Ελλάδα, μια χώρα σε σύγχυση και αδιέξοδο

 

Του Σάββα Καλεντερίδη

Δεν πλήττονται μόνον τα συμφέροντα των ροδακινοπαραγωγών από τους άστοχους χειρισμούς της κυβέρνησης στο θέμα των κυρώσεων εναντίον της Ρωσίας. Ακολουθεί σειρά αρνητικών εξελίξεων, που θα επηρεάσουν την ανάκαμψη της ελληνικής οικονομίας.
Στα άρθρα μας της προηγούμενης Παρασκευής και Κυριακής με τίτλο "Η Ελλάδα μεταξύ σφύρας και άκμονος 1" και "Η Ελλάδα μεταξύ σφύρας και άκμονος 2"προσπαθήσαμε να εξηγήσουμε γιατί η Ελλάδα βρίσκεται διαχρονικά, λόγω της γεωπολιτικής της θέσης και της εθνο-θρησκευτικής ιδιαιτερότητας του Ελληνισμού, μεταξύ σφύρας και άκμονος, καταλήγοντας ότι το ζήτημα της ελληνικής εξωτερικής πολιτικής είναι εξαιρετικά δύσκολο στο σχεδιασμό και την υλοποίησή του, γιατί η χώρα μας, για να εξυπηρετήσει τα εθνικά της συμφέροντα,  θα πρέπει να είναι σε θέση να κάνει γεωπολιτικές και στρατηγικές εκτιμήσεις, να έχει εγκαίρως πολύ έγκυρη και σαφή εικόνα για τα τεκταινόμενα στην περιοχή και αναλόγως να καθορίζει την εξωτερική της πολιτική.
Την ώρα που γράφονται αυτές οι γραμμές η ελληνική γνώμη προσπαθεί να συνέλθει από τις δηλώσεις της κυβερνητικής εκπροσώπου, η οποία, αφού εξήγησε ότι η θέση της Ελλάδας στο ζήτημα της Κριμαίας και της ανατολικής Ουκρανίας πρέπει να συναρτάται από την πάγια θέση της χώρας μας για το Κυπριακό και τα κατεχόμενα, και αφού υπογράμμισε ότι θα πρέπει να αποφύγουμε μονομερείς ενέργειες, εναρμονιζόμενοι πλήρως με την απόφαση της Ε.Ε. για το εμπάργκο απέναντι στη Ρωσία, ολοκλήρωσε τη δήλωσή της λέγοντας ότι  «Τι θα λέγαμε μετά; Δώσαμε τη μισή Κύπρο αλλά σώσαμε τα ροδάκινα»!
Κατ’ αρχάς, κάποιος θα πρέπει να υπενθυμίσει την κ. εκπρόσωπο ότι για να έχει νόημα η δήλωσή της, θα έπρεπε η Ε.Ε., που επέβαλε εμπάργκο στη Ρωσία για την Κριμαία και την ανατολική Ουκρανία, να έχει επιβάλλει πρώτα ανάλογο εμπάργκο και στην Τουρκία, που συνεχίζει την κατοχή της Κύπρου, διατηρώντας στα κατεχόμενα σαράντα χιλιάδες στρατιώτες και επιθετικά όπλα, ενώ συνεχίζει την εθνοκάθαρση στα κατεχόμενα αλλά και την πολιτιστική γενοκτονία, καταστρέφοντας ιερά μνημεία της χριστιανοσύνης.
Επίσης, θα έπρεπε να γνωρίζει η κ. εκπρόσωπος ότι ειδικά στο Κυπριακό, η Ουάσιγκτον, το Λονδίνο και οι Βρυξέλλες, που ήταν εκείνοι που από τη μια πλευρά άνοιξαν την πόρτα της εισβολής των Τούρκων στην Κύπρο και από την άλλη «έδεσαν τα χέρια» της ομάδας του ταξίαρχου Ιωαννίδη για να μην αντιδράσει στον πρώτο Αττίλα, όπου καταλήφθηκε το 8% του νησιού, αλλά και της κυβέρνησης Εθνικής Ενότητας, για να παραμείνει απλός θεατής στην κατάληψη του υπόλοιπου 30% από τις ορδές του δεύτερου Αττίλα, όλα αυτά τα χρόνια δεν έπραξαν τίποτα για την Κύπρο, ενώ η Ρωσία ήταν ο πιο θερμός υποστηρικτής της Λευκωσίας στον ΟΗΕ αλλά και σε όλα τα διεθνή φόρα που συζητήθηκε και λήφθηκαν αποφάσεις για το Κυπριακό.
Απλά, με τρόπο εξαιρετικά λαϊκιστικό, που προσβάλλει τη νοημοσύνη των Ελλήνων πολιτών, η κ. Βούλτεψη προσπάθησε να δικαιολογήσει την αδυναμία και πάλι της κυβέρνησης και του υπουργείου Εξωτερικών να διαχειριστεί αυτό που αναλύσαμε στα δυο προηγούμενα άρθρα μας.
Λυπόμαστε που είμαστε στη δυσάρεστη θέση να κάνουμε συγκρίσεις με την Τουρκία, της οποίας η εξωτερική πολιτική έχουμε αποδείξει ότι πάσχει και έχει τεράστια κενά σε επίπεδο σχεδιασμού και υλοποίησης, όμως πρέπει να υπογραμμίσουμε το πάθος με το οποίο οι πολιτικοί της Τουρκίας προσπαθούν να διαφυλάξουν για τη χώρα τους τον τίτλο του επιτήδειου ουδέτερου ειδικά όσον αφορά τις σχέσεις τους με την Τουρκία.
Να υπενθυμίσουμε στους αναγνώστες μας ότι η Τουρκία έχει κατασκευάσει αγωγό φυσικού αερίου από κοινού με τη Ρωσία, τον Blue Stream, ο οποίος μεταφέρει φυσικό αέριο από το ρωσικό λιμάνι Νοβοροσίσκ στην ιστορική πόλη του Πόντου Αμισό, τώρα Σαμψούντα. Τα τέλη της δεκαετίας του ‘90 οι Μεσούτ Γιλμάζ και Μπουλέντ Ετσεβίτ δέχτηκαν αφόρητες πιέσεις από τις ΗΠΑ να μην υπογράψουν τη σχετική συμφωνία και να μην κατασκευαστεί ο αγωγός. Παρότι ο Μεσούτ Γιλμάζ το πλήρωσε με την ολοκληρωτική απόσυρσή του από την πολιτική, οι υπογραφές έπεσαν, το έργο έγινε, ο αγωγός λειτουργεί και οι Αμερικανοί δεν πέταξαν την Τουρκία από την Κύπρο για να την τιμωρήσουν, σύμφωνα με τη λογική της κ. Βούλτεψη και των ομοίων της.
Σήμερα και πάλι η Τουρκία είναι ο μεγάλος κερδισμένος από την πολιτική του διδύμου Ε.Ε.-ΗΠΑ, το οποίο, μετά τις καταστροφικές πολιτικές λιτότητας που επέβαλε στην χώρα μας, έρχεται τώρα να επιφέρει καίριο κτύπημα στις ελληνορωσικές εμπορικές σχέσεις, οι οποίες δεν αναπτύχθηκαν ως αποτέλεσμα ενεργειών του ελληνικού ΥΠΕΞ και των ανεκδιήγητων αρμοδίων παραγόντων για τις ελληνικές εμπορικές σχέσεις και εξαγωγές, αλλά ως αποτέλεσμα προσπαθειών Ελλήνων -κυρίως ποντιακής καταγωγής- που λειτουργούν ως γέφυρα μεταξύ των αγορών της Ελλάδος και της Ρωσίας, καλύπτοντας το τραγικό κενό πολιτικής. Η περίπτωση του τουριστικού ομίλου Μουζενίδη, που συνεισφέρει στην ελληνική οικονομία με εκατοντάδες εκατομμύρια ευρώ ετησίως, είναι χαρακτηριστική. Σημειωτέον ότι οι υπεύθυνοι του ως άνω ομίλου τρέμουν στη σκέψη ότι οι άφρονες πράξεις της Αθήνας μπορεί τινάξουν στον αέρα προσπάθειες δεκαετιών, που επαναλαμβάνουμε, βοηθούν την Ελλάδα να βγει από την κρίση με καθαρούς όρους και όχι με όρους υποτέλειας και εθνικού ξεπουλήματος.
Κλείνοντας το άρθρο μας να υπενθυμίσουμε στους αναγνώστες μας ότι δεν είμαστε της άποψης ότι θα μας σώσει ως χώρα κάποιος εξωτερικός παράγοντας ή κάποιο γένος, ξανθό ή παρδαλό. Ίσα ίσα, πιστεύουμε ότι θα μας σώσει η σύνεση και η περίσκεψη, ειδικά όταν ανακαλύψουμε την πολιτική, η οποία δυστυχώς έχει χαθεί από τον πολιτικό προσκήνιο.

Στις φυλακές του Λορέτο με τον Τζον Κυριάκου

17/8/14

 

Του ΜΙΧΑΛΗ ΙΓΝΑΤΙΟΥ

Ξεκινώντας το Σάββατο 12 Ιουλίου από την Ουάσιγκτον για το Λορέτο της Πενσιλβάνια, όπου και οι ομώνυμες φυλακές, τα αισθήματά μου ήταν ανάμεικτα.

– Προσμονή και αγωνία για τον αγαπημένο φίλο που θα έβλεπα ύστερα από 18 μήνες και ο οποίος καταδικάστηκε επειδή δεν φοβήθηκε και αποκάλυψε το μεγάλο μυστικό της αμερικανικής κυβέρνησης και συνάμα μια μεγάλη αλήθεια: ότι το χειρότερο βασανιστήριο του εικονικού πνιγμού ήταν φαινόμενο καθημερινό.

– Θυμός για τις συνθήκες κράτησής του, όπως αποκαλύπτει ο ίδιος συχνά-πυκνά μέσα από τις επιστολές προς φίλους του με τίτλο «Γράμμα από το Λορέτο» («Letter from Loretto»). Ενας από τους παραλήπτες των επιστολών είμαι και εγώ.

Γνώρισα τον Τζον Κυριάκου, τον Ελληνοαμερικανό πράκτορα της CIA, μετά την αποχώρησή του από την αμερικανική μυστική υπηρεσία, όταν «έπεσα κυριολεκτικά πάνω του» στους διαδρόμους του Κογκρέσου. Αναζητούσα τότε στοιχεία για τα χρήματα που σπατάλησε η Αμερική για την επιβολή του φιλοτουρκικού σχεδίου Ανάν και για την ελληνική εσωτερική τρομοκρατία, και ειδικά για τους Ελληνες υπηκόους που βρέθηκαν στις τάξεις της και στη συνέχεια συνεργάστηκαν με τις Αρχές της Ελλάδας και άλλων χωρών για την εξάρθρωσή της. Δέχθηκε να μιλήσουμε υπό τον όρο ότι δεν θα αναφερθεί κανένα όνομα από αυτά που ανακάλυψε η έρευνά μας. Οι συζητήσεις μας επεκτάθηκαν και στη δράση του ως επιχειρησιακού της CIA εναντίον της Αλ Κάιντα στα βουνά και στις πόλεις του Αφγανιστάν και του Πακιστάν.

Ο Τζον Κυριάκου είναι και σήμερα ένας θρύλος στην υπηρεσία, παρά το γεγονός ότι η ηγεσία της έκανε και συνεχίζει να κάνει μεγάλη προσπάθεια για να τον απαξιώσει. Φίλοι του στη CIA τον υποστήριξαν καθ’ όλη τη διάρκεια της δικαστικής περιπέτειάς του, αλλά και άγνωστοι άνθρωποι, που πιστεύουν στα ανθρώπινα δικαιώματα, υπέγραψαν επιστολές προς τον πρόεδρο Μπαράκ Ομπάμα, ζητώντας να δοθεί χάρη στον Τζον. Αλλωστε συμμετείχε στις πιο επικίνδυνες αποστολές και χάρη στον Ελληνοαμερικανό πράκτορα η Αμερική μπόρεσε να συλλέξει πολύτιμες πληροφορίες για την Αλ Κάιντα και τον αρχηγό της, Οσάμα μπιν Λάντεν. Σε αυτά που αρνούνταν να συμμετάσχει ο Ελληνοαμερικανός πρώην πράκτορας ήταν στα βασανιστήρια. Και στη σκέψη ότι τα χρησιμοποιούσαν οι αμερικανικές αρχές ασφαλείας θύμωνε και δεν το έκρυβε.

Ο Ολιβερ Στόουν
Πρόσφατα ο Μπαράκ Ομπάμα, ένιωσε την ανάγκη να παραδεχθεί ότι η χώρα του υπέβαλε σε βασανιστήρια υπόπτους για τρομοκρατικές ενέργειες. Μετά τη τηλεοπτική συνέντευξή του πολλοί άνθρωποι στην Αμερική, δημοσιογράφοι και μη, θυμήθηκαν ότι ο Τζον Κυριάκου, που αποκάλυψε τα φρικτά βασανιστήρια, βρίσκεται στη φυλακή, μακριά από την οικογένειά του, επειδή ο Ομπάμα αρνήθηκε να του δώσει χάρη.

Την επιστολή είχαν υπογράψει σημαντικοί Αμερικανοί, ανάμεσά τους και ο σκηνοθέτης Ολιβερ Στόουν, όπως και ομογενείς, και σε αυτήν αναφέραμε ότι ο Τζον Κυριάκου ηγήθηκε της ομάδας των πρακτόρων της CIA που συνέλαβε ένα εκ των πλέον επικίνδυνων μελών της Αλ Κάιντα, τον Abu Zubaydah και είχε λάβει 12 τιμητικές διακρίσεις από την ηγεσία της υπηρεσίας. Επίσης τον ενημερώσαμε ότι ήταν ο στόχος δύο δολοφονικών επιθέσεων όταν βρισκόταν στο εξωτερικό -η μία επιχειρήθηκε στη λεωφόρο Κηφισίας, στην Αθήνα.

Ο Ομπάμα επέλεξε να αγνοήσει την έκκληση για απόδοση χάρης. Οπως μου είπε ο Τζον, οι υπηρεσίες τον ανάγκασαν να μετατρέψει την κυβέρνησή του σε προέκταση αυτής του Τζορτζ Μπους και του Ντικ Τσένι. Η διαφάνεια που υποσχέθηκε προεκλογικά δεν υπάρχει.

Εγκαταλείποντας τη CIA τον βασάνιζε το γεγονός ότι ένας εκ των συλληφθέντων για τρομοκρατικές ενέργειες, τον οποίο είχε συλλάβει ο ίδιος, πέρασε από το βασανιστήριο του πνιγμού. Και στις συζητήσεις που είχε με δημοσιογράφους -σε αρκετές συμμετείχα και εγώ- απεκάλυψε το μεγάλο μυστικό. Εγώ δεν αναφέρθηκα ποτέ στο συγκεκριμένο θέμα, που αποτελούσε καθαρή παραβίαση της αμερικανικής νομοθεσίας. Αλλοι συνάδελφοι προχώρησαν και απεκάλυψαν αυτό το μεγάλο μυστικό των βασανιστηρίων, για τη χρήση των οποίων είχαν υπογράψει ο τότε πρόεδρος Τζορτζ Μπους, ο τότε αντιπρόεδρος Ντικ Τσένι και η Κοντολίζα Ράις ως σύμβουλος Εθνικής Ασφάλειας του Λευκού Οίκου.

Οι αμερικανικές υπηρεσίες δεν τον συγχώρεσαν ποτέ. Και επειδή ήταν δύσκολο να πιστοποιήσουν την ενοχή του, ξεκίνησαν έναν απίστευτο πόλεμο εναντίον του Τζον και της οικογένειάς του, στοχεύοντας να τον κλείσουν για πάντα στη φυλακή. Οσες φορές συναντηθήκαμε, και ήταν πολλές, ήμασταν περικυκλωμένοι από δεκάδες μυστικούς πράκτορες. Είναι χαρακτηριστικές δύο περιπτώσεις στο εστιατόριο «Μουράγιο» και στο δημοφιλές «Barcode», όπου οι αστυνομικοί αποτελούσαν την πλειονότητα, και όταν σηκωθήκαμε να φύγουμε ξαφνικά άφησαν στη μέση το φαγητό τους και έτρεχαν έξω για να μας προλάβουν.

Είχα προσπαθήσει πολύ τους τελευταίους μήνες να τον επισκεφθώ, αλλά οι αιτήσεις μου δεν είχαν καμία τύχη. Συνεχίζαμε βέβαια την επικοινωνία μας μέσω της συζύγου του, Χέδερ, μιας εκπληκτικής κυρίας-μητέρας, που μεγαλώνει με καρτερικότητα τα ανήλικα παιδιά τους. Μετά την επιτυχημένη παρουσίαση του ντοκιμαντέρ με θέμα τον Τζον, στο Φεστιβάλ Tribeca του Ρόμπερτ ντε Νίρο, που χρηματοδότησε η υπέρμαχος των ανθρωπίνων δικαιωμάτων ηθοποιός Σούζαν Σάραντον, υπέβαλα ακόμα ένα αίτημα στο αμερικανικό υπουργείο Δικαιοσύνης, το οποίο έγινε αποδεκτό.

Ανάμεσα σε δεκάδες μητέρες, συζύγους και μικρά παιδιά, που θα επισκέπτονταν άλλους φυλακισμένους, ένιωσα σαν τη μύγα μες στο γάλα, υπό την έννοια ότι επισκεπτόμουν τον μόνο πολιτικό κρατούμενο της φυλακής του Λορέτο.

Οταν ολοκληρώθηκε η διαδικασία εισόδου και αφού περάσαμε από βαριές πόρτες, που έκλειναν αμέσως πίσω μας, βρέθηκα στο επισκεπτήριο. Υστερα από μισή και πλέον ώρα επέτρεψαν στον Τζον να εισέλθει στην αίθουσα για να με συναντήσει… Αγκαλιαστήκαμε και καθίσαμε απέναντι για να συνεχίσουμε τη συζήτησή μας για τόσα θέματα που εκκρεμούσαν μετά την καταδίκη και τη φυλάκισή του.

Βιβλίο
Είναι χαρούμενος διότι μέχρι τον Ιανουάριο θα αφεθεί ελεύθερος και θα συνεχίσει να εκτελεί το υπόλοιπο της ποινής του στην οικία του, με μόνο δικαίωμα εξόδου την επίσκεψη στους γιατρούς του. Ηταν διπλά χαρούμενος διότι το επόμενο Σάββατο θα τον επισκέπτονταν τα παιδιά του, τα οποία αντέχουν στην τόσο τεράστια πίεση που δέχονται στην πιο τρυφερή ηλικία. Και με μεγάλη χαρά μού ανακοίνωσε ότι βρίσκεται στο τελευταίο στάδιο συγγραφής του νέου του βιβλίου, για το οποίο άρχισαν ήδη να ενδιαφέρονται μεγάλοι εκδοτικοί οίκοι και εφημερίδες, όπως οι «Times» της Νέας Υόρκης. Θα έλεγα ότι από τον χώρο των ΜΜΕ είναι η εφημερίδα που του συμπαραστάθηκε πολύ, καθώς ένας δημοσιογράφος της ήταν στην ομάδα των συνομιλητών του Τζον. Στη φυλάκισή του η εφημερίδα αφιέρωσε τον μισό χώρο της πρώτης της σελίδας.

Συζητήσαμε για τις δυσκολίες της φυλακής, για το απαράδεκτο φαγητό που αγγίζει τα όρια «ομαδικής δηλητηρίασης», για το γεγονός ότι τον έχουν στη πτέρυγα με τους χειρότερους εγκληματίες. Σε μία περίπτωση προσπάθησαν να τον εμπλέξουν με έναν φυλακισμένο για τρομοκρατία. Και πρέπει να ήταν η ενέργεια που τον πλήγωσε περισσότερο, με δεδομένη τη δράση του εναντίον της Αλ Κάιντα. Συζητήσαμε ξανά και ξανά τα γεγονότα που οδήγησαν στην καταδίκη και τη φυλάκισή του. Προσωπικά δεν έχω την παραμικρή αμφιβολία ότι ο άνθρωπος που τον πρόδωσε παρουσιαζόταν σαν δημοσιογράφος και είναι ένα γεγονός που πικραίνει όλους όσοι είχαμε συναντηθεί και συζητήσει μαζί του στο πλαίσιο της δημοσιογραφικής μας εργασίας. Ηταν η ανταλλαγή ενός ηλεκτρονικού μηνύματος με τον εν λόγω «δημοσιογράφο», που αφορούσε το όνομα ενός συναδέλφου του στη CIA, η αιτία για να του φορτώσει το αμερικανικό υπουργείο Δικαιοσύνης την κατηγορία της κατασκοπείας. Τη μονολεκτική απάντηση του Τζον, ένα απλό «ναι» στο ερώτημα του «δημοσιογράφου», ακολούθησε το τηλεφώνημα του FBI και ξεκίνησε η μεγάλη περιπέτεια του πρώην πράκτορα της CIA.

«Πίστευα», μου είπε, «και συνεχίζω να πιστεύω ότι η πολιτική της αμερικανικής κυβέρνησης για τα βασανιστήρια και ιδιαίτερα για τον εικονικό πνιγμό, είναι αντισυνταγματική και εσφαλμένη. Είμαι υπερήφανος για την υπηρεσία μου προς την πατρίδα και δεν μετανιώνω για ό,τι έκανα».

ΕΞΟΦΛΗΣΑΝ ΤΟ ΔΑΝΕΙΟ
Λίγοι φίλοι έσωσαν το σπίτι του
Με τον Τζον, στη φυλακή θυμηθήκαμε τις ιστορίες που μου είχε αφηγηθεί και τις πάμπολλες περιπτώσεις που κινδύνευσε για την Αμερική, όταν μακριά από τη σύζυγο και τα παιδιά του πολεμούσε εναντίον των εχθρών της πατρίδας του. «Η ζωή μου στη CIA ήταν ένας συνεχής κίνδυνος. Και το έκανα επειδή ήθελα να ζουν οι συμπατριώτες μου σε καθεστώς ασφάλειας», μου λέει. Οταν ανταλλάξαμε την πρώτη καλημέρα στα Ελληνικά, το πρώτο πράγμα που μου ανέφερε ήταν ότι είναι κάτοχος ελληνικού διαβατηρίου. «Είμαι πολύ υπερήφανος που το πήρα, είμαι Ελληνας από τη Ρόδο, νιώθω Ελληνας».

Στη διάρκεια αυτής της περιπέτειας αρκετοί Ελληνοαμερικανοί στάθηκαν στο πλευρό του, ανάμεσά τους και μερικοί κληρικοί. Ενας ομογενής επιχειρηματίας, ο κυπριακής καταγωγής Νίκος Μουγιάρης, ήταν αυτός που ανταποκρίθηκε στην έκκλησή μου για να βοηθηθεί η οικογένεια του Τζον. Τα οικονομικά της ήταν σε οικτρή κατάσταση και υπήρχε άμεσος κίνδυνος απώλειας της οικίας όπου στεγάζονταν η Χέδερ και τα τρία από τα πέντε παιδιά του. Η οικονομική συμβολή ειδικά του κ. Μουγιάρη και μερικών άλλων φίλων της οικογένειας ήταν εξαιρετικά σημαντική. Το σπίτι δεν χάθηκε και το δάνειο εξοφλήθηκε.

ΥΣΤΕΡΟΓΡΑΦΟ: Αρκετοί φίλοι που παρακολουθούν τη δημοσιογραφική μου πορεία μου έχουν υποβάλει τη (συνηθισμένη) ερώτηση: Πώς ένας δημοσιογράφος από την Κύπρο, που πιστοποίησε με την ερευνητική του εργασία την ενοχή της CIA και του Χένρι Κίσινγκερ στο πραξικόπημα εναντίον του Μακάριου και την τουρκική εισβολή, διατηρεί σχέσεις με έναν πρώην πράκτορα της αμερικανικής υπηρεσίας. Ο Τζον είναι ένας διαφορετικός άνθρωπος. Είναι μαχητής των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και πολέμιος των βασανιστηρίων. Για τη δράση του αυτή αξίζει της εκτίμησής μας – και βεβαίως τη δική μου θα την έχει για πάντα…

ΑΠΟΚΛΕΙΣΤΙΚΟΤΗΤΑ http://WWW.ETHNOS.GR, http://WWW.MIGNATIOU.COM – (ΠΑΡΑΚΑΛΟΥΜΕ ΟΣΟΥΣ ΑΝΤΙΓΡΑΨΟΥΝ ΤΟ ΘΕΜΑ ΝΑ ΑΝΑΦΕΡΟΥΝ ΤΟ ΣΥΓΓΡΑΦΕΑ ΚΑΙ ΤΗΝ ΠΗΓΗ)

Πραγματικα εξαιρετικό…

Η εκπληκτική διαφήμιση του Russia Today στο Brooklyn που θα αφήσει ιστορία…

Posted by olympia spyr στο Αυγούστου 17, 2014

 

Νέο μαχαίρι 3% στις συντάξεις ενός εκατομμυρίου ασφαλισμένων – “Τρύπα” 274 εκ. ευρώ στο Ενιαίο Ταμείο Επικουρικής Ασφάλισης

 

• Προβολή φωτογραφίας
  Νέο μαχαίρι 3% στις συντάξεις ενός εκατομμυρίου ασφαλισμένων – “Τρύπα” 274 εκ. ευρώ στο Ενιαίο Ταμείο …

ΠΡΟΤΕΙΝΟΜΕΝΑ

• 

  Ιράκ: Κουρδική επιχείρηση για ανακατάληψη …

  euro2day.gr - 12 ώρες πριν
• 

  Ληξιπρόθεσμα χρέη: Ή πληρώνετε ή έρχονται …

  imerisia.gr - 13 ώρες πριν
• 

  Ανάκληση παρτίδων σοκολατούχου γάλατος …

  euro2day.gr - 19 ώρες πριν

- Λιγότερα χρήματα θα δουν στους λογαριασμούς τους οισυνταξιούχοι το φθινόπωρο

- Η κατάργηση των κοινωνικών πόρων που τροφοδοτούσαν τα επικουρικά ταμεία έχει προκαλέσει απώλε ιες 400 έως 700 εκ. ευρώ ετησίως το ΕΤΕΑ

- Ειδικοί στην επικουρική ασφάλιση επισημαίνουν οτι η επερχόμενη μείωση θα ανέρχεται τουλάχιστον σε 3%

Νέο μαχαίρι στις επικουρικές συντάξεις της τάξης του 3% αναμένεται να δουν από το φθινόπωρο περίπου ένα εκατομμύριο ασφαλισμένοι, προκειμένου να καλυφθεί το ταμειακό άνοιγμα που εμφανίζει το Ενιαίο Ταμείο Επικουρικής Ασφάλισης.

Σύμφωνα με τη Real News, το έλλειμμα για φέτος ανέρχεται περίπου σε 274 εκ. ευρώ παρά την οριζόντια μείωση του 5,2% που τέθηκε σε εφαρμογή τον προηγούμενο μήνα.

Οπως αναφέρει η εφημερίδα, το υπουργείο Εργασίας δεν μπορεί να ζητήσει ενίσχυση από τον κρατικό προϋπολογισμό αφού για το ΕΤΕΑ έχει τεθεί σε ισχύ η εφαρμογή της ρήτρας μηδενικού ελλείμματος με αυτόματες περικοπές στις συντάξεις εφόσον τα έσοδα δεν επαρκούν.

Σύμφωνα με τον υφιστάμενο μνημονιακό νόμο, αν προκύπτουν ελλείμματα στα ασφαλιστικά ταμεία, τότε ενεργοποιείται αυτόματα η αναπροσαρμογή της σύνταξης κάθε τρίμηνο με πρόταση της Εθνικής Αναλογιστικής Αρχής αποκλείοντας κάθε μεταφορά πόρων από τον κρατικό προϋπολογισμό.

Σημειώνεται οτι αυτή τη στιγμή το υπερταμείο καλύπτει περισσότερους από ένα εκατομμύριο ασφαλισμένους, ενώ οδηγούνται σε αυτό, αν το επιλέξουν μέχρι το τέλος του έτους, οι ένστολοι, και τον Ιούλιο του 2015 οι ελεύθεροι επαγγελματίες και οι αυτοαπασχολούμενοι.

Α.Αντόνοφ: "Δεν είναι δική μας ευθύνη, που η ελληνική πολιτική ηγεσία ακολούθησε το ΝΑΤΟ"

 

Σάββατο 16 Αυγούστου 2014 20:29 Τελευταία ανανέωση: Σάββατο 16 Αυγούστου 2014 21:25

Α. Αντόνοφ: Δεν είναι δική μας ευθύνη, που η ελληνική πολιτική ηγεσία αποφάσισε να στοιχηθεί με τα κράτη του ΝΑΤΟ. Τί χρειάζονταν οι κυρώσεις στην Ελλάδα; Τί θα κερδίσει από αυτές;

Βαρυσήμαντη συνέντευξη του αναπληρωτή υπουργού Άμυνας της Ρωσίας σε ελληνικά ΜΜΕ. Διαψεύδει οποιαδήποτε ρωσική στρατιωτική παρουσία στην Ουκρανία, καταγγέλλει τη χρήση ενόπλων δυνάμεων και βαρέος οπλισμού κατά του λαού τους από το Κίεβο, καθώς και την υποκρισία της Δύσης.

Ο Ανατόλι Αντόνοφ είναι ο Νο 2, ο «διπλωμάτης» του ρωσικού υπουργείου Άμυνας. Από την αρχή κιόλας της συνέντευξης έδειξε τη θετική του διάθεση προς τη χώρα μας, μια διάθεση, που μοιράζεται βέβαια κι ο τελευταίος σχεδόν Ρώσος πολίτης.

«Η Ελλάδα δεν είναι για μένα μια οποιαδήποτε άλλη χώρα, δεν είναι ούτε ο Καναδάς, ούτε οι ΗΠΑ, η Ελλάδα είναι Ελλάδα, γι' αυτό και πραγματικά μου προκαλεί θλίψη, που η Ελλάδα στέκεται στη σειρά με τις ΝΑΤΟϊκές χώρες». Κάπως έτσι αρχίσαμε τη συνομιλία μας στο υπουργείο Άμυνας, που δεν θα μπορούσε να αποφύγει το θέμα των κυρώσεων, παρά το γεγονός ότι επέμενε πως δεν είναι δική του αρμοδιότητα:

«Με την Ελλάδα έχουμε παλαιότατες φιλικές σχέσεις και δεν μπορώ να φανταστώ ότι οι Ρώσοι έχουν κάποια προβλήματα με τους Έλληνες. Είμαστε πάντοτε υπέρ της ανάπτυξης των ελληνορωσικών σχέσεων. Σχετικά πρόσφατα επισκέφθηκε την Ελλάδα ο υπουργός Άμυνας της Ρωσίας Σεργκέι Σοϊγκού. Εξετάσαμε ζητήματα ανάπτυξης της αμυντικής-τεχνικής μας συνεργασίας και των στρατιωτικών μας σχέσεων.
Αλλά δεν είναι δική μας ευθύνη, που η πολιτική ηγεσία της Ελλάδας αποφάσισε να στοιχηθεί με τα κράτη του ΝΑΤΟ, να κηρύξει μποϊκοτάζ και να ενταχθεί στις κυρώσεις κατά της Ρωσίας. Θα ήθελα πραγματικά να ρωτήσω τους αναγνώστες σας: Σε τί χρειάζονταν οι κυρώσεις αυτές στην Ελλάδα; Τί θα κερδίσει από αυτές η χώρα σας; Μου φαίνεται ότι αυτρές οι κυρώσεις οδηγούν στο πουθενά και δεν θα προσφέρουν τίποτε στην επίλυση του προβλήματος.
Συχνά δεν καταλαβαίνω τί συμβαίνει, τί κάνουν οι ΝΑΤΟϊκοί, μαζί τους και η Ελλάδα, συγχωρείστε με. Κάθε εβδομάδα επιβάλλονται κάποιες κυρώσεις κατά της Ρωσίας, δεν κατανοώ πλέον γιατί; Ό,τι και να πούμε μας λένε το ίδιο; Πρέπει να έχετε θέση ίδια, όπως του ΝΑΤΟ. Εάν δεν υποστηρίξετε τη θέση αυτή, θα εισπράξετε κυρώσεις. Αν κάνετε ένα βήμα αριστερά ή δεξιά, κυρώσεις. Δεν καταλαβαίνουν ότι έρχεται μια στιγμή, που θα μας είναι εντελώς αδιάφορο όποιες κυρώσεις κι αν ισχύουν ως προς τη Ρωσία και ότι οι ΝΑΤΟϊκές χώρες, πράγμα, που σημαίνει και η Ελλάδα, οδηγούν την κατάσταση σε αδιέξοδο, από το οποίο μετά θα είναι πολύ δύσκολο να βγούμε; Υπολογίζω πολύ σε χώρες, όπως η Ελλάδα, όπου η συντριπτική πλειονότητα του πληθυσμού τάσσεται υπέρ της ανάπτυξης των σχέσεων με τη Ρωσία σε όλους τους τομείς και επιτέλους θα πουν τη δική τους άποψη στις Βρυξέλλες και δεν θα επιτρέψουν στις Βρυξέλλες να υπαγορεύουν την πολιτική τους σε ανεξάρτητα κράτη, όπως είναι και η Ελλάδα».

Ρωτήσαμε ειδικότερα τον κ. Αντόνοφ, αν η συμπόρευση της Ρωσίας με την Τουρκία θα μπορούσε να σημάνει κάποιες αλλαγές στη ρωσική πολιτική, πχ στο Κυπριακό. Μας απάντησε και πάλι ότι δεν καθορίζει αυτός την εξωτερική πολιτική της χώρας, που είναι προτεραιότητα του προέδρου και του υπουργείου Εξωτερικών, όμως δεν απέφυγε να τοποθετηθεί:

«Δεν μπορώ καν να διανοηθώ ότι θα επανεξετάσουμε με κάποιο τρόπο τις φιλικές μας σχέσεις με την Ελλάδα. Την ανάπτυξη των σχέσεων μεταξύ Ρωσίας και Τουρκίας, που θίξατε, θα την υποστηρίξουμε και προωθήσουμε όχι εις βάρος, ούτε σε αντίθεση με τα συμφέροντα της φιλικής και αδελφικής προς εμάς Ελλάδας. Ό,τι κάνουμε είναι να προσπαθούμε να σταθεροποιήσουμε την κατάσταση ακριβώς μέσω των διαύλων, που υπάρχουν, και να πετύχουμε παν το δυνατόν ώστε να εκμηδενιστούν οι πολιτικές και οικονομικές τριβές, που υπάρχουν στην περιοχή μας, ώστε η ανάπτυξη των σχέσεων να γίνεται προς το συμφέρον των λαών όλων των χωρών της περιοχής σας».

Αναφερόμενος στην περιοχή μας ο Α.Αντόνοφ υπογράμμισε ότι ο ρωσικός Στόλος της Μαύρης Θάλασσας δραστηριοποιείται στη λεκάνη της περισσότερο από 200 χρόνια:

«Είναι η ιστορία και η περηφάνεια μας. Είναι η βάση της ασφάλειάς μας και οχυρό για την άμυνα της κυριαρχίας μας. O Στόλος της Μαύρης Θάλασσας υπήρχε, υπάρχει και θα υπάρχει. Όταν ακόμη η Κριμαία ήταν υπό ουκρανικό έλεγχο υπήρχαν πολλές δυσκολίες. Οι ουκρανικές Αρχές δημιουργούσαν πολλά προβλήματα στη λειτουργία του, αρχίζοντας ακόμη και από την εξασφάλιση των καυσίμων του. Σήμερα έχουν αρθεί όλα τα εμπόδια στην ανάπτυξη του Στόλου της Μαύρης Θάλασσας. Πρωτίστως γίνεται λόγος για τον εκσυγχρονισμό του, γιατί δεν μπορούμε να στεκόμαστε στο ίδιο σημείο και δεν μπορούμε να διατηρούμε τον ίδιο οπλισμό, που ήταν αποτελεσματικός πριν από 50 χρόνια. Σήμερα είναι διαφορετική η κατάσταση, εμφανίστηκαν νέα εξοπλιστικά συστήματα και φυσικά πρώτη μας προτεραιότητα ο εκσυγχρονισμός του εξοπλισμού και αντικατάσταση των πεπαλαιωμένων συστημάτων».
Στη λεκάνη της Μ.Θάλασσας αναπτύσσεται η συνεργασία των χωρών, που βρέχονται από αυτήν, χωρίς τη συμμετοχή δυνάμεων εκτός περιοχής και η συνεργασία αυτή είναι πολύ ωφέλιμη, κατά το Ρώσο αναπληρωτή υπουργό Άμυνας. Όμως «στη Μ.Θάλασσα εμφανίστηκαν σήμερα νέες προκλήσεις και απειλές», οπότε η σημασία αυτής της συνεργασίας αυξάνεται. «Φυσικά και μας ανησυχεί το γεγονός ότι ΝΑΤΟϊκά πλοία όλο και συχνότερα άρχισαν να εμφανίζονται στη λεκάνη της Μ.Θάλασσας. Εννοείται ότι ο Στόλος μας παρακολουθεί τις κινήσεις αυτών των πλοίων, καθώς είναι ο υπερασπιστής της κυριαρχίας των νότιων συνόρων της Ρωσικής Ομοσπονδίας και αυτό δεν αλλάζει».

Μιλώντας για την επανεμφάνιση του ρωσικού Στόλου στην Ανατολική Μεσόγειο ο κ. Αντόνοφ τόνισε:

«Τα πλοία μας στην περιοχή αυτή αποτελούν δύναμη, η οποία αποτρέπει άλλα κράτη από μη δικαιολογημένες κινήσεις. Γνωρίζετε πόσα πολλά έκανε ο πρόεδρος της Ρωσίας για να μην επιτρέψει μια βίαιη εκδοχή ανάπτυξης των γεγονότων στη Συρία. Μπορείτε να φανταστείτε τί θα ήταν εκεί σήμερα, εάν οι ΗΠΑ και το ΝΑΤΟ είχαν χτυπήσει αυτό το κράτος; Μου είναι πολύ δύσκολο να φανταστώ και η περιοχή αυτή βρίσκεται πολύ κοντά στην Ελλάδα και εκεί παρατηρείται σήμερα μια υψηλή στρατιωτικο-πολιτική αναταραχή. Πίσω από τα ωραία λόγια και τα ωραία συνθήματα, που διακηρύσσουν οι ΝΑΤΟϊκές χώρες και η Ελλάδα δυστυχώς είναι μέλος της Ατλαντικής Συμμαχίας, κρύβονται στην πραγματικότητα όλα αυτά, που υφίστανται οι χώρες της περιοχής, αίμα, διάλυση, φτώχεια. Δείτε τί συνέβη και τί συμβαίνει με τη Λιβύη, δείτε με το Ιράκ. Και το πιο εκπληκτικό είναι ότι στη μία περίπτωση, για παράδειγμα στη Συρία, οι ΗΠΑ και οι ΝΑΤΟϊκές χώρες υποστηρίζουν τις ομάδες των ισλαμιστών ανταρτών, ας τους πούμε έτσι, ενώ στο Ιράκ πολεμούν εναντίον τους. Αυτή είναι η πολιτική διπλών μέτρων και σταθμών. Ο Στόλος της Ρωσίας στη Μεσόγειο είναι στήριγμα και οχυρό για εκείνες τις χώρες, οι οποίες επιθυμούν να διατηρήσουν την ανεξαρτησία τους και να μην επιτρέψουν να γλιστρήσει η κατάσταση σε βαθύτερη κρίση. Ο Στόλος μας είναι σταθεροποιητικός παράγοντας, ο οποίος δεν επιτρέπει να εξελιχθούν τα πράγματα με δυσμενέστερο σενάριο στην περιοχή».

O Α.Αντόνοφ εξέφρασε την ανησυχία της Μόσχας για τις υποσχέσεις του ΝΑΤΟ και των ΗΠΑ ότι θα αυξήσουν την παρουσία ειδικών τους και εξοπλιστικών συστημάτων τους στις ουκρανικές ένοπλες δυνάμεις:

«Η Ουκρανία είναι μια αδελφική μας χώρα, συγγενής και φυσικά δεν μπορούμε να αδιαφορήσουμε τί θα συμβεί εκεί και πώς θα αναπτυχθεί η χώρα αυτή. Αλλά όταν προσπαθούν να καταστήσουν τη χώρα αυτή έναν εχθρό της Ρωσίας, αυτό είναι εντελώς απαράδεκτο. Θεωρώ ότι η προσπάθεια να δοθεί στην Ουκρανία καθεστώς προνομιούχου εταίρου αποτελεί άλλη μια επιδίωξη των Ηνωμένων Πολιτειών, που στοχεύουν να φέρουν σε σύγκρουση τη Ρωσία με την Ουκρανία και να ωθήσουν τα πράγματα σε ανοιχτή ένοπλη σύγκρουση. Θα κάνουμε το παν ώστε υπό οποιεσδήποτε προϋποθέσεις να μην επιτρέψουμε μια τέτοια σύγκρουση. Πέραν αυτού προσεκτικά παρακολουθούμε την εμφάνιση νέων προκλήσεων για την ασφάλεια της Ρωσίας. Οι ένοπλες δυνάμεις μας θα κάνουν κάθε δυνατό ώστε να εξουδετερώσουν αυτές τις νέες προκλήσεις και τις πιθανές απειλές».

Η συζήτησή μας με τον κ. Αντόνοφ μας έπεισε ότι παρά το έντονο διπλωματικό και στρατιωτικό παρασκήνιο, η Μόσχα δεν δείχνει διατεθειμένη να τροποποιήσει την πολιτική της για το «εθνικό ζήτημα» της Ουκρανίας, έναντι της ηγεσίας της οποίας έδειξε πολύ καυστικός και απειλητικός:

«Θέλω να σας δηλώσω κατηγορηματικά ότι δεν υπάρχουν εκεί ρωσικές ένοπλες δυνάμεις. Δεν έχουμε εκεί ούτε ένα στρατιώτη μας. Σας διαβεβαιώ ότι αν ήταν διαφορετικά, οι καλοθελητές στο δυτικό κόσμο και το Κίεβο θα χρησιμοποιούσαν αυτά τα στοιχεία για να παρουσιάσουν τα ονόματα και φυσικά τα πρόσωπα των στρατιωτών μας δεν θα έφευγαν από τις τηλεοπτικές οθόνες. Δεν σκοπεύουμε να πολεμήσουμε, αν και γνωρίζω ότι ορισμένοι καλοθελητές κάνουν το παν για να μας παρασύρουν σ' αυτήν την εμπόλεμη σύρραξη. Από την πλευρά μας θα κάνουμε το παν ώστε αυτό να μη συμβεί. Παρά το γεγονός ότι τις τελευταίες ημέρες αυξάνεται τα περιστατικά με πυρά εναντίον του ρωσικού εδάφους. Θα μπορούσατε να φανταστείτε ότι κάποιος πυροβολεί με κανόνια εναντίον αμερικανικού εδάφους. Και, μη δώσει ο Θεός, και τραυματιστεί έστω ένας πολίτης των ΗΠΑ. Τί θα γίνει τότε με τη χώρα εκείνη ή εκείνη την υπεύθυνη οργάνωση και ποια θα είναι η αντίδραση των ΗΠΑ. Μέχρι στιγμής εάν ελέγξετε τα στοιχεία θα δείτε ζημιές, που έχουν προκληθεί σε συνοριακά μας φυλάκια. Γνωρίζετε ότι σκοτώθηκε ένας πολίτης μας και παρ' όλ' αυτά το μόνο, που κάνουμε είναι καλούμε τώρα τις ουκρανικές Αρχές να αναλογιστούν τί κάνουν και να σταματήσουν την αιματοχυσία. Αυτό είναι το απολύτως απαραίτητο: να υλοποιηθεί το ψήφισμα του Συμβουλίου Ασφάλειας 2166 και να παράσχουμε βοήθεια σ' εκείνους τους ανθρώπους, γυναίκες, ηλικιωμένους, παιδιά, που υποφέρουν από την πολιτική των Αρχών του Κιέβου. Γι' αυτό και η Ρωσία έστειλε το ανθρωπιστικό κονβόι με τρόφιμα για τον πληθυσμό της Α.Ουκρανίας, που υποφέρει. Θα ήθελα όλοι να πειστούν ότι είναι ένα ειρηνικό κονβόι και η θέση μας δεν έχει «δεύτερο πάτο» και μπορεί να αποτελέσει μια μικρή μας συμβολή στην κοινή μας νίκη, η οποία θα είναι η επίλυση του προβλήματος με ειρηνικό τρόπο. Άλλη επιλογή δεν υπάρχει. Πιστεύω στη λογική και στην κατανόηση της αναγκαιότητας να σταματήσει αυτή η αδελφοκτόνος σφαγή από την πλευρά του Κιέβου εναντίον του λαού του.

Read more: http://www.newsbomb.gr/bloggers/edo-mosha/story/484622/aantonof-den-einai-diki-mas-eythyni--poy-i-elliniki-politiki-igesia-akoloythise-to-nato#ixzz3AcgZqeS0

Αφαίρεση ανεξαρτησίας από τη Γερμανία!

 Posted by netakias.com στο Αυγούστου 17, 2014

hellasforce.com

Αφαίρεση ανεξαρτησίας από τη Γερμανία!

Τελικά δεν υπάρχουν περιθώρια και πρέπει να δούμε τα πράγματα όπως είναι, πέρα από την πλύση εγκεφάλου και προπαγάνδα των συστημικών ΜΜΕ του καθεστώτος διαπλοκής και διαφθοράς που ελέγχει την εξουσία στην Ελλάδα.

Η Γερμανία είναι το μεγάλο, άμεσο και βασικό πρόβλημα-εχθρός της Ελλάδας.

Εδώ και αρκετό καιρό το newpotsdam έχει παρουσιάσει στα αγγλικά, και τώρα στα ελληνικά, μία κατεύθυνση πολιτικής και ακτιβισμού που όλο και περισσότερο αποδεικνύεται ότι αποτελεί θεμελιώδες τμήμα της λύσης:  Επαναφορά της διεθνούς νομιμότητας με Αφαίρεση Ανεξαρτησίας από τη Γερμανία.

Φυσικά υπάρχει ιστός εγκληματικών συμφερόντων και απανθρωπιάς που κέρδισε έδαφος τα τελευταία χρόνια σε σημείο να έχουμε την χειρότερη κατάσταση που υπάρχει στα παγκόσμια ιστορικά χρονικά. Η Γερμανία όμως είναι κομβικό σημείο ανατροπής του σημερινού γκανγκστερικού συστήματος που διοικεί τη Δύση. Το γερμανικό καθεστώς έχει επαναζιστοποιήσει τη Γερμανία και μεγάλο μέρος της Δύσης (με πρώτες τις ΗΠΑ) λόγω της αυθαιρεσίας και αποτυχίας (και προδοσίας) τεσσάρων Συμμαχικών κρατών του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου.

Η Βρετανία, Γαλλία, ΗΠΑ και Σοβιετική Ένωση αυθαίρετα και μονομερώς έδωσαν το 1990 ανεξαρτησία στην ενοποιημένη Γερμανία (παραβιάζοντας τη Συμφωνία τουPotsdam), εν μέρει και λόγω της διαφθοράς και εξάρτησης του καθεστώτος Γιέλτσιν-Γκορμπατσόφ από την Ουάσιγκτον. Από τότε άρχισε η ραγδαία χειροτέρευση της παγκόσμιας κατάστασης σταθερότητας και ελευθεριών, που υπονομεύει τη δημοκρατία και τις ανθρώπινες κατακτήσεις των τελευταίων δεκαετιών. Η ενοποιημένη (και τότε ναζιστοποιήσιμη) Γερμανία αιματοκύλισε τα Βαλκάνια με τη διάσπαση της Γιουγκοσλαβίας σε συνεργασία με τους Αμερικανούς της κοινής συμμορίας. Μετά είχαμε όλα τα άλλα μέχρι σήμερα με την Ελλάδα, Συρία, Ουκρανία, κλπ. Σήμερα η ναζιστοποιήσιμη Γερμανία έχει επαναναζιστοποιηθεί, έχει πετάξει στα σκουπίδια τη Συμφωνία του Potsdam και ο νεογερμανικός Ναζισμός της έχει υιοθετηθεί από το παλιό Ναζιστικό μπλοκ αλλά και Συμμάχους όπως τις ΗΠΑ κλπ. Η Ελλάδα, Ιταλία, Ρωσία και άλλες χώρες που δεν θα μπορούσαν να είναι μέσα, έχουν γίνει στόχοι με διάφορους τρόπους.

Το χαρακτηριστικό άρθρο (Σκεφθείτε, αν γίνουν αυτά, δεν θα υπάρχει πραγματική δικαιοσύνη και πραγματική διόρθωση της κατάστασης;):

Αφαίρεση ανεξαρτησίας από τη Γερμανία

•

Ενεργοποίηση νέου «Συμμαχικού Συμβουλίου Ελέγχου» της Γερμανίας

•

Αφαίρεση της διακυβέρνησης της Γερμανίας από Γερμανούς

•

Δέσμευση πλουτοπαραγωγικών πηγών για αποζημίωση κρατών-θυμάτων

•

Μεταφορά μεταναστών με «γερμανικό Δουβλίνο-2» για επαναπροώθηση

•

Εξουδετέρωση του γερμανικού ολοκληρωτισμού

•

Ολοκλήρωση αποναζιστοποίησης, αποζημιώσεων και εκδημοκρατισμού

•

Νέα «Συμφωνία Potsdam» των νέων γερμανικών θυμάτων

•

Μποϋκοτάζ για κατεργασία της γερμανικής αλαζονείας

Μία συλλογική εργασία-μετάφραση Ελλήνων με βάση τα στοιχεία που παρατίθενται (στα αγγλικά) στο newpotsdam, η οποία τα παρουσιάζει στα ελληνικά και προσθέτει σκέψεις και προβληματισμούς που υπάρχουν στην Ελλάδα αλλά δεν δημοσιοποιούνται από τα μεγάλα συστημικά τηλεοπτικά κανάλια και έντυπα Μέσα Ενημέρωσης.

​Στο ερώτημα «πώς αντιμετωπίζουμε την επίθεση» που ο Ελληνισμός στην Ελλάδα και στην Κύπρο δέχεται τα τελευταία χρόνια, υπάρχει απάντηση για πλήρη, ολοκληρωμένη και τελική λύση που εξαλείφει τον επιχειρησιακό πυρήνα του προβλήματος: Τη σημερινή Γερμανία. Μόνο όταν την Γερμανία δεν την κυβερνούν Γερμανοί μπορούν οι λαοί να είναι ασφαλείς.

​Άσχετα αν κινείται από μόνη της ή εντάσσεται σε δίκτυο διεθνούς πολιτικού και οικονομικού οργανωμένου εγκλήματος (χωρίς υπερβολή) ή είναι «φυσική  γερμανική διαστροφή», η Γερμανία έχει ξεπεράσει κάθε όριο, κάθε ανοχή και έχει παραβιάσει τις υποχρεώσεις της του 1990 όταν της παραχωρήθηκε ανεξαρτησία και αυτοδιακυβέρνηση.

​Όπως στον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο στην αρχή με τους κεραυνοβόλους πολέμους Blitzkrieg φαινόταν ότι θα κυριαρχήσει παντού, έτσι και τώρα βλέπουμε Blitzkrieg κατά της Ελλάδας, Κύπρου, Ισπανίας, Πορτογαλίας κλπ. Ο Παλιός Άξονας έχει ήδη επανασυσταθεί με Φινλανδία, Αυστρία και με νέες χώρες που μερικές ήταν εκτός του παλιού Άξονα (Ολλανδία κλπ), ενώ δεν έχει σχηματιστεί ακόμη ξεκάθαρο αντίπαλο «συμμαχικό στρατόπεδο». Τώρα έχουμε πολλές κυβερνήσεις Βισύ χωρίς όμως αυτό να σταματά την  επανάληψη της ιστορίας για τελική εξουδετέρωση του Γερμανισμού.

​Ήδη, άρχισε διεθνής αντίδραση κατά της Γερμανίας που από φόβο και θεωρητικό συμφέρον ακόμη δεν έχει λάβει τεράστιες διαστάσεις. Υπάρχει όμως τρόπος για να γίνει αυτό και να ελεγχθεί πάλι ο Γερμανικός Μιλιταρισμός: Με επανάληψη της Ιστορίας και ανασύσταση του Συμμαχικού Συμβουλίου Ελέγχου της Γερμανίας με μέλη τα θύματά της σήμερα, ακόμη και αν άμεσα υπάρχουν κυβερνήσεις που διστάζουν. Άλλωστε, η σημερινή συμπεριφορά της Γερμανίας αποδεικνύει ότι δεν ισχύουν οι παραδοχές για τη συνθήκη με την οποία οι σύμμαχοι (ΗΠΑ, ΕΣΣΔ, Γαλλία, Βρετανία) παρέδωσαν την πλήρη διακυβέρνηση της Γερμανίας σε χέρια Γερμανών.

Συνεπώς, είναι απολύτως εφικτό να τεθεί σταδιακά σε όλη την Ευρώπη και πέρα, ως βασικό στοιχείο εθνικών εκλογών και Ευρωεκλογών, η στήριξη παρατάξεων και υποψηφίων που είναι αποφασισμένοι να κινηθούν για επιβολή Επιτροπείας στη Γερμανία. Αυτός είναι και ο άξονας διαμόρφωσης του «συμμαχικού στρατοπέδου» κατά του νέου Άξονα. Είναι όμως και πραγματικό τεστ για τα πολιτικά κόμματα και μεμονωμένους πολιτικούς κατά πόσο είναι κοντά στο λαό. Όσοι το κοροϊδέψουν ή ειρωνευθούν θα αποκαλυφθούν ως γρανάζι του τροϊκανικού συστήματος που κοροϊδεύει το λαό.

Ακόμη και αν κάποιοι θεωρήσουν ότι είναι πολύ ακραίο να αφαιρεθεί η πλήρης ανεξαρτησία της Γερμανίας, η ίδια η Γερμανία έχει φροντίσει να επεκτείνει τα όρια της «ακρότητας», ώστε αυτή η αφαίρεση της ανεξαρτησίας της να είναι πολύ λιγότερο ακραία από αυτά που έχει κάνει η ίδια και η Τρόικα. Η Γερμανία έσκαψε το λάκκο της.

​Όσα αναφέρονται εδώ δεν αποτελούν ανακάλυψη Ελλήνων από την νέα γερμανική κατοχή στην εποχή της Τρόικας. Έχουν βέβαια συμπληρωθεί και διαμορφωθεί και από την ελληνική εμπειρία, αλλά αποτελούν «υλικό άμυνας» διαφόρων κυρίως Ευρωπαίων πολιτών για αποφυγή νέου Ράιχ, που άρχισαν να διαδίδονται μετά από τις οικονομικές περιπέτειες που είχε υποστεί το Ντουμπάι πριν από λίγα χρόνια. Ίσως από τότε εντάθηκαν οι φόβοι ότι ξεκινάει επανα-ναζιστοποίηση του κόσμου με οικονομικά μέσα. Από τότε και κυρίως τους τελευταίους μήνες διαμορφώθηκαν σε συμπαγή μορφή για υιοθέτηση συγκεκριμένης δράσης.

​Η αργή μεν αλλά αυξανόμενη επίγνωση των δυτικών κοινωνιών για το τι πραγματικά σημαίνουν οι επιθέσεις στην Ελλάδα, έφερε στην επιφάνεια μια δέσμη πεποιθήσεων από τα τέλη ακόμη της δεκαετίας του 80 όταν η Γερμανία δεν ήταν ενοποιημένη, σχετικά με την αντιμετώπιση του γερμανικού κινδύνου από μια ενοποιημένη Γερμανία, η οποία όμως δεν θα ήταν εξευρωπαϊσμένη-εκπολιτισμένη, αλλά θα προσπαθούσε να επιβάλλει έλεγχο στην Ευρώπη που θα ήταν μεγαλύτερος από αυτόν που επέβαλαν οι Ναζί. Ακριβώς αυτά που γίνονται σήμερα.

​Δεν είναι γνωστό στην Ελλάδα (εν μέρει και διότι τα συμβατικά και μονίμως ελεγχόμενα και ξενομανιακά ΜΜΕ συνειδητά αποκρύπτουν τον δυτικοευρωπαϊκό εξτρεμισμό) ότι οι υπόλοιποι Ευρωπαίοι στην πλειοψηφία τους δεν είδαν ποτέ με καλό μάτι την ενοποίηση και πλήρη ανεξαρτησία της Γερμανίας, διότι «τον ξέρουμε τον Γερμανό». Η ενοποίηση έγινε διότι οι δύο Γερμανίες την απαίτησαν και όχι διότι η διεθνής κοινότητα είδε πραγματική θεραπεία της γερμανικής ηγεσίας και κοινωνίας. Η Γερμανία παραμένει ναζιστοποιημένη κοινωνία.

Αυτό που δεν πέτυχε στη Γερμανία η Συμφωνία Potsdam (εκδημοκρατισμό, αποστρατιωτικοποίηση, πολεμικές επανορθώσεις και σε κάποιον βαθμό δίωξη εγκληματιών πολέμου) κυρίως λόγω της συμμαχικής διάσπασης και Ψυχρού Πολέμου, μπορεί να το πετύχει μία νέα Συνθήκη-Συμφωνία για άρση της αυτοδιοίκησης των Γερμανών, διότι η Γερμανία σήμερα έκανε ακριβώς αντίστοιχα εγκλήματα με την εμμονή της στη βαρβαρότητα.

Οι Γερμανοί δεν θα διοικούν τη Γερμανία στον πολιτικό, τραπεζικό, βιομηχανικό, εκπαιδευτικό και τομέα των ΜΜΕ τουλάχιστον, ούτε διακρατικοί οργανισμοί θα διοικούνται από πολίτες του Γερμανικού Κόσμου (όποιοι σήμερα συντάσσονται και υποτάσσονται στο γερμανικό καθεστώς). Η μορφή της γερμανικής παρουσίας στο Ευρωκοινοβούλιο και ΟΗΕ θα εξεταστεί επίσης και οι επερχόμενες Ευρωεκλογές αποτελούν καλό ορόσημο για να συμπυκνωθείμέχρι τότε η διεθνής αντίδραση σε πρώτη φάση στην μη εκλογή Γερμανών ευρωβουλευτών.

Η Συνθήκη του Σεπτεμβρίου 1990 για πλήρη ανεξαρτησία της Γερμανίας έγινε νωρίς χωρίς να εξασφαλιστούν οι απαιτήσεις της Συμφωνίας Potsdam.Συνεπώς πρέπει να επανενεργοποιηθεί σε νέα μορφή η Συμφωνία Potsdam και να συνεχίσει το ανολοκλήρωτο έργο της αποναζιστοποίησης και εκδημοκρατισμού του Γερμανικού Κόσμου. Ώστε οι κάτοικοι της Γερμανίας να ζήσουν σε καθαρά δημοκρατική και ανθρώπινη κοινωνία (με αναδιανομή πλούτου και ενίσχυση των χαμηλών εισοδημάτων) και να εξουδετερωθεί το μιλιταριστικό (στρατιωτικό, πολιτικό, οικονομικό) στοιχείο της γερμανικής κοινωνίας που έφερε δύο παγκόσμιους πολέμους, διαφθορά, κλοπή (της δικής μας περιουσίας που δεν αποζημιώθηκε) και σήμερα οικονομική καταστροφή και απώλεια ανεξαρτησίας όμοια με αυτή ενός μικρού πολέμου.

Η διάλυση του σημερινού καθεστώτος θα απελευθερώσει την πολιτική της Ρωσίας, ΗΠΑ κλπ απέναντι στο σημερινό γερμανικό καθεστώς. Δεν θα μπαίνουν στη δοκιμασία να ικανοποιήσουν τον γερμανικό ολοκληρωτισμό και εξτρεμισμό λόγω συμφερόντων τρίτων, εις βάρος της Ελλάδας κλπ. Ομοίως και σε άλλες χώρες και τομείς, δεν θα υπάρχει ο παράγοντας της «γερμανικής μπότας». Το Eurogroup είναι ένα παράδειγμα.

Όταν η Ελλάδα παρέδωσε εθνική κυριαρχία στον οικονομικό και νομισματικό τομέα για να εισέλθει στο ευρώ, το Eurogroup ανέλαβε, μεταξύ άλλων, την υποχρέωση να προστατεύσει την Ελλάδα από οποιαδήποτε εξωτερική και εσωτερική επίθεση υπονόμευσης της χώρας, οικονομίας και γενικά της κοινωνίας που θα είχε νομισματικό προκάλυμμα ή το ευρώ ως εργαλείο. Η Ελλάδα όχι μόνο δεν προστατεύθηκε, αλλά οι εταίροι που είχαν το ίδιο νόμισμα επιτέθηκαν εναντίον της Ελλάδας μαζί με τους εξωτερικούς συνεργάτες του διεθνούς οργανωμένου εγκλήματος («αγορές») και αποδείχθηκε ότι η Ελλάδα εξαπατήθηκε διότι τοEurogroup από την αρχή σχηματίστηκε χωρίς να έχει τους προστατευτικούς μηχανισμούς άμυνας από επιθέσεις εναντίον των μελών του. Στην απόλυτη κυριολεξία δηλαδή, η Ε.Ε. και το Eurogroup οφείλουν αποζημιώσεις την Ελλάδα διότι δεν εφάρμοσαν τις δικές τους υποχρεώσεις αν και  η Ελλάδα παρέδωσε εθνική κυριαρχία για να εισέλθει στο ευρώ με αντάλλαγμα ακριβώς αυτά που δεν της προσέφεραν. Η Γερμανία όπως αποδεικνύεται είναι ο βασικός υπεύθυνος γι’ αυτό με τη σιωπηλή αλλά πλήρη συνεργασία και της Γαλλίας.

Συμμαχικός έλεγχος και ενοποίηση

​Το Σεπτέμβριο του 1990 οι ΗΠΑ, Βρετανία, Γαλλία και Σοβιετική Ένωση υπέγραψαν τη συνθήκη για την τελική διευθέτηση του ελέγχου της Γερμανίας, με την οποία παραιτήθηκαν από όλα τα δικαιώματα που είχαν στη Γερμανία (για λογαριασμό όλων των κρατών-θυμάτων του Ναζισμού) και της επέτρεψαν να γίνει πλήρως ανεξάρτητο κράτος, όπως έγινε στις 15 Μαρτίου 1991. Στις 30 Μαρτίου 1990 είχε ήδη υπογραφεί μεταξύ της Ανατολικής και Δυτικής Γερμανίας η συνθήκη για την ενοποίηση των δύο Γερμανιών. Από την πλευρά της Ανατολικής Γερμανίας υπέγραψε ο κύριος διαπραγματευτής Gunther Krause και από την πλευρά της Δυτικής Γερμανίας ο τότε υπουργός Εσωτερικών και σημερινός υπουργός ΟικονομικώνWolfgang Schauble! Τυχαίο;

​Η ενοποίηση δεν έγινε από πρωτοβουλία της διεθνούς κοινότητας διότι ικανοποιήθηκαν οι απαιτήσεις για εκδημοκρατισμό, αποναζιστοποίηση, αποζημίωση θυμάτων κ.λπ., αλλά διότι η Ανατολική και Δυτική Γερμανία απαίτησαν να γίνει δεκτή η ενοποίηση. Και ο Schauble ήταν από τότε μέσα στο παιχνίδι, συνεπώς έχει και προσωπική ευθύνη για την μη τήρηση των γερμανικών υποχρεώσεων.

​Αυτά τα δύο γεγονότα του 1990, θεωρητικά, στηρίχθηκαν στην παραδοχή ότι οι συνθήκες στις οποίες ίσχυσε η Συμφωνία Potsdam από το 1945 είχαν ικανοποιηθεί και είχε επιτευχθεί, μεταξύ άλλων, αποναζιστοποίηση, εκδημοκρατισμός, αποζημίωση θυμάτων, αποστρατιωτικοποίηση κλπ στην ηγεσία και κοινωνία της Γερμανίας. Κάποιοι από τους αναγνώστες χαμογελούν. Ειδικά για την Ελλάδα αλλά και για την Κύπρο, η συμπεριφορά της γερμανικής ηγεσίας αποκαλύπτει πέραν πάσης αμφιβολίας ότι τόσο η πολιτική όσο και η οικονομική – επιχειρηματική ηγεσία και μεγάλο μέρος του γερμανικού λαού χαρακτηρίζεται από ακριβώς αυτά τα στοιχεία για τα οποία η Συμφωνία Potsdam είχε αφαιρέσει το δικαίωμα από τους Γερμανούς να διοικούν τη Γερμανία. Συνεπώς, πρέπει πάλι να τους αφαιρεθεί αυτό το δικαίωμα.

​Το διεθνές κλίμα κατά της Γερμανίας (έστω και αν δεν εκδηλώνεται στις πραγματικές του διαστάσεις λόγω φόβου και συμφερόντων) μπορεί να αξιοποιηθεί. Ακόμη και αν κάποιοι θεωρήσουν ότι είναι πολύ ακραίο να αφαιρεθεί η πλήρης ανεξαρτησία της Γερμανίας, η ίδια η Γερμανία έχει φροντίσει να επεκτείνει τα όρια της «ακρότητας», ώστε αυτή η αφαίρεση της ανεξαρτησίας της να είναι πολύ λιγότερο ακραία από αυτά που έχει κάνει η ίδια και η Τρόικα. Πρέπει η Γερμανία να μπει στη θέση της και να επανασυσταθεί σε σύγχρονη μορφή το Συμμαχικό Συμβούλιο Ελέγχου που είχε αρχικά στόχο να εξανθρωπίσει τη ναζιστική Γερμανία, αλλά τώρα η Γερμανία προσπαθεί να εκγερμανίσει την Ευρώπη. Η σύνθεσή του προφανώς πρέπει να είναι διαφορετική διότι οι τέσσερεις αρχικές χώρες (ΗΠΑ, Γαλλία, Βρετανία και ΕΣΣΔ υπό καθεστώς Γιέλτσιν-Γκορμπατσώφ) απέτυχαν να θεραπεύσουν τη γερμανική ηγεσία και κοινωνία και απελευθέρωσαν έναν Γερμανισμό που συνδύασε το Ναζισμό με τον Σταλινισμό. Ίσως, η βασική αποστολή του καθεστώτος Γιέλτσιν-Γκορμπατσώφ να ήταν η απελευθέρωση του Γερμανισμού (διότι χρειαζόταν το ΟΚ της ΕΣΣΔ) και μετά η όσο το δυνατόν μεγαλύτερη παράδοση της χώρας σε ξένα συμφέροντα.

Η Γερμανία είναι η μοναδική χώρα του κόσμου στην ιστορία, οι ηγέτες της οποίας είναι ταυτόχρονα φορείς του Ναζισμού και του σταλινικού ολοκληρωτισμού (μέσω Στάζυ, Χόνεκερ κλπ). Μόνο Γερμανοί έζησαν και διαμόρφωσαν ταυτόχρονα αυτούς τους δύο κόσμους.

​Σχετικά με το ποιές χώρες θα είναι στο Συμβούλιο, ανάλογα με τη Βρετανία, Γαλλία, ΕΣΣΔ και ΗΠΑ, όπως τότε ήταν θύματα του Ναζισμού, τόσο και τώρα πρέπει να είναι θύματα. Η Ελλάδα, Ισπανία και Πορτογαλία είναι τα προφανή θύματα. Τώρα και η Κύπρος.

​Για όσους θα υποστηρίξουν ότι αυτά είναι αδύνατα και θα πρέπει να βρούμε τρόπο να προσαρμοστούμε σε μια γερμανοποίηση του κόσμου μας, θα θυμίσουμε τη στάση πολλών κρατών από τις αρχές 1990 σχετικά με την τότε συζητούμενη ενοποίηση των δύο Γερμανιών. Η προοπτική της Επιτροπείας στο γερμανικό καθεστώς είναι η σημερινή Συμμαχία κατά του νεοναζιστικού ολοκληρωτισμού του Βερολίνου και των υπηρετών του στην Ελλάδα. Οι Αμερικανοί δεν είχαν κάποιο ιδιαίτερο ενδιαφέρον ή φόβο για την πιθανότητα η ενοποιημένη Γερμανία να κυριαρχήσει και να ελέγχει την Ευρώπη, αλλά υπήρχε μεγάλος φόβος ανάμεσα στους πολίτες των ευρωπαϊκών κρατών. Οι Αμερικανοί προφανώς θα ήθελαν να μιλούν μόνο με έναν στην Ευρώπη παρά να υποχρεώνονται να υποστηρίξουν θέσεις και συμφέροντα σε πολλά ευρωπαϊκά κράτη. Φυσικά αυτό θα ήταν χουντοποίηση της Ευρώπης και το γεγονός ότι οι Αμερικανοί δεν έχουν πρόβλημα με αυτό χαρακτηρίζει την ηγεσία των Ηνωμένων Πολιτειών. Ας μην ξεχνάμε και τις πιέσεις και εκβιασμούς από την πλευρά των Ηνωμένων Πολιτειών εναντίον της Ελλάδας για να σβήσουν χρέος της ναζιστικής Γερμανίας απέναντί μας.

​Στην έρευνα που διεξήγαγαν το 1990 οι Times τόσο στη Βρετανία και Γαλλία (50%) όσο και στην Πολωνία (69% ) οι πολίτες ήταν αντίθετοι στην ενοποίηση της Γερμανίας διότι θεωρούσαν ότι αποτελεί ακόμη κίνδυνο και ότι υπήρχε κίνδυνος να νεκραναστήσει το Ναζισμό σε μεγαλύτερη έκταση. Μόνο το 29% των Αμερικανών δεν ήθελε ενοποίηση της Γερμανίας ενώ το 62% δεν έβλεπε κάποιο πρόβλημα! Γενικά, οι Αμερικανοί και κάπως οι Γάλλοι δεν έβλεπαν κάποιο πρόβλημα στην επανένωση της Γερμανίας ότι δηλαδή θα επαναλάβει σε κάποια άλλη μορφή τον ολοκληρωτισμό και τις καταστροφές από το Ναζισμό. Σήμερα αυτά είναι εξοργιστική πραγματικότητα, όχι απλώς φόβοι.

​Η ηγεσία της Γαλλίας και της Βρετανίας όμως ήταν σαφέστατα αρνητική στην προοπτική της επανένωσης Πριν ακόμη από την πτώση του Τείχους του Βερολίνου η Μάργκαρετ Θάτσερ είχε ξεκαθαρίσει στον Γκορμπατσόφ ότι οι Βρετανοί και η Δύση δεν ήθελαν την ενοποίηση της Γερμανίας και ζήτησε από τον Γκορμπατσόφ να φροντίσει να μη γίνει η ενοποίηση, αν και είπε ότι δεν είχε κανένα πρόβλημα με την δημοκρατικοποίηση της Ανατολικής Γερμανίας. Ο πρόεδρος Μιτεράν επίσης ήταν αρνητικός στην ενοποίηση. Ο Ιταλός Τζούλιο Αντρεόττι ήταν αντίθετος στην δημιουργία ενός νέου Πανγερμανισμού και ο Ολλανδός Ρουντ Λούμπερς είχε αμφισβητήσει το δικαίωμα των Γερμανών να αυτοδιοικούνται. Αυτή είναι η πραγματική στάση απέναντι στη Γερμανία.

​Η συμπεριφορά της Γερμανίας σήμερα αποτελεί την απόδειξη ότι οι φόβοι ήταν δικαιολογημένοι και ότι η Γερμανία απέτυχε στις εξετάσεις αποναζιστοποίησης και δημοκρατίας. Προφανώς πολιτικά και οικονομικά συμφέροντα θα προσπαθήσουν στην αρχή να σταματήσουν οποιαδήποτε προσπάθεια ελέγχου της Γερμανίας στην κατεύθυνση που προαναφέραμε. Αυτό είναι πολύ καλό διότι θα αποκαλυφθούν ακόμη και συγκαλυμμένα δίκτυα. Ίσως η καλύτερη προσέγγιση επίτευξης των προαναφερθέντων να ήταν προς την κατεύθυνση της ενημέρωσης των κοινωνιών σε όλο τον κόσμο ώστε να ασκηθεί πίεση σε εθνικές εκλογές και Ευρωεκλογές για να εκλεγούν κυβερνήσεις ή να επηρεαστούν οι υπάρχουσες να τα εφαρμόσουν, ώστε συνδυαστικά να υποχρεωθεί η γερμανική ηγεσία να αποδεχθεί την αφαίρεση της διακυβέρνησης της Γερμανίας από Γερμανούς. Ας μην ξεχνούμε ότι το 2013 έχουμε γερμανικές εκλογές και είναι πολύ καλή αρχή οι Γερμανοί να μάθουν τί τους έρχεται. Θα μπορούσε επίσης στις ερχόμενες Ευρωεκλογές να τεθεί το θέμα της μη αναγνώρισης της σύνθεσης του Ευρωκοινοβουλίου αν υπάρχουν και Γερμανοί ευρωβουλευτές.

Μέχρι και αλλαγή του ονόματος της Γερμανίας σε “Τευτονία” θα μπορούσε να υποστηριχθεί ώστε ο ήχος του Γερμανισμού να αφαιρεθεί από την υπόσταση της χώρας.

​Εντός αυτής της πορείας, θα αποκαλυφθούν και δημοσιοποιηθούν όλα τα στοιχεία για την προδοσία και ατιμία που έγινε κατά της Ελλάδας, Κύπρου κλπ και θα αναπτυχθεί το σύνολο ενεργειών για θεραπεία του τραπεζικού και χρηματοπιστωτικού συστήματος με επανακατανομή του κλεμμένου πλούτου. Τα μποϋκοτάζ μπορούν επίσης να βοηθήσουν πολύ αν στοχεύουν στην κατεργασία της γερμανικής αλαζονείας. Τα εμπορικά, οικονομικά, πολιτιστικά  μποϋκοτάζ κλπ, είναι εργαλεία κατεργασίας της γερμανικής αλαζονείας για να δεχθεί την Επιτροπεία μαζί με έντονη δράση στις κατά χώρα εθνικές εκλογές-Ευρωεκλογές.

​Η εξωτερική διακυβέρνηση της Γερμανίας θα αποτελέσει τον ακρογωνιαίο λίθο για αυτή την θεραπεία. Αν το εξετάσουμε αντικειμενικά, αυτός είναι ο δικαιότερος και ανθρωπινότερος τρόπος για θεραπεία της κατάστασης. Το κυριότερο είναι ότι οι καταστροφείς της Ελλάδας, Κύπρου, Ισπανίας, κλπ δεν θα μπορούν να εμποδίσουν την αποζημίωση των θυμάτων τους, διότι τα θύματα της Γερμανίας και του κόσμου που υπηρετεί, θα ελέγχουν τον (κλεμμένο) πλούτο που απέκτησε και τη δίκαιη διανομή ακόμη και στους κατοίκους της Γερμανίας.

Ο φευγάτος “Ρωσικός Παράγοντας”

​Η κινητοποίηση για αφαίρεση της ανεξαρτησίας της Γερμανίας αποτελεί και καταστάλαγμα επίγνωσης ότι πρέπει εμείς οι ίδιοι να κινηθούμε για να δώσουμε λύση στη νέα Κατοχή και εισβολή.

​Ο “ρωσικός παράγοντας” δεν φαίνεται να έχει ο δυναμικό που θεωρούσαμε. Αν και δεν δρα αρνητικά προς την ελληνική κοινωνία, φαίνεται ότι η ρωσική ηγεσία έχει υιοθετήσει μία προσέγγιση μη-σύγκρουσης με αμερικανογερμανικά συμφέροντα και με κατά τόπους κυβερνήσεις που ελέγχονται από αυτά, όπως η κυβέρνηση στην Ελλάδα. Δέχεται την φιλοαμερικανική ή φιλογερμανική εξάρτησή τους, άσχετα αν οι πολίτες δεν την δέχονται (και άλλα ψήφισαν ενώ άλλα τους βγήκαν) και περιμένουν από τη Ρωσία τουλάχιστον να αποκαλύψει δημόσια την απόρριψη των κυβερνήσεων από τους πολίτες, να γίνει η φωνή τους. Στην Ελλάδα τουλάχιστον να παρουσιάσει την πραγματικότητα ότι οι σύμμαχοι (ΕΕ, Eurogroup, ΝΑΤΟ) συμπεριφέρθηκαν στην ελληνική κοινωνία ως κανονικότατοι εχθροί.

​Αν η Ρωσία έβγαζε έτσι τη φωνή των Ελλήνων, η φωνή θα ακουγόταν σε όλο τον κόσμο και οι κυβερνήσεις θα είχαν εσωτερικό πρόβλημα με τους πολίτες τους και πιέσεις να αλλάξει ριζικά η στάση απέναντι στην Ελλάδα και να πληρώσουν οι υπεύθυνοι.

​ Η Ρωσία, θα μπορούσε να υπονομεύει τους υπονομευτές της Ελλάδας σε κάθε θέμα, πεδίο, ενέργεια που κάνουν εναντίον του Ελληνισμού. Με δεδομένο λοιπόν ότι η Ρωσία αυτοπεριορίστηκε σε εσωστρέφεια για να μη συγκρουστεί με τα συμφέροντα ΗΠΑ και Γερμανίας, η μοναδική τελική λύση για απελευθέρωση και επιβίωση του Ελληνισμού είναι να εξοντώσουμε την πηγή του προβλήματος, δηλαδή τον Γερμανισμό, μέσα στο σπίτι του. Έτσι θα απελευθερωθεί και η ρωσική ηγεσία για να προχωρήσει σε πραγματικές σχέσεις με την Ελλάδα.

ΑΠΟΚΛΕΙΣΤΙΚΟ ! Ένας δούρειος ίππος στη Θράκη !

 

Posted by netakias.com στο Αυγούστου 17, 2014

του Παντελή Καρύκα
Συγγραφέας

Η «Ευρωπαϊκή Ομοσπονδία Τούρκων Δυτικής Θράκης» (ΕΟΤΔΘ) από το 1988 όπου και ιδρύθηκε, εξακολουθεί να αντιπροσωπεύει «εθελοντικά τους Τούρκους της Δυτικής Θράκης», όπως η ίδια υποστηρίζει. Αναγνωρίστηκε δε πρόσφατα από το Οικονομικό και Κοινωνικό Συμβούλιο των Ηνωμένων Εθνών ως τουρκική Μη Κυβερνητική Οργάνωση (ΜΚΟ), κερδίζοντας τον τίτλο της πρώτης οργάνωσης «Τούρκων» της Δυτικής Θράκης αναγνωρισμένη από τον ΟΗΕ.

Το ελληνικό πολιτικό προσωπικό των τελευταίων δεκαετιών, μετά την λεγόμενη Μεταπολίτευση, είναι παγκοίνως γνωστό, ότι είχε μια μάλλον «ελαστική» αντίληψη περί των κρίσιμων εθνικών θεμάτων και πέραν μερικών επικοινωνιακών πυροτεχνημάτων, του τύπου «βυθίσατε το Χόρα», ελάχιστα έπραξε για να αποκομίσει διπλωματικά κέρδη για την Ελλάδα στα διεθνή Φόρα, αλλά και στο καθημερινό πεδίο της αντιπαράθεσης με τον εν δυνάμει αντίπαλο, την Τουρκία. Ιδιαίτερα κρίσιμες είναι φυσικά και οι εξελίξεις στη Θράκη μας, όπου το τουρκικό προξενείο έχει εξελιχτεί σε κράτος εν κράτει, σχεδιάζοντας, στηρίζοντας και χρηματοδοτώντας δράσεις και ενέργειες, στρεφόμενες κατευθείαν κατά του ελληνικού χαρακτήρα της στρατηγικής σημασίας αυτής περιοχής.

Ένας από τους πολλούς δούρειους ίππους του προξενείου στη Θράκη είναι και η λεγόμενη «Ευρωπαϊκή Ομοσπονδία Τούρκων Δυτικής Θράκης». Η ομοσπονδία αυτή, από την ίδρυσή της και έπειτα αποτέλεσε το κεντρικό κατευθυντήριο όργανο των «τουρκικών» οργανώσεων στη Θράκη – όπως της διαβόητης «Τουρκικής Ένωσης Ξάνθης» κλπ.

Οι κύριοι της ΕΟΔΤΘ, εκτελώντας στο ακέραιο το έργο τους δεν διστάζουν να ανοίξουν θέματα ύπαρξης διαφόρων «μειονοτήτων» στην Ελλάδα. Ιδιαίτερο δε μένος επιδεικνύουν κατά της Ελλάδας για την συμπεριφορά των Ελλήνων κατά της «μακεδονικής μειονότητας». Κατηγορούν επίσης την Ελλάδα ότι κατά τη διάρκεια του Εμφυλίου εξόντωσε 16.000 «μακεδόνες».

Αλλά για την ΕΟΔΤΘ υπάρχει και αλβανική μειονότητα στην Ελλάδα. Για τους Τσάμηδες δε αναφέρουν : «Οι Αλβανοί της Τσαμουριάς που είναι μια άλλη ομάδα Αλβανών οι οποίοι ζουν στην Ελλάδα έχουν γίνει στόχος μιας περιεκτικής γενοκτονίας. Οι συμμορίτες του ΕΔΕΣ που κατευθύνονταν από τον αρχηγό τον Ναπολέοντα Ζέρβα και αποτελούσαν το αντικομουνιστικό μέτωπο στη διάρκεια του Εμφυλίου Πολέμου, αφενός μεν πολεμούσαν έναντι των κομουνιστικών δυνάμεων ΕΑΜ-ΕΛΛΑΣ και αφετέρου δε ασκούσαν εθνοκάθαρση κατά των στοιχείων τα οποία δεν είχαν ελληνική καταγωγή όπως οι Μακεδόνιοι και τους Αλβανοί. Από τις 27 Ιουνίου του 1944 μέχρι το Μάρτιο του 1945 οι ‘Έλληνες σκότωσαν 3242 ανθρώπους από τον άμαχο πληθυσμό σε όλη την Τσαμουριά. Οι 2900 από αυτούς ήταν γέροι ή νεαροί άνδρες, οι 214 ήταν γυναίκες και οι 96 ήταν παιδιά. Επίσης βίασαν 745 γυναίκες, απήγαγαν τις άλλες 76, έσφαξαν 32 μωρά μικρότερα από την ηλικία των 3, ισοπέδωσαν 68 χωριά και κατέστρεψαν 5800 σπίτια και τεμένους. Οι Αλβανοί που μπόρεσαν να επιζήσουν μετά από όλες αυτές τις θηριωδίες, αναγκάστηκαν να εγκαταλείψουν τη πατρίδα τους. Ενώ εκείνοι που απέμειναν, ζούνε σε μια τέτοια κατάσταση που δεν μπορούν ούτε να μιλάνε τη γλώσσα τους στη δική τους πατρίδα εξαιτίας της πολιτικής της Αθήνας η οποία απαρνιέται την Αλβανική εθνική ταυτότητα. Οι περιουσίες των Αλβανών οι οποίοι διώχθηκαν ή έφυγαν, διανεμήθηκαν στους καινούριος κατοίκους της περιοχής και όλα τα Αλβανικά τοπωνύμια στην περιοχή άλλαξαν με τα ελληνικά τους αντίστοιχα».

Για τη «βλαχική μειονότητα» δε, δεν διστάζουν να λάβουν θέση υπέρ της εγκληματικής φασιστικής οργάνωσης του λεγόμενου «Ρουμανοβλάχου πρίγκιπα της Πίνδου» Διαμαντή στην Κατοχή. Αναφέρουν χαρακτηριστικά : «Οι Βαλκανικοί Πόλεμοι του 1912-1913 επηρέασαν τους Βλάχους αρνητικά όπως και τις άλλες μειονότητες οι οποίες ζούσαν στα μέρη που έχασε την κυριαρχία τους η Οθωμανική Αυτοκρατορία…Το δεύτερο μεγαλύτερο ορόσημο στην ιστορία των Βλαχών είναι η περίοδος του «Πριγκιπάτου της Πίνδου». Στη διάρκεια του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου έχει εξασφαλιστεί η δυνατότητα για την ίδρυση του «Πριγκιπάτου της Πίνδου» εξαρτημένο από την Ιταλία υπό ηγεσία του Αλκιβιάδη Διαμάντη. Ο Διαμάντης ο οποίος είχε ανακηρυχθεί πρίγκιπας αυτού του αυτονόμου σχηματισμού ήταν επίσης ο αρχηγός της στρατιωτικής δύναμης που λεγόταν «Ρουμανική Λεγεώνα» και το πριγκιπάτο περιλάμβανε την Ήπειρο αλλά και τη Μακεδονία και όλη τη Θεσσαλία. Όμως εξαιτίας της ήττας της Ιταλίας απέτυχε κι αυτή η πρωτοβουλία». Μάλλον οι κύριοι της ΕΟΤΔΘ θα επιθυμούσαν την νίκη του άξονα και τον διαμελισμό της Ελλάδας, τον οποίο και σήμερα, άλλωστε, επιδιώκουν.

Η οργάνωση αυτή, πολιτικό σκέλος της οποίας αποτελεί το κόμμα DEB το οποίο, στις πρόσφατες, Ευρωεκλογές πήρε υψηλά ποσοστά στο νομό Ξάνθης και, κυρίως, στο νομό Ροδόπης, συνεχίζει να δρα ανενόχλητη, υπό τη «διακριτικό» έλεγχο των ελληνικών αρχών, δραστηριοποιούμενη σε όλα τα διεθνή Φόρα, χάρη στη χρηματοδότηση του τουρκικού προξενείου.

hellasorce.com

ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ: Η ISIS στο κέντρο της Αθήνας! Αλωνίζουν ανενόχλητοι οι σφαγείς κάτω απο την μύτη της συγκυβερνησης. Ποιος τους καλύπτει;

 

Posted by olympia spyr στο Αυγούστου 17, 2014

Η ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ ΠΟΥ ΣΟΚΑΡΕΙ!

Το ΙSIS έχει κάνει ήδη την πρώτη του εμφάνιση στην Αθήνα…
Η μαύρη σημαία του τζιχάντ σε εκδήλωση της, υποστηριζόμενης από τις ΗΠΑ, συριακής αντιπολίτευσης στην πλατεία… Κλαυθμώνος

Misha

σσΟ: ΠΟΙΟΙ ΤΟΥΣ ΚΑΛΥΠΤΟΥΝ; Ποσά χρόνια βρίσκονται εδώ; Τι ενέργειες έχουν κανει εις βαρος της χώρας; Τι θα κανει τωρα η συγκυβέρνηση όταν μια τέτοια επικίνδυνη ναζιστικη οργάνωση δρα στην Αθήνα;
Αναμένουμε…