Το Contra.gr έψαξε και βρήκε την οικονομική καταστροφή που θα επέλθει σε περίπτωση Grexit του ελληνικού ποδοσφαίρου. Επιμέλεια: Δημήτρης Κριτής.
Πολλά γράφτηκαν και ειπώθηκαν και βέβαια συνεχίζουν να συζητιούνται για τις συνέπειες ενδεχόμενου Grexit στον ελληνικό αθλητισμό. Οι περισσότεροι εστιάζουν και δικαιολογημένα στο αγωνιστικό κομμάτι και στην υποχώρηση σε εθνικές και συλλογικές βαθμολογίες. Ναι, είναι σημαντικό, όπως σημαντική είναι και η οπισθοχώρηση στην ποιότητα των συλλογικών ρόστερ με την απελευθέρωση των ξένων παικτών και την απαγόρευση μεταγραφών. Ο καθένας αντιλαμβάνεται ότι όλα αυτά περιγράφουν ένα πισωγύρισμα ετών και την είσοδο σ' ένα πολυδαίδαλο τούνελ πολυετούς και επίπονης ανάνηψης.
Εκεί όμως που αναμένεται πραγματικός “Αρμαγεδδών” είναι στο κομμάτι του μάρκετινγκ. Έναν τεράστιο κύκλο εργασιών που περικλείει τα τηλεοπτικά συμβόλαια και πλήθος εμπορικών συμφωνιών και χορηγιών, που για την συντριπτική πλειοψηφία των συλλόγων αποτελεί το 70% και πλέον των ετήσιων εσόδων τους!
Οι συντηρητικότερες των εκτιμήσεων τοποθετούν τη μείωση που θα σημάνει ενδεχόμενος ευρωπαϊκός αποκλεισμός σε ποσοστά μεγαλύτερα του 50% και προσδιορίζουν τον χρόνο αποθεραπείας της αγοράς (δηλαδή επανόδου στα σημερινά νούμερα) σε τουλάχιστον μία δεκαετία, ανεξαρτήτως του χρόνου διάρκειας ενδεχόμενου Grexit!
Τηλεόραση και χορηγοί
Ανώτατο στέλεχος της NOVA σημείωνε το σαββατοκύριακο ότι η κάτοχος των τηλεοπτικών δικαιωμάτων της Superleague και της Basketleague δεν παρακολουθεί αμήχανα τις εξελίξεις και ήδη επεξεργάζεται πλάνο δια παν ενδεχόμενο. Και όλοι γνωρίζουν τι μπορεί να σημαίνει αυτό, ακόμη και σε συνθήκες ανταγωνισμού στο συνδρομητικό τηλεοπτικό πεδίο. “Ως NOVA στηρίζουμε με όλες μας τις δυνάμεις κάθε προσπάθεια αποκλεισμού της βίας από τους αθλητικούς χώρους, αλλά δεν συναινούμε στον ευρωπαϊκό αποκλεισμό του αθλητισμού”, υπογραμμίζουν στην Κάντζα και επισημαίνουν την εταιρική πολιτική στο θέμα των αθλητικών μεταδόσεων με... εξονυχιστική εικόνα κάθε επίμαχης φάσης, έστω και χωρίς σχολιασμό και παράλληλα τη μη προβολή εικόνων βίας.
Η αλήθεια είναι ότι με τα χρήματα των τηλεοπτικών συμβολαίων κινείται πλέον μία ολόκληρη αγορά, εφ' όσον τα στοιχεία αποδεικνύουν ότι αποτελούν έναν από τους βασικότερους πυλώνες των συλλογικών προϋπολογισμών. Συνολικά δε τα έσοδα από τηλεοπτικά συμβόλαια και διαφημίσεις - χορηγίες φτάνουν και ξεπερνούν το 50% του συνόλου.
Και όλα αυτά βέβαια δεν συνιστούν ελληνική πρωτοτυπία, ούτε λανθασμένη κατεύθυνση. Είναι χαρακτηριστικό ότι ακόμη και στις Ίντερ και Λιόν που παρουσίασαν στη διάρκεια της πρώτης δεκαετίας του 21ου αιώνα, το μικρότερο ποσοστό κερδών από τον τομέα των χορηγιών μεταξύ των ποδοσφαιρικών κολοσσών, τα συγκεκριμένα έσοδα δεν έπαψαν να αποτελούν το 25% των συνολικών εισροών στα ταμεία τους. Στο ίδιο διάστημα οι χορηγικές συμφωνίες στην ισπανική Primera Liga αποτέλεσαν το 37% των εσόδων της, στην Bundesliga to 31% και στην Premier League το 28%.
Και είναι βέβαιο ότι η δραματική μείωση θα επιδεινώσει συνολικά τους όρους λειτουργίας της αθλητικής αγοράς, με απώλεια θέσεων εργασίας και συνεπακόλουθο περιορισμό των ήδη πιεσμένων απολαβών όσων απομείνουν στον χώρο.
Η παράλληλη μεγάλη μείωση των εισιτηρίων δείχνει σαφώς ότι οι “καταναλωτές” αθλητικών δραστηριοτήτων έχουν γίνει πιο απαιτητικοί και παρουσιάζουν σημάδια κόπωσης από την ποιότητα του προϊόντος και τις προσφερόμενες υπηρεσίες, ωστόσο εξαρτάται άμεσα από τις αγωνιστικές επιτυχίες σε διεθνές επίπεδο. Ωστόσο ακόμη και σε αυτή την περίπτωση ο άμεσος καταναλωτής που πηγαίνει στο γήπεδο, μετατρέπεται σε έμμεσο, παρακολουθώντας το προϊόν από την τηλεόραση.
Αυτό που δεν έχουν αντιληφθεί πολλοί, είναι ίσως τα μεγέθη για τα οποία συζητάμε. Είναι εκατοντάδες χιλιάδες όσοι κινούνται βιοποριστικά στον χώρο του αθλητισμού και είναι πρόσφατη η εμπεριστατωμένη έρευνα που αποδείκνυε ότι μόνο τα κρατικά έσοδα από τον επαγγελματικό αθλητισμό (χωρίς τα έσοδα του ΟΠΑΠ, αλλά την κάθε είδους φορολογία) βρίσκεται πλέον στο 2-3% του Ακαθάριστου Εθνικού Προϊόντος!
Περισσότερα από 500 εκατ. ευρώ είναι τα ετήσια φορολογικά έσοδα μόνο από τη Superleague, σύμφωνα με την έρευνα του Ιδρύματος Οικονομικών και Βιομηχανικών Ερευνών (ΙΟΒΕ)και της εταιρίας “Στόχασις – Σύμβουλοι Επιχειρήσεων ΑΕ” για τη διοργανώτρια Αρχή.
Περισσότερο από απλή απουσία
Ο ευρωπαϊκός αποκλεισμός δεν είναι απλά απουσία ενός ή δύο χρόνων από τις μεγάλες διοργανώσεις, που βεβαίως μπορεί να εξελιχθεί σε πολύ μεγαλύτερη μετά από την υποχώρηση στην ειδική βαθμολογία και τη μειονεκτική συμμετοχή στις προκριματικές φάσεις. Είναι η απαξίωση του ποδοσφαίρου, ως εμπορικού προϊόντος ή πεδίου εποικοδομητικής διαφήμισης. Μία διοργάνωση μακριά από τους προβολείς, αλλά και το μικροσκόπιο ελέγχου των διεθνών ποδοσφαιρικών Αρχών, δεν έχει καμία απολύτως αξία για τις μεγάλες εγχώριες αλλά και πολυεθνικές εταιρίες.
Σε μία χώρα που ούτως ή άλλως είναι σπάνια τα παραδείγματα εταιριών που ταυτίστηκαν με τον χώρο του αθλητισμού και τον επέλεξαν για την προβολή τους, αντιλαμβανόμαστε ότι το κύμα φυγής σύντομα θα λάβει διαστάσεις τσουνάμι. Αλλά και όσες παραμείνουν, ασφαλώς θα το κάνουν με πολύ μικρότερα κεφάλαια. Και όσοι γνωρίζουν τους κανόνες της αγοράς, ξέρουν πολύ καλά ότι όσο εύκολα θα κατρακυλήσουν σε αυτή την περίπτωση οι επενδύσεις στο αθλητικό κομμάτι, άλλο τόσο δύσκολα θα επιστρέψουν στα σημερινά νούμερα όταν πια αποκατασταθεί η διεθνής παρουσία.
“Ο Παναθηναϊκός έμεινε εκτός Ευρώπης για έναν χρόνο, αλλά δεν διαλύθηκε. Σαφώς και έγιναν πολύ πιο πιεστικά τα πράγματα για την πιστή τήρηση του προγράμματος οικονομικής του εξυγίανσης, αλλά στάθηκε όρθιος. Η περίπτωση ενός Grexit όμως είναι πολύ διαφορετική” λέει ο εμπορικός διευθυντής της ΠΑΕ Παναθηναϊκός Αντώνης Πολυκανδριώτης και συνεχίζει: “Δεν μιλάμε απλά για απώλεια των ευρωπαϊκών εσόδων, αλλά για ισοπέδωση μιας ολόκληρης αγοράς που θα χρειαστεί πολύ μεγάλο χρόνο για να ορθοποδήσει. Αν οι ομάδες χάσουν τα διεθνή αστέρια τους, χωρίς τη δυνατότητα να τα αντικαταστήσουν, αν οι χορηγοί ανακατευθύνουν την προβολή τους, ο φίλαθλος-πελάτης απομακρυνθεί ακόμη περισσότερο από το γήπεδο και διαφοροποιήσει το ψυχαγωγικό του πρόγραμμα, υπάρχει στ' αλήθεια κάποιος που να πιστεύει ότι η επιστροφή στο ήδη πολυμέτωπα τραυματισμένο σήμερα, θα είναι απλά θέμα 2-3 ετών; Αν υπάρχει κάποιος, καλύτερα να το ξανασκεφτεί”.
Πολλοί είπαν ότι το Grexit είναι μειοψηφικό ενδεχόμενο τη δεδομένη στιγμή, διαφορετικά δεν θα ανακοινωνόταν η συμφωνία της ΠΑΕ Ολυμπιακός με την Adidas! Προφανώς αγνοούν ότι μεταξύ των ποδοσφαιρικών ανωνύμων εταιριών και των προμηθευτών αθλητικού υλικού υπάρχουν ειδικές οικονομικές συμφωνίες για τη συμμετοχή και πολύ περισσότερο τη διάκριση σε ευρωπαϊκές διοργανώσεις. Οπότε άκυρος ο συλλογισμός.
Και ναι, είναι πολλοί αυτοί που πιστεύουν ότι το Grexit θα αποφευχθεί πάση θυσία. Αλλά ουδείς διανοήθηκε, ούτε σύλλογος, ούτε ομάδα φιλάθλων, ούτε ο αθλητικός Τύπος, να υπαινιχθεί έστω ότι αυτό θα γίνει με άτακτη υποχώρηση της Πολιτείας στις προσταγές της ΟΥΕΦΑ. Για να αντιληφθούμε, αφ' ενός μεν ότι ουδείς προτίθεται να στερήσει από το αρμόδιο Υφυπουργείο το παραμικρό όπλο διαπραγμάτευσης στα κρίσιμα τετ α τετ με τις διεθνείς Αρχές ( σε αντίθεση με ό,τι συμβαίνει στην πολιτική και με απείρως σημαντικότερα θέματα στην ατζέντα, όπου η “κωλοτούμπα” και άλλα νόστιμα ανταλλάσσονται με τη συχνότητα μιας “καλημέρας”), αφ' ετέρου δε, ότι η πλειονότητα των εμπλεκομένων ασφαλώς υποστηρίζει την ανάγκη λήψης μέτρων για την πάταξη της βίας και της ανομίας, απλώς δεν υποστηρίζει ως μονόδρομο τη ρήξη.
Υ.Γ.: Δεν παραγνωρίζω το παράδοξο ενός λαού που θέλει την Κυβέρνηση λεοπάρδαλη απέναντι στη Μέρκελ, αλλά γατούλα απέναντι στον Πλατινί. Απλώς μετά από τέσσερα εξάμηνα τριβής με την ψυχιατρική (καίτοι δεν ολοκλήρωσα τελικά τις σπουδές), μπορώ να διακρίνω σημάδια (ψυχ-)ασθένειας, για την οποία υπάρχουν πολλοί καταλληλότεροι να τοποθετηθούν...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.