ΚΟ: Την ώρα που ο Μητροπολίτης Πειραιώς Σεραφείμ πετούσε τον σταυρό στη θάλασσα την ημέρα του αγιασμού των υδάτων, κατά τον εορτασμό των Θεοφανείων, μία μικρή ομάδα ομοφυλόφιλων χωρίστηκε σε ζευγάρια αντρών και γυναικών, τα οποία άρχισαν επιδεικτικά, να φιλιούνται στο στόμα, ενώ άλλοι αποθανάτιζαν την σκηνή. Ανέμισαν μια σημαία τους και μοίρασαν φυλλάδια, τα οποία έφεραν την υπογραφή PustiRiot - ως παράφραση του ονόματος των Pussy Riot και το σύνθημα "QueersFight Back". Το πρωτοφανές περιστατικό παρουσιάστηκε γενικά, από εφημερίδες και ενημερωτικές σελίδες με ένα μάλλον ‘ανάλαφρο’ ύφος, ενώ κάποιες προσπάθησαν να παρουσιάσουν περίπου ως «ηρωικούς» τους συμμετέχοντες, χαρακτηρίζοντας την κίνησή τους από «πρωτότυπη», έως πράξη «αντίστασης»!
Σημειώνεται, ότι τα Θεοφάνεια αποτελούν μία από τις μεγαλύτερες εορτές της Ορθοδοξίας και μια από τις αρχαιότερες του χριστιανισμού. Μέχρι τον 4ο μ.Χ. αιώνα εορταζόταν μαζί με τα Χριστούγεννα.
Ο λόγος της «κίνησης» αυτής των ομοφυλόφιλων ήταν, όπως λένε οι ίδιοι, για να δείξουν στον κόσμο ότι δεν ντρέπονται που είναι ομοφυλόφιλοι και ότι η «αγάπη δεν είναι αμαρτία». Επιλέχτηκε ο Πειραιάς, καθώς ο μητροπολίτης Πειραιώς θεωρείται «ομοφοβικός», ενώ πρόσφατα είχε δηλώσει ότι όσοι βουλευτές ψηφίσουν την επέκταση του συμφώνου συμβίωσης και για ζευγάρια ομοφυλόφιλων «θα αφοριστούν».
Έτσι, τα media έτρεξαν να παρουσιάσουν - και έμμεσα να δικαιολογήσουν - την κίνηση ως «έμπρακτη αντίδραση των ομοφυλόφιλων στις απόψεις του μητροπολίτη Σεραφείμ». Και εδώ αρχίζει να ξεδιπλώνεται η αρρωστημένη υποκρισία των «μέσων ενημέρωσης», αλλά και του πολιτικού κατεστημένου που - από κοινού – χειραγωγούν και υπνωτίζουν τον ελληνικό λαό.
Οι άνθρωποι αυτοί έχουν κάνει σημαία και σύνθημά τους την ανοχή – αποδοχή στην «διαφορετικότητα», σημαία τους μάλιστα είναι εκείνη με τα χρώματα του ουρανίου τόξου. Εντάξει. Πως εξηγείται όμως, την ίδια στιγμή να μην ανέχονται «τις απόψεις» του μητροπολίτη που είναι «διαφορετικές» από τις δικές τους; Και φυσικά τις απόψεις αυτές δεν τις έχει μόνο ο συγκεκριμένος μητροπολίτης, αλλά τις συμμερίζεται ένα μεγάλο κομμάτι του ορθόδοξου ελληνικού λαού. Η απάντηση βέβαια, είναι, (εισαγόμενη ως σύνθημα από το εξωτερικό, όπως και κάθε τέτοιου είδους «ακτιβιστική» κίνηση) «καμία ανοχή σε όσους δεν έχουν ανοχή»! Βράσε ρύζι δηλαδή.
Επίσης, η συγκεκριμένη κίνηση δεν είναι «αντίδραση κατά του μητροπολίτη», αλλά ευθεία πρόκληση και προσβολή της θρησκευτικής πίστης όλων των ορθοδόξων που βρίσκονταν εκεί, αλλά και όσων είδαν την σκηνή από τις εφημερίδες. Αλλιώς, ας πήγαιναν έξω από την οικία του.
Αλλά για να μην το επεκτείνουμε το θέμα, ας επικεντρωθούμε λίγο στην υποκρισία και στην «διπλή γλώσσα» του συστήματος.
Καταρχάς, πραγματικοί «ήρωες» θα ήταν οι συμμετέχοντες, εάν φιλιόντουσαν σε κάποια μουσουλμανική εορτή και όχι χριστιανική. Είναι γνωστό ότι το Ισλάμ, εξίσου δεν δέχεται την ομοφυλοφιλία, ενώ σε αρκετές χώρες που επικρατεί δεν τίθεται θέμα «δηλώσεων», «απόψεων» ή «αφορισμών», αλλά υπάρχουν πραγματικές εκτελέσεις, (συνήθως δια κρεμάλας). Ιμάμηδες και μουσουλμάνοι ιεροκήρυκες εντός Ευρώπης, κηρύττουν ανοιχτά την δολοφονία των ομοφυλόφιλων. Στον ‘πολυπολιτιστικό’ λοιπόν, Πειραιά, κάθε χρόνο το Νοέμβριο, λαμβάνει χώρα δημόσιο αυτομαστίγωμα Σιιτών μουσουλμάνων λαθρομεταναστών, με κραυγές, άφθονο αίμα και χατζάρες. Θα ήταν μια καλή ευκαιρία οι «αντιδρώντες» ομοφυλόφιλοι να δηλώσουν σε εκείνη την όμορφη πολιτιστική εκδήλωση, ότι η «αγάπη δεν είναι αμαρτία».
Αλλά, να πούμε το άλλο. Φανταστείτε να υπήρχε κάποια ανοικτή εορτή μουσουλμάνων στην χώρα μας και να άρχιζε μία ομάδα «αντιδραστικών» Ελλήνων να τρώει χοιρινό μπροστά τους ή να αμόλαγε καμιά δεκαριά γουρούνια να τρέχουν ανάμεσα στο πλήθος. Νομίζετε ότι θα μιλούσαν τότε για «πρωτοτυπίες», «ηρωισμούς» και «αντιστάσεις» οι ίδιες αυτές εφημερίδες και σελίδες; Ήδη βλέπω τους τίτλους τους : «ρατσιστική πρόκληση», «εμετική ενέργεια ισλαμόφοβων» και λοιπά.
Παρένθεση: Το ‘newspeak’ παραγγέλλει : όποιος προβάλλει το ισλάμ είναι «ισλαμόφοβος». Δηλαδή, «ρατσιστής». Δηλαδή «κακός». Όποιος προσβάλει τον χριστιανισμό είναι «αντιδραστικός» (Η λέξη «χριστιανόφοβος» δεν υπάρχει στα λεξικά τους, παρόλο που ο χριστιανισμός, επίσημα, είναι η πιο διωκόμενη θρησκεία με χιλιάδες νεκρούς κάθε χρόνο). Δηλαδή, «προοδευτικός». Δηλαδή, «καλός».
Θυμάστε τι έγινε στο Χυτήριο και στο “Corpus Christi”. Πως παρουσιάστηκαν τα επεισόδια; Περιττό να επεκτεινόμαστε. «Μεσαίωνας» είναι να μην κάθεσαι με σταυρωμένα τα χέρια μπροστά στην πιο χυδαία επίθεση κατά της πίστης σου. «Πρόοδος» είναι να ποδοπατείς την πίστη του άλλου. «Ρατσισμός» είναι όταν η πίστη του άλλου που ποδοπατείται είναι οποιαδήποτε άλλη εκτός του χριστιανισμού.
_0708_-_Nazionalisti_ortdossi.jpg)
Φανταστείτε, επίσης, χάριν «αντίδρασης» να μπούκαρε κάποια ομάδα χριστιανών «ακτιβιστών» σε κάποιο “gay pride” και να τους χάλαγε το όλο happening. Π.χ. να έστηναν μεγαφωνική και να έψελναν τροπάρια στη διαπασών, να απλώνανε κανένα πανό που να έλεγε «Η ομοφυλοφιλία είναι αμαρτία», να έκαιγαν δημόσια καμία σημαία του ουράνιου τόξου κλπ. Εκεί δεν θα είχαμε «αντίδραση» ή «πρωτοτυπία», αλλά «ομοφοβία» «μισαλλοδοξία»και «ρατσισμό».
Να μην γελιόμαστε. Είναι σίγουρο, ότι η κίνηση αυτή στον Πειραιά ήταν μόνο η αρχή. Σύντομα θα ακολουθήσουν και άλλες τέτοιες «ακτιβιστικές» ενέργειες, των οποίων η ένταση και η πρόκληση θα κλιμακώνονται και το σύστημα δεν θα έχει κανένα πρόβλημα να τις παρουσιάσει και αυτές ως «πρωτότυπες» και «πράξεις αντίστασης».
Ο ελληνικός λαός και οι χριστιανοί που εκκλησιάζονται ιδιαίτερα, πρέπει να είναι προετοιμασμένοι και να περιμένουν να δουν και να βιώσουν αυτά που γίνονται εκτός συνόρων, στην μετα-χριστιανική ‘Δύση’, εκεί όπου κλιμακώνεται ένα ιδιαίτερα σκληρό και πολεμικό αντιχριστιανικό πνεύμα με «προμαχητές», κατά κύριο λόγο, ομοφυλόφιλους «ακτιβιστές» και κατά δεύτερο λόγο «φεμινίστριες», «αντίφα» και αθεϊστές. Όλες αυτές οι ομάδες συχνά συνασπίζονται και εφορμούν κατά του «κοινού εχθρού», που δεν είναι άλλος παρά η «αντιδραστική χριστιανική εκκλησία».
Στην χώρα μας μέχρι στιγμής, έχουμε δει υβριστικά αντιχριστιανικά συνθήματα σε εκκλησίες και προσκυνητάρια και βανδαλισμούς μικρή έκτασης, που και αυτά βέβαια, είναι φαινόμενα το τελευταίων ετών. Ή μάλλον «σημεία των καιρών».
Τα φιλιά των ομοφυλόφιλων είναι κάτι το καινούργιο για τα πράγματα εδώ, αλλά όχι για το εξωτερικό. Στην Ισπανία το 2010, κατά την επίσκεψη του Πάπα Βενέδικτουείχαμε μαζικά φιλιά ομοφυλόφιλων ως «διαμαρτυρία». (Τον τωρινό Πάπα τον αγαπάνε γιατί δεν είναι «ομοφοβικός» και τον έβαλαν μάλιστα εξώφυλλο σε περιοδικό τους, ως «πρόσωπο της χρονιάς»).
Το 2011, την ημέρα του αγίου Βαλεντίνου, είχε προγραμματιστείμια τέτοια εκδήλωση φιλιών (‘kiss-in’ το αποκαλούνε) μπροστά από την Παναγία των Παρισίων. Μετά από ξεσηκωμό των καθολικών, κατέφυγαν έξω από την εκκλησία του Αγίου Μιχαήλ για να φιληθούν. Σε εκείνη την περίπτωση δεν υπήρχε ως δικαιολογία κάποιος «αντιδραστικός» ιερωμένος, (όλο και σπανίζει το είδος), αλλά ήθελαν λέει να «προκαλέσουν» ολόκληρη την καθολική εκκλησία να «ξαναδεί» το θέμα θρησκεία και αγάπη –«γάμος» ομοφυλόφιλων.
Πρόσφατα, άλλοι ομοφυλόφιλοι φιλήθηκαν μέσα σε καθολικές εκκλησίες της Ρώμης χάριν "έκθεσης φωτογραφιών". Το Βατικανό απείλησε με μηνύσεις αν πραγματοποιηθεί η έκθεση.
Στην καθολική Αργεντινή είχαμε, αρχές Δεκεμβρίου, την βίαιη επίθεση όχλου «φεμινιστριών υπέρ των αμβλώσεων» σε καθολικό ναό και πιστούς. Εάν είχαμε το 1/10 της έντασης αυτής της επίθεσης σε ιουδαϊκή συναγωγή, σήμερα θα μίλαγε όλος κόσμος, ενώ θα είχε εκδώσει ανακοίνωση «καταδίκης» μέχρι και η Ντόρα. Επειδή όμως δεν ήταν συναγωγή, αλλά εκκλησία, οι πιο πολλοί άνθρωποι ούτε καν ξέρουν ότι έγινε. (Γνωρίζω ένα σωρό ανθρώπους που δεν ξέρουν τίποτα, προφανώς γιατί δεν τους ενημέρωσε το MEGA και η Τρέμη).
Τον περασμένο Απρίλιο είχαμε επίθεση με βρισιές και νερά στον επικεφαλής της Καθολικής Εκκλησίας στο Βέλγιο, αρχιεπίσκοπο Andre-Joseph Leonard, από τις γνωστές γυμνές «ακτιβίστριες» τουΣόρος, τις ‘FEMEN’. Ο εν λόγω επίσκοπος έχει γίνει στόχος λόγω της ανησυχίας που εκφράζει δημόσια για εκείνους που ακολουθούν το ομοφυλοφιλικό lifestyle.
Σε άλλα περιστατικά, που έχει γράψει ο ΚΟ, είχαμε έφοδο«αντίφα λεσβιών» της ομάδας "Bash Back" στην Αμερική, σε «ομοφοβική» προτεσταντική εκκλησία και ομοφυλοφιλικά φιλιά μπροστά στους πιστούς (μεταξύ αυτών υπήρχαν και παιδιά), διανομή προφυλακτικών και φυλλαδίων ιδιαίτερα υβριστικών για τον Χριστό. Να μην αναφέρουμε τις ευθείες απειλές θανάτου κατά παντός «ομοφοβικού» χριστιανού, κάτι συνηθισμένο πλέον στον δυτικό κόσμο, μέχρι και την επιχειρούμενη δολοφονική επίθεσηένοπλου ομοφυλόφιλου κατά των γραφείων χριστιανικής οργάνωσης στις ΗΠΑ. Σύμφωνα με την ομολογία του, ήθελε να σκοτώσει «όσο πιο πολλούς μπορούσε». Σώθηκαν στο τσακ. Πραγματικά, είναι πάμπολλα τα περιστατικά που έχει παρουσιάσει ο ΚΟ.
Πιο πρόσφατα, στις 20 Δεκεμβρίου, μια γυναίκα «μέλος τωνFEMEN», στάθηκε μπροστά από τον κύριο βωμό της καθολικής εκκλησίας της Μαγδαληνής στο Παρίσι, γυμνή από την μέση και πάνω, έχοντας καλυμμένο το κεφάλι της με ένα γαλάζιο πέπλο, (κάτι το οποίο παραπέμπει σε μια οικεία εικόνα που έχουν οι Καθολικοί για την Παναγία), κρατώντας κομμάτια από κρέας μοσχαριού στα χέρια της, που απεικόνιζαν την «έκτρωση του εμβρύου του Ιησού» και είχε στην γυμνή πλάτη της γράψει «Τα Χριστούγεννα ακυρώθηκαν». (Μία φράση που χρησιμοποιούν κάθε Χριστούγεννα κάποιοι λεγόμενοι «αντιεξουσιαστές» που πολεμάνε σκληρά την εξουσία κλέβοντας το πλαστικό ομοίωμα του Χριστού από τις φάτνες που στολίζουν τις πλατείες). Το μήνυμα της γυμνής «ακτιβίστριας» ήταν σαφές. Προκαλούσε όχι μόνο την πίστη των χριστιανών, αλλά και αυτήν ακόμα την ανθρώπινη ζωή. Για αυτά τα πολυδιαφημιζόμενα νευρωτικά άτομα, το έμβρυο είναι «ένα κομμάτι κρέας».. Και μάλιστα βοδινό. (Ίσως να το έφαγαν κιόλας). Δεν υπήρξε καμία αντίδραση από τις πολιτικές αρχές. Ο ιερέας κατέθεσε καταγγελία, αλλά δεν υπήρξε συνέχεια.
Για το περιστατικό, η Ουκρανή Inna Shevchenko, που φέρεται ως η «ιδρύτρια» των FEMEN στη Γαλλία, αφού εγκατέλειψε την Ουκρανία και έγινε «το σύμβολο της Γαλλικής Δημοκρατίας» (σε ένα γραμματόσημο!) σχολίασε: «Τίποτα δεν συνέβη, η Eloise δεν κλήθηκε από την αστυνομία. Αυτό δείχνει πόσο αδύναμη έχει γίνει η Εκκλησία στη Γαλλία».
Η ίδια σε ανάλογη «ακτιβιστική ενέργεια» έβγαλε την μπλούζα της σε σημείο κοντά στην πλατεία του Αγίου Πέτρου στοΒατικανό και φώναξε «Τα Χριστούγεννα ακυρώθηκαν», σύνθημα που είχε γράψει και στο στήθος της.
Ανάλογο περιστατικό έγινε τα Χριστούγεννα στην Κολωνία, όπου άλλη γυμνόστηθη της FEMEN ανέβηκε στο βωμό καθολικής εκκλησίας έχοντας γραμμένη στο σώμα της τη φράση "Είμαι Θεός".
Η Shevchenko επίσης, τον Αύγουστο του 2012, είχε κόψει με αλυσοπρίονο μεγάλο ξύλινο σταυρό στο Κίεβο, ως «ένδειξη συμπαράστασης στις ‘Pussy Riot’. Οι τελευταίες δεν είναι καμία «πανκ μπάντα», όπως ψευδώς μεταδίδουν τα ΜΜΕ, αλλά ένας καλοπληρωμένος, ‘γυαλιστερός’ αριστερός μοχλός προπαγάνδας.
Οι Pussy Riot είχαν μπουκάρει σε καθεδρικό ναό της Μόσχας, (ο οποίος ανοικοδομήθηκε στην θέση που υπήρχε ο καθεδρικός ναός του Χριστού του Σωτήρα που είχε κατεδαφίσει ο Στάλιν και ο Εβραίος Kaganovich), ανέβηκαν στο βωμό φωρώντας κουκούλες, και άρχισαν να γκαρίζουν τραγουδούν βλάσφημους στίχους κατά του Χριστού και της Παναγίας και βρίζοντας τον Πούτιν.
Μέλος των FEMEN επίσης είχε επιτεθεί στον Πατριάρχη Μόσχας Κύριλλο στο αεροδρόμιο του Κιέβου, φωνάζοντας «Σκοτώστε τον Κύριλλο!», σύνθημα που είχε γράψει και στην πλάτη της.
ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑ: Οι αντιχριστιανικές «ακτιβιστικές» ενέργειες, έχουν μια αρχή. Αλλά, δεν έχουν τέλος. Ξεκινάνε από «απλά φιλιά», κόντρα σε «αντιδραστικούς» ιερείς, προχωράνε σε φιλιά κόντρα σε όλη την εκκλησία που πρέπει «να αλλάξει», προχωράνε σε γκράφιτι, «ρητορική μίσους», λεκτικές επιθέσεις, βλασφημίες, προσβολές και πράξεις χουλιγκανισμού, διακοπή θρησκευτικών συνάξεων, βανδαλισμούς, αποκαθηλώσεις ιερών συμβόλων, ιεροσυλίες, μέχρι και δολοφονίες. Όλα αυτά με την δικαιολογία ότι πρέπει να σταματήσει η εκκλησία να είναι «αντιδραστική» και «ομοφοβική».
Βρισκόμαστε μπροστά σε έναν κλιμακούμενο άτυπο πόλεμο.
Ο κορυφαίος Ρώσος γεωπολιτικόςAleksadr Dugin είχε πει : «Αν κοιτάξουμε την ιστορία των PussyRiot, έχουμε να κάνουμε, αναμφίβολα, με μια περίπτωση πολέμου πληροφορίας. Στην πραγματικότητα, αυτό είναι το είδος του πολέμου ο σκοπός του οποίου είναι ο ίδιος με τον σκοπό του κάθε πολέμου. Ο σκοπός αυτός είναι: η αποδυνάμωση της επιρροής του αντιπάλου, η υπονόμευση της ηθικής και ψυχολογικής του κατάστασης, καθώς και η υποταγή του σε μια συγκεκριμένη εξωτερική βούληση. Αυτός είναι ο στόχος του κάθε πολέμου».
Ο «εχθρός», στον συγκεκριμένο πόλεμο, για όλους αυτούς τους ασυνείδητους ή ενσυνείδητους «πολεμιστές», είναι αποκλειστικά η χριστιανική εκκλησία και όχι γενικώς η «θρησκεία», πολύ δε περισσότερο το Ισλάμ, που είναι σαφώς πιο σκληρό στο θέμα της ομοφυλοφιλίας, αλλά μοιάζει να μένει στο απυρόβλητο.
Η εκκλησία είναι η πιο επικίνδυνη, αλλά την ίδια ώρα και η πιο ακίνδυνη.
Θυμηθείτε αυτό που είπε η «ιδρύτρια» των FEMEN: «Τίποτα δεν συνέβη. Αυτό δείχνει πόσο αδύναμη έχει γίνει η Εκκλησία στη Γαλλία».
Πως θα αντιδράσει η Εκκλησία στην Ελλάδα σε τέτοια φαινόμενα; Πως θα αντιδράσουν οι ιεράρχες και ο πιστός λαός, εάν αύριο, έχουμε «ομοφυλοφιλικά φιλιά», έξω από κάποιον ιερό ναό με την αιτιολογία ότι ο ιερέας εκεί είναι «αντιδραστικός»; Τι θα γίνει εάν έχουμε «ομοφυλοφιλικά φιλιά» την ώρα της θείας λειτουργίας ή την ώρα κάποιας θρησκευτικής τελετής, π.χ. περιφοράς του Επιταφίου; Ποια θα είναι η αντίδραση όταν θα προκαλείται βάναυσα το θρησκευτικό συναίσθημα εκατομμυρίων Ελλήνων; Θα υπάρξει αντίδραση; Και ποια; Θα γίνει επίκληση του νόμου; Ή θα υπάρξει σιωπή λόγω «αγάπης»; Η εφαρμογή των νόμων είναι «μίσος»; Η ανομία και η ζούγκλα είναι «αγάπη»; Ή οι πάντες δικαιούνται προστασίας και επίκλησης των νόμων, εκτός από τους χριστιανούς; Τα άρθρα 198, 199 και 200 του Ποινικού Κώδικα(που ακόμα ισχύουν) αναφέρουν ότι όποιος εκδηλώνει δημόσια, βλασφημία προς τα θεία ή κακόβουλα καθυβρίζει την Ορθόδοξη Εκκλησία ή διαταράσσει μια θρησκευτική συνάθροιση για λατρεία ή τελετή, τιμωρείται με φυλάκιση μέχρι δύο ετών. Εάν η ιεραρχία σιωπήσει, όπως στην Γαλλία, τι θα γίνει αν βρεθεί κάποιος «απλός πιστός», που ναι μεν σέβεται τα θρησκευτικά πιστεύω του άλλου μέχρι και τις επιλογές του, αλλά ζητά την ίδια ώρα, να γίνει σεβαστή και η δική του πίστη; Που για έναν τέτοιον άνθρωπο ένας θρησκευτικός χώρος δεν είναι φόντο για φωτογραφίες καιhappenings και μία θρησκευτική τελετή δεν είναι κοσμικό event. Έναν άνθρωπο που απαιτεί (ναι, απαιτεί!) να μην προσβάλλεται η πίστη του; Εάν πάει στην Εκκλησία μόνος του ή με την οικογένειά του να λατρέψει τον Θεό και δει να γίνονται τέτοια «πρωτότυπα» και ως «αντιδραστικός» που είναι αντιδράσει «εν θερμώ» ή «εν ψυχρώ», πως θα χαρακτηριστεί; Τι θα πουν τα «προοδευτικά» media; Τι θα πουν οι «προοδευτικοί» και προπάντων «ευαίσθητοι» πολιτικοί; Αυτοί που όλα ταδικαιολογούσαν όταν οι μουσουλμάνοι έκαψαν την Αθήνα για ένα Κοράνι που, δήθεν, σκίστηκε, θα δικαιολογήσουν ένα χριστιανό που δεν θα κάτσει με σταυρωμένα τα χέρια; Ή θα τον χαρακτηρίσουν «μισαλλόδοξο», «ρατσιστή» και «ομοφοβικό»; Ή θα χρησιμοποιήσουν τις δηλώσεις κάποιου «ανοιχτόμυαλου» «μη αντιδραστικού» ιεράρχη και όλοι μαζί θα θυμηθούν και θα επικαλεστούν την «χριστιανική αγάπη», το «αγαπάτε αλλήλους», το «γυρίστε και το άλλο μάγουλο», το «μείνετε αγάλματα να σας αποτελειώσουμε» και το «σφάξε με αγά μου να αγιάσω»;
Για να δούμε.
Τάδε έφη: ΚΟΚΚΙΝΟΣ ΟΥΡΑΝΟΣ
Παρασκευή, 10 Ιανουαρίου 2014
Ισραηλινός υπουργός έκανε έκκληση για την οικοδόμηση του Τρίτου Ιουδαϊκού Ναού
Ένας υπουργός της ισραηλινής κυβέρνησης από το εθνικιστικό θρησκευτικό κόμμα ‘HaBayit HaYehudi’ (Εβραϊκή Πατρίδα), έκανε έκκληση να ξαναχτιστεί ο Ιουδαϊκός Ναός στο Όρος του Ναού στην Ιερουσαλήμ.
Η δήλωση είναι του υπουργού Οικισμού και Κατασκευών Uri Ariel, (ο οποίος το 2008 είχε εναντιωθεί στην προγραμματισμένη ομιλία της Άνγκελα Μέρκελ στην Κνεσέτ, λέγοντας ότι οι Γερμανοί είναι «Αμαληκίτες»). Με την δήλωσή του αυτή ο 61ρονος Arielέσπασε ένα μακροχρόνιο ταμπού για τους υψηλόβαθμους κυβερνητικούς αξιωματούχους να μη μιλούν για την αλλαγή της εύθραυστης κατάστασης στο ιερό πλάτωμα, προσελκύονταςενδεχομένως την οργή των επίσημων ισραηλινών κύκλων και το θυμό του αραβικού και μουσουλμανικού κόσμου.
Μιλώντας σε αρχαιολογικό συνέδριο δίπλα στον οικισμό της Δυτικής Όχθης Shilo, όπως αναφέρει η Maariv, ο Ariel ζήτησε την κατασκευή ενός Τρίτου Ναού στην περιοχή, που σήμερα στεγάζει το Θόλο του Βράχου και το Τέμενος Αλ Άκσα και θεωρείται ηιερή τοποθεσία του Ιουδαϊσμού και τρίτη ιερότερη για το Ισλάμ.
«Έχουμε χτίσει πολλούς μικρούς, μικρούς ναούς», είπε ο Ariel, αναφερόμενος σε συναγωγές, «αλλά πρέπει να οικοδομήσουμεέναν πραγματικό ναό στο Όρος του Ναού».
Η τοποθεσία στην Ιερουσαλήμ ήταν το σπίτι του πρώτου και τουδεύτερου Ναού των Ιουδαίων, δύο εκ των οποίων καταστράφηκαν, ο δεύτερος το 70 μ.Χ. Η ιδέα της οικοδόμησης ενός τρίτου Ναού, ενώ είναι αρκετά δημοφιλής μεταξύ ορισμένων θρησκευτικών και ακροδεξιών Εβραίων, θεωρείται ότι βρίσκεται έξω από κάθε κανονική ισραηλινή συζήτηση από τους περισσότερους.
Πέρυσι, ο Εβραίος βουλευτής Zevulun Orlev του ίδιου κόμματος, έκανε επίσης έκκληση για την ανοικοδόμηση του Ιουδαϊκού Ναού, λέγοντας ότι η κατάργηση του Θόλου του Βράχου και τουΤεμένους Αλ Άκσα θα σήμαινε ότι ο «ισχυρός ενόςδισεκατομμυρίου μουσουλμανικός κόσμος σίγουρα θα ξεκινήσει έναν παγκόσμιο πόλεμο». Ωστόσο, πρόσθεσε , «τα πάντα στηνπολιτική είναι προσωρινά και δεν υπάρχει σταθερότητα».
Οι Εβραίοι, σήμερα δεν επιτρέπεται να προσεύχονται στο Όρος του Ναού από το ιορδανικό τμήμα κληροδοτημάτων, γνωστό ως Βακουφικό, το οποίο διαχειρίζεται την πλατεία γύρω από τοΤέμενος Αλ Άκσα και τον Θόλο του Βράχου.
Διάβασε:
- «Σε ένα χρόνο θα έχουμελύση για το Όρος του Ναού», λέει ο Ισραηλινός πρόεδρος της Βουλής
- Ισραηλινός βουλευτής: «Ήρθε η ώρα να τελειώσει η μουσουλμανική κατοχή στο Όρος του Ναού στην Ιερουσαλήμ»
- Οι μισοί Ισραηλινοί θέλουν να ξανακτιστεί ο Ναός του Σολομώντα
ΚΟΚΚΙΝΟΣ ΟΥΡΑΝΟΣ / Πηγή
O Dieudonné M'bala M'bala μιλάει για τον σιωνισμό
Οι γαλλικές αρχές κατηγορούν τον 47χρονο Ντιεντονέ, με μητέρα Γαλλίδα και πατέρα από το Καμερούν, για «υποδαύλιση αντισημιτικού μίσους». Ο ίδιος έχει καταδικαστεί ουκ ολίγες φορές στο Παρίσι για «υποκίνηση φυλετικού μίσους» και «αντισημιτισμό».
Ο Dieudonné είχε αρχικά επιτυχία με τον Εβραίο κωμικό ÉlieSemoun, όπου σατίριζαν τα φυλετικά στερεότυπα. Εκείνη την εποχή, έκανε εκστρατεία «κατά του ρατσισμού» και παρουσιαζόταν στις βουλευτικές εκλογές στο Dreux, ως αντίπαλος του Εθνικού Μετώπου. Ο Dieudonné ήταν τότε ένας διάσημος κωμικός και ηθοποιός, παίζοντας σε δημοφιλείς κωμωδίες, όπως το «Αστερίξ & Οβελίξ : Επιχείρηση Κλεοπάτρα».
Την 1η Δεκεμβρίου 2003, οDieudonné έκανε ένα σκετς σε μια τηλεοπτική εκπομπή σχετικά με έναν ναζιστή ισραηλινό έποικο. Οι κριτικοί υποστήριξαν ότι είχε «ξεπεράσει τα όρια του αντισημιτισμού» και κάποιες οργανώσεις του έκαναν μήνυση. Ο Dieudonné αρνήθηκε να ζητήσει συγγνώμη και κατήγγειλε ακόμη περισσότερο τον σιωνισμό και το εβραϊκό λόμπι, με το επιχείρημα ότι είχε «ειρωνευτεί έναν μουλά στο προηγούμενο show και θα πρέπει να του επιτρέπεται να σατιρίσει τους σιωνιστές εξτρεμιστές με τον ίδιο τρόπο».
Ο Dieudonné σταδιακά απαγορεύτηκε από τα mainstream ΜΜΕ και πολλές από τις παραστάσεις του ακυρώθηκαν από τις τοπικές αρχές. Ο Dieudonné ήρθε κοντά στον Jean - Marie Le Pen, πρώην ηγέτη του Εθνικού Μετώπου και έγινε ο νονός μιας από τις κόρες του. Στις εκλογές του 2007 κατέβηκε με το «αντι –σιωνιστικό κόμμα».
Παρακάτω θα διαβάσετε αποσπάσματα από μια συνέντευξη που έδωσε στο ιρανικό Press TV στις 7 Απριλίου του 2010.
Δημοσιογράφος : Από πότε αρχίσατε να χρησιμοποιείτε την κωμωδία ενάντια στον Σιωνισμό;
Dieudonné : Στην πραγματικότητα, έχω κάνει σκετς για κάθε μορφή εξτρεμισμού, αλλά η ελευθερία του λόγου σταματά, στη Γαλλία, όταν πρόκειται να επικρίνει κάποιος το Ισραήλ. Δεν έχουμε το δικαίωμα να μιλήσουμε για’ αυτό. Πρέπει να προσθέσω ότι έχουμε κάποιον που είναι επικεφαλής της κυβέρνησης που είναι ο ίδιος ανοιχτά σιωνιστής (αναφέρεται στον Σαρκοζί). Κατά τη γνώμη μου, είναι ένα από τα πιο σιωνιστικά άτομα που έχω δει ποτέ στη Γαλλία.
Δημοσιογράφος : Γιατί είστε εναντίον του Σιωνισμού ; Τι σας παρακινεί να είστε εναντίον του;
Dieudonné : Λοιπόν, άρχισε απλά με το θέμα του άνισου ανταγωνισμού - μια δημοκρατία που δεν αντιμετωπίζει ισότιματους πολίτες της. Αυτό που προσπαθώ να πω είναι ότι στη Γαλλία, για παράδειγμα, τιμούμε μόνο ένα από τα γεγονότα που έχουν προκαλέσει δεινά για τους ανθρώπους - το Ολοκαύτωμα.Άλλες εκδηλώσεις όπου η ανθρωπότητα έχει υποφέρει από αδικίες αγνοούνται εντελώς. Για παράδειγμα, η δουλεία στις γαλλικές αποικίες, ο πόλεμος της Αλγερίας και πολλές άλλες εκδηλώσεις που δεν αναφέρονται ποτέ. Το σιωνιστικό λόμπι επιβάλλει έναν άνισο ανταγωνισμό, μια ιεραρχία στα βάσανα των διαφόρων ανθρώπινων κοινοτήτων, η οποία είναι εντελώς αισχρή.
Αλλά αυτό δεν αποτελεί έκπληξη, να προέρχεται από ένα είδος ατόμου με ένα ανήθικο ή άδικο χαρακτήρα, ο οποίος είναι, από φιλοσοφική άποψη, κατά κάποιο βαθμό, μέτριος. Αλλά σήμερα, που έχουν κάνει τη Γαλλία όμηρο, και είμαστε στα χέρια αδαών ανθρώπων που ξέρουν πώς να δομήσουν τον εαυτό τους σε μια μαφιόζικου τύπου οργάνωση και έχουν τώρα καταλάβει τη χώρα που αξίζει πολύ καλύτερους ηγέτες από εκείνους που είναι διοικούν.
[ ...]
Δυστυχώς , σήμερα, οι αρχές ασκούν μεγαλύτερη πίεση, ιδιαίτερα σε μένα, άμεσα, και άλλοι κωμικοί γενικά φοβούνται και η ελευθερία της έκφρασης μειώνεται στη Γαλλία.
Εσείς, στο Ιράν, όμως - ειδικά όσον αφορά το ζήτημα του Σιωνισμού ... έχετε πολλή ελευθερία της έκφρασης. Οι Ιρανοί που το ακούν αυτό θα πουν : καλά, το θέμα του Σιωνισμού είναι κάτι που δεν θεωρείται μεγάλη υπόθεση, γιατί ο καθένας μπορεί να μιλήσει γι’ αυτό και ο καθένας ξέρει γι' αυτό.
Αλλά στη Γαλλία, είναι ταμπού να μιλάμε γι’ αυτό, δεδομένου ότι η Γαλλία καθοδηγείται από τους Σιωνιστές, οι οποίοι, ειλικρινά, προσπαθούν να θέσουνε τα πράγματα σε μια σειρά που εξυπηρετεί τα συμφέροντά τους. Έχουν πολλή δύναμη, και είναι βίαιοι, αλλά δεν είναι καθόλου γενναίοι. Σε μαχαιρώνουν πισώπλατα και σε εξουδετερώνουν οικονομικά.
Εγώ ο ίδιος δέχθηκα επίθεση στο δρόμο από τέσσερις Ισραηλινούς. Πρέπει να σημειώσω ότι συνελήφθησαν. Πήγα στη φυλακή, αλλά τα μέσα ενημέρωσης δεν μίλησαν γι’ αυτό. Τα παιδιά μου δέχτηκαν επίσης επίθεση – τα δύο μικρά παιδιά μου - αλλά και πάλι, τα μέσα μαζικής ενημέρωσης δεν μίλησαν γι’ αυτό.
Ξέρουν μόνο να λένε ένα πράγμα - τα μέσα μαζικής ενημέρωσης, αυτό που είναι σύμφωνο με τον Σιωνισμό - και αυτό είναι που λένε συνεχώς : «αντισημίτης, αντισημίτης». Αλλά αυτό δεν είναι αλήθεια. Η αλήθεια είναι ότι δεν είμαι αντισημίτης, αλλά αυτό δεν υπήρξε ποτέ. Σε ό, τι αφορά εμένα, προφανώς δεν είχα ποτέ οποιοδήποτε προβλήματα με τον Ιουδαϊσμό.
[...]
Dieudonné : Δεν θέλω - και προφανώς, δεν θα έδινα ποτέ στον εαυτό μου το δικαίωμα - να γελάει με τα δεινά κάποιου άλλου. Μπορώ να γελάσω με τον τρόπο που χρησιμοποιούνται αυτά τα δεινά. Για παράδειγμα, στη Γαλλία, το Ολοκαύτωμα, έχει γίνει πλέον σαν μια κυρίαρχη θρησκεία, έχει αντικαταστήσει ακόμα και τον Ιησού Χριστό. Πρέπει να ... Είμαστε υποχρεωμένοι να αποδεχθούμε αυτό το δόγμα, και να προσευχόμαστε για αυτό σχεδόν κάθε βράδυ, καθώς και να το διδάσκουμε στα παιδιά μας.
Είναι ο τρόπος που οι Σιωνιστές χρησιμοποιούν τα δεινά των Εβραίων - οι οποίοι προφανώς τα έχουν υποστεί - αλλά φυσικά, όχι περισσότερο από ό, τι πολλοί άλλοι στην ιστορία. Είναι μια ταλαιπωρία που δεν πρέπει να αμφισβητηθεί - όπως ακριβώς και οι άλλες - και έχουν εμπορευματοποιηθεί αυτό τον πόνο. Τώρα, αυτό είναι κάτι με το οποίο μπορούμε να γελάμε.
Μόλις τελείωσα το γράψιμο ενός τραγουδιού - και θα ήθελα να επισημάνω ότι είναι ένα σύντομο τραγούδι για τα παιδιά - και ονομάζεται"Shoahnanas" ή «Ανανάς του Ολοκαυτώματος», στο οποίο προσπαθώ να εξηγήσω ότι δεν πρέπει να αφήσουμε τους εαυτούς μας πηγαίνουμε με το ρεύμα αυτού του τρόπου προτιμώντας την ταλαιπωρία μιας συγκεκριμένης ομάδας ανθρώπων πάνω από άλλες που έχουν επίσης υποστεί ταλαιπωρίες. Η ανθρωπότητα στο σύνολό της υπέστη (ταλαιπωρίες) και κανείς δεν είναι καλύτερος από τους άλλους. Για εκείνους που πιστεύουν στο Θεό, Εκείνος μας βλέπει από πάνω, και για τους άλλους που δεν πιστεύουν, υπάρχει φύση και εξέλιξη ή σε ό, τι πιστεύουν.
Αυτό που προσπαθώ να πω είναι ότι ο σιωνισμός αποτελεί διαίρεση της ανθρωπότητας. Προσπαθεί να διοικήσει κάνοντας μας πολεμήσουμε ο ένας τον άλλον. Έχουν οργανώσει όλους τους πολέμους και έχουν οργανώσει όλες τις διαταραχές σε αυτόν τον πλανήτη. Είχαν εμπλακεί στο εμπόριο σκλάβων. Θα πρέπει να γνωρίζουμε ότι το 90 % των πλοίων που μετέφεραν τους Αφρικανούς στις Δυτικές Ινδίες ανήκαν σε Εβραίους και η πλειοψηφία των εμπόρων σκλάβων ήταν Εβραίοι. Προφανώς, οι Εβραίοι σήμερα δεν είναι υπεύθυνοι για ό, τι συνέβη, αλλά αυτό είναι μια πραγματικότητα και αυτό, για παράδειγμα, είναι κάτι για το οποίο δεν μας επιτρέπεται να μιλήσουμε.
[...]
Ο Γάλλος πρόεδρος έχει κάνει δηλώσεις ενάντια στους μαύρους ανθρώπους που είναι εντελώς απαράδεκτες. Λοιπόν, αυτός είναι ένας άνθρωπος που αγαπά τα χρήματα και την πολυτέλεια που αυτά φέρνουν, αλλά από εκεί, πιέζει για την αποψίλωση των δασών και τη σφαγή των ανθρώπων - και η ίδια η αποψίλωση των δασών είναι ένα είδος γενοκτονίας, υπό το πρίσμα του τρόπου με τον καταστρέφει το περιβάλλον, στο οποίο ζουν οι άνθρωποι. Όσο ο ίδιος και ο φίλος του ο Vincent Bolloré - ο οποίος εκπροσωπεί τις μεγαλύτερες γαλλικές επιχειρήσεις – ληστεύει την Αφρική με τον Σαρκοζί, αυτό θα συνεχίζεται. Είμαστε σε μια εποχή που η Αφρική κυριαρχείται - τόσο στρατιωτικά όσο και οικονομικά - και αυτό είναι εντελώς απαράδεκτο.
[ ...]
Σε αντίθεση με το Ιράν, η Γαλλία δεν έχει φυσικούς πόρους. Ως εκ τούτου, ακριβώς όπως οι ΗΠΑ και το Ισραήλ, πρέπει να πάρει την πρώτη ύλη που χρειάζεται από άλλες χώρες του κόσμου. Για να οργανώσει πολέμους, για να οργανώσει την 11η Σεπτεμβρίου, για να είναι σε θέση να υποστηρίζει ότι θα πρέπει να ξεκινήσει έναν πόλεμο κατά της τρομοκρατίας και να πάει σε πόλεμο στο Αφγανιστάν και να στείλει στρατευμάτων στο Ιράκ κλπ ... Και ο κατάλογος συνεχίζεται. Οι ΗΠΑ είναι μια χώρα που καταρρέει από μόνη της. Ξέρω γι’ αυτό λίγο και επισκέπτομαι τον Καναδά πολύ συχνά. Το έχουμε δει αυτό να συμβαίνει σε άδικα συστήματα, όπως η χρηματιστηριακή αγορά, όπου ένας μικρός αριθμός ανθρώπων πάνε να καταστρέψουν μια χώρα, και να εξαλείψουν τις θέσεις εργασίας πολλών ανθρώπων. Το σύστημα αυτό είναι ένα σιωνιστικό σύστημα.
[...]
Δεν θέλω να μπω στις εσωτερικές υποθέσεις του Ιράν. Δεν ξέρω την ιστορία του Ιράν. Αυτό που ξέρω είναι η φωνή του προέδρου σας, όταν την ακούμε έξω από τα σύνορα και μπορώ να σας πω ότι μπορείτε να είστε υπερήφανοι για αυτή τη φωνή, γιατί εμπνέει ανθρώπους και τους δίνει κουράγιο. Επιτρέπει στους ανθρώπους να λένε, επιτέλους : Είμαστε σε θέση να αντισταθούμε σε αυτό που φαινόταν ότι είναι ακαταμάχητο. Δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι είναι πολύ πλούσιοι και με όλη την αίγλη που τους περιβάλλει, μπορούν να προκαλέσουν προβλήματα σε μερικούς ανθρώπους.
Dieudonné : Συζητήσαμε ουσιαστικά για τους ανθρώπους που υποφέρουν αδικίες, και ότι ο καλύτερος τρόπος γι’ αυτούς είναι να αντισταθούμε και να πολεμήσουμε. Συμφώνησε ότι ο πολιτισμός είναι ο πιο αποτελεσματικός τρόπος πολέμου με ένα ειρηνιστικό τρόπο ενάντια στην αδικία και, ως εκ τούτου, το Σιωνισμό και ειδικότερα το χιούμορ.
Θα ήθελα να μιλήσω για αυτό το έργο που ονομάζεται ‘Shoananas’. Νομίζω ότι αυτό που πραγματικά με εξέπληξε ήταν το άνοιγμα της καρδιάς του προέδρου και η άποψη ότι με τη χρήση του πολιτισμού, μπορούμε να αλλάξουμε τον κόσμο, να αλλάξουμε τη συμπάθεια μεταξύ των ανθρώπων και να δούμε τον εγωισμό, το ψέμα και τον ρατσισμό να εκλείπουν - πράγματα που έχουν ενσωματωθεί από το σιωνιστικό σχέδιο. Νομίζω ότι το Ιράν, ως παράδειγμα, δημιουργεί το κίνημα.
Μπορώ να φανταστώ ότι είναι ένα βαρύ φορτίο για τους Ιρανούς να μεταφέρουν. Οι θυσίες και η επιθυμία των νέων να δουν κάποια αλλαγή, η οποία αντιλαμβάνομαι, και είναι εντελώς νόμιμη ... εγώ δεν πρόκειται να σχολιάσω. Αλλά πρέπει να ξέρετε ότι αυτές οι προσπάθειες έχουν πέσει στο Ιράν μία χώρα η οποία έχει γίνει το τελευταίο πεδίο μάχης για αντίσταση, η οποία βοηθά αυτή την ανάπτυξη σε όλο τον κόσμο - όπως στη Βενεζουέλα, για παράδειγμα.
Στην Ευρώπη, τα πολιτικά κινήματα, όπως το αντι - σιωνιστικό κόμμα, αναπτύσσονται σε όλη την Ευρώπη, και ιδρύθηκε στη Γαλλία από τον Yahia Gouasmi και εμένα. Σήμερα αναπτύσσεται στο Βέλγιο και την Ελβετία και παντού. Οι άνθρωποι γίνονται όλο και περισσότερο ενήμεροι. Έχουν αρχίσει να συνειδητοποιούν ότι έχουν υποστεί πλύση εγκεφάλου και ότι αυτά είναι ψευδαισθήσεις. Οι μαχητές πρέπει να ξυπνήσουν - προφανώς, μαχητές της ειρήνης, εκείνους που είναι αφωσιωμένοι στη δικαιοσύνη. Έχουμε μετατραπεί σε πρόβατα, γατάκια, τα οποία τρέφονται με ψευδαισθήσεις και υποχωρητικότητα. Τώρα, σήμερα, το γατάκι γίνεται λιοντάρι που στρέφεται ενάντια στους Σιωνιστές.
[...]
Είναι σαφές ότι βρισκόμαστε μόλις στην αρχή του δρόμου, αλλά με βάση το ιρανικό μοντέλο, μια επανάσταση αναπτύσσεται στη Γαλλία και εμείς ακολουθούμε την ιδεολογία.
Έχω μια αποστολή για να κάνω τους ανθρώπους να γελούν και να συνεχίσω την εργασία μου ως καλλιτέχνης, αλλά υπάρχουν ορισμένοι άνθρωποι που έχουν λάβει το κίνημα στα χέρια τους και οι οποίοι αυξάνονται. Είναι εκείνοι που εμμένουν σε αυτό. Ο λόγος που είμαι εδώ είναι επειδή υπάρχουν άνθρωποι εδώ που θα μας ακολουθήσουν και θα παρακολουθήσουν αυτό που κάνουμε. Το Ιράν έχει γίνει ένας τόπος όπου οι αντι - Σιωνιστές μπορούν να συναντώνται, να επικοινωνούν και να αναπτύσσονται.
[...]
Δημοσιογράφος : Σας ευχαριστώ πολύ. Η τελευταία ερώτηση που έχω για σας είναι σχετικά με την ταινία που σκοπεύετε να κάνετε εδώ, στο Ιράν. Θα θέλατε να μας πείτε περισσότερα γι’αυτό;
Dieudonné : Στη Γαλλία, όταν ήθελα να κάνω την πρώτη ταινία ... σας είπα ακριβώς για το τριγωνικό εμπόριο, το δουλεμπόριο, την αγορά και την πώληση ανδρών, γυναικών και παιδιών, οι οποίοι τους άρπαξαν από την Αφρική, τους έβαλαν σε πλοία και τους πήγαν στην Αμερική ή την Καραϊβική να εργαστούν στα χωράφια, πουλήθηκαν σε οικογένειες που αργότερα έγιναν Rothchilds και Ροκφέλερς.
Εμείς ποτέ δεν είχαμε την ευκαιρία να δούμε αυτή την ιστορία, επειδή αυτή το εξαιρετικά ισχυρό λόμπι που κυριάρχησε στον κόσμο αφηγείται εκείνο την ιστορία, χρησιμοποιώντας έναν κινηματογράφο που εξυπηρετεί τα συμφέροντά του. Είναι προπαγάνδα.
Οι Ισραηλινές επενδύσεις σε όπλα είναι σημαντικές, αλλά πολλαπλασιάζονται με 10 ή 20, όταν πρόκειται για την κινηματογραφική βιομηχανία. Αυτό σημαίνει ότι κάθε φορά που υπάρχει ένας κακός σε μια ταινία του Hollywood, υπήρχε μια εποχή που ήταν Ρώσος. Τώρα, υπάρχει το Ιράν….Αυτή είναι η στρατηγική για τα ψέματα για να κατακτήσουν και να κυριαρχήσουν. Ας μην ξεχνάμε ότι ο κινηματογράφος, πρώτα απ’ όλα, λέει μια ιστορία, που θα μπορούσε να είναι ένα ψέμα, γιατί δεν είναι ένα ντοκιμαντέρ. Έτσι είναι αυτά τα ψέματα προσανατολισμένα στον κινηματογράφο με τέτοιο τρόπο που να εξυπηρετεί τα συμφέροντα των Σιωνιστών.
Έτσι, το να κάνεις μια ταινία που αφηγείται την ιστορική αλήθεια είναι δύσκολο, επειδή έχω δουλέψει με έναν ιστορικό για πάνω από ένα χρόνο και έναν ταλαντούχο σεναριογράφο και έχουμε καταλήξει σε ένα σενάριο. Μήπως αυτό αντανακλά την αλήθεια ; Πραγματικά, δεν ξέρω, αλλά γράφτηκε με ειλικρίνεια και γι’ αυτό θα πρέπει να γίνει μόνο στο Ιράν, φυσικά, με διεθνείς αστέρες του κινηματογράφου από τις ΗΠΑ και τη Γαλλία.
ΚΟΚΚΙΝΟΣ ΟΥΡΑΝΟΣ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.