Το αντίτιμο της αλαζονείας

 

Είναι γεγονός ότι οι πολίτες έστειλαν αυστηρό μήνυμα προς την κυβέρνηση, με το οποίο αποδοκιμάζουν τη φορομπηχτική πολιτική, την ανεργία, την αχρηματία και την άνευ όρων συμμόρφωση με τις επιταγές του Μνημονίου. Εξίσου ηχηρό μήνυμα έστειλαν οι εκλογείς και προς την κατεύθυνση της αξιωματικής αντιπολίτευσης. Με την αποδοκιμασία εκλεκτών υποψηφίων του ΣΥΡΙΖΑ σε δήμους και περιφέρειες, οι ψηφοφόροι απέδειξαν ότι αμφιβάλλουν για τις ικανότητες και τις προθέσεις των προβεβλημένων στελεχών αυτού του αντιφατικού μορφώματος.

Ωστόσο, το δεύτερο μέρος της εκλογικής εξίσωσης δεν πρέπει να οδηγεί σε εφησυχασμό - πολλώ δε μάλλον σε υπεραισιόδοξες αναλύσεις και αλαζονεία. Αυτά τα έχει πληρώσει πολύ ακριβά η παράταξη. Αλλωστε, είναι αρκετά πρόσφατη η πορεία του Γιώργου Παπανδρέου προς την εξουσία, για να ισχυρίζονται ορισμένοι ότι την έχουν λησμονήσει.

Στην αρχή έδειχνε ότι δεν έπειθε κανέναν. Στη συνέχεια η εκλογική ισχύς του αυξανόταν, αλλά οι «αναλυτές» αποφαίνονταν ότι «δεν δημιουργεί ρεύμα νίκης». Τέλος, το 2009 επικράτησε στις εκλογές με μεγάλη διαφορά έναντι της Ν.Δ. - και όλοι μας είδαμε πού κατέληξε αυτός ο τραγέλαφος.

Τέτοιου είδους νοοτροπίες διευκολύνουν τους αντιπάλους να κερδίζουν χώρο τόσο στην κοινωνία όσο και στους θεσμούς, που επηρεάζουν την καθημερινότητα των πολιτών. Ο ΣΥΡΙΖΑ ήταν ένα κόμμα που άλλοτε πάλευε για την εκπροσώπησή του στη Βουλή και άλλοτε συγκέντρωνε ποσοστά εγγύς του 4%. Η παρουσία του στην Αυτοδιοίκηση ήταν περιθωριακή και τώρα δείχνει να έχει εδραιωθεί, να έχει αποκτήσει ρίζες στην κοινωνία και να διευρύνει την απήχησή του - γεγονός που δεν πρέπει να αφήνει κανέναν αδιάφορο.

Τα λάθη του παρελθόντος δεν πρέπει να επαναληφθούν. Το εκκρεμές της κοινωνίας ποτέ δεν αποκτά κλίση προς τα αριστερά εν μια νυκτί. Είναι μια διαδικασία που εξελίσσεται σε στάδια και καταλήγει σε μεγάλης κλίμακας καταστροφές.

Φυσικά, την ευθύνη για μια τόσο αρνητική τροπή στον δημόσιο βίο φέρουν πάντοτε τα πρόσωπα που θα μπορούσαν να την αποτρέψουν.

Πηγή "Δημοκρατία"