Του Δημήτρη Κατσαγάνη
Τα τέσσερα βασικά «υλικά» της ασφαλιστικής «βόμβας» στην Ελλάδα περιγράφουν, οι Μίκαελ Μπρέουνιγκερ και Κριστίνα Μπενίτα Βίλκε (Ινστιτούτο της Παγκόσμιας Οικονομίας του Αμβούργου – HWWI) σε μελέτη τους με θέμα τη «μελλοντική σταθερότητα των ευρωπαϊκών κοινωνικών κρατών», η οποία εκδόθηκε πριν λίγες μέρες από το Γερμανικό Ινστιτούτο για τις Συντάξεις του Γήρατος (Deutsche Institut der Alterversorge).
Ποια είναι αυτά τα «υλικά»;
• Η Ελλάδα είναι από τις πιο «γερασμένες» χώρες στην Ευρώπη.
Το 2030 σχεδόν το 40% του πληθυσμού της χώρας θα είναι πάνω από 65 ετών.
• Οι συντάξεις καλύπτουν (ασύγκριτα σε σχέση με άλλες χώρες της ΕΕ ) το μεγαλύτερο μέρος των κοινωνικών δαπανών.
• Το «σιωπηρό» κρατικό χρέος που προέρχεται από τις επερχόμενες απαιτήσεις του ασφαλιστικού συστήματος ξεπερνούν το 600% του ελληνικού ΑΕΠ (περίπου 180 δις. ευρώ) δηλαδή αντιστοιχούν στο τριπλάσιο του σημερινού δημοσίου χρέους (175% του ΑΕΠ), ενώ το «δηλωμένο» κρατικό χρέος απέναντι στα Ταμεία προσεγγίζει το 200% του ΑΕΠ.
• Η παραγωγικότητα της εργασίας βρίσκεται κάτω από το ευρωπαϊκό μέσο όρο.
1. Μία «γερασμένη» χώρα
Σύμφωνα με την Eurostat, o ευρωπαϊκός μέσος όρος των ατόμων ηλικίας άνω των 65 ετών στην ΕΕ των 27 χωρών-μελών (2013) επί του συνολικού πληθυσμού είναι 18,2%.
Στις τρεις πρώτες θέσεις βρίσκονται η Ιταλία (21,2%), η Γερμανία (20,7%) και η Ελλάδα (20,1%)
O ευρωπαϊκός μέσος όρος των ατόμων ηλικίας κάτω των 15 ετών στην ΕΕ είναι 15,6%. (2013). Στην Ελλάδα είναι 14,7%
Σύμφωνα με εκτιμήσεις αναλυτών το ποσοστό ηλικιωμένων στην ΕΕ επί του συνολικού πληθυσμού από το 27,5% που ήταν το 2013 θα φτάσει στο 38,3% το 2030. Στην Ελλάδα από το 30,9% θα φτάσει στο 37,4%.
2. Στα «ύψη» οι δαπάνες για τις συντάξεις
Κατά μέσο όρο οι κρατικές δαπάνες στην ΕΕ των 27 έφταναν περίπου το 49% το 2011. Στις ΗΠΑ αποτελούν το 41,7% και στην Ιαπωνία το 42%. Ένας λόγος γι’ αυτό είναι πως στις ΗΠΑ, ένα κομμάτι του κοινωνικού συστήματος καλύπτεται από τον ιδιωτικό τομέα.
• Οι κατά κεφαλή δαπάνες του κράτος για κοινωνική ασφάλιση στην Ελλάδα το 2011 σε ετήσια βάση προσέγγιζαν τα 4000 ευρώ. Στη Γερμανία ξεπερνούν λίγο τα 6000 ευρώ, ενώ στη Βουλγαρία βρίσκονται κάτω και από τα 1000 ευρώ.
• Στην Ελλάδα, το κομμάτι των κοινωνικών δαπανών που κατευθύνεται στις συντάξεις είναι πολύ μεγαλύτερο από το αντίστοιχο σε άλλες προηγμένες ευρωπαϊκές οικονομίες, όπως η Δανία, η Γερμανία και η Γαλλία. Αντίθετα στον «πάτο» βρίσκεται η Ελλάδα όσο αφορά τα κομμάτια των κοινωνικών δαπανών που κατευθύνονται σε παροχές ασθενείας – ανικανότητας εργασίας αλλά και στις επιδοτήσεις προς τους ανέργους.
• Σύμφωνα με τα στοιχεία της Eurostat, οι κοινωνικές δαπάνες στην Ελλάδα σαν ποσοστό του ΑΕΠ εκτινάχτηκαν από το 11,3% το 2005 στο 16,1% το 2011. Επίσης, οι κατά κεφαλήν κοινωνικές δαπάνες για τα άτομα ηλικίας πάνω από 65 έτη αυξήθηκαν από τα 10.781 ευρώ στα 15.687 ευρώ στο ίδιο διάστημα.
3. Το «κρυφό» χρέος των Ασφαλιστικών Ταμείων είναι πάνω από τρεις φορές μεγαλύτερο από το δημόσιο χρέος
Ξεπερνά το 600% του ελληνικού ΑΕΠ το «σιωπηρό» κρατικό χρέος αντιστοιχεί στην παρούσα αξία των ανεξόφλητων υποχρεώσεων του κοινωνικού ασφαλιστικού συστήματος. Το «δηλωμένο» κρατικό χρέος που αντιστοιχεί στην παρούσα αξία των ανεξόφλητων υποχρεώσεων του κοινωνικού ασφαλιστικού συστήματος βρίσκεται στην περιοχή του 150 – 200% του ΑΕΠ σύμφωνα με τις εκτιμήσεις των Ράφελχούσεν και Μογκ (2013).
4. Στον «πάτο» η παραγωγικότητα της εργασίας
Οι Μπρέουνιγκερ και Βίτε σημειώνουν πως το επίπεδο της παραγωγικότητας εργασίας στην Ελλάδα το 2014 βρίσκεται κάτω από το ευρωπαϊκό μέσο όρο.
Επίσης, οι δαπάνες για Έρευνα και Ανάπτυξη βρίσκονταν το 2011 λίγο πάνω από το 1% του ΑΕΠ (3η θέση από το τέλος), την ίδια στιγμή που το ευρωπαϊκό μέσο όρο ξεπερνά το 2%.
Πηγή:www.capital.gr
Τα τέσσερα βασικά «υλικά» της ασφαλιστικής «βόμβας» στην Ελλάδα περιγράφουν, οι Μίκαελ Μπρέουνιγκερ και Κριστίνα Μπενίτα Βίλκε (Ινστιτούτο της Παγκόσμιας Οικονομίας του Αμβούργου – HWWI) σε μελέτη τους με θέμα τη «μελλοντική σταθερότητα των ευρωπαϊκών κοινωνικών κρατών», η οποία εκδόθηκε πριν λίγες μέρες από το Γερμανικό Ινστιτούτο για τις Συντάξεις του Γήρατος (Deutsche Institut der Alterversorge).
Ποια είναι αυτά τα «υλικά»;
• Η Ελλάδα είναι από τις πιο «γερασμένες» χώρες στην Ευρώπη.
Το 2030 σχεδόν το 40% του πληθυσμού της χώρας θα είναι πάνω από 65 ετών.
• Οι συντάξεις καλύπτουν (ασύγκριτα σε σχέση με άλλες χώρες της ΕΕ ) το μεγαλύτερο μέρος των κοινωνικών δαπανών.
• Το «σιωπηρό» κρατικό χρέος που προέρχεται από τις επερχόμενες απαιτήσεις του ασφαλιστικού συστήματος ξεπερνούν το 600% του ελληνικού ΑΕΠ (περίπου 180 δις. ευρώ) δηλαδή αντιστοιχούν στο τριπλάσιο του σημερινού δημοσίου χρέους (175% του ΑΕΠ), ενώ το «δηλωμένο» κρατικό χρέος απέναντι στα Ταμεία προσεγγίζει το 200% του ΑΕΠ.
• Η παραγωγικότητα της εργασίας βρίσκεται κάτω από το ευρωπαϊκό μέσο όρο.
1. Μία «γερασμένη» χώρα
Σύμφωνα με την Eurostat, o ευρωπαϊκός μέσος όρος των ατόμων ηλικίας άνω των 65 ετών στην ΕΕ των 27 χωρών-μελών (2013) επί του συνολικού πληθυσμού είναι 18,2%.
Στις τρεις πρώτες θέσεις βρίσκονται η Ιταλία (21,2%), η Γερμανία (20,7%) και η Ελλάδα (20,1%)
O ευρωπαϊκός μέσος όρος των ατόμων ηλικίας κάτω των 15 ετών στην ΕΕ είναι 15,6%. (2013). Στην Ελλάδα είναι 14,7%
Σύμφωνα με εκτιμήσεις αναλυτών το ποσοστό ηλικιωμένων στην ΕΕ επί του συνολικού πληθυσμού από το 27,5% που ήταν το 2013 θα φτάσει στο 38,3% το 2030. Στην Ελλάδα από το 30,9% θα φτάσει στο 37,4%.
2. Στα «ύψη» οι δαπάνες για τις συντάξεις
Κατά μέσο όρο οι κρατικές δαπάνες στην ΕΕ των 27 έφταναν περίπου το 49% το 2011. Στις ΗΠΑ αποτελούν το 41,7% και στην Ιαπωνία το 42%. Ένας λόγος γι’ αυτό είναι πως στις ΗΠΑ, ένα κομμάτι του κοινωνικού συστήματος καλύπτεται από τον ιδιωτικό τομέα.
• Οι κατά κεφαλή δαπάνες του κράτος για κοινωνική ασφάλιση στην Ελλάδα το 2011 σε ετήσια βάση προσέγγιζαν τα 4000 ευρώ. Στη Γερμανία ξεπερνούν λίγο τα 6000 ευρώ, ενώ στη Βουλγαρία βρίσκονται κάτω και από τα 1000 ευρώ.
• Στην Ελλάδα, το κομμάτι των κοινωνικών δαπανών που κατευθύνεται στις συντάξεις είναι πολύ μεγαλύτερο από το αντίστοιχο σε άλλες προηγμένες ευρωπαϊκές οικονομίες, όπως η Δανία, η Γερμανία και η Γαλλία. Αντίθετα στον «πάτο» βρίσκεται η Ελλάδα όσο αφορά τα κομμάτια των κοινωνικών δαπανών που κατευθύνονται σε παροχές ασθενείας – ανικανότητας εργασίας αλλά και στις επιδοτήσεις προς τους ανέργους.
• Σύμφωνα με τα στοιχεία της Eurostat, οι κοινωνικές δαπάνες στην Ελλάδα σαν ποσοστό του ΑΕΠ εκτινάχτηκαν από το 11,3% το 2005 στο 16,1% το 2011. Επίσης, οι κατά κεφαλήν κοινωνικές δαπάνες για τα άτομα ηλικίας πάνω από 65 έτη αυξήθηκαν από τα 10.781 ευρώ στα 15.687 ευρώ στο ίδιο διάστημα.
3. Το «κρυφό» χρέος των Ασφαλιστικών Ταμείων είναι πάνω από τρεις φορές μεγαλύτερο από το δημόσιο χρέος
Ξεπερνά το 600% του ελληνικού ΑΕΠ το «σιωπηρό» κρατικό χρέος αντιστοιχεί στην παρούσα αξία των ανεξόφλητων υποχρεώσεων του κοινωνικού ασφαλιστικού συστήματος. Το «δηλωμένο» κρατικό χρέος που αντιστοιχεί στην παρούσα αξία των ανεξόφλητων υποχρεώσεων του κοινωνικού ασφαλιστικού συστήματος βρίσκεται στην περιοχή του 150 – 200% του ΑΕΠ σύμφωνα με τις εκτιμήσεις των Ράφελχούσεν και Μογκ (2013).
4. Στον «πάτο» η παραγωγικότητα της εργασίας
Οι Μπρέουνιγκερ και Βίτε σημειώνουν πως το επίπεδο της παραγωγικότητας εργασίας στην Ελλάδα το 2014 βρίσκεται κάτω από το ευρωπαϊκό μέσο όρο.
Επίσης, οι δαπάνες για Έρευνα και Ανάπτυξη βρίσκονταν το 2011 λίγο πάνω από το 1% του ΑΕΠ (3η θέση από το τέλος), την ίδια στιγμή που το ευρωπαϊκό μέσο όρο ξεπερνά το 2%.
Πηγή:www.capital.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.