Το γελοίον του πράγματος

 

Γράφει ο Σωτήριος Καλαμίτσης

Θα ήθελα να ήξερα ποιός ανεγκέφαλος θυμήθηκε το σύνθημα «Ο λαός δεν ξεχνά τί σημαίνει δεξιά». Ένα σύνθημα, με το οποίο γαλουχήθηκαν στρατιές «δημοκρατικών δυνάμεων», οι οποίες, αφού είχαν αναρριχηθεί στην εξουσία και...

διαφέντευαν τον τόπο με σοσιαλιστικά οράματα, έχασαν την εξουσία εν μέσω σκανδάλων και προσπαθούσαν να την επανακαταλάβουν εξ εφόδου.

Τα σκάνδαλα δεν ήταν αρκετά για να συνετισθεί ο λαός, εξ ου και αναπολούσε τα ευκλεά σοσιαλιστικά τρωκτικά, τα οποία, ντυμένα πλέον με Armani και λουσμένα στο πατσουλί, επανέφερε στην εξουσία το 1993 για να συναντήσει τον εκσυγχρονισμό, γνήσιο τέκνο της Αλλαγής, και να δημιουργήσει την ισχυρή Ελλάδα, η οποία μεγαλούργησε γεννώντας έναν Τσουκάτο, έναν Μαντέλη, έναν Άκη και πλειάδα άλλων παιδιών που αποφεύγουν τις κακοτοπιές για να ξεκοκκαλίσουν ανενόχλητα στο παρασκήνιο τη σοσιαλιστική λεία. Η δικαιολογία για την επιλογή εξηντλείτο στο αφοπλιστικό και ακλόνητο επιχείρημα «Οι άλλοι έκαναν περισσότερα σκάνδαλα». Στον πολιτικό στίβο ένα και μοναδικό το άθλημα: «ποιός έκανε τα λιγότερα σκάνδαλα».

Άκουσα, λοιπόν, αυτό το σύνθημα να το φωνάζουν έξω από την ΕΡΤ την ημέρα που την έκλεισε ο Αντώνης. Εντάξει ρε παιδιά, κακή η κίνηση του Αντώνη, αλλά μην το παρακάνουμε. Ξεχάσατε τόσο γρήγορα όσα μας έφερε η μη δεξιά του Ανδρέα, του Γιωργάκη και του Σημίτη;

Και πάνω που γίνεται ο κακός χαμός για την ΕΡΤ, μας την ξαναπέφτει το Giorgos. Τί είπε ρε το άτομο στο Εδιμβούργο! Βασανιζόταν αν θα αποφάσιζε να βάλει έναν ολόκληρο λαό στη δυστυχία. Λες και αποτελεί τούτο δίλημμα. Κι’ εκεί που συζητούσαν όμορφα, ωραία και πολιτισμένα για την τύχη του λαού του, πετάγεται, λέει, ένας πρωθυπουργός [δεν μας είπε ποιάς χώρας] και τούδωσε τελεσίγραφο: «Να τελειώνουμε, γιατί σε 10΄ ανοίγουν οι αγορές στην Ανατολή και θα γίνει μπάχαλο, αν δεν αποφασίσουμε». Οι αγορές πάλι. Και το Giorgos πήρε τη μεγάλη απόφαση να θυσιάσει στον βωμό των αγορών τον διεφθαρμένο λαό που κυβερνούσε. Τον ίδιο διεφθαρμένο λαό που τον εξέλεξε. Για να μην πέσουν τα χρηματιστήρια της Ανατολής και συμπαρασύρουν εκείνα της Δύσης, το Giorgos είπε το μεγάλο «ΝΑΙ», το οποίο ανεκοίνωσε σ’ εμάς τους διεφθαρμένους από το Καστελλόριζο με τη βεβαιότητα ότι εισερχόμαστε πλέον σε χαρτογραφημένα ύδατα, ενώ μέχρι τότε πλέαμε στο άγνωστο. Δεν μας είπε βέβαια ότι τα ύδατα είχαν χαρτογραφήσει οι αγορές με τη μέθοδο «βλέποντας και κάνοντας» για να πάρουν πίσω τον περίδρομο που είχαν φάει οι δημοκράτορες.

Τί να σκεφτόταν άραγε επί δέκα ολόκληρα λεπτά; Διανοήθηκε, άραγε, ότι θα μπορούσε να τους πει «ΟΧΙ» και να τους ξεβρακώσει σώζοντας τον λαό του; Ίσως και να το σκέφτηκε, αλλά στη συνέχεια αναλογίσθηκε ότι είναι προτιμότερο να δυστυχήσει ένας λαός 10 εκατομμυρίων, αντί να χάσουν τ’ αυγά και τα πασχάλια μερικές χιλιάδες αδίστακτων κερδοσκόπων. Κι’ αν τον αποκαλούσαν εκβιαστή; Αυτό που το πας; Δεν μπορούσε ένα Giorgos να χαρακτηρισθεί εκβιαστής. Η ηθική πάνω απ’ όλα.

Τελικά αναρωτιέμαι αν όσα ακούμε από το στόμα του θέλει και τα λέει ή του ξεφεύγουν. Πάντως, σιγά-σιγά θα μάθουμε από σπόντες αυτό που μας υποσχέθηκε ο Αντώνης, αλλά δεν τήρησε: «Πώς μπήκαμε στο Μνημόνιο», μήπως και τότε έλθουν πράγματι τα πάνω κάτω, όπως μας προειδοποίησε πάλι ο Αντώνης. Αργά και βασανιστικά θα μάθουμε την αλήθεια, αλλά θα τη μάθουμε. Ουδέν κρυπτόν υπό τον ήλιον. Πώς μπορείς ρε Αντώνη και ζης μ’ αυτό το φοβερό μυστικό;

Σωτήριος Καλαμίτσης

Φίλος του γιατρού Γωγούση