|
|
Ο ΡΑΓΔΑΙΟΣ κατακερματισμός και η προϊούσα πολυδιάσπαση των πάλαι ποτέ ισχυρών, πολυσυλλεκτικών κομμάτων, που κυβέρνησαν τη χώρα τα τελευταία 38 χρόνια, αποτελεί προοίμιο ριζικής και πλήρους αναδιάταξης του πολιτικού μας σκηνικού. Οι αλλαγές, που θα είναι «τεκτονικές», βρίσκονται ήδη προ των θυρών και θα ολοκληρωθούν μετά τις επόμενες εθνικές εκλογές. Οι 43 πρόσφατες διαγραφές βουλευτών του ΠΑΣΟΚ και της Ν.Δ., που επέλεξαν την καταψήφιση του νέου Μνημονίου, κόντρα στις οδηγίες και τις πιέσεις των κομμάτων τους, λειτουργούν σήμερα με τη μορφή ισχυρού χημικού καταλύτη, που επιταχύνει αισθητά τις πολιτικές διεργασίες. Ήδη στο παρασκήνιο συντελούνται ζωηρές και έντονες ζυμώσεις για τη δημιουργία νέων σχημάτων και φορέων, που θα διεκδικήσουν την είσοδό τους στην επόμενη Βουλή, ενώ και τα παλαιά, παραδοσιακά κόμματα αναγκάζονται να προχωρήσουν σε ριζική ανανέωση προσώπων και ιδεών, προκειμένου να μην εξαφανισθούν οριστικά από τον πολιτικό χάρτη της επόμενης ημέρας...
ΤΗΝ ΕΠΕΡΧΟΜΕΝΗ, πλήρη και καθολική αλλαγή του πολιτικού τοπίου σηματοδοτεί κυρίως η δημοσκοπική κατάρρευση του ΠΑΣΟΚ, που «απελευθερώνει» σημαντικές δυνάμεις, τις οποίες σπεύδουν τώρα να διεκδικήσουν άλλοι -νέοι και παλαιοί- πολιτικοί σχηματισμοί. Η νεοπαγής Δημοκρατική Αριστερά, για παράδειγμα, του Φώτη Κουβέλη με τον ήπιο λόγο και το ευρωπαϊκό προφίλ, έχει κατ’ ουσίαν τοποθετηθεί στον χώρο ανάμεσα στη παραδοσιακή Αριστερά και στο ΠΑΣΟΚ. Η ΔΗΜΑΡ φροντίζει καθημερινά να ενισχύει την πολιτική της βιτρίνα με στελέχη προερχόμενα από το Κίνημα που καταρρέει, ώστε να καταστεί προνομιακός χώρος υποδοχής των δυσαρεστημένων ψηφοφόρων του. Όπως, μάλιστα, θα διαβάσετε σήμερα στο ρεπορτάζ του Βασίλη Σκουρή, μια ευάριθμη ομάδα βουλευτών που προέρχονται από το ΠΑΣΟΚ είναι εξαιρετικά πιθανό να προσχωρήσει στο κόμμα του Φώτη Κουβέλη τις αμέσως επόμενες ημέρες.
ΑΝΑΛΟΓΕΣ ΚΙΝΗΣΕΙΣ, όμως, κάνει και ο ΣΥΡΙΖΑ του υπερδραστήριου εντός και εκτός βουλής Αλέξη Τσίπρα, που έχει επίσης προσελκύσει βουλευτές και στελέχη του Κινήματος. Παράλληλα, είναι εξαιρετικά πιθανό να ιδρυθεί σύντομα και νέο, ΠΑΣΟΚογενές σχήμα από ορισμένους εκ των διαγραμμένων βουλευτών του. Τη σχετική πρωτοβουλία έχουν αναλάβει η Λούκα Κατσέλη και ο Χάρης Καστανίδης. Όσο για το ΚΚΕ, που επίσης στοχεύει κατά προτεραιότητα στη δεξαμενή των απογοητευμένων του ΠΑΣΟΚ, είναι προφανές ότι κατά την πάγια τακτική του δεν εστιάζει την προσοχή και την πολιτική του προσπάθεια στις... μετεγγραφές από τα ηγετικά κλιμάκια, αλλά στην προσέλκυση των απλών ψηφοφόρων. Τέλος, στην αναδιαμόρφωση του ευρύτερου χώρου της Κεντροαριστεράς και της Αριστεράς ρόλο θα έχει, είτε σαν μοναχικός... καβαλάρης, είτε μετέχοντας τελικά σε κάποιο ευρύτερο σχήμα, και ο Γιάννης Δημαράς με το Άρμα Πολιτών, αλλά και οι Οικολόγοι που όλες οι δημοσκοπήσεις του τελευταίου διαστήματος τους εμφανίζουν με ποσοστά εισόδου στη Βουλή.
ΑΝΑΛΟΓΗ ΠΑΝΣΠΕΡΜΙΑ, αλλά με το μεγάλο και ιστορικό κόμμα του ευρύτερου χώρου να διατηρεί σε σημαντικό βαθμό τις δυνάμεις του, εμφανίζει και η Κεντροδεξιά. Η Ν.Δ. του Αντώνη Σαμαρά, πληγωμένη δημοσκοπικά από τη συμμετοχή της στην κυβέρνηση Παπαδήμου και από την υποστήριξη του νέου Μνημονίου, παρά τις συνεχείς αντιμνημονιακές της κορώνες της προηγούμενης διετίας, εμφανίζεται τώρα σχετικώς συμπαγής μεν, αλλά μακριά πάντως από τον διακηρυγμένο της στόχο της αυτοδυναμίας. Ο ΛΑΟΣ του Γιώργου Καρατζαφέρη, που ακολούθησε την ακριβώς αντίστροφη από τη Ν.Δ. πορεία σε σχέση με το Μνημόνιο, η... ταλαιπωρημένη Δημοκρατική Συμμαχία της Ντόρας Μπακογιάννη, που Κύριος οίδε πόσο θα πληρώσει την κακή... μνήμη του Ισίδωρου Κούβελου, οι νεοεισελθόντες στον στίβο Ανεξάρτητοι Έλληνες του Πάνου Καμμένου, που παριστάνουν ότι δεν είναι... δεξιοί και η δεξιότερη της... Ακροδεξιάς Χρυσή Αυγή του Νίκου Μιχαλολιάκου διεκδικούν, με διαφορετικές πιθανότητες το κάθε σχήμα, αλλά πάντως όλοι, σύμφωνα με όσα προκύπτουν από τις έρευνες, τη συμμετοχή τους στην επόμενη Βουλή.
ΠΟΛΥΠΛΟΚΟ, λοιπόν, το πολιτικό παζλ της επόμενης ημέρας. Και οι προβλέψεις αν όχι αδύνατες, πάντως σίγουρα εξαιρετικά δύσκολες. Θα προκύψουν μετά τις εκλογές οι απαραίτητες συνθέσεις ώστε να κυβερνηθεί με σταθερότητα και αποτελεσματικότητα ο τόπος, στην πιο κρίσιμη καμπή της σύγχρονης ιστορίας του; Ή θα μπούμε σε φάση παρατεταμένης ακυβερνησίας και αστάθειας; Οι ευθύνες του πολιτικού συστήματος που οδήγησε τη χώρα, όχι μόνο στην οικονομική, αλλά κυρίως στην πολιτική χρεωκοπία, που εκδηλώνεται τώρα και με τη διαφαινόμενη «ιταλοποίηση» της πολιτικής μας ζωής, είναι τεράστιες. Σε εμάς τους υπεύθυνους και ώριμους πολίτες εναπόκειται να ψηφίσουμε αυτή τη φορά με σύνεση και σοφία, βρίσκοντας τη χρυσή τομή ανάμεσα στην έντονη επιθυμία μας για βαθιά ανανέωση του πολιτικού προσωπικού και στην ανάγκη να κυβερνηθεί αποτελεσματικά ο τόπος σε μια πολύ δύσκολη περίοδο, με μεγάλους κινδύνους για το παρόν και το μέλλον μας. Το «κλειδί» είναι να απαιτήσουμε αυτή τη φορά από τα κόμματα και τους ηγέτες τους καθαρές απαντήσεις στα μεγάλα, ανοικτά εθνικά μας θέματα. Και να τις αξιολογήσουμε με ψυχραιμία και σύνεση, μπροστά στις κάλπες. Πώς θα κυβερνήσουν; Με ποιους θα συμμαχήσουν; Ποιες συγκεκριμένες λύσεις θα υιοθετήσουν; Ας ελπίσουμε ότι το πάθημα του παρελθόντος μάς έχει γίνει μάθημα... Και ότι από την πολιτική «κουζίνα» των ημερών το «φαγητό», αυτή τη φορά, δεν θα βγει καμένο! |
|
|
|
|
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.