Aπό τον Θανάση Μαυρίδη
Το ρέμα στο δρόμο έτρεχε με δύναμη και καθώς η βροχή δυνάμωνε πίστευες ότι σε λίγο θα γινόταν ποτάμι. Στην άκρη του δρόμου η μαύρη Mercedes είχε ανοικτή τη μηχανή και ο οδηγός περίμενε με υπομονή το αφεντικό του. Αν κάποιοι ήταν για λύπηση, αυτοί ήταν οι δύο άνδρες με τις μηχανές μεγάλου κυβισμού που αργά ή γρήγορα θα δοκιμαζόντουσαν από τη μεγάλη μπόρα. Επιτέλους, το αφεντικό κατέβηκε. Έπειτα από δύο ώρες και σαράντα δύο λεπτά. Τόσα μέτρησε ο οδηγός...
Ευτυχώς εκείνη την ώρα υπήρχε ελάχιστος κόσμος στα στενά της Κηφισιάς και του Στροφυλίου. Αν εξαιρέσουμε τους αστυνομικούς που ήταν μόνιμα ακροβολισμένοι γύρω από το σπίτι της Πηνελόπης Δέλτα, ελάχιστοι άνθρωποι θα είχαν αντιληφθεί την ιστορικότητα των στιγμών.
Ο Αλέξης Τσίπρας μόλις είχε τελειώσει ένα κρίσιμο ραντεβού με τον Αντώνη Σαμαρά. Οι δύο άνδρες βρέθηκαν στην αρχή σε αμηχανία. Τον πάγο ανέλαβε να τον σπάσει ο οικοδεσπότης: "Καλώς ήρθες Αλέξη. Αυτή τη συνάντηση έπρεπε να την κάνουμε εδώ και πολύ καιρό"...
Ο Αντώνης έβλεπε με τρόμο τη διαδικασία για την εκλογή Προέδρου της Δημοκρατίας και το τέλος της δικής του θητείας. Ο Αλέξης είχε ήδη τρομοκρατηθεί από την επιθετική συμπεριφορά των αγορών και από την αυξανόμενη επιρροή του Λαφαζάνη στο κόμμα. Ο ένας κινδύνευε να χάσει την κυβέρνηση και ο άλλος το κόμμα του και την προοπτική να γίνει Αντώνης στη θέση του Σαμαρά! Ήταν φανερό ότι υπήρχε πεδίο για μία συζήτηση δίπλα στο τζάκι και με τη βοήθεια του Γιάννη του περιπατητή...
Ούτε ο ένας ούτε ο άλλος δεν μπορούσαν έπειτα από λίγο να πιστέψουν πώς ήταν δυνατόν να μην έχουν άλλη φορά βρεθεί στο παρελθόν. Η παρέα τους ήταν ευχάριστη και η συζήτησή τους δημιουργική. Δεν είχαν να χωρίσουν το παραμικρό.
Θα μπορούσαν οι δυο μαζί να κυβερνούν την Ελλάδα για ολόκληρες δεκαετίες και μέχρι να τους βαρεθούν οι Έλληνες. Ένα πράγμα σαν Καραμανλής - Παπανδρέου. Μία ο ένας, μία ο άλλος. Συντεταγμένα, με σύστημα, με πρόγραμμα. Θα έπρεπε να προσπεράσουν ένα και μόνο εμπόδιο: Τις προεδρικές εκλογές.
Είχαν καταλήξει ότι θα έπρεπε να βρουν μία λύση. Έμενε να δουν το πώς αυτή θα έβρισκε εφαρμογή. Ίσως με ένα πρόσωπο στο οποίο δεν θα μπορούσε να αντισταθεί η αριστερά. Στο κάτω-κάτω της γραφής από τον Αντώνη έλειπαν μόλις έξι ψήφοι. Αν όλα πήγαιναν καλά οι εκλογές θα πήγαιναν για την επόμενη χρονιά, ο Αλέξης θα είχε το χρόνο να ξεφορτωθεί τους Λαφαζάνηδες και ο Αντώνης την Άγκελα. Κι ύστερα ο δρόμος θα ήταν ανοικτός για την παντοκρατορία τους...
Η βροχή στον δρόμο δυνάμωνε. Η πόρτα του πίσω δωματίου άνοιξε και πρόβαλε μία γνώριμη φιγούρα: "Έλα Παναγιώτη, τελειώσαμε. Είδες που σου έλεγα ότι το συμφέρον σου είναι μόνο μαζί μου"...
Θανάσης Μαυρίδης