Οι Γάλλοι υπέρ του εθνικού κράτους κατά των Βρυξελλών
Η Ευρώπη πείθει λίγο, και ενθουσιάζει ακόμα λιγότερο
Το 56% των Γάλλων τίθεται υπέρ της ενίσχυσης των εθνικών θεσμών, ακόμα κι’ αν αυτό περιορίσει ή βλάψει τις δομές της ΕΕ, αναφέρει η LeMonde, παρουσιάζοντας τα αποτελέσματα σχετικής δημοσκόπησης. Κάτι τέτοιο σημαίνει ότι οι Γάλλοι, ουσιαστικά, τίθενται υπέρ της “ενίσχυσης των κέντρων λήψης αποφάσεων εντός της χώρας τους” και λιγότερο υπέρ της ΕΕ.
Το εντυπωσιακό είναι ότι τα μεγαλύτερα θετικά ποσοστά για αυτή τη θέση, δίδουν οι οπαδοί του ακροδεξιού Εθνικού Μετώπου της Λεπέν (82%), και εκείνοι των αριστερών κομμάτων (60%). Όμως, σε αντίστοιχα υψηλά ποσοστά (54%) κινούνται οι οπαδοί του UMP του Σαρκοζί. Στη συνέχεια, ακολουθούν -με υψηλά ποσοστά πάντως- οι κεντρώοι του Φρανσουά Μπεϊρού (Δημοκρατικό Μέτωπο) και με ελάχιστη διαφορά οι σοσιαλιστές (50%). Κάπως χαμηλότερα, ακολουθούν οι Πράσινοι (46%). Τα τόσο υψηλά ποσοστά μεταξύ των οπαδών όλων των πολιτικών χώρων καταμαρτυρούν τις επιφυλάξεις -αν όχι αρνητικές απόψεις- των ψηφοφόρων, ενόψει των προεδρικών εκλογών, προς τις Βρυξέλλες. Να σημειωθεί ότι η ερώτηση “θέλετε να ενισχυθούν οι θεσμοί της ΕΕ, ακόμα κι αν αυτό οδηγήσει σε περιορισμό των εθνικών κρατικών θεσμών”, συγκέντρωσε το 38%.
Εξίσου ενδιαφέρον είναι το αποτέλεσμα στην ερώτηση εάν θα ήθελαν ο επόμενος πρόεδρος να ρίξει βάρος στην οικοδόμηση ενός γαλλο-γερμανικού άξονα. Μόνο το 10% ετέθη υπέρ. Ακόμα και οι ψηφοφόροι του UMP τάχθηκαν υπέρ μόνον σε ποσοστό 23%, ενώ οι σοσιαλιστές κατά 3% (!). Αντίθετα, οι Γάλλοι γενικότερα, σε ποσοστό 52% ετάχθησαν υπέρ μιας ευρωπαϊκής δυναμικής με βάση της συλλογικότητα, και ένας στους τρείς (35%) εξέφρασε την άποψη ότι ο επόμενος πρόεδρος της χώρας θα πρέπει να υπερασπιστεί περισσότερο την εθνική ανεξαρτησία. Η Ευρώπη, καταλήγει η εφημερίδα, πείθει λίγο, και ενθουσιάζει ακόμα λιγότερο.
Στη δημοσκόπηση της εφημερίδας, Γάλλοι πολίτες ρωτήθηκαν και απάντησαν ως εξής:
Ποια είναι η καλύτερη λύση για την αποτελεσματική απάντηση στα μεγάλα προβλήματα του μέλλοντος;
-Ενίσχυση των εξουσιών του κράτους, έστω κι αν αυτό οδηγεί σε περιορισμό αυτών της Ευρώπης à 56%
-Ενίσχυση των εξουσιών της Ευρώπης, έστω κι αν αυτό οδηγεί σε περιορισμό αυτών του κράτους à 38%
-Δεν ξέρω/δεν απαντώ à 5%
-Να μην αλλάξει τίποτα à 1%.
Η αμφιθυμία των Γάλλων ως προς την ευρωπαϊκή ολοκλήρωση είναι τόσο παλιά όσο και η Συνθήκη της Ρώμης. Το γεγονός κατέδειξαν εδώ και είκοσι χρόνια, δύο δημοψηφίσματα: της Συνθήκης του Μάαστριχτ, που ενέκρινε τη δημιουργία του Ευρώ το 1992 και αυτό της Συνταγματικής Συνθήκης, που απερρίφθη το 2005. Σε αυτό το βαλς δισταγμού προστέθηκε τώρα ένα είδος απογοήτευσης, ίσως και σκεπτικισμού για την Κοινοτική περιπέτεια.
Αυτό είναι το δίδαγμα της δημοσκόπησης που διενεργήθηκε στις 2 και 3 Μαρτίου από την Ipsos-Logica Επιχειρηματικές Συμβουλευτικές Υπηρεσίες για την εφημερίδα Le Monde, με την ευκαιρία του επερχόμενου συμποσίου, το Σάββατο 10 Μάρτη στο Παρίσι, με το Ευρωπαϊκό Κίνημα και την ένωση Europa Nova.
Η μεγάλη πλειοψηφία των ερωτηθέντων (85%) πιστεύει πως πράγματι η Γαλλία παίζει ένα σημαντικό ρόλο στις αποφάσεις που λαμβάνονται σε ευρωπαϊκό επίπεδο. Και μία σαφής πλειοψηφία εκτιμά πως η θέση αυτή είναι δικαιολογημένη: το 58% λέει πως ο ρόλος της Γαλλίας αντιστοιχεί σε αυτόν που οφείλει να έχει, δεδομένης της οικονομικής και δημογραφικής της παρουσίας. Αλλά πίσω από τους αριθμούς, διακρίνεται μια χλιαρότητα.
Μόνο το ένα τέταρτο των Γάλλων θεωρούν πως ο ρόλος του Παρισιού είναι «πολύ σημαντικός», έναντι του 59% που θεωρούν ότι είναι «μάλλον σημαντικός». Και σχεδόν το ένα τέταρτο (23%) επίσης, πιστεύει ότι αυτός ο ρόλος είναι λιγότερο σημαντικός από αυτόν που η Γαλλία έπρεπε να παίζει.
Δεδομένου της δραστηριότητας που έδειξε εδώ και πέντε χρόνια στην ευρωπαϊκή σκηνή – πρώτα για να επιλύσει το θεσμικό αδιέξοδο που προέκυψε από την απόρριψη της Συνταγματικής Συνθήκης το 2005 και στη συνέχεια για να αντιμετωπίσει την παγκόσμια χρηματοπιστωτική και νομισματική κρίση – τα αποτελέσματα αυτά, μπορεί να είναι απογοητευτικά για τον Νικολά Σαρκοζί.
Διαφορές αναλόγως πολιτικού χρωματισμού
Οι υποστηρικτές του UMP (κόμμα Σαρκοζί) είναι βέβαια αυτοί που σε μεγάλο βαθμό είναι πεπεισμένοι πως η Γαλλία παίζει πολύ σημαντικό ρόλο στην Ευρώπη (43%) και ότι ο ρόλος αυτός είναι συνεπής με αυτόν που αναλογεί στη Γαλλία (68%). Αλλά όλα τα άλλα τμήματα του εκλογικού σώματος είναι πολύ πιο μοιρασμένα. Ειδικότερα, οι υποστηρικτές του Αριστερού Μετώπου και του Εθνικού Μετώπου, θρηνούν σε μεγαλύτερο βαθμό την απώλεια επιρροής της Γαλλίας στην Ευρώπη, με 29% και 34% αντίστοιχα.
Ομοίως, όταν ρωτήθηκαν σχετικά με τις προτεραιότητες που πρέπει να έχει η Ευρωπαϊκή Ένωση, οι Γάλλοι δεν δείχνουν ιδιαίτερα δυναμική άποψη. Μόνο μια σχετική πλειοψηφία (48%) πιστεύει ότι η ΕΕ πρέπει να δώσει προτεραιότητα στην προώθηση της ιδιαιτερότητας του ευρωπαϊκού μοντέλου, το οποίο συνδυάζει την οικονομία της αγοράς με ισχυρή κοινωνική προστασία. Και μια ακόμα ισχνότερη πλειοψηφία (43%) πιστεύει ότι θα πρέπει να εξασκηθεί μεγαλύτερη επιρροή σε πολιτικές και οικονομικές αποφάσεις που λαμβάνονται σε παγκόσμιο επίπεδο. Επομένως, οι Γάλλοι δεν έχουν πια πίστη στην ικανότητα της Ευρώπης να επιβάλει την ιδιαιτερότητά της και να ενεργήσει ως παγκόσμια δύναμη.
Τάση ‘απόσυρσης’
Ελλείψει ενός δυναμικού ευρωπαϊκού σχεδίου, οι Γάλλοι μπαίνουν στον πειρασμό της ‘απόσυρσης’. Έτσι, για την αποτελεσματική αντιμετώπιση των σημαντικότερων προβλημάτων του μέλλοντος, μια σαφής πλειοψηφία (56%) εξέφρασε την υποστήριξή της στην «ενίσχυση των εξουσιών του κράτους μας, έστω κι αν αυτό οδηγεί σε περιορισμό αυτών της Ευρώπης». Αντίθετα, μόνο το 38% υποστηρίζει την ενίσχυση των εξουσιών της Ευρώπης, ακόμη και υπό το τίμημα των περιορισμένων εξουσιών της Γαλλίας.
Τέλος, και πρόκειται για μια πρόσθετη αμηχανία για τον κ. Σαρκοζί -ο οποίος έκανε υπόδειγμα το γερμανικό μοντέλο και το δίδυμο Παρίσι-Βερολίνο, το όχημα της Κοινοτικής διακυβέρνησης-, μόνο το 10% των ερωτηθέντων πιστεύουν ότι ο επόμενος Πρόεδρος της Δημοκρατίας θα πρέπει «να εστιαστεί στο γαλλογερμανικό δίδυμο». Αυτή η απροθυμία στο τετ α τετ με τη Γερμανία είναι θεαματική: ακόμη και μεταξύ των υποστηρικτών του UMP, μόνο 23% είναι υπέρ, έναντι 3% των υποστηρικτών μεταξύ των Σοσιαλιστών.
Αντίθετα, το 52% των Γάλλων θέλουν μια ευρωπαϊκή δυναμική πιο συλλογική και πάνω από ένας στους τρεις (35%) θα ήθελε ο επόμενος αρχηγός του κράτους να υπερασπίζει περισσότερο την εθνική ανεξαρτησία. Όπως βλέπουμε, η Ευρώπη έτσι όπως είναι, δεν είναι καθόλου πειστική. Ενθουσιάζει δε ακόμα λιγότερο.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.