Aυτό που επιχειρείται να γίνει στην ΕΥΔΑΠ/ΕΥΑΘ λέγεται πολύ απλά ΞΕΠΟΥΛΗΜΑ!!!

 

Τα Άγια της κυσί και το νερό στις πολυεθνικές!!!

Ο Όλι ρεν δηλώνει ότι ποτέ η ΕΕ δεν ζήτησε την ιδιωτικοποίηση της ΕΥΔΑΠ/ΕΥΑΘ

Του Σάββα Καλεντερίδη

Αυτή εδώ η στήλη, αλλά και εφημερίδα γενικότερα, δεν μπορεί να κατηγορηθεί ότι αυτά τα χρόνια της διακονίας της ενημέρωσης των Ελλήνων πολιτών διολίσθησε σε κορώνες ανευθυνότητας και λαϊκισμού, όταν οι κυβερνήσεις έκαναν σωστά και μελετημένα βήματα αποκρατικοποιήσεων και εξορθολογισμού των δομών και των λειτουργιών του ελληνικού κράτους.

Για παράδειγμα, στηρίξαμε με άρθρα μας την παραχώρηση της διαχείρισης του λιμανιού του Πειραιά σε κινεζική εταιρεία, όταν σύσσωμη η αντιπολίτευση κατήγγειλε την κίνηση αυτή ως ξεπούλημα, με τον αλήστου μνήμης ΓΑΠ, τότε να πρωτοστατεί σε ανευθυνότητα και σε επεισόδια που προκάλεσαν επαγγελματίες προβοκάτορες συνδικαλιστές, και τους Καστανίδη-Μαγκριώτη να ανεβαίνουν στην κυριολεξία στα κάγκελα του ΟΛΘ, σε αντίστοιχες εκδηλώσεις «απειθαρχίας» που έγιναν στη Θεσσαλονίκη και πάλι από επαγγελματίες προβοκάτορες συνδικαλιστές.

Στον Πειραιά το πείραμα πέτυχε και η συγκεκριμένη ιδιωτικοποίηση φαίνεται ότι συμβάλλει καθοριστικά στις προσπάθειες που καταβάλλονται για την εξυγίανση της ελληνικής οικονομίας, ενώ το λιμάνι της Θεσσαλονίκης, που δεν ιδιωτικοποιήθηκε, παραμένει στην αφάνεια, παρά την τεράστιας σημασίας γεωκεντρική του θέση!

Στο συγκεκριμένο ζήτημα, της παραχώρησης δηλαδή για συγκεκριμένο χρονικό διάστημα λιμανιών, σε μεγάλες ξένες εταιρίες που έχουν τη δυνατότητα να κάνουν επενδύσεις και με το εκτόπισμα και την τεχνογνωσία που διαθέτουν να βελτιώσουν τη λειτουργία τους, αναβαθμίζοντας ταυτόχρονα τη γεωπολιτική αξία της πατρίδας μας, μπορεί εύκολα να διακρίνει κανείς τη σκοπιμότητα της ιδιωτικοποίησης, αφού ο αναπτυξιακός χαρακτήρας είναι προφανής. Εκτός αυτού, δε, όταν λήξει η σύμβαση, τα λιμάνια, με τις επενδύσεις που έχουν γίνει αλλά και με την τεχνογνωσία που έχει αποκτήσει το προσωπικό, περνούν και πάλι στα χέρια του κράτους.

Να τονίσουμε ότι ασφαλώς και θα προτιμούσαμε όλα αυτά να γίνουν χωρίς ιδιωτικοποιήσεις, όμως η ιστορία άλλα μας έδειξε. Επίσης να τονίσουμε ότι ευχή μας είναι να αλλάξουν νοοτροπία οι Έλληνες και όταν λήξουν οι συμβάσεις, να μπορέσουμε να τα διαχειριστούμε εμείς, χωρίς τη συμμετοχή ξένων!

Το ίδιο θα μπορούσαμε να πούμε ότι μπορεί ή επιβάλλεται να γίνει και σε άλλους τομείς, όπως για παράδειγμα οι σιδηρόδρομοι, όπου η ιστορία απέδειξε ότι ο κομματισμός και οι συντεχνίες, που οδήγησαν αυτόν τον στρατηγικής σημασίας για την ανάπτυξη της χώρας τομέα στη χρεοκοπία και την απαξία, δεν μπορούν να νικηθούν με κανέναν άλλο τρόπο, παρά με την υπό όρους ιδιωτικοποίηση.

Για τον τομέα της ενέργειας και της ιδιωτικοποίησης της ΔΕΗ δεν θα κάνουμε αναφορά, επειδή το θέμα είναιεξαιρετικά σύνθετο, ενώ οι συντεχνίες έχουν δημιουργήσει μια τέτοια κατάσταση, που αν δεν νομιμοποιεί δικαιολογεί στα μάτια της κοινής γνώμης τα σχέδια της κυβέρνησης για κατακερματισμό της ΔΕΗ και κατά περίπτωση παραχώρηση τμημάτων της σε ιδιώτες για εκμετάλλευση.

Εκεί όμως που δεν μπορεί να διακρίνει κανείς οποιονδήποτε αναπτυξιακό χαρακτήρα ή άλλη σκοπιμότητα που θα βοηθήσει την πατρίδα μας να βγει από την κρίση, είναι η πρόθεση της κυβέρνησης να πουλήσει τις δυο μεγάλες εταιρείες ύδρευσης της χώρας μας, την ΕΥΔΑΠ και την ΕΥΑΘ.

Οι εταιρείες αυτές είναι ηδη εκσυγχρονισμένες σε μεγάλο βαθμό και τα κύρια αναπτυξιακά έργα για την εύρυθμη και κερδοφόρα λειτουργία τους έχουν γίνει και τα έχει πληρώσει ο Έλληνας φορολογούμενος. Επίσης, πρέπει να τονιστεί ότι οι συγκεκριμένες εταιρείες παρέχουν άριστης ποιότητας νερό, σε σχετικά φθηνές τιμές, διατηρώντας ταυτοχρόνως αξιόλογη κερδοφορία.

Ενώ λοιπόν οι ως άνω εταιρείες δεν επιβαρύνουν τον προϋπολογισμό ούτε θα χρειαστεί να τον επιβαρύνουν τα επόμενα χρόνια -τουναντίον, μπορούν να τον ελαφρύνουν με τα κέρδη τους- και ενώ το τίμημα από την ιδιωτικοποίησή τους είναι απειροελάχιστο, σε σχέση με την πραγματική τους αξία και τα επενδεδυμένα κεφάλαια και εν πάση περιπτώσει ελάχιστα θα συμβάλει στη μείωση του δημοσίου χρέους, δεν μπορεί να διακρίνει κανείς τη σκοπιμότητα της συγκεκριμένης πρόθεσης της κυβέρνησης, από τη στιγμή, μάλιστα, που η Ε.Ε., δια του Όλι Ρεν, παίρνει σαφέστατα αποστάσεις για το θέμα.

Εκτός του ότι το νερό είναι δημόσιο αγαθό που έχει ζωτική σημασία για τους πολίτες, να σημειώσουμε ότι τα ελληνικά νερά είναι ίσως τα μόνα στην Ευρώπη που δεν έχουν μολυνθεί -να και ένα θετικό από τη μη εκβιομηχάνιση της χώρας- και είναι ακατανόητο να παραχωρηθούν σε οποιονδήποτε ιδιώτη και μάλιστα ξένο.

Η ελληνική κυβέρνηση δύσκολα θα βρει επιχειρήματα προς τους Ελληνες πολίτες για να δικαιολογήσει μια τέτοια κίνηση, που αβίαστα και χωρίς δόση υπερβολής μπορεί να χαρακτηριστεί ξεπούλημα και πράξη εθνικής ανευθυνότητας.

Να μην ρίπτουμε τα Άγια τοις κυσί, κύριοι!