Τρίτη 13 Μαρτίου 2018

Το λάθος του Σαββίδη και η υποκρισία της Μαφίας

Γραφει ο Βασιλης Παπαθεοδωρου

 

Ο Σαββίδης έβαλε 100 εκατομμύρια περιμένοντας αυτή τη στιγμή
Δεν περιμέναμε όσα συνέβησαν το βράδυ της Κυριακής για να διαπιστώσουμε ότι δεν έχουμε ποδόσφαιρο. Ένα… ρδέλο είμαστε. Ό,τι ακριβώς έχουμε σαν κράτος, αυτό είναι και το ελληνικό ποδόσφαιρο. Μικρογραφία της κοινωνίας είναι, τίποτα περισσότερο.
 Γράφει ο Βασίλης Παπαθεοδώρου [SDNA]
Με κατεξοχήν ηλίθιους όλους εμάς που συμμετέχουμε σε οποιαδήποτε μορφή. Είτε από την πλευρά του φιλάθλου, είτε του δημοσιογράφου, είτε του ποδοσφαιριστή. Όμως το ποδόσφαιρο είναι ναρκωτικό. Κι αν φας την ένεση, μετά χάνεις τη μπάλα. Όπως ξανά-χάθηκε χθες.
Πρώτη φορά είναι ή πολλοστή; Να ακυρώνεται το (δύσκολο μεν, κανονικό δε) γκολ στο 90 που κρίνει τίτλο, να γίνεται μπούκα από πρόεδρο στο γήπεδο, ο επόπτης να πηγαίνει σέντρα και μετά χωρίς να έχει σηκώσει σημαία να λέει οφσάιντ, να πηγαίνουν καροτσάκι όλοι όλους, να απειλούνται διαιτητές, και όταν αυτοί πηγαίνουν στα αποδυτήρια να διαπιστώνουν προφανώς από το βίντεο ότι έκαναν λάθος και να το μετράνε. Στα αποδυτήρια.
Ο κόσμος να φεύγει αλλά να ξανάρχεται, ο διαιτητής στις 23:05 να ενημερώνει ότι θα αρχίσει το ματς, αλλά η αντίπαλη ομάδα να μη βγαίνει.
Λυπηθείτε μας…
Οι ομάδες έγιναν για κάποιους προέκταση του πουλιού τους. Τα μηνύματα, στα social media ή στα αθλητικά sites , δεν περιέχουν ίχνος πλάκας παρά μόνο σπέρνουν μίσος, διχόνοια, δηλητήριο και «σας πηδάμε». Αν δεν μπορείς στην πραγματική ζωή, πηδάς στα πληκτρολόγια, κάτι είναι κι αυτό.
Κι έτσι πες, πες, κουβέντα στην κουβέντα δηλητηριάστηκαν όλοι. Ο Σαββίδης νομίζει ότι κυνηγάνε όλοι τον ΠΑΟΚ. Ο Μελισσανίδης ότι τον στήνουν οι άλλοι. Ο Μαρινάκης ότι τον στήνει η κυβέρνηση.
Η εικόνα του Σαββίδη με το όπλο σόκαρε την κοινή γνώμη. Πριν φτάσουμε εκεί όμως, ας δούμε τη σειρά των γεγονότων. Όσο εσείς βλέπατε ανέμελοι τους αγώνες κάθε Κυριακή, μέχρι να φτάσουμε στο ΠΑΟΚ-Ολυμπιακός, στην ατμόσφαιρα διαχεόταν μόνο δηλητήριο. Ότι ο ένας έστηνε τον άλλον, ότι τα πριμ πήγαιναν κι έρχονταν. Κι ύστερα, όταν χρειαζόταν μια σταγόνα για να ξεχειλίσει το ποτήρι, το νερό έπεσε με τη μάνικα. Σε 15 μέρες ο ΠΑΟΚ τα έχασε όλα. Από το +4 βρέθηκε στο μείον άπειρο. Από την ηλιθιότητα ενός, την αβλεψία να μπει ένα δίχτυ, το στήσιμο, τον διαιτητή με τη συμπληρωματική. Κανονικό στήσιμο. Επαγγελματικό.
Ο Σαββίδης και ολόκληρος ο οργανισμός του ΠΑΟΚ βρέθηκε σε απόγνωση που έγινε παράκρουση. Θόλωσαν, υπήρχε και το νωπό, άθλιο προηγούμενο με τον Ιβιτς, συν κάτι ακόμα: Δεν έχουν καμία αίσθηση πρωταθλητισμού. Κι η εμπειρία αυτή δεν αγοράζεται, περπατιέται. Ο πρωταθλητισμός στην Ελλάδα είναι σαν μάχη γουρουνιών. Πρέπει να κυλιστείς στη λάσπη για να κερδίσεις και ο ΠΑΟΚ είναι άπειρος έως ανίδεος σε αυτό το ρινγκ. Ο Ολυμπιακός είναι βασιλιάς. Και κατάφερε να πετύχει τον στόχο του, που δεν ήταν να πάρει το πρωτάθλημα με αυτό το ποδοσφαιρικό έκτρωμα που έφτιαξε, αλλά να τσακίσει τη «συμμαχία», να διαιρέσει και να απαξιώσει το πρώτο ανταγωνιστικό πρωτάθλημα. Τα κατάφερε.
Με ευθύνη του μηχανισμού του ΠΑΟΚ και της ΑΕΚ ή της ΑΕΚ και του ΠΑΟΚ, δεν έχει σημασία η σειρά. Για αυτό και ο Μαρινάκης δεν θα έκανε ποτέ το λάθος του Σαββίδη. Όσο δρούσε σαν αρχηγός της Εγκληματικής Οργάνωσης – σύμφωνα πάντα με το κατηγορητήριο Κορέα, Δασκαλόπουλου, Ανδρεάδη – δεν θα άφηνε ποτέ κάτι στην τύχη.
Δε θα επέτρεπε να κριθεί ο τίτλος με ένα γκολ στο γήπεδο του που θα ακυρώνονταν λανθασμένα σαν οφσάιντ. Θα μέτραγε ένα γκολ που θα ήταν οφσάιντ. Ο Μαρινάκης, στην «χρυσή» εποχή του, δεν θα άφηνε να φτάσουμε σε τελικό πρωταθλήματος. Πιστεύει κανείς ότι αν ΠΑΟΚ και ΑΕΚ είχαν διαφορά δέκα πόντων θα συνέβαινε ό,τι συνέβη χθες; Μια φορά δεν καθάρισε το σύστημα για τη διαφορά, τότε στο περιβόητο ματς του «κάλυπτα κι εγώ τον Κατσουράνη» και έγινε η… σφαγή του Δράμαλη, το ξύλο στους παίκτες του Παναθηναϊκού και τα περιβόητα «i screw you», ποινικές διώξεις και άλλες ομορφιές.
 Η άποψή μου για τον βοηθό είναι ακριβώς η ίδια που είχα και για τον Καλφόγλου στον τελικό κυπέλλου. Η όλη στάση του, οι αποφάσεις του στο παιχνίδι, ακόμα και η  αναποφασιστικότητα του στο 90 δείχνουν έναν άνθρωπο φοβισμένο, τρομαγμένο, αλλά χωρίς πρόθεση. Η κακιά η ώρα του έτυχε. Στην ΑΕΚ κόστισε ένα κύπελλο, στον ΠΑΟΚ ένα πρωτάθλημα. Τώρα να περάσουμε στην επόμενη πίστα; Ο Σαββίδης έχυσε όλη την καρδάρα με το γάλα που έφτιαξε ο ίδιος με κόπο. Δεν στέκομαι τόσο στο αγωνιστικό. Πέρασε μια εικόνα που θα μνημονεύεται ενώ μετά από 6 χρόνια στην Ελλάδα δεν έχει εμπλοκή σε τραμπουκισμούς, βομβιστικές υποθέσεις, απαγωγές, απειλές, εκβιασμούς, δεν έχει καμία εκκρεμή κατηγορία σε βάρος του. Ακριβώς δηλαδή όσα έκανε η Εγκληματική. Είδε τα προηγούμενα χρόνια να τον περνάνε πριονοκορδέλα οι διαιτητές και δεν υπήρξε ούτε… τηλεφώνημα φάρσα προς αυτούς. Είδε τα μίντια των ανταγωνιστών του να τον σκίζουν και ο μόνος δρόμος που επέλεξε ήταν ο νομικός. Αμφιβάλλω αν υπάρχει δημοσιογράφος που έχει δεχθεί ένα sms.
Οπότε οφείλει μια εξήγηση, και δε θα μπω εγώ στα παπούτσια του ή στο μυαλό του να κάνω εκτιμήσεις, απέναντι στον κόσμο του ΠΑΟΚ και στον εαυτό του. Γιατί αυτούς αδίκησε. Κανέναν άλλον. Κανείς που ήταν στο γήπεδο δεν ένιωσε απειλή, γιατί πολύ απλά κανείς δεν είδε όπλο. Το όπλο φάνηκε στις φωτογραφίες (ενώ ο καλός αρχηγός θα είχε φροντίσει τα «παιδιά» να τις εξαφανίσουν πριν βγουν στη δημοσιότητα). Τα Μέσα της «Εγκληματικής», τα mainstream, οι αρθρογράφοι του SDNA (πήγε και στράφι η λάσπη που πετάνε οι οσφυοκάμπτες του συστήματος), άπαντες ορθώς στέκονται εκεί και κριτικάρουν. Το γκολ πια, πήγε σε δεύτερη μοίρα. Έπαψε να υφίσταται ως συζήτηση.
Ο Σαββίδης έβαλε 100 εκατομμύρια στο ελληνικό ποδόσφαιρο περιμένοντας αυτή τη στιγμή, δεν είναι παράλογο να θολώσει, αλλά η εικόνα αυτή δε γίνεται και δε μπορεί να δικαιολογηθεί αλλά να κατακριθεί. Ο ΠΑΟΚ θα χάσει το ματς, θα τιμωρηθεί και ήδη κυκλοφορεί παντού η εικόνα του Σαββίδη. Ενός ανθρώπου που επιχειρεί να βρει το δίκιο που είχε με τον πιο λάθος τρόπο.
Είμαι έτοιμος να δεχθώ τον ισχυρισμό ότι ξεχάστηκε και δεν απείλησε κανέναν με το όπλο που κουβαλάει νόμιμα και αμέλησε να το βγάλει. Αδυνατώ να ερμηνεύσω τι κάνει στο χορτάρι με ή χωρίς όπλο. Εκείνη τη στιγμή ο ΠΑΟΚ τα έχασε όλα. Την πιθανότητα να μετρήσει το γκολ, να παίξει 5 λεπτά ακόμα να σκοράρει ή να τελειώσει ισόπαλο το ματς και να διεκδικήσει το 20-30% που είχε ως το φινάλε περιμένοντας μια ήττα της ΑΕΚ.
Ως εκ τούτου, ο Σαββίδης θα «πληρώσει», με δημόσια κριτική ή διαπόμπευση, ανάλογα σε ποια πλευρά της όχθης βρίσκεται ο καθένας. Το λάθος είναι λάθος, κι αν υπάρχει κάτι που διαφοροποιεί την εικόνα είναι ο πρότερος βίος του καθενός.
Ο Σαββίδης δεν έχει κατηγορηθεί για ανατίναξη φούρνων, δεν έχει ζητήσει απολύσεις δημοσιογράφων που δεν του έκαναν αρκετές Herb, δεν έχει στείλει στους… κάδους ανακύκλωσης διαιτητές κι όσες φορές το είπε (πχ Καλογερόπουλος), βρήκε σε τοίχο. Δικαιολογημένα λοιπόν, νιώθει η κοινή γνώμη σαν να δέχθηκε γροθιά στο στομάχι.
Πιστόλια στο χορτάρι δεν βλέπουμε συχνά, για αυτό μας συζητάει όλη η Ευρώπη. Προσωπικά, ούτε η επίθεση του «τίγρη» πέρυσι στον παρατηρητή με σόκαρε “θα σε πνίξω με το κασκόλ”, ούτε τα «διδάξαμε ήθος» του Μαρινάκη μετά το ξύλο στον Σισέ. Αλλά ο εμπρησμός στο σπίτι του Μπίκα, οι σφαίρες στον Γραμμένο, η ανατίναξη τις προάλλες ενός κτιρίου στην Κηφισίας, κάτι χειροβομβίδες, ομολογώ ότι μας κάνουν να αναρωτιόμαστε: Αξίζει να ασχολείσαι; Είναι αυτό ποδόσφαιρο;
Ο Άρης Ασβεστάς αποτύπωσε με παροιμιώδη ευστοχία και τις δικές μου σκέψεις, σε ένα άρθρο που αξίζει να διαβάσεις. Δεν παλέψαμε για αυτό το ποδόσφαιρο ρε! Πολεμήσαμε την Εγκληματική γιατί διέλυσε το προϊόν. Γιατί μας έκλεψε τις Κυριακές, γιατί έδερνε και απειλούσε όσους σήκωναν ανάστημα, γιατί θέλαμε να ζήσουμε ανταγωνιστικό πρωτάθλημα, χωρίς να κλέβει ο πρώτος κάθε Κυριακή και να ληστεύονται μαζί όλοι οι υπόλοιποι ταυτόχρονα. Κι αυτό δε θα το αλλάξει καμία γκέλα του Σαββίδη ή μεθαύριο του Μελισσανίδη. 
Εδώ είμαστε ακριβώς για αυτό. Για να μην «επιτρέψουμε» σε κανέναν να φτιάξει νέα Εγκληματική Οργάνωση με στημένους διαιτητές, δικαστές, δημοσιογράφους και αντιπάλους. Με όσους λοιπόν, προσπαθούν να εξισώσουν επτά χρόνια ανομίας, αλητείας και βυσσοδομίας με μια τραγική κι απαράδεκτη σκηνή, όχι δεν θα πάρουμε. Μαφία είναι να στήνεις, να εκτελείς και να μην αφήνεις κανένα ματς τίτλου να διεκδικείται στο 90 ενός αγώνα, έχοντας «καθαρίσει» τα πάντα στο πέρασμά σου. Δεν είναι μαφία, αλλά αφέλεια να μπαίνεις στο γήπεδο και φεύγοντας να πετάς το μπουφάν σου για να δώσεις αυτή την απαράδεκτη εικόνα. Μαφία είναι να κλείνεις τις κάμερες των αποδυτηρίων όταν χάνεις 0-1 στο ημίχρονο και να δέρνεις τους αντίπαλους ποδοσφαιριστές για να πάρεις το πρωτάθλημα.
Ο Σαββίδης έπαθε ψύχωση για έναν τίτλο. Κι η ψύχωση, την οποία έχουν εισάγει στο ελληνικό ποδόσφαιρο άλλοι πρόεδροι, προκαλεί τέτοιες συμπεριφορές που καλό είναι να μην ξαναδούμε ποτέ. Και ο ίδιος και ο ΠΑΟΚ θα πληρώσουν ακριβά, για ακόμα μια φορά. Διότι έτσι πρέπει. Τα λάθη έχουν κόστος.
Το κόστος για την «Παράγκα» και την «Εγκληματική», ποιο είναι για τον βιασμό του ελληνικού ποδοσφαίρου; Πότε μίλησαν, έγραψαν, κριτικάρισαν οποιονδήποτε αυτά τα σκουπίδια που σήμερα κάνουν μαθήματα ηθικής και κουνάνε το δάχτυλο;

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.

Απλοί τρόποι να ενισχύσετε το ανοσοποιητικό σύστημα του παιδιού

  ΠΑΙΔΙ  |  10 ΑΠΡΙΛΙΟΥ 2020 | 06:00  |  IMOMMY TEAM Ειδικά αυτήν την περίοδο που η πανδημία του κοροναϊού απειλεί την υγεία ...