ΠΑΣΟΚ. Οι εσωκομματικοί αμφισβητίες και το μνημόνιο

 

Του Σταύρου Λυγερού

ΣΤΗ ΧΑΡΙΛΑΟΥ ΤΡΙΚΟΥΠΗ έχει αρχίσει μία έντονη δημόσια αντιπαράθεση με αντικείμενο ακριβώς τον ρόλο του κόμματος στο πολιτικό σύστημα, έτσι όπως αυτό διαμορφώνεται από τις εκλογές του 2012 και του 2014. Μία μερίδα «πράσινων» στελεχών θεωρεί ότι το ΠΑΣΟΚ πρέπει να απαλλαγεί από τον στενό εναγκαλισμό με τον Σαμαρά και βεβαίως να είναι ανοικτό σε

μία μελλοντική κυβερνητική συνεργασία με τον ΣΥΡΙΖΑ.

Είναι αξιοσημείωτο ότι τον ρόλο του κυβερνητικού μπαλαντέρ έχει ήδη υιοθετήσει το Ποτάμι. Ο Θεοδωράκης εμφανίζεται ευέλικτος όσον αφορά τις συνεργασίες και δεν εμποδίζεται από ιδεολογικοπολιτικά στερεότυπα. Από την άλλη πλευρά, όμως, θεωρεί αδιαπραγμάτευτη την ευρωπαϊκή ταυτότητα της χώρας. Μπορεί η διατύπωση να είναι κομψή, αλλά στην πολιτική μετάφρασή της σημαίνει αποδοχή των επιταγών του ευρωιερατείου. Με άλλα λόγια, παραμονή στο πλαίσιο των μνημονιακών πολιτικών.

Αυτό είναι και το καυτό ερώτημα για τα «πράσινα» στελέχη που θεωρούν ότι το ΠΑΣΟΚ πρέπει να είναι ανοικτό σε κυβερνητική συνεργασία με τον ΣΥΡΙΖΑ. Σε ποια πολιτική βάση, όμως, θα γίνει μία τέτοια συνεργασία; Στο ασφυκτικό πλαίσιο που έχει δημιουργήσει το μνημόνιο και με τη δική τους ψήφο, ή σ’ ένα πρόγραμμα αποδέσμευσης από τα μνημονιακά δεσμά; Είναι διατεθειμένα αυτά τα στελέχη να διακινδυνεύσουν μία ρήξη με το ευρωιερατείο στην πιθανότατη περίπτωση που αυτό θέσει εκβιαστικά διλήμματα; Ο Βενιζέλος έχει με τις πράξεις του ήδη δώσει την απάντηση. Οι αμφισβητίες του όχι ακόμα.

Το ζήτημα είναι κρίσιμο, επειδή ο ΣΥΡΙΖΑ δεν έχει υποψήφιους κυβερνητικούς εταίρους και τα ποσοστά του καθιστούν απίθανη την αυτοδυναμία. Η ΔΗΜΑΡ συρρικνώθηκε μέχρι εξαφανίσεως, ενώ μεταξύ φθοράς κι αφθαρσίας βρίσκονται και οι ΑΝΕΛ. Το μόνο που απομένει στην Κουμουνδούρου είναι να δει με άλλο μάτι το ΠΑΣΟΚ, εάν βεβαίως επικρατήσουν τα στελέχη που υποστηρίζουν την ανάγκη για πολιτική στροφή. Αυτή η εσωκομματική μάχη, όμως, μόλις τώρα αρχίζει και η έκβασή της δεν είναι καθόλου δεδομένη.

Πηγή: real.gr