυνάμει ύποπτους, με επιστολή του που αναρτήθηκε στο Athens.indymedia.org την Πρωτομαγιά. «Με πήγαν σε κάποιον διαμορφωμένο χώρο-δωμάτιο μου είπαν να μπω μέσα πρώτα μόνος, ύστερα με κάποιον της ασφάλειας δίπλα μου, και ύστερα πάλι μόνος, δίνοντας μου να φορέσω το καπέλο που είχαν κατασχέσει από το σπίτι μου, ολοκληρώνοντας για αυτούς έτσι την διαδικασία της “αναγνώρισης” αφού, απ ότι κατάλαβα είχαν περάσει κάποιοι μάρτυρες, εξωτερικά του χώρου ώστε να με αναγνωρίσουν».
Η Κρατική Ασφάλεια λοιπόν, έκανε το πρωινό της Παρασκευής στις 29 του μήνα το ντου, τσουβάλιασε αρχικά τρεις και στη συνέχεια ακόμη ένα νεαρό υπήκοο Καζακστάν, παρουσίασε τις προσαγωγές ως συλλήψεις και πραγματοποίησε κατ’ οίκον έρευνες, σε μια προσπάθεια ανακάλυψης κάποιου ενοχοποιητικού στοιχείου.
Γιατί οι μαρτυρίες αυτοπτών, όπως έχει αποδείξει η εμπειρία του παρελθόντος κατακρημνίζονται σα χάρτινος πύργος και τα εκατοντάδες βίντεο που θα εμφανίσουν, δεν δείχνουν κάποιον από τους ύποπτους έξω από το κρεματόριο της Marfin, ή από τον «Ιανό».
Γιατί όμως τότε έγιναν οι κατεσπευσμένες προσαγωγές, με την Ασφάλεια να πειθαναγκάζεται εκ των πραγμάτων ν’ αφήσει ελεύθερους τη νύχτα όλους όσοι διέσυρε κι εξέθεσε ως κατά συνθήκη δράστες, για να τους ξανακαλέσει σήμερα για ανωμοτί καταθέσεις ως εν δυνάμει ύποπτους;
Πλησίαζε η μαύρη επέτειος και το θέμα θ’ ανέβαινε ψηλά στα ερευνητικού χαρακτήρα δημοσιογραφικά ρεπορτάζ. Γι αυτό λοιπόν, φρόντισαν να διαρρεύσουν σε συνεργαζόμενα μέσα μέχρι και φωτογραφίες από τη στιγμή της υποτιθέμενης «διανομής» των εμπρηστικών υλών πριν από την επίθεση, στην οποία μάλιστα «διανομή», ενέπλεξαν και μία γυναίκα- φάντασμα. Λίγες ώρες αργότερα, φρόντισαν να προχωρήσουν στις κινηματογραφικού χαρακτήρα προσαγωγές.
Μ’ ένα σμπάρο δυο τρυγόνια λοιπόν. Οι προβολείς της όποιας έρευνας θα στρέφονταν αριστοτεχνικά στις … ραγδαίες «εξελίξεις» και η κοινή γνώμη δεν θα χλεύαζε την εξακολουθητική αδυναμία της αστυνομίας να διαλευκάνει μία ακόμα πολύκροτη εκκρεμή υπόθεση. Άλλωστε, ακολουθούσε σε χρονική απόσταση αναπνοής επίκαιρο τηλεοπτικό αφιέρωμα.
Το γεγονός ότι μεταξύ των «στοιχείων» που βρέθηκαν στις κατ’ οίκον έρευνες είναι ένα πτυσσόμενο κλομπ, μια μάσκα με αποσπώμενο φίλτρο ίδια με αυτή που πιθανολογείται ότι θα φορούσαν οι φονιάδες της Marfin και μία σειρά αντιεξουσιαστικού έντυπου υλικού, δεν πτόησε τους σεναριοπλόκους.
Έλα όμως που οι ίδιοι σε παλιότερες διαρροές … «σεμνύνονταν» πως τουλάχιστον ο ένας από τους 4 εν δυνάμει ύποπτους ήταν υπό παρακολούθηση από κλιμάκιο αστυνομικών της αντιτρομοκρατικής την ημέρα της τραγωδίας και έλεγαν ότι τον έχασαν μόλις αναμείχθηκε στο πλήθος; Τον παρακολουθούσαν επειδή τον θεωρούσαν ύποπτο για συμμετοχή στο … επαναστατικό ταμείο!
Και για να μην ξεχνιόμαστε. Ακριβώς με τα ίδια μέσα και επικοινωνιακές τεχνοτροπίες, είχαν κατασκευάσει την υπόθεση του σπιτιού στην περιοχή του Γκύζη, το οποίο εμφάνισαν ως το φυτώριο της πιο σκληρής κι αμείλικτης εκδοχής της νεοτρομοκρατίας, για να πέσουν τελικά στην παγίδα που οι ίδιοι έστηναν.
Η ίδια αστυνομική υπηρεσία άλλωστε, όπως ήδη σημειώσαμε κατήγαγε θρίαμβο με τη διαλεύκανση της υπόθεσης της Κωνσταντίνας Κούνεβα, που αν η ίδια δεν απέκρουε κατηγορηματικά τη σκευωρία (άλλη θα ήταν η τροπή εάν διατηρούσε κάποιες επιφυλάξεις) ο παλιός συνάδελφος της και βασικός κατά την αστυνομία ύποπτος Σωτήρης Τζιντζίφης, θα σάπιζε σε κάποια φυλακή. Ίσως δε εξαιτίας της στάσης της, κάποιοι να ατύχησαν στο … διαμοιρασμό της επικήρυξης μαμούθ.
Κι επειδή ίσως ενδεχομένως το έχετε λησμονήσει, η συγκεκριμένη υπηρεσία είναι αυτή που εξιχνίασε και συνέλαβε τους δράστες της επίθεσης κατά του πρώην υπουργού και νυν βουλευτή της Νέας Δημοκρατίας Κώστα Χατζηδάκη, όπως επίσης έχει ανακαλύψει όλους τους υπαίτιους των απανωτών βίαιων επιθέσεων κατά δημοσιογράφων, παραγόντων της διαιτησίας και του αθλητισμού.
Για να μη θυμηθούμε ότι μας «ξεφούρνισαν» κάποια στιγμή ως κορυφαία μέλη της Συνωμοσίας Πυρήνων της Φωτιάς, τρεις νεαρούς στο σπίτι των οποίων κατάσχεσαν μικρή παρτίδα βεγγαλικών. Εκτός από την πιτσιρικαρία τότε, είχαν προσαγάγει και τη … μητέρα του ενός, εκλαμβάνοντας την προφανώς ως την σιδηρά ηγερία της νεοτρομοκρατίας. Για τέτοιες επιτυχίες μιλάμε.
Λέξεις 560
Η τραγική υπόθεση της Marfin ωστόσο δεν έχει μόνο την αστυνομικής φαντασιοκοπίας του πράγματος πλευρά. Υπάρχει και η ακόμα περισσότερο σκοτεινή πλευρά του φεγγαριού, που τη σχηματοποιεί η όποια πιθανή- ενδεχόμενη ευθύνη της τράπεζας στην παγίδευση μέσα στο κρεματόριο των τριών υπαλλήλων και του αγέννητου ακόμη βρέφους.
Στις 24 Σεπτεμβρίου του 2010, η εφημερίδα «Το Βήμα» έφερε στο φως το πόρισμα που συνέταξε τον Ιούλιο ο επιθεωρητής Εργασίας Θεοδόσιος Πανταζόπουλος. Η αποκάλυψη της εφημερίδας που δεν διαψεύστηκε, παρέθετε τις διαπιστώσεις από τις απανωτές αυτοψίες του κ. επιθεωρητή.
Σύμφωνα με το πόρισμα, «η μοναδική έξοδος κινδύνου του υποκαταστήματος που βρισκόταν στον ισόγειο χώρο του κτιρίου δίπλα από την κύρια είσοδο της τράπεζας, δεν χρησιμοποιήθηκε από τους εργαζόμενους γιατί στο ισόγειο είχε ξεσπάσει η πυρκαγιά και η ατμόσφαιρα από τον πολύ καπνό ήταν αποπνικτική και αυθόρμητα όλοι οι εργαζόμενοι για να διασωθούν ανέβαιναν προς τα επάνω θεωρώντας πιο ασφαλή τη διαφυγή τους. Επιπλέον αναφέρθηκε από τους εργαζόμενους ότι η θύρα – έξοδος κινδύνου του ισογείου (που δεν θα πρέπει να κλειδώνεται για να μπορεί να ανοιχθεί εύκολα και άμεσα από κάθε πρόσωπο που θα χρειαστεί να την χρησιμοποιήσει) άνοιγε μόνο αν έσπρωχνε κάποιος την μπάρα πανικού της ίδιας της θύρας και συγχρόνως πατούσε και ένα κουμπί σε ένα φορητό τηλεχειριστήριο, που ήταν το μοναδικό σε όλο το χώρο και βρισκόταν στο γραφείο της διευθύντριας στο ισόγειο.
Τη στιγμή του συμβάντος με την ύπαρξη του καπνού θα ήταν εξαιρετικά δύσκολο αν όχι αδύνατο να βρεθεί το μοναδικό τηλεχειριστήριο και να χρησιμοποιηθεί, συγχρόνως με το σπρώξιμο της θύρας για να μπορεί να ανοίξει η θύρα – έξοδος κινδύνου. Επίσης υπάρχουν μαρτυρίες εργαζομένων όπου αναφέρουν ότι το συγκεκριμένο γραφείο είχε πιάσει πρώτο φωτιά που σημαίνει ότι το τηλεχειριστήριο θα είχε καταστραφεί».
Τι όμως όφειλε κατά το πόρισμα να πράξει ο εργοδότης προκειμένου να εξασφαλίσει συνθήκες ασφαλούς εκκένωσης του κτιρίου; «Να λαμβάνει όσον αφορά την πυρασφάλεια και την εκκένωση τα αναγκαία μέτρα τα οποία θα είναι προσαρμοσμένα στο μέγεθος και στη φύση των δραστηριοτήτων της επιχείρησης.
Τέτοια μέτρα είναι:
Α. Η κατάρτιση (από τον εργοδότη) σχεδίου διάσωσης-διαφυγής με χάραξη, διευθέτηση οδών διάσωσης και εξόδων κινδύνου οι οποίες δεν πρέπει να κλειδώνονται προκειμένου να μπορούν να ανοιχθούν εύκολα και άμεσα από κάθε πρόσωπο που θα χρειαστεί να τις χρησιμοποιήσει.
Να επιμορφώνονται-εκπαιδεύονται οι εργαζόμενοι πάνω σε θέματα πυρασφάλειας, πυρόσβεσης και εκκένωσης των χώρων και με πραγματοποίηση ασκήσεων τακτικά, για δοκιμή του σχεδίου διάσωσης-διαφυγής με ορισμό εργαζομένων καθοδηγητών κατάλληλα επιμορφωμένων, ώστε σε περίπτωση κινδύνου οι εργαζόμενοι να μπορούν να διασωθούν. Όλοι οι εργαζόμενοι που ρωτήθηκαν ανέφεραν ότι δεν είχε γίνει καμία εκπαίδευση – αναμόρφωση – επιμόρφωση και ούτε είχε ποτέ πραγματοποιηθεί κάποιου είδους άσκηση εκκένωσης του κτιρίου.
Μόνο μία εργαζόμενη ανέφερε ότι είχε γίνει κάποια χρονική στιγμή επίδειξη της χρήσης των πυροσβεστήρων και ότι είχαν διανεμηθεί ενημερωτικά φυλλάδια για θέματα πυροπροστασίας σε όλο το προσωπικό χωρίς να θυμάται πότε.
Β. (Ο εργοδότης οφείλει) να διαθέτει πιστοποιητικό πυρασφάλειας που εκδίδεται από την πυροσβεστική υπηρεσία. Για το πιστοποιητικό αυτό απαιτείται να γίνει μελέτη του χώρου της εγκατάστασης όπου θα αναφέρονται τα συγκεκριμένα μέτρα πυρόσβεσης – πυροπροστασίας που προβλέπονται από τη νομοθεσία για τη συγκεκριμένη φύση και δραστηριότητα της επιχείρησης ανάλογα με την έκταση, το είδος και τον αριθμό των εργαζομένων και τρίτων (όπως αριθμός εξόδων κινδύνου, είδος και ποσότητα εξοπλισμού πυρόσβεσης κλπ.).
Η επιχείρηση δεν είχε το προαναφερόμενο πιστοποιητικό».
Αλήθεια, ποια να είναι η τύχη του επιβαρυντικού για την εταιρεία πορίσματος;