Η Αλεξάνδρα Τσόλκα συνάντησε τον Άδωνι Γεωργιάδη και προέκυψε μια συνέντευξη γεμάτη πάθος στην κάμερα του "Κουρδιστού Πορτοκαλιού"


Κάμερα Γιώργος Σπαθαράκης-LIVEMEDIA
>
Παραμονή 28ης Οκτωβρίου 2015. Τρίτη. Το κέντρο δεν έχει κίνηση. Κτήρια ή πωλούνται ή νοικιάζονται. Αδειοσύνη!
Κάτω απ την Ομόνοια, το «Ψησταριά η Ωραία Αρκαδία» κάνει μεσοτοιχία με το φαγάδικο «Μπαγκλαντές». Και τα δυο χωρίς κόσμο. Ανά ένα μαγαζί, παρατημένο το επόμενο, με λευκό στις βιτρίνες!
Στο πολιτικό γραφείο του Άδωνη Γεωργιάδη. Ακαδημίας χαμηλά και όχι Κολωνάκι!
Στη πόρτα του ασανσέρ, οι ιδιοκτήτες ανακοινώνουν πως το καλοριφέρ θα ανάβει δυο ώρες το πρωί, μόνο σε περίπτωση μεγάλης παγωνιάς και ψύχους. Σκέψου!
Και στα γραφεία των υπουργών δηλαδή! Στον προθάλαμο, στον ένα τοίχο μια μεγάλη φωτογραφία του Αντώνη Σαμαρά σε έντονο μπλε –τι άλλο;- φόντο. Στο προσωπικό γραφείο του απουσιάζουν φωτογραφίες δικές του, της συζύγου ή των παιδιών του.
Μόνο η μάνα του και ο πατέρας του, πάνω απ το κεφάλι του! Μοιάζει και στους δυο τους! Η μάνα χαμογελά γλυκά και όλο χαρά για τη ζωή που είχε μπροστά της, τότε, σε εκείνη την ανέμελη πόζα! Λατινικά ρητά! Δυο προτομές του μεγάλου Αλεξάνδρου. Ομοιώματα του Λεωνίδα και Σπαρτιατών πολεμιστών. Βιβλία!
Οβίδιος και «Μεταμορφώσεις» και «Αλεξάνδρου Ανάβασις» και κάποιοι παλιοί τόμοι, δερματόδετοι με την «Μυθολογία» των Ελλήνων. Από το αβγό που ήταν ο κόσμος, στην Γαία και τον Ουρανό! Δυο ελληνικές σημαίες, ακουμπισμένες στο τοίχο. Βαριές, ξύλινες σκαλιστές πολυθρόνες και ένα παλιό έπιπλο με μπλε ζωγραφιστό και χαραγμένο γυαλί, διπλά στο απλούστατο γραφείο.
Μόνη μοντέρνα πινελιά ένα έργο του Μόραλη στο screen saver του σταθερού υπολογιστή. Τίποτα λουσάτο και μέσα και έξω στο γραφείο!
Με χαιρετάει σαν φίλος. Κι όμως! Εχω γράψει και έχω πει πολλά για αυτόν, εποικώς αυστηρά! «Παρασυρθήκατε και εσείς απ τον λαϊκισμό της εποχής, κυρία Τσόλκα», θα μου σχολιάσει μονάχα, χαμογελώντας μάλλον πονηρά! Παρατηρώ πως η καρέκλα του, παλιά και χρησιμοποιημένη, κάνει πολύ θόρυβο.
«Τρίζει η καρέκλα σας υπουργέ», σπάω και εγώ τάχα με χιούμορ, την αμηχανία της πρώτης επαφής. «Η καρέκλα μας, πάντα τρίζει στην πολιτική» μου λέει γελαστά, «γιατί δεν είμαστε μόνιμοι σ αυτήν! είμαστε περαστικοί».
Και συνεχίζει λέγοντας μου τι βλέπει σε αυτήν την περιπλάνηση του, για την αρχηγία της Νέας Δημοκρατίας σ όλη τη χώρα.
-Πως είναι ο κόσμος στην Ελλάδα υπουργέ;
«Ο κόσμος έχει ανησυχία –δικαίως!- με τρομακτικά προβλήματα να αντιμετωπίσει και όχι τη δική μας εσωκομματική εκλογική διαδικασία, που δεν τον αφήνει μεν αδιάφορο, αλλά είναι κάτι δευτερεύον. Ζουν με τρομερά προβλήματα τώρα και έχουν ακόμα μεγαλύτερη ανησυχία για αυτά που έρχονται στο μέλλον. Η μεγαλύτερη ευθύνη  ημών  των πολιτικών και των υποψήφιων,  ανεξαρτήτως κόμματος, είναι η τύχη της Ελλάδος, το μέλλον του ελληνικού λαού. Σημασία έχει το αν οι άνεργοι θα βρουν δουλειά, οι νέοι μας να μείνουν εδώ και να μην αναγκαστούν να φύγουν, πως θα χορτάσουμε τους ανθρώπους και πως και θα μειώσουμε τον αριθμό τους, στα συσσίτια της εκκλησίας. Ήμουν εχθές, στη Θεσσαλονίκη! Συνάντησα τον Σεβασμιότατο Βαρνάβα, Νεαπόλεως – Σεβαστουπόλεως. Ξέρετε; Μόνο η Μητρόπολη αυτή, τρέφει την ημέρα 8.000 ανθρώπους! Μια μητρόπολη! 8.000 ανθρώπους!».
-Και; Που είναι οι λύσεις;
«Αν εφαρμοστούν οι ιδέες της Νέας Δημοκρατίας θα μπορέσουμε να δώσουμε λύσεις. Τουλάχιστον καλύτερες και γρηγορότερες λύσεις, από ότι αυτή η τραγική κυβέρνηση που σήμερα κυβερνά».
-Και υπό ποια έννοια αφορά όλο τον κόσμο η εσωκομματική διαδικασία της Νέας Δημοκρατίας;
«Γιατί η Νέα Δημοκρατία μπορεί να τους δώσει διέξοδο ως προς την προοπτική για το μέλλον».
-Αποδέχεστε πως είστε ο παραδοσιακός δεξιός; Αλήθεια; Υπάρχει δεξιά σήμερα και με τους συνυποψήφιους σας που συναντιέστε; Σε ποια ιδεολογική πλατφόρμα;
«Όλοι Νέα Δημοκρατία είμαστε και οι διαφορές δεν είναι χαώδεις, διότι αν ήταν, δε θα ήμασταν στο ίδιο κόμμα. Η Νέα Δημοκρατία από την ιδρυτική διακήρυξη της, του Κωσταντίνου Καραμανλή, εκτείνεται από Δεξιά, όπως εγώ, που ποτέ δεν το έχω κρύψει, μέχρι την πατριωτική Αριστερά! Για τους συνυποψήφιους μου, φυσικά, δεν θα δώσω εγώ ταυτότητα, όμως έχουν σημασία αυτά που μας ενώνουν περισσότερο.  Και για να φύγουν από πάνω μας οι ταμπέλες συναντιόμαστε στην αντίληψη για την εθνική μας ταυτότητα, την εθνική μας οικονομία, τον γεωπολιτικό προσανατολισμό της χώρας, την κοινωνική δικαιοσύνη. Και να ξέρετε πως η κοινωνική δικαιοσύνη δεν είναι προνόμιο της αριστεράς. Τα κατεξοχήν κοινωνικά κόμματα της Ευρώπης είναι τα δεξιά. Για να σας φέρω ένα παράδειγμα, οι Χριστιανοκοινωνιστές, ή Χριστιανοδημοκράτες στην Γερμανία είναι κατεξοχήν λαϊκά κόμματα. Είναι κόμματα που προσπαθούν να συνδυάσουν το συμφέρον της φιλεύθερης οικονομίας, για να υπάρχει παραγωγή πλούτου, με την ανάγκη ανακατανομής αυτού του πλούτου, μέσω της οικονομικής μεταβίβασης, ώστε να υπάρχει κοινωνική συνοχή. Δεν υπάρχει στην Ελλάδα, ούτε υπήρχε ποτέ ανάλγητη δεξιά, με την έννοια πως δεν ενδιαφέρετε για τον φτωχό ή τον αδύναμο. Εγώ, για παράδειγμα, θεωρούμαι ο πιο σκληρά μνημειακός πολίτικος και ο πιο σκληρός μεταρρυθμιστής, όμως ταυτόχρονα, ως Υπουργός Υγείας, είμαι αυτός που έδωσε πλήρη υγειονομική κάλυψη σε 2.500.000 ανασφάλιστους. Το έκανα βάζοντας σε τάξη τα οικονομικά και γλιτώνοντας 2.5 δις το χρόνο. Απ' τα λεφτά που γλίτωσα, μπόρεσα να δώσω κάλυψη στους ανασφάλιστους. Μη παραχωρούμε λοιπόν την συναίσθηση της κοινωνικής δικαιοσύνης στους αριστερούς. Είναι λάθος».
-Οι διαφοροποιήσεις με τους συν υποψηφίους σας ποιες είναι;
«Εγώ δίνω έμφαση στην εθνική μας ταυτότητα, όσο κι αν είμαστε υπέρ της ευρωπαϊκής ταυτότητας και ολοκλήρωσης. Όμως, για να πρωταγωνιστούμε εκεί, δεν χρειάζεται να απεμπολήσουμε το ποιοί είμαστε. Ερμα μας, το εδικό μας βάρος, είναι η εθνική μας ταυτότητα, άρα την υπερασπιζόμαστε, όχι ως παρελθόν, αλλά ως δύναμη για το μέλλον. Τώρα, κάποιος περισσότερο κεντρώος, μπορεί να πει πως αυτό τον αφορά λιγότερο, από μια φιλελεύθερη και στην κοινωνική ατζέντα προσέγγιση».
-Έντονη η κούρσα αυτής της εκλογικής διαδικασίας για την αρχηγία της ΝΔ, με διαφημιστικά σποτ, με περιοδείες. Δεν ξεφεύγει απ όσα συνηθίζονται;
«Είναι μια ανοιχτή λαϊκή διαδικασία. Παλιά εξέλεγε αρχηγό η κοινοβουλευτική ομάδα, μετά το συνέδριο. Από το 2009 είναι ανοιχτή η διαδικασία, θέλοντας να εμπλέξει το Νέο Δημοκράτη αλλά και τον μη, χωρίς τον ψυχικό δεσμό και να τον κάνει εν δυνάμει ψηφοφόρο, παίρνοντας θέση στα πράγματα. Κάθε Έλληνας πρέπει να ενδιαφέρεται για το ποιός θα είναι αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης. Τον αφορά».
-Βγαίνει, όμως, όχι από μια, όχι από δυο, αλλά από τρεις εκλογικές ήττες η ΝΔ…
«Ερχόμαστε από 3 εκλογικές ήττες, όπως το λέτε, αλλά σε διάστημα εννέα μηνών! Αυτό δεν είναι τόσο πρόβλημα για την ΝΔ, όσο για τον ΣΥΡΙΖΑ, αλλά κυρίως, για την ίδια την Ελλάδα. Αν έκανε εκλογές ο Σαμαράς απ το 12 μέχρι το 13, που είχε την πολιτική του ηγεμονία θα μπορούσε να νικήσει τον Τσίπρα, όχι τρεις αλλά πέντε φορές. Αυτό όμως θα έβλαπτε την Ελλάδα. Δεν είναι εξυπνάδα αυτό που έχει κάνει ο Τσίπρας. Αντιθέτως είναι τεράστια ζημιά για τη χώρα, γιατί όλες αυτές οι εκλογικές διαδικασίες στις οποίες μας έβαλε, τι έχουν κάνει; Έχουν μεγαλώσει τη ζημιά στα οικονομικά της χώρας! Και ποιος θα πληρώσει όλα αυτά; Ο συνταξιούχος που του κάνουν νέες περικοπές στις συντάξεις, ο γονέας που πάει το παιδί του σε ιδιωτικό και φροντιστήριο, ο νησιώτης που καταργήθηκε η έκπτωση ΦΠΑ στα νησιά, ο ελεύθερος επαγγελματίας, που τον βάζουν να πληρώσει προκαταβολικά τον φόρο του! Διότι ο Τσίπρας έκανε 3 φορές εκλογές μέσα στο 2015. Χρεώνει τον ελληνικό λαό ο Τσίπρας για να ανανεωθεί η εμπιστοσύνη στο πρόσωπο του, γδέρνοντας τον μετά στα μετρά. Ε! Δεν είναι εξυπνάδα αυτό! Είναι ακραία πράξη ανευθυνότητας!».  
-Και πάλι τον Αύγουστο ο κ. Μεϊμαράκης υπερψήφισε το μνημόνιο όπως το πρότεινε ο κ. Τσίπρας. Ήταν καταστροφικό αυτό, λέτε, για την Νέα Δημοκρατία;
«Είχαμε διαφωνία τότε, μαζί με άλλους 20 βουλευτές με τον Βαγγέλη Μειμαράκη. Είχαμε αποφασίσει να προτείνουμε την αποχή. Ούτε εμείς θέλαμε να βγει η Ελλάδα απ το ευρώ, ούτε οι άλλοι 50 που ψήφισαν για να το υπερψηφίσουν. Όμως, βλέπαμε με άλλους χειρισμούς το θέμα. Ο κ. Μεϊμαράκης -γιατί δεν θέλω να τον αδικήσω!- ποτέ δεν είπε, ότι δέχεται το μνημόνιο Τσίπρα – Καμένου. Τόνισε πως εμείς ψηφίζουμε «ναι», για να μείνει η Ελλάδα στο ευρώ, αλλά διαφωνούμε με τα μέτρα και επειδή τα ψηφίζουμε σήμερα, δε σημαίνει αυτό πως θα ψηφίζουμε και τους εφαρμοστικούς νόμους. Είπα, στην κοινοβουλευτική ομάδα, πριν την ψήφιση του μνημονίου, πως ο Τσίπρας θα χρησιμοποιήσει τη θετική μας ψήφο για να πάει σε εκλογές και να πει στον κόσμο, πως είναι το ίδιο πράγμα η ΝΔ και ο Σύριζα και να μας ξανακέρδισε με το γνωστό περί «παλιού» και «νέου». Έτσι και έγινε μετά από ένα μήνα! Ακριβώς!».
-Άρα; Τι λέμε; Στάθηκε καταστροφική η υπερψήφιση της Νέας Δημοκρατίας του νέου μνημονίου, όχι μόνο για την ΝΔ αλλά και για την Ελλάδα;
«Δεν είπα κάτι τέτοιο. Σέβομαι το επιχείρημα της άλλης πλευράς, πως «εμείς κύριοι δεν θέλουμε να αφήσουμε, ούτε μια σκιά πως διακινδυνεύουμε τη χώρα για εσωτερικούς λογούς». Στρατηγικό και πολιτικό λάθος ήταν! Εδωσε το πλεονέκτημα στον Τσίπρα να λέει πως είμαστε το ίδιο. Και δεν είμαστε! Παραλάβαμε ΦΠΑ στην εστίαση 23% και τον παραδώσαμε 13%, άρα πως είμαστε το ίδιο με αυτούς που κάνουν το αντίστροφο; Βάλανε 28% φόρο στις επιχειρήσεις, ενώ εμείς το είχαμε στο 25; Ασμένως μας πίεζε η τρόικα για το ΦΠΑ στα νησιά και την προκαταβολή, αλλά δεν το κάναμε! Πως είμαστε το ίδιο; Είμαστε εντελώς διαφορετικοί! Δυστυχώς, βοηθήσαμε με την υπερψήφιση του μνημονίου Τσίπρα - Καμένου, τον Τσίπρα να εξαπατήσει τους έλληνες. Δίναμε δυο διαφορετικά σήματα στον ελληνικό λαό ως ΝΔ. Απ' τη μια λέγαμε, πως ο Τσίπρας ζημίωσε το λαό με 90 δις σύμφωνα με την Τρόικα, για αυτούς τους μήνες της τρέλας του Τσίπρα και του Βαρουφάκη, πρέπει να πληρώσουμε, ενώ τα είχαμε αφήσει πίσω μας αυτά…
-Καλά! Δεν είχαμε ξεχρεώσει κιόλας και μας ήρθε ο λογαριασμός πάλι…
«Άλλο λέω! Είχαμε μπει σε έναν δρόμο, πίσω στο 2010. Και ένας ψεύτης, ένας τυχοδιώκτης, ένας πολιτικός απατεώνας…»… 
-Μα αποκαλείται τον πρωθυπουργό μας, τον κύριο Τσίπρα, ψεύτη και πολιτικό απατεώνα!
«Προσπαθώ να συγκρατηθώ και τον αποκαλώ έτσι, γιατί θέλω να πω κάτι βαρύτερο! Τέλος πάντων! Ο άνθρωπος αυτός έβλαψε την πατρίδα μου. Δεν μπορούσε απ΄ τη στιγμή που αυτά πιστεύουμε, την ίδια στιγμή να είμαστε έτοιμοι να συγκυβερνήσουμε μαζί του. Όχι! Δεν θέλω πότε να συγκυβερνήσω με τον κύριο Τσίπρα! Ποτέ. Δεν θέλω να τον βλέπω μπροστά μου τον κύριο Τσίπρα! Έχει καταστρέψει την Ελλάδα ο κύριος Τσίπρας! Και δεν καταλαβαίνω πως λέγαμε και τα δύο! Πρόβλημα πολιτικής στρατηγικής»!
-Εχει εσωστρέφεια, η Νέα Δημοκρατία μέσα και απ αυτή την εσωκομματική εκλογική διαδικασία; Ομφαλοσκοπεί;
«Πολλοί ανησυχούν για διάσπαση. Όμως είναι μια γιορτή της δημοκρατίας όλη αυτή η διαδικασία. Μη φοβόμαστε μέσα στα κόμματα μας να συζητούμε και κάποιες φορές και να διαφωνούμε. Δεν είναι αδυναμία! Το αντίθετο! Αρκεί να το χειριζόμαστε υπεύθυνα. Εγώ -και θα το χετε παρατηρήσει!- δεν θα κάνω τίποτα για να βλάψω την ΝΔ! Την μια μέρα θα εκλεγεί αρχηγός και την επόμενη θα είμαστε όλοι μαζί και αγαπημένοι. Είναι στόχοι αυτοί».
-Γιατί κατεβαίνετε ως αρχηγός της ΝΔ;
«Γιατί πιστεύω πως η ΝΔ, αν δεν αλλάξει, θα μαραζώσει. Και επειδή πιστεύω πως κάποιες επιλογές των συνυποψήφιων μου –και δεν θα κατονομάσω ποίοι είναι- αποτελούν επιλογές ακινησίας. Αν μείνουμε ως έχει και δεν αλλάξουμε, θα ακολουθεί η ΝΔ φθίνουσα πορεία, θα παρακμάσει. Και αυτό δεν αξίζει στην ίδια την ΝΔ, αλλά κυρίως δεν αξίζει στην Ελλάδα. Χρειάζεται μια ισχυρή Νέα δημοκρατία για να αντιμετωπίσει τον Τσίπρα και τον ΣΥΡΙΖΑ. Θέτω την δική μου πρόταση, όχι από αλαζονεία και επειδή πιστεύω πως είμαι ο τεράστιος, ο αναντικατάστατος, αλλά επειδή είμαι εργατικός, με πάθος και θα δώσω το ομαδικό πνεύμα όπως έκανα και στο Ναυτιλίας και στο Υγείας και δούλεψα τόσο πολύ ωραία και όλοι μαζί, μια ομάδα, θα αλλάξουμε την ΝΔ και την Ελλάδα. Έλατε όλοι μαζί να αλλάξουμε, αυτό λέω»…
-Ένας άνθρωπος που ξέρει τόσο καλά Ιστορία, που άρα ξέρει το κόστος της, νεότερος και άφθαρτος απ' το κακό παρελθόν μιας παράταξης που κυβέρνησε πολύ τον τόπο και έχει μεγάλες ευθύνες, γιατί να εμπλέκεται με αυτόν τον πολιτικο σχεδιασμό;
«Η ΝΔ έχει συν και πλην! Λάθη δεν κάνει, όποιος είναι κλεισμένος σπίτι του. Η ΝΔ σε όλες τις μεγάλες επιλογές, δικαιώθηκε! Όταν ούρλιαζαν όλοι ΕΟΚ και ΝΑΤΟ στον εθνάρχη Καραμανλή,  εκείνος μας οδήγησε σταθερά στην Ευρώπη. Όταν φώναζαν στον Σαμαρά «τίναξε τα όλα στον αέρα, έξω απ την Ευρώπη και όχι στο ευρώ», εκείνος μας κράτησε σταθερά. Άρα η ΝΔ έχει δικαιωθεί με τα όποια της λάθη. Θυμάστε όταν πούλησε ο Καραμανλής τον λιμένα στη COSCO τι γινόταν; Σήμερα όλοι πίνουν νερό στο όνομα της και μιλάνε για την πλέον επιτυχημένη πώληση με ευχές να χαμε και και άλλες COSCO. Φυσικά τότε, τον έβριζαν τον Καραμανλή! Έχει κάνει τα λάθη της η ΝΔ, αλλά είναι το κόμμα που κράτησε την Ελλάδα όρθια. Για αυτό είμαστε περήφανοι που είμαστε Νέα Δημοκρατία. Αυτό που πρέπει να κάνουμε είναι να ανανεώσουμε τα πρόσωπα της, να μην είναι οι ίδιοι και οι ίδιοι, να δώσουμε ευκαιρίες, να πάμε εμείς στο λαό. Ο αρχηγός να είναι στη Σταυρούπολη και στη Νεάπολη! Να είναι στα συσσίτια! Να δει την φτώχια! Να θέσει ως πρώτο θέμα πως θα βοηθηθούν οι άνθρωποι. Έτσι θα γίνει ξανά η Νέα Δημοκρατία μεγάλη. Αγκαλιάζοντας τον λαό! Οι ιδέες μας κυριαρχούν σε όλη την Ευρώπη και όμως! Εδώ αποτύχαμε! Αυτή είναι η λύση, λέω εγώ».
-Αυτά όσον αφορά στις ιδέες. Με τα χαρακτηριστικά όμως του κόμματος τι γίνεται; Οικογενειοκρατία, φαβοριτισμοί δεινοσαυρισμός, κοινωνική αναλγησία. Ακριβές τσάντες παπούτσια, πόζες, life style των κυριών της Νέων Δημοκρατών προκλητικά ακριβό και πολυτελές…
«Όχι! Με συγχωρείτε αλλά η πιο ακριβά ντυμένη βουλευτής δεν είναι της Νέας δημοκρατίας και ας μην την αναφέρω…»…  
-Λέτε για την  Θεοδώρα Τζάγκρη;
«Το είπατε εσείς. Μη ταυτίζετε την ΝΔ…»…
-Καλά, δε είναι και η κ. Κεφαλογιάννη φτωχοντυμένη, αλλά δεν λέω αυτό…
«Προσέξτε, η Νέα Δημοκρατία είναι κόμμα του λαού. Υπάρχουν μηχανισμοί και αυτοματισμοί που έκλεισαν τον κόσμο έξω!Εγώ δεν προέρχομαι απ' αυτούς τους μηχανισμούς. Είμαι αναπάντεχη υποψηφιότητα. Πιστεύω πως αν ο λαός μου δώσει τη δύναμη, θα την  αξιοποιήσω, ανοίγοντας τις πόρτες για όλους. Πιο σημαντικό απ το να βγω, όμως, είναι το να ακουστώ. Δεν έχω μανία με την καρέκλα, αλλά αν οι Νέο Δημοκράτες με ψηφίσουν, μετά από λίγο, θα ναι τόσο περήφανοι για την  ψήφο τους! Αν δεν με εμπιστευτούν όμως και πάλι φίλοι θα μαστε».
-Θα ακουστώ ίσως άκομψα, αλλά δεν μπορώ να μην ρωτήσω αν υπάρχει έστια φωτιάς στον πυκνό καπνό των παραπολιτικών ψιθύρων πως δεν θέλουν τον Γεωργιάδη στην Νέα Δημοκαρτία, αλλά επιθυμούν τον Μεϊμαράκη, ώσπου να χρειαστεί η σωτήρια επιστροφή και παρέμβαση του Κώστα Καραμανλή. Πόση αλήθεια υπάρχει σ όλο αυτό;
«Δε θα σχολιάσω! Θα σας πω την γνώμη μου για τους αρχηγούς της Νέας Δημοκρατίας. Θα σας πω για τον Κώστα Καραμανλή και τον Αντώνη Σαμαρά και όχι για τον Κωσταντίνο Μητσοτάκη, διότι είναι λογικό, αφού ο γιος του είναι υποψήφιος να έχει μια προτίμηση. Είναι ανθρώπινο και φυσιολογικό. Εχω προσπαθήσει να κρατήσω, έξω από την διαδικασία, τους πολιτικούς αρχηγούς και την κοινοβουλευτική ομάδα! Δεν έχω βουλευτές φίλους να πουν «είμαι με τον Γεωργιάδη»; Έχω! Και για να συγκεντρώσω υπογραφές, ακόμα, κάποιοι με βοήθησαν. Όμως, αφού πηγαίνουμε στο λαό, πρέπει να τον αφήσουμε ανεπηρέαστο και ανόθευτο να πει ποιόν αρχηγό θέλει. Αν εμπλέκουμε τους πρώην αρχηγούς σε αυτή τη διαδικασία δεν τους δείχνουμε σεβασμό. Οι πρώην αρχηγοί είναι το κεφάλαιο της παράταξης. Είναι όχι στα αζήτητα, αλλά αυτοί που θα ζητήσουμε την συμβουλή και τη γνώση τους. Αν βάζεις τα σύμβολα μέσα στις διαδικασία, τους κάνεις κομμάτι της και μικραίνεις το εύρος τους. Δεν θέλω τέτοιες εμπλοκές. Είμαι ο Άδωνης Γεωργιάδης. Δεν είμαι από τζάκι. Δεν έχω πατέρα, παππού, θείο υπουργό ή βουλευτή. Δεν λέω πως είναι κακό αν έχεις, αλλά δεν είναι κατά ανάγκην και καλό! Λέω, ακόμα πως έχουμε όλοι το δικαίωμα να κριθούμε από το λαό. Δεν είμαι από τζάκι, λοιπόν και βέβαια δεν είμαι προϊόν κομματικού μηχανισμού. Στέκομαι απέναντι στο λαό και λέω αν σας αρέσει η Νέα Δημοκρατία, όπως την βλέπετε, μη κάνετε τον κόπο να με ψηφίσετε. Αν όμως, έχετε αποφασίσει πως θέλετε μια πιο φρέσκια, πιο ενεργητική, πιο ομαδική, πιο παθιασμένη για τις ιδέες της, Νέα Δημοκρατία, θα ψηφίσετε έμενα».
-Ολο αυτό το πράγμα! Ακούγεται τόσο ψυχοφθόρο! Και έχει έκθεση, φθορά, κούραση, λόγια, επιθέσεις, κατηγορίες, προσβολές. Τελικά αξίζει τον κόπο κύριε υπουργέ;
«Είναι δύσκολο πράγμα! Σε εποχές κρίσεις, μάλιστα, είναι πάρα πολύ δύσκολο πράγμα! Ο Βενιζέλος γνώρισε δόξες, εκλογές, ήττες, απόπειρες δολοφονίας, τραυματισμούς, έχασε την περιουσία του. Αξίζει τον κόπο τον ρώτησαν, όπως εσείς, λίγο πριν το τέλος και είπε: «Το χούι της πολιτικής εξέρχεται του πολιτικού έξι μήνες μετά το θάνατο του». Λοιπόν, ήμουν στη τάξη μου πρόεδρος του 5μλους, μετά πρόεδρος στο 15μελούς όλου του Λυκείου, πρώτος σε ψήφους στη ΔΑΠ στην Φιλοσοφική, πρώτος σε ψήφους στο ΛΑΟΣ και όταν δεν εξελέγην, πρώτος στην Νέα Δημοκρατία την πρώτη φορά και τετραπλασίασα τους σταυρούς στην επόμενη εκλογική αναμέτρηση. Έχω το χούι! Η οικογένεια μου θα χαιρόταν πολύ αν μπορούσα να απαλλαγώ απ αυτό».
-Μπορώ να τους καταλάβω. Είναι τελικά, μεγάλο το κόστος;
«Φανταστείτε πως είχαμε ένα τόσο ωραίο βιβλιοπωλείο στη Σόλωνος και μόλις ανακατεύτηκα εγώ με την πολιτική, μας το κάψανε! Καταλαβαίνετε, λοιπόν, το κόστος! Και έκανε καταπληκτικούς τζίρους, ήταν σε καταπληκτική θέση, δε μας πείραζε κανένας, δεν ενοχλούσαμε κανέναν και επειδή εγώ μπλέχτηκα με την πολιτική άρχισαν να μου το καίνε».
-Υπάρχει περίπτωση να εκλεγεί κάποιος βουλευτής χωρίς την τηλεόραση;
«Στην Β Αθηνών αδύνατον! Στην επαρχία, ναι! Υπάρχει, όμως μια μεγάλη εξέλιξη, σήμερα που δεν υπήρξε όταν ξεκίνησα με την πολιτική. Τα social media. Δεν είναι τόσο ελεγχόμενα, όσο η τηλεόραση και μπορεί κάποιος αν αφιερώσει χρόνο να αναδεχθεί μέσα από αυτά. Μη σας πω αν κάποιος ξεκινήσει απ τα social media πλέον θα τον βγάλει και η τηλεόραση μπροστά για να κερδίσει απ την επιρροή του. Το Ιντερνετ διευρύνει τους ορίζοντες της δημοκρατίας. Δε σας κρύβω πως σε ένα ακραίο σενάριο του μέλλοντος, θα έβλεπα μέσω διαδικτύου την συμμέτοχη όλων στην δημοκρατία, την αναβίωση της εκκλησίας του δήμου, με τη χρήση του. Θα μου άρεσε να το οραματίζομαι αυτό το μέλλον της άμεσης δημοκρατίας, σε θέση του σημερινού -ξέρετε πως ο Αριστοτέλης την τοποθετούσε στα απολυταρχικά καθεστώτα, ε;. Είναι το διαδίκτυο, μια νέα Πνύκα που μπορεί ο λαός να είναι συνυπεύθυνος στις αποφάσεις! Αν γίνω αρχηγός της Νέας Δημοκρατίας, ένα απ τα πράγματα που θα επιδιώξω θα είναι οι ηλεκτρονικές ψηφοφορίες για τα μεγάλα θέματα με ειδικούς κλειδάριθμους, ώστε να μη συζητάμε και λαμβάνουμε αποφάσεις μόνο μεταξύ μας, αλλά με τις τοπικές κοινωνίες».
-Είστε περιζήτητος στις τηλεοράσεις αλλά πιστεύετε…
«Κάνω καλές τηλεθεάσεις, η αλήθεια είναι»
-Πιστεύετε πως σας έχει κάνει καλό η τόση τηλεοπτική έκθεση; Δεν αφορά η συνεχής αυτή εικόνα σε  κάτι πάμπλουτους δημοσιογράφους, που ρωτάνε κάτι άλλους πάμπλουτους πολιτικούς, για τη μοίρα των πάμπτωχων Ελλήνων και τάχα νοιάζονται;
«Δεν είναι όλοι πάμπλουτοι οι δημοσιογράφοι και δεν είναι όλοι πάμπλουτοι οι πολιτικοί. Προσωπικά ακόμη και να, εδώ στο γραφείο που βρισκόμαστε, αγορασμένο από μένα το 1993, υπάρχει κατασχετήριο απ την τράπεζα, όχι για κανέναν άλλο λόγο αλλά γιατί είχαμε επιταγές από πελάτες, που σκάσανε με την κρίση και έχουμε μπει σ αυτήν την περιπέτεια που έχουν μπει όλοι. Προσπαθώ να κρατιέμαι στη μεσαία τάξη στο μέτρο του εφικτού και σε ότι είναι η μεσαία τάξη σήμερα, που έχει πάει πολύ προς τα κάτω. Η τηλεόραση μου χει κάνει καλό και κακό, όπως συμβαίνει με όλα τα πράγματα. Έχοντας κάνει έρευνα στον κόσμο για το πως με βλέπουν, έχω λάβει απαντήσεις από τη μια ως δυναμικός, παθιασμένος, συνεπής, εργατικός μέχρι γραφικός, καβγατζής, φωνακλάς, καραγκιόζης. Αν σταθεί κάποιος στο καβγά με τον φίλο Γιώργο Παπαδάκη, θα με πει φωνακλά. Αν κάποιος σταθεί στο έργο στο Υπουργείο Υγείας θα με πει φιλελεύθερο και μεταρρυθμιστή. Ανάλογα είναι όλα… Να σας δώσω μια συμβουλή κυρία Τσόλκα»;
-Παρακαλώ (αν και με τρομάζετε)!
«Ποτέ να μη ψηφίζεται ατσαλάκωτους! Για να είναι κάποιος ατσαλάκωτος, έχει μετρήσει κάθε μέρα τι θα πει αλλά έχει και δυο επικοινωνιολόγους που του υποδεικνύουν το μέχρι που θα πει τι και που όχι. Έτσι; Είσαι πάντα συμπαθής σε όλους. Είσαι η ωραία Ελένη του Ομήρου. Ο Όμηρος ποτέ δεν περιέγραψε την ωραία Ελένη για να την φαντάζονται όλοι έτσι όπως θεωρούσαν την ιδανική γυναίκα, ο καθένας. Μπορούσε να ήταν ξανθή, καστανή, μελαχρινή, κοκκινομάλλα, χονδρή, αδύνατη, μεσαίου βάρους, κοντή, ψηλή, μέτρια. Όλοι μπορούν να αγαπήσουν την ωραία Ελένη! Και ο ατσαλάκωτος πολιτικός δεν έχει πάρει θέση στα πράγματα. Είναι ασαφής. Αν κάποια στιγμή λοιπόν, πει «σε μένα αρέσουν οι ξανθές», αυτομάτως εκείνοι που τους αρέσουν οι μελαχρινές θα φύγουνε. Ο ατσαλάκωτος πολιτικός που έχετε επιλέξει, στο πρόβλημα δεν θα πάρει θέση γιατί ο επικοινωνιολόγος του έχει πει πως κάποιους θα δυσαρεστήσει και από το 60% της δημοφιλιάς του, θα πάει στο 50%. Δεν μπορεί να το αντέξει! Θα τον ψάχνετε, λοιπόν, στο πρόβλημα γιατί θα έχει κρυφτεί. Όταν όμως έχετε επιλέξει τον τσαλακωμένο πολιτικό αυτός θα ναι εκεί, γιατί είναι συνηθισμένος στην έκθεση».
-Και αυτό όμως στην πολιτική δεν είναι μεγάλο κόστος;
«Τις χαμηλές δημοσκοπήσεις εννοείτε; Επαίρομαι πως είμαι χαμηλός στις δημοσκοπήσεις! Γιατί οι θετικές γνώμες είναι πολύ φυσικές για μένα, ενώ για τους άλλους ο καθένας φαντάζεται ότι θέλει. Δεν μπορώ να θαυμάσω πολιτικούς που δεν παίρνουν θέση. Παράδειγμα; Να ανοίξουν οι Σκουριές; Αν πεις ναι, σε υποστηρίζουν ο Πολύγυρος, οι Αρνές, οι Σκουριές. Αν πεις να κλείσουν σε υποστηρίζει η Ιερισσός. Αν δε πεις τίποτα σε υποστηρίζουν και οι δυο!  Θεωρώ, λοιπόν, τρομερό δείγμα πολιτικής οπισθοδρόμισης στη χώρα, να αρνούνται οι συνυποψήφιοι μου το ντιμπέιντ. Θα μου επιτρέψετε να πω μια λέξη: κρίμα! Δείχνει φόβο. Δεν θέλω τη ΝΔ των φοβητσιάρηδων. Μου λέει κάποιος «δεν θέλω να βγω για να μη χαλάσει η ενότητα του κόμματος». Αν φοβάσαι για την ενότητα του κόμματος και δεν μπορείς να την εγγυηθείς την άλλη μέρα ο ίδιος, ε, τότε δεν κάνεις για αρχηγός! Τι να σε κάνω; Φαντάζεστε την Χίλαρι Κλίντον να έλεγε στο ντιμπέιντ των Δημοκρατικών, «δεν πάω»; Την παρακολούθησαν 22.000.000 Αμερικάνοι! Έχει τώρα στις δημοσκοπήσεις 70%. Ο τελευταίος που μίλησε μαζί του, έχει 2%. Αν έλεγε δε πάω στο ντιμπέιντ, την άλλη μέρα το 70% θα γινόταν 7%. Κύριοι να βγούμε όχι μια, όχι δυο αλλά πολλές φορές αφού μας το επιτρέπει η τεχνολογία. Δε θα μαλώσουμε μεταξύ μας. Φίλοι είμαστε, φίλοι θα μαστε. Αν φοβάται κάποιος πως θα μαλώνουμε επειδή θα ναι ανοιχτή η κάμερα, πως εγγυάται πως μεταξύ μας, θα συνεργαζόμαστε αύριο, όταν θα ναι αρχηγός; Η Ελλάδα που φοβάται τους εσωτερικούς διαλόγους είναι παλιά, είναι η Ψωροκώσταινα. Η Ελλάδα στην Ευρώπη, δεν μπορεί να χει φοβισμένους αρχηγούς! Φοβιτσιάρηδες για τους εαυτούς τους, φοβιτσιάρηδες για την ενότητα! Πρέπει να χει ανθρώπους που θα μπαίνουν μπροστά, που θα λύνουν προβλήματα, που θα κοιτάνε το λαό στα μάτια! Ο λαός θα κρίνει, θα συγκρινεί και θα αποφασίσει. Ενώ το άλλο, «δοξάζομαι κρυπτώμενος» είναι λάθος! Να σας πω κάτι από την Ιστορία;
-Παρακαλώ! Μόνο τέτοια επιθυμώ να ακούω…
«Είναι από αυτό το βιβλίο, του Αριανού «Αλεξάνδρου Ανάβασις» -δεν είναι δικές μου εκδόσεις, δε το κάνω για διαφήμιση!Είναι του National Geographic αλλά το χω στο βιβλιοπωλείο. Ο Αλέξανδρος το 334 σημειώνει νίκη Γαυγάμηλα, ενώ το 333 στην Ισσό έχει καταλάβει την περσική αυτοκρατορία. Ο Δαρείος ο Γ, για δύο χρόνια, τρέχει να αποφύγει τον Αλέξανδρο. Μαζεύει το στρατό στα Γαυγάμηλα. Εχει 1.000.000 στρατιώτες. Τρέχει ο Αλέξανδρος να τον βρει και φτάνει νύχτα. Βλέπει την πεδιάδα και οι φωτιές το βράδυ που άναβαν οι στρατιώτες, για να ζεσταθούν, έκαναν τη γη να δείχνει σαν έναστρος ουρανός. Ο Παρμενίων κατάλαβε ότι η υπέροχη τους ήταν τεράστια - 300.000 είχε ο Αλέξανδρος! Του είπε: «να επιτεθούμε νύχτα, ώστε να μη καταλάβουν πόσοι είμαστε, αλλά ούτε οι δικοί μας να καταλάβουν πόσοι είναι αυτοί και φοβηθούν την επίθεση». «Ου κλέπτω την νίκην» απάντησε ο Αλέξανδρος. Και αυτή ήταν η πολιτική στάση του αληθινού ηγέτη, όχι του δειλού. Αν κέρδιζε με τέχνασμα ο Αλέξανδρος, ο Δαρείος θα έπαιρνε ότι απέμεινε απ το στρατό του, θα πήγαινε πιο δυτικά και θα χε αλλά δυο χρόνια κυνήγι. Κρυπτώμενος δε νικάς! Και μια τέτοια νίκη, με τέχνασμα, την επόμενη σε αφήνει αδύναμο».
-Πολύ ωραία, αλλά μήπως συν - υποψήφιοι σας, μη δεχόμενοι ντιμπέιντ, το κάνουν για…
«Μα! Είναι δημοκρατικό; Πως το βλέπετε; Θα ψηφίζατε εσείς, έναν που φοβάται να μιλήσει στη τηλεόραση; Τα τέρατα είμαστε, εγώ και ο Μητσοτάκης, που άμα βρεθούν μπροστά μας ο Μεϊμαράκης με τον Τζιτζικώστα θα το βάλουν στα πόδια; Φίλοι είμαστε! Τι φοβούνται; Να μάθει ο κόσμος τι λέει ο καθένας; Είναι κέρδος, γιορτή! Κάνω έκκληση στον Βαγγέλη Μεϊμαράκη, τώρα, δημόσια, γιατί τον υποστήριζα χρόνια και ως βουλευτή και έμπειρος είναι και ικανός και μια χαρά τα πάει.Πες ο Τζιτζικώστας δεν έχει εμπειρία! Αλλά ο Μεϊμαράκης; Διδαχτήκαμε απ αυτόν πως να βγαίνουμε στην τηλεόραση! Δεν είναι σοβαρά πράγματα».
-Μήπως λέω, αυτοί οι τηλεοπτικοί όροι, επιχειρούν μια αμερικανοποίηση της πολιτικής ζωής που δεν την χρειαζόμαστε; Οι
Αμερικανοί έχουν και ένα τεράστιο κράτος για να δημοσιοποιήσουν την πολιτική τους ύπαρξη, ενώ εμείς ως έκταση και πληθυσμός είμαστε τρεις πλατειές τους…
«Η αμερικανική δημοκρατία είναι πρότυπο. Δεν έχει να κάνει η λειτούργει τους με την ευημερία της Αμερικής; Οι μεγάλοι πατέρες του αμερικανικού έθνους, όπως οι Τζέφερσον, Ρούσβελτ, Ουάσιγκτον, Λίνκολ, έφτιαξαν ένα σύστημα, που λειτούργει και για αυτό ευημερούν! Γιατί η πολιτεία της Καλιφόρνιας ήταν πάμφτωχη στο Μέξικο και πάμπλουτη στις ΗΠΑ;…»…
-Καλά! Πτώχευσε νομίζω…
«Πτώχευσε, ξαναδούλεψε μετά… Οι πολίτες μπορούν να έχουν πλήρη γνώση των πολιτικών τους και εξισορρόπηση των εξουσιών. Γίνονται όλα στο φως. Το πολίτευμα τους δουλεύει. Ευχής έργον θα ήταν η αμερικανοποίηση της πολιτικής μας ζωής. Εκτός αν θεωρείται τα Βαλκάνια καλύτερο πολιτικό πρότυπο, τι να σας πω! Εγώ, πάντως, προτιμώ την Αμερική!»…
-Νόμιζα, πάντως, πως προτιμούσαμε την Ευρώπη τόσα χρόνια…
«Έχει μείνει πολύ πίσω η Ευρώπη απ την Αμερική! Και τα ντιμπέιτ τα χει πάρει η Ευρώπη απ την Αμερική».
-Πάλι καλά, που πρόσφατα είδαμε τηλεοπτική αναμέτρηση αρχηγών, γιατί είχαν αποφευχθεί για πολλές εκλογικές αναμετρήσεις…
«Ε! Τι σας λέω; Πολιτική οπισθοδρόμηση. Αρχηγός και λες «θα αλλάξω την ΝΔ αλλά δεν θέλω ντιμπέιτ»; Μα μένεις στον Μαυρογιουλούρο! Ο σύγχρονος πολιτικός βγαίνει μπροστά. Ανάποδα να στο πω; Είναι μια παράμετρος για το αν κάποιος μπορεί να γίνει αρχηγός το αν μπορεί να σταθεί σε ντιμπέιτ! Ο Τσίπρας δεν θα τον καλέσει μεθαύριο σε ντιμπέιντ; Θα επιλέξουμε αρχηγό που δεν ξέρει να κάνει τη δουλειά; Αν βγει στις επόμενες εκπομπές με τον Τσίπρα, μπροστά στον ελληνικό λαό και τον κάνει με κρεμμυδάκια και χάσουμε τις εκλογές, είναι καλό; Δεν μπορώ να το καταλάβω ότι το συζητάμε ακόμα! Θα πρεπε να χουμε δέκα ντιμπέιντ μέχρι τώρα! Άσε που αυτός που θα χει μιλήσει δημόσια, θα έχει δεσμευτεί κιόλας.Άλλο να βγει κάποιος εκμεταλλευόμενος την οποία θεσμική του θέση η μάλλον αξιοποιώντας την, για να αποφύγω τη λέξη «εκμεταλλευόμενος» και να μην έχει αναλάβει καμία δέσμευση»!
-Σας ξέρει όλους ο ελληνικός λαός… Δεν περιμένει το ντιμπέιντ, εδώ που τα λέμε…
«Όχι δεν είναι έτσι! Η Ελλάδα πάει μπροστά! Εμείς πάμε μπροστά! Πρέπει να πάψουμε να φοβόμαστε. Δεν κινδυνεύει η ενότητα της ΝΔ απ το ντιμπέιντ. Αν κινδυνεύει απ αυτό, κινδυνεύει από τη κάθε μια, μικρή, πρώτη δυσκολία. Είναι δυνατή η ΝΔ. Αν δεν είναι δε θέλω να γίνω αρχηγός της».
-Μα στην τηλεόραση, μια τηλεοπτική σας αναμέτρηση, είναι σα να τους οδηγείτε σε ένα γήπεδο που ξέρετε εσείς πολύ καλά…
«Ε! Ας με οδηγήσουν αυτοί σε ένα γήπεδο που ξέρουν καλύτερα».
-Για τη τηλεόραση λέμε! Την ξέρετε πολύ καλά. Δεν είναι λογικό να το γνωρίζουν;
«Και ποιος δεν ξέρει την τηλεόραση πολύ καλά; Δεν την ξέρει ο Βαγγέλης Μεϊμαράκης;».
-Ο κύριος Τζιτζικώστας δε νομίζω να την παίζει και στα δάχτυλα…
«Μη τον υποτιμάμε, τώρα, τον κύριο Τζιτζικώστα! Δεν είναι πρωτοεμφανιζόμενος στην πολιτική. Έχει βγει στην τηλεόραση. Μπορεί όχι όσες φορές εγώ, αλλά ίσως να μη του αρέσει κιόλας η κάμερα. Δεν είναι μουγκός πάντως!».
-Ξανά θα επιμείνω: άλλο εσείς στη τηλεόραση! Είστε, ας πούμε πιο αγαπητός της, πιο προβλημένος απ αυτήν! Δεν είναι αλήθεια;
«Ναι, αλλά εγώ έχω και εξάρσεις στη τηλεόραση που μπορεί να μην μου κάνουν καλό. Πιστεύω πως είναι δικαίωμα των πολιτών να μας ακούσουν και δική μας υποχρέωση. Είναι απαράδεκτο να κρύβονται οι υποψήφιοι. Είναι αδιανόητο»!
-Αν λοιπόν, εκλεγείτε πρόεδρος της Νέας Δημοκρατίας, την επόμενη μέρα, θα έχετε να αμετρηθείτε και με την κυβέρνηση Τσίπρα – Καμένου, αλλά θα χετε υποστήριξη ή θα έχουν αρχίσει, ήδη, το πριόνισμα προσβλέποντας στην επόμενη, αρχηγία;
«Ξαναλέω: αν ένας αρχηγός εκλεγεί από τη βάση και τόσο αναπάντεχα, όπως εγώ, τα χέρια θα ναι λυμένα. Εγώ δεν έχω εξαρτήσεις. Και θα χω βγει απ τον κόσμο. Σας διαβεβαιώ, κυρία Τσόλκα, θα δώσω τόσο πάθος και ενεργητικότητα στη Νέα Δημοκρατία και θα κάνουμε τόσα πράγματα κάθε μέρα που σήμερα δεν κάνουμε ως ΝΔ, που το τελευταίο που θα σκέφτεται ο καθένας θα ναι το πώς θα δημιουργήσει πρόβλημα στον αρχηγό. Να δώσω ένα άλλο Ιστορικό παράδειγμα, απ τη ρωμαϊκή Ιστορία αυτή τη φορά…
-Άκου λέει… μόνο τέτοια να λέμε…  
«Όταν ο Ιούλιος Καίσαρας κυνηγούσε τον Πομπήιο και μετά την Ήπειρο έφτασαν στα Φάρσαλα, είχαν μεγάλη περίοδο ανάπαυλας. Ήταν χειμώνας, ήταν και μακριά ο Πομπήιος και δεν προλάβαινε να περάσει τα στενά ο Καίσαρας. Θα πρεπε να περάσουν οι λεγεώνες πολύ καιρό απραξίας. Τους έβαζε λοιπόν ο Καίσαρας και εχτιζαν το στρατόπεδο και μόλις τελείωναν τους έβαζε, το διέλυαν και έκαναν άλλο, λίγο πιο περά. Ήθελε να κρατά, συνέχεια, το στράτευμα σε δράση. Η εσωστρέφεια είναι σύμπτωμα της αδράνειας. Πιστεύετε, αλήθεια, πως αν είμαι εγώ αρχηγός της Νέας Δημοκρατίας θα υπάρξει, έστω και μια μέρα αδρανείας;
-Όχι;
«Δυστυχώς η Νέα Δημοκρατία έχει πολύ ικανά στελέχη που είναι στην αφάνεια. Δεν τους δίνεται η ευκαιρία. Και έχει ανθρώπους με καταπληκτικές ιδέες. Τι λείπει; Ενεργητικότητα! Αποτέλεσμα; Δείχνει παλιά. Δεν είναι όμως! Μόνο φαίνεται. Αυτό θέλω να αλλάξω. Τώρα θέλετε αυτό; Με ψηφίζεται. Όποιον κι αν βγάλατε, όμως, ο τελευταίος που θα δημιουργήσει πρόβλημα θα μαι εγώ! Θα πάω το ίδιο βράδυ και θα μαι στο πλευρό με τον αρχηγό. Τέρμα! Οι όποιες αρχηγικές φιλοδοξίες κλείνουν με την κάλπη».
-Ο ελληνικός λαός, έχει ακούσει πάρα πολλά. Πως είναι τεμπέλης. Πως είναι ατίθασος. Πως μαζί τα φάγαμε με όλους τους ατιμώρητους της όποιας λίστας Λαγκαρντ και των σκανδαλών που αποσιωπούνται. Δεν πρέπει να ακούσει και καμία καλή κουβέντα για όλη αυτή την υποχρεωτική θυσία που τον έβαλαν να υποστεί;
«Εγώ και πάλι θα μιλήσω δια της ιστορίας. Για εμάς τους Ιστορικούς, ανεξαρτήτως εθνικότητας, στο κόσμο, η ελληνική ιστορία είναι υπέροχη. Γιατί; Διοτι είναι ανεπάντεχη. Έχει συνεχώς μεταβολές. Αν για παράδειγμα μελετήσεις την Ιστορία της Κίνας είναι πολύ βαρετή, γιατί έχει ατέλειωτους αιώνες ηρεμίας. Ε, εκεί που αλλάζουν οι δυναστείες γίνεται λίγη φασαρία αλλά μετά πάλι ηρεμία! Για αυτό έβγαλαν και δυο τρεις μεγάλους φιλοσόφους, όπως τον Κομφούκιο άντε και τον Λαό Τσε. Εδώ γινόταν ο χαμός. Μόνο στην Αθήνα είχε 74 φιλοσοφικές σχόλες που μάλωναν  μεταξύ τους. Αλλα έλεγε ο Πλάτωνας, άλλα απαντούσε ο Αριστοτέλης, άλλα πίστευε ο Επίκουρος και πιο πριν ο Σωκράτης, άλλα διατράνωναν οι Στωικοί και πάει λέγοντας. Είμαστε ένας ικανός για το καλύτερο ταυτόχρονα όμως με το χειρότερο. Ετσι, την μια χρόνια ο Μιλτιάδης έσωζε την Ελλάδα και τον Δυτικό Πολιτισμό απ την Μηδική Κατοχή, νικώντας τους Πέρσες και τα ίδια φυσικά πρόσωπα, οι ίδιοι Αθηναίοι, την επόμενη χρόνια τον φυλάκισαν για την εκστρατεία στην Πάρο. Πέθανε στη φυλακή, κληροδοτώντας και ένα τεράστιο χρέος στον γιο του τον Κίμωνα! Οι ίδιοι Έλληνες για να δούμε την ιστορική συνέχεια, που γέννησαν έναν Θόδωρο Κολοκοτρώνη, που πήγε και απελευθέρωσε την Ελλάδα με τη μάχη στα Δερβενάκια, οι ίδιοι Έλληνες, τα ίδια φυσικά πρόσωπα, τον κλείσανε φυλακή και πήγαν να τον σκοτώσουν κιόλας!
Πως τον Έλληνα, τον ικανό για το καλό και το κακό ταυτόχρονα, μπορείς να τον ενεργοποιήσεις να βγάλει τον καλό του και όχι κακό του εαυτό; Δεν υπάρχει πάντα απάντηση! Στον 20 αιώνα η σύμπνοια Βενιζέλου και Κωνσταντίνου έφερε την απελευθέρωση Ηπείρου, Μακεδονίας, Θράκης, Κρήτης, Αιγαίου και όταν τσακωθήκαν μεταξύ τους έφτασαν στη Μικρασιάτικη Καταστροφή. Πιστεύω πως το κλειδί εδώ είναι το όραμα. Ο ελληνικός λαός είναι εξαιρετικά ευφυής με αναπτυγμένο το «εγώ». Θέλει να πιστέψει και να ακολουθεί κάποιον που τον θεωρεί δικό του, κτήμα του. Για αυτό και οι Δυτικοευρωπαϊκές πολιτικές δεν τον συναρπάζουν. Για να πάει σε μια κοινή πολιτική, πρέπει να νιώθει μέρος της, να έχει ενθουσιασμό. Αυτό είναι το καθήκον της ηγεσίας. Πιστέψετε με! Πρέπει να δοθεί το όραμα που λείπει και ως ιστορικός είμαι πεπεισμένος για αυτό. Αυτός ο λαός, που έχουμε δημογραφικό πρόβλημα, που γερνάμε ως πληθυσμός, που οι νέοι φεύγουν στην Ευρώπη, που έχουμε το θέμα με το Αιγαίο και που λέμε σβήνει ο ελληνισμός και τι θα γίνει, μπορεί να τα αλλάξει όλα. Να δώσω ένα τελευταίο ιστορικό παράδειγμα; Σας έχω πρήξει με τα Ιστορικά παραδείγματα αλλά τι να κάνουμε…
-Μα τι λέτε! Καλύτερη η ιστορία, σας λέω…
«Όταν ο Αγησίλαος, ο Σπαρτιάτης, νίκησε τους Πέρσες, στη Μικρά Ασία και κατάλαβε τις Αρδεις και οι Πέρσες κατάλαβαν ότι θα φτάσει μέχρι τα Σούσα της Αυτοκρατορίας τους, πλήρωσαν Αθηναίους πολιτικούς -πάντα συνέβαιναν!- αυτά και τον ανακάλεσαν. Όταν επέστρεφε, πέρασε απ την Μακεδονία, μια επαρχία του ελληνισμού, που οι Νότιοι Έλληνες τη θεωρούσαν οπισθοδρομική πολιτισμικά, αδύναμη στρατιωτικά, οργανωμένη στα παλιά γένη, χωρίς μεγάλες πόλεις! Λέει ο Αγησίλαος στο βασιλέα της Μακεδονίας, στον Αμύντα, «περνάω από το βασίλειο σου, διάλεξε εσύ, είτε σαν φίλος, είτε σαν εχθρός». «Το σκέφτομαι» απαντά ο Αμύντας. «Όσο εσύ το σκέφτεσαι, εγώ προχωρώ» λέει ο Σπαρτιάτης. Πέρασε απ τη Μακεδονία και δεν άνοιξε μύτη. Δεν τόλμησαν οι Μακεδόνες να δώσουν, ούτε μια μάχη και σα καλά παιδιά σκέφτονταν «άσε καλυτέρα να περάσει από μέσα και εμείς να μην εμπλακούμε στα του πολέμου των Νοτίων». Αν είχαμε τότε τηλεόραση, ας πούμε πως έβγαιναν τότε, οι κήρυκες και φώναζαν πως αυτοί, οι ίδιοι Μακεδόνες, σε 50 χρόνια από εκείνη τη στιγμή θα είναι οι ηγέτες της Ελλάδος και θα κατακτήσουν όλη την Περσική αυτοκρατορία, ξέρετε τι θα τους απαντούσαν οι υπόλοιποι Έλληνες; Και που να σφίξουνε και οι ζέστες! Σε 50 χρόνια οι ίδιοι Έλληνες κατέκτησαν τον κόσμο. Και ήταν οι ίδιοι που δεν είχαν να αντιτάξουν μια φάλαγγα με εκείνους που συγκλόνισαν όλο τον αρχαίο κόσμο. Λοιπόν;
Η οικονομική μας κρίση είναι μόνο το σύμπτωμα της παρακμής μας! Η κρίση, απ το ρήμα κρίνω, δεν είναι κακή. Σε αναγκάζει να πάρεις σωστή απόφαση και ή που θα σου δώσει ευκαιρία και ώθηση ή στη λάθος απόφαση που θα σε συντρίψει. Από τη δεκαετία του 80, τότε, που βγήκαν τα αρχαία απ τα σχολεία, που τα Πανεπιστήμια καταστράφηκαν και χάθηκαν ποιητές, διοτι που είναι σήμερα ένας Ελύτης, ένας Σεφέρης, ένας Καζαντζάκης, ένας Σικελιανός του σήμερα ή στα λαϊκά είδη, που είναι ο  μεγάλος ελληνικός κινηματογράφος; Και τότε οι ίδιοι άνθρωποι υπήρχαμε. Πήγε ο ελληνικός πολιτισμός προς τα κάτω το 80 και εθίστηκε ο κόσμος μας στην ήσσονα προσπάθεια. Γιατί; Τρώγαμε εύκολα τα λεφτά των άλλων. Τα τρώγαμε ως κοινοτικές επιδοτήσεις, ως δάνεια και άλλα. Κόπηκαν. Τώρα πρέπει να μάθουμε πάλι να βγάζουμε τα δικά μας λεφτά. Και είναι δύσκολο. Και είναι επώδυνο. Έχουμε αυξήσει τις ανάγκες μας και έχουμε ξεμάθει. Μπορούμε να το κάνουμε; Απερίφραστα ναι! Μπορούμε να το κάνουμε και γρήγορα; Δυο φορές, ναι. Σχεδόν αμέσως. Αρκεί να το πάρουμε απόφαση. Ο ίδιος ο ελληνικός λαός δε θέλει να το πάρει απόφαση. Ο ηγέτης που θα πείσει τον ελληνικό λαό, να πάμε μπρος και να τον ακολουθήσει θα μας φέρει από το σκοτάδι στο φως, πάρα πολύ γρήγορα, γιατί ο λαός μας έχει απεριόριστες δυνατότητες».
-Πηγαίνετε ακόμα το σκυλάκι σας βόλτα και είναι αυτή η ξεκούραση της μέρας σας;
«Αυτές τις μέρες δεν μπορώ γιατί έχουμε την εκλογική διαδικασία, άλλα στην κανονική μου ζωή ναι, το πηγαίνω. Ο σκύλος είναι μέλος της οικογενείας. Τα ζώα γενικά τα αγαπώ πάρα πολύ. Και τις γάτες τις αγαπώ, άλλα με τα σκυλιά έχω τεραστία αδυναμία».
-Σας ευχαριστώ πολύ!