Ακόμη και το... Λουξεμβούργο μας λέει τι να ψηφίσουμε!!!

Σάββατο, 10 Μαρτίου 2012

Ακόμη και το... Λουξεμβούργο μας λέει τι να ψηφίσουμε!!!

Του Γιώργου Δαλαστίκ

Η Ελλάδα δεν στερείται φίλων ανά την Ευρώπη, αλλά της λείπουν οι πολιτικές δυνάμεις που θα τολμούσαν να υψώσουν το ανάστημά τους απέναντι στους δανειστές.

Φτάσαμε στο τελευταίο σχεδόν σκαλοπάτι πολιτικής και εθνικής απαξίω­σης. Μετά τον υπουργό Οικονομικών της Γερμανίας,....

Βόλφγκανγκ Σόιμπλε, που εξέφρασε δημοσίως την απαρέσκειά του για το ενδεχόμενο διεξαγωγής πρόωρων βουλευτικών εκλογών στην... Ελλάδα μέσα στην άνοιξη, ήρθε το χτύπημα που μας αποτελείωσε: Ο πρωθυπουργός του... Μεγάλου Δουκάτου του Λουξεμβούργου (!) και πρόεδρος της Ευρωζώνης, Ζαν Κλοντ Γιουνκέρ, ανέλαβε το καθήκον να μας υπαγορεύσει και το... αποτέλεσμα των εκλογών μας!

Αν μετά τις εκλογές στην Ελλάδα κληθούν να κυβερνήσουν πολιτικοί οι οποίοι θα αποχωρήσουν από το πρόγραμμα, θα αποχωρήσει και η ΕΕ, δήλωσε ο Λουξεμβούργιος πρωθυπουργός στη γερμανική επαρχιακή εφημερίδα Hannoversche Allgemeine Zeitung. Το ότι θα φτάναμε σε τέτοιο χάλι, ώστε να μαθαίνουμε τι κόμμα μάς επιτρέπει η ΕΕ να ψηφίσουμε στην Ελλάδα από τις δηλώσεις ενός Λουξεμβουργιανού σε μια τοπική εφημερίδα του Ανόβερου που ουδέποτε είχαμε ξανακούσει ομολογούμε ότι ούτε στους χειρότερους πολιτικούς εφιάλτες μας δεν το είχαμε φανταστεί.

«Η πρώτη αποικία της ΕΕ»

Απόλυτο δίκιο είχε τελικά ο εκ των κορυφαίων αρθρογράφων των Financial Times του Λονδίνου Βόλφγκανγκ Μινχάου, ο οποίος σε ένα πολύκροτο άρθρο του την προηγούμενη Δευτέρα χαρακτήριζε την Ελλάδα ως «την πρώτη αποικία της Ευρωζώνης»!

«Όταν ο Βόλφγκανγκ Σόιμπλε πρότεινε ότι η Ελλάδα θα έπρεπε να αναβάλει τις εκλογές της ως προϋπόθεση περαιτέρω βοήθειας, ήξερα ότι το παιχνίδι σύντομα θα τελείωνε. Βρισκόμαστε στο σημείο όπου η επιτυχία [Σ.Σ.: του σχεδίου “διάσωσης” της Ελλάδας από την ΕΕ] δεν είναι πλέον συμβατή με τη Δημοκρατία», γράφει ο αρθρογράφος και συνεχίζει: «Ο Γερμανός υπουργός Οικονομικών θέλει να αποτρέψει μια “λανθασμένη” δημοκρατική επιλογή. Ίδια με αυτή είναι η υπόδειξη να αφήσουν να γίνουν οι εκλογές, αλλά ανεξαρτήτως αποτελέσματος να σχηματιστεί ένας μεγάλος συνασπισμός. Η Ευρωζώνη θέλει να επιβάλει της δικής της επιλογής κυβέρνηση στην Ελλάδα – την πρώτη αποικία της Ευρωζώνης».

Ο αρθρογράφος της βρετανικής εφημερίδας δεν μασάει τα λόγια του. «Είναι άλλο πράγμα η παρέμβαση των δανειστών στη διαχείριση της πολιτικής μιας χώρας που παίρνει δάνεια κι άλλο να τους λες να αναβάλουν επ’ αόριστον τις εκλογές ή να εφαρμόσουν πολιτικές που μονώνουν την κυβέρνηση από την έκβαση δημοκρατικών διαδικασιών», υπογραμμίζει. «Οι προτάσεις παραβιάζουν τις αρχές του Συντάγματος της ίδιας της Γερμανίας. Εν ολίγοις, είναι ανήθικες», τονίζει.

«Η αδιαφορία του δήμιου»

Δεν είναι μόνο οι Άγγλοι. Έξω φρενών είναι και οι Ιταλοί με τη γερμανική πολιτική απέναντι στην Ελλάδα.

«Νομίζει πραγματικά οποιοσδήποτε ότι έτσι θα σώσει την Ευρώπη, τσακίζοντας τη ράχη της Ελλάδας; Γιατί ακριβώς αυτό παρατηρούμε με ενόχληση: την ολέθρια αυταπάτη ότι θα αποκατασταθεί η ένωση της Γηραιάς Ηπείρου με το ρόπαλο της λιτότητας», τονίζει εξαρχής σε πρωτοσέλιδο κύριο άρθρο της η ιταλική εφημερίδα La Repubblica.

«Η αλληλουχία των όρων που υπαγορεύει η τρόικα στην κυβέρνηση της Αθήνας θυμίζει μάλλον την αδιαφορία του δήμιου και όχι την επιδεξιότητα του χειρουργού... Πίσω από την τρόικα, που κάθε μέρα σκληραίνει τις απαιτήσεις της για θυσίες –δεν φτάνουν, δεν φτάνουν, δεν φτάνουν!–, αναγνωρίζεται πέραν πάσης αμφιβολίας η κυριαρχική μορφή της Γερμανίας», υπογραμμίζει η κεντροαριστερή ιταλική εφημερίδα, και συνεχίζει: «Η τρόικα δεν βλέπει με καλό μάτι τη λήξη του ερχόμενου Απρίλη, όταν οι Έλληνες θα πρέπει να εκλέξουν δημοκρατικά ένα νέο Κοινοβούλιο και μια νέα κυβέρνηση. Φοβάται ότι η λαϊκή βούληση θα αντιτίθεται στο σχέδιο δακρύων και αίματος με το οποίο έχει συνδέσει την παραχώρηση περαιτέρω δανείων. Απαιτεί να τεθεί υπό κηδεμονία η εθνική κυριαρ­χία, πράγμα που δεν προβλέπεται από καμία συνθήκη και, επομένως, δια­γράφει μια νέας μορφής αποικιοκρατία, η κυριαρχία της οποίας δεν θεμελιώνεται πλέον στους στρατούς, αλλά στο χρέος», τονίζει η La Repubblica με ιδιαίτερη έμφαση.

Ανάλογες απόψεις έχει και η επίσης ιταλική κεντροδεξιά εφημερίδα Corriere della Sera, η οποία, μεταξύ άλλων, υποστηρίζει σε πρωτοσέλιδο και αυτή κύριο άρθρο της: «Στην αρχή της κρίσης, η ελληνική πυρκαγιά μπορούσε εύκολα να σβηστεί. Δεν έγινε αυτό εξαιτίας ενός γερμανικού βέτο, το οποίο υπήρξε καρπός όχι ενός καπρίτσιου της Άνγκελα Μέρκελ, αλλά του προσανατολισμού επικυριαρχίας της γερμανικής κοινωνίας».

«Κοινοβουλευτικό πραξικόπημα»

Εκτός από τους Βρετανούς και τους Ιταλούς, άρχισε να ξεσηκώνεται και η γαλλική διανόηση, ενώ όλο και συχνότερα εξέχοντα στελέχη των Γερμανών Σοσιαλδημοκρατών επιτίθενται με σφοδρότητα κατά της πολιτικής Μέρκελ απέναντι στη χώρα μας.

«Ολοκαύτωμα» είπε ότι θα μπορούσε να προκαλέσει η διάλυση της Ευρωζώνης ο Γερμανός Σο­σιαλδημοκράτης πρόεδρος του Ευρωκοινοβουλίου, Μάρτιν Σουλτς, τασσόμενος αναφανδόν υπέρ της παραμονής της Ελλάδας στο ευρώ, την ώρα που ο ακροδεξιός υπουργός Εσωτερικών της Γερμανίας, Χανς-Πέτερ Φρίντριχ, τασσόταν υπέρ της αποβολής της χώρας μας από την Ευρωζώνη.

Πολύ βαθύτερη προσέγγιση επιχειρούν είκοσι πέντε Γάλλοι αριστεροί διανοούμενοι με μανιφέστο τους που δημοσιεύτηκε στον ιστότοπο της γαλλικής εφημερίδας Libération. «Πρωτίστως, το ζητούμενο είναι να μετατραπεί η Ελλάδα σε εργαστήριο μιας κοινωνικής μεταλλαγής, που στη συνέχεια θα γενικευτεί σε ολόκληρη την Ευρώπη», υπογραμμίζουν. «Πρόκειται για ένα σημείο καμπής όσον αφορά στα κοινοβουλευτικά καθεστώτα, στο πλαίσιο των οποίων βλέπουμε τους “αντιπροσώπους του λαού” να εξουσιοδοτούν εν λευκώ τους ειδικούς και τους τραπεζίτες, απαρνούμενοι την υποτιθέμενη εξουσία τους να αποφασίζουν. Πρόκειται για ένα είδος κοινοβουλευτικού πραξικοπήματος, το οποίο προσφεύγει, μεταξύ άλλων, και σε ένα διευρυμένο κατασταλτικό οπλοστάσιο απέναντι στις λαϊκές διαμαρτυρίες», τονίζουν.

«Η τεχνητή και καταναγκαστική επιδείνωση του προβλήματος του χρέους της Ελλάδας χρησιμοποιήθηκε ως όπλο εφόδου για την άλωση μιας κοινωνίας στο σύνολό της», επισημαίνουν με έμφαση.

Λείπουν πολιτικοί, όχι φίλοι

Από τα ελάχιστα προαναφερθέντα παραδείγματα καθίσταται εμφανέστατο ότι η Ελλάδα δεν στερείται φίλων ανά την Ευρώπη, οι οποίοι θα ήταν πρόθυμοι να συμπαραταχθούν με τους Έλληνες στην αντιμετώπιση της γερμανι­κής πολιτικής επικυριαρχίας πάνω στη χώρα μας αλλά και πάνω σε ολόκληρη τη Γηραιά Ήπειρο. Οι φίλοι δεν μας λείπουν, είναι εξόφθαλμο.

Μας λείπουν, όμως, οι πολιτικές δυνάμεις και οι πολιτικοί ηγέτες της Ελλάδας που θα τολμούσαν να υψώσουν το ανάστημά τους απέναντι στη Μέρκελ, στον Σόιμπλε και στην πολιτική του Βερολίνου συνολικά.

Όπως απέδειξε και η δημοσκόπηση της VPRC για τα «Επίκαιρα», σύσσωμος ουσιαστικά ο ελληνικός λαός είναι ήδη έτοιμος να στρατευτεί πίσω από μια κυβέρνηση που θα ερχόταν σε σύγκρουση με τη γερμανική πολιτική.

Με εξαίρεση, όμως, τους ηγέτες του ΚΚΕ και του ΣΥΡΙΖΑ, κανένας Έλληνας πολιτικός ηγέτης δεν τολμά να ψελλίσει κάτι έστω εναντίον της πολιτικής του Βερολίνου. Ψοφοδεείς ή σύγχρονοι... «γερμανοτσολιάδες», δεν έχει τόση σημασία.

Παρουσιάζεται το τραγελαφικό φαινόμενο να κατακεραυνώνουν την πολιτική της Μέρκελ απέναντι στην Ελλάδα, π.χ., ο Γερμανός Σοσιαλ­δημοκράτης Ζίγκμαρ Γκάμπριελ ή ο Γάλλος Σοσιαλιστής Φρανσουά Ολάντ, και να μην υπάρχει ούτε ένα ηγετικό στέλεχος του ΠΑΣΟΚ ή της ΝΔ που να σηκώνει το τηλέφωνο, να τους λέει «ευχαριστώ» και να ζητά να συναντηθεί μαζί τους για να συντονίσουν τις περαιτέρω ενέργειές τους για την υπεράσπιση της Ελλάδας! Απίστευτο, αλλά αληθινό και επαίσχυντο...

Ελπίδες απαλλαγής

Δεν είμαστε ακόμη πεισμένοι ότι οι εκλογές θα γίνουν τον Απρίλιο ή το Μάιο. Όποτε, όμως, κι αν γίνουν, είμαστε βέβαιοι ότι θα καταφέρουν συντριπτικό πλήγμα κατά του ΠΑΣΟΚ και ισχυρό κατά της ΝΔ. Και τα δύο κόμματα θα σημειώ­σουν τις κατά πολύ χειρότερες επιδόσεις της ιστορίας τους, εξαιτίας της εθελόδουλης στάσης τους απέναντι στα Μνημόνια. Είναι άξια της τύχης τους.

 Ελπίζουμε να συγκροτηθούν και να τύχουν ανταπόκρισης νέα αντιμνημονιακά κόμματα στο χώρο του ΠΑΣΟΚ και της ΝΔ. Τα κόμμα­τα αυτά θα έχουν προφανώς μεταβατικό χαρακτήρα, αλλά ίσως δράσουν ως καταλύτες για ριζική αναμόρφωση του κοινωνικά και εθνικά σάπιου πολιτικού σκηνικού. Ίδωμεν...

Από:  epikaira.gr