Αφορολόγητο, επιδόματα, φοροαπαλλαγές και εκπτώσεις φόρου μπαίνουν από την ερχόμενη Τρίτη στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων με τους θεσμούς ενώ από τις υποχωρήσεις που θα γίνουν θα καθοριστεί και το εύρος των νέων παρεμβάσεων στο φορολογικό σύστημα.
Τα δημοσιονομικά μέτρα έως 2% του ΑΕΠ ή 3,6 δις. ευρώ που απαιτούν οι δανειστές, από τα οποία ποσοστό έως 1% ή 1,8 δισ. ευρώ θα έρθουν από τους φόρους, θα αλλάξουν για δεύτερη φορά και σε διάστημα μικρότερο των δύο ετών τον «χάρτη» στην φορολογία.
Οι Έλληνες φορολογούμενοι πριν προλάβουν να συνειδητοποιήσουν για τις αλλαγές που έχουν επέλθει στο εισόδημα και στην φορολογική κλίμακα - με βάση τον περσινό φορολογικό νόμο και οι οποίες θα γίνουν αισθητές φέτος στην τσέπη τους ( σ.σ. με την εκκαθάριση των εισοδημάτων τους) - θα πρέπει να ετοιμαστούν για τη νέα καταιγίδα που έρχεται…
Οι δανειστές θα καταφθάσουν με συγκεκριμένο «λογαριασμό» μέτρων στην χώρας, όπως αυτός έχει διαμορφωθεί από τις μέχρι τώρα διαβουλεύσεις που έχουν γίνει ανάμεσα στις δύο πλευρές.
Η συνταγή με τη νέα λιτότητα έρχεται κατευθείαν από την Ουάσιγκτον, αφού όπως έχουν διαμηνύσει οι Βρυξέλλες, χωρίς το ΔΝΤ δεν πρόκειται να υπάρξει συνέχεια στο τρίτο μνημόνιο και στην χρηματοδότηση της Αθήνας.
Όπως είναι αντιληπτό η διαπραγμάτευση μεταξύ κυβέρνησης και δανειστών εισέρχεται στην πιο κρίσιμη φάση και το μόνο «όπλο» των Ε. Τσακαλώτου - Γ. Χουλιαράκη είναι η υπεραπόδοση των εσόδων.
Όπως όλα δείχνουν το 2016 θα κλείσει με πρωτογενές πλεόνασμα σχεδόν 3% του ΑΕΠ. Από την άλλη όμως, τα δημοσιονομικά μέτρα που ελήφθησαν πέρυσι τέτοιο καιρό ήταν αρκετά παραπάνω…
Παρά το κλίμα για γενναίες μειώσεις φόρων που έχει καλλιεργηθεί , εφόσον υπάρξει υπεραπόδοση στο δημοσιονομικό σκέλος του προγράμματος, τα πράγματα είναι πολύ διαφορετικά. Το μάρμαρο θα κληθούν να πληρώσουν για μία ακόμη φορά τα συνήθη υποζύγια, αφού το πακέτο των μέτρων - προληπτικών και μη - που θα είναι υποχρεωμένη να ψηφίσει η κυβέρνηση περιλαμβάνει:
1. Μείωση αφορολόγητου ορίου.
Δεδομένη είναι πλέον η δραστική μείωση της έκπτωση φόρου των 1.900 ευρώ που οδηγεί σε έμμεσο αφορολόγητο όριο στα 8.636 ευρώ για τους μισθωτούς, συνταξιούχους και αγρότες χωρίς παιδιά.
Το δημοσιονομικό όφελος που θα προκύψει από τη μείωση του αφορολογήτου ορίου θα καθορίσει το «κούρεμα» που θα γίνει τελικά σε αυτό.
Τα σενάρια που βρίσκονται πάνω στο τραπέζι με τους δανειστές δίνουν και παίρνουν με την Αθήνα να επιδιώκει το «ψαλίδι» να είναι όσο το δυνατόν μικρότερο.
Εάν το αφορολόγητο όριο από τα 8.636 ευρώ σήμερα προσγειωθεί στα επίπεδα των 5.900 ευρώ τότε το δημοσιονομικό όφελος θα ανέλθει στο 1% του ΑΕΠ ή 1,8 δισ. ευρώ ενώ αν περιοριστεί στα επίπεδα των 6.600 ευρώ με βάση τη βελτιωμένη πρόταση εσόδων από τους πιστωτές το όφελος θα είναι της τάξης του 1,3 δισ. ευρώ
2. «Μαχαίρι» στις φοροαπαλλαγές.
Εκτός από το αφορολόγητο όριο στο στόχαστρο βρίσκονται και οι υπόλοιπες φοροαπαλλαγές που έχουν απομείνει μετά τις απανωτές καταργήσεις.
Υποψήφιες για κατάργηση ή περικοπή είναι οι ιατρικές δαπάνες, το επίδομα θέρμανσης, η παρακράτηση φόρου καθώς και οι εκπτώσεις που εφαρμόζονται στον ενιαίο φόρο ιδιοκτησίας ακινήτων (ΕΝΦΙΑ).
Σε κάθε περίπτωση η κατάργηση ή ο περιορισμός των εκπτώσεων φόρου που ισχύουν σήμερα θα επιβαρύνει σημαντικά τους φορολογούμενους, κυρίως τα χαμηλά εισοδηματικά κλιμάκια και τους συνταξιούχους.
Ειδικότερα στο κρεβάτι του Προκρούστη βρίσκονται:
- Ιατρικές Δαπάνες.
Σύμφωνα με τα στοιχεία του υπουργείου Οικονομικών περίπου 1,9 εκατ. φορολογούμενοι κάνουν χρήση της ανωτέρω φοροαπαλλαγής με το κόστος για το ελληνικό δημόσιο να ανέρχεται στα 120,6 εκατ. ευρώ.
- Παρακράτηση φόρου.
Η μηνιαία παρακράτηση φόρου για τους μισθωτούς είναι μειωμένη κατά 1,5% επί τους αναλογούντος φόρου.
Το ποσό αυτό αποδίδεται από τους υπόχρεους με την υποβολή της φορολογικής δήλωσης το επόμενο έτος όπου και γίνεται η εκκαθάριση των δηλώσεων.
Από την κατάργηση της μειωμένης παρακράτησης για 2,9 εκατ. μισθωτούς το ελληνικό δημόσιο θα έχει όφελος ύψους 67,9 εκατ. ευρώ.
-Ενιαίος Φόρος Ιδιοκτησίας Ακινήτων.
Σήμερα παρέχεται υπό προϋποθέσεις (εισοδηματικά κριτήρια, επιφάνεια κατοικίας) έκπτωση 50% ή πλήρη απαλλαγή από τον ΕΝΦΙΑ. Εξετάζεται οι προϋποθέσεις αυτές (εισοδηματικά κριτήρια, επιφάνεια, επιφάνεια ακινήτου) να περιορισθούν και να αφορούν λιγότερους φορολογούμενους.
Οι απαλλαγές στον ΕΝΦΙΑ ανέρχονται στο ποσό των 107 εκατ. ευρώ.
3. Επίδομα θέρμανσης.
Το κονδύλι ήδη έχει περικοπεί από την περίοδο 2015-2016 κατά 50% και από την περίοδο 2018-2019 αναμένεται να περιορισθεί περαιτέρω.
Σήμερα οι δικαιούχοι του επιδόματος λαμβάνουν συνολικά 105 εκατ. ευρώ.
4. Επιβολή φόρου πολυτελείας 10% στα δερμάτινα:
Είναι μια πρόταση που έπεσε τις τελευταίες ημέρες στο τραπέζι των συζητήσεων και στο υπουργείο Οικονομικών έχουν αρχίσει να κάνουν τους υπολογισμούς.
Ο φόρος πολυτελείας 10% που εξετάζει το οικονομικό επιτελείο θα αφορά όλα ανεξαιρέτως τα δερμάτινα είδη και τεχνουργήματα (παπούτσια, τσάντες, σακίδια, πορτοφόλια κ. ά.) και όχι σε περιορισμένα όπως ισχύει σήμερα (δέρματα που προέρχονται από άγρια ζώα, κροκόδειλους, ερπετά κ.α.).
Μάριος Χριστοδούλου
(Πρώτη ενημέρωση 23:39, 23 Φεβρουαρίου 2017)
www.bankingnews.gr
Σάββατο 25 Φεβρουαρίου 2017
Κυριακή της Τυρινής
Ημερομηνία εορτής: | 26/02/2017 | |
Τύπος εορτής: | Με βάση το Πάσχα. Εορτάζει 49 ημέρες πριν το Άγιο Πάσχα. | |
Άγιοι που εορτάζουν: Κυριακη Της Τυρινης |
Μέγεθος γραμματοσειράς κειμένου: |
Βιογραφία
«Εὰν γὰρ ἀφῆτε τοῖς ἀνθρώποις τὰ παραπτώματα αὐτῶν, ἀφήσει καὶ ὑμῖν ὁ πατὴρ ὑμῶν ὁ οὐράνιος· ἐὰν δὲ μὴ ἀφῆτε τοῖς ἀνθρώποις τὰ παραπτώματα αὐτῶν, οὐδὲ ὁ πατὴρ ὑμῶν ἀφήσει τὰ παραπτώματα ὑμῶν. Οταν δὲ νηστεύητε, μὴ γίνεσθε ὥσπερ οἱ ὑποκριταὶ σκυθρωποί· ἀφανίζουσι γὰρ τὰ πρόσωπα αὐτῶν ὅπως φανῶσι τοῖς ἀνθρώποις νηστεύοντες· ἀμὴν λέγω ὑμῖν ὅτι ἀπέχουσι τὸν μισθὸν αὐτῶν. Σὺ δὲ νηστεύων ἄλειψαί σου τὴν κεφαλὴν καὶ τὸ πρόσωπόν σου νίψαι, ὅπως μὴ φανῇς τοῖς ἀνθρώποις νηστεύων, ἀλλὰ τῷ πατρί σου τῷ ἐν τῷ κρυπτῷ, καὶ ὁ πατήρ σου ὁ βλέπων ἐν τῷ κρυπτῷ ἀποδώσει σοι ἐν τῷ φανερῷ. Μὴ θησαυρίζετε ὑμῖν θησαυροὺς ἐπὶ τῆς γῆς, ὅπου σὴς καὶ βρῶσις ἀφανίζει, καὶ ὅπου κλέπται διορύσσουσι καὶ κλέπτουσι· Θησαυρίζετε δὲ ὑμῖν θησαυροὺς ἐν οὐρανῷ, ὅπου οὔτε σὴς οὔτε βρῶσις ἀφανίζει, καὶ ὅπου κλέπται οὐ διορύσσουσιν οὐδὲ κλέπτουσιν· ὅπου γάρ ἐστιν ὁ θησαυρὸς ὑμῶν, ἐκεῖ ἔσται καὶ ἡ καρδία ὑμῶν.» (Ματθ. στ’ 14-21) Η τέταρτη Κυριακή του Τριωδίου είναι αφιερωμένη στην εκδίωξη των πρωτοπλάστων από τον παράδεισο της τρυφής. Ο άνθρωπος δημιουργήθηκε από το Θεό ως το τελειότερο και εκλεκτότερο δημιούργημα του Θεού, ως «εικόνα και καθ' ομοίωσις» αυτού ( Γέν.1,26). Πλάστηκε να ζει αιώνια μέσα στη χάρη και τις ευλογίες του Θεού, ατέρμονο βίο άπαυτης ευδαιμονίας. Αυτή τη σημασία έχει η βιβλική διήγηση περί του κήπου της Εδέμ (Γεν.2 ο κεφ.). Ο άνθρωπος έκαμε κακή χρήση της ελεύθερης βούλησής του και προτίμησε το κακό. Ο αρχέκακος διάβολος τον παρέσυρε στην πτώση και την καταστροφή. Αυτό του στέρησε τον παράδεισο, δηλαδή την αέναη και ζωοποιό παρουσία του Θεού και την κοινωνία των ακένωτων ευλογιών Του. Μέγα χάσμα ανοίχτηκε ανάμεσά τους (Εφ.2,13). Η αγία Γραφή αναφέρει συμβολικά πως οι πρωτόπλαστοι διώχτηκαν από τον κήπο της Εδέμ και δύο αγγελικά όντα τάχθηκαν να φυλάγουν με πύρινες ρομφαίες την πύλη του, για να μην μπορούν να την παραβιάσουν αυτοί. Το ατέλειωτο δράμα του ανθρωπίνου γένους άρχισε! Ο Αδάμ και η Εύα τότε κάθισαν απέναντι από τον κήπο της τρυφής και θρηνούσαν για το κακό που τους βρήκε. Αναλογίζονταν την πρότερη ευδαιμονία τους, την σύγκριναν με την τωρινή δυστυχία τους, προέβλεπαν το μέλλον ζοφερό και γι' αυτό έκλαιγαν γοερά. Τα καυτά τους δάκρυα πότιζαν την άνυδρη γη και οι σπαραχτικές κραυγές τους έσπαζαν την ηρεμία της έξω του παραδείσου ερήμου. Όμως δυστυχώς ο θρήνος των πρωτοπλάστων δεν ήταν αποτέλεσμα μεταμέλειας για την ανυπακοή και την ανταρσία τους κατά του Θεού. Δεν ήταν πράξη μετάνοιας και αίτημα συγνώμης προς το Θεό, αλλά ωφελιμιστικός σπαραγμός. Δε θρηνούσαν για τη χαμένη αθωότητα και αγιότητα, αλλά για τη χαμένη υλική ευμάρεια του παραδείσου. Ούτε ένας λόγος μετάνοιας δεν ακούστηκε από τα χείλη τους! Οι Πατέρες της Εκκλησίας μας λένε πως αν εκείνη την τραγική στιγμή οι προπάτορές μας μετανοούσαν ειλικρινά και ζητούσαν ταπεινά συγνώμη από τον απόλυτα φιλάνθρωπο Θεό, θα είχαν αποκατασταθεί στην πρότερη της πτώσεως κατάστασή τους. |
Κοντάκιον
Ἦχος πλ. β’. Τῆς σοφίας ὁδηγέ, φρονήσεως χορηγέ, τῶν ἀφρόνων παιδευτά, καὶ πτωχῶν ὑπερασπιστά, στήριξον, συνέτισον τὴν καρδίαν μου Δέσποτα. Σὺ δίδου μοι λόγον, ὁ τοῦ Πατρός Λόγος, ἰδοὺ γὰρ τὰ χείλη μου, οὐ μὴ κωλύσω ἐν τῷ κράζειν σοι· Ἐλεῆμον, ἐλέησόν με τὸν παραπεσόντα. |
Το έθιμο της κυρά-Σαρακοστής είναι από τα παλιότερα έθιμα
Το έθιμο της κυρά-Σαρακοστής είναι από τα παλιότερα έθιμα που σχετίζονται με τη γιορτή του Πάσχα, σήμερα όμως λίγο πολύ ξεχασμένο. Χρησίμευε πάντα ως ημερολόγιο για να μετράμε τις εβδομάδες από την Καθαρά Δευτέρα μέχρι τη Μεγάλη Εβδομάδα, καθώς η κυρά-Σαρακοστή έχει 7 πόδια, ένα για κάθε εβδομάδα της περιόδου της Σαρακοστής. Πρόκειται για ένα έθιμο που τείνει στις ημέρες μας να εκλείψει, ενώ παλαιότερα το συναντούσαμε σε όλο τον ελλαδικό χώρο με διάφορες παραλλαγές και χρησιμοποιούνταν ως ημερολόγιο που μετρούσε τις εβδομάδες της Μεγάλης Σαρακοστής.
Η κυρά-Σαρακοστή, στις περισσότερες περιοχές, ήταν μια χάρτινη ζωγραφιά, που απεικόνιζε μια γυναίκα, που έμοιαζε με καλόγρια, με 7 πόδια, σταυρωμένα χέρια γιατί προσεύχεται, ένα σταυρό γιατί πήγαινε στην εκκλησία και χωρίς στόμα γιατί νηστεύει. Στο τέλος κάθε εβδομάδας, αρχής γενομένης από το Σάββατο μετά την Καθαρά Δευτέρα, της έκοβαν ένα πόδι. Το τελευταίο το έκοβαν το Μεγάλο Σάββατο. Αυτό το κομμάτι χαρτί το δίπλωναν καλά και το έκρυβαν σε ένα ξερό σύκο ή καρύδι (περιοχή της Χίου), το οποίο τοποθετούσαν μαζί με άλλα. Όποιος το έβρισκε θεωρούνταν τυχερός και γουρλής. Σε κάποιες περιοχές, το έβδομο πόδι το τοποθετούσαν μες στο ψωμί της Ανάστασης και όποιος το έβρισκε του έφερνε γούρι.
Σε άλλες περιοχές της Ελλάδας, η κυρά-Σαρακοστή φτιάχνεται από ζυμάρι με απλά υλικά και, κυρίως, πολύ αλάτι για να μη χαλάσει. Εξάλλου, δεν τρωγόταν, αφού χρησιμοποιούνταν ως ημερολόγιο. Αλλού πάλι, την έφτιαχναν από πανί και τη γέμιζαν με πούπουλα.
Στον Πόντο, η κυρά-Σαρακοστή ήταν μια πατάτα ή ένα κρεμμύδι που το κρεμούσαν απ’ το ταβάνι και πάνω του είχαν καρφωμένα επτά φτερά κότας, ώστε να αφαιρούν ένα φτερό κάθε εβδομάδα. Εδώ το έθιμο ονομαζόταν «Κουκουράς», ο οποίος ήταν και ο φόβος των παιδιών!
Για το έθιμο της κυρα-Σαρακοστής έχουν γραφτεί οι παρακάτω στίχοι:
Την κυρά Σαρακοστή
που ‘ναι έθιμο παλιό
οι γιαγιάδες μας τη φτιάχναν’
με αλεύρι και νερό.
που ‘ναι έθιμο παλιό
οι γιαγιάδες μας τη φτιάχναν’
με αλεύρι και νερό.
Για στολίδι της φορούσαν
στο κεφάλι ένα σταυρό
μα το στόμα της ξεχνούσαν
γιατί νήστευε καιρό.
στο κεφάλι ένα σταυρό
μα το στόμα της ξεχνούσαν
γιατί νήστευε καιρό.
Και τις μέρες τις μετρούσαν
με τα πόδια της τα επτά
κόβαν’ ένα τη βδομάδα
μέχρι να ‘ρθει η Πασχαλιά.
με τα πόδια της τα επτά
κόβαν’ ένα τη βδομάδα
μέχρι να ‘ρθει η Πασχαλιά.
Φτιάξτε τη μαζί με τα παιδιά
Συστατικά
3 κούπες αλεύρι
1 κούπα αλάτι
1 κούπα νερό
μπαχαρικά για διακόσμηση όπως γαρύφαλλο ή μαχλέπι
1 κούπα αλάτι
1 κούπα νερό
μπαχαρικά για διακόσμηση όπως γαρύφαλλο ή μαχλέπι
Βάζουμε τα υλικά για το ζυμάρι σε ένα λεκανάκι και τα ζυμώνουμε μέχρι να γίνει μια ελαστική και ωραία ζύμη. Πλάθουμε την Κυρά Σαρακοστή με το ζυμάρι φτιάχνοντας το σώμα, τη φούστα, το πρόσωπο, τα πόδια της, τη διακοσμούμε όπως θέλουμε και τη βάζουμε σε ένα ταψί το οποίο έχουμε στρώσει με λαδόκολλα. Ψήνουμε σε προθερμασμένο φούρνο στους 160 βαθμούς για 20 με 30 λεπτά. Μας ενδιαφέρει να στεγνώσει και όχι να «ψηθεί»
Από τη μετα-λιτότητα, στο μετα-ευρώ…
Από τη μετα-λιτότητα, στο μετα-ευρώ…από diaxeiristis |
Γράφει ο Ceteris Paribus από το rizopoulospost.com
Το προσύμφωνο για το ελληνικό πρόγραμμα στο Eurogroup αποκτά την πλήρη του σημασία αν συνδυαστεί με ένα άλλο βαρυσήμαντο γεγονός: τη σύνοδο των 4 ισχυρότερων χωρών της Ευρωζώνης (Γερμανία, Γαλλία, Ιταλία, Ισπανία) με αντικείμενο τη διερεύνηση των δυνατοτήτων για από κοινού σχεδιασμό της Ευρωζώνης των δύο «ταχυτήτων».
Η σύνοδος θα πραγματοποιηθεί στις 6 Μαρτίου στις Βερσαλίες (είναι άραγε συνειδητός ο συμβολισμός;..), συνοδευόμενη από τη συναίνεση και τις… ευχές των χωρών της BeNeLux (Βέλγιο, Ολλανδία, Λουξεμβούργο), χωρών που «αυτοδίκαια» κατατάσσονται επίσης στην πρώτη «ταχύτητα» της Ευρωζώνης. Η σύνοδος των «4» θα προετοιμάσει το έδαφος ώστε να υπάρξει κάποιου είδους επίσημη σηματοδότηση της πορείας προς την Ευρωζώνη των δύο «ταχυτήτων» στο πλαίσιο της ευρωπαϊκής Συνόδου Κορυφής της 25ης Μαρτίου, στην 60ή επέτειο των συνθηκών της Ρώμης.
Τα προανακρούσματα
Την ύπαρξη σχεδίου και διεργασιών για την Ευρωζώνη των δύο «ταχυτήτων» αποκάλυψε με κάθε επισημότητα η αυτής εξοχότης καγκελάριος της Γερμανίας κ. Άνγκελα Μέρκελ με δηλώσεις της μετά την ολοκλήρωση της άτυπης ευρωπαϊκής συνόδου κορυφής στη Μάλτα στις αρχές Φεβρουαρίου. Αφού σημείωσε ότι «έχουμε διδαχθεί πολλά τα τελευταία δύο χρόνια», η Γερμανίδα καγκελάριος πρόσθεσε ότι «δεν είναι απαραίτητο όλα τα μέλη της Ένωσης να συμμετέχουν με τον ίδιο ρυθμό στα διάφορα στάδια της ενοποίησης». Δεν απέκλεισε μάλιστα το ενδεχόμενο να υπάρξει κάποιου είδους κοινή δήλωση με ανάλογο περιεχόμενο ύστερα από την ευρωπαϊκή σύνοδο στις 25 Μαρτίου στη Ρώμη.
Ταυτόχρονα σχεδόν με τη δήλωση της κ. Μέρκελ, στις 3 Φεβρουαρίου οι χώρες της BeNeLux εξέδωσαν ανακοίνωση με την οποία τάσσονται επίσης με την «ιδέα» της Ευρώπης των πολλών «ταχυτήτων». Σε ρεπορτάζ της βελγικής εφημερίδας De Standaard, επισημαινόταν ότι χώρες όπως η Ισπανία, η Ιταλία, η Αυστρία και η Δανία «αντέδρασαν θετικά» σε αυτές τις δηλώσεις.
Για να στηρίξει την ανάγκη για Ευρώπη πολλών «ταχυτήτων», η εφημερίδα ανέφερε το παράδειγμα των χωρών του Βίσεγκραντ (Πολωνία, Ουγγαρία, Σλοβακία και Τσεχία), οι οποίες αποτελούν ήδη άτυπα μια διαφορετική ταχύτητα, αφού συντονίζονται σε ζητήματα μετανάστευσης και θεμάτων κυριαρχίας γενικότερα. Ωστόσο, πρέπει να είναι προφανές ότι τέτοια μείζονα σχέδια για τις ευρωπαϊκές προοπτικές δεν αφορούν τις «ζαβολιές» χωρών ήσσονος δυναμικής όπως οι χώρες του Βίσεγκραντ, αλλά δομικά προβλήματα της ίδιας της Ευρωπαϊκής Ένωσης (Ε.Ε.) εν συνόλω. Επίσης πρέπει να είναι προφανές ότι δεν μιλάμε για «ταχύτητες» μόνο εντός Ε.Ε., αλλά και εντός Ευρωζώνης – διότι απλούστατα το ευρώ είναι το σημείο μη επιστροφής της ευρωπαϊκής ενοποίησης και ταυτόχρονα η πηγή μειζόνων αποκλίσεων και ρηγμάτων στην ευρωπαϊκή «αρχιτεκτονική».
Αν λοιπόν η De Standaard μας αποκάλυψε μια «ταχύτητα» εντός Ευρωπαϊκής Ένωσης (χώρες του Βίσεγκραντ), πρέπει να σκεφτούμε (μέχρι να αρχίσει να λέγεται ανοιχτά) ποιες μπορεί να είναι οι διαφορετικές «ταχύτητες» εντός Ευρωζώνης και τι μπορεί να σημαίνει η υπαγωγή μιας χώρας-μέλους στη δεύτερη «ταχύτητα». Δεν χρειάζεται πάντως ιδιαίτερη φαντασία για να καταλάβουμε ότι η Ελλάδα δεν θα απουσιάζει από τη χορεία των «κολασμένων»…
Οι αιτίες
Τα ρήγματα στο ευρωπαϊκό οικοδόμημα είναι πλέον τόσο εμφανή (Brexit, ενίσχυση του ακροδεξιού λαϊκισμού και του ευρωσκεπτικισμού, ανισόμετρη ανάπτυξη, διαρκώς εντεινόμενες οικονομικές αποκλίσεις, διεύρυνση των ανισοτήτων κ.λπ.), ώστε τίθεται ευθέως το δίλημμα: είτε άμεση αναδόμηση σε νέα βάση είτε παράδοση στις δυνάμεις της αποσύνθεσης και διάλυσης, που ήδη αποκτούν ανησυχητικά μεγάλη δυναμική. Εντελώς λογικά και αναμενόμενα, οι κυρίαρχες δυνάμεις προσανατολίζονται στο πρώτο. Μάλιστα, είναι φανερό ότι οι ενέργειές τους διέπονται από ιδιαίτερη σπουδή, εξαιτίας της αίσθησης ότι πρέπει να υπάρξουν γρήγορες κινήσεις, πριν η δυναμική της αποσύνθεσης γίνει μη αναστρέψιμη. Το Brexit, ακόμη περισσότερο όμως η πολιτική του νέου Αμερικανού προέδρου Ντόναλντ Τραμπ, υπογραμμίζουν ακόμη περισσότερο το επείγον του διαβήματος.
Η σύνοδος των «4» αποδεικνύει ποιος θα είναι ο ηγετικός άξονας της πρώτης «ταχύτητας»: επικεφαλής η Γερμανία συν οι τρεις ισχυρότερες μετά απ’ αυτήν οικονομικές δυνάμεις της Ε.Ε. (ύστερα από την αποχώρηση της Μ. Βρετανίας) και της Ευρωζώνης: Γαλλία, Ιταλία, Ισπανία. Τις χωρίζουν πολλά, όχι μόνο με την έννοια των ιδιαίτερων εθνικών συμφερόντων, αλλά και με κριτήριο τους οικονομικούς και κοινωνικούς δείκτες, από το χρέος μέχρι την ανεργία και από το επίπεδο της παραγωγικότητας μέχρι το εμπορικό ισοζύγιο. Ωστόσο, το εγχείρημα της αναδόμησης της Ευρωζώνης και Ε.Ε. με βάση τη φόρμουλα των πολλών «ταχυτήτων» δεν μπορεί να προχωρήσει χωρίς αυτή την ηγετική τετράδα.
Ταυτόχρονα, βεβαίως, δεν μπορεί να παραγνωριστεί ότι εξαιρουμένης της Γερμανίας, οι υπόλοιπες χώρες της «τετράδας» έχουν ιδιαίτερα και σχεδόν πανομοιότυπα «ζόρια», αν και όχι της ίδιας έντασης: το υψηλό χρέος και την υψηλή ανεργία. Η πρώτη «ταχύτητα» της Ευρωζώνης δεν μπορεί να υπάρξει αν η Γερμανία δεν αναλάβει να μοιραστεί μαζί τους αυτά τα ρίσκα και να συμφωνήσει σε πολιτικές διαχείρισής τους. Μέχρι τώρα, αρνούνταν να αναλάβει τέτοια βάρη για την Ευρωζώνη συνολικά με το επιχείρημα ότι στο σύνολο της Ευρωζώνης τα ρίσκα ήταν χαοτικά και πολύ μεγάλα. Στις εκκλήσεις διαφόρων Ευρωπαίων παραγόντων να μην επιδεικνύει τέτοια σκληρότητα για την Ελλάδα, ο Σόιμπλε απαντούσε ότι η Ευρωζώνη δεν θα επιβιώσει αν δεν μειώσει δραστικά τα ρίσκα – και η Ελλάδα ήταν πάντα ένας παράγοντας που τα διατηρούσε σε πολύ υψηλά επίπεδα…
Αν όμως τα «βαρίδια» όπως η Ελλάδα υποβιβαστούν σε μια δεύτερη ευρωπαϊκή κατηγορία, τότε οι Γαλλία, Ιταλία, Ισπανία ή και άλλες χώρες της πρώτης ταχύτητας όπως το Βέλγιο κ.λπ., θα μπορούν να επωφεληθούν από μια πιο «αλληλέγυα» διαχείριση των δικών τους προβλημάτων στο πλαίσιο της πρώτης «ταχύτητας». Αυτό είναι προφανώς το δέλεαρ για να συμφωνήσουν με τη διαίρεση της Ευρωζώνης σε δύο «ταχύτητες». Οι διαδικασίες των χωρών του Νότου αποδεικνύεται έτσι ότι ήταν ένα προστάδιο διαπραγμάτευσης της Γαλλίας, της Ιταλίας και της Ισπανίας για τη δική τους είσοδο στην πρώτη «ταχύτητα» – τώρα που ο στόχος επετεύχθη, η «φίλη» Ελλάδα μπορεί να υποβιβαστεί στη β’ κατηγορία…
Η Ελλάδα στη β΄ κατηγορία της Ευρωζώνης
Όμως οι δύο κατηγορίες δεν θα καθοριστούν με συμβολικούς όρους, αλλά με πολύ-πολύ πρακτικούς. Μόνο τα μνημόνια δεν αρκούν γι’ αυτό. Πρέπει να σπάσει και το νόμισμα σε δύο «ταχύτητες»… Και μάλιστα, οι δύο ταχύτητες του νομίσματος να αυτοματοποιήσουν και υποκαταστήσουν τη διαδικασία των μνημονίων. Τι θα μπορούσαν να σημαίνουν όλα αυτά, θα μας απασχολήσει στο δεύτερο μέρος αυτού του άρθρου.
Προς το παρόν, να σημειώσουμε την έκπληξή μας για το συγκλονιστικό γεγονός ότι ενώ οι ειδήσεις για την προωθούμενη διαδικασία διαίρεσης της Ευρωζώνης και Ε.Ε. σε διαφορετικές «ταχύτητες» είναι σε κοινή θέα, η συζήτηση για το τι σημαίνει αυτό για την Ελλάδα δεν έχει καν ανοίξει!!! Αντίθετα, παρακολουθούμε ένα κακόγουστο επικοινωνιακό θέαμα για το «θρίαμβο» στο Eurogroup, τη «μεταλιτότητα» κ.λπ., που δοκιμάζει κάθε έννοια όχι μόνο ορθού λόγου, αλλά και στοιχειώδους σοβαρότητας…
Παρασκευή 24 Φεβρουαρίου 2017
Μάικ Τζέιμς: Το τρίποντο της νίκης από τον πράσινο γκάρντ (βίντεο)
0
0
0
0
Εφτάψυχος Παναθηναϊκός... κόντρα σε όλους και σε όλα και «The Shot» από Μάικ Τζέιμς!
Σε ένα «τρελό» παιχνίδι όπου οι πράσινοι ήταν κακοί και βρέθηκαν φάτσα με την ήττα, ο Αμερικανός μίλησε στο τέλος και λύτρωσε το τριφύλλι. Με buzzer beater του στο… μηδέν (κι ενώ ως τότε είχε 1/6 σουτ), ο Εξάστερος «σκότωσε» την Ούνικς Καζάν, επικρατώντας στο ΟΑΚΑ 83-82.
Κάπως έτσι η ελληνική ομάδα ανέβηκε στο 14-9, εδραιώθηκε στην πέμπτη θέση και παραμένει ολοζώντανη για το... κόλπο γκρόσο της τετράδας, ούσα δύο νίκες πίσω (λόγω και πιθανής ισοβαθμίας) από τη Φενέρμπαχτσε.
Δείτε το απίστευτο τρίποντο του «πράσινου» γκαρντ.
Σε ένα «τρελό» παιχνίδι όπου οι πράσινοι ήταν κακοί και βρέθηκαν φάτσα με την ήττα, ο Αμερικανός μίλησε στο τέλος και λύτρωσε το τριφύλλι. Με buzzer beater του στο… μηδέν (κι ενώ ως τότε είχε 1/6 σουτ), ο Εξάστερος «σκότωσε» την Ούνικς Καζάν, επικρατώντας στο ΟΑΚΑ 83-82.
Κάπως έτσι η ελληνική ομάδα ανέβηκε στο 14-9, εδραιώθηκε στην πέμπτη θέση και παραμένει ολοζώντανη για το... κόλπο γκρόσο της τετράδας, ούσα δύο νίκες πίσω (λόγω και πιθανής ισοβαθμίας) από τη Φενέρμπαχτσε.
Δείτε το απίστευτο τρίποντο του «πράσινου» γκαρντ.
Πηγή: sport-fm.gr
«Οι Μάγισσες του Σάλεμ» και οι σύγχρονοι κυνηγοί μαγισσών
«Είναι πλέον εμφανές σε όλους τους σκεπτόμενους ανθρώπους ότιο ρατσισμός είναι η νέα μαγεία. Μόλις σε στιγματίσουν ως "ρατσιστή", κάποιοι δεν θα θεωρούν ανήθικο να σου επιτεθούν ή και ακόμα χειρότερα». - Steve Browne.
«Όπως όλοι γνωρίζουμε, ο ρατσισμός, όπως η μαγεία, είναι μιαδύσκολη κατηγορία για να υπερασπιστείς τον εαυτό σου από αυτήν. Ο λόγος είναι ότι η λέξη δεν έχει πλέον κάποιο καθορισμένο νόημα». - Larry Auster.
Οι Ρωμαίοι είχαν τις αρένες τους και τα λιοντάρια που περίμεναν να κατασπαράξουν τους χριστιανούς, αυτούς τους οπαδούς της «κακόβουλης δεισιδαιμονίας». Η Αγγλία της Ελισαβετιανής Εποχής είχε το βάρβαρο «σπορ» με μία αρκούδα που την έριχναν σε έναν περιφραγμένο λάκκο και την βασάνιζαν προς τέρψιν του κοινού. Ο Μεσαίωνας είχε το κυνήγι των μαγισσών με τις «υπηρέτριες του Σατανά» που μετά από «δίκη» τις έριχναν στην πυρά ή τις έστελναν στην κρεμάλα για να καθαρίσει η πουριτανικήκοινωνία τους. Η Γαλλική Επανάσταση είχε τις δικές της «δίκες» με τις γκιλοτίνες, κάτω από τις οποίες, με συνοπτικές διαδικασίες, έχαναν τα κεφάλια τους οι «εχθροί της επανάστασης» κατόπιν ετυμηγορίας του «Επαναστατικού Δικαστηρίου». Και ο σταλινικός μεσαίωνας είχε τις «δίκες της Μόσχας» με τις μαζικές διώξεις και εκτελέσεις των «εχθρών του λαού».
Η εποχή μας έχει το αδιάκοπο κυνήγι των «ρατσιστών».
Ο καθένας τρέμει στην ιδέα μήπως τον πούνε "ρατσιστή". Εάν κάποιον δεν τον χωνεύεις και θες να τον φέρεις σε αμηχανία, να τον στοχοποιήσεις, να συγκεντρώσεις τα πυρά επάνω του, αρκεί να τον πεις "ρατσιστή" και το κυνήγι θα ξεκινήσει.
Οι πιο πεπειραμένοι, αλλά και αφιερωμένοι - με θρησκευτικό ζήλο και φανατισμό - στο εν λόγω κυνήγι είναι οι αριστεροί.
Βέβαια σήμερα, το κυνήγι έχει εκσυγχρονισθεί, με κρατικές και υπερεθνικές χορηγίες, σπόνσορες και live μετάδοση.
Ο «ρατσισμός» είναι το νέο σεξουαλικό αμάρτημα για τουςπολιτικώς ορθούς Πουριτανούς. Έχουν μια εμμονή με αυτό, σαν να πρόκειται για ένα νέο είδος λαγνείας.
Καθώς τα τελευταία σεξουαλικά ταμπού πέφτουν, νέα ταμπού προκύπτουν και αυτά είναι πολιτικά, ιδεολογικά μέχρι και… λεκτικά.
Μάλιστα κύριοι, το νέο κυνήγι μαγισσών δεν έχει να ζηλέψει τίποτα από τις υποκρισίες, τις δολοπλοκίες και τις μισαλλοδοξίεςτου παρελθόντος.
Ποιοι έμποροι ναρκωτικών, ποιοι έμποροι ανθρώπων, ποιοι βιαστές, ποιοι παιδόφιλοι, ποιοι αποκεφαλιστές ανθρώπων, ποιοι απατεώνες πολιτικοί, ποιοι εγκληματίες ηγέτες και ηγετίσκοι, ποιοι νεκροθάφτες των λαών. Ξεχάστε τους. Εάν θες να κατονομάσεις την πιο αποκρουστική κατηγορία ανθρώπων δεν είναι δύσκολο. Όλοι τους ξέρουμε. Είναι οι «ρατσιστές». Και πρέπει να μείνουν μακριά από εμάς.
Ένα ντελίριο «αντιρατσιστικού» ηθικισμού κρατά έναν πληθυσμό σε κατάσταση ιδεολογικής σεμνοτυφίας, συμμόρφωσης και τρόμου.
Το κρεσέντο δηλώσεων και εκδηλώσεων κατά του «ρατσισμού» έχει οδηγήσει σε μια κατάσταση παράνοιας. Ο φόβος του να μην πεις το «λάθος» πράγμα, την λάθος λέξη, την λάθος στιγμή ή ακόμα να κάνεις την λάθος σκέψη. Ο τρόμος μήπως δώσεις την λανθασμένη εντύπωση στους άλλους. Μια αόριστη ενοχή και συνενοχή πρέπει να σε κατατρύχει. Βρισκόμαστε συνεχώς σε κατάσταση πανικού. Προσοχή, το κακό κρύβεται παντού και πρέπει να σταθούμε σε επαγρύπνηση εναντίον του. Εάν δείτε ή ακούσετε κάτι ύποπτο μην διστάσετε να το καταγγείλετε. Πρέπει να εκπαιδευτείτε να μάθετε να επισημαίνετε και να εντοπίζετε τις πιο σκοτεινές και αιρετικές μορφές. Χωρίς αυτούς η κοινωνία μας θα ήταν ιδανική.
Ο αγώνας, βέβαια, δεν είναι για το ρατσισμό, είναι για την εξουσία. Το κυνήγι μαγισσών δεν είναι για την καταπολέμηση του κακού, απλά αποβλέπει στο πως να εξουσιάζεις τις μάζες, σέρνοντας μέσα από το πλήθος κάποιο ανθρώπινο ον που θα το προσφέρεις ως «ανθρώπινη θυσία» στη συλλογική δύναμη του πλήθους και στο ηθικό κύρος των ιεροεξεταστών.
Το θύμα εξοβελίζεται και αποκόβεται από το πλήθος γιατί αρνείται να ακολουθήσει τις «αξίες», που έχει μάθει να ακολουθεί το υπόλοιπο πλήθος. «Αξίες» ανακατεμένες, βέβαια με ένα μείγμα φόβου και θριάμβου. Θριάμβου πάνω στην ευπάθεια του «αποβλητέου» ανθρωπίνου όντος και φόβου μήπως έρθει η ώρα και η δική μου υποκρισία, και η δική μου μικρή αμαρτία, εκτεθεί.
Η περίοδος με τις δίκες μαγισσών στην Ευρώπη του 15ου έως και 18ου αιώνα ήταν μια σκοτεινή εποχή διαδεδομένου ηθικού πανικού εξαιτίας κάποιων κακόβουλων σατανικών μαγισσών που λειτουργούσαν ως μια οργανωμένη απειλή για τη Χριστιανοσύνη.
Η κατηγορία ήταν εύκολη και το αποτέλεσμα της δίκης προδιαγεγραμμένο.
Οι "μάρτυρες" έπρεπε να εξυπηρετούν τον σκοπό της δίκης (καταδίκης). Οι δικηγόροι σε τέτοιες περιπτώσεις ήταν... περιττοί. Άλλωστε, όπως ο "ρατσισμός", η μαγεία είναι ένα "αόρατο έγκλημα", όπως κυνικά θα πει ο πουριτανός δικαστής Thomas Danforth. Ο πρόεδρος της Δίκης του Σάλεμ.
Η αποκορύφωση του κυνηγιού των μαγισσών ήταν κατά τη διάρκεια των ευρωπαϊκών θρησκευτικών πολέμων από το 1580 έως το 1630. Εκτιμάται ότι συνολικά 40.000 έως 60.000 άτομα εκτελέστηκαν κατά τη διάρκεια των «δικών των μαγισσών».
Ανάμεσα στις πιο γνωστές δίκες ήταν οι δίκες των μαγισσών του Σάλεμ της Αμερικής (the Salem witch trials), που διοργανώθηκαν το 1692 και το 1693 στην αποικιακή Μασαχουσέτη.
Πρωταγωνιστούν ο Daniel Day-Lewis (ως John Proctor), ηWinona Ryder (ως Abigail Williams), ο Paul Scofield (ως δικαστής Thomas Danforth), ο Bruce Davison (ως αιδεσιμότατοςParris) και η Joan Allen (ως Elizabeth Proctor), η οποία και προτάθηκε για όσκαρ καλύτερου δεύτερου γυναικείου ρόλου. Μεγάλο μέρος των γυρισμάτων πραγματοποιήθηκε στις νησίChoate στο Essex της Μασαχουσέτης. Η ταινία είχε μέτριες επιδόσεις στο box office.
ΥΠΟΘΕΣΗ: Νωρίς ένα πρωί στο Σάλεμ της Μασαχουσέτης το 1692, μερικά νεαρά κορίτσια του χωριού συναντούν στο δάσος με μαύρη σκλάβα από τα Μπαρμπάντος που ονομάζεται Tituba. Ένα από τα κορίτσια, η Abigail Williams, σκοτώνει ένα κοτόπουλο και πίνει το αίμα, ζητώντας η σύζυγος του John Proctor (τον οποίον ποθεί) να πεθάνει. Ανακαλύπτονται όμως από τον θείο της Abigail, τον αιδεσιμότατο Samuel Parris. Καθώς τα κορίτσια τρέχουν η κόρη του Parris χάνει κατά τρόπο παράξενο, τελείως την συνείδηση της.
Ο Parris ανακρίνει την Abigail για τα γεγονότα που έλαβαν χώρα στο δάσος, ενώ η Betty δεν συνέρχεται, ούτε η Ruth, η κόρη του Θωμά και η Ann Putnam, που επίσης χόρευαν στο δάσος. Την οικία Πάρις επισκέπτεται ο Giles Corey, που υποψιάζεται ότι τα παιδιά παίζουν θέατρο και μαζί του ο Ιωάννης Proctor, με τον οποίον η Abigail είχε μια κρυφή σχέση και του οποίου την σύζυγο θέλει νεκρή. Η Abigail θέλει ακόμα τον Proctor, αλλά ο Proctorσυνειδητοποιεί το λάθος του και την αφήνει. Οι Putnams και ο Αιδεσιμότατος Πάρις πιστεύουν ότι η Μπέτυ και η Ρουθ είναι δαιμονισμένες, και έτσι λένε στον αιδεσιμότατο Τζον Χέιλ από τοBeverly να εξετάσει την Μπέττυ. Για να σώσει τον εαυτό της και τα άλλα κορίτσια από την τιμωρία, η πονηρή Abigail ισχυρίζεται ότι η σκλάβα Tituba είναι υπηρέτρια του διαβόλου. Αφού δέχεται ξύλο η Tituba «ομολογεί» ότι είναι μάγισσα, και γλυτώνει το κρέμασμα. Αντιλαμβανόμενες τη νέα τους δύναμη, τα άλλα κορίτσια αρχίζουν να «καταγγέλλουν» και άλλες γυναίκες τις οποίες «είδαν» με το διάβολο, συμπεριλαμβανομένης της ElizabethProctor, συζύγου του John Proctor.
Ο John, αποφασισμένος να μην επιτρέψει στην πρώην ερωμένη του να απολαύσει την εκδίκησή της, επιμένει ότι η υπηρέτριά του, ηMary Warren, μια από τις "πληγείσες" πρέπει να καταθέσει στο δικαστήριο ότι η μαγεία ήταν ψεύτικη. Παρά το γεγονός ότι ηWarren φοβάται την Abigail, συμφωνεί τελικά, παρόλα αυτά πτοείται από τα άλλα κορίτσια και κάνει πίσω. Η Elizabeth Proctorλέει ότι είναι έγκυος και ζητάει να ζήσει μέχρι τη γέννηση του μωρού.
Όταν ερωτώνται τα κορίτσια από τον πρόεδρο του «δικαστηρίου» αν είναι ψέματα όλα αυτά σχετικά με τη μαγεία, εκείνα επίτηδες προκαλούν μια αναταραχή, κραυγάζοντας ότι η Mary Warren βάζει πάνω τους ένα ξόρκι. Προκειμένου να αποδείξει ότι η Abigail δεν είναι αθώα, ο John ομολογεί ότι είχε μια σχέση μαζί της. Ισχυρίζεται ότι η Abigail κατηγόρησε την γυναίκα του, προκειμένου να απαλλαγεί από αυτήν, έτσι ώστε να μπορεί να τον παντρευτεί. Η Abigail αρνείται την κατηγορία και καλείται η Ελισάβετ να πει αν η κατηγορία είναι αληθινή. Ωστόσο, μην ξέροντας ότι ο John ομολόγησε και θέλοντας να σώσει τη φήμη του, λέει ψέματα. Ενώ ο αιδεσιμότατος Hale προσπαθεί να πείσει το δικαστήριο ότι ο John είναι ειλικρινής, τα κορίτσια στρέφονται κατά των Proctors, ουρλιάζοντας ότι η Mary Warren τους επιτίθεται με τη μορφή ενός «κίτρινου πουλιού». Τα κορίτσια είναι τόσο πειστικά και δημιουργούν μια τέτοια αναταραχή, που κάνουν το «δικαστήριο» να τις πιστέψει. Για να σώσει τον εαυτό της από το να κρεμαστεί ως μάγισσα, η Mary Warren κατηγορεί τον Johnγια «μαγεία». Όταν τον ρωτάνε αν θα επιστρέψει στο Θεό, ο Τζον φωνάζει από απελπισία, «ο Θεός είναι νεκρός!». Αυτό είναι. Είναι σίγουρα μάγος και για αυτό συλλαμβάνεται.
Την ημέρα πριν κρεμαστεί ο John Proctor, η Abigail προσπαθεί να πείσει το δικαστήριο ότι η γυναίκα του αιδεσιμότατου Hale είναι επίσης μια μάγισσα (γιατί Hale ήταν ο μόνος στην πόλη που αμφισβητούσε τους ισχυρισμούς της). Αυτό το σχέδιο αποτυγχάνει καθώς οι δικαστές δεν πιστεύουν ότι μία σύζυγος ιερωμένου δεν είναι «καθαρή». Τα κορίτσια στο μεταξύ το σκάνε και η Abigailκλέβει χρήματα από τον αιδεσιμότατο Parris για να ανέβει σε ένα πλοίο για να φύγει για τα Μπαρμπάντος, αλλά πριν το κάνει, ζητάει από τον John να πάει μαζί της. Εκείνος αρνείται. Την παραμονή του απαγχονισμού του John, ο Parris φοβούμενος ότι η εκτέλεση του θα προκαλέσει ταραχές στο Σάλεμ απευθύνεται σε αυτόν, και του ζητάει να συναντηθεί με την Elizabeth μήπως τον κάνει να "ομολογήσει" για να σώσει τη ζωή του. Ο John συμφωνεί και γράφει την ομολογία του. Οι δικαστές επιμένουν ότι η ομολογία του πρέπει να εμφανίζεται δημοσίως με δική του υπογραφή για να αποδείξει την ενοχή του και να πείσει τους άλλους, αλλά ο Johnθυμωμένα φωνάζει «Αφήστε μου το όνομά μου!» και σχίζει το χαρτί της ομολογίας, αποφασισμένος να κρατήσει το όνομά του καθαρό για τους γιους του. Τον παίρνουν για να τον κρεμάσουν και μαζί με την Rebecca Nurse και την Martha Corey απαγγέλλουν το Πάτερ Ημών. Πριν τελειώσουν, τους σπρώχνουν από τις άκρες της πλατφόρμας και βρίσκουν ακαριαίο θάνατο.
ΚΟΚΚΙΝΟΣ ΟΥΡΑΝΟΣ
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)
Απλοί τρόποι να ενισχύσετε το ανοσοποιητικό σύστημα του παιδιού
ΠΑΙΔΙ | 10 ΑΠΡΙΛΙΟΥ 2020 | 06:00 | IMOMMY TEAM Ειδικά αυτήν την περίοδο που η πανδημία του κοροναϊού απειλεί την υγεία ...
-
Ένας οδηγός μετανάστευσης και οι εμπειρίες μιας Αθηναίας που μετακόμισε στο Λονδίνο λόγω οικονομικής κρίσης Skip to content ...
-
Ο Κ. ΠΑΠΑΝΔΡΕΟΥ ΠΑΡΕΛΑΒΕ ΜΙΑ ΔΕΙΝΟΠΑΘΟΥΣΑ ΟΙΚΟΝΟΜΙΑ ΑΠΟ ΤΟΝ ΚΩΣΤΑ ΚΑΡΑΜΑΝΛΗ Γράφει ο Μιχάλης Ιγνατίου Χ...
-
Celebrities που έχουν κάνει Tattoo σε... απόκρυφα σημεία! (pics) Γνωστές celebrities και τατουάζ «χτυπημένα» σε σημεία που π...