Ο Ερντογάν, ο Πούτιν, ο Άσαντ και τα αδιέξοδα - Η Τουρκία αλλάζει στρατηγική στη Συρία;

 

Σάββας Καλεντερίδης 

Τα αδιέξοδα της τουρκικής εξωτερικής πολιτικής έχουν οδηγήσει σε βαθύ προβληματισμό τον Ερντογάν, ο οποίος πλέον αντιλαμβάνεται αυτό που εμείς είχαμε αντιληφθεί και επισημάνει εδώ και καιρό απ’ αυτήν τη στήλη.

Ότι, δηλαδή, μέσα στην παντοδυναμία του, αφού έχει εξουδετερώσει όλους τους αντιπάλους του στο εσωτερικό, θα δει την καρέκλα –ή μάλλον τον θρόνο– του να τρίζει, εκεί στο νεοοθωμανικό σαράι των χιλίων δωματίων, που είναι τριάντα φορές μεγαλύτερο από τον Λευκό Οίκο και κόστισε περίπου 400 εκατ. δολάρια, ενώ οι αντίπαλοί του ανεβάζουν το κόστος κατασκευής και εξοπλισμού στα 600 εκατ. Μπορεί να μην νιώθει ακόμα τους τριγμούς, όμως όταν ολοκληρωθεί η απελευθέρωση της Ιεράπολης-Μένπετζ, που θα σημάνει την συνένωση των καντονιών Κομπάνι και Αφρίν στη βόρεια Συρία, τότε θα αρχίσει και η αντίστροφη μέτρηση για όλα και για όλους.

Και εννοούμε και για τη σοβινιστική ισλαμοφασιστική Τουρκία και για τους σουνίτες εθνικιστές, και φυσικά και για τον ίδιο τον Ερντογάν.

Για να το εμπεδώσουμε θα το ξαναπούμε άλλη μια φορά. Η συνένωση των καντονιών αποκόπτει την Τουρκία από τον αραβικό ισλαμικό κόσμο, βγάζει τους Κούρδους και τα πετρέλαιά τους δυο βήματα από τη θάλασσα και μειώνει την εξάρτηση της Ουάσινγκτον από την Άγκυρα, αφού δημιουργεί μια ζώνη επιρροής και επιχειρησιακής δράσης 1.200 χλμ για τις ΗΠΑ και το Ισραήλ, που ξεκινά από τα σύνορα με το Ιράν, από τη Σουλεϊμανίγια και το Κιρκούκ και φθάνει μέχρι το ηρωικό Κομπάνι και τη Μεσόγειο.

Ήδη πληροφορούμαστε από πηγές μας στην περιοχή, ότι τα αμερικανικά ελικόπτερα κάνουν συχνά το δρομολόγιο Κομπάνι-Σουλεϊμανίγια, ενώ χρησιμοποιείται και το αεροδρόμιο του Ριμελάν από αμερικανικά ιπτάμενα μέσα.

Όλα αυτά –δηλαδή η επέκταση της επικράτειας που ελέγχουν οι Κούρδοι στη Συρία– γίνονται με στενή πολιτική και επιχειρησιακή συνεργασία Κούρδων και Αμερικανών, κάτι που έχει οδηγήσει κυριολεκτικά σε παράκρουση τους επιτελείς στην Άγκυρα και τον ίδιο τον Ερντογάν.

Ήδη τα προβλήματα στις σχέσεις ΗΠΑ-Τουρκίας έχουν γίνει ορατά, αφού τα αεροσκάφη που βομβαρδίζουν στόχους των τζιχαντιστών πέριξ της Ιεράπολης και παρέχουν εγγύς αεροπορική υποστήριξη στις δυνάμεις των Κούρδων που προελαύνουν για να ενώσουν τα δυο προαναφερθέντα καντόνια, στην πλειονότητά τους δεν απογειώνονται από το Ιντσιρλίκ αλλά από το αεροπλανοφόρο «Harry Truman».

Για όσους πιθανόν βιαστούν να θεωρήσουν τη λέξη «παράκρουση», που χρησιμοποιήσαμε, υπερβολική, να σημειώσουμε ότι ο Ερντογάν, που είναι ο ίδιος που πίεζε τη στρατιωτική ηγεσία να καταρρίψουν ρωσικό αεροπλάνο επί έναν μήνα πριν την κατάρριψη του S-24, που έγινε τελικά στις 24 Νοεμβρίου, τώρα στην κυριολεξία εκλιπαρεί τη Ρωσία και τον Πούτιν να τα... «ξαναφτιάξουν»!

Εκτός των άλλων, πέραν του κουρδικού διαδρόμου που προκαλεί εφιάλτες στην Άγκυρα, ο Ερντογάν ανησυχεί γιατί η κατάρριψη του ρωσικού μαχητικού έφερε πιο κοντά τη Ρωσία με τους Κούρδους του PKK, και οι εικόνες με την κατάρριψη του τουρκικού επιθετικού ελικοπτέρου Σούπερ Κόμπρα από αντάρτη του PKK με ρωσικό αντιαεροπορικό κατευθυνόμενο βλήμα, δημιουργεί σοβαρό επιχειρησιακό πρόβλημα και ιδιαίτερο προβληματισμό στον τουρκικό στρατό.

Όμως πέρα από τις προσπάθειες που καταβάλλει ο Ερντογάν για ομαλοποίηση των σχέσεων με τη Ρωσία, έφθασε στη σημείο να εκλιπαρεί και τον ίδιο τον Άσαντ να αρχίσουν συνομιλίες για επαναπροσέγγιση, χρησιμοποιώντας ως δίαυλο επικοινωνίας την Αλγερία, η οποία είναι μια από τις λίγες αραβικές χώρες που κράτησε αποστάσεις από την επιχείρηση καταστροφής της Συρίας και ανατροπής του Άσαντ.

Το… στρατήγημα των Τούρκων επιτελών είναι το εξής: Συνεργασία της Τουρκίας με τη Ρωσία και τον Άσαντ, για να περιοριστεί ή και να εκμηδενιστεί η δύναμη των Κούρδων και η περιοχή της βόρειας Συρίας που είναι υπό τον έλεγχό τους.

Για όσους δεν το ενθυμούνται, να το επαναλάβουμε. Το ίδιο «στρατήγημα» χρησιμοποίησαν οι Τούρκοι μέχρι τώρα, με άλλους πρωταγωνιστές. Μέχρι τώρα επιχείρησαν να αντιμετωπίσουν την προέλαση των Κούρδων συνεργαζόμενοι με την Αλ Κάιντα και τους τζιχαντιστές του ΙΚ, και τώρα που εκείνοι αποδυναμώθηκαν, αφού δεν εισακούονται οι δραματικές εκκλήσεις που απευθύνουν στους Αμερικανούς, στρέφονται στους Ρώσους, των οποίων μόλις προχθές κατέρριψαν μαχητικό αεροσκάφος, και στον Άσαντ, τον οποίον αποπειράθηκαν να σκοτώσουν με βομβιστική επίθεση στη Δαμασκό και του οποίου το κράτος λεηλατούν και καταστρέφουν με τουρκική μανία τα τελευταία έξι χρόνια.

Τροφή προς επεξεργασία και προβληματισμό…

http://www.pontos-news.gr/article/151334/o-erntogan-o-poytin-kai-o-asant