Βίκτορ Λιτόβκιν, ειδικά για τη RBTH
Μέχρι στιγμής οι καταλήψεις των ουκρανικών στρατιωτικών εγκαταστάσεων στην Κριμαία έχει λήξει αναίμακτα, με εξαίρεση μόνον μια περίπτωση. Βασική προτεραιότητα για τη Μόσχα, είναι να ολοκληρωθεί εξίσου αναίμακτα. Ιδού ποια είναι τα σχέδια για να επιτευχθεί αυτός ο στόχος.
Η Κριμαία και η Σεβαστούπολη επέστρεψαν πίσω στη «Μητέρα» Ρωσία. Ήδη ανακοινώθηκε ότι οι εργαζόμενοι της Δημοκρατίας στη Μαύρη Θάλασσα θα λαμβάνουν τις ίδιες αποδοχές με τους εργαζόμενους σε άλλες περιοχές της Ρωσικής Ομοσπονδίας, οι συντάξεις θα διπλασιαστούν, ενώ τα σχολεία και τα Πανεπιστήμια θα προσαρμόσουν τα προγράμματα τους στα στάνταρ του ρωσικού κράτους. Πολλά αισιόδοξα γεγονότα αναμένονται ακόμα στη νέα Δημοκρατία της Ομοσπονδίας. Αν και δεν θα λείψουν τα προβλήματα.
Ένα από αυτά αφορά στην τύχη των αξιωματικών και στρατιωτών των Ενόπλων Δυνάμεων της Ουκρανίας, που υπηρετούν στην Κριμαία. Από τη μία πλευρά, από το Κίεβο εκδίδονται ρητές διαταγές: Να μην εγκαταλείψουν τις στρατιωτικές τους μονάδες και στην περίπτωση που η ζωή και η υγεία του στρατιωτικού προσωπικού βρεθεί σε κίνδυνο, να χρησιμοποιήσουν όπλα για να αμυνθούν. Από την άλλη, ορισμένοι πολιτικοί στην ουκρανική πρωτεύουσα μιλούν για την ανάγκη απόσυρσης των στρατιωτικών μονάδων της Ουκρανίας από το έδαφος της χερσονήσου και τη δημιουργία αποστρατικοποιημένης ζώνης στην περιοχή. Ηδη το ουκρανικό υπουργείο Εξωτερικών ετοιμάζει σχετική πρόταση για το Συμβούλιο Ασφαλείας των Ηνωμένων Εθνών.
Τι θα συμβεί με το ουκρανικό στρατό;
Όταν οι ένστολοι δεν πάρουν σαφή εντολή από τους διοικητές τους για το πώς να αντιδράσουν σε κάποια κρίσιμη κατάσταση, οτιδήποτε μπορεί να συμβεί. Παρεμπιπτόντως, ήδη είχαμε ένα τέτοιο συμβάν. Κατά τη διάρκεια επίθεσης της Πολιτοφυλακής («Δυνάμεων Αυτοάμυνας») της Κριμαίας στην ουκρανική μονάδα της Γεωγραφικής Υπηρεσίας Στρατού, στη Συμφερόπολη, σκοτώθηκαν από ελεύθερο σκοπευτή δύο άνθρωποι: Ένας ουκρανός ανθυπασπιστής και ένας πολιτοφύλακας της τοπικής ομάδας αυτοάμυνας της πόλης. Άλλα δύο άτομα τραυματίστηκαν σοβαρά.
Η «υπογραφή» των ελεύθερων σκοπευτών στη Συμφερόπολη είναι παρόμοια με αυτήν της σφαγής στο Μαϊντάν στο Κίεβο. Οι ουκρανικές αρχές κατηγόρησαν για τη τραγωδία τη Ρωσία. Και στη Μόσχα πιστεύουν ότι η προβοκάτσια στήθηκε από τους μαχητές του «Δεξιού Τομέα». Αυτό, δεν ήταν το πρώτο αίμα που χύθηκε στην Κριμαία μετά την επιστροφή της χερσονήσου στη Ρωσία. Δεν αποκλείεται -αν και δεν θέλω να το πιστέψω ότι θα συμβεί- ότι θα υπάρξουν και στη συνέχεια εντάσεις και προβοκάτσιες στην περιοχή. Έτσι, θα πρέπει οι υπηρεσίες επιβολής του νόμου στην Κριμαία να βρίσκονται σε κατάσταση αυξημένης επαγρύπνησης και να είναι προετοιμασμένοι για την πρόληψη νέων προκλήσεων. Και η ηγεσία της χερσονήσου, θα πρέπει να κάνει ό,τι είναι δυνατόν για να αποφασιστεί γρήγορα η τύχη των περισσότερων από 20 χιλιάδες ουκρανών στρατιωτικών στην περιοχή.
Δύο επιλογές
Όπως λένε στα ανώτερα κυβερνητικά κλιμάκια της Δημοκρατίας, υπάρχουν δύο επιλογές. Η παραίτηση στρατιωτικών από τον ουκρανικό Στρατό και η ένταξη τους αρχικά στις «Δυνάμεις Αυτοάμυνας» της Κριμαίας. Στη συνέχεια, θα ενταχθούν σε υπηρεσία των ρωσικών Ενόπλων Δυνάμεων (σε μονάδες του ρωσικού Στρατού και του Στόλου της Μαύρης Θάλασσας). Στην περίπτωση αυτή, θα διατηρήσουν το στρατιωτικό τους βαθμό και θα πληρώνονται με μεγαλύτερο μισθό απ’ αυτόν που ελάμβαναν στον ουκρανικό Στρατό. Για όσους δεν θέλουν να υπηρετήσουν την Κριμαία και τη Ρωσία, υπάρχει διέξοδος: Να φύγουν απ’ τη χερσόνησο και να επιστρέψουν πίσω στην Ουκρανία. Η κυβέρνηση στη Συμφερόπολη είναι έτοιμη να τους καταβάλει αποζημίωση για τρεις μήνες και να τους προμηθεύσει με το εισιτήριο επιστροφής σε οποιαδήποτε πόλη της Ουκρανίας επιθυμούν. Αλλά για την εφαρμογή αυτής της επιλογής, υπάρχει ένα αρκετά σοβαρό εμπόδιο: Κανένας ουκρανός αξιωματικός δεν μπορεί να αφήσει τη θέση του, αν δεν πάρει την αντίστοιχη εντολή από το Κίεβο. Διαφορετικά, θα θεωρηθεί λιποτάκτης με όλες τις επακόλουθες συνέπειες.
Ποιά είναι η διέξοδος από αυτή την κατάσταση; Η ηγεσία της Κριμαίας πρέπει να παραδώσει σε κάθε αξιωματικό την απόφαση απέλασης του με αιτιολογία «την παρουσία του σαν εκπρόσωπο ξένου Στρατού στο έδαφος της Δημοκρατίας, που τώρα, βρίσκεται στη χερσόνησο παράνομα». Το έγγραφο αυτό, θα χρησιμεύσει σαν ένα είδος «απαλλακτικού» για το ενδεχόμενο κίνησης ποινικής δίωξης κατά των αξιωματικών από την ουκρανική Εισαγγελία.
Στην πραγματικότητα, οι ουκρανοί αξιωματικοί και μόνιμοι υπαξιωματικοί (σκόπιμα δεν συζητάμε για τους στρατιώτες και τους έφεδρους υπαξιωματικούς – γι’ αυτούς, απλά θεωρείται ότι η θητεία τους έχει εκπληρωθεί και εγγράφονται στην εφεδρεία) έχουν και μια άλλη, τρίτη επιλογή. Οι αξιωματικοί που δεν θέλουν να συνεχίσουν να υπηρετούν ούτε στο ρωσικό, ούτε στον ουκρανικό στρατό, μπορούν να δηλώσουν παραίτηση και να αποστρατευθούν. Αυτή την εναλλακτική δυνατότητα μπορούν κάλλιστα να τη χρησιμοποιήσουν αρκετά στελέχη που είτε διαθέτουν κατοικία στην Κριμαία, είτε βρίσκονται σχετικά κοντά στο (ελάχιστο) όριο συνταξιοδότησης. Και στις δύο περιπτώσεις, εγγυητής της απόφασης είναι η ίδια η ρωσική νομοθεσία που το επιτρέπει.
Μεγάλος οπλισμός
Αλλά εκτός από τους 20 και πλέον χιλιάδες ουκρανούς στρατιωτικούς που υπηρετούν στην Κριμαία, υπάρχει και το ζήτημα του στρατιωτικού εξοπλισμού που ανήκει στην Ουκρανία. Και είναι σημαντική η ποσότητα του αμυντικού υλικού για να αφεθεί έτσι απλά στην τύχη του. Σύμφωνα με διάφορες εκτιμήσεις, στην Κριμαία βρίσκονται τουλάχιστον 30 πολεμικά πλοία και σκάφη υποστήριξης, τουλάχιστον εκατόν πενήντα τεθωρακισμένα οχήματα μεταφοράς προσωπικού και πενήντα τανκ, εξήντα μαχητικά MiG-29 και εκπαιδευτικά-μαχητικά αεροσκάφη L-39, δύο δεκάδες ελικόπτερα, έξι δεκάδες συστήματα αντιαεροπορικών πυραύλων μεγάλου βεληνεκούς S-300 και τέσσερις δεκάδες συστήματα αντιαεροπορικών πυραύλων μέσου και μικρού βεληνεκούς «Buk-M1» και «Tor», οπλισμός παράκτιας άμυνας, κλπ. Το αν θα αποδοθεί όλη αυτή η «κληρονομιά» στο ρωσικό Στρατό, είναι δύσκολο σε αυτή τη φάση να το πούμε με βεβαιότητα.
Κατά τα τελευταία είκοσι χρόνια, ο αμυντικός εξοπλισμός του ουκρανικού Στρατού, συμπεριλαμβανομένων και εκείνων που βρίσκονται στην Κριμαία, δεν έχει ούτε εκσυγχρονιστεί, ούτε αναβαθμιστεί. Σύμφωνα με τους ίδιους τους ουκρανούς πιλότους της Πολεμικής Αεροπορίας, από τα 40 μαχητικά MiG-29 που σταθμεύουν στην αεροπορική βάση «Μπελμπέκ» στη Σεβαστούπολη, μπορούν να πετάξουν μόνο πέντε! Η ίδια περίπου κατάσταση καταγράφεται και στους άλλους τύπους στρατιωτικού εξοπλισμού. Τα τεθωρακισμένα οχήματα, για παράδειγμα, μπορούν να κινηθούν και να πυροβολήσουν, αλλά η ακρίβεια της βολής, όπως και η κατάσταση των μηχανών τους, είναι συζητήσιμη…
Το Πολεμικό Ναυτικό
Χρειάζεται να γίνει ξεχωριστή αναφορά για τα πλοία του ουκρανικού Πολεμικού Ναυτικού (ΠΝ) που βρίσκονται στην Κριμαία. Σήμερα, τα περισσότερα από αυτά, είναι μπλοκαρισμένα στα λιμάνια εντός των κόλπων και των κολπίσκων της Σεβαστούπολης. Για παράδειγμα, η έξοδος του κόλπου Στρελέτσκαγια, είναι αποκλεισμένη από πλωτές γέφυρες, προστατευτικά δίκτυα και φράγματα. Έτσι, σε αναγκαστική «αιχμαλωσία» βρίσκονται οι κορβέτες «Τερνόπολ» και «Λούτσκ», το πλοίο διοίκησης «Σλαβούτιτς» και το μοναδικό ουκρανικό υποβρύχιο «Ζαπορόζιε». Στη Νότια ναυτική βάση στη λίμνη Ντονουζλάβ κοντά στην Ευπατόρια, βρίσκονται αποκλεισμένα τα αποβατικά «Κ. Ολσάνσκι», «Κιροβογκράντ», η κορβέτα «Βίνιτσα» και πάνω από δέκα άλλα πλοία διαφορετικών κατηγοριών και τύπων. Η έξοδος προς την ανοικτή θάλασσα έχει αποκλειστεί από βυθισμένα πλοία.
«Θρυλική, απόρθητη Σεβαστούπολη»
Η ανέλκυση των πλοίων και ο καθαρισμός της εξόδου, μπορεί φυσικά να γίνει, αλλά απαιτεί χρόνο και χρήμα. Ποιός θα πληρώσει το κόστος; Αν η Μόσχα αποφασίσει να επιστρέψει τα μπλοκαρισμένα πλοία στο Κίεβο, τότε το κόστος θα το επωμιστεί το ουκρανικό ΠΝ. Αν παραμείνουν ως «λάφυρα» στην Κριμαία, τότε, η δαπάνη θα βαρύνει το ρωσικό Στόλο της Μαύρης Θάλασσας. Σε κάθε περίπτωση, η μοίρα αυτών των σκαφών θα αποτελέσει αντικείμενο διαπραγματεύσεων. Όμως, μετά την απροσδόκητη κίνηση των νέων ουκρανικών αρχών να κατασχέσουν αρκετές δεκάδες ρωσικά φορτηγά «Kamaz» που προορίζονταν για το Καζακστάν, η τύχη των πλοίων στους κόλπους γύρω από τη Σεβαστούπολη, δεν είναι πια και τόσο ξεκάθαρη.
Ορισμένα από αυτά τα πλοία είναι αρκετά παλαιά και χρειάζονται σοβαρές επισκευές και αναβαθμίσεις, αλλά αυτό θα κριθεί μόνο μετά από την απόφαση για την οριστική τους τύχη. Για το που θα επισκευαστούν τα πλοία, δεν τίθεται κανένα ζήτημα. Στην Κριμαία, υπάρχουν αρκετές μεγάλες αν και μάλλον παραμελημένες ναυπηγοεπισκευαστικές μονάδες. Ανάμεσά τους, η ναυπηγοεπισκευαστική ζώνη Ν13 στη Σεβαστούπολη, τα ναυπηγεία «Ζαλίβ» και «Μόρε» στο Κέρτς και στη Φεοντόσια, αντίστοιχα. Παρά το γεγονός ότι, για παράδειγμα, στο ναυπηγείο της Σεβαστούπολης, όπου κάποτε εργάζονταν 12 χιλιάδες άνθρωποι, σήμερα έχουν απομείνει 200 άτομα προσωπικό. Η εταιρεία, μέχρι πρόσφατα, δεν δέχονταν για επισκευή πλοία του Στόλου της Μαύρης Θάλασσας και οι υπεύθυνοι του ρωσικού ΠΝ ήταν αναγκασμένοι να στέλνουν τα σκάφη τους για επισκευές, ακόμη και στη Βουλγαρία, η οποία είχε ενταχθεί στο ΝΑΤΟ.
Να σημειώσουμε ότι η ποιότητα των εργασιών στις ναυπηγοεπισκευαστικές εγκαταστάσεις της Βουλγαρίας, ήταν πολύ υψηλότερη απ’ ό,τι στα ναυπηγεία της Κριμαίας. Τώρα, που οι αποδοχές των εργαζομένων στη χερσόνησο θα αυξηθούν για να καλύψουν τη διαφορά με τον ρωσικό μέσον όρο, υπάρχει η ελπίδα ότι και η ποιότητα των παρεχόμενων υπηρεσιών των εργαζόμενων στις ναυπηγοεπισκευαστικές ζώνες της Κριμαίας, θα αυξηθεί απότομα.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.