ΨΗΦΙΣΕ ΕΠΕΙΔΗ ΠΙΣΤΕΨΕΣ. ΟΧΙ ΕΠΕΙΔΗ ΤΡΟΜΑΞΕΣ.

ΨΗΦΙΣΕ ΕΠΕΙΔΗ ΠΙΣΤΕΨΕΣ. ΟΧΙ ΕΠΕΙΔΗ ΤΡΟΜΑΞΕΣ.

Αναρτήθηκε από τον/την olympiada στο Μαΐου 4, 2012

Η Ελληνική ιστορία είναι ένας πραγματικός οδηγός ζωής και όχι κάποιο μαυσωλείο πεπραγμένων που ο καθένας μπορεί να το διακοσμεί όπως θέλει. Η ιστορία μας δίνει πολύτιμα συμπεράσματα και πρακτικές λύσεις για τις αποφάσεις του παρόντος που θα κρίνουν το μέλλον. Μία προσεκτική μελέτη της ιστορικής πορείας των Ελλήνων δίνει ένα πολύτιμο συμπέρασμα – οδηγό, επίκαιρο όσο ποτέ.

Κάθε φορά που οι Έλληνες πίστεψαν σε έναν σκοπό, μεγαλούργησαν ενάντια σε κάθε “λογική”, κάθε αριθμητική ισορροπία, κάθε ανυπέρβλητη δοκιμασία.

Κάθε φορά που οι Έλληνες “τρόμαξαν”, κάθε φορά που αποφάσισαν υπό το καθεστώς φόβου, γέμισαν με το αίμα τους προκυμαίες και έχασαν κληροδοτήματα χιλιετιών.

Κάθε φορά που οι Έλληνες φοβισμένοι περίμεναν την λύση από “κάποιους άλλους” λουφαγμένη στο εγώ τους, υπέστησαν τις μεγαλύτερες καταστροφές.

Κάθε φορά που οι Έλληνες έκαναν την υπέρβαση με πίστη στην Πατρίδα, έγραψαν τις χρυσές σελίδες που φώτισαν την ανθρωπότητα.

Δεν υπάρχουν λοιπόν βοσκοί ψηφοφόρων και οπωσδήποτε το Ολυμπία δεν παριστάνει το κομματικό κατηχητικό. Πριν και πέρα από κόμματα, ιδεολογίες, κοινωνικές συμπεριφορές, υπάρχουν οι υπερχρονικές αξίες, οι αιώνιες αρχές. Και η τήρηση τους κρίνει πολίτες, κοινωνίες και ψυχές με έναν τρόπο καθοριστικό.

Θυμηθείτε τον αγέρωχο αντάρτη στα βουνά του Πόντου που Πίστεψε και έσωσε τον σπόρο, το γένος του, το Έθνος με τα δικά του χέρια, με το δικό του αίμα.

Θυμηθείτε και τον φοβισμένο Ίωνα που τον φόβιζαν οι Στεργιάδηδες, να κομματιάζεται άοπλος μαζί με την οικογένεια του και το αίμα τους να βάφει τις κρυμμένες λίρες που δεν έγιναν βόλια.

ΠΟΤΕ Ο ΕΛΛΗΝΙΣΜΟΣ ΔΕΝ ΣΩΘΗΚΕ ΣΤΑ ΧΑΡΤΙΑ. ΣΩΘΗΚΕ ΜΟΝΟ ΜΕ ΠΙΣΤΗ ΚΑΙ ΑΓΩΝΑ.

Το 2000, στις εκλογές που αποτέλεσαν και την ταφόπλακα του σύγχρονου κράτους, ο Έλληνας ψήφισε πάλι υπό καθεστώς φόβου “μην και χαθεί η ΟΝΕ, μην και καταρρεύσει το χρηματιστήριο”…

Το 2009 ψήφισε με γνώμονα την απόλυτη ηθική εξαθλίωση του “Λεφτά Υπάρχουν”. Και είχε την τύχη του σπάρου που τσιμπά το δόλωμα. Ναι, είμαστε άξιοι της μοίρας μας, είμαστε όμως απολύτως ανάξιοι της ιστορίας μας. Μιας ιστορίας που διδάσκει ότι τα εφήμερα αργύρια καταλήγουν σε αγχόνες, μα ο αγώνας για την Πατρίδα φέρνει και τον πραγματικό πλούτο στα παιδιά της.

Το ΟΧΙ επί παραδείγματι που δεν ειπώθηκε στα Ίμια οδήγησε στις γκρίζες ζώνες, στην συνδιαχείριση και εντέλει στην απώλεια Εθνικού πλούτου που θα ανήκε σε όλους τους Έλληνες. Το “λεφτά υπάρχουν” οδήγησε στην ακύρωση του αγωγού Πύργου (Μπουργκάς) Αλεξανδρούπολη και το φθινόπωρο η Ελληνική οικογένεια θα πληρώνει το πετρέλαιο θέρμανσης στην ΤΡΙΠΛΑΣΙΑ τιμή.

Μικρά, πρόσφατα παραδείγματα όλα αυτά. Πολύτιμα όμως ακόμα και γι’ αυτούς που συνεχίζουν να έχουν αυτή την εγωπαθή νοοτροπία.

Αυτές οι εκλογές λοιπόν είναι πραγματικά ορόσημο για το μέλλον του ίδιου του Ελληνισμού και όχι μόνο για την σύνταξη της γιαγιάς. Ο ρόλος κάθε πολίτη είναι τόσο σημαντικός όσο του στρατιώτη στην πρώτη γραμμή. Εάν πολεμήσει με πίστη, θα νικήσει. Εάν λιποψυχίσει, φοβηθεί, περιμένει τις “συνθήκες” για να σωθεί, θα καταρρεύσει μαζί του και το μέτωπο.

Πριν πάτε λοιπόν στην κάλπη, αναρωτηθείτε βαθιά στην ψυχή σας εάν αυτό που κάνετε το κάνετε με πίστη ή το κάνετε από φόβο. Εσείς ξέρετε την αλήθεια πρώτα από όλους.

Όταν όμως Έλληνα, παιδί μου και αίμα μου, βρεθείς μόνος σου πίσω από το παραπέτασμα, να ψηφίσεις την Πίστη, όχι τον Φόβο. Ότι κάνεις, να το κάνεις με πίστη. Γιατί η πατρίδα αυτή την στιγμή χρειάζεται Πιστούς και όχι Φοβισμένους. Εάν είσαι σίγουρος ότι κάνεις αυτό που πιστεύεις, ότι και αν είναι αυτό, τότε έχεις κερδίσει.

Αυτός που θα πιστέψει, θα έχει και την ευκαιρία να πολεμήσει. Αυτός που θα φοβηθεί, απλά θα περιμένει την σφαγή του. Μάρτυς μου, η Ιστορία, η Αλήθεια.

Ολυμπία