Παρασκευή 6 Ιουλίου 2018

«Αμυγδαλέζες» παντού!

«Αμυγδαλέζες» παντού!
Του Θανάση Κ.
Έχει χαθεί η μπάλα! Καιρό βέβαια, αλλά τώρα πια φαίνεται καθημερινά και δια γυμνού οφθαλμού.
Δεν παρακολουθώ τις καθημερινές κόντρες ΑΝΕΛ-ΣΥΡΙΖΑ-«53» (τάσης του ΣΥΡΙΖΑ). Τι υπονοεί ο Πάνος, τι του απαντά ο Κοτζιάς, τι λέει ο Τσίπρας στο Κυβερνητικό Συμβούλιο, τι διάγγελμα κάνει ο Πάνος την επομένη μέρα…
  • Θα προχωρήσει η Συμφωνία των Πρεσπών;
  • Θα έλθει στη Βουλή;
  • Θα την περάσουν με 180 βουλευτές, όπως ισχυρίζεται ο Πάνος;
  • Ή θα πάνε με απλή πλειοψηφία, όπως επέμενε αρχικά ο Τζανακόπουλος;
  • Ή μήπως θα πάνε, όντως, με 180, όπως αφήνει να εννοηθεί τώρα η κυβέρνηση;
Δεν έχει νόημα να τα σχολιάζει κανείς όλα αυτά. Απλώς, έχει χαθεί η μπάλα!
Σχεδιάζουν μόνο επικοινωνιακά (όχι πολιτικά), μόνο για την επόμενη ώρα, άντε για το επόμενο 24ωρο. Μετά μπορούν να πουν τα ανάποδα. Κι ύστερα ξανά τα αντίθετα από τα… ανάποδα. Κι ύστερα κάτι άλλο.
Οι «53» διαμαρτύρονται τώρα, γιατί κάπου χρησιμοποιήθηκε ο όρος λαθρομετανάστες! Την ώρα που όλα τα κοινοτικά έγγραφα πλέον διαχωρίζουν τους πρόσφυγες (που είναι πια ελάχιστοι) από τους λαθρομετανάστες (που είναι οι συντριπτικά περισσότεροι πια και) που οφείλουν να επιστρέφουν πίσω στις χώρες προέλευσής τους.
Και γι’ αυτό οι αρχές της Ευρώπης θέλουν πια κλειστά κέντρα διαλογής! Για να ξεχωρίζουν τους πρόσφυγες στους οποίους θα δοθεί άσυλο, από τους λαθρομετανάστες στους οποίους δεν θα δοθεί άσυλο, και θα κρατηθούν εκεί, μέχρι να επιστρέψουν στις πατρίδες τους.
Τους πρόσφυγες, τα κοινοτικά έγγραφα του λένε refugees. Τους λαθρομετανάστες τους λένε άλλοτε illegal immigrants (παράνομους μετανάστες), άλλοτε irregular immigrants («μη κανονικούς» ή «παράτυπους» μετανάστες»)...
Ο όρος «παράνομοι μετανάστες» είναι κάπως βαρύς. Γιατί η παρανομία επιβάλει ποινική μεταχείριση.
Ο όρος λαθρομετανάστης είναι πιο ήπια απόδοση του illegal immigrant. Κάποιος που είναι «λαθραίος» δεν απαιτεί οπωσδήποτε «ποινική» μεταχείριση. Ο «λαθραναγνώστης» είναι ενοχλητικός καμιά φορά, αλλά δεν τον στέλνεις και φυλακή…
Το «λαθρομετανάστης» λοιπόν, είναι ηπιότερος όρος για να αποδοθεί το illegal immigrants, που χρησιμοποιούν τα επίσημα κοινοτικά έγγραφα. («Το «παράτυπος» μετανάστης, απλώς δεν σημαίνει τίποτε!)
Το βέβαιο είναι πως πρέπει να διαχωρίζονται αυτοί που είναι νόμιμοι μετανάστες από εκείνους που μπαίνουν παράνομα.
Οι νόμιμοι εργάζονται κανονικά, προσφέρουν φόρους και εισφορές, είναι καταγεγραμμένοι από τις αρχές και ελέγχονται ανά πάσα στιγμή.
Οι λαθρομετανάστες, μπαίνουν ανεξέλεγκτα κυκλοφορούν ανεξέλεγκτα, πολλές φορές διακινούν διάφορα παράνομα πράγματα, συχνά παραβιάζουν ολόκληρο τον ποινικό κώδικα. Εκείνοι που επιμένουν περισσότερο να γίνεται σαφής διαχωρισμός ανάμεσα σε νόμιμους και παράνομους μετανάστες, είναι οι ίδιοι οι νόμιμοι μετανάστες!
Κι έρχεται σήμερα η ίδια η Ενωμένη Ευρώπη, και προσχωρεί στα «κλειστά κέντρα» για τις χώρες υποδοχής και στα «κλειστά κέντρα τράνζιτ» για τις υπόλοιπες χώρες. Τι σημαίνει «κλειστά κέντρα»;
Σημαίνει χώροι φυλασσόμενοι απ’ έξω και ελεγχόμενοι μέσα. Δηλαδή, αν περάσεις παράνομα στη χώρα σε πάνε εκεί. Μπαίνεις αναγκαστικά, αλλά δεν βγαίνεις όποτε θέλεις.
--Αν ζητήσεις άσυλο ως «πρόσφυγας» σε βάζουν χωριστά, εξετάζουν την αίτηση σου και σου δίνουν ή δεν σου δίνουν άσυλο το ταχύτερο.
--Αν δεν δικαιούσαι άσυλο (όπως συμβαίνει πια για το 90% των αφίξεων), τότε κρατείσαι εκεί, στα «κλειστά κέντρα», μέχρι να φύγεις από τη χώρα
Δεν κυκλοφορείς ανεξέλεγκτα. Δεν καταλαμβάνεις άδεια σπίτια στην επαρχία. Δεν κάνεις «δουλειές του ποδαριού» για βγάλεις χρήματα. Δεν εκδίδεις τον εαυτό σου ή τη γυναίκα σου ή τα παιδιά σου για να «κονομήσεις». Σε έχουν μέσα στο κλειστό κέντρο μέχρι να φύγεις.
Κι εκεί που σε έχουν, σου παρέχουν τροφή και ασφάλεια, σε υποχρεώνουν να πληροίς τους κανόνες καθαριότητας και υγιεινής, δεν μπορείς ούτε να κλέβεις, ούτε να δέρνεις τους άλλους συγκρατούμενους σου, ούτε να βιάζεις, ούτε να εκδίδεις, ούτε να εμπορεύεσαι «ουσίες». Είσαι υπό περιορισμό απ’ έξω και υπό έλεγχο μέσα.
Αυτό σημαίνει «κλειστά κέντρα». Αμυγδαλέζες!
Ακόμα και… πλωτές, λένε τώρα επισήμως οι Ευρωπαίοι! Να σε κρατάνε σε ένα είδος πλωτής πλατφόρμας - φυλακής, απ’ όπου δεν μπορείς να φύγεις και όπου θα μείνεις μέχρι να αποφασίσεις ή να μπορέσεις να γυρίσεις πίσω.
Αυτό είναι το «φάρμακο» λένε οι Ευρωπαίοι: «Αμυγδαλέζες» παντού!
Μέσα στην «Αμυγδαλέζα» της περιόδου 2013-14 δεν δολοφονήθηκε κανείς. Ούτε βιάστηκε κανείς. Ούτε υπήρξαν συμμορίες που συγκρούονταν μεταξύ τους ή με τους έξω.
Στην «Αμυγδαλέζα» έμεναν τότε, όσοι παράνομοι συλλαμβάνονταν, παρέμεναν δύο βδομάδες περίπου, μέχρι που το έπαιρναν απόφαση και από κει τους συνόδευαν ως το αεροδρόμιο, να πάρουν το αεροπλάνο να γυρίσουν πίσω στη χώρα τους.
Έτσι έφυγαν –μέσω «Αμυγδαλέζας»– περί τις 150 χιλιάδες στα δυο χρόνια που λειτούργησε (2013 και 2014). Και τουλάχιστον άλλοι τόσοι έφυγαν μόνοι τους, χωρίς να χρειαστεί να συλληφθούν, γιατί ήξεραν ότι αργά ή γρήγορα θα πέρναγαν κι αυτοί από την «Αμυγδαλέζα».
Είχαν πλήρη γεύματα κανονικά, είχαν υποχρεωτική προσωπική υγιεινή καθημερινά, υποχρεωτική ιατρική εξέταση (ιδιαίτερα τα «εκδιδόμενα» άτομα ή όσοι ήταν ύποπτοι ως φορείς μολυσματικών ασθενειών), υποχρεωτική ιατροφαρμακευτική περίθαλψη και περιορισμό - ήπιο εγκλεισμό - μέχρι να φύγουν.
Έτσι έφυγε την περίοδο 2013-14 μεγάλος αριθμός λαθρομεταναστών από την Ελλάδα.
Και την ίδια εποχή μπήκαν πολύ λίγοι: Από τον Έβρο δεν πέρναγε ουσιαστικά κανείς. Είχε ολοκληρωθεί ο «φράχτης» - που ζήταγε επίμονα ο Σαμαράς ως αντιπολίτευση, αλλά ξεκίνησε ο Παπουτσής ως υπουργός του ΓΑΠ, για να είμαστε δίκαιοι, και συνέχισε επί πρωθυπουργίας Παπαδήμου, για να ολοκληρωθεί λίγο αργότερα, όταν ανέλαβε ο Σαμαράς, το καλοκαίρι του 2012. Έτσι «σφραγίστηκε» τότε ο Έβρος. Με σημαντικό ρόλο να παίζει στη δημιουργία του «φράκτη», ο στρατηγός Φράγκος Φραγκούλης, για να τα λέμε όλα.
Στα νησιά του Αιγαίου, όπου είχε αρχίσει τότε να «σκάει» όλη η πίεση από «απέναντι», το Λιμενικό έτρεχε καθημερινά και «απωθούσε» τις βάρκες.
Ένα οπλισμένο σαν αστακός Λιμενικό, με τακτικές push back (που εφαρμόζει το Ισπανικό Λιμενικό στα ύδατα του Ατλαντικού, απέναντι από τα παράλια της Βορειοανατολικής Αφρικής). Κι έτσι έφταναν στα νησιά μας ελάχιστοι. Τότε…
Στα δυόμιση χρόνια διακυβέρνησης Σαμαρά-Βενιζέλου πέρασαν από τα τουρκικά παράλια γύρω στις 70 χιλιάδες. Και οι περισσότεροι από αυτούς συνελήφθησαν και έφυγαν πίσω στις χώρες τους (όχι μέσω Τουρκίας).
Στον πρώτο ενάμιση χρόνο του ΣΥΡΙΖΑ πέρασαν από απέναντι 1,5 εκατομμύριο, λαθρομετανάστες κυρίως (και κάποιοι πρόσφυγες)! Κι αυτοί στη συνέχεια πέρασαν στην υπόλοιπη Ευρώπη – μέσω του «Βαλκανικού διαδρόμου» (Σκόπια, Σερβία, Κροατία, Αυστρία) – και… αποσταθεροποίησαν στη συνέχεια το σύνολο των ευρωπαϊκών κοινωνιών!
Κι ύστερα οι γείτονές μας έκλεισαν το «βαλκανικό διάδρομο», και όσοι έρχονται παγιδεύονταν στην Ελλάδα – και τώρα πια στα νησιά όπου αφίχθηκαν, στα ελληνικά νησιά του Αιγαίου.
Στα δυόμιση χρόνια της διακυβέρνησης Σαμαρά υπήρξε μόνο ένα περιστατικό με ανθρώπινα θύματα. Στο Φαρμακονήσι! Όπου το Λιμενικό άνοιξε πυρ και βούλιαξε ένα τουρκικό λαθρεμπορικό σκάφος, το οποίο μετά αποκαλύφθηκε ότι κουβαλούσε κρυφά –πέρα από ναρκωτικά– και γυναικόπαιδα.
Ο ΣΥΡΙΖΑ έκανε τεράστιο θόρυβο τότε, αλλά όταν η υπόθεση έφτασε στα δικαστήρια, το προσωπικό του Λιμενικού απαλλάχθηκε από κάθε κατηγορία, ενώ καταδικάστηκαν οι διακινητές του λαθρεμπορικού σκάφους.
Όταν ήλθε ο ΣΥΡΙΖΑ κι άνοιξε τα σύνορα αφόπλισε το Λιμενικό! Που τώρα πια δεν φυλάει θαλάσσια σύνορα πλέον, απλώς τα πληρώματα του λειτουργούν ως «ναυαγοσώστες»! Οι διακινητές βουλιάζουν κάθε τόσο βάρκες γεμάτες με πρόσφυγες και λαθρομετανάστες - κατά προτίμηση γυναικόπαιδα - σπεύδουν οι δικοί μας να τους μαζέψουν, τους φέρνουν στα νησιά μας για να τους «σώσουν», κι έτσι ουδείς διανοείται να σταματήσει τις «ροές».
Επί ΣΥΡΙΖΑ είχαμε εκατοντάδες επεισόδια, μικρά ή μεγαλύτερα, με χιλιάδες πνιγμένους, οι περισσότεροι γυναικόπαιδα.
Στην Τουρκία μάλιστα, δικάστηκε και καταδικάστηκε διακινητής που βούλιαξε μόνος σκάφος που μετέφερε πολλά μικρά παιδιά. Τον κατήγγειλε προσωπικά μια γυναίκα, Σύρια, που είχε χάσει τα δύο παιδάκια της. Το τραγικό είναι πως είχε χάσει κι εκείνος το παιδί του. Ήταν ο πατέρας του Αϊλάν!
Όλοι βουρκώσαμε όταν είδαμε τη φωτογραφία με το άψυχο κορμάκι του παιδιού αυτού στην παραλία της Αλικαρνασσού. Ελάχιστοι μάθαμε μετά ότι ο πατέρας του καταδικάστηκε ως ο «διακινητής» που έπνιξε τόσες αθώες ψυχούλες.
Οι άνθρωποι είναι αδίστακτοι. Κι εμείς τόσο αφελείς!
Συμπέρασμα πρώτο: Με την αυστηρή και ένοπλη φρούρηση των συνόρων πέρναγαν ελάχιστοι στην Ελλάδα ανάμεσα στο 2012 και το 2015. Και με τη μέθοδο της «Αμυγδαλέζας» δεν πήγαιναν παρακάτω, ενώ επαναπατρίστηκαν κι αρκετοί που βρίσκονταν ήδη εδώ. Έτσι οι «ροές» ήταν μηδαμινές τότε. Και ο αριθμός των λαθρομεταναστών στην Ελλάδα μειωνόταν σταθερά για δυόμιση χρόνια 2012-14:
Από 1 εκατομμύριο 130 χιλιάδες περίπου καταγεγραμμένους το καλοκαίρι του 2012 έπεσαν στις 860 χιλιάδες στις αρχές του 2015.
Μετά… χάθηκε η μπάλα.
Ως τότε, αποτελεσματική φρούρηση και «Αμυγδαλέζα» λειτούργησαν ως ισχυρή Αποτροπή: Για ποιο λόγο να πληρώνουν σε διακινητές 10 και 12 και 15 χιλιάρικα το κεφάλι να έλθουν από το Πακιστάν η το Αφγανιστάν ή το Μαρόκο ή την Αλγερία, όταν επρόκειτο να καταλήξουν στην «Αμυγδαλέζα» κι από εκεί, πίσω από όπου ήλθαν;
Όταν άνοιξε τα σύνορα ο Τσίπρας τότε έφυγε η Αποτροπή κι έτρεξαν όλοι να περάσουν.
Συμπέρασμα δεύτερο: όταν λειτουργούσε η πολιτική Σαμαρά, ο ΣΥΡΙΖΑ και κάμποσοι άλλοι «προοδευτικούληδες» έσκουζαν για τις «απάνθρωπες συνθήκες στην Αμυγδαλέζα».
Τώρα που λειτουργούν τα κολαστήρια που ονομάζονται... hot spots, δεν λένε κουβέντα. Μόνο παραδέχονται χαμηλοφώνως, πως η «Αμυγδαλέζα» ήταν… 5στερο ξενοδοχείο μπροστά στα hot spots!
Συμπέρασμα τρίτο: όταν λειτουργούσε αποτελεσματικά η αποτρεπτική πολιτική Σαμαρά, δεν υπήρχαν «ροές» υπήρχε μόνον η… γκρίνια κάποιων εταίρων και κάποιων κοινοτικών. Γκρίνια για τις πρακτικές push back του Ελληνικού Λιμενικού έξω από τα νησιά μας, γκρίνια και για την «Αμυγδαλέζα».
Τώρα που ο Τσίπρας άνοιξε τα σύνορα, οι εταίροι μας ξαφνικά ανακάλυψαν τις… «Αμυγδαλέζες», ζητάνε να λειτουργήσουν παντού, όπως ζητάνε επίσης να αναβαθμιστεί ο τρόπος που φυλάσσονται τα θαλάσσια σύνορα της Ευρώπης!
Συμπέρασμα τελευταίο: Οι διακινητές είχαν αρχίσει να φέρνουν λαθρομετανάστες πολύ πριν ξεσπάσει ο πόλεμος στη Συρία. Και συνεχίζουν και μετά το τέλος του πολέμου εκεί.
  • --Ο Σαμαράς απέτρεψε το πρόβλημα να περάσει στην Ευρώπη.
  • --Ο Τσίπρας έφερε το πρόβλημα στην Ευρώπη.
  • --Το πρόβλημα αποσταθεροποίησε ολόκληρη την Ευρώπη. Κι ακόμα συνεχίζει να την αποσταθεροποιεί.
Εξ αιτίας του, η κα Μέρκελ τελειώνει τη σταδιοδρομία της άδοξα. Εξ αιτίας του, η Βρετανία βρέθηκε εκτός Ευρώπης, η Γερμανία έχει μόνιμη ακυβερνησία πια, ενώ μια σειρά από κυβερνήσεις στην Ευρώπη δεν συζητάνε καν την πολιτική ανοικτών συνόρων και υπονομεύουν την Ενωμένη Ευρώπη σε όλα τα άλλα ζητήματα.
Κάποτε δεν ήθελαν να ακούνε για την «Αμυγδαλέζα».
Και τώρα εκλιπαρούν να υπάρξουν «Αμυγδαλέζες» παντού!
Και πια δεν φτάνει
ΥΓ: Καλά οι δικοί μας είναι ανύπαρκτοι. Αλλά και οι Ευρωπαίοι εδώ που τα λέμε, «λίγοι» είναι. Πολύ «λίγοι»!

Αντώνης Κυρίτσης- Πετρο Λούκας Χαλκιάς ΠΕΤΡΩΤΟ 2018

Πέμπτη 5 Ιουλίου 2018

Τρία χρόνια αλητείας

 

Τρία χρόνια ακριβώς από το δημοψήφισμα- απάτη και από τη στροφή 180 μοιρών του ΣΥΡΙΖΑ στην πολιτική και στην ιδεολογία, εκείνο που άλλαξε δεν είναι μόνο η οικονομία, που πήγε κατά διαβόλου. Άλλαξε κάτι σημαντικότερο: Οι αξίες μιάς ολόκληρης κοινωνίας. Όταν «νομιμοποιήθηκε» η αλητεία.
Η αλητεία αυτή δεν είναι σαν εκείνη που φλερτάρει με την ανυπακοή στους κανόνες. Κάθε άλλο. Η αλητεία που εξαπλώθηκε και έχει ήδη ενσωματωθεί στην καθημερινότητα είναι διπλή. Είναι η αλητεία των λόγων και η αλητεία των έργων.
Η αλητεία των λόγων, που πρωταγωνιστεί στην πολιτική και κοινωνική ζωή έχει να κάνει με μια ακραία φρασεολογία γεμάτη βρισιές και λέξεις, που μερικές ακουμπάνε τον ποινικό κώδικα. Πολλές από τις οποίες έχουν καθιερώσει στη Βουλή ο ίδιος ο πρωθυπουργός, ο συγκυβερνήτης του υπουργός Άμυνας, μερικοί υπουργοί και αρκετοί βουλευτές της συγκυβέρνησης. Παρέα με την αντίστοιχη που χρησιμοποιεί η Χρυσή Αυγή. Τα άκρα συναντώνται.
Το πρόβλημα με την εκτεταμένη χρήση αυτής της αλήτικης φρασεολογίας- που τα πρωτεία τα έχουν τα παιδάκια του Μαξίμου- είναι ότι αποτελεί παράδειγμα προς μίμηση από το λαό, ή εν πάση περιπτώσει από τα κομμάτια του λαού που η αμορφωσιά τους και η απουσία κρίσης τα βοηθάει να την αναπαράγουν.
Το πρόβλημα είναι ότι η αλήτικη φρασεολογία έχει μέσα της τη βία. Και την αναπαράγει ως βία. Αδιάκριτα. Το πρόβλημα είναι ότι την αλήτικη φρασεολογία δεν τη χρησιμοποιεί ένα καταπιεσμένο σύστημα, που υφίσταται τη βία της εξουσίας, οικονομικής ή πολιτικής. Τη χρησιμοποιεί και την αναπαράγει η ίδια η εξουσία! Η ίδια η κυβέρνηση. Η οποία τα έχει κάνει πλακάκια με όλη την οικονομική εξουσία.
Γιατί το κάνει αυτό η κυβέρνηση, ο πρωθυπουργός και ο συγκυβερνήτης του; Μα, γιατί είναι πολιτικοί αλήτες από τα γενοφάσκια τους. Έτσι έμαθαν από όταν ήταν 15χρονοι και την ίδια ηλικιακή ωριμότητα αναπαράγουν και σήμερα. Και δεν κάνουν τίποτε άλλο από το να αναπαράγουν την πεζοδρομιακή κουλτούρα τους στον πρωταγωνιστικό πολιτικό λόγο. Χωρίς να έχουν συναίσθηση ότι παράγουν όμοια μεταξύ των πολιτών, που εξαγριώνει ακόμα περισσότερο τη ζούγκλα χωρίς κανόνες στην κοινωνία.
Η αλητεία των έργων είναι ακόμα πιο σοβαρή. Με την περιφρόνηση της βούλησης της πλειοψηφίας στο δημοψήφισμα σαν χτές πριν από 3 χρόνια, η κυβέρνηση έδωσε το σύνθημα για το τέλος της συνέπειας λόγων και έργων στην πολιτική γενικώς.
Και μια και έκανε την αρχή, προχώρησε σε εκτεταμένη αλητεία βαφτίζοντας τη μέχρι τότε «αντιμνημονιακή» πολιτική της σε ΤΙΝΑ. Κοινώς, Τι Να Κανουμε. Και το ΤΙΝΑ έγινε από εκείνη τη μέρα η ηθική που ακολουθεί και ευαγγελίζεται η κυβέρνηση. Ακόμα χειρότερα: Το ΤΙΝΑ έχει γίνει το πρότυπο συμπεριφοράς και νοοτροπίας για ένα μεγάλο κομμάτι του λαού.
Η αλητεία αυτή του να αλλάζεις πολιτική και ιδεολογία μόνο και μόνο για να μη χάσεις την καρέκλα και να βαφτίζεις κάθε νέα σου κωλοτούμπα σε ΤΙΝΑ δεν κάνει τίποτε άλλο από το να μαθαίνει το λαό σε έναν αλήτικο μηθριδατισμό. Να συνηθίζει δηλαδή στην αχρηστία της συνέπειας λόγων και έργων και να κάνει αυτή τη συνήθεια δική του νοοτροπία.
Η αλητεία της ΤΙΝΑ έχει βρωμίσει κάθε όρια που είχε η αριστερά και μάλιστα η ευρωαριστερά, από την οποία υποτίθεται ότι προέρχεται ο ΣΥΡΙΖΑ. Δεν υπάρχει πια διαχωρισμός ποινικών και πολιτικών, όπως υπήρχε πάντα στην ελληνική αριστερά. Κλέφτες, δολοφόνοι και πολιτικοί ακτιβιστές είναι όλοι ένα!
Ούτε υπάρχει πια η υποχρέωση της αντίστασης για να υπερασπιστείς τις ιδέες σου. Γιατί η το ΤΙΝΑ κατάργησε τις ιδέες! Μόνη που διασώζει είναι η ιδέα της κατοχής της εξουσίας. Και η επιβολή της επιθυμίας. Και μόνη που σπέρνει στο λαό είναι η επιβολή της βούλησης με κάθε μέσο. Όποιας βούλησης με όποιο μέσο. Σπέρνει την ιδεολογική και πολιτική αλητεία σαν κοινωνική νοοτροπία.
Η απόδειξη γι αυτή την αλητεία είναι απλή: Κάθε απόφαση της κυβέρνησης γίνεται αυτομάτως θέμα υπεράσπισης από όλους τους βουλευτές, υπουργούς και από το κόμμα. Όποιας απόφασης. Ακόμα κι αν ταιριάζει σε άλλη ιδεολογία και σε πρακτική της πιο ακραίας δεξιάς ή της σταλινικής αριστεράς.
Όλοι μαζί οι αξιωματούχοι, αλλά και οι οπαδοί σπεύδουν να ενστερνιστούν και αν υπερασπιστούν κάθε απόφαση, αρκεί που την πήρε η αγαπημένη κυβέρνηση και το αγαπημένο κόμμα. Υπάρχει όριο σ αυτή την αμοραλισική νοοτροπία; Μέχρι σήμερα, όχι. Κι αυτή είναι η μεγάλη αλητεία.
Γιατί αν είσαι έτοιμος να τα κάνεις όλα, χωρίς όρια και χωρίς φραγμό και χωρίς πολιτικό στίγμα, με μόνο άλλοθι το ΤΙ ΝΑ ΚΑΝΟΥΜΕ, και για να το πετύχεις αυτό χρησιμοποιείς μια αντίστοιχη αλήτικη γλώσσα κάθε μέρα, όπου όλοι είναι πουλημένοι, αλήτες φασίστες, όργανα, ξετσίπωτοι, καραγκιόζηδες κι ένα σωρό άλλα επίθετα, μάλλον έχεις πάρει διαζύγιο με τον καθρέφτη.
Γιατί από την 5η Ιουλίου 2015 μέχρι σήμερα, ο μεγαλύτερος αλήτης και πουλημένος στην πράξη είσαι εσύ.
Γ Παπαδόπουλος- Τετράδης

Η «πρωθυπουργική» εμφάνιση Μητσοτάκη και το στοιχείο που δείχνει εκλογική νίκη της ΝΔ

 

Η «πρωθυπουργική» εμφάνιση Μητσοτάκη και το στοιχείο που δείχνει εκλογική νίκη της ΝΔ
Του Γιάννη Κ. Τρουπή
«Ποιόν κοροϊδεύετε κύριε Τσίπρα;» Πρόκειται για μία φράση που ο Κυριάκος Μητσοτάκης χρησιμοποίησε περισσότερες από δέκα φορές στις δύο χθεσινές ομιλίες του στη Βουλή.

Η συγκεκριμένη φράση ήταν ενδεικτική της τακτικής που ακολούθησε ο πρόεδρος της ΝΔ, ο οποίος θέλησε να αποδομήσει παράγραφο παράγραφο το αφήγημα της κυβέρνησης Τσίπρας - Καμμένου.

Με λόγο οξύ, καταγγελτικό , ο οποίος όμως πάντοτε συνοδευόταν από προτάσεις και παράθεση συγκεκριμένων και μετρήσιμων στοιχείων, ο κ.Μητσοτάκης απέφυγε να μπει στην λογική της εύκολης κριτικής και του λαϊκισμού.

Αξίζει να σημειωθεί ότι κατά τη διάρκεια τόσο της πρωτομιλίας όσο και της δευτερομιλίας, ο αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης κατέθεσε στα πρακτικά περισσότερα από δέκα διαγράμματα, προς επιβεβαίωση των λεγομένων του, θέλοντας να αναδείξει την απόσταση που τον χωρίζει με τον κ.Τσίπρα στην προσέγγιση των θεμάτων.

Το σημείο πάντως που ασφαλώς συζητήθηκε περισσότερο ήταν η ρελάνς Μητσοτάκη να καταθέσει τροπολογία προκειμένου να καταργηθεί η επικείμενη μείωση των συντάξεων. Μία κίνηση που ζήτησε από τον πρωθυπουργό να την στηρίξει, ουσιαστικά μία επιλογή που έπεσε στο κενό, οδηγώντας σε άβολη θέση το κυβερνητικό επιτελείο.
«Εμείς, κ. Τσίπρα, έχουμε ετοιμάσει μια τροπολογία. Την έχω έτοιμη εδώ. Είδα ότι και η κ. Γεννηματά κατέθεσε μια σχετική πρόταση νόμου. Είναι μια τροπολογία η οποία λέει πολύ απλά: ελάτε να ψηφίσουμε μαζί ότι δεν θα κοπούν οι συντάξεις. Αν έχετε, λοιπόν, το θάρρος, ελάτε και υπερψηφίστε είτε τη δική μας πρόταση, είτε της κυρίας Γεννηματά. Για να αποδείξουμε πραγματικά ποιος είναι υποκριτής σε αυτή την αίθουσα. Ποιος λέει αλήθεια και ποιος κοροϊδεύει τον ελληνικό λαό», αναρωτήθηκε ο πρόεδρος της ΝΔ.

Ο Κυριάκος Μητσοτάκης δεν απέφυγε να μπει και σε ένα πιο προσωπικό θέμα, αυτό των προσωπικών επιθέσεων που δέχεται κατά καιρούς η σύζυγος του από συγκεκριμένα εκδοτικά συγκροτήματα. Ο αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης, κρατώντας τα χαρτιά της δικαστικής απόφασης με την οποία η υπόθεση της κυρίας Μητσοτάκη μπήκε στο αρχείο, απευθύνθηκε στον κ. Τσίπρα σε πρώτο ενικό πρόσωπο.
«Από την πρώτη στιγμή που η υπόθεση μπήκε στο αρχείο, εισαγγελέας δεν είστε εσείς ούτε ο κ. Βαξεβάνης. Σας απαγορεύω να μιλήσετε για τη σύζυγό μου. Είναι άνανδρο αυτό που κάνετε», τόνισε σε υψηλούς τόνους, δείχνοντας ότι εκπροσωπεί μία διαφορετική φιλοσοφία.
Όσοι παρακολούθησαν τη χθεσινή συζήτηση στη Βουλή αντιλήφθηκαν ότι ο Κυριάκος Μητσοτάκης έχει λάβει μία στρατηγικού χαρακτήρα απόφαση. Να μην αφήνει πλέον καμία πρόκληση αναπάντητη ειδικά σε ότι έχει να κάνει με τον τομέα της διαφάνειας. Σύμφωνα με καλά πληροφορημένες πηγές ο αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης θα μιλάει πλέον με «ονόματα και διευθύνσεις», όποτε προκαλείται, μία γεύση άλλωστε δόθηκε χθες, όμως σύμφωνα με καλά ενημερωμένες πηγές έπεται και συνέχεια...
«Να ρωτήσετε τον κ. Τσίπρα εάν συγγενείς του έχουν εταιρία που έχει ρυθμίσει τα δάνειά της και με τι όρους. Όχι δύο μέτρα και δύο σταθμά», είπε με νόημα ο κ.Μητσοτάκης.
Δεν είναι λίγοι εκείνοι που εκτιμούν ότι η χθεσινή εμφάνιση του κ.Μητσοτάκη στο κοινοβούλιο απέδειξε ότι ο πρόεδρος της ΝΔ προβάρει ήδη το πρωθυπουργικό κοστούμι. Το συμπέρασμα αυτό κυριάρχησε και στα πηγαδάκια ανάμεσα στους βουλευτές της ΝΔ αμέσως μετά το τέλος της διαδικασίας, η οποία κάλλιστα θα μπορούσε να χαρακτηριστεί ως «πρόβα εκλογών».

Την ίδια ώρα τα δημοσκοπικά μηνύματα συνεχίζουν να είναι ιδιαιτέρως ευνοϊκά για την ΝΔ. Οι εξαμηνιαίες τάσεις της MRB με δείγμα 2.000 ατόμων που διενεργήθηκαν στο διάστημα 22-29 Ιουνίου, την επομένη δηλαδή του Εurogroup, με πραγματική κάλπη κρύβουν θετικά στοιχεία για το κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης.

Πέρα από τη διεύρυνση της διαφοράς στο 11,6%, η δημοσκόπηση περιλαμβάνει ένα ερώτημα, στο οποίο η απάντηση αποτυπώνει ότι η νίκη της ΝΔ στις επερχόμενες εκλογές έχει «μπει στις ράγες».

Στο ερώτημα, ποιό από τα δύο κόμματα, ΣΥΡΙΖΑ ή ΝΔ, θα θέλατε να κερδίσει έστω και με μία ψήφο διαφορά στις επερχόμενες βουλευτικές εκλογές το 36,7% απαντά η ΝΔ, και το 25,3% ο ΣΥΡΙΖΑ.
Αξίζει να αναφέρουμε ότι τα αποτελέσματα στο συγκεκριμένο ερώτημα τον Σεπτέμβριο του 2015, είχαν προβλέψει την πραγματική διαφορά που είχε τελικά ο ΣΥΡΙΖΑ με την ΝΔ, αν και η τότε πρόθεση ψήφου έδειχνε ντέρμπυ.

Το συγκεκριμένο εύρημα, όπως τονίζουν στελέχη που μελετούν προσεχτικά τις δημοσκοπήσεις, αποτελεί μία από τις πλέον ισχυρές ενδείξεις για την πρόβλεψη του τελικού εκλογικού αποτελέσματος, αφού διατρέχει οριζόντια ολόκληρο το δείγμα.
Φωτογραφία: Intimenews

Έτσι θα πάει ο Αλέξης Τσίπρας στις εκλογές

 

Έτσι θα πάει ο Αλέξης Τσίπρας στις εκλογές
Του Τάσου Ευαγγελίου
Συκοφαντίες, ύβρεις, σκανδαλολογία, προσωπικές επιθέσεις και συνωμοσιολογικά σενάρια που παραπέμπουν στη δεκαετία του 1960, συνθέτουν τον προεκλογικό σχεδιασμό του Μεγάρου Μαξίμου, ο οποίος αποκαλύφθηκε στη Βουλή στο σύνολό του, από τον ίδιο το Αλέξη Τσίπρα, επιβεβαιώνοντας ότι επενδύει αποκλειστικά και μόνο στην πόλωση και τον διχασμό των Ελλήνων.
Η παρουσία του πρωθυπουργού στην προ ημερησίας διατάξεως συζήτηση για την οικονομία οριοθετήθηκε ακριβώς από αυτά τα χαρακτηριστικά σε ύφος και τόνο που ξεπέρασε από την αρχή τα εσκαμμένα προκαλώντας με κάθε λέξη τον Κυριάκο Μητσοτάκη.
Αναδεικνύοντας τον πανικό που επικρατεί στο Μαξίμου, επιχείρησε από την αρχή να τορπιλίσει τη συζήτηση με ύβρεις και συκοφαντίες με στόχο να φέρει τον πολιτικό του αντίπαλο στη θέση του... απολογόμενου, αν και δεν πέτυχε το στόχο του και αυτή τη φορά.
Όμως είναι πλέον φανερό πως στην προεκλογική μάχη που έχει ήδη κηρυχθεί από τον κυβερνητικό του εταίρο Πάνο Καμμένο, ο Αλέξης Τσίπρας και το επιτελείο του, δεν θα σταματήσουν πουθενά. Έχει φυσικά και την αμέριστη συμπαράσταση του προέδρου των ΑΝΕΛ που θα ρίξει την κυβέρνηση την οποία στηρίζει μέχρι την λήξη της θητείας
Άλλωστε και αυτός συμμετείχε χθες στη μάχη της συκοφαντίας ρίχνοντας στο τραπέζι τα συνωμοσιολογικά σενάρια, τα περί απειλών αλλά και προτάσεων χρηματισμού των βουλευτών του, προκειμένου να αποστατήσουν
Μετά τη χθεσινή παρουσία του Πρωθυπουργού στη Βουλή καθίσταται ολοφάνερο πως θα χρησιμοποιηθεί κάθε όπλο και κάθε μέσο. αφού για τον ίδιο τον ΣΥΡΙΖΑ και τον Πάνο Καμμένο η προεκλογική περίοδος θα είναι μια μάχη δίχως αύριο.
Ο μεν Αλέξης Τσίπρας κινδυνεύει αν υποστεί μεγάλη ήττα να αμφισβητηθεί από το εσωτερικό του ΣΥΡΙΖΑ όπου ήδη στελέχη δείχνουν έτοιμα να λάβουν θέσεις... μάχης ο δε Πάνος Καμμένος εξαϋλώνεται σε σημείο που όλες οι δημοσκοπήσεις να χαρακτηρίζουν αδύνατη την είσοδό του στην επόμενη βουλή.
Στο πλαίσιο αυτό και ευρισκόμενοι και οι δύο απέναντι στην πλειοψηφία του ελληνικού λαού την οποία δείχνουν να υποτιμούν, ειδικά με την περίπτωση της Συμφωνίας των Πρεσπών και την υπόθεση του Σκοπιανού, το μόνο που απομένει είναι η σκανδαλολογία και ο πόλεμος λάσπης κατά των αντιπάλων.
Είναι χαρακτηριστικό ότι χθες ο Αλέξης Τσίπρας έμπλεξε σε ένα κουβάρι συκοφαντιών τα πάντα. Από τη Siemens μέχρι τη δολοφονία Λαμπράκη, τη σύζυγο του Κυριάκου Μητσοτάκη, για υποθέσεις τις οποίες και η δικαιοσύνη έχει οδηγήσει στο αρχείο, μέχρι ανύπαρκτες σχέσεις με τον πρώην ισχυρό άντρα της Novartis.
Όλα μαζί στον αέρα με ονόματα επιχειρηματιών, εκ των οποίων πολλοί ανήκουν στο περιβάλλον με το οποίο ο ίδιος συνομιλεί. Μέχρι και τον Χρήστο Καλογρίτσα χρέωσε στη ΝΔ αδιαφορώντας στην κυριολεξία για τα όσα είχαν γίνει και με την υπόθεση των τηλεοπτικών αδειών, κυρίως όμως με τις περιπτώσεις δημοσίων έργων που του έχουν ανατεθεί χωρίς καν να μπορεί να τα εκτελέσει.
Όμως αυτό δεν τον εμπόδισε να συνεχίσει κορυφώνοντας και αυτή τη φορά τη συκοφαντία με την επίκληση δημοσιευμάτων Μέσων Ενημέρωσης που όμως αποκαλύφθηκε ότι ήταν ψευδή. Και παρά τις απτές διαψεύσεις επέμεινε να τα επικαλείται για να δημιουργήσει αρνητική εικόνα κατά του Κυριάκου Μητσοτάκη.
Είναι εμφανές ότι αυτό θα είναι το κλίμα που θα επικρατήσει μέχρι τις εκλογές. Όσο αργότερα γίνουν τόσο το χειρότερο για τη χώρα. Η πόλωση φέρνει διχασμό μεταξύ των πολιτών. Και ο διχασμός οδηγεί τη χώρα πίσω σε μια περίοδο που πρέπει να αλλάξει σελίδα.
Το «θα σας τελειώσουμε» επανήλθε στο προσκήνιο. Για ότι ακολουθήσει υπεύθυνοι είναι αυτοί που επιλέγουν αυτής της μορφής την αντιπαράθεση.

Πολιτικά παιχνίδια ΣΥΡΙΖΑ με τις εκλογικές περιφέρειες, που όμως δεν θα τον σώσουν (χάρτης)

 

Ενδεχόμενο εκλογών στην Ελλάδα
SHARE Share on FacebookShare on Google+Tweet about this on TwitterShare on LinkedInEmail this to someone
Πολιτικά παιχνίδια παίζει η κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ με τροπολογία που σχεδιάζεται να κατατεθεί από τον υπουργό Εσωτερικών, Πάνο Σκουρλέτη, στο νομοσχέδιο για τις αλλαγές στην Τοπική Αυτοδιοίκηση «Κλεισθένης 1», που αναμένεται να προωθηθεί για επεξεργασία στη Βουλή.
Με το άλλοθι της αναγκαιότητας κατάτμησης της Β΄ Περιφέρειας Αθηνών, η κυβέρνηση σπάει σε τρεις τομείς τη συγκεκριμένη εκλογική περιφέρεια, μοιράζοντας τους συνολικά 44 βουλευτές που εκλέγονταν με το υφιστάμενο σύστημα.
Ο τρόπος με τον οποίο δημιουργούνται οι νέες εκλογικές περιφέρειες ευνοεί σαφώς τον ΣΥΡΙΖΑ, καθώς εντάσσει δύο δήμους στους οποίους ο ΣΥΡΙΖΑ είχε εκλεγεί πρώτος, τον δήμο Φιλαδέλφειας – Χαλκηδόνας και τον δήμο Γαλατσίου στην προηγούμενη εκλογική αναμέτρηση (Σεπτέμβριος 2015) στον τομέα των «βορείων» προαστίων, όπου η Νέα Δημοκρατία είχε την πρώτη θέση, με στόχο να επιτύχει την εκλογή μεγαλύτερου αριθμού βουλευτών, αναφέρει η «Καθημερινή».
Αντίστοιχα με την τροπολογία χωρίζεται στα δύο και το υπόλοιπο Αττικής ως εκλογική περιφέρεια και στον ίδιο τομέα με τους δήμους της «παραλιακής», οι οποίοι στην προηγούμενη εκλογική αναμέτρηση «έβγαλαν» στην πλειοψηφία τους πρώτο κόμμα τη Ν.Δ., εντάσσονται και οι δήμοι Ηλιούπολης, Ζωγράφου, Βύρωνα, Δάφνης – Υμηττού και Καισαριανής, που στις εκλογές του Σεπτεμβρίου 2015 ο ΣΥΡΙΖΑ ήταν πρώτο κόμμα.
Παράλληλα, προβλέπεται η συγκρότηση επιτροπής υπό την προεδρία του γενικού γραμματέα του υπουργείου Εσωτερικών, Κώστα Πουλάκη, για τη μελέτη της δυνατότητας ψήφου για τους Έλληνες του εξωτερικού, η οποία θα πρέπει εντός πενταμήνου να παραδώσει το πόρισμά της ώστε να αποφασιστεί αν κάτι τέτοιο είναι εφικτό και υπό ποιες συγκεκριμένες προϋποθέσεις.
Σύμφωνα με την τροπολογία του υπουργείου Εσωτερικών, η Β΄ Εκλογική Περιφέρεια Αθηνών από την οποία εκλέγονταν συνολικά 44 βουλευτές χωρίζεται σε τρεις τομείς: Ο Βόρειος τομέας (Β1) περιλαμβάνει 14 δήμους και θα έχει 15 έδρες, ο Δυτικός τομέας (Β2) 7 δήμους και θα έχει 11 έδρες και ο Νότιος τομέας (Β3) 13 δήμους θα έχει 18 έδρες. Συγκεκριμένα:
• Στον Β1 τομέα ανήκουν οι δήμοι: Αγία Παρασκευή, Χαλάνδρι, Μαρούσι, Κηφισιά, Νέα Ιωνία, Νέο Ηράκλειο, Παπάγου, Πεντέλη, Λυκόβρυση – Πεύκη, Βριλήσσια, Μεταμόρφωση, Φιλοθέη – Ψυχικό όπως και Φιλαδέλφεια – Χαλκηδόνα και Γαλάτσι που «μεταφέρονται» εκλογικώς.
• Στον Β2 τομέα ανήκουν οι δήμοι: Περιστέρι, Ήλιον, Αιγάλεω, Άγιοι Ανάργυροι – Καματερό, Πετρούπολη, Χαϊδάρι, Αγία Βαρβάρα.
• Στον Β3 τομέα ανήκουν οι δήμοι: Καλλιθέα, Γλυφάδα, Νέα Σμύρνη, Άγιος Δημήτριος, Παλαιό Φάληρο, Ελληνικό – Αργυρούπολη, Άλιμος, Μοσχάτο – Ταύρος και μεταφέρονται από τον κεντρικό τομέα Ηλιούπολη, Ζωγράφου, Βύρωνας, Δάφνη – Υμηττός και Καισαριανή.
Το υπόλοιπο Αττικής χωρίζεται σε δύο εκλογικές περιφέρειες: Ανατολική Αττική που περιλαμβάνει 13 δήμους (Αχαρνές, Παλλήνη, Βάρη – Βούλα – Βουλιαγμένη, Διόνυσος, Σπάτα – Αρτέμιδα, Ωρωπός, Μαραθώνας, Κορωπί, Σαρωνικός, Παιανία, Λαυρεωτική, Ραφήνα – Πικέρμι και Μαρκόπουλο) και από την οποία θα εκλέγονται 10 βουλευτές και Δυτική Αττική που περιλαμβάνει 5 δήμους (Φυλή, Μέγαρα, Ασπρόπυργος, Ελευσίνα, Μάνδρα) από την οποία θα εκλέγονται 4 βουλευτές. Στη Δυτική Αττική στην προηγούμενη εκλογική αναμέτρηση εκλέγονταν 5 βουλευτές, ωστόσο με τη νέα κατανομή, μία έδρα χάνεται και θα μεταφερθεί στην Αχαΐα όπου από 8 θα εκλέγονται πλέον 9 βουλευτές.
Όσον αφορά στον «Κλεισθένη 1» προωθείται στη Βουλή με ελάχιστες αλλαγές και εισάγει την απλή αναλογική ως εκλογικό σύστημα στις επόμενες αυτοδιοικητικές εκλογές, παρά τις αντιδράσεις όχι μόνο της αντιπολίτευσης αλλά και αυτοδιοικητικών στελεχών του ΣΥΡΙΖΑ.
Πολιτικά παιχνίδια ΣΥΡΙΖΑ
+

Σαν σήμερα – 6 Ιουλίου

 

1981... Στο Μπουένος Άιρες, η Ιζαμπέλα Περόν απελευθερώνεται μετά από πέντε χρόνια κατ' οίκον κράτηση.
SHARE Share on FacebookShare on Google+Tweet about this on TwitterShare on LinkedInEmail this to someone
371 π.Χ… Μάχη των Λεύκτρων: Οι Θηβαίοι υπό τον Επαμεινώνδα συντρίβουν τους Σπαρτιάτες στα Λεύκτρα Βοιωτίας και διασφαλίζουν την ηγεμονία τους στον ελλαδικό χώρο.
1609… Στη Βοημία κατοχυρώνεται η ανεξιθρησκία.
1630… Κατά τη διάρκεια του Τριακονταετούς Πολέμου, σουηδικά στρατεύματα υπό τον βασιλιά Γουστάβο – Αδόλφο κάνουν απόβαση στη Γερμανία.
1785… Το δολάριο επιλέγεται ομόφωνα ως η νομισματική μονάδα των Η.Π.Α.
1827… Αγγλία, Γαλλία και Ρωσία υπογράφουν τη «Συνθήκη του Λονδίνου», με την οποία αποφασίζουν την ειρήνευση στην Ελλάδα, προτείνοντας παράλληλα στον Σουλτάνο Μαχμούτ Β΄την παραχώρηση ανεξαρτησίας στους Έλληνες. Η επανάσταση, ωστόσο, δεν έχει ακόμη τελειώσει, καθώς η Οθωμανική Αυτοκρατορία απορρίπτει τη Συνθήκη. Η οριστική ανεξαρτησία του νέου ελληνικού κράτους θα παγιωθεί δυόμισι χρόνια αργότερα, με το Πρωτόκολλο του Λονδίνου.
1885… Ο Λουί Ζαν Παστέρ, δοκιμάζει επιτυχώς σε ένα αγόρι που το είχε δαγκώσει λυσσασμένο σκυλί, το πρώτο εμβόλιο κατά της λύσσας. Το εμβόλιο είχε δοκιμασθεί μόνο σε 11 σκύλους πριν την πρώτη δοκιμή του σε άνθρωπο. Η δοκιμή γίνεται πρόωρα για να σώσει τη ζωή του εννιάχρονου Joseph Meister. Ο εμβολιασμός έχει θεαματική επιτυχία και ο Παστέρ αποκτά παγκόσμια δόξα και φήμη.
1892… Μεγάλη απεργία στο χαλυβουργείο Κάρνεγκι στο Χόμστιντ της Πενσυλβάνιας πνίγεται στο αίμα από τους ιδιωτικούς αστυνομικούς του γραφείου Πίνκερτον. 10 οι νεκροί.
1924… Βραζιλιάνοι επαναστάτες καταλαμβάνουν το Σάο Πάολο. 250 νεκροί.
1953… Το Βιετνάμ και το Λάος αποδέχονται την πρόσκληση της Γαλλίας για να συζητήσουν το ενδεχόμενο της ανεξαρτησίας τους.
1960… Η αμερικανική κυβέρνηση σταματά τις εισαγωγές ζάχαρης από την Κούβα κατά 95%, κατηγορώντας την για «σκόπιμη πολιτική εχθρότητα κατά των ΗΠΑ».
1964… Το Μαλάουϊ αποκτά την ανεξαρτησία του από τη Βρετανία.
1975… Τα νησιά Κομόρος αποκτούν την ανεξαρτησία τους από τη Γαλλία.
1981… Στο Μπουένος Άιρες, η Ιζαμπέλα Περόν απελευθερώνεται μετά από πέντε χρόνια κατ’ οίκον κράτηση.
1988… Ο Κάρλος Σαλίνας εκλέγεται Πρόεδρος του Μεξικού. Η αντιπολίτευση διαμαρτύρεται για νοθεία.
Σαν σήμερα το 1925 γεννήθηκε ο Αμερικανός ρόκερ, Μπιλ Χάλεϊ («Rock Around Clock») και το 1946 ο 43ος πρόεδρος των ΗΠΑ, Τζορτζ Μπους, καθώς και ο Αμερικανός ηθοποιός, Σιλβέστερ Σταλόνε.
Την ίδια μέρα το 1535 εκτελέστηκε με την κατηγορία της εσχάτης προδοσίας ο Άγγλος συγγραφέας, Τόμας Μορ, το 1962 πέθανε ο Αμερικανός συγγραφέας και νομπελίστας, Ουίλιαμ Φόκνερ, («Η βουή και το Πάθος»), το 1971 ο Αμερικανός τρομπετίστας, Λούις Άρμστρονγκ, από τις σημαντικότερες μορφές της τζαζ και το 1995 ο Τούρκος συγγραφέας, Αζίζ Νεσίν.

Δεν είναι διαφήμιση, είναι προπαγάνδα

 

- Διαφήμιση: η διαδικασία γνωστοποίησης και επηρεασμού του καταναλωτικού κοινού για ένα προϊόν ή μία υπηρεσία.
- Προπαγάνδα: η άμεση παρουσίαση ενός μηνύματος με έναν συγκεκριμένο τρόπο ώστε να εξυπηρετήσει συγκεκριμένους σκοπούς.

ΚΟ: Στον κόσμο του εμπορίου, του θεάματος και του χρήματος (με το οποίο άλλωστε συνδέονται τα δύο πρώτα), τίποτε δεν μπορεί να θεωρηθεί ότι είναι «αθώο» ή ότι εξυπηρετεί «καλούς σκοπούς» ή ότι γίνεται τυχαία. Παρατηρούμε τα τελευταία χρόνια να γίνεται, για μια ολοένα και μεγαλύτερη γκάμα προϊόντων ή υπηρεσιών, μια μαζική προβολή - «διαφήμιση» των διαφυλετικών σχέσεων και ιδιαιτέρως εκείνων μεταξύ λευκών γυναικών και μαύρων αντρών. Είναι ένα φαινόμενο που πλέον ακόμα και οι λιγότερο παρατηρητικοί ή «υποψιασμένοι» έχουν αρχίσει να παρατηρούν. Δεν είναι ότι δεν υπάρχουν τέτοια ζευγάρια. Είναι ότι υπερ-προβάλλονται και παρουσιάζονται με την μορφή του «μοντέρνου» και του «ιδεώδους». Το φαινόμενο παρατηρείται έντονα στις ΗΠΑ (όπου κάποιος επιπόλαια θα έλεγε ότι «δικαιολογείται», λόγω του μεγάλου αριθμού Αφρο-αμερικάνων), αλλά και σε χώρες της Δυτικής Ευρώπης, με την Μ. Βρετανία, να είναι η «πρωτοπόρος», καθώς και σε άλλες ευρωπαϊκές χώρες, όπως στην Γερμανία ή στην Ιταλία, αλλά εσχάτως και στην χώρα μας. Και εδώ η εύκολη δικαιολογία θα ήταν «οι μετανάστες», το νέο δεδομένο. Κάποιος με την ελάχιστη κριτική σκέψη, θα απαντούσε ότι στις ΗΠΑ δεν ζουν μόνο Λευκοί και Μαύροι (!), αλλά και λατίνοι και ασιάτες κλπ. Παρόλα αυτά το ζευγάρι που μονίμως προβάλλεται είναι συγκεκριμένο: λευκή γυναίκα – μαύρος άντρας. Επίσης στις δυτικές ευρωπαϊκές χώρες υπάρχουν μετανάστες που προέρχονται από άλλες ευρωπαϊκές χώρες, παρόλα αυτά προβάλλεται κυρίως το δίδυμο λευκή γυναίκα – αφρικανός ή μουσουλμάνος (κατά προτίμηση, μελαψός) άντρας. Εδώ έχουμε θέμα. Και το θέμα δεν είναι οι επιλογές του καθενός, αλλά το γιατί οι κυρίαρχοι μηχανισμοί του συστήματος σε μια «περίεργη» (την λες και σατανική) ομοφωνία προβάλλουν αυτού του είδους τα ζευγάρια. Γιατί τέτοια εμμονή; Προωθούν ένα πρότυπο μίμησης; Θέλουν να πάψουν οι λευκές γυναίκες να γεννούν λευκά παιδιά; Μισούν τον λευκό άντρα; Ας σκεφτεί και ας απαντήσει ο καθένας. Αυτού του είδους οι «διαφημίσεις», δεν εξετάζονται αποσπασματικά, ούτε αποδοκιμάζονται για λόγους «αισθητικής», ούτε θεωρούνται «ενοχλητικές» εξαιτίας κάποιου καπρίτσιου ή κάποιου είδους εμμονής ή «κολλήματος», αλλά αντιμετωπίζονται ως κομμάτι μίας γενικότερης αυξανόμενης “anti-white” (αντι-λευκής) κουλτούρας και πολιτικής που βλέπουμε ξεκάθαρα πλέον παντού, στον χώρο της «μοντέρνας» μουσικής, του κινηματογράφου, των video games, του αθλητισμού και γενικότερα σε οποιονδήποτε χώρο από όπου μπορεί να μεταδοθεί ένα μήνυμα προς τις μάζες. Και το μαζικό επαναλαμβανόμενο μήνυμα από τους πάνω προς τους κάτω λέγεται προπαγάνδα. Δεν λέγεται «διαφήμιση». Και αυτό είναι κάτι που πρέπει να μας προβληματίσει. Όποιος δεν θέλει να προβληματιστεί ή δεν θέλει να δει την πραγματικότητα, λόγω ιδεοληπτικών αγκυλώσεων, ας μην συνεχίσει την ανάγνωση αυτού του άρθρου, το οποίο περιγράφει το φαινόμενο στις ΗΠΑ. Και το οποίο περιέχει και αρκετά δεδομένα, που θα κάνουν ακόμα πιο δύσκολη την ανάγνωσή του. Κάτι τελευταίο για την προπαγάνδα. Προπαγάνδα και μαζικός έλεγχος πάνε μαζί. Ο προπαγανδιστής επιζητεί να αλλάξει τον τρόπο με τον οποίο η μάζα σκέπτεται και ενεργεί. Για να το πετύχει αυτό χρησιμοποιείται το συναίσθημα. Οι εικόνες και τα πρόσωπα είναι απλά τα μέσα. Στο στόχαστρο κάθε προβληματισμένου και αφυπνισμένου ανθρώπου πρέπει να είναι ο προπαγανδιστής, όχι το μέσο.   
Παρεμπιπτόντως, παρακάτω κάποιες διαφημίσεις επί ευρωπαϊκού εδάφους. Η πρώτη αφορά περιοδικό για την οικογένεια και η δεύτερη προφυλακτικά... Η τελευταία είναι επίσημη διαφήμιση της πόλης της Καρλσρούης. Νομίζω το δείγμα είναι αντιπροσωπευτικό.

 Του R. Houk (Counter Currents)

Σε ένα αμερικάνικο εμπορικό κέντρο πρόσφατα, παρατήρησα τρεις μεγάλες διαφημιστικές εικόνες ζευγαριών σε τρία διαφορετικά καταστήματα. Δύο από τα τρία ζευγάρια ήταν διαφυλετικά ζευγάρια, και μάλιστα και στα δύο η γυναίκα ήταν λευκή και ο άνδρας μαύρος. Το τρίτο ζευγάρι ήταν λευκό. Αυτό που εντυπωσιάζει είναι το γεγονός ότι στην αμερικάνικη αυτή πόλη, οι λευκοί αποτελούν περίπου το 97% του πληθυσμού, και οι μαύροι είναι λιγότερο από το 2%. Αναρωτιέται λοιπόν κάποιος εάν ο σκοπός της "ποικιλόμορφης" (“diverse”) διαφήμισης ήταν να πωληθούν περισσότερα προϊόντα, ή απλά η κατήχηση και η χειραγώγηση μέσω της δύναμης της εικόνας, και η ένδειξη του πόσο "προοδευτικοί" είναι οι άνθρωποι των εμπορικών επιχειρήσεων.
Αν κάποιος προσπαθούσε να καταλάβει την κατάσταση της αμερικάνικης κοινωνίας, από αυτά τα μικρά στιγμιότυπα της κουλτούρας, θα υπέθετε ότι οι μισές ή περισσότερες από τις σχέσεις είναι πλέον διαφυλετικές. Αν κάποιος που δεν είχε πληροφορίες για τις ΗΠΑ έβλεπε την τηλεόρασή μας, τα περιοδικά μας, τις διαφημιστικές πινακίδες μας και τις διαφημίσεις στα καταστήματά μας, θα συμπέραινε ότι υπήρχαν σχεδόν μηδενικοί κανονικοί λευκοί άντρες. Ο συνδυασμός λευκών γυναικών με μαύρους άνδρες είναι παντού το πιο συνηθισμένο διαφυλετικό ζευγάρι που απεικονίζεται στις διαφημίσεις. Ας εξετάσουμε αυτόν τον συνδυασμό.
Ας πούμε ότι εκείνα τα δύο από τα τρία διαφημιστικά διαφυλετικά ζευγάρια ήταν μια απλή σύμπτωση. Μεταξύ ανδρών και γυναικών, λευκών, μαύρων, λατίνων (ισπανόφωνων), ασιατών και "άλλων", υπάρχουν 25 δυνατοί συνδυασμοί ζευγαριών. Είκοσι από αυτά είναι διαφυλετικά. Παρακάτω οι πιθανοί διαφυλετικοί συνδυασμοί.

Συνδυασμοί διαφυλετικών ζευγαριών

Λευκές γυναίκες: μαύρος άντρας, ασιάτης, λατίνος, άλλος άντρας.

Λευκοί άνδρες: μαύρη γυναίκα, ασιάτισσα, λατίνα, άλλη γυναίκα.

Μαύρος: ασιάτισσα, λατίνα, άλλη γυναίκα.

Μαύρη γυναίκα: ασιάτης, λατίνος, άλλος άντρας.

Ασιάτης: λατίνα, άλλη γυναίκα.

Ασιάτισσα: λατίνος, άλλος άντρας.

Λατίνος: άλλη γυναίκα.

Λατίνα: άλλος άντρας.

Αν η "ποικιλομορφία" (“diversity”) στη διαφήμιση ήταν αληθινή και είχε σκοπό να προσελκύσει τον μεγαλύτερο αριθμό πελατών ή δυνητικούς πελάτες, η εμφάνιση λευκών γυναικών με μαύρους άνδρες σε τόσο υψηλό επίπεδο φαίνεται να είναι μια πολύ περίεργη στρατηγική. Γιατί να υπάρχει τόσο μεγάλη εστίαση σε ένα συνδυασμό, ενώ αγνοούνται τόσοι πολλοί άλλοι; Μήπως υπάρχει κάποιος άλλος στόχος πέρα ​​από την πώληση εμπορευμάτων.

Αποτελέσματα

Υπάρχει ένα αξιοσημείωτο και ενδιαφέρον ερευνητικό όργανο για τις διαφυλετικές σχέσεις και τους γάμους, από τα δεδομένα του οποίου μπορούμε να σχηματίσουμε μια ακριβή εικόνα αυτών των σχέσεων. Η έρευνα του Pew Research το 2012 έδειξε ότι από το 1980, το συνολικό ποσοστό των διαφυλετικών γάμων αυξήθηκε από 3,2% σε 8,4%. Από τους νέους γάμους, το ποσοστό αυξήθηκε από 6,7% σε 15,1%. Το 2010, ο συνηθέστερος γάμος ήταν μεταξύ λευκών / λατίνων με ποσοστό 43,3%, άλλος διαφυλετικός με ποσοστό 30,4%, μεταξύ λευκών / ασιατών με ποσοστό 14,4% και μεταξύ λευκών / μαύρων, με το λιγότερο ποσοστό, 11,9%. Δεν είναι φυσικά όλες οι διαφυλετικές σχέσεις, γάμοι, αλλά μπορούμε να χρησιμοποιήσουμε τα δεδομένα για τους γάμους για εύλογη παρέκταση των πληροφοριών στην ευρύτερη κοινωνία και τις σχέσεις.
Από το 2010, το ποσοστό των λευκών, κατά μέσο όρο, που ήταν πιθανόν να παντρευτούν άτομο έξω από την φυλή τους ήταν λιγότερο από το 10% , ενώ στις κοινότητες των λατίνων, των μαύρων και των ασιατών είναι δύο έως τρεις φορές πιο πιθανό να παντρευτούν με άτομο έξω από την φυλή τους.

Όσον αφορά τα μεσαία εισοδήματα των διαφυλετικών γάμων, οι μαύροι σύζυγοι με λευκές συζύγους έχουν το χαμηλότερο εισόδημα οποιουδήποτε άλλου συνδυασμού. Ο συνδυασμός του μαύρου συζύγου και της λευκής συζύγου ήταν επίσης και ο ελάχιστα μορφωμένος συνδυασμός. Από τους διαφυλετικούς συνδυασμούς, οι γάμοι μεταξύ λευκών και μαύρων βρέθηκαν να είναι οι λιγότερο σταθεροί και οι πιο πιθανοί να καταλήξουν σε διαζύγιο. Το ποσοστό διαζυγίου είναι υψηλότερο σε όλους τους διαφυλετικούς γάμους για τις λευκές γυναίκες σε σχέση με έναν γάμο μεταξύ λευκών.
Μια μελέτη πάνω από δύο εκατομμύρια online γνωριμίες αποκάλυψε ξεχωριστές φυλετικές προτιμήσεις μεταξύ των ομάδων. Οι λευκές γυναίκες απαντούν πιο συχνά στους λευκούς άνδρες και λιγότερο συχνά στους μαύρους άνδρες. Υπό το πρίσμα αυτών των δεδομένων είναι πολύ πιο περίεργο ότι ο συνδυασμός μιας λευκής γυναίκας με έναν μαύρο άνθρωπο παρατηρείται τόσο συχνά στη διαφήμιση.

Τα ποσοστά των σεξουαλικώς μεταδιδόμενων ασθενειών ανά Κέντρο Ελέγχου Νόσων του 2016 μιλούν από μόνα τους.
Μια μελέτη του 2015 εξέτασε τα αποτελέσματα των γυναικών που έχουν παιδιά με μαύρους άνδρες, και τα αποτελέσματα ήταν συγκλονιστικά. Επί του παρόντος, το 70% των μαύρων παιδιών γεννιούνται εκτός γάμου (!), ωστόσο όταν η μητέρα είναι λευκή και ο πατέρας μαύρος, το ποσοστό ανεβαίνει στο 97%! Το 98% των λευκών μητέρων ανέφεραν ότι ο πατέρας δεν υποστηρίζει τα παιδιά τους οικονομικά, το 97% αναφέρει ότι ο πατέρας δεν είναι παρών στη ζωή του παιδιού και το 97% των γυναικών έχουν χρησιμοποιήσει τα επιδόματα του κράτους για να βοηθήσουν τους εαυτούς τους και τα παιδιά τους. Μόνο το 10% των γυναικών που έχουν παιδιά με μαύρους άνδρες εκτός γάμου καταλήγουν να παντρεύονται. Η συντριπτική πλειοψηφία των λευκών γυναικών που έχουν παιδιά με μαύρους άντρες ζει πολύ κάτω από το όριο της φτώχειας.
Μια μελέτη του 2013 σχετικά με τη βία στα ζευγάρια, στην οποία ερωτήθηκαν περίπου δέκα χιλιάδες άτομα, απέδειξε ότι τα διαφυλετικά ζευγάρια θα βιώσουν υψηλότερα επίπεδα βίας σε σύγκριση με τις ενδο-φυλετικές σχέσεις. Διαπίστωσαν ότι σε σύγκριση με τις λευκές σχέσεις, τόσο τα μαύρα ζευγάρια όσο και τα διαφυλετικά ζευγάρια βιώνουν στατιστικά σημαντικά υψηλότερα επίπεδα βίας στη σχέση. Η ενδοοικογενειακή βία χαρακτηρίζεται ως απειλή, σωματική ή συναισθηματική βία μεταξύ δύο ανθρώπων σε μια δεσμευμένη σχέση. Το Εθνικό Κέντρο Πρόληψης και Ελέγχου των Τραυματισμών εκτιμά ότι η σχέση βίας κοστίζει περίπου 4,1 δισεκατομμύρια δολάρια ετησίως σε κόστος ιατρικής και ψυχικής υγείας.

Μεταξύ των λευκών το 1958, μόνο το 4% ενέκρινε τους διαφυλετικούς γάμους μεταξύ λευκών και μαύρων. Το 2007, το 75% των λευκών ανέφερε ότι εγκρίνει τέτοιες ενώσεις. Ιστορικά και επί του παρόντος, οι μαύροι και οι ισπανόφωνοι είχαν πάντα υψηλότερα ποσοστά εγκρίσεων των διαφυλετικών γάμων.

Από μια έρευνα Pew Research του 2011, το 40% των λευκών, το 51% των μαύρων και το 48% των ισπανόφωνων αναφέρουν ότι το να παντρεύονται περισσότεροι άνθρωποι διαφορετικών φυλών είναι "μια αλλαγή προς το καλύτερο στην κοινωνία". Το 12% των λευκών, το 8% των μαύρων και το 9% των ισπανόφωνων λένε ότι είναι για το χειρότερο και οι υπόλοιποι από τους ερωτηθέντες δήλωσαν ότι δεν υπάρχει διαφορά. Όσο πιο μικρή σε ηλικία είναι η ομάδα, τόσο πιο πιθανό είναι να λένε ότι η αύξηση του διαφυλετικού γάμου είναι προς το καλύτερο, οι λίμπεραλ ήταν πιο πιθανό από τους συντηρητικούς να πουν ότι οι διαφυλετικοί γάμοι είναι προς το καλύτερο και οι απόφοιτοι κολεγίου είχαν επίσης περισσότερες πιθανότητες να υποστηρίξουν αυτή την ιδέα. Αποτελεί βέβαια, ερώτημα, το αν αυτό δείχνει ότι τα «πιο μορφωμένα» μέλη της κοινωνίας μας είναι πιο «ανοιχτά» από τα «λιγότερο μορφωμένα» μέλη ή απλά δείχνει ότι το άτομο που θα περάσει κάποια χρόνια στους χώρους των πανεπιστημίων είναι πιθανότερο να δεχθεί περισσότερη κατήχηση.

Το Pew Research 2010 διαπίστωσε ότι το 69% των ερωτηθέντων δήλωσε ότι οι ανύπαντρες γυναίκες που έχουν παιδιά είναι κάτι κακό, το 43% λένε ότι τα άγαμα ζευγάρια που μεγαλώνουν παιδιά είναι κάτι κακό, αλλά μόνο το 14% λέει ότι ο διαφυλετικός γάμος είναι κάτι κακό. Υπάρχει κάτι παράξενα ειρωνικό στο να είναι κάποιος υπέρ των διαφυλετικών σχέσεων, ενώ παράλληλα αποθαρρύνει τα λογικά αποτελέσματα αυτών των σχέσεων.

Μια μελέτη του 2017 στο Journal of Experimental Social Psychology εξέτασε τη δραστηριότητα της νησίδας του εγκεφάλου όταν οι συμμετέχοντες έβλεπαν εικόνες διαφυλετικών ζευγαριών σε σύγκριση με ζευγάρια της ίδιας φυλής. Η ενεργοποίηση της νησίδας είναι υπεύθυνη για μια ποικιλία συναισθημάτων. Τα στοιχεία δείχνουν ότι η δραστηριότητα της νήσου είναι παρούσα όταν ένα άτομο αισθάνεται αηδία και πιστεύεται ότι είναι ένας αξιόπιστος δείκτης τόσο της απογοήτευσης όσο και της αποστροφής. Η μελέτη διαπίστωσε στατιστική σημασία μεταξύ της ενεργοποίησης της νησίδας των συμμετεχόντων που εξετάζουν ζευγάρια ίδιας φυλής σε σύγκριση με τα διαφυλετικά ζευγάρια. Παρά τη μειοψηφία των συμμετεχόντων που δηλώνουν ρητά ότι διαφωνούν με τις διαφυλετικές σχέσεις και γάμους, το ηλεκτροεγκεφαλογράφημα (EEG), είπε μια διαφορετική ιστορία. Οι ερευνητές διαπίστωσαν ότι όλοι οι συμμετέχοντες έδειξαν μια σιωπηρή προκατάληψη έναντι των διαφυλετικών ζευγαριών. Υπήρχε τόσο νευρωνική αντίδραση αηδιασμού όσο και σιωπηρή αντίδραση αηδιασμού, σε διαφυλετικά ζευγάρια.

Με βάση όλα τα παραπάνω και επειδή δεν πιστεύω ούτε για ένα δευτερόλεπτο ότι η διαφυλετική διαφήμιση με το πρόσχημα της "ποικιλομορφίας" αφορά την πώληση ρούχων ή απορρυπαντικών πλυντηρίων ρούχων ή δημητριακών, η ερώτηση είναι γιατί βλέπουμε ξανά και ξανά τον συγκεκριμένο συνδυασμό λευκών γυναικών με μαύρους άνδρες; Ποιος είναι λοιπόν ο σκοπός αυτής της καταφανούς προπαγάνδας;

Σκοπός της είναι πιστεύω να παρουσιάσει μια διαστρεβλωμένη κοσμοθεωρία, να ταπεινώσει, να κοροϊδεύσει και εφησυχάσει. Οι λευκοί άνδρες είναι η τελευταία εμπροσθοφυλακή ενάντια σε αυτή την κατοχή που επιχειρεί να επιβάλλει μια εχθρική ελίτ. Οι λευκές γυναίκες εμφανίζονται με μη λευκούς όχι για σκοπούς εμπορικούς, για να πωλούν αντικείμενα, αλλά ως τακτική ψυχολογικού πολέμου ενάντια στον πολιτισμό μας. Πολύ σπάνια πια βλέπουμε λευκοί άνδρες να απεικονίζονται ευνοϊκά, είναι συχνά υπέρβαροι, άτακτοι, αδέξιοι, ανήμποροι που βασίζονται σε γυναίκες και μη λευκούς για να σωθούν. Από τις ταινίες στην τηλεόραση μέχρι τις διαφημίσεις, αυτό είναι ένα ολοένα και συχνότερο αντι-λευκό αφήγημα.

Η αυξανόμενη αποδοχή των διαφυλετικών σχέσεων τα τελευταία 70 χρόνια δεν ήταν τίποτε άλλο παρά το αποτέλεσμα των αυξημένων προσπαθειών προπαγάνδας. Αυτό που βλέπουμε είναι μια συστηματική επίθεση στη λευκή ταυτότητα. Βλέπουμε όμως μια από τις πολλές πτυχές του πολέμου στους λευκούς να γίνεται, υπογείως, κάτι το φυσιολογικό στη Δύση.

Κανείς δεν μπορεί να παραβλέψει την δύναμη της διαφήμισης. Η διαφήμιση έχει την ικανότητα να παρακάμπτει την διανοητική επεξεργασία και την ορθολογικότητα, να σπείρει υποσυνείδητη αντίφαση, να μας πείθει να παίρνουμε ανεύθυνες αποφάσεις.  Επιπλέον, η διαφήμιση έχει τη δύναμη να μας ωθεί να είμαστε περισσότερο «ανεκτικοί» και να προωθούμε τις «κοινωνικές αλλαγές». Ο πολλαπλασιασμός των διαφυλετικών ζευγαριών και η αύξηση της αντιπροσώπευσης των LGBT στις διαφημίσεις, οδήγησε σε έστω και «εξωτερική» αποδοχή κοινωνικών συμπεριφορών εκφυλισμού και κοινωνικής αποσύνθεσης.

Τελειώνοντας, ένα πρόσφατο παράδειγμα, από τα πάμπολλα που υπάρχουν, προέρχεται από το Netflix και τα διαφημιστικά του. Η σειρά με τα τρία διαφημιστικά με τον τίτλο “The Couple” («Το Ζευγάρι») , που δείχνει μια λευκή γυναίκα και έναν μαύρο άντρα. 
Το διαφημιστικό “Open Relationship” δείχνει δύο ζευγάρια, ένα διαφυλετικό ζευγάρι και ένα λευκό ζευγάρι, όπου ο λευκός άντρας είναι μικρός, αδύνατος και ανασφαλής, “μη προοδευτικός” και “στενόμυαλος”. Η λευκή κοπέλα του γρήγορα τον διώχνει και αποφασίζει να περάσει το βράδυ με το διαφυλετικό ζευγάρι. Στην ουσία ο μαύρος ταπεινώνει τον λευκό και του κλέβει το κορίτσι. Αυτό υποτίθεται είναι ένα διαφημιστικό που σκοπό έχει να προτρέψει τους ανθρώπους να κάνουν εγγραφή στο Netflix.
Έχουμε άραγε άλλο ένα δείγμα λευκού εθνονομαζοχισμού ή είναι κάτι άλλο; 
Η εταιρία HLG Studios από το Λος Άντζελες που ήταν πίσω από την παραγωγή των τριών διαφημιστικών, έχει εργαστεί σε διαφημιστικές εκστρατείες για μια πληθώρα αμερικάνικων εμπορικών σημάτων, από αλυσίδες fast food και ειδών ένδυσης έως τράπεζες και εταιρείες τεχνολογίας. Η HLG Studios ιδρύθηκε από τον Yuri Baranovsky, τον ίδιο άνθρωπο που σκηνοθέτησε την διαφυλετική προπαγάνδα της Netflix. Ο Baranovsky (φώτο) είναι εβραϊκής καταγωγής.
Θέλει λίγο παραπάνω ψάξιμο για να καταλάβει κανείς ότι η βιομηχανία του μάρκετινγκ είναι πολύ παρόμοια με τη βιομηχανία των μέσων ενημέρωσης. Μόνο τέσσερις μεγάλες εταιρείες ελέγχουν τη συντριπτική πλειοψηφία όλων των διαφημιστικών εταιρειών. Ο όμιλος Omnicom της Νέας Υόρκης, η WPP του Λονδίνου, η Publicis του Παρισιού και η Interpublic της Νέας Υόρκης είναι οι βασικές εταιρείες στη Δύση. Η Dentsu του Τόκιο είναι η επόμενη μεγαλύτερη ομάδα και πέμπτη παγκοσμίως.

Οι New York Times δηλώνουν ότι αυτές οι εταιρείες είναι τόσο ισχυρές που "μπορούν έμμεσα να καθορίσουν προγράμματα της τηλεόρασης και να εξαφανίσουν τα περιοδικά ή να τα βοηθήσουν να ευδοκιμήσουν", αποφασίζοντας πώς και πότε θα ξοδεύουν δολάρια για διαφήμιση. Κάθε εταιρεία κατέχει δεκάδες, αν όχι εκατοντάδες μικρότερες εταιρείες. Η Omnicom αγόρασε πάνω από 150 επιχειρήσεις μόνο.

Ο διευθύνων σύμβουλος John Wren, ιρλανδικής καταγωγής, είναι σήμερα επικεφαλής της ομάδας Omnicom. Η Omnicon ιδρύθηκε από τον Allen Rosenshine, τον Keith Reinhard και τον John Bernbach και οι τρεις τους εβραϊκής καταγωγής.

Ο μακρόβιος Διευθύνων Σύμβουλος της Publicis (1987-2017) είναι ο Maurice Lévy, ο οποίος ανέφερε τον ραβίνο παππού του ως τη μεγαλύτερη έμπνευσή του. Ο Lévy έχει τιμηθεί από την Anti-Defamation League για την «καταπολέμηση του «αντισημιτισμού» και την αμείλικτη προώθηση της "διαφορετικότητας".

Η WPP του Λονδίνου ιδρύθηκε και διευθύνεται σήμερα από τον Martin Sorrell, εβραϊκής καταγωγής.

Ο Πρόεδρος και Διευθύνων Σύμβουλος της Interpublic Group (IPG), είναι ο Michael Isor Roth. Δεν βρήκα καμία αναφορά στην καταγωγή του. Ωστόσο, ο Roth καταδίκασε την "white supremacist ιδεολογία" στο Charlottesville και χαρακτήρισε εκείνη την εκδήλωση "βαθιά ενοχλητική", όπως έγραψε σε εσωτερικό σημείωμα προς τους 50.000 υπαλλήλους της IPG. Ο Ροθ έγραψε επίσης ότι τέτοιες δράσεις δεν μπορούν να γίνουν ανεκτές και ότι φυσικά η "ποικιλομορφία" είναι «αμερικανική αξία».

Αν και υπάρχει ένας δυσανάλογος αριθμός ατόμων εβραϊκής καταγωγής και ατόμων με εβραϊκές συμπάθειες που εμπλέκονται στον χώρο της διαφήμισης, από μικρές επιχειρήσεις έως εταιρείες πολλών δισεκατομμυρίων δολαρίων, οι οποίες εκτοξεύουν λάβρους κατά των λευκών και ύμνους υπέρ της «ποικιλομορφίας», προφανώς αυτό είναι μια απλή σύμπτωση.

Αν κάποιος θα ήθελε να καταστρέψει ένα έθνος ή έναν πολιτισμό, προφανώς θα ξεκινούσε καταστρέφοντας έναν από τους ακρογωνιαίους λίθους του, την πυρηνική οικογένεια. Ο καλύτερος τρόπος για να καταστρέψει κάποιος την λευκή πυρηνική οικογένεια, είναι να ενθαρρύνει τα άτομα της λευκής φυλής, ειδικά τις γυναίκες, να ζευγαρώσουν με ξένους άνδρες που είναι το περισσότερο απίθανο να τις στηρίξουν ή να μεγαλώσουν τα παιδιά τους. Εάν ο στόχος είναι να δημιουργήσεις μια χαοτική κοινωνία πάνω στην οποία μετά είναι εύκολο να κυριαρχήσεις, με παιδιά που θα ανατρέφει το κράτος, γυναίκες που θα εξαρτώνται από το κράτος και άνδρες που συνεχώς θα περιθωριοποιούνται και θα θεωρούνται κοινωνικοί παρίες, ποιος καλύτερος τρόπος υπάρχει από το να προωθήσεις σχέσεις από τις οποίες δεν μπορούν ποτέ να γεννηθούν λευκά παιδιά;
Προφανώς, όλοι αυτοί οι κολοσσοί (με τα πλοκάμια τους Τύπος, media και διαφημιστές) δεν προσπαθούν χάριν κέρδους, μόνο να πουλήσουν προϊόντα, ούτε χάριν οραματισμού ενός «καλύτερου κόσμου», απλά να προωθήσουν την «διαφορετικότητα». Προσπαθούν να αναδημιουργήσουν τα έθνη των λευκών, ώστε να είναι χωρίς λευκούς.

Δεν είναι διαφήμιση. Είναι προπαγάνδα.

Αλλά, εσύ πάλι μπορείς να πεις ότι όλα αυτά είναι απλά μια «συνομωσιολογία».

ΚΟΚΚΙΝΟΣ ΟΥΡΑΝΟΣ

Απλοί τρόποι να ενισχύσετε το ανοσοποιητικό σύστημα του παιδιού

  ΠΑΙΔΙ  |  10 ΑΠΡΙΛΙΟΥ 2020 | 06:00  |  IMOMMY TEAM Ειδικά αυτήν την περίοδο που η πανδημία του κοροναϊού απειλεί την υγεία ...