Γράφει ο Νίκος Χειλαδάκης
Δημοσιογράφος - Συγγραφέας - Τουρκολόγος
Σε μια μεγαλειώδη πράγματι πορεία στην γαλλική πρωτεύουσα σαν εκδήλωση διαμαρτυρίας για την βία που είχε σαν συνέπεια των θάνατο των σκιτσογράφων του περιοδικου Charlie Hebdo, μετείχαν για πρώτη φορά τόσοι πολλοί ηγέτες κρατών πιασμένοι χέρι χέρι στους δρόμους του Παρισιού. Και όμως αυτοί οι ηγέτες που με τόση υποκρισία έδειξαν την θλίψη τους και την διαμαρτυρία τους για το ολοκαύτωμα του Παρισιού, είναι σε μεγάλο βαθμό οι βασικοί υπεύθυνοι για αυτή την σφαγή στην γαλλική πρωτεύουσα.
Ακούσαμε αμέτρητους λόγους ειδικών αναλυτών που σχολιαζαν τα γεγονότα σε μια προσπάθεια να αποτραπεί η αύξηση της ισλαμοφοβίας, να μην υπάρξουν ρατσιστικές αντιδράσεις, να μην τροφοδοτηθούν ακραίες πολιτικές εκφράσεις. Κανείς τους δεν αναφέρθηκε στις πραγματική αιτία του προβλήματος που δεν είναι άλλη από την αθρόα εισροή και εγκατάσταση στις ευρωπαϊκές χώρες όπως και στην Ελλάδα, τις τελευταίες δεκαετίες χιλιάδων μουσουλμάνων που όχι μόνο δεν αφομοιώθηκαν από τις εγχώριες κοινωνίες, αλλά δημιούργησαν εστίες επιβολής των δικών τους θρησκευτικών και πολιτιστικών προτύπων. Η μυωπική πολιτική των ηγετών της Ευρώπης σε αυτό το μεγάλο πρόβλημα όπως και σε άλλες περιπτώσεις, όπως η οικονομική κρίση, αποδεικνύει την οικτρή ανικανότητα τους να επιλύσουν τα προβλήματα της γηραιάς ηπείρου, οδηγώντας ακόμα και στην διάλυση της ίδιας της Ευρωπαϊκής Ένωσης.
Σε ένα πολύ σημαντικό του άρθρο στην ρωσική Pravda, ο Ιταλός δημοσιογράφος, Giovanni Giacalone, κατηγορεί την γαλλική κυβέρνηση και τις γαλλικές αρχές ότι παρά του ότι είχαν πάρει μια προειδοποίηση στις 20-22 Δεκεμβρίου, από επιθέσεις ισλαμιστών στις γαλλικές πόλεις της Ντιζόν και της Νάντης, δεν είχαν πάρει κανένα μέτρο για να ελέγξουν καλυτέρα την κατάσταση ενώ δέχονταν μηνύματα για μεγάλο χτύπημα. Το σημαντικό ερώτημα που θέτει ο Ιταλός δημοσιογράφος, είναι πως κινήθηκαν με τόση άνεση οι δολοφόνοι ισλαμιστές με ισχυρά όπλα ακόμα και μπαζούκας μέσα στο κέντρο του Παρισιού. Πως το σατυρικό αυτό περιοδικό, που είχε υποστεί και στο παρελθόν ανάλογη επίθεση, εκείνη την μέρα που θα γίνονταν γενική σύσκεψη των συντακτών του ήταν τελείως αφύλακτο και πως οι εξτρεμιστές ισλαμιστές που γνωρίζον τα πάντα, εκτέλεσαν κυριολεκτικά εν ψυχρώ τους συντάκτες του περιοδικού χωρίς καμία δύναμη αποτροπής τους ενώ υπήρχαν απειλές για τις ζωές τους .
Αλλά εκείνο που μας κάνει πολύ σκεπτικούς είναι η διαπίστωση του Giovanni Giacalone, σε μια τις λίγες εμπεριστατωμένες αναλύσεις των γεγονότων του Παρισιού, ότι ισλαμική τρομοκρατία έχει αλλάξει τελείως πρόσωπο και τακτική, κάτι που πέραν από τα κροκοδείλια δάκρυα για την σφαγή του Παρισιού θα πρέπει να προβληματίσει έντονα τις ευρωπαϊκές ηγεσίες. Η ισλαμική τρομοκρατία δεν είναι πια η απελπισμένη τρομοκρατία των επιθέσεων αυτοκτονίας, αλλά μια οργανωμένη πολεμική επιχείρηση από έμπειρους και καλά εκπαιδευμένους μαχητές στα στρατόπεδα της Συρίας κατ του Ιράκ. Οι τρομοκράτες αυτοί είναι ικανοί να εκτελέσουν τις αποστολές τους εκτελώντας εν ψυχρώ τα θύματα τους στο όνομα του Αλλάχ, χρησιμοποιώντας τα πιο σύγχρονα οπλικά συστήματα που τα προμηθευτήκαν ακριβώς από αυτούς που έκλαιγαν για τα θύματα του Παρισιού.
Οι ευρωπαϊκοί λαοί και κυρίως οι υποκριτές ηγέτες τους, θα πρέπει να συνειδητοποιήσουν ότι αυτού του είδους τρομοκρατικές επιθέσεις και οι εν ψυχρώ εκτελέσεις θα συνεχιστούν με όλες τις σοκαριστικές συνέπειες μιας τέτοιας εξέλιξης στις ντόπιες κοινωνίες. Η ευρωπαϊκή νομοθεσία όχι μόνο είναι ανίκανη να αντιμετωπίσει τέτοιες καταστάσεις, αλλά έχει δείξει πως κινείται από μια υποκριτική αλαζονεία πάνω σε ιδεοληπτικά τσιτάτα που δεν ανταποκρίνονται στην σκληρή πραγματικότητα. Οι μουσουλμάνοι της Ευρώπης, που σήμερα είναι ακόμα και τρίτης και τέταρτης γενιάς, όχι μόνο δεν αφομοιώθηκαν αλλά ανατράφηκαν με το μίσος κατά του δυτικού πολιτισμού και των διεφθαρμένων, όπως κηρύττουν, πολιτιστικών αρχών του. Ευρωπαικά κηρύγματα περί δημοκρατίας και ανθρώπινων δικαιωμάτων είναι τόσο ωραία, όσο είναι και ανίκανα στην περίπτωση αυτή να αντιμετωπίσουν αυτή τη σκληρή πραγματικότητα.
Ο τρόμος είναι πια προ των πυλών της Ευρώπης και αν οι σημερινοί ανίκανοι ηγέτες της συμπεριλαμβανόμενων και των δικών μας της Ελλάδας, δεν κατανοήσουν το πραγματικό πρόβλημα και πάψουν την υποκρισία τους, τότε θα αντιμετωπίσουμε πολύ χειρότερες καταστάσεις από το σοκ του Παρισιού.
Πηγή ΝikosΧeiladakis
Δημοσιογράφος - Συγγραφέας - Τουρκολόγος
Σε μια μεγαλειώδη πράγματι πορεία στην γαλλική πρωτεύουσα σαν εκδήλωση διαμαρτυρίας για την βία που είχε σαν συνέπεια των θάνατο των σκιτσογράφων του περιοδικου Charlie Hebdo, μετείχαν για πρώτη φορά τόσοι πολλοί ηγέτες κρατών πιασμένοι χέρι χέρι στους δρόμους του Παρισιού. Και όμως αυτοί οι ηγέτες που με τόση υποκρισία έδειξαν την θλίψη τους και την διαμαρτυρία τους για το ολοκαύτωμα του Παρισιού, είναι σε μεγάλο βαθμό οι βασικοί υπεύθυνοι για αυτή την σφαγή στην γαλλική πρωτεύουσα.
Ακούσαμε αμέτρητους λόγους ειδικών αναλυτών που σχολιαζαν τα γεγονότα σε μια προσπάθεια να αποτραπεί η αύξηση της ισλαμοφοβίας, να μην υπάρξουν ρατσιστικές αντιδράσεις, να μην τροφοδοτηθούν ακραίες πολιτικές εκφράσεις. Κανείς τους δεν αναφέρθηκε στις πραγματική αιτία του προβλήματος που δεν είναι άλλη από την αθρόα εισροή και εγκατάσταση στις ευρωπαϊκές χώρες όπως και στην Ελλάδα, τις τελευταίες δεκαετίες χιλιάδων μουσουλμάνων που όχι μόνο δεν αφομοιώθηκαν από τις εγχώριες κοινωνίες, αλλά δημιούργησαν εστίες επιβολής των δικών τους θρησκευτικών και πολιτιστικών προτύπων. Η μυωπική πολιτική των ηγετών της Ευρώπης σε αυτό το μεγάλο πρόβλημα όπως και σε άλλες περιπτώσεις, όπως η οικονομική κρίση, αποδεικνύει την οικτρή ανικανότητα τους να επιλύσουν τα προβλήματα της γηραιάς ηπείρου, οδηγώντας ακόμα και στην διάλυση της ίδιας της Ευρωπαϊκής Ένωσης.
Σε ένα πολύ σημαντικό του άρθρο στην ρωσική Pravda, ο Ιταλός δημοσιογράφος, Giovanni Giacalone, κατηγορεί την γαλλική κυβέρνηση και τις γαλλικές αρχές ότι παρά του ότι είχαν πάρει μια προειδοποίηση στις 20-22 Δεκεμβρίου, από επιθέσεις ισλαμιστών στις γαλλικές πόλεις της Ντιζόν και της Νάντης, δεν είχαν πάρει κανένα μέτρο για να ελέγξουν καλυτέρα την κατάσταση ενώ δέχονταν μηνύματα για μεγάλο χτύπημα. Το σημαντικό ερώτημα που θέτει ο Ιταλός δημοσιογράφος, είναι πως κινήθηκαν με τόση άνεση οι δολοφόνοι ισλαμιστές με ισχυρά όπλα ακόμα και μπαζούκας μέσα στο κέντρο του Παρισιού. Πως το σατυρικό αυτό περιοδικό, που είχε υποστεί και στο παρελθόν ανάλογη επίθεση, εκείνη την μέρα που θα γίνονταν γενική σύσκεψη των συντακτών του ήταν τελείως αφύλακτο και πως οι εξτρεμιστές ισλαμιστές που γνωρίζον τα πάντα, εκτέλεσαν κυριολεκτικά εν ψυχρώ τους συντάκτες του περιοδικού χωρίς καμία δύναμη αποτροπής τους ενώ υπήρχαν απειλές για τις ζωές τους .
Αλλά εκείνο που μας κάνει πολύ σκεπτικούς είναι η διαπίστωση του Giovanni Giacalone, σε μια τις λίγες εμπεριστατωμένες αναλύσεις των γεγονότων του Παρισιού, ότι ισλαμική τρομοκρατία έχει αλλάξει τελείως πρόσωπο και τακτική, κάτι που πέραν από τα κροκοδείλια δάκρυα για την σφαγή του Παρισιού θα πρέπει να προβληματίσει έντονα τις ευρωπαϊκές ηγεσίες. Η ισλαμική τρομοκρατία δεν είναι πια η απελπισμένη τρομοκρατία των επιθέσεων αυτοκτονίας, αλλά μια οργανωμένη πολεμική επιχείρηση από έμπειρους και καλά εκπαιδευμένους μαχητές στα στρατόπεδα της Συρίας κατ του Ιράκ. Οι τρομοκράτες αυτοί είναι ικανοί να εκτελέσουν τις αποστολές τους εκτελώντας εν ψυχρώ τα θύματα τους στο όνομα του Αλλάχ, χρησιμοποιώντας τα πιο σύγχρονα οπλικά συστήματα που τα προμηθευτήκαν ακριβώς από αυτούς που έκλαιγαν για τα θύματα του Παρισιού.
Οι ευρωπαϊκοί λαοί και κυρίως οι υποκριτές ηγέτες τους, θα πρέπει να συνειδητοποιήσουν ότι αυτού του είδους τρομοκρατικές επιθέσεις και οι εν ψυχρώ εκτελέσεις θα συνεχιστούν με όλες τις σοκαριστικές συνέπειες μιας τέτοιας εξέλιξης στις ντόπιες κοινωνίες. Η ευρωπαϊκή νομοθεσία όχι μόνο είναι ανίκανη να αντιμετωπίσει τέτοιες καταστάσεις, αλλά έχει δείξει πως κινείται από μια υποκριτική αλαζονεία πάνω σε ιδεοληπτικά τσιτάτα που δεν ανταποκρίνονται στην σκληρή πραγματικότητα. Οι μουσουλμάνοι της Ευρώπης, που σήμερα είναι ακόμα και τρίτης και τέταρτης γενιάς, όχι μόνο δεν αφομοιώθηκαν αλλά ανατράφηκαν με το μίσος κατά του δυτικού πολιτισμού και των διεφθαρμένων, όπως κηρύττουν, πολιτιστικών αρχών του. Ευρωπαικά κηρύγματα περί δημοκρατίας και ανθρώπινων δικαιωμάτων είναι τόσο ωραία, όσο είναι και ανίκανα στην περίπτωση αυτή να αντιμετωπίσουν αυτή τη σκληρή πραγματικότητα.
Ο τρόμος είναι πια προ των πυλών της Ευρώπης και αν οι σημερινοί ανίκανοι ηγέτες της συμπεριλαμβανόμενων και των δικών μας της Ελλάδας, δεν κατανοήσουν το πραγματικό πρόβλημα και πάψουν την υποκρισία τους, τότε θα αντιμετωπίσουμε πολύ χειρότερες καταστάσεις από το σοκ του Παρισιού.
Πηγή ΝikosΧeiladakis
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.