Κάνω μία υπόθεση. Εάν η σοβαρότατη δικαστική εκκρεμότητα μεταξύ της Επιτροπής Ανταγωνισμού και των πολυεθνικών BP και Shell για το πρόστιμο των 50 εκατ. ευρώ (επεβλήθη το 2008) δικαιώσει τις πολυεθνικές αναγνωρίζοντας και τις απαιτήσεις τους για ζημιές ποιος θα ζητήσει συγνώμη από τους φορολογούμενους που θα πληρώσουν το «μάρμαρο»;
Κάνω την υπόθεση αυτή για μια αλυσίδα σκέψεων που θα μοιρασθώ μαζί σας στην συνέχεια.
Από ό,τι γνωρίζω κατά την εξαγορά των δικτύων και των εγκαταστάσεων των πολυεθνικών που έφυγαν από την Ελλάδα (με την έναρξη δικαστικού αγώνα και αιχμές για διωγμό) η εκκρεμότητα του προστίμου αλλά και των Εταιριών για οικονομικές απώλειες έμεινε έξω από την συμφωνία.
Μήπως (λέω μήπως) αυτό σημαίνει πως οι δύο πολυεθνικές επειδή υπολόγισαν ότι θα κερδίσουν την υπόθεση και θα «γδάρουν» το Δημόσιο άφησαν (έξυπνα) το κομμάτι αυτό έξω από την συναλλαγή;
Γιατί, λόγω ασθενούς μνήμης του λαού, στα 5-6 χρόνια που θα έχουν περάσει (η εκδίκαση επαναλαμβάνεται τον Ιανουάριο του 2013 και βλέπουμε) οι περισσότεροι ίσως έχουμε ξεχάσει ότι το πρόστιμο των περίπου 50 εκατ. ευρώ (30 εκατ. στην BP και 20 εκατ . περίπου στην Shell) είχε καθαρή πολιτική αφετηρία.
Τον Αύγουστο του 2008 δύο αρμόδιοι υπουργοί της κυβέρνησης της Νέας Δημοκρατίας θα έπαιρναν τα κεφάλια της Επιτροπής Ανταγωνισμού αν δεν έμπαινε το πρόστιμο που (κατά την άποψή τους) ανέβαζε το λαϊκίστικο προφίλ του Καραμανλή και της κυβέρνησής του αφού στην πράξη τα έβαζε με τους «νταβατζήδες και τα συμφέροντα».
Αλλά και αν ουρλιάξουμε, ως φορολογούμενοι, πληρώνοντας το πρόστιμο, θα έχουμε δει μόνο το δέντρο και θα έχουμε χάσει το δάσος.
Το δάσος που καλλιεργήθηκε το 2008 αμέσως μετά την αποχώρηση BP και Shell.
Όταν η αγορά καυσίμων άλλαξε πρόσωπο αφού δύο μεγάλοι όμιλοι, τα ΕΛΠΕ (υπό κρατικό μάνατζμεντ έστω και στα χαρτιά) και η Motor Oil για ανταγωνιστικούς λόγους (εαυτών και αλλήλων...) και για αμυντική στρατηγική υποχρεώθηκαν (ίσως φορτώθηκαν με τα δεδομένα της εποχής) δίκτυα που μπορεί και να μην είχαν (τότε) ιδιαίτερους λόγους να αποκτήσουν.
Φτιάχτηκαν έτσι δύο (νομιμότατοι) γίγαντες μέσα στην αγορά ελέγχοντας πάνω από το 50% και προκάλεσαν άγχος στις λεγόμενες (τότε ) μικρές ελληνικές Εταιρίες.
Η σκέψη μου αυτή μπορεί να γίνει ακόμη πιο πολύπλοκη αν προσθέσουμε δυο στοιχεία. Ότι τόσο η «λαϊκή» κυβέρνηση Καραμανλή όσο και η «λαϊκότερη» κυβέρνηση Παπανδρέου δεν ασχολήθηκαν καθόλου με τον λαό που τον άφησαν στα χέρια της αγοράς, των λαθρεμπόρων, των μεσαζόντων, των χονδρεμπόρων, των παραεμπόρων, των βενζινάδων, των τελωνειακών και οποιοιδήποτε μπορούσε και μπορεί να πάρει μια κουταλιά από το μαύρο μέλι.
Έτσι σήμερα που έχουμε μπροστά μας την προοπτική των αποκρατικοποιήσεων που ενδεχομένως (λέω ενδεχομένως) να συμπαρασύρουν και πωλήσεις πετρελαϊκών ομίλων που δεν μπορούν να αντέξουν την κρίση ή βαρέθηκαν από τα παιχνίδια αρχίζει ένα νέο πολιτικό παιχνίδι.
Κατ΄ αρχήν διαρρέουν χαρτιά της Τρόικας ότι δήθεν η αγορά και τα διυλιστήρια μοιράζουν την πίτα με κανόνες χειραγώγησης και άλλα διάφορα. Συναντάμε δημοσιεύματα στον έγκριτο ξένο τύπο ότι στην αγορά καυσίμων στην Ελλάδα πρέπει να έλθουν τα πάνω-κάτω. Και ακούμε από την Επιτροπή Ανταγωνισμού «κραυγές πολέμου» για να μπουν τα πράγματα στην θέση τους.
Τι μπορούν να σημαίνουν όλα αυτά;
Πρώτον αλλαγή του σκηνικού στην εγχώρια παραγωγή καυσίμων (ίσως ) με βίαιες πωλήσεις ή ανακατατάξεις…
Δεύτερον «εξυγίανση» της αγοράς (δήθεν) για την προστασία του καταναλωτή...
Τρίτο γενναίο άνοιγμα στις εισαγωγές (ίσως εδώ να είναι το ζουμί) που σήμερα είναι μηδαμινές γιατί δεν συμφέρει το κόστος τους.
Δεν γνωρίζω αν θα γίνουν αυτά. Απλώς τα υποθέτω…παρακολουθώντας όμως τις εξελίξεις των πολιτικών παρεμβάσεων στην αγορά από το 2008 και γνωρίζοντας την αγωνία πάρα πολλών για εισαγωγές...
Έχω και ένα πρόσθετο λόγο για τις υποθέσεις μου που αφορα την ΔΕΗ.
Από το 2008 μέχρι και χθες γίνεται ότι είναι δυνατόν για να βγει η Ελλάδα και από την παραγωγή ηλεκτρικού ρεύματος.
Από τότε μέχρι και χθες κυβερνήσεις και αντιπολίτευση «χαϊδεύουν» κυριολεκτικά τους Φωτόπουλους της ΓΕΝΟΠ-ΔΕΗ οι οποίοι διέλυσαν όλα τα επενδυτικά σχέδια στρατηγικών επενδυτών για την ΔΕΗ.
Όπως μάλιστα λένε και τα (πάντα έγκυρα) στοιχεία του συναδέλφου κ. Χ. Φλουδόπουλου στο χθεσινό Capital.gr. με τις «εργατικές κινητοποιήσεις» τους προκαλούν πάνω από το 50% των ζημιών της ΔΕΗ και ευνοούν αφάνταστα τις εισαγωγές ρεύματος.
Είναι δε τυχαίο ότι εδώ και 30 χρόνια όλοι οι πρόεδροι της ΔΕΗ που επιχείρησαν να εφαρμόσουν επενδυτικά προγράμματα έφυγαν νύχτα και με κλωτσιές;
Την ίδια στιγμή οι εισαγωγές απογειώνονται (όπως θα γίνει και με τα νέα 48ωρα της ΓΕΝΟΠ) και οι εισαγωγείς πολλαπλασιάζονται. Άλλωστε κανείς από τους ενεργειακούς «μεγαλόσχημους» δεν αγανακτεί που η ΔΕΗ είναι ακόμη στα χέρια του κράτους.
Ας μείνει στα χέρια του κράτους η ΔΕΗ (υποθέτω ότι θα λένε) και ας έχουμε εμείς στα χέρια μας τις εισαγωγές ρεύματος.
Στο κάτω-κάτω όλα γίνονται με πολιτικές αποφάσεις.
Αυτοί απλά μπορούν και προβλέπουν τα κέρδη από τις πολιτικές αποφάσεις παιχνίδια τόσο στα καύσιμα όσο και στην ενέργεια.
http://kostasedessa.blogspot.gr/2012/10/blog-post_3.html
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.