Το αριστερό πραξικόπημα
Δρομολογείται την Κυριακή η απογύμνωση των Ελλήνων από τα περιουσιακά τους στοιχεία, ενώ συνεχίζεται ο ψυχικός βιασμός τους – όπως περιγράφεται στη Δίκη του Κάφκα, όπου της πλήρους υποταγής προηγείται ο απόλυτος εξευτελισμός του ατόμου.
Η αριστερή κυβέρνηση έχει αναδειχθεί στο όπλο αιχμής του πρωτόγνωρου διπλού πειράματος/εγκλήματος που διενεργείται στην Ελλάδα – με το οποίο
(α) αφενός μεν επιβάλλεται πραξικοπηματικά ο άκρατος νεοφιλελευθερισμός, με την ιδιωτικοποίηση των πάντων – καθώς επίσης με την πλήρη αδιαφορία όσον αφορά το εθνικό σύνταγμα και τη διεθνή νομιμότητα των δανειακών συμβάσεων/μνημονίων
(β) αφετέρου υποδουλώνεται οικονομικά μία χώρα, χωρίς καμία απολύτως αντίσταση εκ μέρους των κατοίκων της – οι οποίοι έχουν προδοθεί βίαια από τις επιλογές τους και έχουν αποπροσανατολισθεί εντελώς, ενώ έχουν πεισθεί πλέον ότι δεν υπάρχει άλλος δρόμος, εκτός από το Γολγοθά (μαρτυρική ανάβαση και σταύρωση).
Το πραξικόπημα της αριστεράς είναι επί πλεον μητροκτόνο, επειδή δεν αφορά μόνο την ελληνική αριστερά αλλά, επίσης, την ευρωπαϊκή και την παγκόσμια – ενώ δεν θα μπορούσε να διενεργηθεί αναίμακτα από κανένα άλλο κόμμα. Ο «άθλος» αυτός έγινε εφικτός, εν πρώτοις με τη δολοφονία της τελευταίας ελπίδας των Ελλήνων από μία κατ’ επίφαση ηθική πολιτική παράταξη. Στη συνέχεια από την ντροπιαστική συνθηκολόγηση της τονπερυσινό Ιούλιο – όπου κυριολεκτικά ξεπούλησε την πατρίδα της για τριάντα αργύρια. Για ένα δάνειο της τάξης των 86 δις €, συν τη διατήρηση της στην (τυπική) εξουσία, έναντι του οποίου παραχώρησε το σύνολο της δημόσιας και ιδιωτικής περιουσίας της Ελλάδας στις ξένες δυνάμεις κατοχής.
Το κόστος τώρα που θα πληρώσουν οι Έλληνες στα επόμενα χρόνια, εάν παραμείνουν σιωπηλοί όπως τα πρόβατα, θα είναι θηριώδες – τόσο υλικά, όσο και ψυχικά. Ειδικότερα τα εξής:
(α) Όσον αφορά το ψυχικό σκέλος, ο βαρύς εξευτελισμός που θα υποστούν οι Πολίτες φαίνεται ήδη από τον ηθικό βιασμό ενός αριστερού κόμματος εκ μέρους της Τρόικας, το οποίο καταναγκάζεται βίαια να ψηφίζει άκρως νεοφιλελεύθερα μνημόνια, εντελώς αντίθετα με την ιδεολογία του – καθώς επίσης να εγκαινιάζει έναν αμερικανικό αγωγό λίγο πριν την επίσκεψη του Ρώσου προέδρου, παρά το ότι θα μπορούσε να αποτελεί μία εναλλακτική δυνατότητα για τη χώρα ή να ζητάει την επιστροφή του ΕΚΑΣ από τους συνταξιούχους!
Πρόκειται για κάτι που δεν θα μπορούσαν ποτέ να φαντασθούν οι Έλληνες, ούτε να ονειρευτούν στους χειρότερους εφιάλτες τους – αφού ο διεθνής διασυρμός και οι προσβολές των δανειστών που θα βιώσουν στο μέλλον θα είναι τέτοιου μεγέθους, που μόνο με τα πιο σκοτεινά χρόνια της τουρκοκρατίας θα μπορούσε να συγκριθεί.
(β) Όσον αφορά το υλικό σκέλος, αρκεί να αναφέρει κανείς τις σχεδόν 7.500 σελίδες του πολυνομοσχεδίου με εκατοντάδες νέους φόρους και με επιβαρύνσεις που θα κληθεί να ψηφίσει η Βουλή, γεγονός που αποτελεί έναν βιασμό του Συντάγματος, του Κράτους Δικαίου και της Δημοκρατίας χωρίς κανένα ιστορικό προηγούμενο, για να κατανοήσει το έγκλημα που θα συντελεσθεί την Κυριακή 22.05.16 – έτσι ώστε να επισφραγιστεί η κατοχή της χώρας από το γερμανικό Euro Group στις 24.05.16, για να κλείσει η αξιολόγηση και να ληφθεί η δόση!
Το πολυνομοσχέδιο αυτό συμπεριλαμβάνει αυξήσεις στα αυτοκίνητα, στα τσιγάρα, στη μπύρα, στον καφέ στο ΦΠΑ και σε ότι άλλο έχει μία έστω υποτυπώδη αξία, τέλη στη συνδρομητική τηλεόραση και στη σταθερή τηλεφωνία, αυξήσεις στον ΕΝΦΙΑ (μεγάλες σε όσους έχουν ακίνητη περιουσία άνω των 200.000 € ενώ θα υπαχθούν και τα αγροτεμάχια), καθώς επίσης, το χειρότερο, τη σύσταση του Υπερταμείου – μέσω του οποίου θα κατασχεθεί και θα πλειστηριασθεί ολόκληρη η δημόσια και ιδιωτική περιουσία της πατρίδας μας, για να εξυπηρετείται το χρέος.
Οι θυγατρικές του συγκεκριμένου Υπερταμείου (Ελληνική Εταιρεία Συμμετοχών και Περιουσίας ΑΕ) θα είναι τέσσερις: Το ΤΑΙΠΕΔ (ταμείο αποκρατικοποιήσεων), το ΤΧΣ (οι μετοχές των τραπεζών), η ΕΤΑΔ (εταιρία ακινήτων του δημοσίου) και η ΕΔΗΣ (υπό σύσταση εταιρία δημοσίων συμμετοχών, στην οποία θα περιέλθουν οι συμμετοχές κρατικών επιχειρήσεων και πιθανότατα τα δικαιώματα εξόρυξης υδρογονανθράκων).
Στα πλαίσια αυτά, το να αναφέρεται κανείς ακόμη στη δυνατότητα εκπόνησης ενός εθνικού σχεδίου ανάπτυξης, όταν δεν θα ανήκει τίποτα πια στην Ελλάδα (οπότε δεν θα μπορεί να χαρακτηρισθεί ως κράτος, αλλά ως μία γεωγραφική περιοχή), είναι εντελώς εκτός τόπου και χρόνου, εάν όχι πλήρης ανοησία – αφού είναι προφανώς αδύνατος ο σχεδιασμός χωρίς ιδιοκτησία, χωρίς οικονομικά μέσα, καθώς επίσης χωρίς τίποτα απολύτως από τα υπόλοιπα που απαιτούνται για την εφαρμογή του (αισιοδοξία κοκ.).
Ανάπτυξη βέβαια θα υπάρξει, μετά τη θεσμοθέτηση της υφαρπαγής των περιουσιακών στοιχείων της χώρας – αλλά όχι για τους Έλληνες, οι οποίοι απλά θα δουλεύουν σαν σκλάβοι των δυνάμεων κατοχής στο ίδιο τους το κράτος, με μισθούς πείνας, καθώς επίσης με ένα υποτυπώδες κοινωνικό σύστημα.
Ολοκληρώνοντας, στο ίδιο νομοσχέδιο θα υπάρχει ο μηχανισμός προσαρμογής (κόφτης), μέσω του οποίου θα μειώνονται αυτόματα οι μισθοί και οι συντάξεις όταν δεν θα επιτυγχάνονται οι στόχοι, χωρίς να χρειάζεται να ψηφίζεται τίποτα από τη Βουλή – οπότε ουσιαστικά καταργείται εντελώς η Δημοκρατία.
Ως εκ τούτου, δεν είναι υπερβολική η αναφορά στη διεξαγωγή ενός πειράματος επιβολής του μελανού ολοκληρωτισμού στην Ελλάδα, αφού έχει όλα τα χαρακτηριστικά ενός τέτοιου: κυρίως την υλική απογύμνωση των Ελλήνων από τα περιουσιακά τους στοιχεία, καθώς επίσης το θηριώδη ψυχικό βιασμό τους, έτσι ακριβώς όπως περιγράφεται στη Δίκη του Κάφκα – όπου της πλήρους υποταγής προηγείται η αδυναμία κατανόησης των μαρτυρίων που υποβάλλεται το άτομο και ο απόλυτος εξευτελισμός του.
.
