Ο Τσάρλυ καταπιάνεται με τον ήδη μικρό Παναθηναϊκό. Την ομάδα που ζει με τις αναμνήσεις της, την ομάδα που τη μίκρυναν συνειδητά, την ομάδα που έχει έναν άφαντο τεχνικό διευθυντή και ποδοσφαιριστές που δεν γνωρίζουν τα βασικά.
Ο Παναθηναϊκός είχε ακόμα ένα άθλιο ποδοσφαιρικά απόγευμα. Οι φίλοι της ομάδας έκαναν το καθήκον τους, γέμισαν την Λεωφόρο και είδαν τους ποδοσφαιριστές τους να μην μπορούν να αλλάξουν πάνω από μία σωστή πάσα. Πλήρωσαν -σε δύσκολες εποχές- εισιτήριο για να παρακολουθήσουν ποδοσφαιριστές που δεν ξέρουν τα βασικά του ποδοσφαίρου.
Έλειψε, λέει, το γκολ
Το θέμα με τον Παναθηναϊκό δεν είναι τα αποτελέσματα που φέρνει, αλλά το ποδόσφαιρο που παίζει. Λόγω δουλειάς βλέπω θέλοντας και μη αρκετό ποδόσφαιρο. Δεν πιστεύω να υπάρχει άλλη ομάδα που να μετέχει στην πρώτη κατηγορία του πρωταθλήματος της πατρίδας της και να μην μπορεί να βγάλει στο γήπεδο μία ριμάδα συνεργασία, ούτε έναν αυτοματισμό.
Στο ντέρμπι με την ΑΕΚ η ομάδα του Αναστασίου έκανε δύο ευκαιρίες. Το δοκάρι του Μπεργκ στο 46ο λεπτό ήταν αποτέλεσμα ατομικής κλάσης του -ξενερωμένου- Σουηδού και η επόμενη από ένα σουτ του Νίνη στο 74ο λεπτό, ο οποίος εκμεταλλεύτηκε κάποια ελεύθερα μέτρα που βρήκε.
Το περίεργο είναι πως όταν τελείωσε το παιχνίδι ο προπονητής της ομάδας που έμεινε στο μηδέν και δεν δημιούργησε ούτε μία ευκαιρία προερχόμενη από συνεργασία έστω δύο παικτών του, στάθηκε μπροστά στο μικρόφωνο και δήλωσε πως της έλειψε μόνο το γκολ.
Ζουν με τις αναμνήσεις
Οι φίλοι του Παναθηναϊκού, επειδή έχουν έντονες αναμνήσεις από το παρελθόν και ζουν με αυτές, συχνά χρησιμοποιούν την φράση, "μικραίνουν τον Παναθηναϊκό".
Είναι στο DNA των παλαιών Παναθηναϊκών η κριτική όταν το σήμερα είναι άσχημο. Ειδικά αυτών που έχουν μνήμες από τη δεκαετία του '80 ή ακόμα περισσότερο οι μεγαλύτεροι που έχουν ζήσει το Γουέμπλεϊ.
Θυμάμαι όταν ο Λιβαθηνός είχε εισηγηθεί την απόκτηση του Ρομέρο να βγαίνει σε ελληνικό ραδιόφωνο ο Ντε Φαρίας από την Αργεντινή και να δηλώνει πως "τέτοιες μεταγραφές μικραίνουν τον Παναθηναϊκό". Φράση που τα χρόνια που ο σύλλογός δεν έπαιρνε τίτλους χρησιμοποιείτο κατά κόρον. Προσωπικά από το 2007 που άρχισα τις εκπομπές επικοινωνίας την έχω ακούσει αμέτρητες φορές από φίλους του συλλόγου.
Φοβάμαι όμως, και το γράφω με λύπη, πως δεν δικαιούνται πλέον να την χρησιμοποιούν οι φίλοι του συλλόγου.
Τον μίκρυναν συνειδητά
Δεν δικαιούνται γιατί τα χρόνια περνούν και τον Παναθηναϊκό τον μίκρυναν συνειδητά και πολλοί. Μίκρυναν τη μεγάλη ομάδα της πρωτεύουσας και την έφτασαν σε σημείο να πουλιέται... μηδέν ευρώ και να μην συμφέρει κανέναν να την αναλάβει.
Διοίκηση κατώτερη του μεγέθους
Σήμερα η διοίκηση που τρέχει το σύλλογο δεν μπορεί να δημιουργήσει ένα μακροχρόνιο πλάνο, καθώς γνωρίζει πως είναι κατώτερη από το μεγαλείο και το μέγεθος του συλλόγου.
Έχει βολευτεί μ' ένα μικρό γήπεδο και δεν είναι σε θέση να πετύχει ούτε το ελάχιστο: τη μερική ανακατασκευή του. Δεν είναι σε θέση ούτε καν να αλλάξει έναν προπονητή όταν οι συνθήκες φωνάζουν πως είναι αναγκαίο για να συνεχίσει να λειτουργεί με υγεία το τμήμα.
Ο άφαντος τεχνικός διευθυντής
Σε αυτήν την ιστορία απών είναι ο Τάκης Φύσσας.
Δεν ξέρω αν το θυμάστε τώρα που με διαβάζετε, αλλά ο Τάκης Φύσσας είναι ο τεχνικός διευθυντής του Παναθηναϊκού. Πρακτικά το αφεντικό στο αθλητικό τμήμα. Δεν πρέπει κάποια στιγμή να εξηγήσει το πλάνο και με πιο κριτήριο παίρνονται οι αποφάσεις; Ποιος είναι ο λόγος που ο σύλλογος έχει αποφασίσει να στηρίζει έναν προπονητή που έχει χάσει τα αποδυτήρια, που τον αποδοκιμάζει ο κόσμος και οι ποδοσφαιριστές του στο γήπεδο δεν μπορούν να κάνουν μία σωστή ενέργεια;
Αναρωτιέμαι πως γίνεται ένας άνθρωπος του ποδοσφαίρου να μην καταλαβαίνει πως δεν ήταν το κατάλληλο χρονικό σημείο την περασμένη βδομάδα να ανακοινωθεί νέος βοηθός προπονητή. Πώς γίνεται να μην προλάβει τον Αλαφούζο τονίζοντάς του το αυτονόητο. Ότι αν δεν πάνε καλά τα πράγματα στα επόμενα παιχνίδια, ακόμα και αν δεν θέλουμε να αλλάξουμε προπονητή, θα αναγκαστούμε να το κάνουμε. Οπότε δεν έχει λογική να χρίσουμε κάποιον βοηθό προπονητή, όταν ο πρώτος δεν έχει σίγουρη τη θέση του και σύντομα θα κληθούμε να βρούμε νέο προπονητικό επιτελείο.
Και αν δεν μπορεί να κάνει αυτές τις αυτονόητες -για τη θέση του- σκέψεις, για ποιον λόγο βρίσκεται στον Παναθηναϊκό; Ο προκάτοχος του πάντως ενημέρωνε συχνά για το πλάνο του και ποτέ δεν κρυβόταν.
Τον έφεραν στα μέτρα τους
Επιστρέφουμε όμως στο θέμα που πονάει. Τον Παναθηναϊκό πλέον δεν τον μικραίνουν, τον μίκρυναν. Αυτοί που έχουν αναλάβει να διοικούν την μεγάλη ομάδα της πρωτεύουσας, κατάφεραν να τη φτάσουν στα μέτρα τους.
Έκαναν τον Παναθηναϊκό ένα πολύ μικρό ευρωπαϊκό μέγεθος. Να ταπεινώνεται από ομάδες που στο παρελθόν δεν θα μπορούσαν να είναι ανταγωνιστικές απέναντι του, να περνά ντροπιαστικές βραδιές από ομάδες όπως η Εστορίλ, η Οντένσε, η Καμπάλα, η Μακάμπι, η Μάριμπορ, η Κοπεγχάγη - δυστυχώς έχουν γίνει πολλές και κάποιες ξεχνάω.
Όταν διοικείς τον Παναθηναϊκό θα πρέπει να ξέρεις και να τον προστατεύεις. Κατάφεραν να τον περάσει στην ειδική βαθμολογία της UEFA ο Αστέρας Τρίπολης. Κατάφεραν να μην μπορεί να διεκδικήσει εγχώριους τίτλους. Να έχει μόνιμα μία επικοινωνιακή πολιτική μικρής ομάδας που κουράζει τους πάντες, ακόμα και τους πιο φανατικούς οπαδούς. Είναι τόσο άκομψος και μοιρολατρικός ο τρόπος που προσπαθεί να βρει το δίκιο του ο Παναθηναϊκός που την περασμένη βδομάδα στράφηκε απέναντι του και ο σύμμαχος ΠΑΟΚ.
Για να μην παρεξηγηθώ, δεν κάνω το θύμα θύτη. Όταν όμως διοικείς τον Παναθηναϊκό θα πρέπει να ξέρεις και να τον προστατεύεις. Και όταν είσαι αδικημένος, αυτό δεν μπορεί να συμβαίνει μόνιμα και δεν μπορεί και να αποτελεί άλλοθι για τα πάντα.
Δεν είναι δυνατόν να χάνει με αυτήν την άθλια εμφάνιση ο Παναθηναϊκός στην Τούμπα και να προσπαθείς μέσα από μία φάση να κοροϊδέψεις τον κόσμο και να αλλοιώσεις την πραγματικότητα. Γιατί όταν το κάνεις αυτό δεν στρέφεσαι πουθενά αλλού, αλλά εναντίον των οπαδών της ομάδας σου. Αυτούς προσπαθείς να κοροϊδέψεις.
Πληρώνουν το μάρμαρο, δεν στηρίζονται
Έφτιαξαν έναν Παναθηναϊκό που πλέον καλύπτει λίγους και εκπροσωπεί λίγους.
Σε ένα μικρό παλιό γήπεδο, χωρίς να μπορούν να το εκσυγχρονίσουν, με ένα ρόστερ στο οποίο οι περισσότεροι ποδοσφαιριστές δεν γνωρίζουν τα βασικά της μπάλας, με επικοινωνιακή πολιτική του μόνιμα αδικημένου και χωρίς πραγματικούς στόχους. Γιατί μην γελιόμαστε, όταν βάζεις σαν διοίκηση στόχους, αυτοί που δεν καταφέρνουν να τους υλοποιήσουν πληρώνουν το μάρμαρο της αποτυχίας και αποχωρούν. Δεν στηρίζονται.
Το στενάχωρο λοιπόν είναι πως ο Παναθηναϊκός πλέον δεν μικρύνει. Έχει ήδη μικρύνε
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.