Η ντρίπλα του Α.Τσίπρα με το δημοψήφισμα στη ΝΔ του Κ.Μητσοτάκη της Bilderberg και στην υπό διάλυση κεντροαριστερά

Η ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ ΕΠΙΔΙΩΚΕΙ ΑΝΑΝΕΩΣΗ ΤΗΣ ΛΑΙΚΗΣ ΕΝΤΟΛΗΣ ΧΩΡΙΣ ΕΚΛΟΓΕΣ

Η ντρίπλα του Α.Τσίπρα με το δημοψήφισμα στη ΝΔ του Κ.Μητσοτάκη της Bilderberg και στην υπό διάλυση κεντροαριστερά

07:42

08/06/2016

 

 

Translate this page:      

Η πρόταση των αλλαγών στο Σύνταγμα και τον εκλογικό νόμο με δημοψήφισμα είναι μία ντρίπλα της κυβέρνησης προκειμένου να αλλάξει την ατζέντα στη δημόσιο διάλογο και να ανανεώσει τρόπον τινά την ψήφο εμπιστοσύνης της από τον λαό τη στιγμή που η κεντροαριστερά βρίσκεται σε αποσύνθεση και ο Κυριάκος Μητσοτάκης αδυνατεί να ελέγξει τη Νέα Δημοκρατία.

Από το Μέγαρο Μαξίμου θεωρούν πώς μετά το κλείσιμο της αξιολόγησης και μέχρι τον επόμενο μεγάλο κάβο που είναι οι αλλαγές στα εργασιακά είναι ένας χρόνος που πρέπει η κυβέρνηση να τον εκμεταλλευτεί πολιτικά έτσι ώστε να κερδίσει και πάλι την εμπιστοσύνη του λαού και να παραμείνει στην εξουσία μέχρι το τέλος της 4ετίας χωρίς να προκληθούν εκ νέου εκλογές που αποσταθεροποιούν τη χώρα.

Σε αυτή τη λογική εντάσσεται και η πρόταση που έριξε χθες μέσω της κυβερνητικής εκπροσώπου Όλγας Γεροβασίλη για τη διεξαγωγή δημοψηφίσματος. Μία πρόταση, για παράδειγμα, να καταργηθεί ο νόμος περί ευθύνης υπουργών θα τύγχανε της αποδοχής σχεδόν του συνόλου της κοινωνίας που θέλει να δει τους πολιτικούς να οδηγούνται στη Δικαιοσύνη και στις φυλακές.

Η έγκριση μίας τέτοιας πρότασης σε δημοψήφισμα και άλλων που είναι αιτήματα του ελληνικού λαού θα έφερνε και πάλι τον ΣΥΡΙΖΑ κοντά στην κοινωνία. Αυτό εκτιμούν τουλάχιστον στο Μέγαρο Μαξίμου και σε συνδυασμό με νομοσχέδια που προωθούνται στη Βουλή με “κοινωνικό πρόσημο” πιστεύουν πως μπορούν να “καθαρίσουν” το τοπίο για τα επόμενα χρόνια, ειδικά αν κερδηθεί και η μάχη της αναδιάρθρωσης του χρέους.

Μια άλλη ερμηνεία είναι ότι η κυβέρνηση με την απειλή του δημοψηφίσματος μπορεί να στριμώξει ακόμη περισσότερο τα κόμματα της αντιπολίτευσης και να τα οδηγήσει σε συναινετικές αποφάσεις όσον αφορά άλλα ζητήματα, όπως η οικονομική πολιτική και το ασφαλιστικό που έρχονται από Σεπτέμβριο.

Σε κάθε περίπτωση ο Α. Τσίπρας θα ανοίξει τα χαρτιά του στις 24 Ιουλίου, οπότε και αναμένεται να καταθέσει τις προτάσεις του για τη Συνταγματική Αναθεώρηση (ανήμερα της επετείου της αποκατάστασης της Δημοκρατίας στην Ελλάδα), αλλά και τις αλλαγές στον εκλογικό νόμο.

Στο θέμα αυτό η κυβέρνηση «φλερτάρει» έντονα με τον ιταλικό εκλογικό νόμο με στόχο η πρότασή της να συγκεντρώσει 200 ψήφους στη Βουλή ώστε και να ισχύσει από τις επόμενες εκλογές. Η πρόταση αυτή θα προβλέπει «σπάσιμο» των μεγάλων περιφερειών (με στόχο καμία να μην έχει πάνω από 10 έδρες), την ψήφο στα 17, τη διατήρηση του ορίου του 3% για την είσοδο στη Βουλή, την πριμοδότηση συνασπισμών κομμάτων που θα δηλώνονται προεκλογικά και μείωση του μπόνους στο πρώτο κόμμα στις 30-20 έδρες.

Η πρόταση της κυβέρνησης για συνταγματικές αλλαγές με δημοψήφισμα κατάφερε να προκαλέσει τις αντιδράσεις σχεδόν σύσσωμης της αντιπολίτευσης και αυτό για δύο βασικούς λόγους. Γιατί τα κόμματα θα έρθουν αντιμέτωπα με κρίσιμα θέματα στα οποία αποφεύγουν σήμερα να λάβουν θέση και γιατί κατανοούν τα οφέλη μιας τέτοιας κίνησης για το Μέγαρο Μαξίμου. Το να αποφασίζει ο λαός για το Σύνταγμα για κάποιους μπορεί να θεωρείται επικίνδυνο, αλλά για πολλούς είναι άνοιγμα στην κοινωνία.

Η ΝΔ κάλεσε την κυβέρνηση να αντιμετωπίσει το ζήτημα της συνταγματικής αναθεώρησης με σοβαρότητα και να μην επιδοθεί σε άσκηση συνταγματικού λαϊκισμού, ο Ε. Βενιζέλος έσπευσε να μιλήσει για κινήσεις που παραπέμπουν στη δικτατορία του 1968 και του 1974, το Ποτάμι για “επικοινωνιακό πυροτέχνημα” και τέλος το ΚΚΕ για “κίνηση αποπροσανατολισμού”.

Και γιατί αυτές οι αντιδράσεις; Γιατί τα κόμματα της αντιπολίτευσης βρίσκονται σε κατάσταση αποσύνθεσης, επικρατούν διαφορετικές απόψεις και στρατηγικές και κάθε άλλο παρά σαφή στάση για τη συνταγματική αναθεώρηση μπορούν να λάβουν.

Ας ξεκινήσουμε από τη Νέα Δημοκρατία. Ο Κυριάκος Μητσοτάκης δεν ελέγχει το κόμμα και ανά πάσα στιγμή μπορεί να βρεθεί αντιμέτωπος με τη διάσπαση του κόμματος. Η απόφαση του να αποχωρήσει από τη Βουλή η ΝΔ κατά τη συζήτηση της διάταξης για τις offshore έφερε στην επιφάνεια πολλά προβλήματα και διάσταση απόψεων.

Από την άλλη ο Αντώνης Σαμαράς βρήκε χώρο για να “χτυπήσει” (παίζει σημαντικό ρόλο παρασκηνιακά) και να κάνει υποδείξεις στον κ. Μητσοτάκη για το πώς πρέπει να κινηθεί, με διεύρυνση του κόμματος μαζεύοντας στελέχη από το κέντρο, και βεβαίως οι “καραμανλικοί” είναι απέναντι στον πρόεδρο της ΝΔ, ο οποίος επιλέγει να πάει στη Λέσχη Bilderberg και να συνδιαλέγεται κάθε τόσο με την Μέρκελ και τη Λαγκάρντ.

Αυτά συνοπτικά για τη ΝΔ. Για το ΠΑΣΟΚ και το Ποτάμι τα πράγματα είναι πολύ χειρότερα, τα οποία διαλύονται πλέον και κάνουν προσπάθειες να διασωθούν στο όνομα μιας κεντροαριστεράς παράταξης, ανασύροντας από το χρονοντούλαπο της ιστορίας σκελετούς όπως ο Κώστας Σημίτης.

Μέχρι στιγμής εκείνο που επιβεβαιώνεται είναι η διάσταση απόψεων και ούτε καν ένα μίνιμουμ συμφωνίας σε ένα πλαίσιο συνεργασίας. Στη συγκυρία αυτή χτυπάει ο Α. Τσίπρας με το δημοψήφισμα για την συνταγματική αναθεώρηση δημιουργώντας ακόμη μεγαλύτερα προβλήματα και επιχειρώντας να αλιεύσει ψήφους από το ΠΑΣΟΚ, το Ποτάμι και την Ένωση Κεντρώων.

Και για να μην θεωρηθεί πώς με μία πρόταση η κυβέρνηση έλυσε τα προβλήματα της ή άλλαξε την ατζέντα κάθε άλλο αυτό συμβαίνει. Η κοινωνία μαστίζεται από σοβαρά προβλήματα, η φτώχεια αυξάνεται, η εξαθλίωση το ίδιο και τα μέτρα που έχουν περάσει από τη Βουλή και αυτά που έρχονται αναμένεται να βυθίσουν ακόμη περισσότερο το λαό στην ανέχεια.

Το πραγματικό στοίχημα για την κυβέρνηση πρέπει να είναι η βελτίωση της ζωής των Ελλήνων και όχι το “γάτζωμα” στην εξουσία. Αν βάλει το δεύτερο πάνω από το πρώτο τότε το παιχνίδι αργά ή γρήγορα θα το χάσει.