Όταν ο Θεοδωράκης (σε αρμονία με τους παρακρατικούς μαχαιροβγάλτες) προσπαθούσε να διαλύσει τους “Αγανακτισμένους” για να σώσει την παπανδρεϊκή συμμορία.

 

Επιλογή του Πόρτα – Πόρτα

Άρθρο του Τρισμέγιστου ΠΑΣΟΚΟΥ Σταυρου Θεοδωράκη στις 30 Μαιου 2011 όταν στηριζε ΓΑΠ εναντιον ημών των Αγανακτισμενων.

Θαυμαστε Ευρωβουλευτη…..φυτού φυτού

Στην φωτογραφία της Μαρίας Μαράκη φαίνεται καθαρά αν και διακριτικά. Ένας άντρας κρατάει στην αγκαλιά του ένα παιδί και του δείχνει πώς να μουντζώνει τη Βουλή. Και ο μπόμπιρας, τι να κάνει, μουντζώνει ο πατέρας του, μουντζώνει και αυτός.

Ανάλογες εικόνες είδαμε μετά την πρώτη συγκέντρωση των «αγανακτισμένων».

Μικρά παιδιά στους ώμους των πατεράδων τους να προσπαθούν να φωνάξουν ρυθμικά «κλέφτες – κλέφτες» χειρονομώντας ταυτόχρονα προς το μέρος των τεράτων (δηλαδή της Βουλής). Και οι γονείς τους, να χαμογελούν γεμάτοι υπερηφάνεια στον τηλεοπτικό φακό της μεσημεριανής εκπομπής, με τον ρεπόρτερ να μην μπορεί να κρύψει –και αυτός – τη χαρά του. Από τους χιλιάδες «αγανακτισμένους» βρήκε τους πέντε – δέκα γελοίους που συμπεριφέρονταν σαν  παίκτες ρεάλιτι.

Το ίδιο θέαμα το έχω δει και στα γήπεδα. Παιδιά του δημοτικού, όρθια πάνω στα καθίσματα να επιτίθενται στους «αντιπάλους» τους με λέξεις και χειρονομίες που δεν καταλαβαίνουν αλλά που γεμίζουν ικανοποίηση τους γονείς τους που χασκογελούν στα πίσω καθίσματα.

Και τότε και τώρα αναρωτιέμαι τι γονείς είναι αυτοί. Για ταξιτζήδες δεν μου μοιάζουνε. Γιατί θα ήταν μια δικαιολογία. Τόσα χρόνια στο τιμόνι, το χέρι τους έχει πάρει τη μορφή μούντζας, ε μεταδίδουν την γνώση στο παιδί τους. Ταξιτζήδες όμως δεν είναι (αφήστε που οι ταξιτζήδες μετά από τέτοιο κράξιμο την έχουν κόψει νομίζω τη συνήθεια). Ποιοι είναι λοιπόν αυτοί οι γονείς; Ποιοι κατεβάζουν στο Σύνταγμα και στα γήπεδα τα παιδιά τους, πέντε, έξη, εφτά χρονών και τα βάζουν να βρίζουν και να χειρονομούν;  Όσο τους προσέχω τόσο μου μοιάζουν με τις φάτσες των … τεράτων που πολεμούν.

Απογοητευμένα λαμόγια δηλαδή που δεν αντέχουν το «ρίξιμο» και αντιδρούν σαν προδομένες γκόμενες. Βρίζουν, φτύνουν, χειρονομούν.

Οι αληθινοί «αγανακτισμένοι» έχουν διαφορετική συμπεριφορά.  Έτσι νομίζω τουλάχιστον. Δεν χρησιμοποιούν τα παιδιά τους, δεν κουνάνε σημαίες, δεν μετέχουν στο φτηνό χιούμορ περί χοντρών πολιτικών που τρώνε και δεν δίνουν, δεν κρεμάνε πανό με ασυναρτησίες και συνωμοτικά σενάρια. Και τέλος πάντων δεν βρίζουν όλους τους άλλους εκτός από τους εαυτούς τους. Άλλωστε οι αληθινά αγανακτισμένοι αυτού του τόπου γνωρίζουν ότι αυτές οι απλουστεύσεις, μας έφεραν εδώ που μας έφεραν. Τα ζήτω στις λαϊκίστικες κορώνες των πολιτικών. Τα «ου» στους αντιπάλους. Τα αποθεωτικά ναι, στις τρελές υποσχέσεις των κομματαρχών τους. Οι πατριδοκαπηλίες. Τα κομματικά στρατόπεδα με «τα δικά μας» και τα «δικά τους» παιδιά. Ο πολιτικάντικος χουλιγκανισμός είναι αυτός που ενίσχυσε τους ακραίους της πολιτικής και τους έδωσε ασυλία στα μικρά και μεγάλα εγκλήματα τους. Η πεζοδρομιακή αντίληψη περί πολιτικής βάπτισε «σωτήρες», γαλάζια και πράσινα (εναλλάξ) ανθρωπάκια που το μόνο που τους ένοιαζε ήταν το σαρκίο τους (και οι καταθέσεις τους).

Δεν θέλω να ξύνω πληγές αλλά οι πολιτικοί που καταρρέουν είναι αυτοί, που δόξασε περισσότερο το πλήθος.

Πριν κάποια χρόνια – όχι και πάρα πολλά για να μην θυμόμαστε – κάποιοι τραβολογούσαν πάλι τα παιδιά τους, στο Σύνταγμα και τις άλλες πλατείες. Για να δώσουν λουλούδια στους πολιτικούς να τους φιλήσουν, να φωτογραφηθούν μαζί τους. Να προσθέσουν δηλαδή ένα φίλτρο αγνότητας στα γαλάζια, πράσινα, κόκκινα, μπλε (σκούρα) οράματα του μπαμπά. Και τώρα που ήρθε η διάψευση, τα παιδιά επιστρατεύονται για τον αντίθετο ρόλο. Με πεδίο αυτή την φορά τις πλατείες  των «αγανακτισμένων». Έχουν καταλάβει ότι «κάτι αλήθεια συμβαίνει εδώ, κάτι μυστικό, κάτι πλούσιο και παράξενο σαν τοπίο του βυθού» και θέλουν να το κάνουν σαν τα μούτρα τους.

Και μην τους υποτιμάτε. Αν δεν ελεγχθούν αυτοί οι «πέντε δέκα γελοίοι» θα μετατρέψουν σιγά – σιγά τις συγκεντρώσεις των «αγανακτισμένων» σε σουβλακοφραπεχαβαλέ ρεάλιτι. Είναι νόσος μολυσματική

ΠΠΠ
Πρασινες Πάπιες στο Ποταμι

Η αληθινή ιστορία ενός Λύκου της Wall Street

 

Αναρτήθηκε από τον/την olympiada στο Μαρτίου 1, 2014

Παραμονή της απονομής των βραβείων ‘Οσκαρ και οι πέντε υποψηφιότητες της ταινίας ο Λύκος της Wall Street ,μεταξύ άλλων για το Όσκαρ καλύτερης ταινίας, καλύτερης σκηνοθεσίας ,καλύτερου Α’Ανδρικού ρόλου, μας κάνουν πάλι να σκεφθούμε πώς το Χόλλυγουντ μας παραπλανά με λαθεμένες εικόνες και απαντήσεις

για το πώς οι διεφθαρμένοι της Wall Street δημιούργησαν μια τόσο μεγάλη αναταραχή.
Το έχουμε ξαναδεί αυτό το έργο-η τελευταία αυτή ταινία οφείλει πολλά στην πρώτη ταινία του σκηνοθέτη Όλιβερ Στόουν Wall Street , που είχε σαν θέμα τις υπερβολές της δεκαετίας του 1980 και προβλήθηκε αμέσως μετά το κραχ του 1987,τότε που ο Dow Jones είχε σημειώσει πτώση 22,65 %μέσα σε μόνο μια μέρα. Αλλά περισσότερο νερό στον μύλο χύθηκε με τις ταινίες Wall Street-To χρήμα δεν κοιμάται ποτέ, Μargin Call και Arbitrage.O Τζόρνταν Μπέντφορντ ο αντιήρωας του Λύκου της Wall Street που ενσαρκώνει ο Λεονάρντο ντι Κάπριο έχει σαν μότο του την φράση –Η απληστία ελλείψει καλύτερου όρου είναι πολύ καλή-
Ο μύθος του φαύλου και αέναου κύκλου απληστίας που οδήγησε στην πρόσφατη φούσκα -αυτό είναι το θέμα του Λύκου της Wall Street έτσι τουλάχιστον όπως την παρουσιάζει ο σκηνοθέτης της ταινίας Μάρτιν Σκορτσέζε. Ναρκωτικά, βουνά ολόκληρα κοκκαϊνης, πόρνες, πολυτελείς επαύλεις ,όργια, απάτες ,εγκληματικότητα και απληστία. Όλα αυτά είναι ιδιαίτερα εντυπωσιακά αλλά τελικά το μοντέλο του Λύκου της Wall Street παρουσιάζει αρκετές διαφορές με την πραγματικότητα από τους αληθινές Τράπεζες της Wall Street.Σε μια σκηνή της ταινίας κάποιοι άπειροι πωλητές πιέζουν αφελείς να αγοράζουν υψηλού ρίσκου μετοχές περιθωριακών εταιριών.Βέβαια το Χόλλυγουντ ζει από αυτού του είδους τις υπερβολές ,που τελικά δεν έχουν και πολλή σχέση με την καθημερινότητα των χρηματιστηρίων.
Η 17χρονη εμπειρία μου στη Wall Street ως ειδικός συγχωνεύσεων και αγορών στις Τράπεζες Lazard, Merril Lynch και JP Morgan Chase όπου διετέλεσα και Δ/νων Σύμβουλος και η επαγγελματική μου διαδρομή δεν είχε κανένα κοινό στοιχείο με όσα παρουσιάζονται στην ταινία ή με ό,τι πιστεύει ο κόσμος.
Η σταδιοδρομία μου και η καθημερινότητά μου στην χρηματιστηριακή αγορά ήταν μια σειρά ημερών χωρίς ωράριο που καθοριζόταν από τις απαιτήσεις των προϊσταμένων και των πελατών .Μια επενδυτική κρίση ,στον πραγματικό κόσμο, σήμαινε πως ένας κατσούφης ανώτερος χρηματιστής θα καταδεχόταν να ρίξει μια ματιά σε μια παρουσίαση που εγώ και η ομάδα μου είχαμε ετοιμάσει για κάποιο πελάτη ,συνοδευόμενη από ένα υβρεολόγιο και μια ακόμη ατέλειωτη νύχτα που θα έπρεπε να κάνουμε τις αλλαγές που απαιτούσε. Θυμάμαι που δάγκωνα δυνατά τα χείλη μου για να μην αποκοιμηθώ.
Η αίγλη της δουλειάς ήταν κάποιες πτήσεις σε ευρωπαϊκές πρωτεύουσες όπου με κόκκινα από την αϋπνία μάτια συναντούσα τους υπεύθυνους μεγάλων εταιριών,μια και δεν υπήρχε καθόλου χρόνος για ύπνο.
Ζούσα σε μια συνεχή φρενίτιδα τρέχοντας από μια συνάντηση στην άλλη, πάντα με την αγωνία και την ελπίδα ότι θα γίνουν αποδεκτές οι προτάσεις μου. Το να σε προσλαμβάνουν για μια νέα δουλειά με την προσδοκία της σύναψης μιας συμφωνίας εκατομμυρίων δολλαρίων ήταν μια από τις σπάνιες στιγμές ευφορίας που όμως απαιτούσαν μια σειρά ατέλειωτων χωρίς ύπνο ημερών για να οριστικοποιήσω την συμφωνία.
Έλεγα πως αυτή η δουλειά τελικά αξίζει μόνο για μέρα τον χρόνο, την ημέρα που παίρνεις το μπόνους σου, μια ευκαιρία για διασκέδαση. Μια δουλειά καλοπληρωμένη αλλά αναλώσιμη.
Ύβρις ή υπερβολή ; τα έχω δει και τα δύο.Υπήρχε και υπάρχει πάντα ένας χρηματιστής που χωρίς δεύτερη σκέψη δίνει 100.000 δολ. Για μια Πόρσε ή 250.000 δολ.για να νοικιάσει μια πολυτελή έπαυλη για το καλοκαίρι.Και πώς αλήθεια μπορεί κανείς να ξεχάσει τον Rchard Fuld τον τελευταίο Δ/ντα Σύμβουλο της Lehman Brothers που υπολογίζεται πως εισέπραξε αποζημίωση 520 εκατομμυρίων ενώ η εταιρία του κατέρρεε ;
Ανατρέχοντας σήμερα σε εκείνη την ελεεινή εποχή μπορώ να καταλάβω γιατί τίποτα από ότι πραγματικά συνέβησαν δεν αποτυπώθηκαν σε φιλμ, γιατί τα όσα πραγματικά συμβαίνουν στην Wall Street είναι φοβερά πληκτικά.
Οι επενδύσεις γενικά δεν έχουν τίποτε το σέξυ. Αλλά το κεφάλαιο που διατίθεται για να στηθούν νέες επιχειρήσεις ή να αναπτυχθούν άλλες και να προσληφθούν νέοι εργαζόμενοι είναι κάτι πολύ σημαντικό για την κοινωνία μας. Αυτή είναι η πραγματική ιστορία της Wall Street ,ο καθοριστικός ρόλος που παίζουν οι αγορές κεφαλαίου .
Οι καρικατούρες που παρουσιάζονται σε ταινίες για τη Wall Street εφόσον κινούνται στην σφαίρα του φανταστικού αποτελούν κομμάτι της βιομηχανίας ψυχαγωγίας. Και δεν αναφέρομαι μόνο στις καταχρήσεις στο ποτό, τα ναρκωτικά μια και οι άνθρωποι αυτοί καίγονται πολύ γρήγορα και αχρηστεύονται .Η Wall Street χρειάζεται να αλλάξει και αυτή η αλλαγή σχετίζεται με τις αμοιβές των ανθρώπων που παίρνουν ρίσκα με τα λεφτά των άλλων.
Έχουμε διαπιστώσει πόσο ανέντιμα κίνητρα διεφθαρμένων ανθρώπων οδήγησαν στην οικονομική κρίση ,την εποχή που υπέρογκα μπόνους καταβάλονταν σε όσους συσσώρευαν ελαττωματικές υποθήκες που τις πωλούσαν στη συνέχεια ως ασφαλείς επενδύσεις σε ολόκληρο τον κόσμο. Πολλοί από αυτούς ήξεραν το πρόβλημα αλλά το έκαναν.
Η κερδοσκοπία χωρίς καμιά ανησυχία απόδοσης ευθυνών είναι ακριβώς αυτό που συνεχίζει να κάνει όλη η στρατιά των χρηματιστών της Wall Street.Και παρόλο που αυτή η συμπεριφορά οδήγησε στο πρόσφατο οικονομικό χάος αυτοί εξακολουθούν να αμείβονται για να κάνουν ακριβώς ό,τι και στο παρελθόν. Οι άνθρωποι της Wall Street αρέσκονται στο να εκθειάζουν την δουλειά τους και το πόσο πολύπλοκη είναι αλλά στην πραγματικότητα είναι πολύ απλή.
Η Νομοθετική Πράξη Dodd-Frank ,o Κανονισμός Volcker.οι αυξημένες προϋποθέσεις και απαιτήσεις στην κεφαλαιαγορά δεν έφεραν καμιά αλλαγή στο βασικό γεγονός πως οι χρηματιστές και οι μεσάζοντες εξακολουθούν να αμείβονται για τα επικίνδυνα και αλόγιστα ρίσκα που παίρνουν με τα χρήματα των άλλων με σκοπό το δικό τους υπερβολικό κέρδος.
Αυτή είναι η πργματικότητα της Wall Street .Όλα τα άλλα είναι παραμύθια…

Του William D.Cohan συγγραφέα του βιβλίου –Χρήμα και Εξουσία-Πώς η Goldman Sachs έφτασε να κυβερνά τον Κόσμο-
Απόδοση Ε.Α.
nytimes.com

gorga.gr

Το φάντασμα της Γιάλτας και η μοιρασιά του κόσμου

 

Όλα τα βλέμματα του πλανήτη είναι στραμμένα στην Κριμαία λόγω των ραγδαίων εξελίξεων, με τη ρωσική αρκούδα να βρυχάται και να παίρνει θέση μάχης.

Μια μικρή παραλιακή πόλη, η Γιάλτα της Κριμέας, έγινε ευρέως γνωστή πολλά χρόνια νωρίτερα και έχει αποτυπωθεί στην παγκόσμια συνείδηση ως η περιοχή όπου διεξήχθη η σημαντικότερη αναμέτρηση αντιπάλων στη διεθνή σκακιέρα.

Mέσ' από τα ερείπια του πολέμου αρχίζει να αναδύεται ο νέος κόσμος... Τραγική ειρωνεία. Ακριβώς 69 χρόνια μετά, η σκιά του πολέμου απλώνεται βαριά πάνω από την Κριμαία. Το 1945 ο πόλεμος έδινε σκυτάλη στην ειρήνη. Το 2014 ουδείς μπορεί να πει με ακρίβεια τι ξημερώνει…

Η Διάσκεψη της Γιάλτας και η μοιρασιά…

Κατά το χρονικό διάστημα από 4 έως 11 Φεβρουαρίου του 1945 ο πρόεδρος των ΗΠΑ Φραγκλίνος Ρούζβελτ, ο ηγέτης της ΕΣΣΔ Ιωσήφ Στάλιν και ο Βρετανός πρωθυπουργός σερ Ουίνστον Τσώρτσιλ, οι τρεις νικητές του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου, συναντήθηκαν στην Γιάλτα της Ουκρανίας για την πραγματοποίηση της δεύτερης συνόδου κορυφής (είχε προηγηθεί ανάλογη διάσκεψη στην Τεχεράνη από τις 28 Νοεμβρίου έως την 1η Δεκεμβρίου του 1943).

Η συνάντηση αυτή έμεινε στην ιστορία ως «Η Διάσκεψη της Γιάλτας», καθώς πραγματοποιήθηκε στο μέγαρο της Λιβάντια (Livadia), κοντά στην πόλη της Κριμαίας. Η σύνοδος αυτή θεωρήθηκε μεγάλης σπουδαιότητας, κυρίως λόγω των διαπραγματεύσεων των «Τριών Μεγάλων» («The Big Three», όπως ήταν η προσωνυμία τους), και είχε να κάνει με τη μεταπολεμική πολιτική που θα ακολουθούσαν στις χώρες που είχε καταλάβει η ναζιστική Γερμανία αλλά και με την τύχη των χωρών που είχαν συμμαχήσει μαζί της.

Ο Ρούζβελτ επιθυμούσε η σύνοδος να πραγματοποιηθεί σε κάποιο μέρος της Μεσογείου, αλλά ο Στάλιν επέμενε ότι οι γιατροί του δεν του επέτρεπαν μεγάλα ταξίδια, οπότε ο Ρούζβελτ υποχώρησε - παρότι η υγεία του ήταν πολύ περισσότερο κλονισμένη. Έτσι, επί επτά ημέρες οι αρχηγοί των κρατών νικητών καθόριζαν τη μορφή που θα είχε ο μεταπολεμικός κόσμος.

Για καθέναν από τους ηγέτες η διάσκεψη είχε εξαιρετική σημασία. Ο πόλεμος όδευε προς το τέλος του, καθώς ο Κόκκινος Στρατός απείχε μόλις 100 χλμ. από το Βερολίνο, και η κατάρρευση της γερμανικής κυριαρχίας ήταν ζήτημα χρόνου. Οι Άγγλοι ήθελαν να περισώσουν ό,τι ήταν δυνατόν από την προπολεμική «υγειονομική ζώνη» γύρω από την ΕΣΣΔ, ενώ τις ΗΠΑ τις απασχολούσε κυρίως ο παράγοντας Ιαπωνία και ο Ειρηνικός Ωκεανός αλλά και η είσοδος της ΕΣΣΔ στον πόλεμο κατά της Ιαπωνίας, κάτι που το επιθυμούσαν διακαώς.

Ο Βρετανός πρωθυπουργός σερ Ουίνστον Τσώρτσιλ, ο πρόεδρος των ΗΠΑ Φραγκλίνος Ρούζβελτ και ο ηγέτης της ΕΣΣΔ Ιωσήφ Στάλιν

Η αίθουσα όπου διεξήχθη η συνάντηση του 1945

Έτσι, λοιπόν, στη Διάσκεψη της Γιάλτας:

• Επισημοποιήθηκε η πρόθεση για τη δημιουργία του ΟΗΕ.
• Απορρίφθηκε η πρόταση των Τσώρτσιλ και Ρούζβελτ για διαμελισμό της Γερμανίας.
• Αποφασίστηκε η εκμηδένιση του γερμανικού μιλιταρισμού και ναζισμού, για να μην μπορέσει ξανά η Γερμανία να απειλήσει την παγκόσμια ειρήνη.

Ο κόσμος είχε μοιραστεί…

Churchill, Stalin and Roosevelt meet in Yalta02:00

Play

Current Time0:00

/

Duration Time0:00

Loaded: 0%

Progress: 0%

00:00

Fullscreen

00:00

Mute

Loading

Ωστόσο, αν και ο καθένας θα μπορούσε να σκεφτεί ότι η εποχή της Συμφωνίας της Γιάλτας έχει περάσει ανεπιστρεπτί, το φάντασμα της Γιάλτας στην Κριμαία τούς υπενθυμίζει το αντίθετο…

Τελευταία ενημέρωση: Σάββατο, 1 Μαρτίου 2014, 19:20

120 ρωσόφωνοι διαδηλωτές τραυματίστηκαν στο Χάρκοβο - "Το Χάρκοβο είναι ρωσικό"φωνάζουν (upd)

  

15:38

01/03/2014

 

(Aνανέωση 18:10): Την ώρα που δεκάδες ρωσόφωνοι ακτιβιστές συγκρούονται με υποστηρικτές της μεταβατικής ουκρανικής κυβέρνησης στο Χάρκοβο, γίνονται αναφορές για τραυματισμούς 120 ρωσόφωνων διαδηλωτών από κυβερνητικές δυνάμεις. Αίτημά τους το Χάρκοβο να ενωθεί με την Ρωσία.

Σύμφωνα με τα διεθνή πρακτορεία, ακούστηκαν πυροβολισμοί, αν και κανένας από τους τραυματίες δε φέρεται να φέρει τραύματα από σφαίρες, ενώ πλήθος συγκεντρωμένων κατέλαβαν το κτίριο όπου στεγάζεται το γραφείο του κυβερνήτη της περιοχής, υψώνοντας τη σημαία της Ρωσίας και εκείνη του Χαρκόβου.

Την ίδια στιγμή, όπως αναφέρουν ρωσικά πρακτορεία, ακούστηκαν εκρήξεις από το εσωτερικό του κτιρίου καθώς και πυροβολισμοί, ενώ έξω από το γραφείο του κυβερνήτη δεκάδες φώναζαν συνθήματα όπως «Το Χάρκοβο είναι ρωσικό».

 

Να πούμε ότι το Χάρκοβο έιναι εμβληματικό για τους Ρώσους καθώς εκεί διεξήχθησαν σειρά σκληρών μαχών με τους Γερμανούς Ναζί στο Β' ΠΠ. Mάλιστα εκεί οι Ναζί πέτυχαν την τελευταία τους νίκη στο Ανατολικό Μέτωπο.

 

-------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

Σύμφωνα με τον Ρώσο υπουργό Άμυνας Σ.Σοιγκού, τα ρωσικά στρατεύματα που στάλησαν στην Κριμαία σε ανταπόκριση του αιτήματος της τοπικής κυβέρνησης είναι 6.000 προσωπικό, ενώ υπάρχει αίτημα του ίδιου του πρόεδρου της Ρωσίας Βλαντιμίρ Πούτιν στο Συμβούλιο της Ομοσπονδίας (Άνω Βουλή) για έγκριση αποστολής στρατευμάτων στην Κριμαία "προκειμένου να υποστηριχθούν οι ελευθερίες του πληθυσμού και το αίτημα της αυτόνομης κυβέρνησης της χώρας".

-----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

(Ανανέωση 17.00): Εγκρίθηκε απο την Άνω Δούμα το αίτημα του Ρώσου προέδρου Β.Πούτιν για αποστολή ρωσικών στρατευμάτων στην Κριμαία και πλέον είναι πλήρως νομιμοποιημένη η επέμβαση για την υπεράσπιση των τοπικών πληθυσμών.

-----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

Την ίδια στιγμή νέες συγκρούσεις λαμβάνουν χώρα αυτή τη στιγμή στο Χάρκοβο και στο Ντόνετσκ - στην Ανατολική Ουκρανία μεταξύ πολιτών που αντιτίθενται στην νέα "κυβέρνηση" της Ουκρανίας και αστυνομικών δυνάμεων.

Σύμφωνα με το πρακτορείο Ιντερφάξ, πολλές χιλιάδες άνθρωποι έχουν συγκεντρωθεί έξω από το κτίριο όπου στεγάζεται το γραφείο του κυβερνήτη της περιοχής, στη δεύτερη σε μέγεθος πόλη της Ουκρανίας.

Οι διαδηλωτές εισέβαλαν σε αυτό και ύψωσαν τη ρωσική σημαία ενώ ζητούν ένωση με την Ρωσία.

Η επαρχία κατοικείται από αμιγώς ρωσόφωνους πληθυσμούς, δηλαδή εθνολογικά είναι ακόμα πιο συμπαγής και από την Κριμαία.

Δεκάδες άνθρωποι τραυματίστηκαν σήμερα στο Χάρκοβο, κατά τη διάρκεια της διαδήλωσης ρωσόφωνων Ουκρανών ακτιβιστών η οποία εξελίχθηκε κατάληψη του κτιρίου όπου στεγάζονται οι υπηρεσίες της τοπικής κυβέρνησης.

Στο περιθώριο της διαδήλωσης στο κέντρο της πόλης, στην οποία συμμετείχαν τουλάχιστον 20.000 άνθρωποι, σημειώθηκαν συγκρούσεις και σύμφωνα με έναν δημοσιογράφο του Γαλλικού Πρακτορείου ακούστηκαν πυροβολισμοί ενώ εκτοξεύονταν επίσης πέτρες και χειροβομβίδες κρότου-λάμψης.

Περίπου 300 διαδηλωτές επιτέθηκαν στο τοπικό κυβερνείο όπου ήταν ταμπουρωμένοι λίγοι υποστηρικτές της νέας "κυβέρνησης" της Ουκρανίας. Το κατέλαβαν και ύψωσαν τη ρωσική σημαία, δίπλα στην ουκρανική.

«Ρωσία, βοήθησε μας» και «Μην αγγίζετε το Χάρκοβο» ήταν τα συνθήματα που κυριαρχούσαν στη διαδήλωση.

Την ίδια στιγμή στα όρια της επαρχίας περιπολούν ρωσικά μαχητικά αεροσκάφη Su-27 και επιθετικά ελικόπτερα Μi-24, ενώ δύο μηχανοκίνητες ταξιαρχίες με άρματα μάχης Τ-80 και TOMA BMP-2, μαζί με αντιαεροπορικά Pantsir S1, διεξάγουν τις μεγαλύτερες ασκήσεις από την εποχή του Ψυχρού Πολέμου.

Oγκώδης διαδήλωση συνταράσσει επίσης τους δρόμους του Ντονέτσκ, όπου τη νύκτα παρατηρήθηκε κίνηση ενόπλων.

Χιλιάδες διαδηλωτές κατέβηκαν στους δρόμους του Ντονέτσκ της πόλης που θεωρείται προπύργιο του ανατραπέντος προέδρου Βίκτορ Γιανουκόβιτς, για να εκφράσουν την οργή τους απέναντι στις νέες αρχές του Κιέβου.

Οι διαδηλωτές κρατούσαν ρωσικές σημαίες και φώναζαν ρυθμικά "Ρωσία, Ρωσία".

Κύριο αίτημα της διαδήλωσης ήταν η υποστήριξη στην "επιθυμία της Κριμαίας να ενωθεί με τη Ρωσία".

Στο περιθώριο της διαδήλωσης μοιράστηκαν φυλλάδια που καλούσαν τους κατοίκους "να μην υπακούσουν" στις νέες αρχές του Κιέβου.

Τμήμα ειδήσεων defencenet.gr

Amid Escalation Fears, Russia Says Kiev Sent Fighters to Crimea

 

Topic: Turbulence in Ukraine

Situation in Crimea

© REUTERS/ David Mdzinarishvili

14:24 01/03/2014

Tags: Crimea, Ukraine

Related News

• Crimean Leader Appeals to Putin, Confirms Russian Troop Presence
• Obama Warns Russia Against Crimea Incursion
• Ukraine Accuses Russian Soldiers in Crimea of 'Invasion'
• Armed Men Seize Crimea Parliament, Raising Tensions in Ukraine
• Russian Navy Boosting Security in Crimea – Defense Minister

Multimedia

• Clashes in Ukraine’s Crimea

MOSCOW, March 1 (RIA Novosti) – Armed men dispatched from Kiev to the southern Ukrainian region of Crimea attempted an overnight storm of the local Interior Ministry, the Russian Foreign Ministry said Saturday.

“As a result of this perfidious provocation several people were injured,” the Foreign Ministry said in a statement.

“This confirms that certain well-known political circles in Kiev are striving for the destabilization of the situation… we call on all those giving such orders from Kiev to show restraint.”

The allegation comes as international media report large scale Russian military movements in Crimea that have included tanks, helicopters and troops.

In recent days heavily armed soldiers in unmarked uniforms have occupied the region’s parliament, airports and other strategic points across the peninsula.

Reports from the regional capital of Simferopol on Saturday suggested that the military presence had been strengthened with the appearance of several manned machine gun positions around the parliament, which is flying the Russian flag after it was seized by unidentified gunmen earlier this week.

Ukrainian authorities have accused Russia of seeking to provoke a conflict. World leaders, including US President Barack Obama, have expressed their deep concern about the apparent Russian incursion into Crimea.

Interim Ukrainian Prime Minister Arseny Yatsenyuk said Saturday that Russia should immediately recall all its troops to the bases where they are normally located.

“If not, the responsibility for any armed confrontation provoked by the radicals being de facto supported by the Russian military will lie with the Russian leadership,” Yatsenyuk said.

Russia maintains that any military movements in Crimea are within the framework of a 1997 agreement regulating its use of Black Sea naval bases on the peninsula that it leases from Ukraine.

Self-defense squads, which maintain that they will resist orders from Kiev, have been forming in the southern and eastern regions of Ukraine since the opposition swept to power in Kiev last weekend

The Foreign Ministry said that the alleged assault on the Interior Ministry in Crimea on Saturday was fought off by some of these pro-Russian self defense squads. It did not specify which side suffered the casualties.

Η Άνω Βουλή θα ζητήσει από τον Πούτιν ανάκληση του πρέσβη στην Ουάσινγκτον!

 

 

Η Άνω Βουλή της Ρωσίας ανακοίνωσε ότι θα ζητήσει από τον πρόεδρο Βλαντίμιρ Πούτιν να ανακαλέσει τον πρεσβευτή της Ρωσίας από τις ΗΠΑ, μετά την έκτακτη συνεδρίασή της, κατά την οποία ενέκρινε την ανάπτυξη ρωσικών στρατευμάτων στην Κριμαία.

 

Ο αντιπρόεδρος του Σώματος Γιούρι Βορόμπεφ υποστήριξε ότι ο Αμερικανός πρόεδρος Μπαράκ Ομπάμα υπερέβη μια "κόκκινη γραμμή" και "ταπείνωσε τον ρωσικό λαό" όταν δήλωσε την Παρασκευή ότι μια στρατιωτική επέμβαση στην Ουκρανία θα έχει "κόστος" για τη Μόσχα.

 

Η Βαλεντίνα Ματβιένκο, η πρόεδρος της Άνω Βουλής, ζήτησε από την Επιτροπή Εξωτερικών Υποθέσεων να συντάξει την πρόταση του αιτήματος που θα υποβληθεί στον πρόεδρο Πούτιν.

 

Τμήμα ειδήσεων defencenet.gr

Άδωνις: Εισιτήριο πέντε ευρώ στα πολυιατρεία του ΠΕΔΥ

 

«Εισιτήριο πέντε ευρώ θα καταβάλλουν όλοι όσοι προσέρχονται για επίσκεψη στα πολυιατρεία του Πρωτοβάθμιου Εθνικού Δικτύου Υγείας (ΠΕΔΥ) τα οποία αντικαθιστούν τα ιατρεία του ΕΟΠΥΥ»,  επεσήμανε ο υπουργός Υγείας Άδωνις…

Γεωργιάδης μιλώντας το πρωί του Σαββάτου στην εκπομπή «Mega Σαββατοκύριακο».

Μάλιστα, ο υπουργός Υγείας χαρακτήρισε ευτελές το πόσο των πέντε ευρώ, ενώ διευκρίνισε ότι θα πηγαίνει ως πόρος για την εξέταση των ανασφάλιστων.

Όπως είπε ο κ. Γεωργιάδης από τη στιγμή που αυτά τα πολυιατρεία εντάσσονται στο ΕΣΥ, θα ισχύσει και σε αυτά ό,τι ισχύει ήδη στο ΕΣΥ.

ΑΡΗΣ - ΤΕΝΤΟΜΑΣ ΣΤΗΝ ΚΕΝΤΡΙΚΗ ΑΓΟΡΑ ΤΗΣ ΑΘΗΝΑΣ

 

ΣΗΜΕΡΑ ΤΟ ΜΕΣΗΜΕΡΙ
Την Κεντρική αγορά της Αθήναςεπισκέφθηκε σήμερα ο Άρης Σπηλιωτόπουλος. Συνοδευόταν από τον υποψήφιο Δημοτικό Σύμβουλο στον συνδυασμό του και αντιπρόεδρο του Δημοτικού Συμβουλίου της Αθήνας. ΟΆρης Σπηλιωτόπουλος συνομίλησε...
με τους καταστηματάρχες, αντάλλαξε απόψεις με τους καταναλωτές και δεσμεύθηκε πως θα κάνει ότι μπορεί για να δώσει μάχη με την ακρίβεια.

Κρεμλίνο: Η Ρωσία δεν θα αγνοήσει τις εκκλήσεις για βοήθεια της Κριμαίας

 

Η Ρωσία «δεν θα αδιαφορήσει για την έκκληση του πρωθυπουργού της Κριμαίας Σεργκέι Αξιόνοφ, ο οποίος ζήτησε την παροχή στήριξης για τη διασφάλιση της ειρήνης και της ηρεμίας στο έδαφος της Αυτόνομης Δημοκρατίας», μεταδίδουν με επείγοντα τηλεγραφήματά τους τα ρωσικά πρακτορεία ειδήσεων.

Η σχετική ανακοίνωση του Κρεμλίνου έρχεται ως απάντηση του αιτήματος, που απηύθυνε νωρίτερα σήμερα ο νέος πρωθυπουργός της Κριμαίας Σεργκέι Αξιόνοφ, ο οποίος ανέλαβε τη διοίκηση όλων των υπηρεσιών ασφαλείας και των ενόπλων δυνάμεων που σταθμεύουν στη χερσόνησο και υπάγονταν έως πριν στη δικαιοδοσία του Κιέβου.

Ο κ. Αξιόνοφ ζήτησε, μάλιστα, από όσους άνδρες των σωμάτων αυτών διαφωνούν «να εγκαταλείψουν την υπηρεσία τους». Η τοπική κυβέρνηση της χερσονήσου της Κριμαίας ανασύστησε τις ειδικές δυνάμεις της αστυνομίας «Μπέρκουτ», που είχε με απόφασή του διαλύσει το Κίεβο.

Από χθες το ρωσικό υπουργείο Εξωτερικών με επείγουσα εντολή του διέταξε το ρωσικό Προξενείο στη Συμφερούπολη να χορηγεί ρωσικά διαβατήρια σε όσους άνδρες του «Μπέρκουτ» το επιθυμούν.

Παράλληλα ο ρωσικός κολοσσός Gazprom ανακοίνωσε ότι η Ουκρανίαέχει ένα «τεράστιο» χρέος ύψους 1,55 δισεκατομμυρίου δολαρίων για το φυσικό αέριο που δεν έχει πληρώσει στη Ρωσία και υπογράμμισε ότι η προνομιακή τιμή που δόθηκε στο Κίεβο μπορεί να τεθεί υπό αμφισβήτηση.

«Έχουμε καλές σχέσεις με την Ουκρανία, η διαμετακόμιση φυσικού αερίου λειτουργεί, πρέπει απλώς να πληρώσει το φυσικό αέριο. Επί του παρόντος οι καθυστερημένες οφειλές ανέρχονται σε 1,549 δισεκατομμύριο δολάρια», δήλωσε ο εκπρόσωπος της Gazprom Σεργκέι Κουπριάνοφ στο πρακτορείο ειδήσεων Ria Novosti.

«Ρωσική εισβολή» καταγγέλλει ο πρωθυπουργός της Ουκρανίας

Στο μεταξύ, να σταματήσει τις μετακινήσεις στρατιωτικών δυνάμεων στην περιοχή της Κριμαίας, καλεί τη Ρωσία η Ουκρανία. Ο ουκρανός πρωθυπουργός Αρσένι Γιάτσενιουκ διεμήνυσε ότι η χώρα του δεν θα ενδώσει στις ρωσικές «προκλήσεις στην Κριμαία και αρνείται να δώσει στρατιωτική απάντηση σε αυτές».

Ειδικότερα, ο Γιάτσενιουκ δήλωσε ότι η Ουκρανία αρνείται να απαντήσει «δια της στρατιωτικής ισχύος» στη ρωσική «πρόκληση» που είναι η ανάπτυξη ρώσων στρατιωτών στο έδαφος της αυτόνομης δημοκρατίας της Κριμαίας.

«Η αδικαιολόγητη παρουσία ρώσων στρατιωτών στην Κριμαία είναι μια πρόκληση» αλλά «οι απόπειρες προκειμένου η Ουκρανία να αντιδράσει δια της στρατιωτικής ισχύος απέτυχαν», δήλωσε ο πρωθυπουργός κατά την έναρξη του πρώτου υπουργικού συμβουλίου της νέας ουκρανικής κυβέρνησης που πραγματοποιείται με φόντο τις ρωσικές στρατιωτικές επιχειρήσεις στην Κριμαία.

Το Κίεβο καταγγέλλει «ρωσική ένοπλη εισβολή» στην Κριμαία, τη ρωσόφωνη χερσόνησο στο νότο της Ουκρανίας που μαστίζεται από αποσχιστικές τάσεις και όπου έχει τη βάση του ο ρωσικός στόλος της Μαύρης Θάλασσας.

Είχε προηγηθεί δήλωση του υπουργού Άμυνας της Ουκρανίας ότι το Κρεμλίνο μετέφερε επιπλέον 6.000 στρατιώτες.

ΗΠΑ: Πιθανή αποχή από τη σύνοδο των G-8

Ο πρόεδρος των Ηνωμένων Πολιτειών θα εξετάσει το θέμα της συμμετοχής του στη σύνοδο κορυφής της ομάδας των G-8 στο Σότσι της Ρωσίας, η οποία αναμένεται να διεξαχθεί το καλοκαίρι στο Σότσι, εάν η Μόσχα επέμβει στρατιωτικά στην Ουκρανία αναφέρει αμερικανός αξιωματούχος στο πρακτορείο Reuters.

Ανώτερος αμερικανός αξιωματούχος, μιλώντας στο Reuters υπό τον όρο της ανωνυμίας, δήλωσε ότι οι Ηνωμένες Πολιτείες είναι σε διαβουλεύσεις με τους ευρωπαίους εταίρους τους, σχετικά με τις πιθανές κυρώσεις που θα μπορούσαν να επιβληθούν από τη Ρωσία για το ενδεχόμενο στρατιωτικής παρέμβασης στην Ουκρανία.

Ο ίδιος αξιωματούχος δήλωσε επίσης ότι η αντίδραση των Ηνωμένων Πολιτειών θα μπορούσε επίσης να περιλαμβάνει και οικονομικά μέτρα όπως το πάγωμα των εμπορικών διαπραγματεύσεων για τους δασμούς θέμα που εκκρεμεί καθώς επίσης να υπάρξει αλλαγή στην στάση εμπιστοσύνης προς το ρωσικό νόμισμα.

Επίσης, σύμφωνα με το ειδησεογραφικό πρακτορείο, είπε ότι η Ουάσιγκτον έχει ενδείξεις για κινήσεις στρατευμάτων από και προς την περιοχή της Κριμαίας στην Ουκρανία, την Παρασκευή, αλλά τόσο ο αριθμός των στρατευμάτων όσο και οι προθέσεις αυτών των στρατιωτικών κινήσεων, παραμένουν ασαφείς.

Πηγές: ΑΜΠΕ, Reuters, Ναυτεμπορική

Η Ουκρανία υπό διάλυση με εντολή των ΗΠΑ-ΕΕ και όργανο την άνοδο της φασιστικής ακροδεξιάς. Του Δημήτρη Καζάκη

Η Ουκρανία υπό διάλυση με εντολή των ΗΠΑ-ΕΕ και όργανο την άνοδο της φασιστικής ακροδεξιάς. Του Δημήτρη Καζάκη

Αν θέλετε να μάθετε ποιος ενισχύει με κάθε τρόπο την άνοδο της φασιστικής και ναζιστικής ακροδεξιάς στην Ευρώπη, δεν έχετε παρά να κοιτάξετε το τι συμβαίνει αυτή την στιγμή στην Ουκρανία. Τόσο οι ΗΠΑ, όσο και η Γερμανία με την κάλυψη της Ευρωπαϊκής Ένωσης, χρηματοδότησαν αδρά την επανεμφάνιση στην Ουκρανία της 14ης μεραρχίας Waffen SS που είχε συγκροτηθεί κατά την διάρκεια της εισβολής των Γερμανών ναζί στην Σοβιετική Ένωση από Ουκρανούς ναζί εθνικιστές.


Αυτή η ορδή βαρβάρων που έμεινε στα ιστορικά χρονικά του 2ου παγκοσμίου πολέμου με την ονομασία Ουκρανικά SS, συμμετείχε σε μαζικές εκκαθαρίσεις άμαχου πληθυσμού, σε εκατοντάδες ολοκαυτώματα χωριών σαν το Δίστομο πρώτα και κύρια στην ίδια την Ουκρανία, αλλά και στην Λευκορωσία. Η αγριότητα με την οποία έδρασαν ξεπέρασε σε πολλές περιπτώσεις κι αυτήν των συντρόφων τους εκ Γερμανίας.


Γι’ αυτό άλλωστε και δικαίως καταδικάστηκε η δράση της όχι μόνο από τον κόκκινο στρατό και τους παρτιζάνους που δρούσαν στα μετόπισθεν των χιτλερικών, αλλά και από τους δυτικούς συμμάχους. Όποιος συλλαμβανόταν με διακριτικά αυτής της μονάδας στελνόταν απευθείας σε στρατοδικείο και αντιμετώπιζε το εκτελεστικό απόσπασμα για αποτρόπαια εγκλήματα εναντίον αμάχων.

Η προϊστορία της σημερινής αναμέτρησης

Αυτή η ορδή δεν ήταν η μόνη. Η Ουκρανική Γαλικία με κύρια πόλη το Λβόφ υπήρξε ιστορικά η ανατολική περιοχή του βασιλείου της Γαλικίας, το οποίο έως τον 1ο παγκόσμιο πόλεμο ήταν προσαρτημένο στην Αυστροουγγρική αυτοκρατορία. Η Αυστροουγγαρία είχε προσαρτήσει την Γαλικία κατά την διάρκεια του διαμελισμού του βασιλείου της Πολωνίας κατά τον 18ο αιώνα. Επειδή όμως στην περιοχή της Γαλικίας το καθεστώς εκμετάλλευσης και καταπίεσης υπήρξε σχετικά πιο ήπιο σε σύγκριση με το τσαρικό καθεστώς, πολλοί Πολωνοί μαζί με άλλες εθνικές και θρησκευτικές μειονότητες μετεγκαταστάθηκαν στην περιοχή προκειμένου να γλυτώσουν από τα τσαρικά πογκρόμ που γίνονταν σε τακτική βάση.

Οι οίκος των Αψβούργων της Αυστρίας επέτρεψε αυτήν μετεγκατάσταση στην προσαρτημένη Γαλικία κι έτσι η περιοχή έγινε ένα μεγάλο μίγμα διαφορετικών πληθυσμών από άποψη θρησκευτική, εθνολογική, γλωσσική, κοκ. Οι Πολωνοί εθνικιστές διεκδικούσαν την Γαλικία για λογαριασμός τους. Κι επειδή οι Αυστριακοί θέλησαν να αντισταθμίσουν την δράση τους ενίσχυσαν με κάθε τρόπο τον Ουκρανικό εθνικισμό ως αντίπαλο δέος. Έναν Ουκρανικό εθνικισμό με έντονη Γερμανική αναφορά. Πολύ γρήγορα η Γαλικία έγινε πεδίο αναμέτρησης του Πολωνικού και Ουκρανικού εθνικισμού με πληθυσμό να βιώνει εθνικιστικές εκκαθαρίσεις προκειμένου τα αντίπαλα στρατόπεδα να πετύχουν μια «καθαρότητα» κατά τα δικά τους εθνολογικά πρότυπα.

Στις 23 Ιουνίου 1917 ιδρύεται η Ουκρανία ως μέρος αρχικά της Ρωσικής Δημοκρατίας, όπου λίγους μήνες πριν, τον Φεβρουάριο, ο Ρωσικός λαός είχε ανατρέψει τον τσάρο. Μετά την ανατροπή της προσωρινής κυβέρνησης στην Πετρούπολη από τους μπολσεβίκους στις 7 Νοεμβρίου (25 Οκτωβρίου με το Ιουλιανό ημερολόγιο) του 1917 και το πέρασμα όλης της εξουσίας στα Σοβιέτ, δημοσιεύεται στις15 (2) Νοεμβρίου του ίδιου έτους η Διακήρυξη των δικαιωμάτων των Λαών της Ρωσίας, όπου αναγνωριζόταν «το δικαίωμα των λαών της Ρωσίας στην ελεύθερη αυτοδιάθεσή τους, έως του σημείου της απόσχισης και της δημιουργίας ενός ανεξάρτητου κράτους.» Λίγες ημέρες μετά, δηλαδή στις 20 (7) Νοεμβρίου, η Ουκρανική Κεντρική Ράντα με έδρα το Κίεβο ανακήρυσσε την Ουκρανική Λαϊκή Δημοκρατία.

Η Ουκρανία ιδρύεται σαν ανεξάρτητο κράτος

Στις 22 (9) Ιανουαρίου του 1918 η Ουκρανική Κεντρική Ράντα δημοσιεύει την Διακήρυξη της Ανεξαρτησίας της Ουκρανίας με βάση την οποία ιδρυόταν η Λαϊκή Δημοκρατία της Ουκρανίας με σοσιαλιστικές αναφορές και προτάγματα, αλλά με ευθέως εχθρική προς τους μπολσεβίκους. Με την συνθήκη του Μπρεστ-Λιτόφσκ, που υπογράφηκε ανάμεσα κυρίως στην Γερμανία και την σοβιετική Ρωσία στις 3 Μαρτίου 1918, η Ουκρανία περνά υπό τον έλεγχο της Γερμανικής αυτοκρατορίας. Για πρώτη φορά και με σκοπό να ενισχυθούν τα πιο ακραία εθνικιστικά στοιχεία στην Ουκρανία, η Γερμανία πιέζει την Αυστρία να παραδώσει την ανατολική Γαλικία στον έλεγχο των Ουκρανών εθνικιστών.

Με την άμεση βοήθεια των Γερμανών και Αυστριακών στις 24-26 Απριλίου 1918, ο Κοζάκος αταμάνος Παύλο Σκοροπάντσκι ανατρέπει την Κεντρική Ράντα και επιβάλει στυγνή δικτατορία. Η κρεμάλα και οι εκτελέσεις μπαίνουν στην ημερήσια διάταξη. Όλα τα παλιά προνόμια της αριστοκρατίας αποκαθίστανται. Παραστρατιωτικές ομάδες συγκροτούνται για να κάψουν τα χωριά που αντιστέκονται και να σκορπίσουν την τρομοκρατία στον πληθυσμό. Με την συνθηκολόγηση της Γερμανίας και της Αυστρίας, το καθεστώς Σκοροπάντσκι ανατρέπεται τον Δεκέμβριο του 1918.

Επανιδρύεται η Λαϊκή Δημοκρατία της Ουκρανίας με νέα Κεντρική Ράντα όπου γρήγορα επικράτησε ο Σίμον Πετλιούρα, ο οποίος βρήκε την ευκαιρία να επιβληθεί με την υποστήριξη των Γάλλων που αποβιβάστηκαν τον Νοέμβριο του 1918 στην Οδησσό για να καταλάβουν το κενό που άφηνε η συνθηκολόγηση των Γερμανών.
Η Ουκρανική Ράντα συμμετέχει στον επεμβατικό πόλεμο 19 χωρών εναντίον της σοβιετικής Ρωσίας, που διευθύνεται από την Αντάντ. Όμως οι απανωτές ήττες και η εντεινόμενη λαϊκής δυσαρέσκεια, οδηγούν την Ράντα – μετά από υπόδειξη της Γαλλίας και της Αγγλίας – να συνάψει συμμαχία με την Πολωνία του δικτάτορα Πιλδούσκι τον Απρίλιο του 1920 προκειμένου να συνεχιστεί ο πόλεμος εναντίον της σοβιετικής Ρωσίας.

Στις 18 Μαρτίου 1921 υπογράφεται η συμφωνία ειρήνης της Ρίγας ανάμεσα στην Πολωνία και την σοβιετική Ρωσία με βάση την οποία η Γαλικία, που είχε περάσει με την συνθήκη του Μπρεστ-Λιτόφσκ στην κυριότητα της Ουκρανίας, προσαρτάται στην πρώτη. Από τότε και μέχρι τον 2ο παγκόσμιο πόλεμο οι Πολωνοί εφάρμοσαν άγριες εκκαθαριστικές επιχειρήσεις εναντίον του ντόπιου πληθυσμού που αρνήθηκε να θεωρήσει τον εαυτό του Πολωνό, όπως επίσης και εναντίον όποιου αντιτάχθηκε στον διαμελισμό της περιοχής σε λατιφούντια υπέρ των Πολωνών αριστοκρατών.

Η εμφάνιση των ναζί εθνικιστών της Ουκρανίας

Στα 1929 φέρεται να ιδρύεται στην Ουκρανική Γαλικία η Οργάνωση Ουκρανών Εθνικιστών (ΟΟΕ), η οποία απαρτίζεται κυρίως από οπαδούς της ατομικής τρομοκρατίας και της παραστρατιωτικής δράσης. Η ιδεολογία τους κυμαινόταν από μια ακραία εθνικιστική φυλετική αντίληψη για την καθαρότητα του Ουκρανικού αίματος, έως ανοιχτά φασιστικές και ναζιστικές αντιλήψεις. Έως την έναρξη της εισβολής των Γερμανών ναζί εναντίον της ΕΣΣΔ στις 22 Ιουνίου του 1941, η συγκεκριμένη οργάνωση είχε επικεντρωθεί σε πογκρόμ εναντίον των Πολωνών, των Ρώσων, των Εβραίων και γενικά εναντίον οποιουδήποτε δεν είχε «καθαρό» αίμα Ουκρανού, αφενός και αφετέρου, σε ατομικές πράξεις τρομοκρατίας εναντίον του Πολωνικού κατεστημένου.

Στην προετοιμασία της ναζιστικής επίθεσης εναντίον της Πολωνίας, αλλά και κατά την διάρκειά της, η ΟΟΕ βοήθησε ιδιαίτερα με πράξεις δολιοφθοράς και απόπειρες δολοφονίας. Το γεγονός αυτό οικοδόμησε άριστες σχέσεις ανάμεσα στους Ουκρανούς εθνικιστές και τους Γερμανούς ναζί. Μάλιστα οι δεύτεροι για να εξασφαλίσουν την συνεργασία των δεύτερων, τους είχαν υποσχεθεί να παραδώσουν υπό την κυριαρχία τους ολόκληρη την υπό Πολωνική κατοχή Γαλικία. Κάτι όμως που δεν έγινε καθότι μεσολάβησε η συνθήκη Ρίμπεντροφ-Μόλοτοφ τον Σεπτέμβριο του 1939 με βάση την οποία αναγνωριζόταν από την ναζιστική Γερμανία η κυριαρχία της ΕΣΣΔ στην περιοχή της Γαλικίας που είχε προσαρτήσει η Πολωνία από την Ουκρανία το 1921.

Ωστόσο, η συνεργασία της ΟΟΕ δεν διακόπηκε με τους ναζί. Αντίθετα εντάθηκε καθώς χρησιμοποιήθηκε από τους ναζί ως Πέμπτη Φάλαγγα εναντίον των σοβιετικών στο έδαφος της Δυτικής Ουκρανίας. Κι επομένως όπως ήταν φυσικό με την ναζιστική εισβολή στην ΕΣΣΔ, η ΟΟΕ βρήκε την ευκαιρία να ανακηρύξει στις 30 Ιουνίου 1941 το Ουκρανικό Κράτος με έδρα το Λβοφ, πρωτεύουσα της Ουκρανικής Γαλικίας και επικεφαλής τον Στέπαν Μπαντέρα.

Αυτή η Πράξη Διακήρυξης αναφέρει ανάμεσα στα άλλα και τα εξής: «Το νεοσυσταθέν ουκρανικό κράτος θα συνεργαστεί στενά με την Εθνικοσοσιαλιστική Μεγάλη Γερμανία, υπό την ηγεσία του ηγέτη Αδόλφου Χίτλερ που διαμορφώνει μια νέα τάξη πραγμάτων στην Ευρώπη και τον κόσμο και βοηθά τον Ουκρανικό Λαό να απαλλαγεί από την κατοχή της Μόσχας. Ο Ουκρανικός Επαναστατικός Λαϊκός Στρατός, ο οποίος έχει συσταθεί στην ουκρανική γη, θα συνεχίσει να αγωνίζεται μαζί με την Συμμαχικό Γερμανικό Στρατό εναντίον της κατοχής από την Μόσχα για ένα κυρίαρχο και ενωμένο κράτος, όπως και για μια νέα τάξη πραγμάτων σε όλο τον κόσμο.»

Αν και το νέο Ουκρανικό Κράτος ήταν καθαρόαιμα ναζιστικό, οι Γερμανοί ναζί είχαν άλλα σχέδια για την Ουκρανία. Την ήθελαν σιτοβολώνα του Γερμανικού 4ου Ράιχ πλημμυρισμένη από Γερμανούς εποίκους. Κι επομένως δεν αναγνώρισαν το νεοσύστατο κράτος παρά μόνο όταν ήταν πλέον αργά γι’ αυτούς, το 1944 όταν ήταν πλέον σε άτακτη υποχώρηση μπροστά στον κόκκινο στρατό. Παρ’ όλα αυτά η ΟΟΕ λειτούργησε ως το πολιτικό λίκνο των Ουκρανικών SS και βοήθησε τα μέγιστα στην στρατολόγηση από τους Γερμανούς ναζί τακτικών και άτακτων τμημάτων εθελοντών που πολέμησαν στο πλευρό τους και διακρίθηκαν όσοι λίγες μονάδες των SS σε αγριότητες εναντίον των λαών της Ουκρανίας, της Λευκορωσίας, της Πολωνίας, της Τσεχίας, της Σλοβενίας και της Αυστρίας.

Τα υπολείμματα των μονάδων αυτών αφού μετονομάστηκαν σε 1η μεραρχία του Ουκρανικού Εθνικού Στρατού φρόντισαν να παραδοθούν στους αγγλοαμερικανούς στις 10 Μαΐου 1945. Οι Αμερικανοί φυγάδευσαν τόσο τους Ουκρανούς ναζί, αλλά και τους Γερμανούς ναζί αξιωματικούς της μεραρχίας και φρόντισαν να τους απαλλάξουν από τις αμέτρητες κατηγορίες για εγκλήματα πολέμου και κυρίως εναντίον των αμάχων στις περιοχές που έδρασαν. Με τον τρόπο αυτό ανέστησαν την παλιά ΟΟΕ και την χρησιμοποίησαν ως μέσο στρατολόγησης και εκπαίδευσης προβοκατόρων που συχνά στάλθηκαν για σαμποτάζ και υπονομευτική δράση στην σοβιετική Ουκρανία.

Η Ουκρανία μετά την διάλυση της ΕΣΣΔ

Όταν η ΕΣΣΔ διαλύθηκε και η Ουκρανία πέρασε στα χέρια της πρώην κομματικής ολιγαρχίας που εν μία νυχτί μετατράπηκαν σε «δημοκράτες» και μετέτρεψαν την χώρα σε δικό τους οικόπεδο. Κι όπως έγινε παντού στον πρώην υπαρκτό σοσιαλισμό, οι πρώην κομματικοί συνεργάστηκαν με τους παλιούς αντιφρονούντες πράκτορες της Δύσης προκειμένου να λεηλατήσουν όσο δεν έπαιρνε τις χώρες που κληρονομούσαν ελέω κομματικής απολυταρχίας. Έτσι έγινε και στην Ουκρανία, η οποία το 1993 εισήλθε στην τροχιά του ΔΝΤ για να καταρρεύσει ολοκληρωτικά η κοινωνική συνοχή της χώρας και η οικονομία της να συντριβεί.

Αρχιτέκτονας της καταστροφής ο Βίκτορ Γιουσένκο, πρώτος διοικητής της ανεξάρτητης κατά τα δυτικά πρότυπα νεοσύστατης κεντρικής τράπεζας της Ουκρανίας. Ο Γιούσενκο ως επικεφαλής της Κεντρικής Τράπεζας ήταν υπεύθυνος για την απορρύθμιση του εθνικού νομίσματος στο πλαίσιο της «θεραπείας σοκ» που επιβλήθηκε από το ΔΝΤ τον Οκτώβριος 1994. Το αποτέλεσμα; Η τιμή του ψωμιού αυξήθηκε εν μία νυκτί κατά 300%. Η τιμή της ηλεκτρικής ενέργειας εκτοξεύθηκε κατά 600%. Τα μέσα μαζικής μεταφοράς κατά 900%. Το βιοτικό επίπεδο καταρρακώθηκε. Οι μισθοί έως το 1998 υποχώρησαν κατά 75% σε σχέση με το 1991.

Τον Νοέμβριο του 1994, η Παγκόσμια Τράπεζα έστειλε διαπραγματευτές για να εξετάσουν την αναμόρφωση της γεωργίας της Ουκρανίας. Με την απελευθέρωση του εμπορίου (η οποία ήταν μέρος του οικονομικού πακέτου από το ΔΝΤ), τα πλεονάσματα σιτηρών από τις ΗΠΑ και η "επισιτιστική βοήθεια" λειτούργησαν ως ντάμπινγκ στην εγχώρια αγορά, συμβάλλοντας στην αποσταθεροποίηση μιας από τα μεγαλύτερες και πιο παραγωγικές οικονομίες του κόσμου σε σιτάρι, (π.χ. συγκρίσιμη με εκείνη των μεσοδυτικών πολιτειών των ΗΠΑ).

Μέχρι το 1998, η απελευθέρωση της αγοράς των σιτηρών είχε ως αποτέλεσμα τη μείωση της παραγωγής των σιτηρών κατά 45% σε σχέση με το επίπεδο του 1986-1990. Η κατάρρευση της κτηνοτροφικής παραγωγής, σε πουλερικά και γαλακτοκομικά προϊόντα ήταν ακόμη πιο δραματική.

Η σωρευτική μείωση του ΑΕΠ ως αποτέλεσμα του οικονομικού πακέτου και των «διαρθρωτικών μεταρρυθμίσεων» του ΔΝΤ ήταν πάνω από 60% την περίοδο1992-1995. Πρόκειται για πρόσκαιρες αναγκαίες θυσίες προκειμένου η Ουκρανία να αποκτήσει ένα μέλλον λαμπρό, έλεγαν και ξανάλεγαν τα στελέχη του ΔΝΤ. Ενώ την αποτυχία του «οικονομικού πακέτου» την χρέωναν, που αλλού, στους διεφθαρμένους πολιτικούς ηγέτες της Ουκρανίας.

Το 1999 μετά από αφόρητες πιέσεις της Ουάσινγκτον ο διοικητής της κεντρικής τράπεζας Γιουσένκο διορίζεται πρωθυπουργός της Ουκρανίας. Μετά το διορισμό του, ο Γιούσενκο έθεσε αμέσως σε κίνηση ένα ευρύτατο πρόγραμμα πτώχευσης των περισσοτέρων βιομηχανικών επιχειρήσεων της χώρας, υπό την αιγίδα του ΔΝΤ. Προσπάθησε επίσης να υπονομεύσει το διμερές εμπόριο πετρελαίου και φυσικού αερίου μεταξύ Ρωσίας και Ουκρανίας για λογαριασμό του ΔΝΤ, το οποίο είχε απαιτήσει ότι οι εν λόγω συναλλαγές να πραγματοποιούνται σε δολάρια ΗΠΑ και όχι με ανταλλαγή εμπορευμάτων.

Η καταστροφή της βιομηχανικής υποδομής της χώρας και των εμπορευματικών της ανταλλαγών με τον κύριο εμπορικό της εταίρο, την Ρωσία, οδήγησε στην κορύφωση της μαζικής μετανάστευσης του Ουκρανικού πληθυσμού, αλλά και να «διαφημιστεί» η Ουκρανία στην Δύση διαμέσου του πιο φημισμένου εξαγωγικού είδους της, τις Ουκρανέζες που κατά μυριάδες έπεφταν θύματα του εμπορίου λευκής σαρκός.

Ο Γιουσένκο πολύ σύντομα αντιμετώπισε δυσκολίες στο να παραμείνει πρωθυπουργός, μιας και οι πολιτικές γενικού ξεπουλήματος που εφάρμοζε κατ’ επιταγή της Δύσης, η απόλυτη διαφθορά που αντιπροσώπευε στον τρόπο διακυβέρνησης, αλλά και το πλήρες ξεχαρβάλωμα της χώρας που συνοδευόταν συχνά και με προκλήσεις προς την Ρωσία, έκαναν την λαϊκή οργή να διογκώνεται.

Έτσι οι εκλογές του 2004 ήταν κόλαφος γι’ αυτόν και την κλίκα του. Προκειμένου να παραμείνει στην εξουσία οργανώθηκε εκ μέρους των ΗΠΑ και της ΕΕ η λεγόμενη «πορτοκαλί επανάσταση». Η Μόσχα απάντησε με την άρση των επιδοτήσεων της για τις τιμές του φυσικού αερίου, αλλά η πορτοκαλί κυβέρνηση δεν μπορούσε να στηριχθεί στους δυτικούς συμμάχους της προκειμένου να βοηθήσουν ώστε να πληρώσει τις ανεβασμένες τιμές της αγοράς.

Το γεγονός αυτό μαζί με το ξεπούλημα της χώρας που γενικεύτηκε στοίχισε τελικά τις εκλογές στην πορτοκαλί κυβέρνησης. Τις προεδρικές εκλογές του 2010 τις κέρδισε ο Βίκτορ Γιανουκόβιτς, ένας τυπικός πολιτικός του διεφθαρμένου κατεστημένου, ο οποίος προκειμένου να διαχειριστεί την ογκούμενη λαϊκή οργή και την κατάρρευση της χώρας από τις ορέξεις της Δύσης, αναγκάστηκε να στραφεί ανατολικά προς την Ρωσία.

Οι ναζί στην υπηρεσία των ΗΠΑ και της ΕΕ

Στις 21 Νοεμβρίου 2013, η κυβέρνηση παραιτείται από την υπογραφή της συμφωνίας σύνδεσης που είχε προταθεί από την Ευρωπαϊκή Ένωση. Η αντιπολίτευση αντιδρά με διαδηλώσεις στο Κίεβο και στο δυτικό τμήμα της χώρας, οι οποίες παίρνουν γρήγορα μια εξεγερσιακή εμφάνιση. Ζητά έκκληση για πρόωρες προεδρικές και βουλευτικές εκλογές και αρνείται να σχηματίσει κυβέρνηση όταν προσεγγίζεται από τον Πρόεδρο Γιανουκόβιτς όταν ο πρωθυπουργός παραιτείται. Οι εκδηλώσεις αυτές βαφτίστηκαν Euromaidan, πριν Eurorevolution, από Radio Free Europe, το οποίο λειτουργεί από το Στέιτ Ντιπάρτμεντ.

Από πρώτη ματιά, η κίνηση φαίνεται να είναι μια προσπάθεια για να οργανωθεί μια δεύτερη «Πορτοκαλί Επανάσταση.» Όμως, την 1η Ιανουαρίου 2014, η δύναμη στο δρόμο αλλάζει χέρια. Το ναζιστικό κόμμα «Ελευθερία» διοργανώνει πυρσοφορία στο Κίεβο στη μνήμη του Stepan Bandera, του ναζί εθνικιστή ηγέτη ο οποίος συμμάχησε με τους Ναζί εναντίον των Σοβιετικών. Και τον οποίο ο λατρευτός της Δύσης Γιουσένκο θέλησε παραμονές της πτώσης του να χρίσει εθνικό ήρωα της Ουκρανίας, εισπράττοντας τις αντιδράσεις της μεγαλύτερης μερίδας των συμπατριωτών του, καθώς και πολλών εβραϊκών, πολωνικών και ρωσικών οργανώσεων. Στην πορεία συμμετείχαν πάνω από 15.000 ναζί με σβάστικες και σύμβολα των παλιών Ουκρανικών SS. Από τότε, η πρωτεύουσα έχει καλυφθεί με αντισημιτικά συνθήματα και η τρομοκρατία επικρατεί εναντίον όποιου θεωρείται «παρείσακτος» ή «φιλορώσος» από τους ναζί.

Η οργάνωση αυτή των ναζί έγινε με χρήματα από τις πρεσβείες των ΗΠΑ και της Γερμανίας κύρια, ενώ οργάνωσαν πρώτα την κατάληψη του Λβοφ προκειμένου να εξασφαλίσουν την ελεύθερη δίοδο με την Δύση για προμήθειες χρήματος, όπλων και κάθε λογής εφοδίων. Σήμερα στους δρόμους του Κιέβου αντιπαρατίθενται με την παραπαίουσα κυβέρνηση τα αναβιωμένα Ουκρανικά SS με εκπαίδευση, οπλισμό και χρήματα από Γερμανία, ΗΠΑ και Ευρωπαϊκή Ένωση. Οι προθέσεις των επιτελείων της «δημοκρατικής» Δύσης δεν είναι πια ένα απλό coup d’etat. Επιζητούν την ολοκληρωτική διάλυση της Ουκρανίας, το κομμάτιασμά της έτσι ώστε να μην μπορέσει ξανά ο λαός της να διαφύγει του ελέγχου της.

Ήδη στο Κίεβο και αλλού δρουν ένοπλες ομάδες ναζί και ειδικά εκπαιδευμένοι κομμάντος της Δύσης, βετεράνοι από τους «εμφυλίους» της Συρίας και της Λιβύης με σκοπό να μην επιτρέψουν στις δυνάμεις καταστολής της Ουκρανικής κυβέρνησης να πάρουν το πάνω χέρι. Κι έτσι οι δρόμοι βάφονται με αίμα αθώων. Από την άλλη η κυβέρνηση της Ουκρανίας φαίνεται ανίκανη να αντιμετωπίσει μια τέτοια κατάσταση που γρήγορα κλιμακώνεται σε ανοιχτή στρατιωτική επέμβαση με στήριξη έξωθεν.

Οι ένοπλες δυνάμεις της χώρας έχουν προ πολλού διαλυθεί από την προηγούμενη «πορτοκαλί επανάσταση» και τα «οικονομικά πακέτα» του ΔΝΤ, ώστε να μην είναι σε θέση τώρα να αντισταθούν στην ένοπλη διάλυση της χώρας. Αφήστε που πολλοί πρώην και νυν στρατιωτικοί έχουν ανακαλύψει ότι είναι άκρως επικερδές να πολεμάς από τις γραμμές των σύγχρονων Ουκρανικών SS.

Η απειλή στο «μαλακό υπογάστριο» της Ρωσίας

Με όλα αυτά η Ουκρανία τείνει να μετεξελιχθεί σε βασικό διάδρομο επίθεσης εναντίον της Ρωσίας. Η επικράτηση των ναζί στην Ουκρανία θα σημάνει όχι μόνο το τέλος της ίδιας της Ουκρανίας, αλλά και την απαρχή επιχειρήσεων ένοπλης διείσδυσης στην παραμεθόριο της Ρωσίας. Όπως ακριβώς συνηθίζουν να κάνουν οι ΗΠΑ στη Συρία, στο Ιράν και γενικά σε όποια χώρα σκοπεύουν να την τυλίξουν στις φλόγες ενός τεχνητού εμφυλίου. Μ’ αυτή την έννοια σήμερα στην Ουκρανία τόσο οι ναζί, όσο και τα μεγάλα αφεντικά τους σε Ουάσιγκτον, Βερολίνο και Βρυξέλλες πασχίζουν να πάρουν την ρεβάνς για την ήττα της στρατιάς του φον Πάουλους, η οποία τελικά δεν κατόρθωσε να αποκόψει την Ρωσία από τις ενεργειακές πηγές του Καυκάσου.

Πέρα από το γεγονός ότι αυτές οι εξελίξεις μυρίζουν από μακριά γενικευμένο πόλεμο, το ερώτημα είναι το εξής: πόσο απέχει η Ελλάδα από το να γευτεί κι αυτή την συνταγή της Ουκρανίας στο ίδιο το έδαφός της; Σε μια κατάσταση κατάρρευσης κοινωνικής και οικονομικής ανάλογης μ’ αυτήν της Ουκρανίας; Πόσο απέχει;


πηγή
RAMNOUSIA