Πολιτικές εξελίξεις βλέπει η Βασιλική Σιούτη

ΚΑΜΟΡΑ - ΓΙΩΡΓΟΣ ΑΔΑΛΗΣ 3

ΚΑΜΟΡΑ - ΓΙΩΡΓΟΣ ΑΔΑΛΗΣ 3

Άγγ. Συρίγος Πλειοψηφία Ισλαμιστών - Εθνικιστών

Σ.Καλεντερίδης Επικυρώθηκε ο διαχωρισμός στη Τουρκία

Βροχές, καταιγίδες και πτώση της θερμοκρασίας τη Δευτέρα

 

Κατά τόπους ισχυρές βροχές και καταιγίδες κυρίως στα ηπειρωτικά τις μεσημβρινές και απογευματινές ώρες

in.gr

25 Ιουνίου 2018, 07:24

• 
  

• 
  

Κατά τόπους ισχυρές βροχές και καταιγίδες κυρίως στα ηπειρωτικά τις μεσημβρινές και απογευματινές ώρες.
Άνεμοι βόρειων διευθύνσεων στο βόρειο Αιγαίο 6 μποφόρ.

Αναλυτικά η πρόγνωση του καιρού

Αττική
Καιρός: λίγες νεφώσεις που βαθμιαία θα αυξηθούν και από το απόγευμα θα εκδηλωθούν τοπικές βροχές και καταιγίδες που τη νύχτα θα ενταθούν.
Ανεμοι: βόρειοι βορειοανατολικοί 3 με 4 στα ανατολικά 5 μποφόρ.
Θερμοκρασια: από 19 έως 28 βαθμούς κελσίου. Θεσσαλονίκη
Καιρός: άστατος κατά περιόδους νεφελώδης με σποραδικές βροχές και καταιγίδες κυρίως τις μεσημβρινές και απογευματινές ώρες.
Ανεμοι: μεταβλητοί 3 με 4 μποφόρ και βαθμιαία βορειοδυτικοί.
Θερμοκρασια: από 18 έως 25 βαθμούς κελσίου.
Μακεδονία, Θράκη
Καιρός: στη δυτική και κεντρική Μακεδονία νεφώσεις παροδικά αυξημένες με τοπικές βροχές και σποραδικές καταιγίδες κυρίως τις μεσημβρινές και απογευματινές ώρες πιθανώς πρόσκαιρα ισχυρές. Στις υπόλοιπες περιοχές λίγες νεφώσεις που τις μεσημβρινές και απογευματινές ώρες θα αυξηθούν και είναι πιθανό να σημειωθούν τοπικοί όμβροι κυρίως στα ορεινά.
Ανεμοι: μεταβλητοί 3 με 4 και στα ανατολικά ανατολικοί βορειοανατολικοί τοπικά 5 μποφόρ.
Θερμοκρασια: από 14 έως 28 βαθμούς κελσίου. Στη δυτική Μακεδονία η μεγίστη 3 με 4 βαθμούς χαμηλότερη.
Νησιά Ιονίου, Ήπειρος, δυτική Στερεά, δυτική Πελοπόννησος
Καιρός: νεφώσεις παροδικά αυξημένες με τοπικές βροχές και καταιγίδες κατά τόπους ισχυρές.
Ανεμοι: μεταβλητοί 3 με 4 και πρόσκαιρα στο Ιόνιο ανατολικοί νοτιοανατολικοί μέχρι 5 μποφόρ.
Θερμοκρασια: από 18 έως 28 βαθμούς κελσίου. Στην Ήπειρο 2 με 3 βαθμούς χαμηλότερη.Θεσσαλία, ανατολική Στερεά, Εύβοια, ανατολική Πελοπόννησος
Καιρός: νεφώσεις παροδικά αυξημένες με τοπικές βροχές και σποραδικές καταιγίδες κυρίως τις μεσημβρινές και απογευματινές ώρες κατά τόπους ισχυρές.
Ανεμοι: βόρειοι βορειοανατολικοί 3 με 5 και στα ανατολικά τοπικά 6 μποφόρ.
Θερμοκρασια: από 16 έως 28 βαθμούς κελσίου.
Κυκλάδες, Κρήτη
Καιρός: λίγες νεφώσεις κατά τόπους αυξημένες στην Κρήτη όπου τις μεσημβρινές και απογευματινές ώρες θα εκδηλωθούν τοπικοί όμβροι και πιθανώς καταιγίδες στα ορεινά.
Άνεμοι: βόρειοι βορειοδυτικοί 3 με 5 μποφόρ.
Θερμοκρασια: από 20 έως 28 και τοπικά στην Κρήτη έως 29 βαθμούς κελσίου.
Νησιά ανατολικού Αιγαίου, Δωδεκάνησα
Καιρός: λίγες νεφώσεις κατά τόπους αυξημένες τις μεσημβρινές και απογευματινές ώρες με πιθανότητα τοπικών όμβρων.
Άνεμοι: στα βόρεια βορειοανατολικοί 5 με 6 και στα νότια βορειοδυτικοί 4 με 5 μποφόρ.
Θερμοκρασια: από 20 έως 29 βαθμούς κελσίου. Στα βόρεια 2 με 3 βαθμούς χαμηλότερη.

Μουντιάλ 2018: Δείτε το πρόγραμμα των σημερινών αγώνων

 

Με τρεις αναμετρήσεις συνεχίστηκε την Κυριακή το πρόγραμμα του Παγκοσμίου Κυπέλλου Ποδοσφαίρου
Η Αγγλία «διέλυσε» τον Παναμά με 6-1 για τη 2η αγωνιστική στον 7ο όμιλο του Παγκοσμίου Κυπέλλου της Ρωσίας. Το συγκρότημα του Γκάρεθ Σάουθγκεϊτ, που σημείωσε τη μεγαλύτερη έως τώρα σε έκταση νίκη στη διοργάνωση, ακολούθησε το Βέλγιο στους «16» ισοβαθμώντας με τους «κόκκινους διαβόλους» (από 8-2 τα τέρματα), με αποτέλεσμα η πρωτιά να παιχθεί στη μεταξύ τους συνάντηση, την ερχόμενη Πέμπτη (28/6).
Ιαπωνία και Σενεγάλη ήρθαν ισόπαλες 2-2 στο Εκατέρινμπουργκ και παραμένουν ισόβαθμές στην κορυφή του 8ου ομίλου του Μουντιάλ. Η αφρικανική ομάδα προηγήθηκε δύο φορές, στο 11΄ με τον Μανέ και στο 71΄ με τον Γουάγκε, αλλά οι «μπλε σαμουράι» είχαν τις απαντήσεις με τον Ινούι (34΄) και τον Χόντα (78΄).


Η Κολομβία έκανε πάρτι με 3-0 επί της Πολωνίας για την 2η αγωνιστική του 8ου ομίλου και μπήκε για τα καλά στο παιχνίδι της πρόκρισης στα νοκ άουτ του Μουντιάλ. Αντίθετα η Πολωνία αποκλείστηκε από τη διοργάνωση.
Σήμερα Δευτέρα θα διεξαχθούν οι παρακάτω αγώνες:
Ουρουγουάη-Ρωσία 17:00
Σαουδική Αραβία-Αίγυπτος 17:00
Ισπανία-Μαρόκο 21:00
Ιράν-Πορτογαλία 21:00

ΕΚΤΑΚΤΟ Ισχυρή σεισμική δόνηση αισθητη στα Φιλιατρά.

 

Ισχυρή σεισμική δόνηση σημειώθηκε στις 08:15.

Ο σεισμός είχε μέγεθος 5,3 R με επίκεντρο 27 χιλιόμετρα νοτιοδυτικά της Πύλου και με εστιακό βαθος 10 Χιλιόμετρα.

Ο σεισμός είχε ......

μεγάλη χρονική διάρκεια έγινε αισθητός στα Φιλιατρά

Αναστασιάδης: Δεν μίλησα και δεν μιλώ για δυο κράτη

 

24/06/2018  -  00:54

Share on Facebook

Tweet on Twitter

Ο Κύπριος πρόεδρος Νίκος Αναστασιάδης απέρριψε ισχυρισμούς και επικρίσεις ότι κάνει λόγο για λύση δύο κρατών.
«Δεν μίλησα και δεν μιλώ για δύο κράτη», δήλωσε ο πρόεδρος Αναστασιάδης. Σημείωσε ότι μίλησε και μιλά για τον αναγκαίο προβληματισμό σε περίπτωση, κατά την οποία συνεχιστούν οι ίδιες αξιώσεις της Τουρκίας. Η ελληνοκυπριακή πλευρά, είπε, πρέπει να προβληματιστεί πώς θα διασφαλίσει την ειρήνη, τη σταθερότητα, την προοπτική και το μέλλον της Κύπρου.
Ο πρόεδρος Αναστασιάδης, ο οποίος μιλούσε σε εκδήλωση στην Λεμεσό, τόνισε ότι η ελληνοκυπριακή πλευρά είναι αποφασισμένη για διάλογο. Επεσήμανε ότι σημασία έχει η δημιουργία κράτους βιώσιμου, ανεξάρτητου, λειτουργικού, το οποίο να στηρίζεται στις ευρωπαϊκές αρχές και αξίες.
Διαφορετικά, τόνισε ο πρόεδρος Αναστασιάδης, «θα είμαστε υποχείριο και προτεκτοράτο της ‘Αγκυρας».

Νίκη Ερντογάν: Οι συνέπειες για την Ελλάδα

 

Ανάλυση του Δημήτρη Απόκη

25/06/2018  -  00:57

Share on Facebook

Tweet on Twitter

Του Δημήτρη Γ. Απόκη*
Η χθεσινή νίκη του Ταγίπ Ερντογάν, από τον πρώτο γύρο, στις προεδρικές εκλογές της Τουρκίας, αλλά και η νίκη του Συνασπισμού του Κόμματός του, AKP, με τους εθνικιστές του Ντελβέτ Μπαχτσελί, αποδεικνύει το πόσο λάθος είναι κάποιοι να μην εννοούν να αντιληφθούν ότι η Τουρκία, είναι πλέον χώρα του Ερντογάν, η οποία στηρίζει την εθνικιστική έπαρση του και την πολιτική του, για ανάδειξη της χώρας σε μια περιφερειακή Δύναμη στην Μέση Ανατολή και την Ανατολή Μεσόγειο.
Στην Ελλάδα, αλλά και σε επίπεδο ομογένειας στις Ηνωμένες Πολιτείες, αν και θα ακουστεί κυνικό, υπάρχει ένα παράλληλο σύμπαν και μια άποψη ότι ο Ερντογάν και αναδυόμενη σε περιφερειακή δύναμη, με ταχύτατους ρυθμούς, Τουρκία, μπορεί να αντιμετωπιστεί με άσφαιρες τουφεκιές τύπου προσπάθειας καθυστέρησης της παράδοσης των  μαχητικών αεροσκαφών F35, από τις ΗΠΑ, τη ρήξη μεταξύ Άγκυρας και Ουάσιγκτον, και τις συνεχείς γκρίνιες περί δημοκρατίας και ανθρωπίνων δικαιωμάτων. Δυστυχώς οι διεθνείς σχέσεις και η εξωτερική πολιτική δεν λειτουργούν έτσι. Το μόνο όπλο αντιμετώπισης περιπτώσεων όπως είναι η σημερινή Τουρκία, είναι η διαμόρφωση μιας συγκροτημένης στρατηγικής, η οποία θα έχει στο κέντρο της αποκλειστικά το εθνικό συμφέρον. Μια εθνική στρατηγική η οποία θα σχεδιαστεί και θα εφαρμοστεί με ψυχρό ρεαλισμό, χωρίς υποτέλειες σε υπερεθνικά κέντρα και ιδεοληψίες.
Αυτό, δυστυχώς, δεν μπορεί να  εφαρμοστεί σε μια χώρα που η ηγεσία της, με γνώμονα το πολιτικό συμφέρον και τις ιδεοληψίες της, παραδίδει άνευ όρων την ιστορία της και το εθνικό της συμφέρον.
Η νίκη του Ταγίπ Ερντογάν, με βάση τα παραπάνω, έχει και θετικές αλλά και αρνητικές επιπτώσεις για την Ελλάδα, με βάση την επίπτωση που θα έχει στη ευρύτερη γειτονιά μας, αλλά και τις επιπτώσεις στις σχέσεις της Τουρκίας με τις ΗΠΑ, και άλλες σημαντικές δυνάμεις στη διεθνή σκακιέρα.
Παρά τα πολλά που θα γραφτούν και θα ακουστούν περί του αντιθέτου, το γεγονός ότι ο Ταγίπ Ερντογάν κέρδισε, είναι μια θετική εξέλιξη για την Ελλάδα. Είναι προτιμότερο να έχεις να αντιμετωπίσεις των εχθρό τον οποίο γνωρίζεις, και όχι κάποιον ο οποίος θα εφάρμοζε ακριβώς την ίδια αναθεωρητική – επιθετική στρατηγική έναντι της Ελλάδας, φορώντας το μανδύα του δήθεν πιο δημοκρατικού και πιο φιλοδυτικού ηγέτη. Όσοι πίστευαν και πιστεύουν ότι η πολιτική του Μουχαρέμ Ιντζέ, θα ήταν καθόλου διαφορετική έναντι της Ελλάδας, κάνουν μεγάλο λάθος. Θα ήταν το ίδιο αναθεωρητική και επιθετική, και σε αντίθεση με τον Ερντογάν, ο Ιντζέ, δεν θα είχε να αντιμετωπίσει και την καχυποψία ή έστω την ανησυχία με την οποία η Ουάσιγκτον και συνολικά η Δύση, αντιμετωπίζει το σημερινό Πρόεδρο της Τουρκίας.
Ένας ακόμη λόγος που η χθεσινή νίκη του Ταγίπ Ερντογάν, μπορεί να θεωρηθεί ως θετική εξέλιξη έχει να κάνει με το εσωτερικό της Τουρκίας. Σκληρό και κυνικό, αλλά είναι γνωστό σε όλους μας ότι ο Ερντογάν, έχει πλέον δημιουργήσει στην Τουρκία ένα απολυταρχικό καθεστώς, ελέγχοντας απόλυτα τον κρατικό μηχανισμό, και έχοντας διαβρώσει σε μεγάλο βαθμό τις ένοπλες δυνάμεις, αλλά και τις δυνάμεις ασφαλείας (ειδικά μετά το αποτυχημένο πραξικόπημα). Σε αυτή τη δεδομένη στιγμή μια οριακή ήττα του Ερντογάν στις εκλογές, θα οδηγούσε την Τουρκία σε μεγάλη αστάθεια και πιθανόν σε εμφύλια σύγκρουση. Παρά το γεγονός ότι κάποιοι θερμοκέφαλοι θα επιθυμούσαν και εύχονται κάτι τέτοιο, θα επρόκειτο για μια ολέθρια εξέλιξη όσο αφορά το εθνικό συμφέρον, την ασφάλεια και την εδαφική ακεραιότητα της Ελλάδας.
Πέρα από τις θετικές επιπτώσεις, η χθεσινή νίκη Ερντογάν έχει και αρνητικές, τις οποίες, δυστυχώς, η παρούσα κατάσταση στην Ελλάδα, είναι ανίκανη να αντιμετωπίσει.
Σε μια στιγμή που η Ελλάδα, εφαρμόζει μια παθητική εξωτερική πολιτική, όπως δείχνει η κακή συμφωνία για την ονομασία των Σκοπίων, και βρίσκεται, όπως αποδεικνύουν τα γεγονότα των τελευταίων μηνών, σε μια αδύναμη θέση έναντι της Τουρκίας, η χθεσινή ολοκληρωτική επικράτηση Ερντογάν στις προεδρικές, αλλά και στις βουλευτικές εκλογές, αναμένεται να ανοίξει ακόμη περισσότερο την όρεξη του Τούρκου Προέδρου, αλλά και των πολιτικών συμμάχων του. Ο Ερντογάν γνωρίζει πολύ καλά τι έχει να αντιμετωπίσει αυτή τη στιγμή στην Ελλάδα. Η καταστροφική, με ελληνική πρωτοβουλία, επίσκεψή του στην Αθήνα και τα γεγονότα που έχουν μεσολαβήσει από τότε, τώρα που θα είναι πανίσχυρος τον καθιστούν ένα πολύ επικίνδυνο αντίπαλο.
Σε διεθνές επίπεδο, και ειδικά στις σχέσεις με τις Ηνωμένες Πολιτείες, η χθεσινή ολοκληρωτική επικράτηση Ερντογάν, αναγκάζει την Ουάσιγκτον και το διεθνή παράγοντα να αντιμετωπίσει με ακόμη μεγαλύτερη προσοχή και δυστυχώς αποδοχή τον Πρόεδρο της Τουρκίας, και την αναθεωρητική σε πολλά μέτωπα στρατηγική του. Μέχρι χθες ο Ερντογάν ήταν ένας ατίθασος – υπολογίσιμος παίκτης στη διεθνή σκακιέρα. Από σήμερα είναι ένας δυνατός και αναγκαστικά υπολογίσιμος παίκτης διεθνώς και κυρίως στην Ανατολική Μεσόγειο και τη Μέση Ανατολή.
Κάποιοι ανόητα και μάταια, μπορεί να συνεχίζουν να προσπαθούν και να υπολογίζουν σε μια σύγκρουση της Τουρκίας του Ερντογάν, με την Ουάσιγκτον και την κυβέρνηση Τράμπ. Όχι μόνο, εκτός και παγώσει η κόλαση, θα μείνουν με την επιθυμία, αλλά εάν συνεχίσουν τόσο στην περιοχή, αλλά ειδικά στην Ουάσιγκτον, αυτό τον ανόητο, ανούσιο, και στο δια ταύτα άσφαιρο ανταρτοπόλεμο, η ζημιά θα είναι δυσανάλογα μεγαλύτερη από το οποιοδήποτε κέρδος για τα ελληνικά συμφέροντα.
Ο Ερντογάν μετά τη χθεσινή νίκη του, έχοντας πλέον εξουσίες που θυμίζουν την Προεδρία των ΗΠΑ, στους τομείς της εξωτερικής πολιτικής και ασφάλειας, θα συνεχίσει το πανέξυπνο ανατολίτικο παζάρι έναντι ΗΠΑ και Ρωσίας, παίρνοντας όλο και περισσότερα, και παγιώνοντας μια θέση καθοριστικού παίκτη στις εξελίξεις της γειτονιάς μας και της ευρύτερης περιοχής. Πρόκειται για μια εν δυνάμει, αρνητική εξέλιξη, εάν αναλογιστεί κανείς ότι η Ελλάδα, πέρα από τις φανφάρες και τις φιέστες, εισέρχεται σε μια παρατεταμένη περίοδο οικονομικής εποπτείας, με σκληρό δημοσιονομικό πλαίσιο, το οποίο πρόκειται να οδηγήσει σε περαιτέρω ασφυξία το χώρο της εθνικής άμυνας και ασφάλειας.
Σε κάθε περίπτωση η Ελλάδα, στην εκλογική νίκη του Ταγίπ Ερντογάν, βλέπει έναν εχθρό τον οποίο γνωρίζει καλά και αυτό μπορεί να αποτιμηθεί θετικά. Ταυτόχρονα όμως βλέπει και έναν ήδη ισχυρό και επικίνδυνο αντίπαλο να γίνεται πανίσχυρος και σαν αποτέλεσμα, θανάσιμα επικίνδυνος.
Η μόνη οδός αντιμετώπισης σε αυτό το επικίνδυνο σκηνικό είναι η διαμόρφωση μιας ρεαλιστικής, έξυπνης και ευέλικτης στρατηγικής, μακριά από ιδεοληψίες και προκαταλήψεις και με κεντρικό άξονα το εθνικό συμφέρον και μόνο. Δυστυχώς, μόνο κάτι τέτοιο δεν διαφαίνεται στον ορίζοντα. Αντιθέτως, αυτό που βλέπει κανείς είναι παραχώρηση εθνικού συμφέροντος για πολιτικό κέρδος και υποταγή σε επιταγές ξένων κέντρων, χωρίς κανένα απολύτως όφελος για τη χώρα.
*Ο Δημήτρης Γ. Απόκης, είναι Διεθνολόγος και Δημοσιογράφος, Απόφοιτος του The Paul H. Nitze, School of Advanced International Studies, The Johns Hopkins University, μέλος του The International Institute of Strategic Studies, και διετέλεσε επί σειρά ετών διαπιστευμένος ανταποκριτής στο Λευκό Οίκο, το Στέητ Ντιπάρτμεντ, και το Πεντάγωνο, στην Ουάσιγκτον.  

Ένας Θεός ξέρει τι κακό θα μας είχε βρει με το «ναι»

 

Δευτέρα 25 Ιουνίου 2018, 00:01

-A +A

Ευτυχώς που ψηφίσαμε «όχι» στο δημοψήφισμα και έτσι μείναμε στην Ευρώπη, κατά τον Πρόεδρο Παυλόπουλο. Αλλιώς , ένας Θεός ξέρει που θα ήμασταν. Τώρα που το σκέπτομαι, ίσως θα έπρεπε να είχαμε ακούσει νωρίτερα την προτροπή του Ριζοσπάστη να φάμε κρέας στις ημέρες του Τσέρνομπιλ και να αγνοήσουμε έτσι τις συνέπειες της ραδιενέργειας. Προκόπη τι έκανες στα νιάτα σου;

Στα παλιά τα χρόνια λέγανε ότι υπήρχαν κρυμμένοι κομμουνιστές στις ΗΠΑ και περίμεναν την ώρα της επανάστασης. Ζούσαν σαν κανονικοί Αμερικάνοι, δεν τους ξεχώριζες καν. Έχουν γυριστεί ταινίες και σήριαλ που πραγματεύονται αυτό ακριβώς το θέμα.

Προσωπικά το βρίσκω λίγο υπερβολικό όλο αυτό. Είναι ενάντια στην φύση του ανθρώπου να κρατάει τόσα μυστικά. Όλο αυτό μοιάζει περισσότερο με ευφάνταστα σενάρια κάποιου επαγγελματία στο Χόλυγουντ.

Από την άλλη πλευρά, δεν καταλαβαίνω γιατί θεωρούμε απολύτως λογικό να ξεκινήσει κάποιος από την Αριστερά και να καταλήξει στην Δεξιά και περίεργο το ακριβώς αντίθετο. Ας πούμε ότι ο κύριος Πρόεδρος της Δημοκρατίας αισθάνεται αυτή την στιγμή Αριστερός. Όπως και λοιπά αξιόλογα στελέχη της σημερινής κυβέρνησης που επίσης ξεκίνησαν από την Δεξιά και υπηρετούν σήμερα τον κ. Τσίπρα. Βρίσκεται κάτι κακό σε όλο αυτό; Προσωπικά όχι! Επίσης, πιστεύω ότι κάθε άνθρωπος έχει το δικαίωμα να πιστεύει ό,τι θέλει. Ποιος είμαι εγώ που θα του υπαγορεύσω κάτι διαφορετικό;

Θέλουν, για παράδειγμα, οι φίλοι του Προκόπη Παυλόπουλου να ασκούν κριτική μόνο στον Κυριάκο Μητσοτάκη, για να τον εκδικηθούν που δεν ψήφισε τον αγαπημένο τους στις εκλογές για τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας; Θέλουν να μπουν στα ψηφοδέλτια του ΣΥΡΙΖΑ και ντρέπονται να το πουν; Κακώς! Όλα επιτρέπονται σε μία δημοκρατική χώρα. Ακόμη και η βλακεία, ανεξάρτητα αν αυτή βλάπτει σοβαρά τα συμφέροντα του Έθνους.

Προσπαθώ πάντως να σκεφτώ τι θα είχε συμβεί αν είχε επικρατήσει το «ναι». Σπάω το κεφάλι μου! Άντε βρε κουτά! Θα είχε επιταχυνθεί η πορεία του Αλέξη του Τσίπρα προς την σοσιαλδημοκρατία. Οπότε τώρα και με δεδομένη τη φόρα που θα είχαν πάρει θα ήταν ήδη στον αστερισμό του Φιλελευθερισμού. Αυτά είναι τα επικίνδυνα κύριε Παυλόπουλε. Εκεί που έχετε πάει εσείς προς την πλευρά τους για να τους βρείτε και να κάνετε πράξη την εθνική ενότητα, εκείνοι είναι ικανοί στο μεταξύ να έχουν έρθει στο παλιό σας σπίτι και να το καταλάβουν κανονικά.

Αλλά έτσι είναι η Αριστερά στην Ελλάδα. Εδώ ο άνθρωπος που μας καλούσε να φάμε … ραδιενεργό κρέας είναι σήμερα ο αρχιμάστορας της επικοινωνιακής πολιτικής της κυβέρνησης. Αυτός που προσπαθεί να μας πείσει για την γραβάτα του Αλέξη. Όπως τότε, στην χρονιά του Τσέρνομπιλ, όποιος αμφισβητούσε την γραμμή ήταν εχθρός της Σοβιετικής Επανάστασης, έτσι και σήμερα: Όποιος αμφισβητεί την γραμμή τους είναι «εχθρός». Όπως εχθρός ήταν και χτες, όταν τους έλεγε ότι όλα εκείνα που έλεγαν το 2015 ήταν ανοησίες.

Κι εκείνο που πραγματικά μας τρομάζει δεν είναι τα πανηγύρια του Αλέξη και του Πάνου για μία χαμένη υπόθεση. Αλλά το γεγονός ότι τρέχουν με τον ίδιο τρόπο που διευθέτησαν Μακεδονικό, μνημόνια και χρέος να κλείσουν και τα υπόλοιπα «ανοικτά θέματα». Κύριε Παυλόπουλε, θα φταίει και πάλι ο Μινώταυρος. Να δείτε που και πάλι θα δικαιωθείτε.

Θανάσης Μαυρίδης
thanasis.mavridis@liberal.gr

Δύσκολα το ΔΝΤ θα κρίνει το χρέος ως βιώσιμο μακροπρόθεσμα

 

Δευτέρα 25 Ιουνίου 2018, 00:02

-A +A

Την άποψη ότι το ΔΝΤ δύσκολα θα πιστοποιήσει πως το ελληνικό χρέος είναι μακροπρόθεσμα βιώσιμο, όταν η ανάπτυξη είναι απογοητευτική, ο πληθυσμός μειώνεται, και οι τράπεζες αδυνατούν να προσφέρουν χρηματοδότηση, εκφράζει στο Liberal, η Μιράντα Ξαφά, senior scholar, Centre for International Governance Innovation (CIGI).
Και επισημαίνει ότι οι προ ημερών "πανηγυρισμοί της κυβέρνησης αφορούν την αναβολή της αποπληρωμής χρέους που η ίδια δημιούργησε", εννοώντας την καταστροφική διαπραγμάτευση του 2015, την ανάγκη ανακεφαλαιοποίησης των τραπεζών, τα χαμηλότερα από τα προβλεπόμενα έσοδα ιδιωτικοποιήσεων και όλα όσα οδήγησαν στο 3ο μνημόνιο.
Ερωτηθείσα αν βλέπει τυχόν πισωγυρίσματα από τη κυβέρνηση μετά τον Αύγουστο και ενόψει εκλογών, εκτιμά ότι "αν αυτή αποφασίσει να εφαρμόσει το ανεδαφικό πρόγραμμα Θεσσαλονίκης, θα χάσει την πρόσβαση στις αγορές και θα υποχρεωθεί να ζητήσει νέο πρόγραμμα με χρηματοδότηση από τον Ευρωπαϊκό Μηχανισμό Σταθερότητας".
Συνέντευξη στον Γιώργο Φιντικάκη
Ποια είναι τα θετικά σημεία, της συμφωνίας, ποιες οι γκρίζες ζώνες της και γιατί;
Η συμφωνία για το χρέος δίνει ανάσα ζωής για την ελληνική οικονομία μέχρι το 2033, μακρύτερο διάστημα απ’ ό,τι είχαν αφήσει να εννοηθεί Ευρωπαίοι αξιωματούχοι σε πρόσφατες δηλώσεις τους. Πέρα από τη δεκαετή παράταση της περιόδου χάριτος και της προθεσμίας λήξης των δανείων του EFSF, η συμφωνία περιλαμβάνει 9,5 δισ. ευρώ για το «μαξιλάρι» ρευστών διαθεσίμων, 3,5 δισ. ευρώ για επαναγορά ακριβού χρέους, και επιστροφή των κερδών των ομολόγων ANFA & SMP υπό όρους.
Το Γαλλικό «κλειδί» δεν ήταν μέρος της συμφωνίας, αυτό όμως δεν αποτελεί μεγάλη απώλεια. Το ΔΝΤ είχε ξεκαθαρίσει ότι η σύνδεση της αποπληρωμής χρέους με την ανάπτυξη θα ήταν χρήσιμη μόνο εφόσον ήταν αυτόματη, δηλαδή αν οδηγούσε αυτόματα σε χαμηλότερες πληρωμές χρεολυσίων σε χρονιές υποτονικής ανάπτυξης. Η Γερμανία όμως επέμενε ότι μία τέτοια απόφαση θα απαιτούσε την έγκριση του γερμανικού κοινοβουλίου, πράγμα που θα καθιστούσε το γαλλικό κλειδί απρόβλεπτο και επομένως άχρηστο.
Σε κάθε περίπτωση, μπορεί η απόφαση να επιμηκύνει για μια 10ετία τις αποπληρωμές δανείων του EFSF, ωστόσο η Ελλάδα θα χρειαστεί να δανειστεί αρκετά χρήματα τα επόμενα χρόνια για να ξεπληρώσει τα δάνεια του 1ου προγράμματος. Επομένως πρέπει να βγει στις αγορές. Το ερώτημα είναι, θα μπορεί;
Θα μπορεί, εφόσον τηρεί τους στόχους για τα πρωτογενή πλεονάσματα και συνεχίσει τις μεταρρυθμίσεις μετά τη λήξη του προγράμματος, κάτω από τη στενή επιτήρηση των πιστωτών που θα δημοσιοποιούν τις εκθέσεις τους για την Ελληνικά οικονομία σε τριμηνιαία βάση. Οι κεφαλαιαγορές θα καθορίζουν τη στάση τους προς την Ελλάδα σε μεγάλο βαθμό με βάση αυτές τις εκθέσεις.
Το ανακοινωθέν του Eurogroup προβλέπει τη διατήρηση πρωτογενούς πλεονάσματος 2,2% του ΑΕΠ από το 2023 ως το 2060. Δεν ισοδυναμεί αυτό με ένα πλαίσιο λιτότητας για δεκαετίες το οποίο θα γίνεται ακόμη πιο δυσβάστακτο αν η Ελλάδα επιστρέψει κάποια στιγμή σε ύφεση;
Η συμφωνία προβλέπει πρωτογενές πλεόνασμα 2,2% του ΑΕΠ κατά μέσον όρο, για την περίοδο 2013-2060, γεγονός που δίνει τη δυνατότητα στην Ελλάδα να επιτυγχάνει χαμηλότερα πλεονάσματα σε περιόδους ύφεσης. Εξάλλου, όσο υψηλότερους ρυθμούς ανάπτυξης πετύχει η Ελλάδα, τόσο πιο εύκολο θα είναι να πετυχαίνει πρωτογενή πλεονάσματα της τάξης του 2,2% του ΑΕΠ. Γι’ αυτό είναι σημαντικό να εφαρμόσει μεταρρυθμίσεις που βελτιώνουν το επιχειρηματικό περιβάλλον και προσελκύουν επενδύσεις.
Τα μόνο κεφάλαια που συνδέονται με όρους, είναι η επιστροφή στην Ελλάδα των κερδών των κεντρικών τραπεζών στην Ελλάδα και η κατάργηση της κλιμακωτής αύξησης επιτοκίου (stepup) των δανείων του EFSF. Αν και όχι αμελητέα, τα χρήματα αυτά δεν είναι πολλά. Άραγε ποιος εμποδίζει την κυβέρνηση να αποφασίσει ενόψει και επικείμενων εκλογών, να "θυσιάσει" τα παραπάνω ποσά, προκειμένου να ακολουθήσει μια δική της πολιτική;
Η απάντηση είναι, η ανάγκη πρόσβασης στις αγορές για αναχρηματοδότηση του χρέους. Αν η κυβέρνηση αποφασίσει να εφαρμόσει το ανεδαφικό «πρόγραμμα Θεσσαλονίκης», για παράδειγμα, θα χάσει την πρόσβαση στις αγορές και θα υποχρεωθεί να ζητήσει νέο πρόγραμμα με χρηματοδότηση από τον Ευρωπαϊκό Μηχανισμό Σταθερότητας.
Η Κριστίν Λανγκάρντ εξέφρασε επιφυλάξεις για τη βιωσιμότητα του χρέους ως προς το μακροπρόθεσμο ορίζοντα. Εκτιμάτε ότι στην έκθεση του ΔΝΤ τον Ιούλιο για το DSA, το Ταμείο θα αποφαίνεται ότι μακροπρόθεσμα το χρέος δεν είναι βιώσιμο;
Το Ταμείο δύσκολα θα πιστοποιήσει ότι το ελληνικό χρέος είναι βιώσιμο, τη στιγμή που η ανάπτυξη είναι απογοητευτική, ο πληθυσμός μειώνεται και οι τράπεζες αδυνατούν να προσφέρουν χρηματοδότηση. Mακροπρόθεσμα, η βιωσιμότητα δεν έχει εξασφαλιστεί αλλά το Eurogroup έχει δεσμευτεί για νέες παρεμβάσεις αν χρειαστεί.
Προ ημερών ο Πιτερ Σπίγκελ των Financial Times επισήμανε ότι με βάση τα τελευταία στοιχεία της Κομισιόν το χρέος βρίσκεται στο 177,8%, και ότι η νέα ελάφρυνση, ούτε καν δεν θα μας φέρει κοντά στον στόχο του 110% το 2022. Συμφωνείτε;
Ο στόχος αυτός είχε τεθεί το 2012. Έκτοτε το πρόγραμμα εκτροχιάστηκε τελείως με την καταστροφική διαπραγμάτευση του 2015. Στο τέλος του 2014, πριν αναλάβει η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ, το χρέος της Γενικής Κυβέρνησης ανερχόταν στο 180% του ΑΕΠ και θεωρείτο οριακά βιώσιμο. Το ΔΝΤ υπολογίζει ότι το χρέος θα φτάσει στο 191% του ΑΕΠ φέτος, μαζί με το «μαξιλάρι» ρευστών διαθεσίμων που θα έχει συσσωρεύσει.
Η αύξηση του λόγου χρέους / ΑΕΠ οφείλεται σε μεγάλο βαθμό στην επιστροφή της οικονομίας σε ύφεση και στις πρόσθετες δανειακές ανάγκες που προκάλεσαν η δημιουργία πρωτογενούς ελλείμματος το 2015, η ανάγκη ανακεφαλαιοποίησης των τραπεζών, τα χαμηλότερα από τα προβλεπόμενα έσοδα ιδιωτικοποιήσεων και η οριστική απώλεια της επιστροφής κερδών ύψους 4 δισ. ευρώ από τα ομόλογα που διακρατούσε το Ευρωσύστημα (ANFA & SMP).
Οι πανηγυρισμοί της κυβέρνησης επομένως αφορούν την αναβολή της αποπληρωμής χρέους που η ίδια δημιούργησε. Επιπλέον απαξιώθηκαν τραπεζικές μετοχές, ύψους 25 δισ ευρώ, που διακρατούσε το Ταμείο Χρηματοπιστωτικής Σταθερότητας, κεφάλαια που θα μπορούσαν να είχαν χρησιμοποιηθεί για την επαναγορά χρέους.
Πέραν της δόσης των 15 δισ. ευρώ που ενέκρινε το Eurogroup, η χώρα μας θα πρέπει να "επιστρέψει" στον ESM τα 24 δισ. που περίσσεψαν από το 3ο πρόγραμμα. Τα κεφάλαια αυτά χάνονται, δεν θα μπορούσαμε να τα είχαμε διεκδικήσει;
Οι Ευρωπαίοι εταίροι έχουν ήδη συμπεριλάβει στους μεσοπρόθεσμους προϋπολογισμούς τους την αποπληρωμή των διμερών δανείων που χρηματοδότησαν το πρώτο πρόγραμμα σταθεροποίησης (GLF), που ξεκινάει το 2020. Προφανώς δεν ήθελαν να αλλάξουν τους σχεδιασμούς τους. Όσο για το ΔΝΤ, θέλουν να παραμείνει στη μεταμνημονιακή εποπτεία με αυτό που αποκαλούμε "skin in the game", επομένως δεν θέλουν να αποπληρωθούν πρόωρα τα δάνειά του προς την Ελλάδα.
(φωτογραφ

Εκλογικός συναγερμός στον ΣΥΡΙΖΑ και το Μαξίμου, παρά τις χλιαρές διαψεύσεις

 

Ιούνιος 24, 2018

SHARE

Πανικόβλητος ο Αλέξης Τσίπρας από την ακατάσχετη αιμορραγία ψηφοφόρων που παρουσιάζει ο ΣΥΡΙΖΑ έχει θέσει όλους τους μηχανισμούς της κυβέρνησης και του κόμματος σε κατάσταση εκλογικής ετοιμότητας.

Ενώ παράλληλα με μια σειρά πρωτοβουλιών επιχειρεί να ενισχύσει την κοινοβουλευτική πλειοψηφία γιατί θεωρεί τον Πάνο Καμμένο που έχει τελειώσει πολιτικά μετά τη συμφωνία για το Σκοπιανό, απρόβλεπτο και επικίνδυνο βαρίδι.

Στη διάρκεια κρίσιμης σύσκεψης που πραγματοποιήθηκε στο Μαξίμου στις αρχές της εβδομάδας επιχειρήθηκε η αποτύπωση της κατάστασης όπως διαμορφώνεται μετά τη συμφωνία Τσίπρα – Ζάεφ.

Οι δημοσκοπήσεις που πραγματοποίησε η ίδια η κυβέρνηση και οι οποίες δεν πρόκειται για ευνόητους λόγους να δουν το φως της δημοσιότητας, εμφανίζουν τον ΣΥΡΙΖΑ ως είδος προς εξαφάνιση σχεδόν σε όλους τους νομούς της Μακεδονίας.

Η πτώση των ποσοστών είναι δραματική και αν δεν αλλάξει η κατάσταση ο ΣΥΡΙΖΑ θα υποστεί συντριβή στις εκλογές.

 Πανικός στο Μαξίμου

 Ο Αλέξης Τσίπρας δεν υπολόγιζε το μέγεθος του πολιτικού κόστους που συνεπάγεται το ξεπούλημα του ονόματος της Μακεδονίας και γι΄ αυτό ανέλαβε ο ίδιος με μια σειρά πολιτικών πρωτοβουλιών να διασώσει τον ΣΥΡΙΖΑ από την εκλογική συντριβή στοχεύοντας σε μια αξιοπρεπή ήττα που θα κρατάει τον ίδιο στο πολιτικό παιχνίδι.

Στην κρίσιμη αυτή σύσκεψη αποφασίστηκαν τα εξής:

Πρώτον: Επιτάχυνση της ένταξης στην Κοινοβουλευτική Ομάδα του ΣΥΡΙΖΑ δύο βουλευτών που είναι ανεξάρτητοι και άλλων δύο που προέρχονται από κόμματα της Κεντροαριστεράς.

Δεύτερον: Να συνεχιστεί η ανοιχτή γραμμή επικοινωνίας με τρεις βουλευτές του Πάνου Καμμένου για παν ενδεχόμενο με δεδομένο ότι η εμπιστοσύνη προς τον πρόεδρο των ΑΝΕΛ έχει κλονιστεί.

Με την ενίσχυση της κοινοβουλευτικής πλειοψηφίας ο Αλέξης Τσίπρας επιχειρεί να ελέγξει τον χρόνο προσφυγής σε εκλογές.

Στρατηγικός στόχος είναι τριπλές εκλογές τον Μάιο, αλλά όπως επεσήμανε στη διάρκεια της σύσκεψης από τον Σεπτέμβριο εισερχόμαστε σε εκλογική τροχιά και δεν αποκλείεται προσφυγή στη λαϊκή ετυμηγορία εξαιτίας απρόβλεπτων γεγονότων.

Κάλπες με ανοιχτό το Μακεδονικό

 Το σενάριο που εξετάζουν στο Μαξίμου είναι και η προσφυγή σε εκλογές χωρίς να ψηφιστεί από την παρούσα Βουλή η συμφωνία για το Σκοπιανό.

Αυτό θα συμβεί αν τον Οκτώβριο δεν υπάρξουν σημάδια ανάκαμψης των ποσοστών του ΣΥΡΙΖΑ.

Με την προσφυγή σε εκλογές μέσα στον Νοέμβριο, ο Αλέξης Τσίπρας θα επιχειρήσει να μεταθέσει την καυτή πατάτα του Σκοπιανού στην επόμενη κυβέρνηση.

Στον ΣΥΡΙΖΑ θεωρούν (λανθασμένα) ότι ο Κυριάκος Μητσοτάκης θα υποκύψει στις ισχυρές πιέσεις Αμερικανών, Ευρωπαίων και ΝΑΤΟ και θα αναγκαστεί να ψηφίσει τη συμφωνία στη Βουλή.

Ένα τέτοιο ενδεχόμενο σύμφωνα πάντα με τις εκτιμήσεις των κορυφαίων στελεχών του ΣΥΡΙΖΑ μπορεί να οδηγήσει σε αποχώρηση των ακροδεξιών βουλευτών της Ν.Δ.

Αλλά όλα αυτά τα ΣΥΡΙΖΟ-σενάρια, μετά την ξεκάθαρη θέση που εξέφρασε ο Κυριάκος Μητσοτάκης( όχι στην συμφωνία) κυρίως για να το πάρουν απόφαση και κάποιοι στο… εξωτερικό, θα αποδείξουν για ακόμη μια φορά πόσο εκτός τόπου και χρόνου είναι το Μαξίμου.

Να απολογηθεί στη Βουλή για το 4ο Μνημόνιο και τις γραβάτες φέρνει τον Τσίπρα o Μητσοτάκης

 

Ιούνιος 25, 2018

SHARE

Όπως είχε προαναγγείλει ο πρόεδρος του κόμματος, Κυριάκος Μητσοτάκης και εντείνοντας το πρέσινγκ στην κυβέρνηση για την οικονομία και τα εθνικά θέματα που αποτελούν την αιχμή του δόρατος ιδιαίτερα μετά τη συμφωνία για το χρέος και το σκοπιανό, η Νέα Δημοκρατία καταθέτει σήμερα στη Βουλή πρόταση για προ ημερησίας διατάξεως συζήτηση για την οικονομία.
Παράλληλα, ο τομεάρχης Εξωτερικών της ΝΔ Γιώργος Κουμουτσάκος ζήτησε άμεση ενημέρωση και συζήτηση στη Βουλή πριν την υπογραφή οποιασδήποτε συμφωνίας με την Αλβανία.

Στην Πειραιώς θεωρούν ότι ο Αλέξης Τσίπρας επενδύει στις φιέστες και στο κτίσιμο ενός προφίλ ότι ο ΣΥΡΙΖΑ ήρθε για να λύσει τα μεγάλα προβλήματα της χώρας (έξοδος από τα προγράμματα, σκοπιανό, αλβανικό κλπ).
«Η ρύθμιση που πήρε για το χρέος απέχει πολύ, όχι μόνον από τις προσδοκίες που είχε καλλιεργήσει, αλλά και από τις δεσμεύσεις που είχε εξασφαλίσει η Ελλάδα από τους εταίρους της ήδη από το 2012» δήλωσε ο πρόεδρος της ΝΔ.
«Δεν θα αφήσουμε την αδίστακτη προπαγάνδα των ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ να κρύψει τις ολέθριες επιλογές τους με φιέστες και νέα ψέματα.»
Η ΝΔ είναι καταπέλτης για το περιεχόμενο της συμφωνίας για το χρέος. Επισημαίνει ότι η απόφαση του Eurogroup είναι χειρότερη και από εκείνη του 2017 καθώς μεταξύ άλλων προβλέπει νέες μειώσεις συντάξεων και αφορολόγητου ύψους 5,2 δις ευρώ (2019-2020), εξοντωτικά πλεονάσματα, 3,5% έως το 2022 και 2,2% έως το 2060 που σκοτώνουν την οικονομία, ενισχυμένη εποπτεία ανά τρίμηνο κλπ.
Κατηγορεί την κυβέρνηση ότι φόρτωσε τη χώρα με δύο αχρείαστα μνημόνια τα οποία το αφήγημα Τσίπρα παρουσιάζει ως επιτυχία.
Η γραβάτα που έβαλε για λίγα λεπτά ο πρωθυπουργός όπως είχε δηλώσει για όταν θα ερχόταν η λύση για το χρέος, βρέθηκε στο επίκεντρο απαξιωτικών σχολίων.
«Οι Έλληνες δεν έχουν πάθει ανοσία στην ανοησία» ανέφερε η ανακοίνωση της ΝΔ. Χαρακτήρισε τον πρωθυπουργό «αδίστακτο υποκριτή, επικεφαλής ενός κυνικού θιάσου.»
Η ΝΔ θέτει μετ’ επιτάσεως το θέμα της πολιτικής αλλαγής. «Το βεστιάριο των ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ είναι πλούσιο και μπορούν ναμεταμφιέζονται όπω θέλουν»τονίζει.
«Αλλά οι θεατές έφυγαν. Μόνο ντροπή και χλεύη αξίζει σε αυτή τη θλιβερή φαρσοκωμωδία που κυβέρνησε τη χώρα. Ευτυχώς φτάνει στο τέλος της».
Η ΝΔ ζητάει την προ ημερησίας διατάξεως συζήτηση για την οικονομία, ώστε ο κ.Τσίπρας «να απολογηθεί για όσα δεινά έφερε στους πολίτες».
«Δεν θα αφήσουμε να περάσει ούτε κι αυτό το τελευταίο του ψέμα» τονίζουν πηγές της Πειραιώς. «Οι Έλληνες αξίζουμε και μπορούμε καλύτερα».

Το αλβανικό

Η Αξιωματική Αντιπολίτευση κατηγορεί τους Τσίπρα και Κοτζιά για μυστική διπλωματία εκτός από το σκοπιανό και στο αλβανικό.
«Η οριοθέτηση των θαλασσίων ζωνών με την Αλβανία και βεβαίως τα δικαιώματα της ελληνικής εθνικής μειονότητας είναι κορυφαία ζητήματα για να εμπιστευτούμε την κυβέρνηση των Πρεσπών» δήλωσε ο τομεάρχης Εξωτερικών της ΝΔ Γιώργος Κουμουτσάκος. «Η ΝΔ δεν θα αποδεχθεί νέα αρνητικά τετελεσμένα» τόνισε.

Σήμα κινδύνου από τα νοσοκομεία, διπλασιάστηκαν τα χρέη

 

• 
  
• 
  
• 
  
• 
  
• 
  
• 
  

Ξεπερνούν πλέον το "φράγμα" του μισού δισ. ευρώ τα χρέη των δημόσιων νοσοκομείων προς προμηθευτές και ιδιώτες, καταγράφοντας αύξηση πάνω από 90% από την αρχή της χρονιάς. Σύμφωνα με τα τελευταία στοιχεία του υπουργείου Οικονομικών για τις ληξιπρόθεσμες υποχρεώσεις του Δημοσίου, τα χρέη του ΕΣΥ συσσωρεύονται μήνα με το μήνα και στο τετράμηνο άγγιξαν τα 574 εκατ. ευρώ από 299 εκατ. που ήταν στο τέλος του 2107.

Όπως δε αναφέρουν στελέχη από το χώρο της Πανελλήνιας Ομοσπονδίας Εργαζομένων Δημόσιων Νοσοκομείων, τα χρέη στην πραγματικότητα είναι ακόμη υψηλότερα, φτάνοντας τα 850 εκατ. (ληξιπρόθεσμα και τρέχοντα). 

Βασική αιτία της έκρηξης που σημειώνουν οι υποχρεώσεις του ΕΣΥ, η σχεδόν ανύπαρκτη χρηματοδότηση από τον κρατικό προϋπολογισμό, που για την περίοδο από τον Ιανουάριο μέχρι τον Απρίλιο φτάνει μόλις το 1,5% (14 εκατ. ευρώ από τα 230 εκατ. που είναι η ετήσια χρηματοδότηση).

Διαφορετική εικόνα επεχείρησε να δώσει ο υπουργός Υγείας Ανδρέας Ξανθός στην πρόσφατή παρέμβασή του σε συνέδριο με τίτλο "Νοσοκομείο-Φάρμακο-Εξοπλισμός". Επεσήμανε πως τα νοσοκομεία είναι λειτουργικά και ανταποκρίθηκαν στην αυξημένη ζήτηση που δημιούργησε η κάλυψη των ανασφάλιστων πολιτών, χωρίς να παράγουν χρέη, με ιστορικό χαμηλό στα ληξιπρόθεσμα χρέη των νοσοκομείων.

Όπως είπε, το 2011 τα ληξιπρόθεσμα χρέη ήταν 1,298 δισ. ευρώ, το 2013 688 εκατ., το 2015 931 εκατ., το 2016 450 εκατ. και το 2017 299 εκατ. ευρώ, χωρίς εντούτοις να αναφερθεί στην τελευταία εικόνα που παρουσιάζουν οι υποχρεώσεις του ΕΣΥ.

Είναι ενδεικτικό, όπως σημειώνουν στελέχη της αξιωματικής αντιπολίτευσης, πως ο προϋπολογισμός του Ευαγγελισμού, ενώ για το οικονομικό έτος 2017 διαμορφώθηκε στα 211,6 εκατ. ευρώ, για το οικονομικό έτος 2018 διαμορφώνεται στα 192 εκατ., μειωμένος δηλαδή κατά περίπου 20 εκατ. ευρώ. Ακόμη μεγαλύτερη μείωση, που αγγίζει τα 23 εκατ., θα υποστεί το νοσοκομείο Αθηνών "Ιπποκράτειο".

Τα 104 εκατ. ευρώ που προβλέπονται το 2017, φέτος μειώνονται και θα ανέλθουν στα περίπου 81,5 εκατ. Αντίστοιχες μειώσεις προβλέπονται για το Πανεπιστημιακό Γενικό Νοσοκομείο "Αττικόν", για το Γενικό Νοσοκομείο Αθηνών "Γ. Γεννηματάς", και για το γυναικολογικό "Έλενα Βενιζέλου – Αλεξάνδρα". Σύμφωνα επίσης με καταγγελίες της ΠΟΕΔΗΝ, τα αποθεματικά που υπάρχουν στα ταμεία πολλών δημόσιων νοσοκομείων δεν επιτρέπονται από  την κυβέρνηση να  χρησιμοποιηθούν,  καθώς είναι τα χρήματα που λειτουργούν ως "μαξιλάρι" για την έξοδο της χώρας από την κρίση. 

Όλα αυτά τη στιγμή που τα οικονομικά των νοσοκομείων αναμένεται να τεθούν κάτω από ακόμη πιο αυστηρό έλεγχο. Όπως αναφερόταν σε παράρτημα που συνόδευε τη συμφωνία του Eurogroup το κύριο όργανο που είναι υπεύθυνο για τις κεντρικές προμήθειες (Εθνική Κεντρική Αρχή Προμηθειών Υγείας- ΕΚΑΠΥ) που θα συσταθεί μέχρι το τέλος του 2018 θα έχει στόχο την επίτευξη μεριδίου 30% κεντρικών προμηθειών στις συνολικές δαπάνες νοσοκομείων έως τα  μέσα του 2020 και 40% στα μέσα του 2022.

Βασιλική Κουρλιμπίνη
Vicky.kourlibini@capital.gr
 

ΕΕ: Παραμένουν οι διαφορές στο προσφυγικό

 

• 
  
• 
  
• 
  
• 
  
• 
  
• 
  

Οι διαφωνίες μεταξύ των κρατών-μελών της ΕΕ σε σχέση με τον τρόπο διαχείρισης των αιτούντων άσυλο, εξακολουθούν να είναι πολύ μεγάλες και μετά τη σημερινή συνάντηση (24 Ιουνίου) 16 Ευρωπαίων ηγετών στις Βρυξέλλες, υπό την αιγίδα του Προέδρου της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, Ζαν-Κλοντ Γιούνκερ. Στη σημερινή συνεδρίαση συμμετείχαν οι χώρες που τάσσονται υπέρ μιας ευρωπαϊκής ενιαίας στάσης στο προσφυγικό, ενώ εκείνες οι χώρες της ανατολικής Ευρώπης, που αντιτίθενται αρνούμενες να επιδείξουν αλληλεγγύη στις χώρες της πρώτης γραμμής δεν συμμετείχαν.

Η σημερινή συνάντηση είχε στόχο την προσέγγιση των απόψεων μεταξύ των χωρών που υποστηρίζουν την ευρωπαϊκή λύση ώστε στο Ευρωπαϊκό Συμβούλιο την Πέμπτη και Παρασκευή στις Βρυξέλλες να επιδιωχθεί μια ενιαία στάση κι αν αυτό δεν καταστεί δυνατόν, που είναι και το πιθανότερο σενάριο, να προχωρήσουν μαζί όσοι συμφωνούν.

Ομοφωνία για την ενίσχυση των εξωτερικών συνόρων

Είναι πλέον σαφές ότι ο λεγόμενος κανονισμός του Δουβλίνου, που καθιστά υπεύθυνη για τη διαχείριση των προσφύγων την πρώτη χώρα εισόδου στην ΕΕ δεν έχει πλέον καμία τύχη γιατί οι ανατολικές χώρες αρνούνται την αναθεώρησή του ώστε να γίνει πιο δίκαιος στην κατανομή των βαρών μεταξύ των χωρών μελών. Η Πολωνία, η Ουγγαρία, η Τσεχία και η Σλοβακία αρνούνται να παίρνουν υποψήφιους πρόσφυγες από τις χώρες της πρώτης γραμμής, όπως η Ελλάδα και η Ιταλία σε περιόδους πιέσεων, οπότε ο κανονισμός θα καταστεί ανενεργός γιατί και η Ιταλία χωρίς αλληλεγγύη δεν δέχεται να τον εφαρμόσει.

Στη συνεδρίαση της 24ης Ιουνίου παρουσιάστηκαν διάφορες προτάσεις. Εκεί που όλοι συμφώνησαν είναι στην ενίσχυση των ελέγχων στα εξωτερικά σύνορα μέσω της αύξησης του αριθμού των συνοριοφυλάκων από 1.300 σήμερα σε 10.000. Προτάθηκε επίσης η δημιουργία κέντρων υποδοχής σε τρίτες χώρες διέλευσης, εκτός ΕΕ, όπου θα μεταφέρονται οι αιτούντες άσυλο και εκεί θα γίνεται ο διαχωρισμός μεταξύ των προσφύγων και των οικονομικών μεταναστών. Οι πρώτοι θα παίρνουν άσυλο, ενώ οι οικονομικοί μετανάστες θα απελαύνονται.

Σημαντικές διαφωνίες για τον καταμερισμό των προσφύγων

Το πρόβλημα είναι ότι δεν υπάρχει συμφωνία για τον καταμερισμό μεταξύ των κρατών μελών εκείνων που χαρακτηρίζονται πρόσφυγες, γιατί δεν θέλουν οι χώρες της ανατολικής Ευρώπης. Μάλιστα, ο Γάλλος πρόεδρος Εμμανουέλ Μακρόν πρότεινε να επιβληθούν κυρώσεις στις χώρες που αρνούνται να παίρνουν πρόσφυγες, ζητώντας μεταξύ άλλων την περικοπή των κοινοτικών κονδυλίων που αφορούν έργα του τομέα της συνοχής. Υπέρ της γαλλικής πρότασης τάσσεται επίσης η Ιταλία.

Οι Ιταλοί από την πλευρά τους θέλουν να αναλάβουν όλες οι χώρες από κοινού τη διαχείριση των υποψήφιων προσφύγων που συλλέγονται στη θάλασσα και όχι μόνο οι χώρες της πρώτης γραμμής. Τέλος, συζητήθηκε και το θέμα των δευτερογενών μετακινήσεων εντός της ΕΕ, όπου οι υποψήφιοι πρόσφυγες υποβάλουν αίτημα στη χώρα εισόδου, κυρίως στην Ελλάδα και την Ιταλία και στη συνέχεια πριν εξεταστεί το αίτημά τους φεύγουν για το βορρά. Αυτές τις μετακινήσεις θέλουν να αποφύγουν ορισμένες χώρες του βορρά, ενώ η Κομισιόν προτείνει να μην εξετάζονται τα αιτήματα υποψηφίων προσφύγων που εγκαταλείπουν τη χώρα πρώτης εισόδου. Ανοικτό παραμένει το ενδεχόμενο να δημιουργηθούν κέντρα υποδοχής αιτούντων άσυλο σε τρίτες ευρωπαϊκές χώρες της ανατολικής λεκάνης της Μεσογείου, ωστόσο θα πρέπει να εξεταστεί η συμβατότητα ενός τέτοιου μέτρου με το διεθνές δίκαιο.

Με τα σημερινά δεδομένα πολύ δύσκολα θα υπάρξει ευρωπαϊκή λύση την Πέμπτη και Παρασκευή στις Βρυξέλλες, που σημαίνει ότι θα αναζητηθούν συμφωνίες μεταξύ ομάδων χωρών, αλλά για να έχουν αξία οι εν λόγω συμφωνίες θα πρέπει να συμμετάσχουν όλες οι χώρες της πρώτης γραμμής, δηλαδή η Ιταλία, η Ελλάδα, η Μάλτα και κατά δεύτερο λόγο η Ισπανία. Οι 16 χώρες που εκπροσωπήθηκαν στη χθεσινή μίνι σύνοδο κορυφής ήταν η Γερμανία, η Γαλλία, η Ιταλία, η Ισπανία, η Ελλάδα, η Αυστρία, η Βουλγαρία, η Μάλτα, το Βέλγιο, η Ολλανδία, το Λουξεμβούργο, η Δανία, η Σουηδία, η Φινλανδία, η Σλοβενία και η Κροατία.

Τσίπρας: "Ζήτησα την αναθεώρηση του κανονισμού του Δουβλίνου"

Την Ελλάδα εκπροσώπησε ο Αλέξης Τσίπρας, σύμφωνα με τον οποίο στη σημερινή συνάντηση έγινε μια ουσιαστική προπαρασκευαστική συζήτηση στο κρίσιμο ζήτημα μετανάστευση-προσφυγικό, ενόψει της συνόδου κορυφής (28-29 Ιουνίου). Αναφερόμενος στην προσφυγική κρίση είπε ότι δεν είναι συγκυριακή θα την έχουμε για χρόνια στην Ευρώπη και για το λόγο αυτό, όπως είπε, χρειαζόμαστε μια ευρωπαϊκή λύση και όχι κάθε χώρα να ενεργεί μόνη της. "Ζήτησα την αναθεώρηση του κανονισμού του Δουβλίνου ώστε να υπάρξει στήριξη των χωρών πρώτης υποδοχής, ενώ ζήτησα επίσης και έναν μηχανισμό επιστροφών καθώς και την αναβάθμιση της δύναμης των Ευρωπαίων συνοριοφυλάκων", τόνισε, προσθέτοντας ότι θα πρέπει να δούμε σοβαρά την προστασία των συνόρων και να στραφούμε σε μια πολιτική διαμοιρασμού των ευθυνών ώστε τα βάρη να μην πέφτουν μόνο στις χώρες της πρώτης γραμμής.

Ενόψει της επικείμενης κρίσιμης Συνόδου Κορυφής ο Αλέξης Τσίπρας θεωρεί την κατάληξη ανοικτή, δεν υπάρχει δηλαδή σιγουριά για ομόφωνη απόφαση και για το λόγο αυτό κατέστησε σαφές ότι στην περίπτωση αυτή θα πρέπει να προχωρήσουν μόνες τους οι χώρες που συμφωνούν. Όσοι δεν θέλουν δεν μπορούμε να τους υποχρεώσουμε, αλλά κάποια στιγμή θα βρεθούν κι αυτές οι χώρες αντιμέτωπες με άλλου είδους προβλήματα και τότε θα έχουν την ίδια αντιμετώπιση, τόνισε χαρακτηριστικά.

Για τις δευτερογενείς μετακινήσεις ο Αλ. Τσίπρας ανέφερε ότι με δεδομένο ότι ο διάδρομος των Δυτικών Βαλκανίων είναι κλειστός δεν έχουν φύγει προς το βορρά άτομα που έχουν ζητήσει άσυλο στην Ελλάδα ή ακόμη κι αν κάποιοι το έχουν καταφέρει θα είναι πολύ λίγοι, είπε κλείνοντας.

Nίκος Μπέλλος, Βρυξέλλες

Πηγή: Deutsche Welle

ΤΟ ΤΑΞΙΔΙ

Aλεξης Τσιπρας

 

Πρέπει συνεχώς να αμφισβητούμε τις δομές και την νομενκλατούρα

24 Ιουνιου 2018 16:06

• 
  
• 
  
• 
  

Ο Αλέξης Τσίπρας έβγαλε τη γραβάτα του, πήρε την οικογένειά του και ταξίδεψε στο Λονδίνο. Εδώ τον πέτυχε ο δημοσιογράφος Γιάννης Κουτσομύτης, ο οποίος τράβηξε και τη σχετική φωτό. Στην συνέχεια ο πρωθυπουργός θα μεταβεί στις Βρυξέλλες για την άτυπη σύνοδο κορυφής για το μεταναστευτικό. Με αφορμή τη πρωθυπουργική ανάπαυλα σας θυμίζουμε ότι  ο Αλέξης Τσίπρας είχε δηλώσει πως το ωραιότερο ταξίδι της ζωής του ήταν στη Κούβα το 1997 σε ηλικία 23 χρόνων.

–Πήγαινα το βράδυ σε αυτή την τεράστια παραλιακή λεωφόρο του Μαλεκόν και έβλεπα τους ανθρώπους να χορεύουν και να διασκεδάζουν χωρίς τίποτα -με ένα απλό ταμπούρλο…
Απόσπασμα από την καλύτερη και ίσως πιο “αθώα” συνέντευξη που έχει δώσει ο σημερινός πρωθυπουργός στους Schooligans . Αξίζουν συγχαρητήρια στην ομάδα που πήρε εκείνη την συνέντευξη. Την αναδημοσιεύουμε γιατί θεωρούμε ότι ο Αλέξης Τσίπρας, εκτός από τη Κούβα, ετοιμάζεται να επιστρέψει στις ρίζες του…

Μια ανοιξιάτικη μέρα του 2008 ο Αλέξης Τσίπρας, πρώην καταληψίας και νυν πρόεδρος του Συνασπισμού, δέχτηκε τους Schooligans για μια συνέντευξη στο γραφείο του…
Νιώθεις ποτέ τρακ πριν από μία συνέντευξη;
Το’ χω ξεπεράσει πια.
Δεν ανησυχείς μήπως πεις καμιά βλακεία;
Ε, ανησυχώ, αλλά τι να κάνω; Το χειρότερο είναι όταν στήνουν μπροστά σου μια κάμερα και πρέπει να κάνεις μια δήλωση. Όσο πιο χαλαρός είσαι, τόσο καλύτερη ατάκα θα πεις. Αν το προετοιμάσεις πολύ, στο τέλος θα μπερδευτείς.
Γιατί δεν κάνεις αυτό που κάνει ο Κουλούρης; Παίρνει δραματικό ύφος, λέει ό,τι λέει και μόλις μπερδευτεί λέει «Πάμε ξανά» και το ξαναπαίζει…
Ε, δεν είναι λύση αυτό! Άσε που μετά τον πιάνει ο Λαζόπουλος και η «Ελληνοφρένεια» και τον ξεσκίζουν!
Στην τηλεόραση σε καλούν συχνά;
Κοίτα, ο χαμός έγινε μετά το καλό αποτέλεσμα στις δημοτικές εκλογές. Μου ζητήσανε σχεδόν όλες οι εκπομπές. Μόνο η Νικολούλη δε με πήρε τηλέφωνο να μου πει να ψάξουμε μαζί κανέναν αγνοούμενο. Ό,τι μπορείς να φανταστείς.
Όπως;
Καταρχάς, όλα αυτά τα περίεργα σόου που μαζεύονται κάποιοι τύποι σ’ ένα τραπέζι και πίνουνε και τρώνε και γλεντάνε. Διγενή, Παπαδόπουλος και λοιπά…
Γιατί δεν πας;
Γιατί δεν είμαι tv-περσόνα, ούτε άνθρωπος του θεάματος. Έχω έναν πολιτικό ρόλο, εκπροσωπώ κάποιες απόψεις. Θέλω να περιορίζομαι, χωρίς αυτό να γίνεται «ξύλινο», σε αυτό που έχω αναλάβει να κάνω.
Τα πρωινάδικα σε φωνάξανε; Η Μενεγάκη, ο Αρναούτογλου…;
Καλά, αυτοί εννοείται. Και επειδή δεν πήγα, έβγαλα μια εικόνα προς αυτό τον κόσμο ότι είμαι πολύ σνομπ απέναντί τους.
Δεν είσαι;
Όχι, κάποια από αυτά μπορεί να τύχει κι εγώ να τα χαζέψω. Δεν μπορώ όμως και να πάω. Θεωρώ ότι από ένα σημείο και μετά, όχι απλά φθείρεσαι, αλλά γίνεσαι ένα κομμάτι όλου αυτού του πράγματος που βγαίνει από τα μέσα ενημέρωσης και άρα δεν μπορείς να είσαι κριτικός απέναντί του.
Απ’ την άλλη, τα ΜΜΕ είναι φιλικά μαζί σου.
Τώρα ναι, στην αρχή όχι. Όταν ακούστηκε η υποψηφιότητά μου για τον Δήμο της Αθήνας, με είχαν χτυπήσει πάρα πολύ. Σνομπάρανε, γελάγανε, ήταν σχεδόν ειρωνικοί: «Ποιος είναι αυτός; Τον ξέρει η μάνα του;». Θυμάμαι χαρακτηριστικά που είχε συναντήσει ο Αλέκος ο Αλαβάνος την Μπακογιάννη στο αεροδρόμιο κι εκείνη του ‘κανε πλάκα: «Πώς τον είπες; Τσίπρα; Μαζί μoυ θα τα βάλει αυτός;». Ακόμα και άνθρωποι που σήμερα είναι φίλοι, όπως ο Γιώργος ο Βότσης, τότε είχαν σταθεί επικριτικά. Κάποια στιγμή όμως όλο αυτό το πράγμα γύρισε.
Τι άλλαξε και γύρισε;
Γύρισε, διότι ο κόσμος έχει κουραστεί, έχει αηδιάσει απ’ όλο αυτό τον συρφετό που βγαίνει στην τηλεόραση. Πέφτει σε πολιτικές συζητήσεις κι αμέσως πατάει το κουμπί ν’ αλλάξει κανάλι. Οπότε οτιδήποτε διαφορετικό, καταρχήν το προσέχει. Θυμάμαι σ’ ένα debate ήμασταν όλοι οι υποψήφιοι δήμαρχοι, ο Κακλαμάνης, ο Σκανδαλίδης, ο Χαλβατζής –όλοι τους φτασμένοι πολιτικοί. Σε μένα ο κόσμος έβλεπε κάτι διαφορετικό. Άρα αυτό που λέγανε ως τότε ντεσαβαντάζ –«ο νεαρός», «ο άπειρος»- τελικώς λειτούργησε ως αβαντάζ. Ο κόσμος κάθισε και μ’ άκουσε.
Σε άκουσε ή απλά σε κοίταξε; Αν αυτά που λες τα έλεγε ένας 50χρονος κι όχι ένας 33χρονος θα είχαν τον ίδιο αντίκτυπο;
Ενδιαφέρουσα ερώτηση… Δε με συμφέρει η απάντηση που θα σας δώσω, αλλά ναι, παίζει ρόλο η ηλικία μου. Παίζει όμως ρόλο και το τι λες.
Πώς σου φάνηκε αυτό που έγραψε ο «Πιτσιρίκος» στο blog του: «Αυτό έχουμε πάθει με τον κ. Τσίπρα. Τα κάναμε τόσο χάλια επί δεκαετίες, που τώρα έχουμε εναποθέσει τις ελπίδες μας πάνω σε έναν νέο άνθρωπο που –στην πραγματικότητα- δεν έχουμε ιδέα ποιος είναι, αλλά μας φαίνεται καθαρός, γλυκός και καλοπροαίρετος. Στην ουσία, του ζητάμε να μη μας προδώσει, ενώ εμείς τα έχουμε προδώσει όλα. Του ζητάμε να μην αποδειχτεί βρόμικος. Δηλαδή, του ζητάμε να μην γίνει σαν κι …εμάς. Γιατί αυτό δεν θα του το συγχωρέσουμε ποτέ…». Δεν είναι ωραία προσέγγιση;
Ναι, είναι ωραία προσέγγιση και την προσλαμβάνω από πάρα πολύ κόσμο.
Αυτό το αίτημα «να μη μας προδώσεις και να σηκώσεις τις αμαρτίες μας» το είχαμε και από έναν άλλο 33χρονο, τον Ιησού Χριστό!
Αυτοί οι συνειρμοί είναι λίγο προβληματικοί! (γέλια) …Θα σας πω ένα φοβερό περιστατικό: Μας πήρε προχτές τηλέφωνο κάποιος φίλος του κόμματος από ένα χωριό στην Κορινθία. Και μας λέει: «Κάντε κάτι, γιατί στο χωριό βγαίνει ένας τρελός παπάς κάθε Κυριακή και φωνάζει από τα μεγάφωνα της εκκλησίας ‘Χριστιανοί, απομακρυνθείτε από τον Τσίπρα! Είναι ο νέος Αντίχριστος! Είναι 33 χρονών και έχει εκλεγεί σε ένα φιλοεβραϊκό κόμμα! Μακριά τα παιδιά σας από τον Τσίπρα!’».
Σοβαρά μιλάς;
Ναι, ναι! Και δεν είναι μια και δυο, είναι κάθε Κυριακή.
Και τι κάνατε;
Τι να κάνουμε; Στείλαμε απλώς ένα διάβημα διαμαρτυρίας στον Μητροπολίτη Κορινθίας…
Με τόσο θόρυβο πια γύρω απ’ το όνομά σου, κινδυνεύεις καθόλου να την ψωνίσεις;
Υπάρχει αυτός ο κίνδυνος, ναι. Αλλά νομίζω ότι αν ήταν να την ψωνίσω, θα την είχα ήδη ψωνίσει. Περισσότερο κινδυνεύω από κάτι άλλο: να μην έχω πια χρόνο για τον εαυτό μου. Από τότε που έγινα Πρόεδρος ψάχνω χρόνο να πάω μια βόλτα, να διαβάσω ένα βιβλίο, να παίξω μπάλα…
Α, παίζεις και μπάλα;
Ε, καμιά φορά παίζουμε 5Χ5.
Μεταξύ σας οι σύντροφοι;
Όχι κατ’ ανάγκη.
Παίζετε ποτέ Συνασπισμός-ΚΚΕ;
Αυτή είναι μια πολύ ενδιαφέρουσα πρόταση, αλλά φοβόμαστε το σκληρό παιχνίδι και τις πολλές αποβολές! (γέλια) …Αυτό είναι, λοιπόν, το στοίχημα για μένα: να μη χάσω τον εαυτό μου μέσα στον ρόλο του Προέδρου. Είδα πρόσφατα κάποια δημοσιεύματα «Τι θέλει να μας πει ο Τσίπρας που κυκλοφορεί με τη μηχανή;». Τι να κάνω ρε παιδιά; Και πριν με τη μηχανή κυκλοφορούσα. Να κυκλοφορώ με λιμουζίνα;
Από σεβασμό στο ρόλο εννοούν.
Εμείς φτιάχνουμε τους ρόλους και όχι οι ρόλοι εμάς. Αυτό είναι κάτι που σε μένα προσωπικά μου το δίδαξε ο Αλαβάνος. Όταν πρωτοανέλαβε πρόεδρος του Συνασπισμού, όλοι τον βρίζανε γιατί δε φόραγε γραβάτα. «Δεν είναι Πρόεδρος αυτός», λέγανε, «σαν λέτσος!». Όμως ο κόσμος τον αποδέχτηκε γιατί ήταν αυτό που ήταν.
Εσύ πώς έρχεσαι σε επαφή με τον κόσμο;
Καταρχάς, υπάρχουν εκατοντάδες άνθρωποι που μου στέλνουν mail και τους απαντώ. Αλλά μιλάω και με αρκετούς ανθρώπους στον δρόμο. Ας πούμε, σήμερα ερχόμουν στο γραφείο και με σταματάει μια κυρία από κάτω και μου λέει «Δέχεστε στον Συνασπισμό μετανάστες;». Της λέω «Φυσικά, είμαστε το κατεξοχήν κόμμα που μιλάει για τους μετανάστες». Μου λέει «Είμαι 12 χρόνια στην Ελλάδα, είμαι από το Ιράν». Την ανέβασα πάνω, ήπιαμε καφέ και μου είπε την ιστορία της. Συγκλονιστική ιστορία: ήταν μια κοπέλα που μεγάλωσε στην Τεχεράνη, έφαγε όλη την καταπίεση εκεί και το ‘σκασε. Μου θύμισε την ταινία, το «Περσέπολις». Αυτά, αν είσαι κλεισμένος σε ένα γραφείο μαζί με τα στελέχη του κόμματος, δεν τα ζεις. Και είναι για μένα το πιο ευχάριστο κομμάτι του ταξιδιού.
Δυσάρεστα κομμάτια υπάρχουν;
Ναι, βέβαια. Θέλεις κάποιες στιγμές να κλειστείς στον εαυτό σου και δεν μπορείς. Θέλεις να πάρεις το Μετρό και να μην πεις «καλημέρα» σε κανέναν γιατί είσαι στραβωμένος. Ε, δεν μπορείς!
Για πόσο καιρό όμως θα κρατήσει αυτή η επαφή; Φαντάσου να είσαι κάποια στιγμή σε μια κυβέρνηση: δε θα έχεις χρόνο για τον Ιρανό μετανάστη, αλλά για τον Ιρανό πρέσβη!
Έχεις δίκιο. Από την άλλη εξαρτάται και από τον τρόπο που ο καθένας ορίζει τον χρόνο του. Για ποιο λόγο, ας πούμε, ο Πρωθυπουργός να είναι τόσο απρόσιτος; Γιατί να μην μπορεί να τον πλησιάσει κανένας άνθρωπος;
Διότι ο Καραμανλής, ας πούμε, υποτίθεται ότι δουλεύει συνέχεια για τα εθνικά μας θέματα.
Εντάξει, ας μην το συζητήσουμε αυτό τώρα… Ελπίζω να βλέπει καλά dvd στη Ραφήνα…
Συμφωνείς με την κριτική που του γίνεται ότι είναι «εξαφανισμένος»;
Ναι, βέβαια. Κρύβεται! Κρύβεται πάρα πολύ καλά πίσω από συμβούλους επικοινωνίας, οι οποίοι του έχουν χαράξει μια στρατηγική.
Που λέει τι;
Που λέει «Εσύ θα κάθεσαι κρυμμένος και θ’ αφήνεις τους άλλους να φθείρονται. Έχεις δημοτικότητα, είσαι το υπερόπλο της κυβέρνησης, κάτσε στη γωνία και περίμενε». Αυτή νομίζω είναι η πολιτική που τον συμβουλεύουν. Αντίθετα, σαν άνθρωπος είναι πολύ ανοιχτός. Στο πρώτο τηλεφώνημα που μου έκανε, λίγο μετά την εκλογή μου, μου είπε «Έλα ρε μεγάλε, τι κάνεις;».
Σου μιλάει στον ενικό; «Αλέξη» και τέτοια;…
Ναι.
Εσύ;
«Πρόεδρε», πώς να τον πω;
Ενικό ή πληθυντικό;
Δε θυμάμαι να σου πω. Όταν ακούς απ’ την άλλη πλευρά της γραμμής κάποιον που τον βλέπεις συνέχεια στα μέσα ενημέρωσης, είσαι λίγο αμήχανος. Φαντάζομαι ότι αν τον ξανασυναντήσω, όπως και τον Γιώργο Παπανδρέου που έχουμε μια επαφή και μιλάμε, θα του μιλήσω στον ενικό.
Με την Αλέκα την Παπαρήγα;
Δεν έχει τύχει να μιλήσουμε. Αν τύχει, όμως, φαντάζομαι ότι εκείνη δε θα είναι τόσο διαχυτική μαζί μου, οπότε μάλλον στον πληθυντικό θα της μιλήσω. Κάποτε έτυχε να περάσω δίπλα της κι ούτε καν με χαιρέτησε. Ήταν παραμονές των δημοτικών εκλογών. Συνηθίζουν οι υποψήφιοι δήμαρχοι με τα επιτελεία τους να κάνουν μια βόλτα στο κέντρο της Αθήνας και να τρώνε σε κάποιο ουζερί. Εμείς είχαμε πάει κάπου στο Θησείο και περνώντας είδαμε το επιτελείο του Σπύρου του Χαλβατζή, με τον οποίο έχω καταπληκτική σχέση, είναι πολύ ωραίος άνθρωπος. Με το που τον είδα, λοιπόν, έσπευσα να τον χαιρετήσω. Η Αλέκα που ήταν δίπλα γύρισε την πλάτη της για να μη με χαιρετήσει. Ήταν κάτι που μου είχε κάνει εντύπωση.
Πρόσφατα, με τον δήμαρχο, τον Νικήτα Κακλαμάνη, καβγαδίσατε σε μία συνεδρίαση. Αυτός σου είπε ότι λες «ασύστολα ψεύδη» κι εσύ του είπες ότι «αυτό είναι δείγμα του πολιτικού σας πολιτισμού».
Ναι. Του είπα ότι δεν μπορεί κάθε φορά που κάποιος του κάνει κριτική, εκείνος ν’ απαντά με τόσο βαρείς χαρακτηρισμούς. Διατύπωσα μια πολιτική θέση: ότι λειτουργεί πέρα από τα όρια του δημάρχου και ουσιαστικά πολιτεύεται σαν ένας ακόμα υπουργός της κυβέρνησης. Και μίλησα για τους συμβασιούχους στον δήμο της Αθήνας που δουλεύουν ανασφάλιστοι, βασισμένος σε αριθμούς που μας έχει δώσει ο ίδιος ο Κακλαμάνης.
Ωραία. Και σε λέει «ψεύτη» κι εσύ του απαντάς και τελειώνει η συνεδρίαση. Τι γίνεται μετά όταν τον ξαναβλέπεις;
Μια χαρά, δεν υπάρχει θέμα. Μάλιστα, πρέπει να σου πω ότι μου ‘κανε κι ένα δώρο για τη γιορτή μου την ίδια μέρα που τσακωθήκαμε.
Αυτό δεν είναι υποκρισία; Ένας απ’ τους λόγους που οι πολίτες απεχθάνονται τους πολιτικούς είναι επειδή υποψιάζονται ότι καβγαδίζετε για τα μάτια του κόσμου κι αμέσως μετά είστε όλοι φίλοι αγαπημένοι…
Καταρχάς, ο Νικήτας είναι ένας άνθρωπος που ο ίδιος έχει παραδεχθεί ότι είναι κυκλοθυμικός.
Ε και;
Κι έπειτα νομίζω ότι είναι άλλο πράγμα οι πολιτικοί διαξιφισμοί. Σε μια συνεδρίαση ή σ’ ένα debate μπορεί να υψώσεις κάποια στιγμή τους τόνους. Αυτό δε σημαίνει ότι προσβάλλεις τον άλλον σε προσωπικό επίπεδο.
Μα ήδη σ’ έχει προσβάλει σε προσωπικό επίπεδο όταν σου λέει ότι λες «ασύστολα ψεύδη»! Στην κοινωνία δε γίνεται αυτό. Στη δουλειά σου αν ένας συνάδελφος σε πει ψεύτη, δε θα ‘στε μετά μια χαρά και θα ανταλλάζετε και δώρα!
Έχει λογική αυτό που λέτε… Κι εγώ αισθάνθηκα περίεργα σε μια απ’ τις πρώτες μου φορές σε τηλεοπτική αναμέτρηση, στην εκπομπή του Πρετεντέρη. Ήταν απ’ τη μια ο Κίμωνας ο Κουλούρης κι απ’ την άλλη ο Γιακουμάτος και ήμασταν ακόμα καμιά δεκαριά ως γλάστρες για την αναμέτρηση Γιακουμάτου-Κουλούρη στον Κόκκινο Ήλιο… Στη μέση ο Πρετεντέρης, αριστερά του ο Κουλούρης και δεξιά του ο Γιακουμάτος. Σε κάποια φάση υπήρξε μια τρομερή ένταση ανάμεσα στους δύο, την οποία την πυροδοτούσε κι ο Πρετεντέρης. Λέει, λοιπόν, σε μια στιγμή «Πάμε σ’ ένα διάλειμμα». Κι ενώ περίμενα ότι θα συνεχιστεί αυτή η ένταση, τους είδα αμέσως να μαλακώνουν. Έκαναν μάλιστα και σχόλια ο ένας στον άλλον: «Έχουμε ανεβάσει τα νούμερα…».
Άσχετο: Χίλαρι ή Ομπάμα;
Ομπάμα, αλλά χωρίς αυταπάτες…
Πες μας μερικούς πολιτικούς που θαυμάζεις. Είτε εν ζωή είτε πεθαμένους.
Κοίταξε, είναι πολλοί αυτοί που με έχουν σημαδέψει. Από τον Γκράμσι ας πούμε και την Ρόζα Λούξεμπουργκ έως τον Τσε και τον Γκάντι.
Πρόσφατα έκανες μια δήλωση στα «ΝΕΑ» που ξεσήκωσε αντιδράσεις. Είπες ότι θαυμάζεις τη «διαχρονική σκέψη του Μάο». Πώς μπορείς να θαυμάζεις μια σκέψη που η εφαρμογή της στην Κίνα έφερε λογοκρισία, φυλακίσεις, δολοφονίες;
Παιδιά, εγώ δεν είπα ότι θαυμάζω τον Μάο. Είπα ότι η σκέψη του Μάο -όχι ο Μάο ως προσωπικότητα, όχι ο Μάο ως διοίκηση, όχι ο Μάο ως καθεστώς- αλλά η σκέψη του Μάο σε πολλά σημεία της αξίζει. Το πιστεύω αυτό.
Ένα παράδειγμα;
Ας πούμε, η σκέψη πίσω από την Πολιτιστική Επανάσταση του Μάο είναι ότι πρέπει συνεχώς να αμφισβητούμε τις δομές και την νομενκλατούρα, ακόμα και όταν είμαστε μέσα στην «επαναστατική» διαδικασία. Αυτή είναι μια σημαντική σκέψη.
Μα αυτό είναι αστείο! Δηλαδή ο Μάο στη θεωρία ενθάρρυνε την αμφισβήτηση και στην πράξη επέβαλε τη λογοκρισία;
Είναι πολύ αντιφατικό, το ξέρω. Ο Μάο εκτιμούσε ότι αυτό που κάνει είναι ένα βήμα προς τη σοσιαλιστική κοινωνία. Και πίστευε ότι ο σκοπός αγιάζει τα μέσα. Αλλά, ο σκοπός του, η πρόθεσή του ήταν καλή.
Απ’ αυτή την καλή πρόθεση πέθαναν 38 εκατομμύρια άνθρωποι! Περισσότεροι απ’ όσους σκότωσε και ο Χίτλερ!
Ε, τώρα δεν μπορούμε να συγκρίνουμε τον Χίτλερ με τον Μάο! Μπορεί τα κομμουνιστικά καθεστώτα να είχαν αυτό το τεράστιο έλλειμμα ελευθερίας, αλλά τουλάχιστον είχαν στο κέντρο της σκέψης τους τον άνθρωπο.
Αυτό λίγο ενδιαφέρει τον άνθρωπο που πεθαίνει…
Όχι, δεν είναι έτσι. Και τέλος πάντων δεν είχαν ούτε κρεματόρια ούτε φούρνους με Εβραίους…
Νεκρούς πάντως είχαν περισσότερους!
Καταρχάς, αυτοί οι αριθμοί αμφισβητούνται. Μένει να αποδειχθούν ιστορικά και τότε να το ξανασυζητήσουμε.
Έτσι κι αλλιώς, η πραγματική του πρόθεση φάνηκε στην πράξη! Προτεραιότητα ήταν ο εαυτός του και όχι η κοινωνία!
Δεν μπορώ να σας πείσω να εκτιμήσετε την σκέψη του Μάο.
Εσύ, πάντως, δέχεσαι ότι το καθεστώς του Μάο ήταν απολυταρχικό;
Ναι, βέβαια, διότι ήταν ένα καθεστώς ανελευθερίας. Αλλά σας είπα, πρέπει να απομονώσουμε τη σκέψη από την ιστορική περίοδο και το αποτέλεσμα. Και αυτό ισχύει για πολλές προσωπικότητες – από τον Λένιν μέχρι τον Τσε. Εγώ μάλιστα εκτιμώ και τη σκέψη πολιτικών προσωπικοτήτων από την άλλη πλευρά.
Όπως;
Για παράδειγμα, ο Ρούσβελτ, ο πρόεδρος των ΗΠΑ, ήταν αυτός που πρωτομίλησε στην ιστορία της ανθρωπότητας για κοινωνικό κράτος. Ξέρουμε τι ήταν ο Ρούσβελτ και τι σφαγές έκανε… Ή ας πάρουμε τον Άνταμ Σμιθ, ο οποίος είναι ο θεωρητικός του νεοφιλελευθερισμού. Αν σας πω ότι βρίσκω διαχρονικά πολλά σημεία της σκέψης του, θα μου πείτε ότι είμαι νεοφιλελεύθερος;
Από τους Έλληνες πολιτικούς υπάρχει κάποιος που θαυμάζεις;
Ο Μπελογιάννης.
Από τους εν ζωή;
(παύση) …Από τους εν ζωή είναι δύσκολο να επιλέξω. Νομίζω αν επέλεγα κάποιον, θα αδικούσα κάποιους άλλους.
Ε, και τι πειράζει; Θα παρεξηγηθούν; Πες μας απλά δυο-τρεις που εκτιμάς, ακόμα κι αν διαφωνείς μαζί τους. Υπάρχουν, ας πούμε, τέτοιοι στη Νέα Δημοκρατία;
Αυτές, ξέρετε, είναι ερωτήσεις-παγίδες…Αν σας πω, για παράδειγμα, ότι εκτιμώ τον Δήμα ή τον Παλαιοκρασσά, μπορεί κάπου μετά να δω τίτλο «Ο Τσίπρας εκτιμάει τον Παλαιοκρασσά». (γέλια)
Εμείς πάντως δε θα το βάλουμε! Όντως τους εκτιμάς;
Ναι, βέβαια.
Από το ΠΑΣΟΚ υπάρχουν κάποιοι που εκτιμάς την πολιτική τους σκέψη;
Τι να σου πω; Το πρόβλημα με τα πρωτοκλασάτα στελέχη του ΠΑΣΟΚ είναι ότι δύσκολα αναπτύσσουν τη σκέψη τους… Θα σου πω όμως κάτι ενδιαφέρον. Όσο κι αν σου φαίνεται οξύμωρο, εκτιμώ το πολιτικό υπόβαθρο και τη σκέψη του Πάγκαλου, κι ας είμαστε μεταξύ μας στα μαχαίρια. Θεωρώ ότι είναι ένας πολύ έξυπνος άνθρωπος που αδικεί διαρκώς τον εαυτό του.
Πώς σου φάνηκε αλήθεια όταν κάθισες κοντά του στο συνέδριο του ΠΑΣΟΚ;
Ήταν πολύ φιλικός. Την άλλη μέρα, βέβαια, ανέβηκε στο βήμα και μου τα ‘χωσε!
Σε εξυπνάδες τύπου «ο Συνασπισμός από ΕΒΓΑ της γειτονιάς έγινε σούπερμάρκετ της γειτονιάς» θα συνεχίσεις να απαντάς;
Εντάξει, χαριτωμένο ήταν αυτό.
Για πολύ κόσμο είναι κομμάτι του θεάτρου που παίζουν οι πολιτικοί…
Τι να σου πω; Εγώ δεν αισθάνομαι ότι παίζω κανά μονόπρακτο. Αλλά αν εσένα έβγαινε κάποιος κάθε μέρα και σου ‘ριχνε μπινελίκια, θα αισθανόσουν κι εσύ την ανάγκη να πεις κάτι.
Αυτό το δημοσίευμα το είδες; (του δείχνουμε το «Πρώτο Θέμα» που είχε κάνει πρωτοσέλιδο τη σχέση του με μια κοπέλα). Πώς ένιωσες;
Πολύ άσχημα. Το θεωρώ απαράδεκτο ένας «δημοσιογράφος» να κυνηγάει, όχι εμένα που έχω επιλέξει να είμαι δημόσιο πρόσωπο, αλλά μια κοπέλα που δε θέλει να εκτίθεται, να τη βγάζει φωτογραφίες, να την κάνει πρωτοσέλιδο και να παίρνει τηλέφωνο συγγενικά της πρόσωπα.
Υπήρχαν και δηλώσεις της «πιθανής πεθεράς»! «Ο ίδιος θα αποφασίσει πότε θα πάρει το κορίτσι».
Ναι, το διάβασα. Στην αρχή εκνευρίστηκα πάρα πολύ. Χθες το βράδυ, όμως, που ήμασταν χαλαρά με μια παρέα φίλων στο σπίτι και κάποιος κάθισε και το διάβαζε δυνατά, είχαμε ξεσκιστεί στο γέλιο. Ήταν ένα απίστευτο love story, το οποίο βέβαια απέχει πολύ από την πραγματικότητα.
Σκέφτεσαι να αντιδράσεις;
Δεν ξέρω, είναι νωπό ακόμα. Πάντως την πρώτη φορά που τα μέσα ενημέρωσης προσπάθησαν να με κακομεταχειριστούν, πέρα από κάθε δεοντολογία, προσέφυγα στην ΕΣΗΕΑ. Ήταν αμέσως μετά τις δημοτικές εκλογές. Είχα δώσει μια συνέντευξη στον «Κόσμο του Επενδυτή» κι επειδή αυτοί ήθελαν να βγάλουν το πρωτοσέλιδο που γούσταραν και όχι αυτά που εγώ είπα, επιχείρησαν να με παρουσιάσουν ως υπερφίαλο Ναπολέοντα που έχει στόχο να ενώσει την Αριστερά και να ηγηθεί… Πρόσθεσαν, λοιπόν, μια ερώτηση και έβαλαν μια απάντηση που εγώ ποτέ δεν έδωσα.
Και τι έγινε που προσέφυγες στην ΕΣΗΕΑ;
Κάτι έγινε. Στερήθηκαν αυτοί οι κύριοι, ο κύριος Καψαμπέλης –σας θυμίζει κάτι το όνομα;- και ο κύριος Φελέκης, για δύο χρόνια την ιδιότητα του δημοσιογράφου. Δε θα είναι μέλη της ΕΣΗΕΑ για δύο χρόνια.
Πώς σου φαίνεται το επίπεδο δημοσιογραφίας στην Ελλάδα;
Τραγικό. Και όχι μόνο του γραπτού τύπου, αλλά και του ηλεκτρονικού, της τηλεόρασης.
Τα διαπλεκόμενα παίζουν τόσο ρόλο λες;
Ε, βέβαια. Πίσω από τα κανάλια και τις εφημερίδες κρύβονται συγκροτήματα, τα οποία εκτός από την ενημέρωση κινούνται και στον χώρο των κατασκευών και σε άλλους χώρους όπου υπάρχουν μεγάλες κρατικές προμήθειες. Εδώ, λοιπόν, υπάρχει μια διαπλοκή που δεν είναι εύκολο να κοπεί. Σας θυμίζω ότι ο Καραμανλής εκλέχτηκε με την υπόσχεση αυτή: να βάλει ένα τέλος στους νταβατζήδες και στα διαπλεκόμενα. Σήμερα απλά έχει κάνει ένα ξαναμοίρασμα της τράπουλας. Η ασυδοσία συνεχίζεται. Ο θείος του, ο Κωνσταντίνος Καραμανλής, όταν δεχόταν τους τότε νταβατζήδες, τους είχε επί ώρες να περιμένουν στον προθάλαμο του Μεγάρου Μαξίμου και όταν τους συναντούσε, τους συναντούσε όρθιους και μετά από λίγο τους έλεγε «Τελειώσαμε, μπορείτε να φύγετε». Ήταν σαφές το ποιος έκανε πολιτική. Έκανε πολιτική ο Πρωθυπουργός. Τώρα δεν είναι και τόσο σαφές. Τώρα ζητάει ο Πρωθυπουργός ραντεβού μ’ αυτούς και αυτοί λένε «Θα σε δούμε αν θέλουμε». Έχει αντιστραφεί η κατάσταση.
Και πώς μπορεί να αλλάξει;
Με ένα καινούριο θεσμικό πλαίσιο ελέγχου. Εμείς το ζητάμε. Το ότι αυτά τα συγκεκριμένα συγκροτήματα μπορούν να ελέγχουν και να διαμορφώνουν την κοινή γνώμη είναι ένα τεράστιο θέμα για την ίδια τη δημοκρατία.
Η κοινή γνώμη δεν έχει ευθύνη για τη… γνώμη της; Όλοι βρίζουν τα κανάλια, αλλά όλοι τα βλέπουν!
Εγώ νομίζω ότι εκεί έχουν γίνει βήματα. Ο κόσμος όταν βλέπει πια ειδήσεις, είναι καχύποπτος.
Ναι, αλλά συνεχίζει να τις βλέπει! Και είναι και αυτό που είπες κι εσύ πριν: γίνεσαι κομμάτι αυτού του πράγματος χωρίς να το καταλάβεις. Μην ξεχνάς τι έγινε με το «Πρώτο Θέμα» όταν δημοσίευσε τις γυμνές φωτογραφίες του Ζαχόπουλου.

Αυτό ήταν αθλιότητα.
Μια αθλιότητα που πούλησε 300.000 φύλλα!
Έχετε δίκιο. Απ’ την άλλη, έχει αρχίσει να δημιουργείται μια αμφισβήτηση, ένα «κινηματάκι» ανθρώπων κόντρα σε αυτό που σερβίρουν τα κυρίαρχα μέσα. Δείτε τι γίνεται στο διαδίκτυο με τα blogs. Είναι μια νέα μορφή επικοινωνίας, κι ας έχει κι αυτή τα προβλήματά της.
Υπάρχει για σένα κάποιο κανάλι που προβάλλει πιο σωστά τα γεγονότα;
Ε, σίγουρα κάποια κανάλια είναι καλύτερα από άλλα. Το θέμα είναι ότι όλα σχεδόν διογκώνουν τις ήδη υπάρχουσες προκαταλήψεις. Ας πούμε, υπάρχει μια προκατάληψη απέναντι στους Αλβανούς και τους μετανάστες. Τα κανάλια θα τη διογκώσουν. Γιατί; Γιατί έτσι πουλάει. Είχαμε πριν δύο χρόνια τον αγώνα Ελλάδα-Αλβανία στο Ολυμπιακό Στάδιο. Κάηκαν πέντε αλβανικές σημαίες από μας, κάηκε και μια ελληνική από την αντίθετη πλευρά. Ε, τα κανάλια δείξανε μόνο την ελληνική! Ο κόσμος αγανάκτησε με τους Αλβανούς. Κι εγώ που το είδα είπα «Άι στο διάολο».
Και πού το έμαθες για τις πέντε αλβανικές;
Το έμαθα μετά, το γράψανε κάποιοι που ήταν στο γήπεδο. Ευτυχώς δε ζούμε σε συνθήκες αποστείρωσης, όπως στα καθεστώτα του υπαρκτού σοσιαλισμού όπου υπήρχε ένα κανάλι που προέβαλε ό,τι ήθελε.
Εσύ συνήθως από ποιο κανάλι προτιμάς να ακούς τις ειδήσεις;
Από την ΕΡΤ, κι ας ξέρω ότι θα παίξει περισσότερο την άποψη την κυβερνητική. Τουλάχιστον, όμως, θα δεις και πέντε διεθνείς ειδήσεις. Το ίδιο και στο ΣΚΑΪ. Στα άλλα οι ειδήσεις έχουν μετατραπεί σε τηλεοπτικά καφενεία. Πώς στο καφενείο έχεις πέντε-έξι τύπους που πλακώνονται και δε λένε και τίποτα σοβαρό; Αυτό το πράγμα είναι πια πολύ κουραστικό, για μένα τουλάχιστον.
Υπάρχουν εφημερίδες ή κανάλια στα οποία δε θα έδινες ποτέ συνέντευξη;
Ναι, βέβαια. Είμαι πολύ επιλεκτικός και αυστηρός. Αυτό που βλέπεις να βγαίνει είναι μόνο το 10% από αυτό που μου ζητάνε.
Θα έδινες ποτέ στο «Πρώτο Θέμα»;
Όχι.
Στην «Espresso»; Στην «Α1»;
Όχι, όχι!
Στον «Ριζοσπάστη»;
Στον «Ριζοσπάστη» έχω δώσει! Ήμουν 16 χρονών, τότε με τις καταλήψεις. Και ήταν πολύ ωραία συνέντευξη.
Εκτιμάς το είδος δημοσιογραφίας που κάνει ο Μάκης Τριανταφυλλόπουλος;
Όχι. Ούτε τόσο ανεξάρτητος πιστεύω ότι είναι, ούτε τόσο κόντρα στα διαπλεκόμενα. Θέλει να βγάζει την εικόνα του Ζορό, του αδιάφθορου που θα ‘ρθει να μας σώσει… Αλλά εγώ δεν πιστεύω στους Ζορό.
Ο Ψωμιάδης που ντύνεται Ζορό, πώς σου φαίνεται;
Καλά, ο Ψωμιάδης είναι μια cult φιγούρα της πολιτικής ζωής.
Πιστεύεις ότι είναι και επικίνδυνος με τις απόψεις που εκφράζει;
Κοίταξε, είναι σίγουρα μια εκδοχή του εθνικισμού και της πατριδοκαπηλείας. Παλιά πίστευα ότι είναι επικίνδυνος. Τώρα νομίζω ότι έχει μετατραπεί σε έναν γραφικό τύπο που μπορεί να ντύνεται Ζορό, να τραγουδάει σε εκπομπές, να καβαλάει τη μηχανή χωρίς κράνος…
Το ότι δε φοράει κράνος το θεωρείς ένα είδος αλαζονείας;
Όχι μόνο αλαζονείας, αλλά κι ένα είδος απύθμενου εγωκεντρισμού. Θέλει όχι μόνο να γράφει τους νόμους στα παλιά του τα παπούτσια, αλλά και να τον βλέπουν, να τον αναγνωρίζουν στον δρόμο. Εγώ ένας απ’ τους λόγους που φοράω πλέον πάντα το κράνος είναι ότι, ρε παιδάκι μου, θέλω να περνάω και λίγο απαρατήρητος, να μη με αναγνωρίζουν. Διότι δε σου κρύβω ότι παλιότερα, όταν ήμουν πιτσιρικάς, κι εγώ καμιά φορά δε φορούσα κράνος, ιδίως το καλοκαίρι που ‘χε ζέστη. Τώρα δεν το κάνω. Ενώ ο Ψωμιάδης θέλει να φαίνεται διαρκώς.
Θεωρείς την κατάληψη ενός σχολείου πολιτική πράξη;
Όταν γίνεται με όρους συλλογικής λειτουργίας, ναι.
Η αλήθεια είναι ότι πολλοί μαθητές κάνουν κατάληψη για να χάσουν μάθημα.
Ναι, το ξέρω. Ακόμα κι έτσι όμως να γίνεται, αν το αποφασίζει η πλειοψηφία, είναι κι αυτό μια πολιτική πράξη. Το να θες να χάσεις μάθημα κάτι σημαίνει.
Αν το ψηφίζουν οι 51 στους 100, δεν είναι άδικο για τους άλλους 49 που θέλουν να κάνουν μάθημα;
Ε, τι να κάνουμε; Έτσι είναι η δημοκρατία. Εδώ έχουμε μια κυβέρνηση που κυβερνάει με 42% και δε βάζουμε δίλημμα δημοκρατίας. Γιατί το δίλημμα αυτό να μπαίνει ξανά και ξανά όταν μιλάμε για απεργίες και καταλήψεις;
Πιστεύεις ότι κάποιες από τις καταλήψεις γίνονται πια για ψύλλου πήδημα;
Θα σου πω. Όταν ξεκινάγαμε εμείς το ’91, η κατάληψη δεν είχε νομιμοποίηση ως μέσο πάλης -εμείς της δώσαμε νομιμοποίηση. Και είχαμε σοβαρούς λόγους: Ήταν μια ανάγκη της νεολαίας να βγάλει μια κραυγή αγωνίας όχι μόνο για το σχολείο, αλλά και για την ίδια την πραγματικότητα. Από ένα σημείο και μετά όμως, πιστεύω ότι ναι, υπάρχει μια κατάχρηση. Δημιουργήθηκε η αίσθηση ότι η κατάληψη είναι θεσμός. Όπως δηλαδή είναι η παρέλαση ή η γιορτή του Πολυτεχνείου, έτσι «κάνουμε κατάληψη». Αυτή η κατάχρηση φθείρει το μέσο και φθείρει και το μαθητικό κίνημα. Ξαναλέω όμως: κανένας αγώνας που γίνεται μέσα από συλλογικούς δρόμους -ακόμα κι αν τα αιτήματα δεν είναι τόσο ισχυρά- δεν είναι χαμένος. Στο τέλος κάτι αφήνει.
Τι σου άφησε εσένα η δική σου κατάληψη;
Πάρα πολλά. Κι όχι μόνο σε μένα, οι περισσότεροι απ’ τη γενιά μου μπολιαστήκαμε απ’ αυτό το πράγμα. Δηλαδή εγώ, ρε παιδιά, θυμάμαι ότι κάναμε κατάληψη και ήταν κάτι το συγκινητικό για μας που το ζούσαμε. Είχαμε την περιφρούρηση, το φαγητό, το φαρμακείο, την καθαριότητα… Άλλοι είχαν αναλάβει να έρχονται σε επαφή με άλλα σχολεία και να γυρνάνε όλη την Αθήνα, άλλοι είχαν αναλάβει να κάνουν βάρδιες στην πόρτα από το πρωί μέχρι το βράδυ, άλλοι επειδή το σχολείο ήταν μεγάλο είχαν σκοπιές…
Και μάλλον ήταν η πρώτη φορά που κάνατε κάτι όλοι μαζί στο σχολείο…
Ναι, το σχολείο δε σου δίνει αυτή τη δυνατότητα. Γι’ αυτό και τελικά είναι ίσως το σημαντικότερο μάθημα που πήραμε από τη μαθητική μας διαδρομή.
Σκονάκια έκανες;
Ναι, κλασικά. Και στο σχολείο, αλλά και στο Πολυτεχνείο όπου είχα μπει Πολιτικός Μηχανικός. Τολμώ να το πω!
Ήσουν καλός φοιτητής;
Γενικά ναι, αν και διάβαζα τελευταία στιγμή και δεν έμπαινα στα αμφιθέατρα παρά μόνο για τις συνελεύσεις. Μάλιστα, μου είχε κάνει κριτική τότε ένας της ΔΑΠ: «Τι μιλάς εσύ που δεν πατάς ποτέ στα μαθήματα;». Και του λέω: «Κι εσύ που πατάς, χρωστάς τριπλάσια μαθήματα από μένα. Οπότε μη λες πολλά!». (γέλια) …Έκανα, λοιπόν, σκονάκια όπως όλοι. Η πλάκα είναι ότι όταν κάθεσαι να κάνεις το σκονάκι και σπαταλάς χρόνο γι’ αυτό, στο τέλος το μαθαίνεις. Είναι περισσότερο ψυχολογικό. Έτσι κι αλλιώς, ο πιο σύγχρονος τρόπος εξέτασης είναι να αφήνεις τον φοιτητή να έχει το βιβλίο ανοιχτό. Τι σημασία έχει να ξέρει απ’ έξω έναν τύπο; Σημασία έχει να ξέρει να τον εφαρμόσει. Και σ’ αυτό πρέπει να τον εξετάζεις: την κριτική του ικανότητα.
Προεκλογικά ο Αλαβάνος είχε πάει επίσκεψη σ’ ένα σχολείο και είχε πει το εξής: «Όταν, παιδιά, γράφετε διαγώνισμα, μη σκύβετε συνέχεια πάνω από την κόλλα σας. Κάντε την και λίγο στην άκρη να δει κι ο διπλανός σας. Δείξτε λίγη αλληλεγγύη!». Συμφωνείς;
Συμφωνώ, με την έννοια ότι το σύστημα δεν ενθαρρύνει καθόλου την αλληλεγγύη. Είναι ένα σύστημα ακραίου ανταγωνισμού που παράγει ή φωστήρες ή δευτεράντζες. Αυτό πρέπει ν’ αλλάξει. Καλό, βέβαια, θα είναι να μη χρειάζεται να φτάσουμε στην αντιγραφή για να δείξουμε αλληλεγγύη…
Σε ποια ηλικία μπήκες στην ΚΝΕ;
Στα 14.
Τι σ’ έκανε να μπεις;
Μου άρεσε η ιδέα να περάσω σε μια πιο οργανωμένη δράση. Να φύγω από το «εγώ» και να πάω στο «εμείς». Ήμουν, λοιπόν, πρόεδρος του 15μελούς του Γυμνασίου και είχαν έρθει οι μαθητές του Λυκείου να ζητήσουν συμπαράσταση στις πρώτες τότε μαθητικές κινητοποιήσεις –μιλάμε για το 1988. Κάποιοι απ’ αυτούς ήταν οργανωμένοι στην ΚΝΕ, οπότε κουβέντα την κουβέντα, οργανώθηκα κι εγώ. Θυμάμαι κάναμε ατέλειωτες συζητήσεις για το αν μπορούμε ν’ αλλάξουμε τον κόσμο, διαβάζαμε Μαρξ, Λένιν, Χέγκελ…
Ο μπαμπάς και η μαμά αντιδράσανε;
Δεν τους ρώτησα. Δεν τους έπεφτε λόγος. Κάποια στιγμή, βέβαια, είχαν ψιλοανησυχήσει γιατί έλειπα πολλές ώρες από το σπίτι για αφισοκόλληση και νόμιζαν ότι είχα μπλέξει με ναρκωτικά…
Και τι σ’ έκανε να φύγεις από την ΚΝΕ;
Έφυγα στην Τρίτη Λυκείου. Η αλήθεια είναι ότι είχα λόγους να φύγω πολύ νωρίτερα. Έβλεπα ένα συντηρητικό τρόπο σκέψης και μια «καθοδήγηση» που δεν ήταν κοντά στην ιδιοσυγκρασία μου. Επειδή, όμως, είμαι γενικά ανεκτικός και υπομονετικός, έφυγα το ’91 όταν διασπάστηκε ο σημερινός Συνασπισμός από το ΚΚΕ.
Ήσουν και στο Λύκειο πρόεδρος του 15μελούς;
Ναι, και μάλιστα από όταν πήγαινα Β’ Λυκείου. Αυτό δεν είχε ξανασυμβεί, ο πρόεδρος ήταν πάντα από την Γ’ Λυκείου.
Ανατροπή από τότε!
Εκείνη ήταν ανατροπή, όχι αυτή τώρα! (γέλια)
Είχες οργανώσει και την πενταήμερη;
Όχι, ειδικά την πενταήμερη την άφησα να την οργανώσουν άλλοι που τα ξέρανε καλύτερα.
Μίζες απ’ τα πρακτορεία πήρανε;
Τι να σου πω; Εκ των υστέρων, νομίζω ότι κάτι τσιμπήσανε… Αλλά εγώ ήμουν πολύ κάθετος και αυστηρός σε αυτά και θέλω να πιστεύω ότι τους περιόρισα αρκετά. Πάντως, ένας λόγος που δεν μπλέχτηκα ήταν ότι υποπτευόμουν ότι κάτι έπαιζε από πίσω.
Θα έστελνες το παιδί σου σε ιδιωτικό σχολείο, όπως κάνουν οι περισσότεροι πολιτικοί, μέχρι και η κυρία Παπαρήγα;
Κοίτα, εγώ έχω εμπιστοσύνη στο δημόσιο σχολείο. Αν όμως έμενα σε μια περιοχή που το δημόσιο ήταν πάρα πολύ κακό, δε θα είχα ταμπού να το στείλω στο ιδιωτικό. Κάθε γονιός θέλει το καλύτερο για το παιδί του. Και δε συμφωνώ με την κριτική που ασκούνε στην Αλέκα, επειδή έστειλε την κόρη της σε ιδιωτικό σχολείο. Καλά έκανε, τι έγινε δηλαδή; Εκεί θα κριθεί το αν είσαι αριστερός ή όχι;
Ναι, αλλά αν είσαι πολιτικός και μιλάς για προβλήματα της καθημερινότητας, δεν πρέπει να τα λούζεσαι κι εσύ αυτά που λούζονται οι περισσότεροι Έλληνες; Είτε μιλάμε για δημόσια σχολεία είτε για δημόσιες συγκοινωνίες… Πώς αλλιώς θα είσαι σ’ επαφή με αυτό που βιώνει ο πολύς κόσμος;
Σωστό είναι αυτό που λέτε. Σημασία, όμως, έχει αν γενικά ο τρόπος ζωής σου είναι ξεκομμένος απ’ την κοινωνία. Πιστεύετε δηλαδή ότι θ’ αλλάξει άποψη ένας πολιτικός αν αρχίσει να κυκλοφορεί με λεωφορείο;
Βέβαια και θ’ αλλάξει! Θα νιώσει την ταλαιπωρία στο πετσί του και θα κινητοποιηθεί πιο πολύ κι ο ίδιος μετά.
Λέτε, ε;
Και θα δει και την ταλαιπωρία του άλλου. Θα δει στην Ομόνοια τους χρήστες να κυκλοφορούν σαν ζόμπι, θα δει τους αστυνομικούς να κλωτσάνε τον μετανάστη με τα cd…
Ναι ρε παιδιά. Σκέφτομαι, όμως, ότι το πρόβλημα για έναν πολιτικό δεν είναι ότι δεν ξέρει ότι υπάρχουν όλα αυτά. Είναι ότι απλώς αδιαφορεί.
Αδιαφορεί γιατί δεν τα ζει, αυτό σου λέμε.
Νομίζω ότι θα συμφωνήσουμε.
Συμφωνείς με την αποποινικοποίηση του χασίς;
Ναι, βέβαια.
Έχεις δοκιμάσει εσύ χασίς;
Όχι, δεν έχω δοκιμάσει, γιατί εγώ σαν άτομο έχω μια φοβία με τα drugs, φοβάμαι τις επιπτώσεις τους. Αλλά πολύ συχνά έχω βρεθεί σε παρέες που πίνουν και ακόμα και τώρα βρίσκομαι. Δε ζω σε γυάλα.
Συμφωνείς με την κατάργηση της στρατιωτικής θητείας;
Συμφωνώ με την κατάργηση του στρατού. Να καταργηθούν όλοι οι στρατοί.
Και μέχρι να γίνει αυτό;
Μέχρι να γίνει, είμαι υπέρ της ισόχρονης κοινωνικής θητείας. Αντί να πηγαίνεις στρατό, να μπορείς να προσφέρεις κοινωνικές υπηρεσίες.
Εσύ όταν πήγες στρατό, είχες βάλει βύσμα;
Ναι, είχα βάλει. Είχα έναν γνωστό, Πασόκο εκείνη την εποχή, τον οποίο τον πήρα τηλέφωνο για να κάνει κάτι και αυτός τα ‘κανε χειρότερα. Καλύτερα ήμουν πριν το βύσμα!
Κακοπέρασες;
Δεν μπορώ να πω ότι κακοπέρασα, αλλά εκείνη την εποχή αισθανόμουν ότι αν μ’ έπιανες από τη μύτη, θα έσκαγα. Στο τέλος, όμως, στάθηκα τυχερός. Είχα βρει έναν νόμο που είχε βγάλει τότε ο Τσοχατζόπουλος που έλεγε ότι αν είσαι στο στρατό και κατέβεις υποψήφιος βουλευτής, παίρνεις προσωρινή απόλυση και επανέρχεσαι μετά. Κατέβηκα, λοιπόν, στις εκλογές -ήμουν ο πρώτος οπλίτης στην ιστορία του ελληνικού στρατού που είχε γίνει υποψήφιος βουλευτής. Όταν επανήλθα στον στρατό, είχε μειωθεί η θητεία από 15μηνο σε 12μηνο. Κι έτσι εκεί που χρώσταγα έξι μήνες για ν’ απολυθώ, χρώσταγα ξαφνικά τρεις! Άσε που είχε πέσει τρελό σύρμα στη μονάδα ότι ήμουν υποψήφιος βουλευτής κι από κει που με στέλνανε για αγγαρείες, μόνο προσοχές δε μου βαράγανε!
Φοβερό!
Έτσι είναι στον στρατό μωρέ…
Είσαι υπέρ του συμφώνου συμβίωσης ανάμεσα σε ομοφυλόφιλους;
Ναι.
Είσαι και υπέρ της υιοθεσίας παιδιών από ομοφυλόφιλα ζευγάρια;
Αυτό είναι κάτι που θέλει συζήτηση. Δεν ξέρω αν είναι ακόμα ώριμη η κοινωνία. Εμένα προσωπικά δε θα μ’ ενοχλούσε, υπό την έννοια ότι ξέρω παιδιά που μεγαλώνουνε σε οικογένειες ετεροφυλόφιλες και έχουν πάρα πολλά προβλήματα. Και μπορεί να μεγαλώσουνε σε μια οικογένεια με ομοφυλόφιλους γονείς και να είναι μια χαρά. Αλλά μπορεί και όχι.
Όλοι λένε ότι είσαι πολύ μικρός στα 33 σου για να είσαι πρόεδρος… Υπάρχει κάτι για το οποίο αισθάνεσαι πολύ μεγάλος;
Ναι, δεν μπορώ πια να παίζω ποδόσφαιρο όπως έπαιζα. Δεν έχω την ίδια αντοχή.
Σε στεναχωρεί αυτό;
Πάρα πολύ. Επίσης δεν έχω την αντοχή να ξενυχτάω και να κάνω τα hangover που έκανα. Τώρα κάνω πού και πού καμιά κραιπάλη και λέω «πω πω, τι ωραία που ήτανε!». Πριν δέκα χρόνια όμως αυτό το έκανα κάθε μέρα! Σε κάτι τέτοια συνειδητοποιώ ότι γερνάω.
Θεωρείς τον εαυτό σου όμορφο;
Όχι, δε θα το ‘λεγα.
Ποιο θεωρείς το πιο όμορφο χαρακτηριστικό στην εμφάνισή σου;
Το πιο όμορφο; Να σου πω το πιο άσχημο;
Για πες.
Η μύτη μου. Είχα από μικρός ένα κόμπλεξ.
Σκέφτηκες να κάνεις πλαστική;
Όχι, ρε συ!
Τα κορίτσια δε σου έχουν πει κάτι για το χαμόγελό σου;
(χαμογελάει) Ναι, εντάξει, μου ‘χουν πει…
Έχεις περισσότερες κατακτήσεις από τότε που έγινες πρόεδρος;
Το κακό είναι ότι από τότε που έγινα Πρόεδρος, μπορεί να έχω περισσότερες κατακτήσεις, αλλά έχω λιγότερες δυνατότητες να τις αξιοποιήσω… Άστα να πάνε! (γέλια)
Έχεις πλακωθεί ποτέ στο ξύλο;
Μικρός, στη μπάλα.
Έχεις κλέψει ποτέ;
Ναι, έχω κλέψει. Είναι κάτι για το οποίο ντρέπομαι πάρα πολύ.
Τι έκλεψες;
Μαθητής του Γυμνασίου, τζοβενοπαρέα στον Άγιο Δημήτριο, είχαμε βάλει στοίχημα αν μπορούμε να κλέψουμε παγωτά απ’ το ψυγείο του περιπτερά. Μας πήραν όμως χαμπάρι κι έγινε χαμός. Μας πήγαν στην αστυνομία, φώναξαν τους γονείς μας, τελικά ζητήσαμε συγγνώμη και μας άφησαν. Ήταν καλός άνθρωπος ο περιπτεράς.
Φοβίες έχεις;
Φοβάμαι τα αεροπλάνα. Είναι κάτι που το έχω πολεμήσει πάρα πολύ.
Τι μπορεί να σε κάνει να κοκκινίσεις;
Να κοκκινίσω; Όταν ήρθαν οι γονείς μου να ακούσουν την ομιλία μου στο Συνέδριο και τους είδα, ψιλοκοκκίνισα.
Σε καμαρώνουν, ε;
Ε ναι, εντάξει. Η πλάκα με τους δικούς μου είναι ότι όταν βλέπουν κάποιον στην τηλεόραση να μου επιτίθεται, το παίρνουν προσωπικά, «τι είπε για το παιδί!» και παίρνουν αμέσως τηλέφωνο να μ’ ενημερώσουν. (γέλια)
Ψέματα λες;
Μικροψεματάκια. Ας πούμε, αν έχω αργήσει 15 λεπτά, λέω «είχε μεγάλη κίνηση στο δρόμο», ενώ στην πραγματικότητα δεν έχω βρει τίποτα, έχω απλά ξεχαστεί… Ψέματα, δηλαδή, που κάνουν τον άλλον να αισθάνεται καλύτερα.
«Σας εκτιμώ κύριε Παπανδρέου»;
Εντάξει, αυτά είναι απλώς ευγενικές προσφωνήσεις, δεν είναι καν ψέματα. Εκεί το ξέρει ο άλλος ότι λες ψέματα! (γέλια)
Image maker έχεις;
Όχι ρε!
Σου φαίνεται αστείο;
Ε βέβαια! Πάρα πολύ αστείο. Και ιδίως όταν γράφουν διάφορες βλακείες, ότι έχω ενδυματολόγο!
Αληθεύει αυτό που γράφτηκε ότι σου έγινε πρόταση να παίξεις στη σειρά «Yπέροχα πλάσματα» του Alpha;
Όχι ακριβώς. Έγινε πρόταση να έρθουν να μου πάρουν συνέντευξη οι πρωταγωνιστές της σειράς. Φυσικά αρνηθήκαμε. Μάλιστα οι συνεργάτες μου το κάνανε χωρίς καν να με ρωτήσουν.
Μία ταινία που είδες τελευταία και σου άρεσε πολύ;
Μία τουρκική: «Στην άκρη του ουρανού». Πολύ γλυκιά ταινία.
Το τελευταίο βιβλίο που διάβασες;
Θα ξενερώσεις άμα σου πω τι διάβασα. Το «Ρήγμα» του Γεωργόπουλου. Δεν ήταν λογοτεχνικό.
Και σου άρεσε;
Εντάξει… Μπορώ να σου πω τώρα «δε μου άρεσε»; (γέλια)
Μουσική ακούς;
Ακούω εθνικ μουσική. Μου αρέσει πολύ η Cesaria Evora.
Από Έλληνες μουσικούς;
Ο Θανάσης Παπακωνσταντίνου
Χατζιδάκι, Θεοδωράκη;
Ε καλά, αυτοί είναι κλασικοί.
Ποιον προτιμάς;
Νομίζω προτιμώ τη μουσική του Χατζιδάκι και τη δράση του Θεοδωράκη. Ο Θεοδωράκης έκανε ταυτόχρονα μουσική, αντίσταση, πολιτική…
Δε σε ανησύχησε αυτό το εθνικιστικό παραλήρημα που είχε στην επιστολή του για το Σκοπιανό;
Πάρα πολύ! Και με στεναχώρησε. Όπως με έχουν στεναχωρήσει τα τελευταία χρόνια και κάποιες από τις αντιδράσεις του Σαββόπουλου, ενός καλλιτέχνη με τον οποίο έχω μεγαλώσει. Αλλά τι να κάνουμε; Κάποιους ανθρώπους που τους εκτιμούμε για το έργο τους και για τη δράση τους, πρέπει να τους δεχόμαστε όπως είναι.
Το ωραιότερο ταξίδι που έχεις κάνει;
Το ’97 στην Κούβα. Ήμουν 23 χρονών. Πήγαινα το βράδυ σε αυτή την τεράστια παραλιακή λεωφόρο του Μαλεκόν και έβλεπα τους ανθρώπους να χορεύουν και να διασκεδάζουν χωρίς τίποτα -με ένα απλό ταμπούρλο.
Υπάρχει κάτι που πίστευες στα 16 σου και αποδείχτηκε πλάνη;
Ναι, στα 16 διάβαζα Μαρξ και πίστευα ότι κάποια στιγμή ο καπιταλισμός θα σταματήσει και θα πάμε στο επόμενο στάδιο της εξέλιξης της κοινωνίας που είναι ο σοσιαλισμός. Για μένα ήταν νομοτελειακό αυτό. Πίστευα ότι η εκμετάλλευση του ανθρώπου από άνθρωπο θα σταματήσει.
Διαψεύστηκες;
Ναι, διαψεύστηκα. Τώρα ξέρω ότι δεν υπάρχει νομοτέλεια. Μπορεί να γίνει, μπορεί και να μην γίνει.
Σε ευχαριστούμε πολύ για τη συνέντευξη!
Δεν ξέρω αν σας ικανοποίησα…
Υπάρχει κάτι που θα ήθελες να σε ρωτήσουμε και δεν σε ρωτήσαμε;
Όχι, ίσα-ίσα! Υπάρχουν πολλά που δεν θα ‘πρεπε να με είχατε ρωτήσει! (γέλια)