Σάββατο 5 Νοεμβρίου 2016

ΓΕΡΜΑΝΙΑ: 12χρονοι μουσουλμάνοι λιθοβόλησαν χριστιανό ορθόδοξο ιερέα

 


Τα ινδάλματα των νέων "Ευρωπαίων"

H «διαφορετικότητα» σε δράση! Μικρής ηλικίας μουσουλμάνοι εισβολείς λιθοβόλησαν έναν Χριστιανό Αιθίοπα ιερέα την περασμένη εβδομάδα ενώ πήγαινε στην εκκλησία, έξω από την Φρανκφούρτη της Γερμανίας, δείχνοντας για μια ακόμη φορά, με τον πλέον σαφή τρόπο, ποια θα είναι Ευρώπη από εδώ και στο εξής, με την συνεχιζόμενη εισβολή τριτοκοσμικών μουσουλμάνων λαθρομεταναστών.

Σύμφωνα με δημοσίευμα της Christian Today, ο εφημέριος, ντυμένος με την ιερατική του στολή και με έναν Σταυρό γύρω από το λαιμό του, δέχθηκε επίθεση, ενώ επισκέπτονταν την πόλη του Raunheim στην περιοχή Gross-Gerau στην Έσση, το οποίο αποτελεί μέρος της αστικής περιοχής της Φρανκφούρτης.

Τζαμιά στην Φρανκφούρτη
Ο ιερέας, 47 ετών, ο οποίος επέλεξε να μην γίνει γνωστό το όνομά του, βάδιζε προς τη Ρωσική Ορθόδοξη Εκκλησία στην Frankfurter Strasse όταν μια ομάδα μουσουλμάνων αγοριών, ηλικίας από 10 έως 12 ετών, του πέταξε πέτρες, φωνάζοντας«Allahu Akbar».

Η Alexandra Rang, ρωσίδα ιδιοκτήτρια του ορθόδοξου ξενοδοχείου η οποία έχτισε το εκκλησάκι στο οποίο εφημέρευε ο ιερέας, δυσκολεύτηκε να πιστέψει την είδηση όταν την άκουσε για πρώτη φορά. «Το να σου πετάξουν πέτρες είναι το χειρότερο πράγμα που μπορεί να φανταστεί ένας ιερέας», είπε.

Φυσικά, το περιστατικό δεν είναι «μεμονωμένο», καθώς υπάρχει ένας αυξανόμενος αριθμός τέτοιων επιθέσεων, ακόμα και μέσα στα «κέντρα προσφύγων» στη Γερμανία.

Για παράδειγμα, μια έκθεση νωρίτερα φέτος, αποκάλυψε ότι υπήρξαν όχι λιγότερες από 743 αναφερόμενες επιθέσεις από μουσουλμάνους κατά χριστιανών σε τέτοια κέντρα στη Γερμανία.

«Οι τεκμηριωμένες περιπτώσεις επιβεβαιώνουν ότι η κατάσταση των χριστιανών προσφύγων στα γερμανικά καταφύγια προσφύγων εξακολουθεί να είναι αφόρητη», αναφέρει η έκθεση, που εκδόθηκε από την ομάδα Open Doors Germany, που, όπως καταλαβαίνετε και από το όνομά της, είναι υπέρ της συνεχιζόμενης εισβολής.

«Ως μειονότητα υφίστανται διακρίσεις, ξυλοδαρμούς και λαμβάνουν απειλές θανάτου από μουσουλμάνους πρόσφυγες και εν μέρει από το μουσουλμανικό προσωπικό (ασφάλεια, διερμηνείς, εθελοντές) για θρησκευτικούς λόγους», προσθέτει η έκθεση.

Η έκθεση ανέφερε ότι ο αριθμός των προσφύγων που διώκεται είναι πιθανό να είναι μόνο η "κορυφή του παγόβουνου", καθώς πρόκειται για επιθέσεις που έχουν θρησκευτικά κίνητρα, κατά χριστιανών και Yazidis και εκτιμούν ότι μέχρι και 40.000 χριστιανοί πρόσφυγες θα μπορούσαν να έχουν επηρεαστεί.

Αν ληφθεί υπόψη ότι οι μισοί πρόσφυγες που δέχτηκαν επίθεση από μουσουλμάνους, δήλωσαν ότι η «γερμανική ασφάλεια»εμπλέκεται σε τέτοια περιστατικά, καταλαβαίνουμε ότι οι «Γερμανοί» που έχουν προσληφθεί για να εργαστούν ως ασφάλεια σε αυτά τα κέντρα είναι μουσουλμάνοι μη γερμανικής εθνοτικής καταγωγής, που έχουν προφανείς συμπάθειες στους νεοαφιχθέντες ομοθρήσκους τους.

Ο λιθοβολισμός του ιερέα στο Raunheim είναι, ως εκ τούτου, μόνο το τελευταίο μίας σειράς περιστατικών που προμηνύουν το τι πρόκειται να ζήσει η Ευρώπη, η οποία τείνει να μετατραπεί σε ένα κλώνο της Μέσης Ανατολής και της Αφρικής.

ΚΟΚΚΙΝΟΣ ΟΥΡΑΝΟΣ

Τοπικές εφημερίδες - πρωτοσελιδα

Τοπικές εφημερίδες - πρωτοσελιδα

Αθλητικές εφημερίδες - πρωτοσελιδα

Πολιτικές εφημερίδες - πρωτοσελιδα

Girl Syria - Syrian Dabke Folk البنت السورية - دبكة سوريا الشعبية

Τιμή στους Ήρωες! Στήνεται Μνημείο για τον εθνομάρτυρα Σολωμό Σολωμού με έξοδα του Νότη Σφακιανάκη και μετά από ερώτηση του βουλευτή του ΕΛΑΜ, Λ. Παπαγιάννη

 

4/11/2016, 20:45
 Εκτύπωση Αποστολή
 Ε Εν Δελφοiς Σχόλια Κοινοποιήστε
    
Ύστερα από τις επίμονες ερωτήσεις του ΕΛΑΜ και με έξοδα του γνωστού τραγουδιστή Νότη Σφακιανάκη θα ανεγερθεί επιτέλους το Μνημείο που αρμόζει στον Εθνομάρτυρα Σολωμό Σολωμού στον Δήμο Εγκώμης.

Ακολουθεί το ρεπορτάζ του Φιλελεύθερου:

Λευκωσία: Στον Δήμο Έγκωμης και συγκεκριμένα στη λεωφόρο Ηρώων, όπου βρίσκεται ο Τύμβος της Μακεδονίτισσας, θα τοποθετηθεί, τελικά, το γλυπτό μνημείο προς τιμήν του 26χρονου Σολωμού Σολωμού, ο οποίος δολοφονήθηκε στις 14 Αυγούστου 1996 στην προσπάθειά του να κατεβάσει την τουρκική σημαία από φυλάκιο του κατοχικού στρατού στο οδόφραγμα Δερύνειας.

Ένας από τους δολοφόνους του Σολωμού είναι ο Kενάν Aκίν, έποικος, πρώην αξιωματικός του τουρκικού στρατού και υπουργός του ψευδοκράτους, εναντίον του οποίου εκκρεμεί διεθνές ένταλμα σύλληψης. Με έξοδα του λαϊκού τραγουδιστή Νότη Σφακιανάκη κατασκευάστηκε το γλυπτό -μνημείο προς τιμήν του Σολωμού, το οποίο, όμως, από το 1998 βρίσκεται σε ένα κοντέινερ στο λιµάνι του Πειραιά. Και αυτό διότι υπήρχαν διαφωνίες, όπως αποκαλύπτει σε επιστολή του προς τη Βουλή ο υπουργός Εσωτερικών Σωκράτης Χάσικος για τοποθέτηση του μνημείου στον χώρο του Πολιτιστικού Κέντρου του Δήμου Αμμοχώστου στον Δήμο Δερύνειας.

Μετά από πάροδο 18 χρόνων, ο εκπρόσωπος του καλλιτέχνη αναζήτησε και βρήκε, εν τέλει, άλλο χώρο, στα όρια του Δήμου Έγκωμης. Το γεγονός επιβεβαίωσε μιλώντας χθες στον «Φ» ο δήμαρχος Έγκωμης Ζαχαρίας Κυριάκου, δηλώνοντας, παράλληλα, πως αναμένεται η έκδοση των απαιτούμενων αδειών για τοποθέτηση του μνημείου στη λεωφόρο Ηρώων.

Η ενημερωτική επιστολή Χάσικου στη Βουλή στάλθηκε μετά από σχετική ερώτηση του βουλευτή του ΕΛΑΜ Λίνου Παπαγιάννη, ο οποίος ζήτησε εξηγήσεις για τους λόγους που δεν έχει δοθεί η σχετική άδεια για την τοποθέτηση του μνημείου στην Κύπρο. Στην απαντητική του επιστολή προς τη Βουλή, ημερ. 27/10/2016, ο Σ. Χάσικος αναφέρει ότι ο εδώ εκπρόσωπος του τραγουδιστή Ν. Σφακιανάκη μετέφερε την επιθυμία του τραγουδιστή όπως το γλυπτό τοποθετηθεί στον χώρο του Πολιτιστικού Κέντρου του Δήμου Αμμοχώστου στον Δήμο Δερύνειας.

Αίτημα το οποίο διαβιβάστηκε στους Δήμους Αμμοχώστου και Δερύνειας για εξέταση και λήψη απόφασης. Για να προσθέσει στην απάντησή του ο κ. Χάσικος τα εξής: «Λόγω του ότι, σήμερα, οι δύο προαναφερθέντες δήμοι φαίνεται να μην ευνοούν την τοποθέτηση του έργου στον συγκεκριμένο χώρο, ο εκπρόσωπος του καλλιτέχνη αναζήτησε και βρήκε, εν τέλει, άλλο χώρο, στα όρια του Δήμου Έγκωμης». Με τον κ. Χάσικο να διαβεβαιώνει τη Βουλή ότι θα εκδοθούν όλες οι απαιτούμενες άδειες.

Κυπριακό: Το σκιάχτρο των συνεπειών από ένα νέο Όχι


 

by diaxeiristis
Του Σωτήρη Δημόπουλου 
Ούτε οι βαρύγδουπες και γλυκερές δηλώσεις των εμπλεκομένων παραγόντων, ούτε το ειδυλλιακό ελβετικό τοπίο του Mont Pelerin μπορούν να αποκρύψουν τη σκληρή αλήθεια για την κατρακύλα του Κυπριακού. Η επιτηδευμένη σκηνοθεσία, υπό τις οδηγίες των υπερατλαντικών «φίλων» μας, δεν είναι, από μόνη της ικανή να υπνωτίσει τον ελληνισμό της Κύπρου, που είναι ο πραγματικός στόχος της κακοπαιγμένης παράστασης, για να σερβιριστεί το σχέδιο Ανάν σε τρισχειρότερη μορφή. Γιατί, ακόμη κι αν κάποιος καλόπιστος είχε διάθεση να πειστεί από την καθημερινή υποβολή τεχνητής αισιοδοξίας, οι συνεχείς απειλητικοί βρυχηθμοί του Ερντογάν, τον κάνουν τουλάχιστον καχύποπτο.
Ο σουλτάνος της Άγκυρας κινείται πλέον εκτός ορίων και δεν προσπαθεί καν να καμουφλάρει τους σκοπούς του. Ανοιχτά διεκδικεί την επανασύσταση της Οθωμανικής αυτοκρατορίας, μη αρκούμενος σε παραληρηματικά οράματα, αλλά με σχέδιο και θρασύτητα τα υλοποιεί.
  • Έχει εισβάλει στη Συρία, όχι μόνον για να ακυρώσει την ένωση των κουρδικών καντονιών, αλλά και να διεκδικήσει όσα μπορεί περισσότερα, ακόμη και το Χαλέπι, τμήμα και αυτό της «οθωμανικής καρδιάς» του, όπως δημοσίως εκμυστηρεύτηκε. Ήδη προχωρά στην κατασκευή αεροδρομίου, σύμφωνα με τη λιβανέζικη εφημερίδα As Safir, στην κωμόπολη Al-Rai, η οποία κατοικείται κυρίως από Τουρκομάνους.
  • Στο Ιράκ, πάλι με το πρόσχημα της προστασίας των Τουρκομάνων –τι μας θυμίζει, άραγε, αυτό;-, έχει ήδη δημιουργήσει ισχυρή στρατιωτική βάση στη Bashiqa, ενώ συγκεντρώνει στρατεύματα στα σύνορα, για να μην μείνει πίσω στο μοίρασμα της Μοσούλης –μια ακόμη πρώην οθωμανική πόλη που νοσταλγεί.
  • Προς δυσμάς, η διεκδίκηση του Αιγαίου και των ελληνικών νησιών συνιστά καθημερινή πρακτική. Με λόγια και πράξεις, με μη αναγνώριση της συνθήκης της Λωζάνης, με ΝΟΤΑΜ και NAVTEX, με παραβάσεις και παραβιάσεις, με εκδίωξη ακόμη και σκαφών που κάνουν επιστημονικές έρευνες, όπως πριν λίγες ημέρες στο Καστελόριζο, αμφισβητεί συνολικά την ελληνική κυριαρχία. Και για να μην μείνει καμία αμφιβολία για τις προθέσεις του, ήλθε και η νέα παραγγελία, για δεκάδες μαχητικά αεροσκάφη πέμπτης γενιάς F35, από τις ΗΠΑ. Είναι φανερό ότι από απέναντι ετοιμάζονται για κάτι μεγάλο, που θα αλλάξει ριζικά το status, και όχι αποκλειστικά στη θάλασσα του Αιγαίου.
  • Στο εσωτερικό της Τουρκίας, ο πόλεμος κατά των Κούρδων και των αντιφρονούντων συνεχίζεται αδιάκοπα. Λαμβάνουν χώρα συλλήψεις και φυλακίσεις δημάρχων, όπως στο Ντιγιαρμπακίρ, και δημοσιογράφων, όπως της «Τζουμχουριέτ». Συνολικά, από την επαύριον του αποτυχημένου πραξικοπήματος, 170 μέσα ενημέρωσης έχουν κλείσει και 105 δημοσιογράφοι έχουν συλληφθεί. Όσο για το κράτος δικαίου και τις ευρωπαϊκές συστάσεις η ισλαμιστική τουρκική ηγεσία τα γράφει στα «παλιά της υποδήματα» και δεν το κρύβει, όπως το είπε και ο Γιλντιρίμ.
Και αναρωτιέσαι εσύ ο αφελής, πώς είναι δυνατόν αυτή η αρπακτική Τουρκία, μια χώρα σε παροξυσμό, σε κρίση μεγαλοϊδεατισμού, στο κατώφλι του ολοκληρωτισμού, να συναινέσει σε όποια «δίκαιη» επίλυση του Κυπριακού; Η υπόθεση ασφαλώς να αποφασίζει έστω και κατ΄ ελάχιστον μόνος του ο Ακιντζί απορρίπτεται ως, τουλάχιστον, γελοία. Όταν, λοιπόν, αυτοί που διατείνονται urbi et orbe ότι τα πρώην εδάφη της Οθωμανικής αυτοκρατορίας, που απελευθερώθηκαν από τη καταθλιπτική δουλεία και το σκοταδισμό αιώνων με επαναστάσεις και ποταμούς αίματος, θα πρέπει να επανέλθουν στην προτέρα κατάσταση, είναι δυνατόν να επιτρέψουν στην μικρή Κύπρο να ταξιδέψει μόνη της στον κόσμο της ελευθερίας και της ανεξαρτησίας; Αυτό δεν συνιστά πλέον ψευδαίσθηση, αλλά παθολογικού τύπου παραίσθηση!
Ως εκ τούτου, είναι βέβαιο ότι, στο τέλος της ημέρας, είτε οι συνομιλίες θα καταρρεύσουν γιατί είναι δύσκολο να εμφανιστεί προς τον λαό της Κύπρου ένα τέτοιο έκτρωμα που επιβάλουν οι Τούρκοι, είτε αν τεθεί, τελικώς, με άνωθεν αφόρητες πιέσεις, σε δημοψήφισμα, λογικά θα εισπράξει ένα μεγαλοπρεπές Όχι. Επειδή, όμως, υπάρχει πάντα το «μεγάλο σχέδιο» και τα πολυσύνθετα συμφέροντα προσδοκούν γεωπολιτικά και οικονομικά κέρδη από την «πώληση» της Κύπρου, θα το παλέψουν μέχρι τέλους. Έτσι είναι επίσης βέβαιο ότι η «επιχείρηση αισιοδοξία» θα αντικατασταθεί από την «επιχείρηση τρομοκρατία». Κι αυτή θα έχει δύο σκέλη. Το ένα θα αφορά την τουρκική απειλή και το δεύτερο τον διεθνή παράγοντα. Συγκεκριμένα:
Α. Το στοιχείο του τουρκικού αναθεωρητισμού θα μεταβληθεί σε στοιχείο συνηγορίας στην λύση-κόλαφο που θα προταθεί. Κοντολογίς, θα υποστηριχθεί ότι εάν σήμερα δεν αποδεχθεί ο Κύπριος την αυτοκτονία του, τότε αύριο θα τον εξοντώσει ο Τούρκος. Δηλαδή, αν δεν πάρεις το πακέτο που σου προσφέρουμε, με τουρκικό στρατό που θα μείνει μέχρι να (μην) φύγει, με εκ περιτροπής προεδρία, με ελάχιστα επιστραφέντα εδάφη, με ανύπαρκτη κυριαρχία, με μη λειτουργικό σύστημα, και πάντοτε με την υψηλή εποπτεία της Άγκυρας, η Τουρκία θα κατακλύσει με εποίκους τα κατεχόμενα τα οποία θα χαθούν δια παντός.
Πρόκειται, όπως έχει αποδειχθεί και στο παρελθόν, για έναν ψευδή εκβιασμό. Όχι γιατί ο Ερντογάν δεν μπορεί να μετατρέψει και επισήμως τα κατεχόμενα σε βιλαέτι της Τουρκίας, όπως είναι de facto σήμερα. Αλλά, διότι ο προφανής στόχος της τουρκικής πολιτικής μετά το 1974 είναι ο έλεγχος όλου του νησιού. Το πρόβλημα της Άγκυρας είναι μια πραγματικά ανεξάρτητη Κύπρος, γιατί συνιστά μια μόνιμη αμφισβήτηση του οθωμανισμού, μια νησίδα ελεύθερου ελληνισμού στην ανατολική Μεσόγειο. Το μόνο επομένως που αναμένουν και για το οποίο επιμένουν είναι να ανοίξει η κερκόπορτα, δηλαδή η κατάλυση της κυριαρχίας της Κυπριακής Δημοκρατίας.
Β. Αλλά και το κόστος του Όχι, από την αντίδραση της διεθνούς κοινότητας, είναι ένα στην ουσία ένα «σκιάχτρο». Η κατάσταση φαίνεται μάλιστα λιγότερη πιεστική, απ’ αυτήν τουλάχιστον την άποψη, και από το 2004. Και τότε προειδοποιούσαν για τις επερχόμενες ημέρες της αποκαλύψεως, ως συνέπεια του Όχι.  Η απειλή αυτή τώρα είναι εντελώς κενή περιεχομένου, γιατί ο κόσμος έχει αλλάξει άρδην μέσα σε αυτά τα 12 χρόνια Τότε, υπήρχε ακόμη μια σχεδόν αναμφισβήτητη αμερικανική παγκόσμια ηγεμονία∙ μια Ευρωπαϊκή Ένωση οικονομικά ακμάζουσα και πολιτικά συμπαγής∙ η Ρωσία και η Κίνα, παρά την ανοδική τους πορεία, δεν είχαν πρωτεύοντα ρόλο στα διεθνή πράγματα.
Σήμερα η παγκόσμια ηγεμονία των ΗΠΑ βρίσκεται σε υποχώρηση και σε αμφισβήτηση. Ακόμη και στο εσωτερικό τους διεξάγεται ένα σκληρός πολιτικός αγώνας, που άπτεται της ίδιας τη φυσιογνωμίας της χώρας. Το τι θα συμβεί, θα φανεί από το αποτέλεσμα των εκλογών. Εν πάση περιπτώσει, όμως, θα έχουμε μια νέα ηγεσία, με νέα ιεραρχία και ίσως και διαφοροποιημένες προτεραιότητες.
Η Ευρωπαϊκή Ένωση, κι ενώ ήδη η Μ. Βρετανία βρίσκεται σε διαδικασία αποχώρησης, σπαράσσεται από εσωτερικές αντιθέσεις. Κάθε χώρα βρίσκεται σε διαφορετική αφετηρία προσέγγισης των διαφόρων ζητημάτων, για το μεταναστευτικό, την οικονομία, τις σχέσεις με τη Ρωσία κ.λπ.
Η Ρωσία, η οποία είναι παραδοσιακά πλησίον της Κύπρου, με δικά της οικονομικά και γεωστρατηγικά συμφέροντα στο νησί, βρίσκεται πλέον με ισχυρότατη δύναμη πυρός στη Συρία και στην ανατολική Μεσόγειο. Η παρούσα συνεργασία Μόσχας-Άγκυρας δεν είναι μια στρατηγική συμμαχία, αλλά μια επί μέρους προσέγγιση. Σ’ αυτό το πλαίσιο είναι βέβαιο ότι δεν υπάρχει καμία ταύτιση με τις επεκτατικές βλέψεις του Ερντογάν προς την Κύπρο και την Ελλάδα. Όπως σίγουρο είναι ότι και μετά από ένα νέο Όχι, η Ρωσία θα είναι εδώ, με τον ίδιο τρόπο που είναι και τώρα.
Το ίδιο θα λέγαμε και με την Κίνα. Η πολιτική του Πεκίνου, που προωθεί μια μόνιμη οικονομική δραστηριότητα στο νησί, στο πλαίσιο της διείσδυσής του στην ευρύτερη περιοχή, δεν θα αλλάξει μετά το Όχι.
Ακόμη και το Ισραήλ, που έχει οπωσδήποτε άμεσο συμφέρον από μια λύση ώστε να προχωρήσει ο αγωγός φυσικού αερίου από τα κοιτάσματά του προς τη Τουρκία, είναι υποχρεωμένο να αποδεχθεί το αποτέλεσμα του Όχι και να αναπροσαρμόσει το σχεδιασμό του. Γιατί το Τελ Αβίβ σε καμία περίπτωση δεν επιθυμεί μια «τουρκική Κύπρο», και επιπλέον γνωρίζει ότι η Κυπριακή Δημοκρατία θα παραμείνει εσαεί μια χρήσιμη συμμαχική χώρα, σε μια επικίνδυνη για το ίδιο γειτονιά.
Θα υπάρξουν, οπωσδήποτε, και αυτοί που θα πικραθούν, όπως η κα Νούλαντ, ο κ. Έιντε, ο βρετανικός παράγων και κάποιοι ακόμη. Αλλά, δεν πειράζει, θα το ξεπεράσουν…

Stratfor: Γιατί η Ρωσία θέλει διατήρηση του status quo στην Κύπρο

Η Ρωσία έχει σοβαρό ενδιαφέρον να μην αλλάξει η κατάσταση στην Κύπρο και πιέζει προς όλες τις κατευθύνσεις. Η γεωστρατηγική θέση του νησιού, οι κρίσεις στη Μ. Ανατολή και οι αγωγοί αερίου. Πώς εμπλέκεται στις διαπραγματεύσεις. 
Η Ρωσία, για μια ακόμα φορά, στρέφει την προσοχή της στην Ανατολική Μεσόγειο. 
Η Μόσχα θέλει να διατηρήσει το «αποτύπωμά» της στην περιοχή, όχι μόνο γιατί επηρεάζει τη θέση της στη Μέση Ανατολή και την ισορροπία της με το ΝΑΤΟ, αλλά και για οικονομικούς και ενεργειακούς λόγους.
Τη Δευτέρα, ο Ρώσος υπουργός Εξωτερικών Σεργκέι Λαβρόφ φιλοξένησε τον Κύπριο ομόλογό του Ιωάννη Κασουλίδη στη Μόσχα. Δεδομένων των θεμάτων που αντιμετωπίζει τώρα η Ρωσία, μια τέτοια συνάντηση θα μπορούσε να μοιάζει περιττή, όμως η Μεγαλόνησος αποτελεί «κλειδί» για τη στρατηγική της Ρωσίας στην περιοχή.
Πρόκειται για την πιο πρόσφατη σειρά συναντήσεων που πραγματοποιήθηκαν με Κύπριους ηγέτες τις τελευταίες εβδομάδες, περιλαμβανομένης της συνάντησης με τον επικεφαλής της αξιωματικής αντιπολίτευσης Άνδρο Κυπριανού. Η Μόσχα διασφαλίζει πως έχει καλές επαφές με ολόκληρη την πολιτική σφαίρα της Κύπρου.
Η συνάντηση της Δευτέρας επικεντρώθηκε σε πολύ μεγάλο βαθμό στη σύνοδο Ελληνοκυπρίων και Τουρκοκυπρίων που θα πραγματοποιηθεί την επόμενη εβδομάδα. Από το 1974 το νησί έχει χωριστεί στη διεθνώς αναγνωρισμένη Κυπριακή Δημοκρατία στα νότια, και στη μη αναγνωρισμένη τουρκοκυπριακή δημοκρατία στα βόρεια.
Τις τελευταίες τέσσερις δεκαετίες πραγματοποιούνται συνεχώς διαπραγματεύσεις, προκειμένου να επιλυθεί το ζήτημα, όμως μόνο από τον Μάιο του 2015 οι διαπραγματεύσεις, υπό την καθοδήγηση του ΟΗΕ, έχουν φτάσει σε επίπεδα τόσο πολλά υποσχόμενα. Την επόμενη εβδομάδα, αντιπροσωπείες από τις κυβερνήσεις του νότου και του βορρά θα συναντηθούν στην Ελβετία, προκειμένου να συζητήσουν τα επίμαχα ζητήματα του εδαφικού και της ανταλλαγής ιδιοκτησιών -που είναι ίσως και τα πιο ευαίσθητα ζητήματα της ατζέντας.
Και οι δύο πλευρές γνωρίζουν τα οικονομικά, δημοσιονομικά και πολιτικά οφέλη της επανένωσης της νήσου και δέχονται ισχυρές πιέσεις από τον ΟΗΕ, την ΕΕ, την Τουρκία και το Ισραήλ να καταλήξουν σε συμφωνία -Τουρκία και Ισραήλ θέλουν επίσης να προχωρήσουν οι ενεργειακές διαπραγματεύσεις.
Ωστόσο, η Ρωσία είναι γνωστή για τις τρικλοποδιές που βάζει σε πολλά υποσχόμενες διαπραγματεύσεις, ιδιαίτερα όταν αυτές φτάνουν σε επίπεδο λύσης μέσω του ΟΗΕ. Το 2004 η Ρωσία χρησιμοποίησε τη θέση της στο Συμβούλιο Ασφαλείας του ΟΗΕ για να ασκήσει βέτο σε ψήφισμα για διακανονισμό, λίγο πριν οι Ελληνοκύπριοι να ψηφίσουν κατά της επανένωσης. Τη Δευτέρα, ο Λαβρόφ ζήτησε ο ΟΗΕ να μην «επιβάλει το δικό του όραμα» για τον διακανονισμό του Κυπριακού.
Η Μόσχα έχει σοβαρό συμφέρον να διατηρηθεί το status quo. Μια επανένωση άνοιγε τον δρόμο ώστε το νησί -και άλλες ξένες δυνάμεις- να επικεντρωθούν σε μια σειρά ζητημάτων που αφορούν τη Ρωσία.
Η Κύπρος ήδη φιλοξενεί Έλληνες, Τούρκους και Βρετανούς στρατιώτες, και η Ρωσία ανησυχεί πως μια επανενωμένη χώρα θα έτεινε περισσότερο προς το ΝΑΤΟ. Η Κύπρος βρίσκεται σε στρατηγικό σημείο, σε απόσταση «βολής» από αρκετές κρίσεις της Μέσης Ανατολής και της Βόρειας Αφρικής -κυρίως της Συρίας, του Ιράκ και της Λιβύης.
Στρατιωτικά αεροσκάφη από τη Γαλλία, τη Βρετανία και τις ΗΠΑ συχνά απογειώνονται από την Κύπρο κατευθυνόμενα προς αυτές τις περιοχές. Κατά το παρελθόν, η Μόσχα «φλέρταρε» με την ιδέα δημιουργίας δικής της στρατιωτικής βάσης στο νησί, αν και μια τέτοια κίνηση πιθανότατα θα εκλαμβανόταν ως πρόκληση από την Τουρκία και το υπόλοιπο ΝΑΤΟ.
Η Ρωσία επί του παρόντος μεταφέρει στόλο στην Ανατολική Μεσόγειο προς τη Συρία. Ο στόχος όχι μόνο παρακολουθούνταν στενά από βρετανικά πλοία κοντά στη Μάγχη, αλλά επίσης απαγορεύτηκε ο ανεφοδιασμός του στην Ισπανία. Ο Λαβρόφ επιβεβαίωσε πως τα ρωσικά πλοία δεν θα επιχειρήσουν να χρησιμοποιήσουν την Κύπρο ως στρατιωτική βάση για επιχειρήσεις στη Συρία. Μια τέτοια σκέψη πιθανότατα θα έβγαινε τελείως από το «τραπέζι» στην περίπτωση επανένωσης της νήσου.
Οι χρηματοοικονομικές υπηρεσίες
Η Ρωσία θέλει επίσης την Κύπρο για χρηματοοικονομικούς λόγους. Για δεκαετίες, το νησί λειτουργούσε ως «κόμβος» παράκτιας τραπεζικής και ξεπλύματος χρήματος για ρωσικές εταιρείες και Ρώσους ιδιώτες. Ακόμα και ως μέλος της ΕΕ, η Κύπρος ερμήνευε με χαλαρό τρόπο τους κανονισμούς της ΕΕ, επιτρέποντας στον τραπεζικό κλάδο του νησιού να παραμένει συνδεδεμένος με περίπλοκους τρόπους με τη Ρωσία.
Η Μόσχα μάλιστα δάνεισε στη χώρα δισεκατομμύρια δολάρια κατά την οικονομική κρίση του 2011, για να διασφαλίσει την ασφάλεια των ρωσικών κεφαλαίων που βρίσκονταν «κρυμμένα» στο νησί (παρά τις προσπάθειες αυτές, όμως, το πρόγραμμα διάσωσης που εφαρμόστηκε στη χώρα δυο χρόνια αργότερα επηρέασε το ρωσικό χρήμα). Αν και τα χρηματοοικονομικά βάρη της Κύπρου έχουν κάπως αμβλυνθεί, και η Μόσχα έχει κάνει κινήσεις ώστε να σταματήσει να φεύγει χρήμα από τη Ρωσία, ωστόσο το νησί εξακολουθεί να είναι ένας από τους δημοφιλέστερους προορισμούς για τα «κρυφά» κεφάλαια της ελίτ και των επιχειρήσεων της Ρωσίας.
Το φυσικό αέριο
Η Κύπρος παίζει επίσης ρόλο-κλειδί στη στρατηγική φυσικού αερίου της Μόσχας. Το Ισραήλ, η Αίγυπτος και η Κύπρος έχουν ανακαλύψει σημαντικά κοιτάσματα φυσικού αερίου την τελευταία δεκαετία. Η κάθε χώρα θα μπορούσε να αποτελέσει σημαντικό προμηθευτή φυσικού αερίου τόσο για την Τουρκία, όσο και για τη Νοτιοανατολική Ευρώπη την ερχόμενη δεκαετία, πιθανότατα περιορίζοντας κατά τι την κυριαρχία των Ρώσων προμηθευτών.
Ο ρωσικός ενεργειακός γίγαντας Gazprom προσπαθεί να προχωρήσει τον αγωγό TurkStream, που θα μεταφέρει ρωσικό αέριο στην Τουρκία και την Ευρώπη. Μια διαιρεμένη Κύπρος θα έκανε μακροπρόθεσμα «χαλάστρα» σε οποιονδήποτε ανταγωνιστικό αγωγό προς την Τουρκία ή τη ΝΑ Ευρώπη από την Αίγυπτο ή το Ισραήλ, που πιθανότατα θα χρειαζόταν να περάσει από τα κυπριακά ή βορειοκυπριακά ύδατα, δεδομένου ότι η άλλη επιλογή θα ήταν να περάσουν οι αγωγοί μέσω των υδάτων του Λιβάνου ή της Συρίας.
Έτσι η Κύπρος βρίσκεται σε δύσκολη θέση: μεταξύ των «γλυκαντικών» που της έδωσε η Ρωσία κατά το παρελθόν -οικονομικά κίνητρα, επενδυτικές, εμπορικές, τουριστικές και πολιτικές σχέσεις- και της ευκαιρίας για έναν πολιτικό διακανονισμό που θα ωφελούσε βαθύτατα το νησί και θα ενίσχυε τους δεσμούς του με τη Δύση. Με τη Μόσχα να μιλά και σε ομάδες της αντιπολίτευσης στην Κύπρο, τίθεται το ερώτημα αν οι φιλικές χειρονομίες της Ρωσίας μετατραπούν σε παρέμβαση στα εσωτερικά της χώρας, ώστε να δυσκολέψει την πρόοδο στις διαπραγματεύσεις για την επανένωση.
Στο τέλος, η μελλοντική πορεία του μικρού αυτού νησιού της Μεσογείου θα έχει μεγάλη επίπτωση όχι μόνο στην περιοχή αλλά και στους στόχους και στις φιλοδοξίες των μεγαλύτερων παγκόσμιων δυνάμεων με συμφέροντα στην Κύπρο.
www.euro2day.gr/specials/topics/article/1462063/stratfor-giati-h-rosia-thelei-diathrhsh-toy-status.html

Απλοί τρόποι να ενισχύσετε το ανοσοποιητικό σύστημα του παιδιού

  ΠΑΙΔΙ  |  10 ΑΠΡΙΛΙΟΥ 2020 | 06:00  |  IMOMMY TEAM Ειδικά αυτήν την περίοδο που η πανδημία του κοροναϊού απειλεί την υγεία ...