Κων/νος Γρίβας: Πίεση ‘’βίαιης λύσης’’ από τις ΗΠΑ

Επίδομα θέρμανσης 2018 - TAXISnet - ΑΑΔΕ: Πότε θα πληρωθεί η πρώτη δόση

 

Share Tweet e-mail

Επίδομα θέρμανσης 2018: Μέχρι τις 15 Φεβρουαρίου θα καταβληθεί η πρώτη δόση του επιδόματος θέρμανσης στους δικαιούχους οι οποίοι υπέβαλαν τις σχετικές αιτήσεις μέχρι και τις (15/1/2018), οπότε έληξε η προθεσμία υποβολής.

Επισημαίνεται ότι για τις αιτήσεις που θα υποβληθούν από, 16 Ιανουαρίου, έως και τις 31 Μαΐου το ποσό του επιδόματος θέρμανσης θα καταβληθεί έως τις 29 Ιουνίου.
Υπενθυμίζεται ότι οι δικαιούχοι θα λάβουν, την περίοδο 15 Οκτωβρίου 2017 έως 30 Απριλίου 2018, μειωμένο επίδομα πετρελαίου θέρμανσης κατά 50%. Από 25 λεπτά το λίτρο που ήταν κατά την περσινή περίοδο το επίδομα πετρελαίου θέρμανσης, πλέον διαμορφώνεται στα 12,5 λεπτά ανά λίτρο, ενώ δεν υπάρχουν αλλαγές ούτε στα εισοδηματικά κριτήρια αλλά ούτε και στις ζώνες και στα επιδοτούμενα λίτρα.
Θα πρέπει να αναφερθεί ότι οι αιτήσεις υποβάλλονται ηλεκτρονικά μέσω της διαδικτυακής πλατφόρμας της Ανεξάρτητης Αρχής Δημοσίων Εσόδων (http://www.aade.gr) και μέσω της συγκεκριμένης υπηρεσίας οι ενδιαφερόμενοι μπορούν να επιλέξουν αν θα υποβάλουν αίτηση ένταξης στο Μητρώο Δικαιούχων του Επιδόματος Κατανάλωσης Πετρελαίου Θέρμανσης, ή αν θα δηλώσουν τα χιλιοστά των δαπανών θέρμανσης ανάμεσα στους ενοίκους μιας πολυκατοικίας.

Ειδικότερα, με βάση τις οδηγίες της ΑΑΔΕ οι δικαιούχοι πρέπει να γνωρίζουν τα εξής:

• Οι πιστοποιημένοι χρήστες των ηλεκτρονικών υπηρεσιών συνδέονται χρησιμοποιώντας τους κωδικούς πρόσβασης στο TAXISnet.
• Οι χρήστες που δεν διαθέτουν κωδικούς πρόσβασης TAXISnet, θα ταυτοποιούνται εναλλακτικά δίνοντας Α.Φ.Μ. και αριθμό ειδοποίησης κάποιου εκκαθαριστικού / πράξης προσδιορισμού φόρου Δήλωσης Φόρου Εισοδήματος Φυσικών Προσώπων των τελευταίων πέντε ετών.
• Εάν ο χρήστης δεν θυμάται τους κωδικούς πρόσβασης και τυχαίνει το όνομα χρήστη (username) να ταυτίζεται με τον Α.Φ.Μ. του, τότε δεν μπορεί να χρησιμοποιήσει τον εναλλακτικό τρόπο σύνδεσης. Γι’ αυτό θα πρέπει να ανακτήσει τον κωδικό πρόσβασης μέσω των σχετικών διαδικασιών.

Read more: http://www.newsbomb.gr/oikonomia/story/855166/epidoma-thermansis-2018-taxisnet-aade-pote-tha-plirothei-i-proti-dosi#ixzz555ITuI9F

Πόσα χάνουν μισθωτοί- συνταξιούχοι από τη μείωση του αφορολόγητου

 

8

• 
  
• 
  
• 
  
• 
  
• 
  
• 
  

Του Σπύρου Δημητρέλη

Η διάταξη για τη μείωση του αφορολόγητου ορίου ψηφίστηκε το Μάιο του 2017. Προβλέπει ότι η μείωση θα γίνει τον Ιανουάριο του 2020. Μόνο που στο κείμενο του επικαιροποιημένου μνημονίου που συνέταξαν από κοινού κυβέρνηση και Θεσμοί προβλέπεται ότι αν το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο θεωρήσει, με βάση τους δικούς του υπολογισμούς, ότι το 2019 δεν πιάνεται ο στόχος για πρωτογενές πλεόνασμα 3,5% τότε η μείωση του αφορολόγητου θα έρθει έναν χρόνο νωρίτερα. Η απόφαση για αυτό, όπως προβλέπει το επικαιροποιημένο μνημόνιο, θα ληφθεί τον ερχόμενο Μάιο.

ADVERTISING

inRead invented by Teads

Η μείωση του αφορολόγητου ορίου, είτε γίνει το 2020 όπως έχει ψηφιστεί, είτε το 2019, θα επιφέρει μια άμεση και σημαντική μείωση του διαθέσιμου εισοδήματος για τους μισθωτούς και τους συνταξιούχους. Η μείωση αυτή θα φανεί από τον πρώτο μισθό ή σύνταξη μετά την ενεργοποίηση της μείωσης μέσω της παρακράτησης φόρου εισοδήματος.

Η μείωση του αφορολόγητου ορίου θα γίνει μέσω της περικοπής κατά 650 ευρώ της έκπτωσης φόρου που δικαιούνται μισθωτοί και συνταξιούχοι. Συγκεκριμένα, η μείωση του φόρου με βάση την οποία προκύπτει το ύψος του αφορολόγητου εισοδήματος διαμορφώνεται ώς εξής:

- στα 1.250 ευρώ από 1.900 ευρώ σήμερα για μισθωτούς χωρίς προστατευόμενα τέκνα (έτσι το αφορολόγητο όριο μειώνεται από 8.636 σε 5.681 ευρώ)
- στα 1.300 ευρώ από 1.950 ευρώ σήμερα για μισθωτούς με ένα προστατευόμενο τέκνο (έτσι το αφορολόγητο όριο μειώνεται από 8.863 σε 5.909 ευρώ)
- στα 1.350 ευρώ από 2.000 ευρώ σήμερα για μισθωτούς με δύο προστατευόμενα τέκνα (έτσι το αφορολόγητο όριο μειώνεται από 9.090 σε 6.136 ευρώ)
- στα 1.450 ευρώ από 2.100 ευρώ σήμερα για μισθωτούς με τρία τέκνα και άνω
(έτσι το αφορολόγητο όριο μειώνεται από 9.545 σε 6.590 ευρώ)

Από τους παραπάνω αριθμούς γίνεται πλέον κατανοητό ότι η μείωση του αφορολόγητου ορίου θα έχει ως αποτέλεσμα να ξεκινήσουν να πληρώνουν φόρο εισοδήματος ακόμη και μισθωτοί ή συνταξιούχοι με μηνιαίο εισόδημα χαμηλότερο των 500 ευρώ.

Αναλυτικά οι απώλειες εισοδήματος από τη μείωση του αφορολόγητου ορίου:

Μισθωτός χωρίς παιδιά

 

Εισόδημα	Φόρος σήμερα	Φόρος με μείωση αφορολόγητου	Επιβάρυνση φόρου
5.000	0	0	0
5.500	0	0	0
5.600	0	0	0
5.700	0	4	4
5.800	0	26	26
5.900	0	48	48
6.000	0	70	70
6.100	0	92	92
6.200	0	114	114
6.300	0	136	136
6.400	0	158	158
6.500	0	180	180
6.600	0	202	202
6.700	0	224	224
6.800	0	246	246
6.900	0	268	268
7.000	0	290	290
7.500	0	400	400
8.000	0	510	510
8.500	0	620	620
9.000	80	730	650
10.000	300	950	650
11.000	520	1.170	650
12.000	740	1.390	650
13.000	960	1.610	650
14.000	1.180	1.830	650
15.000	1.400	2.050	650
16.000	1.620	2.270	650
17.000	1.840	2.490	650
18.000	2.060	2.710	650
19.000	2.280	2.930	650
20.000	2.500	3.150	650
30.000	5.500	6.150	650
40.000	9.300	9.950	650
50.000	13.900	14.550	650
60.000	18.500	19.150	650
70.000	23.100	23.750	650
80.000	27.700	28.350	650
90.000	32.300	32.950	650
100.000	36.900	37.550	650

Μισθωτός με ένα παιδί 

 

Εισόδημα	Φόρος σήμερα	Φόρος με μείωση αφορολόγητου	Επιβάρυνση φόρου
5.000	0	0	0
5.500	0	0	0
5.600	0	0	0
5.700	0	0	0
5.800	0	0	0
5.900	0	0	0
6.000	0	20	20
6.100	0	42	42
6.200	0	64	64
6.300	0	86	86
6.400	0	108	108
6.500	0	130	130
6.600	0	152	152
6.700	0	174	174
6.800	0	196	196
6.900	0	218	218
7.000	0	240	240
7.500	0	350	350
8.000	0	460	460
8.500	0	570	570
9.000	30	680	650
10.000	250	900	650
11.000	470	1.120	650
12.000	690	1.340	650
13.000	910	1.560	650
14.000	1.130	1.780	650
15.000	1.350	2.000	650
16.000	1.570	2.220	650
17.000	1.790	2.440	650
18.000	2.010	2.660	650
19.000	2.230	2.880	650
20.000	2.450	3.100	650
30.000	5.450	6.100	650
40.000	9.250	9.900	650
50.000	13.850	14.500	650
60.000	18.450	19.100	650
70.000	23.050	23.700	650
80.000	27.650	28.300	650
90.000	32.250	32.900	650
100.000	36.850	37.500	650

Μισθωτός με δυο παιδιά
 

Εισόδημα	Φόρος σήμερα	Φόρος με μείωση αφορολόγητου	Επιβάρυνση φόρου
5.000	0	0	0
5.500	0	0	0
5.600	0	0	0
5.700	0	0	0
5.800	0	0	0
5.900	0	0	0
6.000	0	0	0
6.100	0	0	0
6.200	0	14	14
6.300	0	36	36
6.400	0	58	58
6.500	0	80	80
6.600	0	102	102
6.700	0	124	124
6.800	0	146	146
6.900	0	168	168
7.000	0	190	190
7.500	0	300	300
8.000	0	410	410
8.500	0	520	520
9.000	0	630	630
10.000	200	850	650
11.000	420	1.070	650
12.000	640	1.290	650
13.000	860	1.510	650
14.000	1.080	1.730	650
15.000	1.300	1.950	650
16.000	1.520	2.170	650
17.000	1.740	2.390	650
18.000	1.960	2.610	650
19.000	2.180	2.830	650
20.000	2.400	3.050	650
30.000	5.400	6.050	650
40.000	9.200	9.850	650
50.000	13.800	14.450	650
60.000	18.400	19.050	650
70.000	23.000	23.650	650
80.000	27.600	28.250	650
90.000	32.200	32.850	650
100.000	36.800	37.450	650

8

Ποια έξοδος; Θέλουμε τουλάχιστον μια δεκαετία για να επιστρέψουμε στο 2009

 

Τετάρτη 24 Ιανουαρίου 2018, 00:02

Κοινή χρήση4

-A +A

Τουλάχιστον μια 10ετία θα χρειασθεί για να επιστρέψουμε στα επίπεδα ευημερίας του 2009, λέει στο Liberal ο Παναγιώτης Πετράκης, καθηγητής Οικονομικών Επιστημών στο Εθνικό και Καποδιστριακό Πανεπιστημίου Αθηνών.

Επισημαίνει ότι θα πρέπει να μάθουμε να ζούμε με επιτροπεία και εποπτεία, δεν αποκλείει ακόμη και τρίμηνες επιθεωρήσεις της οικονομίας, ενώ δεν κρύβει ότι φοβάται ένα δημοσιονομικό εκτροχιασμό, του οποίου ορισμένα σημάδια είναι ήδη ορατά.

Χαρακτηρίζει ανυπόστατο σαν στόχο τους 10.000 πλειστηριασμούς, παρομοιάζοντας τον με εκείνον του 2011 για 40 δισ. ευρώ από αποκρατικοποιήσεις, ενώ κληθείς να περιγράψει την επόμενη ημέρα μετά τον Αύγουστο του 2018, μιλά για τους δύο δρόμους που έχει μπροστά της η χώρα.

Αυτόν της προληπτικής πιστοληπτικής γραμμής, τον οποίο η ίδια η κυβέρνηση απέρριψε λόγω πολιτικού κόστους αφού προϋποθέτει ένα νέο πρόγραμμα, και εκείνον της συγκέντρωσης ενός ποσού 19 δισ. ευρώ στα δημόσια ταμεία, τα οποία θα μπορεί είτε να ξοδέψει «καλύπτοντας» τις δανειακές μας ανάγκες, είτε να τα κρατήσει ως «μαξιλάρι» και να δανείζεται για να καλύψει τις χρηματοδοτικές μας ανάγκες. «Όπως δηλαδή είχαν κάνει Πορτογαλία, Κύπρος, Ιρλανδία, με τη διαφορά όμως ότι καμία από αυτές δεν είχε υψηλή σχέση χρέους προς ΑΕΠ», σημειώνει ο καθηγητής του ΕΚΠΑ.

Στην πραγματικότητα, ο κ. Πετράκης προσγειώνει όσους πανηγυρίζουν από τώρα για το επικείμενο τέλος του μνημονίου. Καθώς ο ευκολότερος πολιτικά αυτός δεύτερος δρόμος συνεπάγεται ένα αυξημένο δημοσιονομικό κόστος της τάξης των 28 δισ. ευρώ, συνυπολογίζοντας την επιβάρυνση από το ακριβότερο χρήμα με το οποίο θα δανειζόμαστε από τις αγορές.
Σε όσους μάλιστα το λησμονούν, θυμίζει ότι η προετοιμαζόμενη έξοδος στο "δάσος των αγορών" θα φέρει μαζί της κινδύνους ανόδου των επιτοκίων, άρση των capital controls και μία χαμηλή διεθνή ανταγωνιστική θέση, με ό,τι αυτά συνεπάγονται.

Συνέντευξη στον Γιώργο Φιντικάκη

- Η τρίτη αξιολόγηση έκλεισε, ξεκινά η τέταρτη που φέρνει μαζί της 88 νέα προαπαιτούμενα, με το Eurogroup να στέλνει μήνυμα “τρέξτε” τους πλειστηριασμούς, επιταχύνετε τις αποκρατικοποιήσεις. Πως να το εκλάβουμε;

Είναι γεγονός ότι η προσοχή εστιάζεται πλέον σε ορισμένα διαρθρωτικά μέτρα αφού επιδιώκεται να ανατραπεί η εικόνα της στασιμότητας στην μεταρρυθμιστική προσπάθεια που έχει εγκατασταθεί μετά το 2015 λόγω της λεγόμενης μεταρρυθμιστικής κόπωσης. Αυτή έχει εμφανιστεί και στις υπόλοιπές ευρωπαϊκές χώρες αλλά εμάς μας άφησε σε υποδεέστερη θέση. Λογικό και αναγκαίο λοιπόν είναι να αυξάνεται η πίεση με αιχμή τους πλειστηριασμούς και τις ιδιωτικοποιήσεις.

- Πάντως ο στόχος των τραπεζών για 10.000 πλειστηριασμούς το 2018 κρίνεται σύμφωνα με την Έκθεση Συμμόρφωσης της Κομισιόν φιλόδοξος με δεδομένο ότι τον Δεκέμβριο του 2017 έγιναν μόλις 30 πλειστηριασμοί. Θα ήθελα το σχόλιό σας…

Ο στόχος αυτός μου θυμίζει τα απίστευτα 40 δισ. ευρώ που αναμέναμε να εισπράξουμε από τις αποκρατικοποιήσεις το 2011 ! Πασχίζαμε τότε να πείσουμε ότι αυτές ήταν ανυπόστατες εμπνεύσεις.

Υπάρχουν πάντως σοβαροί λόγοι που η διαδικασία των πλειστηριασμών χωλαίνει : Λόγοι ουσίας, αφού υπάρχουν και άδικα αδύναμοι δανειολήπτες.

Υπάρχουν όμως και οι στρατηγικοί κακοπληρωτές. Επίσης το θέμα αγγίζει τον πολιτικό πυρήνα του κυβερνώντος κόμματος ως συλλογικός προστάτης των αδυνάτων. Είναι ένα ακανθώδες θέμα στο οποίο θα έπρεπε να επιδειχθεί η μεγαλύτερη δυνατή ευελιξία και ευρηματικότητα. Ο χρόνος όμως πλέον κυλά εναντίον μας και μπορεί να εξελιχθεί σε σοβαρό πρόβλημα.

- Ακούμε πολλά για τις επιλογές της Ελλάδας μετά τη μεταμνημονιακή περίοδο. Η κυβέρνηση μιλά για αυτοδύναμη έξοδο στις αγορές μετά το τέλος του προγράμματος, οι δανειστές μιλούν για προληπτική γραμμή. Μπορείτε να μας δώσετε να καταλάβουμε ποιούς δρόμους έχει να επιλέξει η χώρα;

Η κυβέρνηση έχει μπροστά της δύο δρόμους. Ο πρώτος είναι να ζητήσει και να συμφωνήσει σε μία Προληπτική Ενισχυμένη ή Απλή Γραμμή Πίστωσης που μπορεί να καλύψει τις δανειακές μας ανάγκες μετά τον Αύγουστο του 2018 για ένα (και ένα χρόνο περίπου). Αυτό θα μπορούσε να γίνει εφόσον υπογραφεί σχετικό Σύμφωνο το οποίο προφανώς θα περιλαμβάνει και υποχρεώσεις από την ελληνική πλευρά. Σημειωτέον ότι οι δανειακές μας ανάγκες για το 2018 – 2019 ανέρχονται σε 19 δισ ευρώ περίπου.

Ο δεύτερος δρόμος προϋποθέτει την συγκέντρωση ενός ποσού γύρω στα 19 δισ ευρώ στα δημόσια ταμεία με τα οποία μπορεί να κάνει δύο πράγματα: Είτε να τα ξοδέψει “καλύπτοντας” τις δανειακές μας ανάγκες, είτε να τα κρατήσει σε αδράνεια ως “μαξιλάρι” (buffer) και να δανείζεται για να καλύψει τις χρηματοδοτικές μας ανάγκες. Ο πρώτος δρόμος της προσφέρθηκε από τους δανειστές και απορρίφθηκε. Φαίνεται ότι από την κυβέρνηση επελέγη ο δεύτερος.

- Οι άλλες χώρες που εξήλθαν από μνημόνια, ποιο δρόμο επέλεξαν;

Τον δεύτερο δρόμο τον διάλεξαν η Πορτογαλία, η Κύπρος, η Ιρλανδία. Όμως οι χώρες αυτές δεν είχαν υψηλή σχέση χρέους προς ΑΕΠ που κρατά το κόστος του δημόσιου δανεισμού υψηλό. Έπειτα είχαν αναβαθμισμένη πιστοληπτική ικανότητα, άρα δεν χρειαζόταν waiver για να συμπεριλάβει η ΕΚΤ τα ομόλογα τους στο πρόγραμμα ποσοτικής χαλάρωσης (QE). Σημειωτέον ότι το waiver, δηλαδή η κατ’ εξαίρεση αποδοχή των ομολόγων από την ΕΚΤ ως εγγύηση για τη χρηματοδότηση των τραπεζών, προϋποθέτει να είναι μια χώρα σε κάποιου είδους πρόγραμμα. Επίσης δεν είχαν την υψηλή σχέση χρέους προς ΑΕΠ η οποία στην περίπτωση της Ελλάδας οδηγεί σε μία μακροχρόνια επιτήρηση. Να σημειώσουμε πάντως ότι υπάρχει και ένα ακόμα ενδεχόμενο: Να εφαρμοστεί ο πρώτος δρόμος αλλά να πάρει το όνομα του δεύτερου(!). Πάντως αυτό δεν το εξετάζουμε εδώ.

- Σε επίπεδο κόστους-οφέλους, ποιος από τους δύο δρόμους είναι ο λιγότερο επώδυνος;

Καταρχήν το κόστος και το όφελος των δύο δρόμων μπορεί να είναι πολιτικό και οικονομικό. Τα πολιτικά οφέλη του δεύτερου δρόμου τα αντιλαμβανόμαστε εύκολα. Τις δυσκολίες του πρώτου σε πολιτικό επίπεδο επίσης τις αντιλαμβανόμαστε.

Όμως για να υπολογίσουμε το οικονομικό θα πρέπει να λάβουμε υπόψη μας ορισμένα πρόσθετα δεδομένα. Πρώτον το γεγονός ότι η “δημοσιονομική κόπωση” της κοινωνίας και της οικονομίας είναι εμφανής. Δεύτερον ότι εισερχόμαστε στον πολιτικό κύκλο με πιέσεις σε όλο το πολιτικό φάσμα. Τρίτον ότι τα επιτόκια έχουν εισέλθει σε ανοδικό κύκλο. Και τέταρτον ότι έχουμε υψηλά αδιάθετα από το 3ο Μνημόνιο με φθηνό κόστος (0,087%) που θα ανέλθουν στον τέλος του προγράμματος γύρω στο 28 δισ. ευρώ. Οσο για την δημοσιονομική απόδοση των μέτρων που έχουν ληφθεί μέχρι τώρα, τείνει να εξαντληθεί. Τα μέτρα του 2019 – 2020 θα έλθουν μάλλον κοντύτερα χρονικά.

Σε οικονομικούς όρους εάν ακολουθήσουμε τον πρώτο δρόμο θα εξοικονομήσουμε όλα τα αδιάθετά μας που μπορούν να διατεθούν επωφελώς (αντικατάσταση ΔΝΤ, κ.α), άρα θα έχουμε το μικρότερο δυνατό δημοσιονομικό κόστος σήμερα.

Εάν ακολουθήσουμε το δεύτερο δρόμο, θα έχουμε ένα αυξημένο δημοσιονομικό κόστος που θα ανέλθει σε 28 δισ. ευρώ, συνυπολογίζοντας την επιβάρυνση από το ακριβότερο χρήμα με το οποίο θα δανειζόμαστε από τις αγορές. Η πράξη είναι 28 δισ ευρώ x (4% επιτόκιο - 0,087% επιτόκιο), συνεπάγεται 1,09 δισ ευρώ ετησίως !

Εξάλλου όπως εξηγήσαμε παραπάνω, ζούμε έτσι και αλλιώς με την επιτροπεία και την εποπτεία. Ο δεύτερος δρόμος αυξάνει την πολιτική αβεβαιότητα αυτής της κυβέρνησης και την αβεβαιότητα της οικονομίας, εφόσον λάβουμε υπόψη μας τα παραπάνω.

- Διαφαίνεται ότι οδεύουμε προς ένα πλαίσιο ενισχυμένης εποπτείας μετά τον Αύγουστο του 2018, ένα πρόγραμμα δίχως νέα χρηματοδότηση, παρά μόνο δεσμευτικούς όρους για την υλοποίηση μεταρρυθμίσεων, ανάλογα με τις οποίες θα ενεργοποιούνται και τα μέτρα ελάφρυνσης του χρέους. Πως το φαντάζεστε αυτό το πλαίσιο;

Ο δεύτερος δρόμος για τον οποίο σας μίλησα, προϋποθέτει τη δημιουργία ενός υβριδικού μοντέλου εποπτείας. To «υβριδικό» μοντέλο εποπτείας που θα διατηρηθεί μέχρι να αποπληρωθεί το 75% του χρέους μας, χάνεται μέσα στο χρόνο.

Σε πρώτη φάση θα έχει στόχο την τήρηση των στόχων του μεσομακροπρόθεσμου πλαισίου που έχει ήδη ψηφιστεί μέχρι το 2022 (2 + 2 χρόνια). Όμως επειδή το μοντέλο θα καθιερωθεί με μία μορφή συμφωνίας θα συμπεριληφθούν υποχρεώσεις διαρθρωτικής φύσης. Αυτές θα περιγραφούν κατ’ αρχήν με ένα απλό τρόπο, αλλά με διάφορες αφορμές (π.χ. σταδιακή εφαρμογή του πλαισίου αναδιάρθρωσης χρέους) θα αποκτούν ένα υποχρεωτικό χαρακτήρα.

- Τελικά για πόσα ακόμη χρόνια θα πρέπει να μάθουμε να ζούμε υπό εποπτεία;

Για αρκετά χρόνια είναι η απάντηση. Η εποπτεία βρίσκεται και θα βρίσκεται μέσα στη ζωή μας για τους παρακάτω λόγους. Καταρχήν, ως μέλος της ευρωζώνης έτσι και αλλιώς έχουμε δύο φορές το χρόνο (European Semester, Two Pack) αρκετά αυστηρές μακροοικονομικές επιθεωρήσεις.

Μία αυστηρότερη επιτήρηση προφανώς σημαίνει τρίμηνες επιθεωρήσεις. Εναλλακτικά θα μπορούσαν να ενεργοποιηθούν δομές συνεχούς εποπτείας που έτσι και αλλιώς υπάρχουν σε ένα βαθμό.

Από εκεί και πέρα, η μεσομακροπρόθεσμη ρύθμιση του χρέους, που καλώς εχόντων θα συμφωνηθεί το 2018, θα οδηγήσει και αυτή σε απαιτήσεις συμμόρφωσης και εποπτείας. Η συμπερίληψη των ομολόγων μας στα χαρτοφυλάκια της EΚΤ σημαίνει την ύπαρξη κάποιας μορφής προγράμματος ή συμφωνίας για να συνεχίσει να δικαιολογείται η διακράτηση από την απόφαση της ευρωπαικής κεντρικής τράπεζας. Να σημειωθεί ότι δεν μιλάμε για πρόγραμμα ποσοτικής χαλάρωσης (QE) που έχει ακόμα περισσότερες απαιτήσεις (investment grade) για τα ομόλογα. Αυτές τα ελληνικά ομόλογα θα τις εκπληρώσουν μετά το 2018 αλλά μάλλον δε θα το προλάβουν να βρίσκεται σε λειτουργία. Τέλος, έχουμε ήδη συμφωνήσει μέχρι το 2022 (και μετά το 2022 μάλιστα) ένα αυστηρό δημοσιονομικό πλαίσιο.

- Έχετε κατά καιρούς πει ότι θα χρειαστεί περίπου μια 10ετία, δηλαδή κάπου το 2029, για να επανέλθουμε σε όρους 2009 από πλευράς ΑΕΠ. Σε όρους διαθέσιμου εισοδήματος, πόσο μπορεί να απαιτηθεί;

Γενικά η αποκατάσταση των επιπέδων ευημερίας του 2009 υπολογίζεται ότι απαιτεί μία δεκαετία ακόμα. Η επάνοδος της οικονομίας σε ανοδική τροχιά απαίτησε (μετά το 2008), όπως αναμέναμε, μία δεκαετία αλλά η αποκατάσταση των παλαιότερων επιπέδων ευημερίας απαιτεί μία δεκαετία ακόμα. Καλώς εχόντων των πραγμάτων βέβαια, κάθως πάντοτε υπάρχει και ο παράγοντας του τυχαίου που μάλλον αρνητικά και όχι θετικά μπορεί να επενεργήσει.

- Θεωρείτε ότι υπάρχει ο κίνδυνος να πέσει η κοινωνία στη παγίδα ότι "ήρθε η ανάπτυξη" - η οποία προφανώς και δεν έχει έρθει- και να επιστρέψουμε σε παλιές κακές συνήθειες (παροχές, διεύρυνση κράτους), όπως είπε προ ημερών ο Γ.Χουλιαράκης;

Ναι. Υπάρχει διάχυτη δημοσιονομική κόπωση και το πολιτικό σύστημα (σχεδόν σε όλες τις υποχρεώσεις του) δεν κατανοεί πλήρως τους όρους της ανάκαμψης. Εκ των πραγμάτων είναι μία ανάκαμψη που δε στηρίζεται στη βελτίωση των προσωπικών εισοδημάτων αλλά στην διεύρυνση των δυνατοτήτων προσφοράς της οικονομίας. Αυτό το γεγονός σε συνδυασμό με ό,τι έχει προηγηθεί, μία περίοδος υπερφορολόγησης (2016 – 2017) αυξάνει τις πιέσεις για δημοσιονομικό εκτροχιασμό. Ορισμένα σημάδια του ήδη τα παρακολουθούμε.

- Τι χρειάζεται για να πετύχουμε επιστροφή του ΑΕΠ σε όρους 2009, νωρίτερα της δεκαετίας; Ένα πιο θαρραλέο πολιτικό σύστημα που θα τρέξει αύριο κιόλας μεταρρυθμίσεις, και διαρθρωτικές αλλαγές;

Μετά τον Ιούνιο του 2017 η κυβέρνηση εγκατέλειψε την πολιτική αμφισημία της και προσαρμόστηκε πλήρως στις απαιτήσεις του 3ου Μνημονίου.

Για να συντομεύσουμε όμως τον κοινωνικό πόνο της επερχόμενης δεκαετίας αυτό δεν είναι αρκετό. Η τωρινή και η επόμενη κυβέρνηση θα πρέπει να πάρουν στους ώμους τους την ελληνική οικονομία μιλώντας με μία γλώσσα ειλικρίνειας και να θέσουν σαφώς τα πολιτικά και κοινωνικά στοιχήματα που πρέπει να κερδηθούν.

Μία γενναία προοπτική ιδιόκτητων διαρθρωτικών μεταβολών μη δημοσιονομικού χαρακτήρα είναι το επόμενο στοίχημά μας.

Ας μην ξεχνάμε ότι η προετοιμαζόμενη έξοδος στο «δάσος των αγορών» θα φέρει μαζί της κινδύνους ανόδου των επιτοκίων, άρση των capital controls και μία χαμηλή διεθνή ανταγωνιστική θέση. Αυτός πραγματικά είναι ένας πολύ δύσκολος κοινωνικός και πολιτικός στίβος.

- Στη δεκαετία του 1960, 15 συνταξιούχοι επιβάρυναν 100 εργαζόμενους. Σήμερα ο αριθμός τους έχει αυξηθεί στους 33, το 2025 θα φτάσει τους 40, και το 2040 τους 70. Πως μπορεί να υποστηρίξουν τόσοι λίγοι εργαζόμενοι τόσους πολλούς συνταξιούχους δίχως ραγδαία ανάπτυξη της οικονομίας, και αν όχι, πόσο κοντά είναι η κατάρρευση του ασφαλιστικού;

Βεβαίως η παρούσα κατάσταση του ασφαλιστικού δεν είναι διατηρήσιμη. Η στασιμότητα 2015 – 2017 την έκανε δυσκολότερη. Το πρόβλημα το δημιουργεί κυρίως το πολύ υψηλό επίπεδο ανεργίας και η ηλικιακή αναβάθμιση του πληθυσμού. Όταν όμως η ανάκαμψη προχωρήσει και προστεθούν 200.000- 250.000 ισοδύναμης full time θέσεις απασχόλησης, το ασφαλιστικό θα βελτιώσει την βιωσιμότητά του. Αυτό όμως θα απαιτήσει κάποια χρόνια και απρόσκοπτη ανάπτυξη.

- Πιστεύετε ότι θα εφαρμοσθούν ο ψηφισμένες μειώσεις 18% των συντάξεων;

Τα δημοσιονομικά μέτρα προσαρμογής που έχουν ήδη ψηφιστεί θα πρέπει να εφαρμοστούν λόγω των υποχρεώσεων που έχουν αναληφθεί μέχρι το 2022. Τα λεγόμενα αντίμετρα βρίσκονται πολύ μακρύτερα. Ο κίνδυνος πλέον που έχουμε είναι να έλθουν οι δημοσιονομικές περικοπές αυτές νωρίτερα. Αυτό σε ένα σημαντικό βαθμό οφείλεται στην υπερφορολόγηση της προηγούμενης διετίας και στις διαδικασίες προσαρμογής που αναπτύσσουν τα οικονομικά υποκείμενα. Ο ρυθμός προσαρμογής την τριετία που πέρασε ήταν εξαιρετικά υψηλός και εξάντλησε φοροδοτικά την κοινωνία.

Eτοιμάζουν "ηρωική" απόδραση ρισκάροντας κούρεμα καταθέσεων!

Εκτακτη Ειδηση

 

Bόμβα Τσακαλώτου για τους πλειστηριασμούς τινάζει στον αέρα τις Τράπεζες!

23 Ιανουαριου 2018 15:01

• email
• facebook
• twitter

Τσίπρας και Τσακαλώτος πάνε να πέσουν ηρωικά με πρόωρες εκλογές τον Απρίλιο, όπως απεκάλυψε το Κουρδιστό Πορτοκάλι σε προηγούμενο δημοσίευμά μας. Αίφνης ο ευκατάστατος Τσακαλώτος δηλώνει ότι δεν υπάρχει συμφωνία με τους θεσμούς για τη διενέργεια 130.000 πλειστηριασμών στα επόμενα τέσσερα χρόνια!!!
Δηλαδή στερούν από τις τράπεζες την δυνατότητα να πάρουν πίσω κάποια από τα χρήματα που δάνεισαν ρισκάροντας νέα ανακεφαλαιοποίηση αυτή τη φορά με κούρεμα καταθέσεων!
Kι όλο αυτό γιατί τρέμουν την οργή του κόσμου εξαιτίας των πλειστηριασμών που είναι αναγκασμένοι να κάνουν όσοι καλούσαν τους ψηφοφόρους τους να μην πληρώσουν τα δάνειά τους γιατί θα γίνει σεισάχθεια και θα βρεθούν κορόιδα να πληρώσουν και για λογαριασμό του μπαταχτσή που κάθεται και παίζει πρέφα στο καφενείο μην πληρώνοντας τις υποχρεώσεις του.
Σύμφωνα με πηγές του υπουργείου, η «Έκθεση Συμμόρφωσης» των θεσμών για την 3η αξιολόγηση, την οποία επικαλούνται τα συγκεκριμένα μέσα ενημέρωσης, αποτελεί το υλικό πληροφόρησης των κρατών- μελών της ευρωζώνης για τη λήψη απόφασης, και όχι το κείμενο της συμφωνίας.
«Προς απογοήτευση των ΜΜΕ που ανακάλυψαν σήμερα ‘’συμφωνία’’ της κυβέρνησης για τη διενέργεια 130.000 πλειστηριασμών κατά τα επόμενα τέσσερα χρόνια, οφείλουμε να ενημερώσουμε ότι τέτοια συμφωνία δεν υπάρχει» σχολίασαν οι παράγοντες του υπουργείου.

Ομιλούμε δηλαδή για μεγάλους παπατζήδες καθότι αφού έβαλαν την υπογραφή τους υποδύονται τους αντιμνημονιακούς-άσε που υπερασπίζονται τους κακοπληρωτές!

Η Έκθεση Συμμόρφωσης (Compliance Report) την οποία παρουσιάζει το  βάσει της οποίας έκλεισε η διαπραγμάτευση για την 3η αξιολόγηση και ξεκινά η νέα για την 4η αξιολόγηση, είναι άκρως αποκαλυπτική για το πώς βλέπουν οι θεσμοί τα μέτρα για τους πλειστηριασμούς. Χαρακτηριστικά  είναι όσα –επί λέξει- αναφέρονται στην έκθεση αυτήν:
–          Για το 2018, οι τράπεζες σχεδιάζουν να δημοπρατήσουν περίπου 10.000 ακίνητα. Αυτός είναι ένας φιλόδοξος στόχος δεδομένου ότι δεν έχουν διεξαχθεί περισσότερες από 30 ηλεκτρονικές δημοπρασίες τον τελευταίο μήνα του 2017.
–          500 ηλεκτρονικές δημοπρασίες προγραμματίζονται να πραγματοποιηθούν τον Ιανουάριο του 2018. Ο αριθμός αυτός θα πρέπει να αυξηθεί περαιτέρω από τον Μάρτιο του 2018 και μετά, σε 1.000 δημοπρασίες ανά μήνα
–          Αναμένεται να φτάσει τις 2.000 δημοπρασίες το μήνα το τελευταίο τρίμηνο του 2018.
–          Ο αριθμός των πλειστηριασμών προβλέπεται να αυξηθεί περαιτέρω σε 40.000 ετησίως, για τα επόμενα τρία χρόνια. Παρά τις σχετικές προκλήσεις, η διεξαγωγή ηλεκτρονικών δημοπρασιών και η αποκατάσταση των φυσικών δημοπρασιών θα συμβάλει στην αποκατάσταση της καλλιέργειας συνείδησης πληρωμών στην Ελλάδα.
–          Όσον αφορά τις τελευταίες εξελίξεις: από τις 17 Ιανουαρίου 2018, διεξήχθησαν περίπου 80 ηλεκτρονικές δημοπρασίες. Τα πλειστηριασμένα περιουσιακά στοιχεία έχουν αγοραστεί από τους πιστωτές (τράπεζες).
–          Το σύστημα δεν έχει ακόμη αποκτήσει πλήρη χωρητικότητα. Περισσότεροι συμβολαιογράφοι πρέπει να εγγραφούν στην πλατφόρμα σε ολόκληρη τη χώρα για να εξασφαλίσουν την επαρκή κάλυψη ολόκληρης της επικράτειας. Οι αντιρρήσεις οκτώ συμβολαιογραφικών ενώσεων, που επί του παρόντος απέχουν από ηλεκτρονικές δημοπρασίες (μερικές από αυτές και από φυσικές), πρέπει να αρθούν ή να περιοριστούν.
–          Το πρόβλημα θα πρέπει να αντιμετωπιστεί γρήγορα, προκειμένου να λειτουργήσει ομαλά και αξιόπιστα το σύστημα και να προσελκύσει ιδιώτες πιστωτές και υποψήφιοι, εκτός από τις τράπεζες.
–          Σε αυτό το στάδιο, είναι πολύ νωρίς για να πούμε εάν η πλατφόρμα ηλεκτρονικής δημοπρασίας θα είναι επιτυχής. Μια ενδιαφέρουσα εξέλιξη είναι ότι ορισμένοι σχεδιαζόμενοι ηλεκτρονικοί πλειστηριασμοί αποσύρθηκαν καθώς οι οφειλέτες έσπευσαν να εξοφλήσουν το χρέος τους πριν από τη δημοπρασία. Αυτό είναι ενδεικτικό του αποτρεπτικού αποτελέσματος των πλειστηριασμών και καταδεικνύει ότι πολλοί στρατηγικοί παραβάτες έχουν αποφύγει την εξόφληση των χρεών τους ελλείψει αξιόπιστου μηχανισμού επιβολής.
–          Τα ευρωπαϊκά θεσμικά όργανα θα παρακολουθούν συνεχώς την ανάπτυξη τα οφέλη.
–          Οι πλειστηριασμοί κατέχουν κεντρική θέση στις προσπάθειες μείωσης των μη εξυπηρετούμενων δανείων και ο στόχος για την μείωσή τους μέσω πλειστηριασμών ανέρχεται σε 13,5 δισεκατομμύρια ευρώ μέχρι το τέλος του 2019.  Το ποσοστό συμμετοχής των δημοπρασιών στην επίτευξη του στόχου που πρέπει να επιτευχθεί μέχρι τα τέλη του 2019 ορίζεται στο 30% (σσ: δηλ. περίπου 4 δισ. ευρώ σε 24 μήνες). Αυτό το χρονοδιάγραμμα στοχεύει στην επίτευξη των στόχων που έχουν υποβάλει οι τράπεζες στον SSM όσον αφορά τη μείωση των κόκκινων δανείων το 2018.
–          Η διεξαγωγή των πλειστηριασμών ικανότητα αυτή υπονομεύθηκε σημαντικά από την έναρξη της ελληνικής οικονομικής κρίσης και συνέβαλε στην παράτασή της. Μεσολάβησαν εκτεταμένες απεργίες δικηγόρων και παρεμπόδιση από ομάδες ακτιβιστών, μειώνοντας τον αριθμό των δημοπρασιών σε πολύ χαμηλά επίπεδα.
–          Για να φανεί η εξέλιξη, το 2017 το πρόγραμμα φυσικών δημοπρασιών στα δικαστήρια αφορούσε 5.600 ακίνητα, συνολικού ύψους 1,1 δισ. ευρώ. Ένα πολύ μικρό μέρος αυτών των δημοπρασιών πραγματοποιήθηκε, κυρίως λόγω διακοπής από ακτιβιστές. Το 2016, λόγω απεργίας δικηγόρων που διήρκεσε όλο το δικαστικό έτος και αμέσως ακολουθήθηκε από απεργία των συμβολαιογράφων, οι προγραμματισμένες δημοπρασίες περιορίστηκαν σε μόλις 4.800.
–          Αντίθετα, κατά την έναρξη της κρίσης το 2009, όταν ο δείκτης μη εξυπηρετούμενων δανείων ήταν ακόμα σε μονοψήφιο νούμερο, ολοκληρώθηκαν 58.849 δημοπρασίες. Ως αποτέλεσμα, υπάρχει μια βαθιά ριζωμένη προσδοκία στον πληθυσμό ότι τα περιουσιακά στοιχεία που δεσμεύονται υπέρ των πιστωτών δεν θα εκπλειστηριαστούν.
–          Για τους λόγους αυτούς, το πρόγραμμα του ESM από την αρχή απαιτούσε την δημιουργία μιας ηλεκτρονικής πλατφόρμας ως εναλλακτικού τρόπου διεξαγωγής δημοπρασιών που ενδέχεται να είναι λιγότερο επιρρεπείς σε παρεμπόδιση. Η ηλεκτρονική πλατφόρμα αποσυνδέει τη διεξαγωγή της δημοπρασίας από οποιαδήποτε συγκεκριμένη τοποθεσία, επιτρέπει τη συμμετοχή των πλειοδοτών και χωρίς την φυσική παρουσία τους, καθιστά δυνατή την εξ αποστάσεως υποβολή προσφορών σε πραγματικό χρόνο κατά τρόπο που εξασφαλίζει πλήρη διαφάνεια σε όλους τους συμμετέχοντες και μεγιστοποίηση των εσόδων από δημοπρασίες. Επιπλέον, επιτρέπει ταυτόχρονα την ταυτόχρονη διεξαγωγή ή τη συμμετοχή σε πολλαπλούς πλειστηριασμούς.
–          Όσον αφορά τους φυσικούς πλειστηριασμούς, η κατάσταση παραμένει προβληματική. Οι βίαιες ταραχές από τους ακτιβιστές, ανεξαρτήτως του ποσού και της φύσης του δανείου και της χρήσης του περιουσιακού στοιχείου ως κατοικίας, παραμένουν ρουτίνα σε όλη τη χώρα. Πολλές από τις αναταραχές αφορούσαν πλειστηριασμούς για χρέη από εταιρικά δάνεια και άτομα υψηλού πλούτου.  Υπάρχουν ατεκμηρίωτες φήμες  ότι οι ακτιβιστές πληρώνονται για να προκαλέσουν ταραχές («there is anecdotal evidence that the activists have been paid to cause disturbances»).
–          Ως αποτέλεσμα, οι κρατικοί υπάλληλοι δημοπρασιών (δηλ. οι συμβολαιογράφοι) εκφοβίζονται  και η συμβολαιογραφική ένωση Αθηνών-Πειραιώς-Αιγαίου κατέφυγε στην αναστολή της διεξαγωγής των φυσικών δημοπρασιών μέχρις ότου αντιμετωπιστεί η κατάσταση.
–          Σε απάντηση και με εντολή (“behest”) των ευρωπαϊκών θεσμικών οργάνων, οι αρχές δεσμεύτηκαν (α) να αναπτύξουν ένα σχέδιο δράσης για την εξασφάλιση αποτελεσματικής αστυνομικής προστασίας των υπαλλήλων και των συμμετεχόντων σε πλειστηριασμούς και (β) να εγκρίνουν νομοθεσία που να επιτρέπει την αυτεπάγγελτη άσκηση ποινικής δίωξης κατά των δραστών (νόμος 4509/2017, ΕΕ Α 201 / 22-12-2017, άρθρο 61). Πρόκειται για πράξεις που περιλαμβάνουν τη σωματική βία και τη διαταραχή της ειρήνης στο σπίτι, αλλά, όπως αρχικά προβλεπόταν, δεν αφορούν απειλές (οι οποίες συχνά απευθύνονται τόσο σε συμβολαιογράφους που διεξάγουν δημοπρασίες όσο και σε δυνητικούς υποψηφίους).
–          Στις 15 Ιανουαρίου 2018, οι αρχές ενέκριναν νομοθεσία σύμφωνα με την οποία όλες οι δημοπρασίες θα διενεργούνται πλέον μέσω ηλεκτρονικών πλατφορμών, αποκλείοντας έτσι την επιλογή διεξαγωγής φυσικών δημοπρασιών από τις 21 Φεβρουαρίου 2018 (ν. 4512/2018, ΕΕ A 5, άρθρα 207-209). Η απομάκρυνση από τους φυσικούς πλειστηριασμούς θα μπορούσε να μειώσει την ικανότητα των ακτιβιστών να εκδίδουν απειλές που διαταράσσουν τους πλειστηριασμούς, παρόλο που θα χρειαστεί να συνεχίσουμε να εξετάζουμε την επάρκεια των διασφαλίσεων και των προστασιών που προβλέπονται από το νόμο που διασφαλίζει την απρόσκοπτη διεξαγωγή των δημοπρασιών.
–          Τα θεσμικά όργανα κατέστησαν σαφές ότι τα αποτελέσματα όσον αφορά τους ανεμπόδιστους πλειστηριασμούς σε ολόκληρη την Ελλάδα, είναι σημαντικά δεδομένων των πολύ φιλόδοξων στόχων που έχουν ανατεθεί στις τράπεζες όσον αφορά στη διεξαγωγή δημοπρασιών, προκειμένου να αυξηθεί η ικανότητά τους να αντιμετωπίζουν τα μη εξυπηρετούμενα δάνεια.
Διαβάστε αναλυτικά τι ορίζει η Έκθεση Συμμόρφωσης (Compliance Report) για τους πλειστηριασμούς

Μερικές σταράτες κουβέντες για το θέμα της Μακεδονίας

 

 

Related Posts Widget

Τις τελευταίες μέρες, με αφορμή το συλλαλητήριο στη Θεσσαλονίκη, ακούγονται πολλά, σχετικά με το αν είναι δίκαιο ή όχι να χρησιμοποιηθεί σύνθετη ονομασία που να περιέχει το συνθετικό
Μακεδονία στην ονομασία του κράτους των Σκοπίων. Εκφράζονται απόψεις που δικαιολογούν την πρόθεση αυτή της κυβέρνησης, στηριζόμενες είτε στις αρχές της αυτοδιάθεσης και αυτοπροσδιορισμού, είτε σε διάφορα ατεκμηρίωτα ιστορικά γεγονότα. Ας ξεκαθαρίσουμε λοιπόν τα πράγματα.

               Υπάρχει η γεωγραφική Μακεδονία η οποία ορίζεται βορείως από το όρος Σκάρδος, ανατολικά από την οροσειρά της Ροδόπης και την κοιλάδα του Νέστου, νότια από την οροσειρά του Ολύμπου και την κοιλάδα των Τεμπών αι δυτικά από την οροσειρά της Πίνδου. Η περιοχή αυτή ανήκει περίπου η μισή στην Ελληνική επικράτεια, ένα 39% στα Σκόπια και το υπόλοιπο στη Βουλγαρία. Μέσα σε αυτή την περιοχή γεννήθηκε και αναπτύχθηκε το Βασίλειο των Μακεδόνων και κυρίως στο κομμάτι που βρίσκεται σήμερα στην Ελληνική επικράτεια. Με τη σημερινή χάραξη των συνόρων καθιερώθηκαν οι ονομασίες Ελληνική Μακεδονία, Μακεδονία του Βαρδάρη αι Μακεδονία του Πιρίν αντίστοιχα για τα τρία κράτη.

               Ως έθνος οι Αρχαίοι Μακεδόνες ήταν Ελληνικό Δωρικό φύλο. Σύμφωνα με την αρχαία ελληνική μυθολογία, γενάρχης των Μακεδόνων ήταν ο Μακεδνός ο οποίος σύμφωνα με τον Ησίοδο,  ήταν γιος του  Δία και της Θυίας, της κόρης του Δευκαλίωνα και της Πύρρας.  Ο Ελλάνικος αργότερα θεωρεί τον Μακεδόνα γιο του Αιόλου και εγγονό του Έλληνα, του μυθικού γενάρχη των Ελλήνων. Ο Ηρόδοτος αναφέρει ότι οι Μακεδόνες είναι ελληνικό φύλο, ταυτόσημο με τους Δωριείς, το οποίο αρχικά κατοικούσε στην Πίνδο. Οι ίδιοι οι Μακεδόνες θεωρούσαν προγόνους τους, τους Ηρακλείδες και η βασιλική δυναστεία των Μακεδόνων, οι Αργεάδες, απέδιδε την καταγωγή της στον πρώτο Δωριέα βασιλιά του Άργους Τήμενο Οι Μακεδόνες μιλούσαν στην αρχαιότητα τη Δωρική διάλεκτο. Από το 504 π.Χ συμμετείχαν στους Ολυμπιακούς Αγώνες,  όταν ο βασιλιάς της Μακεδονίας Αλέξανδρος ο Α΄ απέδειξε στους  Ελλανοδίκες την ελληνική καταγωγή των Μακεδόνων. Αξίζει να σημειωθεί ότι μόνο Έλληνες μπορούσαν να συμμετάσχουν στους Ολυμπιακούς αγώνες. Πέραν όλων αυτών οι αρχαίοι Μακεδόνες διέθεταν όλα αυτά τα χαρακτηριστικά που προσδιορίζουν το έθνος. Γλώσσα, θρησκεία, ήθη – έθιμα και γενικότερα εθνική συνείδηση. Βέβαια ο όρος «έθνος» δεν χρησιμοποιούνταν την εποχή εκείνη Ο Θουκυδίδης αναφέρεται στο έθνος με την έννοια φυλή. Σε κάθε περίπτωση όμως τα χαρακτηριστικά υπήρχαν και το σημαντικότερο, σύμφωνα με τις σύγχρονες απόψεις χαρακτηριστικό αυτό της εθνικής συνείδησης, καταμαρτυρείται τόσο με τη συμμετοχή στους Ολυμπιακούς αγώνες, όσο και αργότερα με την ένωση όλων των Ελληνικών πόλεων-κρατών από τον Μ. Αλέξανδρο για την πραγματοποίηση της εκστρατείας (334-323 π.Χ.). Μάλιστα σε μια επιστολή του προς τον Δαρείο αναφέρει «Οι πρόγονοί σας εκστράτευσαν στη Μακεδονία και την υπόλοιπη Ελλάδα και μας κακοποίησαν χωρίς να έχουν αδικηθεί πιο μπροστά από μας. Εγώ λοιπόν, αφού ανέλαβα την ηγεμονία των Ελλήνων, επιθυμώντας να τιμωρήσω τους Πέρσες για τα τότε κακουργήματά τους εκστρατεύω τώρα». Ο Πλούταρχος αναφέρει ότι ο Αλέξανδρος ο Μέγας διέταξε να μεταφράσουν στα ελληνικά μια ξενόγλωσση επιγραφή για να μπορούν να τη διαβάζουν οι στρατιώτες του. Στα ελληνικά. Όχι στα ελληνικά και στα μακεδονικά. Και στο στρατό του υπηρετούσαν κατά κύριο λόγο Μακεδόνες. Ο ίδιος συγγραφέας μας πληροφορεί ότι προκειμένου ο Αλέξανδρος να εντάξει στο στρατό του τριάντα χιλιάδες Πέρσες «εκέλευσε γράμματα μανθάνειν ελληνικά και μακεδονικοις όπλοις εντρέφεσθαι.». Και φυσικά την ελληνική γλώσσα διέδωσε στις χώρες που κατέκτησε.

               Ο Τίτος Λίβιος (59π.Χ.-17μ.Χ.) αναρωτιέται «Πόση είναι η Μακεδονία….και οι ίδιοι οι Μακεδόνες αγνοούσαν».

Στη συνέχεια ο Στράβων στα «Γεωγραφικά» το 65 π.Χ. αν θυμάμαι επακριβώς, αναφέρει το γνωστό «εστί νουν Ελλάς και η Μακεδονία». Κατόπιν ο όρος Μακεδόνας χάνεται με την κατάκτηση της Ελλάδας από τους Ρωμαίους.

Πάμε να δούμε για τους Σκοπιανούς τώρα. Οι πρώτες απόψεις για την κοιτίδα των Σλάβων ανάγονται στον 12ο αιώνα και στο ρωσικό Χρονικό του Νέστωρα.  Δύο είναι κυριότερες εκδοχές: α) βορειοδυτικά των Καρπαθίων  και β) στην περιοχή που βρίσκεται ανάμεσα στον ποταμό Βίστουλα στα δυτικά και τον μέσο ρου του ποταμού Δνείπερου στα ανατολικά, δηλαδή στη σημερινή ανατολική Πολωνία, δυτική Ουκρανία, και νοτιοδυτική Λευκορωσία. Η δεύτερη εκδοχή είναι η περισσότερο θεμελιωμένη από τα πορίσματα της αρχαιολογίας, της γλωσσολογίας και της παλαιοδημογραφίας. Γειτνίαζαν με τους  Βαλτικούς λαούς στα βόρεια, τους Ιλλυριούς και τους Κέλτες στα δυτικά, στα νότια με τους Θράκες και ανατολικά με τους ιρανικούς πληθυσμούς. Αυτή η Πρωτοσλαβική εθνότητα δεν ήταν χωρισμένη σε έθνη και μιλούσε την κοινή σλαβική, μια ενιαία γλώσσα. Οι Σλάβοι με το όνομα Άντες και Σκλαβηνίες κάνουν την πρώτη τους εμφάνιση σε βυζαντινά έγγραφα στις αρχές του 6ου αιώνα. Βυζαντινοί ιστοριογράφοι επί Ιουστινιανού Α΄ (527-565), όπως ο Προκόπιος ο Καισαρεύς, ο Ιορδάνης ο Αλανός και ο Θεοφύλακτος Σιμοκάττης περιγράφουν φυλές με αυτά τα ονόματα να εμφανίζονται από την περιοχή των Καρπαθίων, του κάτω Δούναβη και του Εύξεινου Πόντου, εισβάλλοντας στις επαρχίες της Ανατολικής Αυτοκρατορίας.

Ο Προκόπιος έγραψε το 545 ότι «οι Σκλαβηνίες και οι Άντες είχαν στην πραγματικότητα ένα μόνο όνομα στο απομακρυσμένο παρελθόν · γιατί και οι δύο ονομάζονταν Σπόροι παλαιότερα». Τους χαρακτήριζε ως βάρβαρους, που ζούσαν με δημοκρατία, και πιστεύουν σε έναν θεό, το «δημιουργό των κεραυνών» (Περούν), στον οποίο έκαναν θυσίες. Ζούσαν σε διάσπαρτα σπίτια και άλλαζαν συνεχώς οικισμούς. Όσον αφορά τον πόλεμο ήταν κυρίως πεζικάριοι με μικρές ασπίδες και τσεκούρια, ελαφρώς ντυμένοι, μερικοί έμπαιναν στη μάχη γυμνοί, με καλυμμένα μόνο τα γεννητικά τους όργανα . «Η γλώσσα τους είναι «βαρβαρική» (δηλαδή μη ελληνόφωνη) και οι δύο φυλές δεν διαφέρουν ως προς την εμφάνιση, είναι ψηλοί και ανθεκτικοί, ενώ το σώμα και τα μαλλιά τους δεν είναι ούτε πολύ ξανθιά, ούτε κλίνουν εντελώς προς το σκούρο, αλλά είναι ελαφρώς κοκκινωπά. Και ζουν σκληρή ζωή χωρίς να δίνουν προσοχή στις σωματικές ανέσεις». Την εποχή των Μεγάλων Μεταναστεύσεων (5ος-6ος αιώνες μ.Χ.) τα σλαβικά φύλα άρχισαν να διεκδικούν τον ανατολικό ευρωπαϊκό χώρο. Θα ολοκληρωθούν οι μετακινήσεις αυτές στα τέλη του 8ου αιώνα μ.Χ. Όταν σταμάτησαν οι μεταναστευτικές τους κινήσεις εμφανίστηκαν μεταξύ των Σλάβων οι πρώτες κρατικές οντότητες, με επικεφαλής ένα πρίγκιπα με θησαυροφυλάκιο και αμυντική δύναμη. Επιπλέον αυτό ήταν η αρχή της ταξικής διαφοροποίησης και οι ευγενείς δεσμεύονταν για πίστη είτε στους Φράγκους / Αυτοκράτορες της Αγίας Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας είτε στους Βυζαντινούς Αυτοκράτορες.

Κάπως έτσι φτάνουμε στη σύγχρονη εποχή και στην Οθωμανική Αυτοκρατορία. Στα Οθωμανικά έγγραφα, οι πληθυσμοί της Μακεδονίας αναγράφονται: Ρουμ ή Γιουνάν (Έλληνες), Μπουλγκάρ (Βούλγαροι), Σέρμπ (Σέρβοι), Ουλάχ (Βλάχοι), Ερμένι (Αρμένιοι), Γιαχουντί (Εβραίοι). Πουθενά ο όρος «Μακεντόν» σαν υποδηλωτικό εθνότητας. Και ο περίφημος Τούρκος περιηγητής Εβλιά Τσελεμπή στα 1669 ταξιδεύοντας στη Μακεδονία μιλάει για τους πληθυσμούς της, Τούρκους, Έλληνες, Βουλγάρους, Αλβανούς. Δε διακρίνει όμως ιδιαίτερη μακεδονική εθνότητα.

Πέραν όλων αυτών, υπάρχει και μια ζώσα υπερχιλιετής μαρτυρία: το Άγιο Όρος. Υπάρχουν εκεί μονές ελληνικές, σερβικές, βουλγαρικές, ρουμανικές και ρωσσικές. Γιατί όχι και μακεδονική; Γιατί στα έγγραφα του Αγίου Όρους δε μνημονεύεται μακεδονική εθνότητα ενώ η ίδια η χερσόνησος ανήκει στο μακεδονικό χώρο και οι περισσότεροι μοναχοί προέρχονταν από τη Μακεδονία; Γιατί δεν υπάρχει ούτε ένα έγγραφο συντεταγμένο στη «μακεδονική» γλώσσα;

Εάν υπήρχε μακεδονικός λαός με συνείδηση αυθυπαρξίας, είναι σίγουρο ότι ο Ρήγας Φεραίος, ένα πνεύμα κατεξοχήν αντι-εθνικιστικό, θα έκανε λόγο στο «Θούριο» περί Μακεδόνων. Κι όμως, ενώ καλεί τους πάντες, ακόμη και τους Αρμενίους και τους Αιγυπτίους (Αράπηδες) να εξεγερθούν κατά του Σουλτάνου, αγνοεί τους Μακεδόνες (όπως και τους Θράκες, Ηπειρώτες, Θεσσαλούς), όχι γιατί δεν υπήρχαν, αλλά γιατί τους θεωρούσε τμήμα του Μείζονος Ελληνισμού. Στη συνέχεια, στους αγώνες κατά των Τούρκων, όλοι σχεδόν οι βαλκανικοί λαοί ανέπτυξαν μικρή ή μεγάλη αντίσταση. Αναφέρονται αγώνες των Ελλήνων, των Σέρβων, των Βουλγάρων, των Αλβανών. Μόνο αγώνες των Μακεδόνων δεν αναφέρονται. Όχι γιατί οι απόγονοι του Αλεξάνδρου ήταν δειλοί αλλά γιατί απλώς δεν υπήρχε αυτόνομη μακεδονική εθνότητα. Οι κάτοικοι της γεωγραφικής Μακεδονίας, που προσδιορίσαμε στην αρχή, ήταν Έλληνες, Βούλγαροι ή Σέρβοι.

Από όλα αυτά γίνεται αντιληπτό και στον πλέον ανίδεο το ανεδαφικό των ισχυρισμών περί ύπαρξης Μακεδονικής καταγωγής των Σκοπιανών. Χαρακτηριστικό είναι ότι όλα αυτά τα στοιχεία (τα οποία αποτελούν ενδεικτικό μόνο μέρος μόνο των διαθέσιμων υπαρχόντων), δηλώνουν μια συνέχεια στους Μακεδόνες, ταυτόσημη και αλληλένδετη με την πορεία των υπολοίπων Ελλήνων.

               Πάμε τώρα στο πολιτικό κομμάτι της υπόθεσης. Όλος αυτός ο θόρυβος γίνεται εξαιτίας των διαπραγματεύσεων. Και πάλι λίγο ιστορία. Υπήρξαν στο παρελθόν κράτη που προήλθαν από έθνη (Έλληνες, Ιταλοί, Σέρβοι), σε αντίθεση με την δυτική Ευρώπη όπου δύο περίπου αιώνες πιο πριν οι ηγεμόνες, μέσα από διαδικασίες ομογενοποίησης θα δημιουργήσουν έθνη σε προϋπάρχοντα κράτη. Τα πρώτα στηρίζουν την κρατική τους ύπαρξη στην εθνική ενότητα, ενώ τα δεύτερα την εθνική τους ενότητα στους στόχους και στις φιλοδοξίες του μέλλοντος (Γερμανία, ΗΠΑ, Γαλλία κ.α.).

               Καταλαβαίνουμε λοιπόν ότι οι γείτονές μας δεν αποτελούν έθνος, αφού δεν συνδέονται με καμία ιστορική καταβολή, πολλώ δε μάλλον με την αρχαία Μακεδονία. Αποτελούν κράτος μετά τη διάσπαση της Γιουγκοσλαβίας και επομένως εμπίπτουν στη δεύτερη περίπτωση που αναφέραμε. Όμως καπηλευόμενοι την ιστορία προσπαθούν να τεκμηριώσουν την ύπαρξη έθνους στα όρια του κράτους τους, γεγονός που από μόνο του γεννάει ερωτήματα αλυτρωτισμού, στοιχείο που υπάρχει σήμερα στο Σύνταγμά τους. Στο σημείο αυτό θα προλάβω κάποιους αφελείς οι οποίοι θα πουν ότι δεν έχουν στρατό, μέσα, οικονομία ή ότι άλλο θα τους βοηθούσε να πραγματοποιήσουν τους αλυτρωτικούς σκοπούς τους. Μια τέτοια απόφαση παραχώρησης του όρου Μακεδονία είναι εξόχως σημαντική, όχι μόνο για τις όποιες εξελίξεις τις τωρινές, που προσπαθεί ο αμαθής Έλληνας πρωθυπουργός να διευθετήσει αλλά και για το ιστορικό μέλλον του έθνους μας, Σε κάποια δεδομένη στιγμή στο μέλλον, που η υποστήριξη από μεγάλα κράτη, οι συγκυρίες και ενδεχομένως οι ανάγκες δημιουργήσουν στις επόμενες δεκαετίες, οι γείτονες να είστε σίγουροι ότι θα εκμεταλλευτούν την όποια ευκαιρία. Και πάλι θα προλάβω τον άλλον αφελή που θα ισχυριστεί ότι όλοι τους λένε μακεδόνες και θα του απαντήσω ότι ακόμη και αν οι ΗΠΑ, η Ρωσία, η Κίνα όλα τα κράτη και οι εξωγήινοι τους αναγνωρίσουν, γι΄ αυτούς δεν μετράει αν δεν τους αναγνωρίσουμε εμείς. Σε αυτή την περίπτωση άμεσα βάζουμε πλώρη για να αναστήσουμε την Ελλάδα της Μελούνας μιας και η Θράκη θα απομονωθεί. Το πρόβλημα λοιπόν είναι δικό τους καθαρά. Από την πλευρά μας δεν έχουμε πρόβλημα. Ας μη λυθεί ποτέ. Οι ίδιοι πιέζονται για να προλάβουν την εκδήλωση διασπαστικών τάσεων, οπότε πάμε στη θεωρία παιγνίων (chicken game), όπου η χώρα μας ακόμη και στην περίπτωση της σύγκρουσης (μιλάμε για σύγκρουση στη θεωρία παιγνίων) δεν έχει να χάσει. Οι γνώστες καταλαβαίνουν πόσο άθλιος πρέπει να είναι ο παίχτης που αφήνει το έπαθλο χωρίς να υφίσταται το ενδεχόμενο απώλειας.

               Σε κάθε περίπτωση τα αντανακλαστικά του λαού μίλησαν στο μεγαλειώδες συλλαλητήριο της Θεσσαλονίκης. Η συγκέντρωση εκατοντάδων χιλιάδων κόσμου (ο ίδιος ο κ. Μάρδας μίλησε για 250.000), δείχνει το δρόμο σε οποιονδήποτε κυβερνώντα. ΔΕΝ πρέπει να παραχωρήσουμε τον όρο Μακεδονία σε οποιονδήποτε σύνθετο προσδιορισμό και με κανέναν τρόπο. Τόσο απλά. Η Θεσσαλονίκη έδειξε το δρόμο. Το τελικό χτύπημα στους καπηλευτές της ιστορίας θα δώσει η πόλη της δημοκρατίας και του πολιτισμού, η πρωτεύουσά μας η Αθήνα. Μακριά λοιπόν από οποιαδήποτε κομματική προτίμηση, ας δώσει ο καθένας το παρών και εκεί ή οπουδήποτε αλλού πραγματοποιηθούν συγκεντρώσεις, σκεπτόμενος τις επόμενες γενιές, προκειμένου το μήνυμα να πάει παντού, χρωστάμε άλλωστε σ΄ αυτούς που ήρθαν, πέρασαν, θα έρθουν θα περάσουν κριτές θα μας δικάσουν οι αγέννητοι και οι νεκροί.