Έρχεται η τρόικα

 

6 Ιουλίου 2014 Οικονομία

• 0

   

  Η ολοκλήρωση των προαπαιτούμενων αλλά και το πρόγραμμα 6.500 απολύσεων στο Δημόσιο μέχρι το τέλος του 2014 αναμένεται να συζητηθούν στις συναντήσεις που θα έχει η τρόικα με τους συναρμόδιους υπουργούς. Οι εκπρόσωποι των δανειστών θα φτάσουν πιθανότατα στην Αθήνα την Τρίτη 8 Ιουλίου.

Οι εκπρόσωποι των δανειστών θα ζητήσει αναλυτικά στοιχεία για τον αριθμό των δημοσίων υπαλλήλων, τη διαθεσιμότητα και τον απολογιστικό αριθμό των απολύσεων.

Την ίδια στιγμή, εκτός από την «μικρή ΔΕΗ», υπάρχουν και άλλα «αγκάθια» στα προαπαιτούμενα όπως είναι το νομοσχέδιο για τους αιγιαλούς και η χρηματοδότηση των κομμάτων.

Οι 6.500 απολύσεις θα προέλθουν ως εξής:

– Από την εκδίκαση των πειθαρχικών υποθέσεων. Γίνεται προσπάθεια επιτάχυνσης και το πρώτο εξάμηνο του 2014 οδηγήθηκαν στην έξοδο 500 επίορκοι.

– Από τους ελέγχους που διεξάγονται από το Σώμα Ελεγκτών Δημόσιας Διοίκησης για τον εντοπισμό υπαλλήλων που έχουν διοριστεί και εργάζονται με πλαστά πιστοποιητικά.

– Από τους ελέγχους που διεξάγονται για παράνομες μετατροπές συμβάσεων από ορισμένου σε αορίστου.

– Από όσους «διαθέσιμους» μετά τη λήξη του οκταμήνου δεν τοποθετηθούν σε νέες θέσεις.

– Από τη μείωση του προσωπικού σε «μεγάλα» Νομικά Πρόσωπα Ιδιωτικού Δικαίου.

- See more at: http://arouraios.gr/2014/07/erchetai-h-troika/#sthash.K2kjX5ff.dpuf

Μιχάλης Ιγνατίου: Γιατί η κυβέρνηση δεν τόλμησε να παρουσιάσει και τα οικόπεδα με πετρέλαια στο Αιγαίο

 

Ο έγκριτος δημοσιογράφος Μιχάλης Ιγνατίου κάνει μια σημαντική αποκάλυψη: ότι ο Αντώνης Σαμαράς και ο Ευάγγελος Βενιζέλος διαφωνούν για την ανακήρυξη της ΑΟΖ στο Αιγαίο. Γι'αυτό δεν τόλμησαν, λόγω της Τουρκίας, να παρουσιάσουν τα πετρέλαια του Αιγαίου, γράφει στο Εθνος.
Γράφει ο Μιχάλης Ιγνατίου:
Την περασμένη Τρίτη, η ελληνική κυβέρνηση έκανε ένα μεγάλο βήμα προς τη σωστή κατεύθυνση. Ξεπέρασε τις αδικαιολόγητες φοβίες της και παρουσίασε στο Λονδίνο το πρόγραμμα παραχωρήσεων για έρευνα υδρογονανθράκων στον θαλάσσιο χώρο της Δυτικής Ελλάδας και νότια της Κρήτης. Βέβαια, ο καθένας αντιλαμβάνεται ότι η Αθήνα άφησε έξω από τους σχεδιασμούς της το Αιγαίο και τις περιοχές που η Τουρκία χαρακτηρίζει «αμφισβητούμενες».

Η κυβέρνηση θα μπορούσε να κάνει και το άλμα, αλλά δεν τόλμησε. Ενώ τόνιζε πως στη διάρκεια της ελληνικής προεδρίας της ΕΕ θα εστιαζόταν στη «Θαλάσσια Πολιτική», το τέλος της (προεδρίας), την περασμένη Δευτέρα, ήταν απογοητευτικό, αφού δεν είχε το σθένος να προχωρήσει σε ανακήρυξη της Αποκλειστικής Οικονομικής Ζώνης (ΑΟΖ). Είναι ένα θέμα που δίχασε την κυβέρνηση, αφού ο πρωθυπουργός και ο υπουργός των Εξωτερικών έχουν διαφορετικές απόψεις, και στηρίζονται σε θέσεις συμβούλων που απέχουν... χιλιόμετρα.

Ομως είναι εξαιρετικά θετική η απόφαση να καλέσουν στην Αθήνα τον Σόλωνα Κασίνη, τον άνθρωπο που γνωρίζει τον τρόπο ανακήρυξης της ΑΟΖ στην Κύπρο και τις μεθόδους παραχώρησης των οικοπέδων της για έρευνες. Αλλωστε, η εμπειρία του από το νησί είναι εξαιρετικά σημαντική και ο επιστήμονας αυτός γνωρίζει στην πράξη πώς «γίνεται η δουλειά». Ηταν ηγετικό μέλος μίας ομάδας που έφερε σε πέρας τις οδηγίες του τότε Προέδρου της Κυπριακής Δημοκρατίας, Τάσσου Παπαδόπουλου. Μαζί με τον υπουργό Περιβάλλοντος, Ενέργειας και Κλιματικής Αλλαγής, Γιάννη Μανιάτη, θα μπορούσαν να κάνουν θαύματα, εάν ο πρωθυπουργός και ο υπουργός Εξωτερικών βαδίσουν με βάση τα δικαιώματα που παραχωρεί στις χώρες το Δίκαιο της Θάλασσας.

Η Κυπριακή Δημοκρατία βρίσκεται υπό την καθημερινή απειλή της κατοχικής δύναμης. Χιλιάδες στρατιώτες της Τουρκίας βρίσκονται στο νησί, εκατοντάδες άρματα μάχης στοχεύουν τις ελεύθερες περιοχές, ενώ η αεροπορία της μπορεί να φτάσει στην Κύπρο σε έξι λεπτά. Παρ' όλα αυτά η Λευκωσία προχώρησε στην ανακήρυξη της ΑΟΖ και δεν φοβήθηκε τον Αττίλα. Υπό τα δεδομένα αυτά, η στάση της Αθήνας είναι τουλάχιστον περίεργη. Ας ελπίσουμε ότι θα επιτραπεί στον κ. Κασίνη να υλοποιήσει το επιτυχημένο σχέδιο που εκπόνησε η ομάδα του για την Κύπρο.

Πηγή: http://www.iefimerida.gr/node/161987#ixzz36bg2h3gC

Ελληνισμός Ουκρανίας: Η Αθήνα να αναλάβει τις ευθύνες της

 

Δημήτρης Λιάτσος
 Στις δύσκολες ώρες που περνάει η ελληνική Διασπορά στην Ουκρανία, επιβάλλεται να έχει δίπλα της, ουσιαστικό αρωγό, την ελληνική κυβέρνηση. Η Αθήνα, επίσης, πρέπει να εκμεταλλευτεί τις μεγάλες οικονομικές ευκαιρίες που ανοίγονται στην Κριμαία, μακριά από την αποτυχημένη “λογική” των κυρώσεων.

Ελληνικές αποικίες στη Κριμαία (ιστορικός χάρτης του XIX αιώνα)

Πηγή: http://www.azovgreeks.com/

Οπως εξελίχθηκαν τα πράγματα, οι δικοί σας στην Αθήνα πρέπει να συνειδητοποιήσουν έγκαιρα πως η επανένωση της Κριμαίας με τη Ρωσία είναι πλέον τετελεσμένο ιστορικό γεγονός, και, ορμόμενοι από το εθνικό συμφέρον σας, μαζί με τη Λευκωσία, να επιδιώξετε τη διατήρηση και διεύρυνση των εμπορικών και οικονομικών σχέσεων μαζί μας. Η φράση ανήκει σε υψηλόβαθμο ρώσο αξιωματούχο που συνομιλούσε, φιλικά, με ανθρώπους της ελληνικής Διασποράς σε πρόσφατη ελληνορωσική εκδήλωση στη Μόσχα.
Πράγματι, αν παρακολουθήσει κανείς προσεκτικά την προσέγγιση των μεγάλων χωρών της Ε.Ε. (Γερμανία, Γαλλία, Ιταλία, κ.α.), πέρα από δημόσιους βερμπαλισμούς, δεν φαίνονται διατεθειμένες να συνεχίσουν τον αλόγιστο χορό των κυρώσεων κατά της Ρωσίας στο φόντο της κρίσης στην Ουκρανία, σε αντίθεση με την Ουάσιγκτον, η οποία πιέζει ολόκληρη την Ευρώπη προς αυτή τη κατεύθυνση.

Η Ελλάδα βέβαια, πέρα από τις -αρχικά- άστοχες κινήσεις (επίσκεψη Ε.Βενιζέλου στο Κίεβο, ματαίωση ταξιδιού της Ο.Κεφαλογιάννη στη Μόσχα, δύο φορές, μια το Μάρτιο μία τον Απρίλιο), από τις οποίες εισέπραξε ένα μήνυμα δυσφορίας που εξέπεμψε η Μόσχα, και, κάτω από την πίεση παραγόντων της αγοράς στην Αθήνα, επεχείρησε να "κρυφτεί" πίσω από τους μεγάλους της Ε.Ε. για να μη φανεί ο βαθμός πίεσης από την Ουάσιγκτον επί του θέματος.

Ωρες ευθύνης

Δύο είναι τα σοβαρά θέματα που πρέπει να δει κανείς στην Αθήνα, ενατενίζοντας από κει τον ανατολικό σλαβικό κόσμο, άλλως λεγόμενο "ρωσικό κόσμο".

1) Το στοιχείο της ομογένειας. Από τη μεγάλη ομογένεια στον ευρύτερο χώρο της πρώην Σοβιετικής Ενωσης, στις περιοχές του Αζόφ και την Κριμαία, ο αριθμός αυτών προσεγγίζει τις 200 χιλιάδες. Η πλειοψηφία είναι από τον Πόντο που μετά την πτώση του Βυζαντίου, βρέθηκαν να ζούν είτε στην οθωμανική είτε στη ρωσική αυτοκρατορία. Στη σύγχρονη εποχή την πιο μεγάλη πληθυσμιακή ομάδα αποτελούν οι ελληνόφωνοι (οι ρωμιοί), αλλά υπάρχει και ένα μικρό τμήμα τουρκόφωνων,(ουρούμ), όπως είναι στα τούρκικα οι ρωμιοί. Συχνά τους τελευταίους κάνουν το λάθος να τους συνυπολογίζουν μαζί με τους Τάταρους της Κριμαίας.

Διαβάστε επίσης:

Συνεδρίαση του Συντονιστικού Συμβουλίου των Ρώσων συμπατριωτών

Στις περιοχές που φλέγονται τις μέρες αυτές από την πυρκαγιά του εμφυλίου, στην Ανατολική Ουκρανία, ζούν έως και 150 χιλιάδες άνθρωποι με ελληνικές ρίζες. Στα δυτικά παράλια της Αζοφικής θάλασσας, στο Ντονιέτσκ, την Κωνσταντίνοβκα, κυρίως όμως στη Μαριούπολη αλλά και στην Οδησσό. Στην Κριμαία, οι πολιτογραφημένοι ανέρχονται στις 3.000 αλλά ντε-φάκτο στη Χερσόνησο ζούν γύρω στις 12.000 (οι περισσότεροι είναι τουρκόφωνο – ουρούμ). Σχεδόν όλοι τους μέσα στην Ουκρανία είναι ρωσόφωνοι, φιλορωσικά και αντιτουρκικά διακείμενοι!

Είναι άμεσα δεμένοι με το ποντιακό στοιχείο και τις οργανώσεις στις γειτονικές περιοχές της Νότιας Ρωσίας,το Κρασνοντάρ,τη Σταυρούπολη,το Ροστόφ. Μετά την ανατροπή του Γιαννουκόβιτς, και την κατάληψη της εξουσίας από τους εθνικιστές, στο Κίεβο, το δημοψήφισμα και την επανένωση της Κριμαίας με τη Ρωσία, υπήρξε ένα ρεύμα μετακόμισης ανθρώπων με ελληνικές ρίζες από το Αζόφ προς την Κριμαία.

-Σε παρακαλώ, αν θέλεις να μιλάμε στο τηλέφωνο, μη ρωτάς ονόματα και ποιός είναι με ποιόν, με είχε προειδοποιήσει στέλεχος του ελληνικού συλλόγου στη Μαριούπολη, δίνοντας καθαρά το μήνυμα ότι κάθε γραμμή από τη Μόσχα παρακολουθείται και "ο φόβος φυλάει τα έρμα...". Το τηλεφώνημα είχε γίνει λίγο μετά το Πάσχα και τότε ειπώθηκε ότι κάποιοι από τις περιοχές του Λουγκάνσκ και του Ντονμπάς δοκίμασαν να μετακομίσουν στη Κριμαία. Κυρίως όσοι είχαν προλάβει να αγοράσουν τα προηγούμενα χρόνια κάποιο οικόπεδο ή κτίσμα εκεί.

Μείζον το θέμα της βίζας

Οι πολίτες με ελληνικές ρίζες στη Κριμαία εκείνο που θέλουν από την ιστορική τους πατρίδα, την Ελλάδα, είναι να ασκήσει η κυβέρνηση την επιρροή της ώστε να μη βρεθούν σε "προξενική απομόνωση", να μη χάσουν το δικαίωμα χρήσης της βίζας ΣΕΝΓΚΕΝ ως αποτέλεσμα των κυρώσεων από την Ε.Ε. Ενα ουσιαστικό βήμα στήριξης των Ελλήνων στη Κριμαία θα ήταν -λένε- η προξενική υποστήριξη ακόμα και το άνοιγμα προξενείου εκεί ή τουλάχιστον η προξενική κάλυψη από το γειτονικό Νοβοροσίισκ.

Διαβάστε επίσης:

Σοβαρές ζημιές μετρά η ελληνική οικονομία από τις ευρωπαϊκές κυρώσεις στη Ρωσία

Ψήφο εμπιστοσύνης στον εσωτερικό τουρισμό δίνουν οι Ρώσοι

Πάντως, καλά πληροφορημένες πηγές στη Μόσχα, πιστοποιούν ότι ομάδα Ελλήνων εφοπλιστών εκδηλώνει τη θέληση να προβεί σε στρατηγικής σημασίας σχέσεις με τη Ρωσία και να συμμετάσχει σε μεγάλα έργα υποδομών στη Κριμαία. Οι εφοπλιστές και εταιρίες στους τομείς των κατασκευών μπορούν να πάρουν μέρος σε έργα μεταφορών αλλά και δημοσίων κατασκευών, κάνοντας χρήση και στελεχών της τοπικής διασποράς, δίνουν το μήνυμα στελέχη της τόσο στη Μόσχα όσο και στις περιοχές που ζούν μαζικά οι Ελληνες του Πόντου. Η Ρωσία έχει ανακοινώσει ότι την επόμενη πενταετία θα δαπανηθούν στην Κριμαία πάνω από 10 δις δολλάρια για έργα υποδομών, μεταφορών και ανοίγματος θαλασσίων διαδρομών.

Ταυτόχρονα, οι Ελληνες του Αζόφ, μέσα από το φόβο του πολέμου και των επιθέσεων των ουκρανών εθνικιστών, ζητούν τη συμπαράσταση των ελληνικών αρχών, το ύψωμα της φωνής υπεράσπισή τους, την απαίτηση να σταματήσει η ένοπλη επίθεση του Κιέβου, να πάψουν να αποκαλούν χιλιάδες πολίτες της περιοχής, "τρομοκράτες", οι οποίοι υπόκεινται σε "εκκαθαριστικές επιχειρήσεις".

Περισσότερα για της σχέσεις Ελλάδας-Ρωσίας

2) Η ελληνική οικονομία ήδη μετρά απώλειες από την κρίση στις σχέσεις μεταξύ Ρωσίας - Ουκρανίας. Οι κυρώσεις που επιβάλλουν στη Ρωσία οι ΗΠΑ και -κατά δεύτερο λόγο η Ε.Ε.- σε πολλές περιπτώσεις γυρίζουν μπούμερανγκ. Για παράδειγμα, οι μεταφορείς εμπορευμάτων και νωπών προϊόντων από την Ελλάδα, είναι υποχρεωμένοι να αποφεύγουν την Ουκρανία και να μπαίνουν στη Ρωσία μέσω Λευκορωσίας, με αποτέλεσμα να χάνουν από 2-5 μέρες στη διαδρομή με απώλειες και στο εμπόρευμα αλλά και με αύξηση των εξόδων μεταφοράς τους. Θυμίζουμε ότι οι ελληνικές μεταφορικές εταιρίες κάνουν το 11% της κίνησής τους με τη Ρωσία σε μόνιμη βάση, και το 20% σε περιοδική. Οι ελληνικές εταιρίες προμήθειας με ημινωπό ψάρι, λαυράκι, τσιπούρα, φαγκρί κ.α. καταλαμβάνουν το 35% της ρωσικής αγοράς. Το μερίδιο σε κονσέρβα ροδακίνου ανέρχεται στο 15% επί του συνόλου εισαγωγών της.

Πρόβλημα στον Τουρισμό

Στον τουρισμό τα νούμερα είναι γνωστά. Το 2013 σπάσαμε κάθε προηγούμενο ρεκόρ προσέλευσης ρώσων τουριστών. Μαζί με τους ουκρανούς ξεπέρασαν το 1,5 εκατομμύριο. Τα στατιστικά στοιχεία δείχνουν πως ένας μέσος ευρωπαίος αφήνει συνάλλαγμα 660 ευρώ στην Ελλάδα, όταν ο μέσος Ρώσος φτάνει κάπου στα 1070 ευρώ! Τι αναμένεται το 2014; Πτώση κατά 80% από την Ουκρανία, κάτι που είναι φυσικό με τις τραγικές εξελίξεις που υπάρχουν εκεί. Οι εκπρόσωποι μεγάλων ξενοδοχειακών μονάδων της Ελλάδας εξέφρασαν φόβους για πτώση στις κρατήσεις κατά 25%-30% από τη Ρωσία σε σχέση με το 2013 παρά τις φιλότιμες προσπάθειες του τουριστικού κόσμου της Ελλάδας και των αεροπορικών εταιριών να επιμείνουν με διευκολύνσεις.

Στο χώρο του τουρισμού, στη Ρωσία και την Ουκρανία, δραστηριοποιούνται δεκάδες γραφεία στα οποία μέτοχοι ή εργαζόμενοι είναι στελέχη του ποντιακού ελληνισμού. Εγινε ποτέ προσπάθεια συντονισμού και ουσιαστικής συνεργίας τόσων παραγόντων και παραμέτρων, ώστε σε συνθήκες κρίσης όπως η φετινή, να εισακουστούν οι θέσεις όλων για το σημαντικότατο αυτό κομμάτι της οικονομίας μας;

Ανεβαίνει το θερμόμετρο στα σύνορα Ουκρανίας-Ρωσίας

 

Ελένα Μελίχοβα, περιφέρεια Ροστόφ, ειδικά για τη RBTH 
Η κατάσταση στα ρωσο-ουκρανικά σύνορα οξύνθηκε, καθώς στρατεύματα του Κιέβου έβαλαν με βόμβες στα ρωσικά σύνορα. Για την ώρα σοβαρό πρόβλημα υπάρχει στα συνοριακά σημεία διέλευσης, απ' όπου μεγάλο κύμα προσφύγων από την Ανατολική Ουκρανια προσπαθεί να περάσει στη Ρωσία.

Πηγή: AP

Οι κάτοικοι των παραμεθόριων περιοχών της Ρωσίας είναι ανήσυχοι. Ύστερα από τα πυρά που δέχτηκε το τελωνείο του Νοβοσάχτινσκ, στο δρόμο μπορούσε να διακρίνει κανείς μια μεγάλη ουρά από αυτοκίνητα γεμάτα πακεταρισμένα πράγματα. Πολλοί από τους κατοίκους των παραμεθόριων ρωσικών συνοικισμών με τα νεύρα τεντωμένα εγκαταλείπουν τα σπίτια τους και κατευθύνονται προς το Ροστόφ και ακόμη πιο μακριά, στην περιοχή του Κρασνοντάρ.
Η κάτοικος του Νοβοσάχτινσκ, Νατάλια Πετσέναγια, αναφέρει χαρακτηριστικά: «Στείλαμε τα παιδιά στην πεθερά, και ευτυχώς που είναι τώρα περίοδος των διακοπών. Εγώ με τον σύζυγο επιστρέψαμε, καθώς αποφασίσαμε να πουλήσουμε το σπίτι μας. Οι τιμές όμως έχουν πέσει. Την ειρηνική περίοδο κόστιζε 60 χιλ. δολάρια, αλλά τώρα μας προσφέρουν 30 χιλ. Να σημειωθεί, ότι το σπίτι των γειτόνων μας το αγόρασαν Ουκρανοί. Ίσως να σταθούμε κι εμείς τυχεροί. Από την άλλη όμως, τι μπορούμε να αγοράσουμε σε αντικατάσταση; Τις μεγάλες πόλεις τα προβλήματα αυτά δεν τις έχουν αγγίξει και εκεί οι τιμές των ακινήτων είναι σταθερές».

Οι ντόπιοι τρόμαξαν ιδιαίτερα όταν στο σημείο ελέγχου στο Νοβοσάχτινσκ έπεσαν ουκρανικές οβίδες. Σύμφωνα με τα πρώτα στοιχεία, εκεί εξερράγη τουλάχιστον ένα βλήμα όλμου. Όπως ανέφερε στη RBTH ο Βασίλι Μαλάγεφ, επίσημος εκπρόσωπος της διεύθυνσης φύλαξης των συνόρων, της Ομοσπονδιακής Υπηρεσίας Ασφαλείας της Ρωσίας (FSB), τη στιγμή της έκρηξης στο τελωνείο βρισκόταν το προσωπικό που εκτελούσε τη βάρδια του, αλλά θύματα ή τραυματισμοί δεν υπήρξαν και οι υπάλληλοι μεταφέρθηκαν σε ασφαλές μέρος. Στη λωρίδα κυκλοφορίας επιβατικών αυτοκινήτων σχηματίστηκε ένας κρατήρας διαμέτρου περίπου ενάμιση μέτρου και βάθους πάνω από 30 εκατοστά. Στο σημείο ελέγχου είναι πιθανό να υπάρχουν και βλήματα που δεν έχουν εκραγεί. Επί τόπου μετέβησαν εκπρόσωποι της Ανακριτικής Επιτροπής της Ρωσίας και πυροτεχνουργοί.

Ο Μαλάγεφ δήλωσε ότι στη διάρκεια των ερευνών, από τη γειτονική ουκρανική περιοχή ακούγονταν πυροβολισμοί, πιθανότατα από πυροβόλα τεθωρακισμένων, καθώς και πολυβόλα μεγάλου διαμετρήματος. Για την ασφάλεια των συνοριακών φρουρών, μοιράστηκαν σε αυτούς κράνη και αλεξίσφαιρα γιλέκα. Από τη διεύθυνση του Νότιου τελωνειακού τομέα διευκρινίστηκε ότι από τα θραύσματα υπέστη ζημιές το κτίριο στάθμευσης όπου περνούν από τελωνειακό έλεγχο οι επιβάτες των λεωφορείων, καθώς και ένας από τους τερματικούς σταθμούς όπου πραγματοποιούνται οι διατυπώσεις των φορτηγών οχημάτων.

Φοβούνται και φεύγουν

Διαβάστε επίσης:

Ουκρανική επίθεση στα σύνορα με τη Ρωσία – Κινδύνεψαν ρώσοι ερευνητές

Ρωσικός Ερυθρός Σταυρός: 1.400.000 δολάρια για τους πρόσφυγες από τη νοτιοανατολική Ουκρανία

Ομπάμα – Μέρκελ: Η Μόσχα πρέπει να ασκήσει επιρροή στους «αυτονομιστές» της νοτιοανατολικής Ουκρανίας

Το ρωσικό σημείο ελέγχου στο Νοβοσάχτινσκ συνορεύει με το αντίστοιχο ουκρανικό Ντολζάνσκ. Ενάμιση χιλιόμετρο από τα σύνορα βρίσκεται η περιοχή αγροτικής εκμετάλλευσης Κομιντέρν. Οι κάτοικοί του έχουν γίνει ήδη δυο φορές αυτόπτες μάρτυρες τρομακτικών γεγονότων. Πανικός για την ώρα δεν υπάρχει, αλλά αρκετοί παραδέχονται ότι φοβούνται πολύ. Όταν στο τέλος Ιουνίου έφτασαν μέσα στο ρωσικό έδαφος θραύσματα βλημάτων, 80 άτομα εκκενώθηκαν στις πλησιέστερες εγκαταστάσεις του Υπουργείου Εκτάκτων Καταστάσεων. Τότε, στη διάρκεια μιας μάχης μεταξύ του ουκρανικού στρατού και των αυτονομιστών στο σημείο ελέγχου του Ντολζάνσκ τραυματίστηκε ένας υπάλληλος του ρωσικού τελωνείου ενώ υπέστησαν φθορές και μερικά κτίρια του τελωνείου.

Καθόλου ήσυχη δεν είναι η κατάσταση και σε άλλα συνοριακά φυλάκια. Στις 28 Ιουνίου στο Γκούκοβο μια οβίδα κατέστρεψε κτίριο του σημείου ελέγχου, ενώ άλλες δύο εξερράγησαν σε περιοχή με καλλιέργειες. Η υπηρεσία Τύπου της διεύθυνσης του Νότιου τελωνειακού τομέα αναφέρει ότι στο έδαφος της Ουκρανίας, σε άμεση εγγύτητα από τις τελωνειακές εγκαταστάσεις, ακούγονται εκρήξεις. Ωστόσο, στις 4 Ιουλίου, στις 10:00, η διεύθυνση πληροφόρησε ότι στην περιοχή ευθύνης της οι τελωνειακές αρχές λειτουργούν κανονικά.

Γενικά, η κατάσταση στα σύνορα παραμένει δύσκολη, καθώς στο ουκρανικό έδαφος και πάρα πολύ κοντά από τα τελωνειακά σημεία ελέγχου ακούγονται ανταλλαγές πυρών. Το προσωπικό του τελωνείου που βρέθηκε υπό τα πυρά το βράδυ της 3ης Ιουλίου, κατάφερε να επιστρέψει στις θέσεις εργασίας του. Αν και οι εγκαταστάσεις του τελωνείου έχουν υποστεί σημαντικές ζημιές.

Χιλιάδες Ουκρανοί πρόσφυγες

Σύμφωνα με τα στοιχεία του ρωσικού υπουργείου Εκτάκτων Καταστάσεων, το κύμα των Ουκρανών που εγκαταλείπουν τις εμπόλεμες περιοχές έχει ξεπεράσει ήδη τις 18 χιλιάδες. Βάσει των επίσημων στοιχείων της διοίκησης της περιφέρειας Ροστόφ, σε αυτή έχουν καταμετρηθεί περισσότεροι από 21 χιλιάδες ουκρανοί πρόσφυγες. Από τα σημαία προσωρινής εγκατάστασης, στη συνέχεια αυτοί προωθούνται και εγκαθίστανται σε ξενοδοχεία, παιδικές κατασκηνώσεις και αναπαυτήρια. Μερικούς από τους πρόσφυγες φιλοξενούν στα σπίτια τους κάτοικοι της περιοχής.

Για παράδειγμα, ο επιχειρηματίας του Ροστόφ, Ίγκορ Γκρέκοφ, παραχώρησε για τις ανάγκες Ουκρανών με τα παιδιά τους το προσωπικό του τριώροφο σπίτι. Αυτό έγινε στέγη για 41 άτομα, εκ των οποίων τα 29 είναι παιδιά. Ο ιδιοκτήτης κέντρου αναψυχής στην πόλη Τσιμλιάνσκ, Ντμίτρι Γιουσκόβσκι, αντί για παραθεριστές, φιλοξενεί σχεδόν 300 Ουκρανούς. Δεν τους παραχώρησε μόνο στέγη, αλλά ανέλαβε και τα έξοδα για τη συντήρησή τους. «Αυτό μου υπαγορεύει η συνείδησή μου. Είμαι ευτυχισμένος όταν τα παιδιά γελούν», αναφέρει ο Ντμίτρι.

Κίνδυνος ανθρωπιστικής καταστροφής στην Ουκρανία

Πολλοί Ουκρανοί πολίτες που διήλθαν τα σύνορα έχουν συγγενείς στη Ρωσία, στους οποίους και πηγαίνουν. Γι’ αυτό και δεν καταχωρούνται στα σημεία ελέγχου, ελπίζοντας ότι αργότερα θα επιστρέψουν στα σπίτια τους. Αυτοί μπορούν να θεωρηθούν ως επισκέπτες, οι οποίοι και σε καιρό ειρήνης έρχονταν στη Ρωσία. Αν και είναι σαφές, πως και αυτή η κατηγορία πολιτών φεύγει εξαιτίας του πολέμου. Επομένως, η επίσημη στατιστική των προσφύγων θα πρέπει να πολλαπλασιαστεί τουλάχιστον επί τρία, δηλώνει με βεβαιότητα ο Περιφερειάρχης του Ροστόφ, Βασίλι Γκόλουμπεφ.

Μεταξύ των προσφύγων υπάρχει και μια οικογένεια με 13 παιδία, η οποία μάλιστα περιμένει και το 14ο. Το αξιοσημείωτο είναι ότι τους φιλοξενούν ρώσοι συγγενείς τους, οι οποίοι είναι και αυτοί πολύτεκνοι. «Πήραμε μαζί μας τα πιο απαραίτητα», αναφέρει ο αρχηγός της οικογένειας, Αλεξάντρ. «Άλλωστε, που να πάμε; Στην Ουκρανία είναι πολύ επικίνδυνα, οι δρόμοι είναι κλειστοί, οι εχθροπραξίες δεν λενε να σταματήσουν. Αποφασίσαμε να μην διακινδυνεύσουμε και παρακαλέσαμε τους συγγενείς μας στη Ρωσία. Ευτυχώς που διαθέτουμε ένα μίνι βαν. Με αυτό διήλθαμε το ουκρανικό σημείο ελέγχου Ιζβάρινο και κατά τις 10:00 το βράδυ φτάσαμε στον προορισμό μας. Το τελωνείο δεν λειτουργούσε και αρχίσαμε να παρακαλούμε τους τελωνειακούς να μας αφήσουν. Είδαν πόσα παιδιά έχουμε και έδωσαν την άδεια».

Η Ρωσία Τώρα

Ρωσία-ΕΕ: Η ιστορία της μεγάλης δυσαρμονίας

 Φιόντορ Λουκιάνοφ, Gazeta.ru 

Οι σχέσεις Ρωσίας-ΕΕ φαίνεται πως βρίσκονται σε ιστορικό σταυροδρόμι. Ιδιαίτερα μετά τις εξελίξεις στην Ουκρανία, ο κίνδυνος να σταματήσει κάθε προσπάθεια για “παντρειά” ανάμεσα στις δυο πλευρές είναι οφθαλμοφανής. Και τα προβλήματα που θα προκληθούν, θα είναι τεράστια.

Γελοιγραφία του Νιγιάζ Καρίμ

Στη μεγάλη πολιτική, πάντα μπορεί να βρεθεί κάποιος συμβολισμός στις ημερομηνίες και στα γεγονότα. Η Ουκρανία, η Μολδαβία και η Γεωργία υπογράφουν τη συμφωνία σύνδεσης με την Ευρωπαϊκή Ένωση στις 27 Ιουνίου 2014.
Με μια μικρή διαφορά, σχεδόν ακριβώς την ίδια μέρα που 20 χρόνια πριν, στις 24 Ιουνίου 1994, ο πρόεδρος Μπορίς Γέλτσιν υπέγραψε με την ΕΕ τη Συμφωνία εταιρικής σχέσης και συνεργασίας, ένα έγγραφο, το οποίο αποτελεί μέχρι σήμερα τη νομική βάση των σχέσεων των δυο πλευρών.

Τότε θεωρούταν ότι πρόκειται για το ξεκίνημα της μεγάλης ευρωπαϊκής πορείας της Ρωσίας, αν όχι της ένταξης στην ΕΕ, τουλάχιστον της στενής προσέγγισης και της ένταξης στον κοινό χώρο των κανόνων, αξιών κλπ. Ήταν μάλλον η στιγμή των πιο καθαρών -και μη κλονισμένων ακόμη- ελπίδων. Γιατί όλα πήγαν στραβά και ποιος φταίει γι’ αυτό, είναι κάτι για το οποίο έχουν ειπωθεί και γραφεί μέχρι σήμερα πάρα πολλά. Μπορούμε πάντως, να πούμε τα εξής:

1. Ο κόσμος έδειξε ότι είναι πολύ πιο περίπλοκος από ό,τι θεωρείτο όσο διαρκούσε το κύμα αισιοδοξίας που είχε δημιουργηθεί στον απόηχο της νίκης της Δύσης στον Ψυχρό πόλεμο.

2. Η Ρωσία και η ΕΕ, αν και βάσει όλων των αντικειμενικών χαρακτηριστικών τους αλληλοσυμπληρώνονται ιδανικά, βρίσκονταν πάντα σε κατάσταση δυσαρμονίας που δεν επέτρεπε να επιτευχθεί μια βιώσιμη εταιρική σχέση.

Πριν από 20 χρόνια, όταν οι διαθέσεις ήταν πιο ευνοϊκές, η Ευρώπη βαυκαλιζόταν στις «δάφνες» της από την κατάρρευση της ΕΣΣΔ, και έβλεπε τις νέες δυνατότητες που ανοίγονταν γι' αυτήν στις νέες χώρες που δημιουργήθηκαν. Πολύ περισσότερο, ένοιωθε ικανοποιημένη διότι στο εξής δεν θα κατανάλωνε χρόνο, έξοδα και δυνάμεις για την αντιμετώπιση μιας απειλής. Η Ρωσία και τότε ήταν μεν σημαντική, αλλά και ιδιαίτερα περίπλοκη: Οξεία κοινωνική και οικονομική κρίση, νομική σύγχυση στα όρια του χάους, υψηλοί κίνδυνοι για τις επενδύσεις κλπ.

Ευρωπαϊκή μονομέρεια

Ολα αυτά εμπόδιζαν να γίνει αντιληπτό ότι πραγματική ανασυγκρότηση της Ευρώπης, χωρίς ισορροπημένες σχέσεις με τη Ρωσία, είναι αδύνατη. Αντ’ αυτού, οι προτεραιότητες τέθηκαν ανάποδα. Πρώτα η διεύρυνση στις γειτονικές χώρες, και η ένωση της Ευρώπης με το κεντρικό και ανατολικό τμήμα, και δευτερευόντως η δημιουργία ουσιαστικού πλαισίου σχέσεων με τη Μόσχα.

Μπορούσε η ΕΕ να κινηθεί σε διαφορετική κατεύθυνση, με δεδομένες τις απόψεις που τη διέπουν; Πιθανόν ναι, αν η Ρωσία αντιμετωπιζόταν ως κάτι πολύ ιδιαίτερο. Από τεχνοκρατικής απόψεως, η Ρωσία βρισκόταν στην ίδια θέση με τις μετα-κομμουνιστικές χώρες, υποψήφιες για την ΕΕ, παρότι δεν είχε ποτέ ελπίδες να καταλάβει μια τέτοια θέση. Στην πραγματικότητα, ουδέποτε η Ευρώπη φρόντισε να οικοδομήσει μια συμφωνία αρχών συνεργασίας με τη Ρωσία, αλλά το μόνο που έπραττε ήταν να θέτει όρους, βάσει των οποίων η Ρωσία θα έπρεπε να προσαρμοστεί στα ευρωπαϊκά πλαίσια. Παράλληλα, η συντριπτική πλειοψηφία των Ευρωπαίων πολιτικών ήταν πεπεισμένη ότι η Ρωσία ουδέποτε θα γίνει μέλος της «ευρωπαϊκής οικογένειας». Υπήρχε πάντα ένας διαχωρισμός, όχι μόνο γεωπολιτικά, αλλά και από ιστορική και πολιτιστική άποψη.

Τέλος εποχής;

Η εξωτερική πολιτική του Κρεμλίνου μετά την ουκρανική κρίση

Ο Πούτιν δεν αποδέχθηκε ποτέ πλήρως την άποψη ότι η Ρωσία θα πρέπει να είναι το «καλό παιδί», που θα πρέπει να προσαρμόζεται σε ό,τι του λένε. Ετσι, πρότεινε αρκετές φορές συμφωνίες για τη σύγκλιση των συμφερόντων. Ξεκινώντας από την πρωτοποριακή ιδέα των αρχών της δεκαετίας του 2000 της «ανταλλαγής των χρεών με επενδύσεις» και φτάνοντας στη θεωρία μιας νέας εκβιομηχάνισης, την οποία διατύπωσε ως πρωθυπουργός επί προεδρίας Μεντβέντιεφ. Το βασικό σχήμα, στο οποίο ο ρώσος ηγέτης επέστρεφε επανειλημμένα, ήταν η «ανταλλαγή περιουσιακών στοιχείων»: Ρωσικές πρώτες ύλες με αντάλλαγμα τις ευρωπαϊκές τεχνολογίες, όχι όμως σε επίπεδο πρωτόγονης ανταλλαγής, αλλά με συστημική συγχώνευση των κλάδων. Κάτι σαν την Ευρωπαϊκή κοινότητα άνθρακα και χάλυβα, που αποτέλεσε το ξεκίνημα της ΕΕ το 1951.

Θεωρείται ότι το κύριο εμπόδιο ήταν ασυμβατότητα σε αξιακό επίπεδο. Προηγουμένως, το επισήμαιναν κάποιοι από την Ευρώπη, και η Ρωσία το αμφισβητούσε, σημειώνοντας ότι δεν είναι χειρότερη από τους άλλους, απλώς δεν έχει φτάσει στο επιθυμητό επίπεδο. Τώρα οι ρόλοι άλλαξαν, και στην υπεροχή των αξιών της επιμένει η ίδια η Μόσχα.

Ωστόσο, πολύ πιο σημαντική είναι μια άλλη ασυμφωνία. Η ΕΕ είναι ένα σύστημα θεσμών, το οποίο συνδέει πολύ διαφορετικά μεταξύ τους και διαφορετικού διαμετρήματος κράτη, σε μια ενιαία κοινότητα. Στη σύγχρονη Ρωσία ισχύει το εντελώς  αντίθετο: Υπάρχει ένα εντελώς κεντρικό σύστημα διοίκησης, του οποίου ο βασικός διαχειριστής δεν έχει ιδιαίτερη εμπιστοσύνη στους επιμέρους θεσμούς. Οι στενές σχέσεις του Βλαντίμιρ Πούτιν με τους Γκέρχαρντ Σρέντερ, Σίλβιο Μπερλουσκόνι και Ζακ Σιράκ, γέννησαν την αίσθηση ότι είναι πιθανή η μετάβαση σε ένα ποιοτικά διαφορετικό επίπεδο. Αυτό όμως δεν συνέβη.

Ερχονται δύσκολοι καιροί

Για να είμαστε δίκαιοι, τα χρόνια που η Ρωσία ήταν περισσότερο έτοιμη για στενότερες σχέσεις με την ΕΕ, η ίδια Ένωση -με την αλλαγή του αιώνα- άρχισε να βυθίζεται στην κρίση. Αυτό προκάλεσε θεσμικά προβλήματα, ταχεία απώλεια της εσωτερικής ισορροπίας, και μεγάλης κλίμακας αλλαγές, αν και όχι και τόσο μελετημένες. Τότε λοιπόν άρχισε ο φαύλος κύκλος. Τα αιτήματα της Ρωσίας μεγάλωναν στο μέτρο που η ίδια ισχυροποιείτο. Στο μεταξύ, η ΕΕ, η οποία έτρεχε για να αντιμετωπίσει τις εσωτερικές ανωμαλίες που επέφερε η επέκτασής της, ασκούσε εντονότερη πίεση για συμμόρφωση των πάντων στους κανόνες της. Αυτό προκάλεσε πλέον έναν φανερό ανταγωνισμό, αποθέωση του οποίου κατέστη η Ουκρανία.

Τη Ρωσία και την ΕΕ αναμένουν δύσκολοι καιροί. Η Κριμαία επέφερε στις σχέσεις τους οξεία ανισορροπία. Βέβαια, όπως βλέπουμε σήμερα, τα οικονομικά συμφέροντα των ευρωπαϊκών χωρών, αποτελούν ένα ισχυρό περιοριστικό στοιχείο για οποιαδήποτε αντιρωσική εκστρατεία. Είναι ενδεικτικό ότι, ενώ η Ευρωπαϊκή Επιτροπή διακηρύσσει την ανάγκη να διακοπεί το πρόγραμμα του αγωγού μεταφοράς φυσικού αερίου, South Stream, η Αυστρία υπογράφει με τη Gazprom συμφωνία κατασκευής του.

Δεν θα πρέπει όμως να θεωρείται για πάντα ότι το οικονομικό συμφέρον των Ευρωπαίων θα αποτελέσει αξιόπιστη εγγύηση για τη διατήρηση των σχέσεων με τη Μόσχα. Η Ευρώπη σήμερα ανησυχεί για την επιβίωσή της. Και η εσωτερική διχόνοια που προκλήθηκε λόγω του θέματος της Ρωσίας, θα μετατραπεί σε σοβαρό κίνδυνο, ιδιαιτέρως εξαιτίας των απωλειών που θα υποστεί η ΕΕ εφόσον χειροτερεύσουν οι σχέσεις της με τη Μόσχα. Τι είναι λιγότερο επικίνδυνο να θυσιάσει η ΕΕ, αυτό θα το αποφασίσει στην πορεία των εξελίξεων.

Ο Φιόντορ Λουκιάνοφ είναι επικεφαλής του προεδρείου του Συμβουλίου Εξωτερικής και Αμυντικής Πολιτικής της Ρωσίας

Πηγή: Η Ρωσία Τώρα

ΜΥΘΙΣΤΟΡΗΜΑΤΙΚΟΣ ΗΡΩΑΣ Η ΠΡΑΚΤΟΡΑΣ Ο ΣΤΡΑΤΙΩΤΙΚΟΣ ΗΓΕΤΗΣ ΤΩΝ ΡΩΣΟΦΩΝΩΝ

ΠΟΙΟΣ ΕΙΝΑΙ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΑ Ο ΣΤΡΑΤΙΩΤΙΚΟΣ ΑΡΧΗΓΟΣ ΤΩΝ ΡΩΣΟΦΩΝΩΝ ;

• 1
• 1

ΡΟΜΑΝΤΙΚΟΣ ΥΠΕΡΑΣΠΙΣΤΗΣ ΤΩΝ ΟΡΘΟΔΟΞΩΝ ΣΛΑΒΩΝ  Η  ΕΝΤΕΤΑΛΜΕΝΟΣ ΠΡΑΚΤΟΡΑΣ ΤΗΣ ΡΩΣΙΑΣ;

Δ Πορφύρης/ Π Σταφυλά

Ο αρχηγός των δυνάμεων εθνικής άμυνας της Λαικής Δημοκρατίας του Slavyansk, Igor Strelkov εγκατέλειψε την πόλη που είχε κυκλωθεί από τον Ουκρανικό στρατό. Μέχρι χθες το βράδυ που απεύθυνε δραματικές εκκλήσεις για βοήθεια από τη Ρωσία, υποστήριζε ότι θα παραμείνει στις θέσεις του μαχόμενος έως τέλους.

Ο πολιτικός τοπικός ρωσόφωνος ηγέτης Pavel Goubarev εξέδωσε ανακοίνωση σύμφωνα με την οποία ο “Igor Strelkov πήρε την απόφαση να εγκαταλείψει το Σλαβιάνσκ. Αυτό έγινε μέσα στη νύχτα. Κατευθύνθηκαν προς την κατεύθυνση του Kramatorsk, προφανώς για να πάνε προς Gorlovka ή Donetsk”.

Σήμερα το πρωί 05/07/14,  τα ρωσικά μέσα αναμεταδίδουν ότι σύμφωνα με ανακοίνωση της πολιτικής ηγεσίας του Σλαβιάνσκ ” οι μαχητές της αυτοάμυνας υποχρεώθηκαν σε φυγή”. (RT)

Το κανάλι 1 μεταδίδει “ότι οι ομάδες περικυκλώθηκαν και ότι τεθωρακισμένα εισέβαλαν στην πόλη και άρχισαν μάχες στους δρομους. Τότε οι μονάδες της άμυνας πήραν την απόφαση να εγκαταλείψουν”. Το κανάλι    Rossiya 24 επίσης επιβεβαιώνει  την είδηση.

Μέχρι το τέλος Απριλίου, οι Μυστικές Υπηρεσίες των Ουκρανών δεν είχαν από τον Igor Strelkov παρά ένα πορτραίτο-ρομπότ.  Ο μυστηριώδης συνταγματάρχης  σύμφωνα με διάφορες δυτικές πηγές ονομάζεται Igor Girkine και είναι υψηλός αξιωματούχος των ρωσικών μυστικών υπηρεσιών GRU. Θεωρείται ο κύριος υπεύθυνος της ένοπλης αντίστασης των ρωσόφωνων της Ανατολικής Ουκρανίας. Η πρώτη του δημόσια εμφάνιση όπου και φωτογραφήθηκε έγινε στο Σλαβιάνσκ το τελευταίο σαββατοκκύριακο του Απριλίου (Le Figaro). Η χθεσινή έκδοση του Wall Street Journal επίσης δημοσιεύει την είδηση ότι είναι ρώσος υπήκοος.

Το γαλλικό mediapart αναφέρει ότι πρόκειται για ρώσο πολίτη που έχει στο ενεργητικό του στρατιωτικές αποστολές   στις εσχατιές του ρωσικού κόσμου και της ορθοδοξίας. Έχει συμμετάσχει σε 4 πολέμους :  Μολδαβία στο πλευρό των Ρώσων  της Transnistrie,  Βοσνία με τους Σέρβους, στους 2 πολέμους της Τσετσενίας. Κάποιοι θεωρούν ότι συμμετείχε και στην προσάρτηση της Κριμαίας. Έφθασε στο Donbass προερχόμενος από την Ρωσία. Σύμφωνα με τις μυστικές υπηρεσίες της Ουκρανίας πέρασε τα σύνορα στις 12 Απριλίου. Έκανε κάλεσμα τηλεοπτικό που άγγιξε τους ρωσόφωνους Ουκρανούς.  Σε 48 ώρες 1 εκατομμύριο  ρωσόφωνοι της περιοχής είδαν το βίντεο  στο YouTube.

Τότε δήλωνε: « Ένας μήνας πέρασε από τότε που εμείς μια μικρή ομάδα εθελοντών από τη Ρωσία και την Ουκρανία ακούσαμε τη κλήση για βοήθεια των ηγετών σας και να είμαστε εδώ απέναντί σας στη μάχη κατά ολόκληρου του ουκρανικού στρατού.». « Αυτόν τον τελευταίο μήνα ακούσαμε πολλές φορές αυτές τις απελπισμένες κλήσεις: Δώστε μας όπλα! Δώστε μας όπλα για να μπορέσουμε να πολεμήσουμε για την ελευθερία ! Τα όπλα είναι ήδη εδώ. Βρίσκονται στα μετόπισθεν της μάχης στην παγιδευμένη πόλη του Slaviansk. Αυτά είναι εδώ!»

Οι δυτικοί τον κατηγορούν ότι είναι υπεύθυνος για το άρθρο στο Σύνταγμα της αυτόνομης Δημοκρατίας του Donetsk που προβλέπει το θρήσκευμα. Η νεοσύστατη δημοκρατία θα έχει ως θρησκεία την ορθόδοξη πίστη που θα τελεί υπό τη δικαιοδοσία του Πατριαρχείου της Μόσχας και όχι των υπολοίπων ορθόδοξων αυτόνομων εκκλησιών της Ουκρανίας που άλλες υπάγονται στο Βατικανό και άλλες στο μη αναγνωρισμένο Πατριαρχείο του Κιέβου.

Όλο αυτό το κρίσιμο διάστημα τα μεγάλα επίσημα ρωσικά ειδησεογραφικά απέφευγαν τις αναφορές στον Στερλκόβ. Κάποιοι θεωρούν ότι ο Πούτιν φοβάται το σκάνδαλο μετά την επιστροφή του συνταγματάρχη στη Ρωσία. Ο Boris Nemtsov πρόσωπο ισχυρό της ρωσικής αντιπολίτευσης δηλώνει βέβαιος για την ήττα του συνταγματάρχη και την επιστροφή του στη Ρωσία:

” Αργά ή γρήγορα ο Strelkov θα υποχρεωθεί να γυρίσει στη Ρωσία. Οι μαχητές του σίγουρα θα έχουν συνειδητοποιήσει ότι ο Πούτιν τους πρόδωσε. Το Κρεμλίνο όχι μόνο δεν προσάρτησε το Donbass στη Ρωσία αλλά ούτε  έστειλε μια στρατιωτική δύναμη. “

Σε συνέντευξή του στην komsolmoskaya Pravda που μεταφράστηκε ατα γαλλικά από το courrier de la russie o μυστηριώδης συνταγματάρχης είχε δηλώσει:

“O οπλισμός μας παραχωρήθηκε από τους ουκρανούς στρατιωτικούς και αστυνομικούς . Eίναι σαφές ότ δεν έχουμε λάβει στρατιωτική βοήθεια από τη Ρωσία. Το     καθεστώς της Ουκρανίας που έχει διακόψει κάθε ρωσόφωνο τηλεοπτικό κανάλι , διαχειρίζεται όλην την ενημέρωση. Πρόκειται για μαζική προπαγάνδα του πληθυσμού. Οι μη ρωσόφωνοι Ουκρανοί έχουν αρχίσει να πιστεύουν ότι εδώ πολεμούν μισθοφόροι. Δεν είναι αλήθεια. Ο λαός του Donetsk δεν στηρίζει τη χούντα του Κιέβου”

Η Ιστορία θα δείξει τον πραγματικό ρόλο του ρώσου στρατιωτικού. Λειτουργεί εθελοντικά ως ρομαντικός ορθόδοξος σλάβος πατριώτης εκμεταλλευόμενος την στρατιωτική του εμπειρία ή τελεί μέσα στα πλαίσια ενός απόκρυφου σχεδίου των ρωσικών μυστικών υπηρεσιών που κανείς δεν γνωρίζει το σενάριο;

dimpenews.com

ΤΟ ΞΕΠΟΥΛΗΜΑ ΤΗΣ «ΜΙΚΡΗΣ» Δ.Ε.Η

5 Ιουλίου 2014

 

Για πολλά θέματα που έχουν σχέση με πούλημα , ξεπούλημα και ιδιωτικοποιήσεις, θα έχετε δει πως δεν ασχολούμαι. Όχι επειδή δεν με ενδιαφέρουν, ή επειδή δεν τα γνωρίζω , αλλά …

• 2
• 1

Γράφει ο Ιωάννης Λαμπρόπουλος

επειδή δεν έχουν και μεγάλη σημασία για την  καθημερινότητα των Ελλήνων, αλλά  και επειδή γνωρίζω πως στο τέλος , όλοι τους με αυτά που κάνουν, θα περιφέρονται γύρω από μία «τρύπα στο νερό»  όπως θα γίνει και με τον Αστέρα της Βουλιαγμένης  και με το Ελληνικό.

Το ρεύμα όμως ως δημόσιο αγαθό αφορά όλους τους Έλληνες και η ΔΕΗ είναι από τα σημαντικά περιουσιακά στοιχεία των Ελλήνων, γι’ αυτό θα πω …δυό λόγια.

Όλες οι προσπάθειες για την ιδιωτικοποίηση νερού και ενέργειας, δεν γίνονται για το χρήμα,  αλλα΄ για τον έλεγχο της Ελλάδος  και θέλουν να έχουν τον πλήρη έλεγχο, όλων των ζωτικών πηγών. Αυτό θα γινόταν φανερό αν και σε αυτή την ιδιωτικοποίηση υπήρχε Ρωσική προσφορά.

Δεν υπήρχε καμία περίπτωση να πάει η ΔΕΗ  στους Ρώσους, ας έδιναν και τα τριπλάσια. ΔΕΝ ΤΟΥΣ ΕΝΔΙΑΦΕΡΕΙ ΛΟΙΠΟΝ ΤΟ ΧΡΗΜΑ.

Τους ενδιαφέρει ο έλεγχος, αλλά  παράλληλα δεν θέλουν και μεγάλες αντιδράσεις γιατί αν φοβούνται κάτι , αυτό είναι η ΛΑΪΚΗ  ΟΡΓΗ.  Θέλουν πολλές, μικρές και διαφορετικές αντιδράσεις. Και ο λόγος είναι,  διότι με αυτό τον τρόπο  δεν ενημερώνουν, αλλά  μπερδεύουν τον κόσμο.

Το ζητούμενο λοιπόν δεν είναι να «κονομήσουν» κάποιοι,  αλλά ο έλεγχος του ανθρώπου. Όλο τον πλούτο της γής τον ελέγχουν και τον διαχειρίζονται δύο μεγάλα  «ΛΟΜΠΥ» που μοιράζουν την «πίτα» όπου και όπως θέλουν.

Αν κάποιος επιχειρήσει να μπεί «σφήνα», τρώει τα μούτρα του γιατί τον πετάει έχω το σύστημα. Γι’ αυτό και οι «καημένοι» οι Ρώσοι δεν μπορούν να πάρουν τίποτα από τις Ελληνικές  «αποκρατικοποιήσεις» παρόλο που δίνουν τις ΚΑΛΥΤΕΡΕΣ ΠΡΟΣΦΟΡΕΣ.

Τώρα η προσπάθεια τους  γίνεται για τον έλεγχο της  ΗΛΕΚΤΡΙΚΗΣ  ΕΝΕΡΓΕΙΑΣ.  Και το ΣΎΣΤΗΜΑ τους έχει επιστρατεύσει όλους. Κυβέρνηση, «αντιπολίτευση»,  «συνδικαλιστές» «επενδυτές»,  δημοσιογράφους  για να «μπερδέψουν» ουσιαστικά  την ΚΟΙΝΗ ΓΝΩΜΗ  με τις πολλές και διαφορετικές, αλλά…… χαμηλών τόνων αντιδράσεις.  

Οι ΑΝΤΙΔΡΑΣΕΙΣ  βέβαια δεν πρέπει να είναι έντονες,  αλλά παράλληλα πρέπει  και  να μας πείσουν, πως όλοι από την πλευρά τους,  αγωνίζονται για το «συμφέρον» μας.

Πρόκειται για το απίθανο «τρελοκομείο» στη χώρα που ανθίζει η «φαιδρά πορτοκαλέα». Και όσο σε αυτή τη χώρα Η ΣΟΒΑΡΟΤΗΤΑ και η ΛΟΓΙΚΗ  του ΔΗΜΟΣΙΟΥ ΛΟΓΟΥ  θα εξαντλείται στο επίπεδο των σημερινών πολιτικών και των δημοσιογράφων τύπου «Χατζηνικολάου»,  τόσο θα πηγαίνουν όλα  από το κακό στο χειρότερο.

Θέλω λοιπόν  να ΕΠΙΣΗΜΑΝΩ κάποια στοιχεία, που δεν τα έχει αναφέρει  κανείς, μέσα σε αυτόν τον δημόσιο διάλογο που γίνεται τις τελευταίες μέρες.

  Καταρχήν ότι και να λέει ο οποιοσδήποτε  «τρόφιμος» αυτού του απέραντου «τρελοκομείου», ΕΙΝΑΙ ΑΝΤΙΣΥΝΤΑΓΜΑΤΙΚΗ οποιαδήποτε εκχώρηση δημοσίου αγαθού σε ιδιώτες , ειδικά όταν αυτή η εκχώρηση αφορά ένα πρώτης ανάγκης δημόσιο αγαθό, που υποθάλπττει και εγκυμονεί ΣΟΒΑΡΟΥΣ κινδύνους,  για την ΕΘΝΙΚΗ ΑΣΦΑΛΕΙΑ , την ΔΗΜΟΣΙΑ ΥΓΕΙΑ και το γενικότερο ΔΗΜΟΣΙΟ ΣΥΜΦΕΡΟΝ. 

ΔΕΝ ΜΠΟΡΕΙ  λοιπόν ΠΟΤΕ  ένα βασικό   ΔΗΜΟΣΙΟ ΑΓΑΘΟ, να γίνει  εργαλείο ΚΕΡΔΟΣΚΟΠΙΑΣ,  στα χέρια του οποιουδήποτε «τρελού» ιδιώτη.

 Όλοι ΓΝΩΡΙΖΟΥΝ και αντιλαμβάνονται τι μπορεί να συμβεί στη χώρα , αν ένας ιδιώτης που κρατά στα χέρια του ένα ΠΡΩΤΗΣ ΑΝΑΓΚΗΣ  δημόσιο αγαθό  όπως το ρεύμα ή το ΝΕΡΟ,  ξαφνικά «τρελαθεί» και αποφασίσει  για τους όποιους δικούς του λόγους να διακόψει την παροχή του.

ΑΥΤΟ,  ΔΕΝ ΤΟ ΓΝΩΡΙΖΟΥΝ ΟΛΟΙ ΑΥΤΟΙ ΟΙ «ΣΟΒΑΡΟΙ» ΜΕ ΤΙΣ ΓΡΑΒΑΤΕΣ ΠΟΥ ΚΟΡΟΪΔΕΥΟΥΝ ΤΟΝ ΚΟΣΜΟ;

Αλλά βλέπετε το έγκλημα είναι σχεδιασμένο, γιατί πρέπει οπωσδήποτε να περιέλθουν σε ιδιώτες τα δημόσια αγαθά , γιατί μόνο έτσι θα μπορούν να ελέγχουν και να εξουσιάζουν τον λαό.  Θέλουν πολύ σύντομα  να αποκτήσουν τον έλεγχο όλων των αγαθών που έχει ανάγκη και χρησιμοποιεί ο  άνθρωπος.  Και την τροφή και το νερό και την ενέργεια. 

Αυτά είναι τα  «τρία πόδια» του πυλώνα πάνω στον οποίο στηρίζεται αυτός ο «γίγαντας» της σημερινής κοινωνίας των μεγαλουπόλεων. «Τροφή , νερό, ενέργεια».  Όποιο πόδι όμως του πυλώνα και να σπάσει,  ο «γίγαντας» γκρεμίζεται.  Αυτοί όμως που «αγωνίζονται» για το «καλό» μας,  ΘΕΛΟΥΝ ΝΑ ΕΛΕΓΧΟΥΝ ΚΑΙ ΤΑ «ΤΡΙΑ ΠΟΔΙΑ».

 

Γι’ αυτό θα έχετε ακούσει ή θα έχετε διαβάσει πως σκέφτονται να ιδιωτικοποιήσουν το νερό,  αλλά και  να απαγορεύσουν τα πηγάδια,  να ελέγχουν τους σπόρους των καλλιεργειών,  αλλά και να  απαγορεύσουν την ανεξέλεγκτη καλλιέργεια της γής και διάφορα  άλλα, για να περιέλθει σιγά σιγά  σε  κάποιους  ιδιώτες, ο έλεγχος ΟΛΩΝ των αναγκαίων αγαθών του ανθρώπου.

Τώρα πάμε και στην προσπάθεια  του ΕΛΕΓΧΟΥ  της Δ.Ε.Η. και στην μεγάλη παγίδα.  Την έσπασαν και την ονόμασαν  «μικρή» και «μεγάλη». Όχι όμως πως αυτό ανταποκρίνεται και στην πραγματικότητα. Την είπαν «μικρή» για να νομίζει ο κόσμος πως πουλάνε την «μικρή» και  η ΑΝΤΙΔΡΑΣΗ να είναι  ΜΙΚΡΗ.  Αλλά η αλήθεια είναι ΑΛΛΗ.

 

 

Ο ΕΛΕΓΧΟΣ ΤΗΣ ΗΛΕΚΤΡΙΚΗΣ ΕΝΕΡΓΕΙΑΣ ΠΑΡΑΧΩΡΕΙΤΑΙ ΟΛΟΚΛΗΡΟΣ.

Η «μικρή» από μόνη της είναι μία αυτάρκης και ανεξάρτητη μονάδα , που μπορεί να λειτουργήσει ΑΝΕΞΑΡΤΗΤΑ απο την «μεγάλη».  Αλλά η λεγόμενη «μεγάλη» δεν μπορεί να λειτουργήσει ΑΝΕΞΑΡΤΗΤΑ από την «μικρή».  Έτσι όποιος πάρει την «μικρή»,  ΕΛΕΓΧΕΙ και την «ΜΕΓΑΛΗ».

Και το ΖΗΤΟΎΜΕΝΟ είναι Ο ΕΛΕΓΧΟΣ της ΕΝΕΡΓΕΙΑΣ,  όχι τα δευτερεύοντα κτιριακά συγκροτήματα  ούτε τα ταμεία πληρωμής.

 

  Βρε «παλληκάρια» της  «αντιπολίτευσης» γιατί δεν μιλάτε;

Έτσι δεν είναι; 

Βρε… «συνδικαλισταράδες» γιατί δεν μιλάτε;  

Ποιά είναι βρε η «ΜΙΚΡΗ», και ποιά είναι η «μεγάλη»; 

Τι μπορεί να κάνει βρε η «μεγάλη» χωρίς την «ΜΙΚΡΗ»;

Αλλά βλέπετε όπως είπα, είναι όλα τα παιδιά «μιλημένα» και κάνουν πως  διαφωνούν για να  μπερδεύουν και να κοροϊδεύουν  τον κόσμο,  ενώ για την ΠΑΓΊΔΑ που έχουν στήσει για  την εκχώρηση της ΕΝΕΡΓΕΙΑΣ της ΕΛΛΑΔΟΣ…… όλοι  μούγκα.

 

 

 

Έτσι όμως δουλεύει  όλο το σύστημα στην Ελλάδα .  Από την λεγόμενη  …….. «ΑΝΤΙΠΟΛΊΤΕΥΣΗ» , τους λεγόμενους ….συνδικαλιστές , μέχρι και τους λεγόμενους….δημοσιογράφους.  

 ΟΛΟΙ ΓΙΑ ΤΗΝ «ΠΑΡΤΗ» ΤΟΥΣ και για τα «αφεντικά» τους.

ΚΑΝΕΙΣ ΤΟΥΣ ΓΙΑ ΤΟ ΣΥΜΦΕΡΟΝ ΤΩΝ ΕΛΛΗΝΩΝ.

 

Σήμερα κάνει ο Τσίπρας …καλή …. «αντιπολίτευση» στον Σαμαρά,  αύριο  ΑΝ ΔΕΝ ΣΥΓΚΥΒΕΡΝΟΥΝ, θα κάνει ο Σαμαράς …καλή … «αντιπολίτευση» στον Τσίπρα.    Έτσι «δουλεύουν» αυτές οι «υποχρεώσεις».

 

Φοβούνται όμως την ΛΑΪΚΗ ΟΡΓΗ,  γι’ αυτό και προσπαθούν να ΚΟΡΟΪΔΕΥΟΥΝ την ΚΟΙΝΗ ΓΝΩΜΗ.

Για πόσο όμως ακόμα, θα θεωρούν  πως δεν βλέπουμε , δεν ακούμε και δεν καταλαβαίνουμε τίποτα;

Για πόσο ακόμα, τον πολιτισμό και την υπομονή μας θα τα  εκλαμβάνουν ως  αδυναμία;

Για πόσο;

Ιωάννης Λαμπρόπουλος

        συγγραφέας-ερευνητής

[greek1.blogspot.com]