Από τον Βασίλη Μπόνιο
 
«Βρισκόμαστε σε ένα μεταίχμιο και το πέρασμα απέναντι, η οριστική έξοδος από την κρίση, εξαρτάται από το αν θα εφαρμοστεί άμεσα ένα εθνικό σχέδιο ανασυγκρότησης που θα υπερβαίνει το μνημόνιο και τις λογικές του μνημονίου»αναφέρει, μεταξύ άλλων, ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας Κάρολος Παπούλιας στο μήνυμά του για την επέτειο της 25ης Μαρτίου.
 
Λίγο πριν το τέλος μιας μαλθακής θητείας στο ύπατο αξίωμα της χώρας, ο πολιτικός που έφτασε ως εδώ χάρη στην εισήγηση του Θοδωρή Ρουσόπουλου, θυμήθηκε το εθνικό σχέδιο ανασυγκρότησης εν μέσω ερειπίων!
Αφού κατάπιε όλα τα μνημόνια που του σέρβιραν οι εκάστοτε κυβερνώντες της τελευταίας τετραετίας, επιχειρεί ηρωική έξοδο από την Ηρώδου Αττικού. Όχι, δεν μας εκπλήσσει ο Κάρολος Παπούλιας.
 
Ο άνθρωπος που "μεγαλούργησε" ως σκιά του Ανδρέα Παπανδρέου κρατώντας φανάρι ακόμη και στην σχέση του πρώην πρωθυπουργού με την Δήμητρα Λιάνη, δεν ήρθε στη ζωή για μεγαλύτερα πράγματα. Ούτε ήρθε για να μείνει ως φωτεινό παράδειγμα ανάμεσα στους πολιτικούς ηγέτες που σημάδεψαν την χώρα.
 
Επίσης δεν έχουμε πρόθεση να πουλήσουμε τζάμπα αντιμνημονιακή μαγκιά, δεν είναι αυτό το ζητούμενο. Το ζητούμενο είναι αυτό που σήμερα και με αφορμή την 25η Μαρτίου στο οποίο αναφέρθηκε ο Παπούλιας. Στο περίφημο Εθνικό Σχέδιο Ανασυγκρότησης.
 
Ακόμη και όταν υπέγραφε τα αδιέξοδα μνημόνια θα περιμέναμε από έναν πρόεδρο μιας δημοκρατίας κολασμένων πολιτών, να θέσει ως όρο για την παραμονή του στο αξίωμα, την παρουσίαση και εφαρμογή από το πολιτικό προσωπικό της χώρας ενός Εθνικού Σχεδίου Ανασυγκρότησης.
 
Ο Κάρολος Παπούλιας ξόδεψε τα 4 τελευταία χρόνια της θητείας του σιωπώντας γι΄αυτό που όφειλε να θέσει ως όρο από το 2010 για να προσυπογράψει το πρώτο μνημόνιο. Όφειλε να πει στον τότε πρωθυπουργό
 
-Θα υπογράψω την κόλαση των συμπολιτών μου, εάν μου φέρεις ένα πειστικό Εθνικό Σχέδιο Ανασυγκρότησης.
 
Ο Παπούλιας δεν έθεσε αυτόν τον όρο το 2010. Δεν τον έθεσε και στα μνημόνια που ακολούθησαν παρά θυμήθηκε να το ψελλίσει λίγους μήνες πριν βρεθεί και τυπικά συνταξιούχος ανάμεσα στα Γιάννενα,  την Αθήνα και την Γερμανία περιορίζοντας την πολιτική του παρουσία σε μονόστηλα που θα του αφιερώνει ο φίλος του Μάκης Κουρής στο ΠΑΡΟΝ.
 
Δεν θέλαμε από τον Παπούλια να υποδυθεί το αντιμνημονιακό κουτσαβάκι. Τους είδαμε και τους τζάμπα μάγκες αντιμνημονιακούς πως κατάντησαν να τους παίρνει το Ποτάμι.
Περίσσεψε για παράδειγμα η υποκρισία από τον ΣΥΡΙΖΑ του Σταθάκη και του Δραγασάκη, αλλά και από τους υπόλοιπους αντιμνημονιακούς κουτσαβάκηδες.
Μόλις τις τελευταίες ώρες πέφτει, για μια ακόμη φορά, άγριο ξύλο στις Σκουριές Χαλκιδικής αλλά που να βγάλει μιλιά ο ΣΥΡΙΖΑ με το περίτεχνο μετοχολόγιο των στελεχών του.
Κι όταν βγάζει μιλιά παρακολουθείς σοκαρισμένος την γονυπετή Ρένα Δούρου να υπερασπίζεται την αρρωστημένη σχέση κράτους-εκκλησίας αλλά και την λαλίστατη Ζωή Κωνσταντοπούλου να μην μπορεί να δώσει μια πειστική απάντηση στον Χατζηνικολάου που υποστηρίζει ότι η μάνα της έπαιρνε επίδομα ανηλίκου για τη βουλευτή κόρη της!
 
Εικόνα μας είναι τα κόμματα. Εικόνα όλων εμάς των δειλών πολιτών που δεν είχαμε τ΄ αρχίδια να κάνουμε την μοναδική πράξη αντίστασης στον συρφετό των πολιτικών γερακιών που κυβερνούν την χώρα γαντζωμένοι στην εξουσία και αρνούμενοι κάθε μεταρρύθμιση του χυδαίου παρακράτους του Δημοσίου.
 
Κι αυτή η πράξη δεν ήταν άλλη από την αρνησή μας να πληρώσουμε το χαράτσι της ΔΕΗ. Ήταν το χαράτσι της ΔΕΗ που πληρώναμε, εμείς οι κακομούτσουνοι και δειλοί πολίτες, οι χαφιέδες και εφιάλτες, οι γεννημένοι για να διορισθούμε στο Δημόσιο, οι γεννημένοι για χειροκροτητές και κλακαδόροι των πολιτικάντηδων που ήταν σαν τα μούτρα μας. Ήταν το χαράτσι της ΔΕΗ που τους κράτησε 4 χρόνια επιβήτορες στην εξουσία.
Αν δεν πληρώναμε το χαράτσι της ΔΕΗ που απέφερε πάνω από 150 δις στα ταμεία των κρατιστών που μας κυβερνούν, καμία κυβέρνηση σατράπηδων δεν θάντεχε ούτε ένα μήνα στην εξουσία. Δεν χρειάζονταν να φάμε τα χημικά σαν Αγανακτισμένοι.
Μια κίνηση απλή θα μπορούσε να έχει σαν αποτέλεσμα την πανωλθερία των σαδιστών εξουσιαστών που υπερασπίζονται με χυδαίο τρόπο το πελατειακό κράτος και τους νταβατζήδες. Κι όμως κιοτέψαμε με άλλοθι τα παιδιά μας που κρυώνανε, τους γέρους, την βόλεψή μας.
Θα τολμούσαν άραγε τα καθάρματα της εξουσίας να βυθίσουν στο σκοτάδι όλες τις μεγάλες πόλεις της Ελλάδας και να δείχνει η χώρα μας από ψηλά σαν χώρα-φάντασμα τύπου Βόρεια Κορέα;
 
Όχι δεν θα τολμούσαν.
Μόνο που εμείς- πολίτες δίχως αξιοπρέπεια- αποδεχθήκαμε μοιραίοι και άβουλοι τις ουρές του Άουσβιτσς της ΔΕΗ στο Δ.Σ της οποίας είναι διορισμένοι πλουμιστά παιδιά και αποπαίδια της ΔΗΜΑΡ του επιδέξιου Πάστορα Κουβέλη, πολιτικού μέντορα του Ανδρέα Παπαδόπουλου. Σε στιγμές κορύφωσης του πολιτικού διαλογισμού, η πεμπτουσία της πολιτικής σκέψης που παρήγαγε το δίδυμο Σταμάτη Μαλέλη-Πάστορα Κουβέλη θα μπορούσε να συγκριθεί μόνο με τους οργασμούς της Πετρούλας.
Μετά λοιπόν από 4 χρόνια μνημόνια, οι μισθοί και οι συντάξεις Βουλγαρίας είναι η απόληξη της κυβερνητικής πολιτικής. Και όσο για τις δήθεν επενδύσεις οι μόνοι που εξακολουθούν να επενδύουν είναι οι ανίκητοι νταβατζήδες χάρη στα θαλασσοδάνεια των τραπεζών τον λογιαριασμό των οποίων πληρώνουν οι πολίτες.
Περιέργως όλοι οι ξένοι επενδυτές που εισβάλλουν με την επενδυτική μανία ζωγραφισμένη στα πρόσωπά τους έχουν ελληνικά ονόματα: Mπόμπολας, Κόκκαλης, Λάτσης, Βαρδινογιάννης, Μυτιληναίος και πάει λέγοντας...Ρε κάτι ξένοι επενδυτές...
Μετά από 4 χρόνια εξαθλίωσης κανένα Εθνικό Σχέδιο Ανασυγκρότησης δεν υπάρχει. Το μόνο που φαίνεται στον ορίζοντα είναι το πρότυπο της Βουλγαρίας που είναι γνωστή για την Μαφία της καθώς και τους άθλιους μισθούς της. Η Ελλάδα των μνημονίων οδηγείται στην απόλυτη βουλγαροποίηση με την ντόπια Μαφία να στήνει παράγκες στην Δικαιοσύνη, στον Αθλητισμό, στις αναθέσεις δημοσίων έργων, παντού...
Το μεγάλο επίτευγμα των ελληνικών κυβερνήσεων είναι η βουλγαροποίηση της χώρας. Σ΄αυτό μας οδήγησαν οι εφιάλτες πολιτικάντηδες όλων αυτών των χρόνων. Καμμία μεταρρύθμιση του πελατειακού, χυδαίου γραφειοκρατικού κράτους, καμία προσπάθεια να μετατραπεί το δημόσιο-κτήνος σε μια κρατική μηχανή εφάμιλλη των δυτικών χωρών.
Ακόμη και η στάση των δανειστών δεν μας προκαλεί εντύπωση. Προφανώς θέλουν την Ελλάδα για σκουπιδοτενεκέ του πλανήτη.
Για να σωρεύουν εδώ τους μετανάστες από τα βάθη της Ασίας, για να έρχονται να χέζουν το καλοκαίρι (17 εκατομμύρια τουρίστες μας έχεσαν πέρυσι) και για να πετάνε τα χημικά της Συρίας λίγο έξω από την Κρήτη. Γι΄αυτό μας δίνουν τα λεφτά. Γιατί μας έχουν ανάγκη σαν μια χώρα- χωματερή ανθρώπινων ψυχών στις οργανωμένες τουριστικές μονάδες της οποίας θα απολαμβάνουν τις διακοπές τους το καλοκαίρι ξύνοντας τ΄αρχίδια τους.
Μετά από 4 χρόνια εξαθλίωσης έρχεται λοιπόν ο Παπούλιας να μιλήσει για Εθνικό Σχέδιο Ανασυγκρότησης και ο Σαμαράς να μοιράσει 500 εκατομμύρια από τα κλοπιμαία όπως οι παιδόφιλοι, νοσηροί εγκέφαλοι, καραμελίτσες στα θύματά τους.
4 χρόνια εξαθλίωσης και πουθενά στον ορίζοντα δεν φαίνεται η έξοδος από την κόλαση. 4 χρόνια εξαθλίωσης και ο ανώτατος πολιτειακός άρχων που στα 15 του πολεμούσε τους Γερμανούς-όπως μας δήλωσε-δεν έχει το σθένος να πει:
-Παραιτούμε ρε κερατάδες γιατί εξαθλιώσατε το λαό, μας κάνατε Βουλγαρία γιατί αυτός ήταν ο στόχος σας. Εγώ λοιπόν ντρέπομαι να εξακολουθώ να κοιτάζω αυτόν τον κακουμούτσονο-οι πιο ωραίοι Έλληνες είναι ο Ταμήλος και ο Τζαμτζής- λαό στα μάτια και παραιτούμαι γαιτί δεν θέλω να συμμετέχω άλλο στην δημιουργία των θαλάμων αερίων για τους συμπολίτες μου. Γιατί η έλλειψη Εθνικού Σχεδίου Ανσυγκρότησης μόνο αυτό το αποτέλεσμα έχει...
4 χρόνια τώρα ο Παπούλιας τουμπεκί και έρχεται τώρα- λίγο πριν φύγει από πέσιμο- να μιλήσει για Εθνικό Σχέδιο Ανασυγκρότησης.
Κάτι που έπρεπε από το 2010 να είχε θέσει ως όρο για την παραμονή του στην προεδρία της δημοκρατίας. Το επιχείρημα ότι θα προκαλούσε δήθεν πολιτειακή κρίση να πάει να το ισχυριστεί αλλού.
Δεν θα ήταν πολιτειακή κρίση να ξεκουμπιστεί ο Βενιζέλος των χαρατσιών και τα υπόλοιπα χυδαία πολιτικά πρόσωπα των νοσηρών κρατιστών της εξουσίας...