Σαν της ψήφου το γιαγκίνι..

 

Γράφει ο Γιάννης Λαζάρου 

Ο φόβος γι΄ αυτούς που δεν τσιμπάνε σε ανατροπές, αλλαγές και επανεκκινήσεις είναι η επόμενη ημέρα των εκλογών. Όσοι θυμούνται το 44% του Γιώργου Παπανδρέου το 2009, τόσο το ρίγος ανατριχιαστικά διαπερνά το κορμί τους. Η Ελλάδα υποδουλώθηκε με το 44% ελληνικών ψήφων και μετά αυτό το 44% δικαιολογήθηκε ότι εξαπατήθηκε από τον Γιώργο Παπανδρέου. 
Αυτό το ποσοστό Πασοκοθρεμμένων που σουλατσάρει ανεπηρέαστο εδώ και πέντε χρόνια ανάμεσα στα ανθρώπινα ερείπια της χώρας καλείται πάλι να ψηφίσει. 
Τι μπορεί να έχει αλλάξει στο άδειο κεφάλι αυτών των επικίνδυνων ψηφοφόρων; 
Για ιδεολογία ούτε λόγος. 
Μήπως άλλαξε ο τρόπος σκέψης και πέρα από το ατομικό συμφέρον ξαφνικά επιφωτίστηκαν ότι χωρίς εθνική κυριαρχία είσαι δουλοπάροικος; 
Αποκλείεται διότι αν το σκεφτόταν αυτό θα συνειδητοποιούσαν ότι εκλογές υπό οικονομική κατοχή μόνο Δημοκρατία δεν είναι! Για να αλλάξει ο τρόπος σκέψης αυτών των εκατομμυρίων δύο εναλλακτικές υπάρχουν: Ή τους κάνεις μεταμόσχευση εγκεφάλου με δότη μιας μικρής νοημοσύνης εγκέφαλο ή τους δημιουργείς φόβο ότι η σφαίρα που θα ρίξουν με την ψήφο εναντίον του διπλανού θα πονέσει δυο φορές τους ίδιους. 

Για όσους από την ώρα της γέννησής τους είχαν χτίσει τοίχο διαχωρίζοντας τις αξίες τους από τη μόνη αξία που έχει η Δεξιά παράταξη (το προσωπικό κέρδος είναι υπεράνω της κοινωνικής δικαιοσύνης) εθνικός εχθρός είναι μόνο όσοι ανήκουν σε σοσιαλιστικά και αριστερά κόμματα. Δεν περιμένει κανένας νοήμων από μία Δεξιά κυβέρνηση τίποτε παραπάνω από αυτό που μέχρι σήμερα δημιούργησαν στην χώρα από την εποχή του εκλεγμένου πάλι από τον ίδιο λαό Ελευθερίου Βενιζέλου. 

Ανατριχιάζεις όμως όταν βλέπεις στα προεκλογικά προγράμματα αριστεροσοσιαλιστικοδημοκρατικών κομμάτων την λέξη «ανάπτυξη μέσω επενδύσεων». Θέλεις να αφήσεις το χέρι σου να πέσει πάνω σε πολλά ροδαλά μαγουλάκια όταν σου ομιλούν περί ευρωπαϊκών προγραμμάτων που θα ενισχύσουν την χώρα. Το 44% που έβαλε την υπογραφή παράδοσης της χώρας θα έρθει τώρα μετά από πέντε χρόνια να ξαναβάλει την υπογραφή του για την συνέχιση παράδοσης σε ό,τι έχει απομείνει από την χώρα. 

Η γελοιότητα της κατάστασης φθάνει στο ζενίθ της όταν ακούς πολιτικάντηδες εντός και εκτός της Βουλής που θα στήσουν σε ειδικά δικαστήρια πολιτικούς προηγούμενων κυβερνήσεων και θα επανεξετάσουν την πώληση της Ελλάδας σε πολυεθνικές-κοράκια. Το δίκαιο δεν θα ήταν να καθίσουν στο σκαμνί οι πολιτικοί που έπραξαν ό,τι το 70% του εκλογικού σώματος αποφάσισε να πράξουν, αλλά το 70% των ψηφοφόρων. 

Ακόμα όμως και να υπήρχε η πιθανότητα να δούμε αυτό το σενάριο επιστημονικής φαντασίας να παίρνει σάρκα και οστά, καμία ποινή δεν θα ήταν αρκετή για να δικαιωθεί η χώρα. Βλέπετε, τα εγκλήματα που έχουν γίνει μέσω υπογραφών δεν αφορούσαν τα σπίτια και τις ζωές ψηφοφόρων και απεχόντων από τις εκλογές αλλά αφορούσαν αποκλειστικά την Ελλάδα. Δεν ξαναγίνεται η έρημος δάσος.

Έγινε τέτοια άλωση που η Μικρασιατική Καταστροφή με την οποία απειλεί ο αντιπρόεδρος της κυβέρνησης φαντάζει «καταστροφούλα». Δεν έπεσαν λεπίδια τα 5 αυτά χρόνια, ούτε έγιναν προσφυγικός πληθυσμός οι Έλληνες. Δεν είδαμε κρεμάλες αλλά ούτε βιασμούς. Είδαμε όμως την Ελληνική Καταστροφή να συντελείται από τους ίδιους τους Έλληνες. Η επιλογή των «Ελλήνων» ψηφοφόρων ήταν να δώσουν την εξουσία στους Αταρτούκ και στους Τοπάλ Οσμάν της Νέας Ελλάδας με την υποστήριξη όπως και τότε των Ευρωπαϊκών Δυνάμεων. Μη σας φανεί παράξενο αν η επόμενη Ελληνική κυβέρνηση προτείνει για Νόμπελ ειρήνης τη Μέρκελ και τα άλλα αθύρματα της Ναζιστικής Ευρώπης όπως έκανε και ο προπάτοράς τους Ελευθέριος Βενιζέλος για τον Κεμάλ.

Δεν ήταν γενοκτονία αυτό που ζήσαμε και ζούμε, είναι ένα ξεκαθάρισμα της πλειοψηφίας της ίδιας της κοινωνίας που έχει για καμάρι να γλεντάει το καλό ποσοστό που «έβγαλε», σηκώνοντας στα χέρια ως αρχηγό τον άκαπνο ψηφισμένο μακελάρη.

Πηγή "Στον Τοίχο"