O ΘΑΝΑΣΗΣ ΜΑΥΡΙΔΗΣ ΑΠΕΥΘΥΝΕΤΑΙ ΣΤΟΝ ΠΡΩΘΥΠΟΥΡΓΟ
Menelaos Myrillas / SOOC
Από τον Θανάση Μαυρίδη
Κύριε πρόεδρε! Ας πούμε ότι με τον έναν ή τον άλλο τρόπο κατορθώνετε να βρείτε 180 βουλευτές να ψηφίσουν τον εκλεκτό σας για την Προεδρία της Δημοκρατίας. Θα λυθούν έτσι ως δια μαγείας τα προβλήματά μας; Όχι! Το αντίθετο! Αργά ή γρήγορα θα κληθείτε να λάβετε επώδυνα μέτρα. Επειδή τα νούμερα δεν βγαίνουν κι επειδή δεν έχετε πράξει μέχρι σήμερα τα δέοντα. Το μυστικό, κύριε Πρωθυπουργέ, δεν βρίσκεται σε ένα συμβόλαιο με τους 180, αλλά σε μία άλλη πορεία της χώρας. Μπορείτε; Το αντέχετε;
Η αλήθεια είναι μία και μοναδική: Η Ελλάδα είναι μία χώρα που δεν είναι σε θέση να συνεχίσει μόνη της, έξω από την Ευρωπαϊκή Ένωση. Το ευρώ δεν είναι ταμπού, αλλά αυτή τη στιγμή και με δεδομένη την κατάσταση της χώρας, το ευρώ είναι η μοναδική λύση. Μακάρι να είχαμε παραγωγική ικανότητα. Θα ήταν άλλη σήμερα η θέση της χώρας και η διαπραγματευτική της ικανότητα.
Όποιος κι αν είναι στην εξουσία, η χώρα θα υποχρεωθεί σε ένα ακόμη μνημόνιο και σε ένα ακόμη στη συνέχεια και πάει λέγοντας. Το λέμε όσο πιο καθαρά γίνεται. Οι επιλογές είναι περιορισμένες και όποιος λέει κάτι διαφορετικό δεν ξέρει τι του γίνεται. Η Ελλάδα που θα θελήσει να σκίσει τα μνημόνια και να προχωρήσει σε μονομερείς ενέργειες θα είναι η Ελλάδα που θα υποστεί μία πρωτοφανή ήττα σε όλα τα επίπεδα. Εύχομαι να μην χρειαστεί να το ζήσουμε κι αυτό.
Η διέξοδος που υπάρχει για το έθνος, για τη μεγάλη μας οικογένεια, είναι να αρχίσει και πάλι ο τόπος αυτός να παράγει. Να αποκτήσει βιομηχανίες, βιοτεχνίες, να επενδύσει στη γεωργική παραγωγή, να προσφέρει υπηρεσίες ποιότητας. Η Ιταλία μπορεί σήμερα να αποχαιρετήσει το ευρώ, επειδή ακριβώς είναι μία χώρα που παράγει. Και πάλι το σκέπτονται! Εμείς, που πάμε ξυπόλυτοι στα αγκάθια;
Δεν βιαζόμαστε να φύγουμε από το μνημόνιο επειδή δεν αντέχουμε το ύφος των υπαλλήλων της τρόικας. Αυτά μπορεί να λέγονται σε έναν στενό κύκλο ανθρώπων για να γίνεται ζύμωση. Η αλήθεια είναι ότι τα δανεικά και τα μνημόνια μάς δίνουν τον απαραίτητο χρόνο. Το χρόνο αυτόν θα πρέπει να τον εκμεταλλευτούμε, αν και εφόσον επιθυμούμε να βγούμε κάποια στιγμή από την κρίση και να ατενίσουμε το μέλλον με αισιοδοξία. Και γι΄ αυτό, κύριε Σαμαρά, δεν κάνατε μέχρι σήμερα όσα έπρεπε να κάνετε. Η Ελλάδα δεν είναι σήμερα περισσότερο θωρακισμένη απ’ ό,τι ήταν το καλοκαίρι του 2012. Η Ελλάδα δεν έκανε τα βήματα εκείνα που θα επέτρεπαν σε όλους μας να βλέπουμε σήμερα φως στην άκρη του τούνελ.
Να αφήσουμε τις διαπιστώσεις και να περάσουμε σε πρακτικά θέματα! Κύριε Σαμαρά, οι εκλογές δεν είναι λύση και το ξέρετε. Ωστόσο, αν δεν μπορείτε να αλλάξετε πολιτική, τότε οι εκλογές είναι η μόνη λύση! Να ξέρει ο κόσμος τι τον περιμένει, να συνειδητοποιήσει το αδιέξοδο και για ποιόν λόγο αυτό υπάρχει. Κι έπειτα ας ψηφίσει εσάς, τους κόκκινους διαβόλους ή τα πράσινα ανθρωπάκια. Ελάχιστη σημασία θα έχει, αφού η πορεία θα είναι καθορισμένη!
Ο μόνος δρόμος είναι εκείνος της παραγωγικής ανασυγκρότησης της χώρας. Της πλήρους ανατροπής των πάντων. Της επανάστασης του αυτονόητου. Της δημιουργίας μιας Ελλάδας που θα κυριαρχεί η Δικαιοσύνη, η ισονομία. Που θα υπάρχουν ίσες ευκαιρίες για όλους. Μία Ελλάδα που θα σε εμπνέει να κάνεις δουλειές, να δημιουργεί θέσεις εργασίας. Ξέρουμε κύριε Σαμαρά τι θέλουμε. Ξέρουμε και τι δεν θέλουμε! Δεν θέλουμε την ανομία, τη διαφθορά, τη σοβιετοποίηση της Οικονομίας. Δεν θέλουμε ένα κράτος δυνάστη που να κυνηγά την επιχειρηματικότητα. Που να δείχνει πρωτοφανή αναλγησία σε ανθρώπους που το έχουν ανάγκη. Δεν θέλουμε να κυριαρχούν στη χώρα μας οι συμμορίες των μπράβων, η διαπλοκή.
Μπορείτε κύριε Σαμαρά; Μπορείτε να υποσχεθείτε μία άλλη Ελλάδα; Σίγουρα δεν μπορείτε να το κάνετε μόνος σας. Μπορείτε, όμως, να εγγυηθείτε ότι όσοι επιλέξουν τη συνεργασία μαζί σας, θα μπορούν να επιτελέσουν το έργο τους στον τομέα ευθύνης τους. Μπορείτε να δημιουργήσετε μία ευρύτερη κυβέρνηση με όσους πρόθυμους το επιθυμήσουν και στη βάση συγκεκριμένων προγραμματικών συμφωνιών. Όχι συμφωνίες για τις συμφωνίες.
Το πιο σημαντικό, όμως, κύριε Σαμαρά είναι ότι πρέπει να μιλάτε με την αντιπολίτευση. Πρέπει να βλέπετε συχνά τον κ. Τσίπρα και να τον ενημερώνετε για όλα τα κρίσιμα θέματα. Δεν είναι δυνατόν να συνεχιστεί το σημερινό κλίμα δυσπιστίας. Δεν μπορεί οι μισοί να μην μιλάνε σε αυτή τη χώρα στους άλλους μισούς. Αν συζητούσατε, τότε και ο κ. Τσίπρας ίσως καταλάβαινε ότι η κατάσταση της χώρας είναι περισσότερο άσχημη απ’ ό,τι ενδεχομένως πιστεύει. Κι έτσι να είχε αποφύγει ορισμένες επιπόλαιες δηλώσεις.
Θα μας πείτε ότι οι δηλώσεις των στελεχών της αξιωματικής αντιπολίτευσης είναι τόσο τρελές που δεν υπάρχει περιθώριο συνεννόησης μαζί τους. Ο θεσμικός σας ρόλος, όμως, σας επιβάλλει να συνομιλείτε ακόμη και με το χάος, όταν χρειάζεται. Ωστόσο, υπάρχει μεγάλη απόσταση μεταξύ του κ. Τσίπρα και του χάους. Κι αν είχατε αποκαταστήσει ένα κανάλι επικοινωνίας, η αντιπαράθεση θα ήταν σήμερα σε πολιτισμένα και ευρωπαϊκά όρια.
Ο κ. Γιούνκερ δήλωσε ότι θέλει γνώριμα πρόσωπα. Δεν ήταν πρέπουσα η δήλωσή του. Δεν ήταν και πολιτικά ωφέλιμη. Προσωπικά αισθάνομαι μεγάλη απέχθεια γι΄ αυτή την Ευρώπη που εκφράζει ο κ. Γιούνκερ. Θα έπρεπε, λοιπόν, να του πείτε ότι αυτά είναι πράγματα που αφορούν τον ελληνικό λαό και όχι οποιονδήποτε άλλον. Οι μεγάλοι ηγέτες, κύριε Σαμαρά, είναι μεγάλοι σε όλες τους τις κινήσεις. Το δείχνουν σε κάθε τους κίνηση. Η χώρα έχει μπροστά της μεγάλες δοκιμασίες. Υπάρχει πολύς και ανηφορικός δρόμος. Το αντέχετε;
Θανάσης Μαυρίδης
thanasis.mavridis@capital.gr
Η αλήθεια είναι μία και μοναδική: Η Ελλάδα είναι μία χώρα που δεν είναι σε θέση να συνεχίσει μόνη της, έξω από την Ευρωπαϊκή Ένωση. Το ευρώ δεν είναι ταμπού, αλλά αυτή τη στιγμή και με δεδομένη την κατάσταση της χώρας, το ευρώ είναι η μοναδική λύση. Μακάρι να είχαμε παραγωγική ικανότητα. Θα ήταν άλλη σήμερα η θέση της χώρας και η διαπραγματευτική της ικανότητα.
Όποιος κι αν είναι στην εξουσία, η χώρα θα υποχρεωθεί σε ένα ακόμη μνημόνιο και σε ένα ακόμη στη συνέχεια και πάει λέγοντας. Το λέμε όσο πιο καθαρά γίνεται. Οι επιλογές είναι περιορισμένες και όποιος λέει κάτι διαφορετικό δεν ξέρει τι του γίνεται. Η Ελλάδα που θα θελήσει να σκίσει τα μνημόνια και να προχωρήσει σε μονομερείς ενέργειες θα είναι η Ελλάδα που θα υποστεί μία πρωτοφανή ήττα σε όλα τα επίπεδα. Εύχομαι να μην χρειαστεί να το ζήσουμε κι αυτό.
Η διέξοδος που υπάρχει για το έθνος, για τη μεγάλη μας οικογένεια, είναι να αρχίσει και πάλι ο τόπος αυτός να παράγει. Να αποκτήσει βιομηχανίες, βιοτεχνίες, να επενδύσει στη γεωργική παραγωγή, να προσφέρει υπηρεσίες ποιότητας. Η Ιταλία μπορεί σήμερα να αποχαιρετήσει το ευρώ, επειδή ακριβώς είναι μία χώρα που παράγει. Και πάλι το σκέπτονται! Εμείς, που πάμε ξυπόλυτοι στα αγκάθια;
Δεν βιαζόμαστε να φύγουμε από το μνημόνιο επειδή δεν αντέχουμε το ύφος των υπαλλήλων της τρόικας. Αυτά μπορεί να λέγονται σε έναν στενό κύκλο ανθρώπων για να γίνεται ζύμωση. Η αλήθεια είναι ότι τα δανεικά και τα μνημόνια μάς δίνουν τον απαραίτητο χρόνο. Το χρόνο αυτόν θα πρέπει να τον εκμεταλλευτούμε, αν και εφόσον επιθυμούμε να βγούμε κάποια στιγμή από την κρίση και να ατενίσουμε το μέλλον με αισιοδοξία. Και γι΄ αυτό, κύριε Σαμαρά, δεν κάνατε μέχρι σήμερα όσα έπρεπε να κάνετε. Η Ελλάδα δεν είναι σήμερα περισσότερο θωρακισμένη απ’ ό,τι ήταν το καλοκαίρι του 2012. Η Ελλάδα δεν έκανε τα βήματα εκείνα που θα επέτρεπαν σε όλους μας να βλέπουμε σήμερα φως στην άκρη του τούνελ.
Να αφήσουμε τις διαπιστώσεις και να περάσουμε σε πρακτικά θέματα! Κύριε Σαμαρά, οι εκλογές δεν είναι λύση και το ξέρετε. Ωστόσο, αν δεν μπορείτε να αλλάξετε πολιτική, τότε οι εκλογές είναι η μόνη λύση! Να ξέρει ο κόσμος τι τον περιμένει, να συνειδητοποιήσει το αδιέξοδο και για ποιόν λόγο αυτό υπάρχει. Κι έπειτα ας ψηφίσει εσάς, τους κόκκινους διαβόλους ή τα πράσινα ανθρωπάκια. Ελάχιστη σημασία θα έχει, αφού η πορεία θα είναι καθορισμένη!
Ο μόνος δρόμος είναι εκείνος της παραγωγικής ανασυγκρότησης της χώρας. Της πλήρους ανατροπής των πάντων. Της επανάστασης του αυτονόητου. Της δημιουργίας μιας Ελλάδας που θα κυριαρχεί η Δικαιοσύνη, η ισονομία. Που θα υπάρχουν ίσες ευκαιρίες για όλους. Μία Ελλάδα που θα σε εμπνέει να κάνεις δουλειές, να δημιουργεί θέσεις εργασίας. Ξέρουμε κύριε Σαμαρά τι θέλουμε. Ξέρουμε και τι δεν θέλουμε! Δεν θέλουμε την ανομία, τη διαφθορά, τη σοβιετοποίηση της Οικονομίας. Δεν θέλουμε ένα κράτος δυνάστη που να κυνηγά την επιχειρηματικότητα. Που να δείχνει πρωτοφανή αναλγησία σε ανθρώπους που το έχουν ανάγκη. Δεν θέλουμε να κυριαρχούν στη χώρα μας οι συμμορίες των μπράβων, η διαπλοκή.
Μπορείτε κύριε Σαμαρά; Μπορείτε να υποσχεθείτε μία άλλη Ελλάδα; Σίγουρα δεν μπορείτε να το κάνετε μόνος σας. Μπορείτε, όμως, να εγγυηθείτε ότι όσοι επιλέξουν τη συνεργασία μαζί σας, θα μπορούν να επιτελέσουν το έργο τους στον τομέα ευθύνης τους. Μπορείτε να δημιουργήσετε μία ευρύτερη κυβέρνηση με όσους πρόθυμους το επιθυμήσουν και στη βάση συγκεκριμένων προγραμματικών συμφωνιών. Όχι συμφωνίες για τις συμφωνίες.
Το πιο σημαντικό, όμως, κύριε Σαμαρά είναι ότι πρέπει να μιλάτε με την αντιπολίτευση. Πρέπει να βλέπετε συχνά τον κ. Τσίπρα και να τον ενημερώνετε για όλα τα κρίσιμα θέματα. Δεν είναι δυνατόν να συνεχιστεί το σημερινό κλίμα δυσπιστίας. Δεν μπορεί οι μισοί να μην μιλάνε σε αυτή τη χώρα στους άλλους μισούς. Αν συζητούσατε, τότε και ο κ. Τσίπρας ίσως καταλάβαινε ότι η κατάσταση της χώρας είναι περισσότερο άσχημη απ’ ό,τι ενδεχομένως πιστεύει. Κι έτσι να είχε αποφύγει ορισμένες επιπόλαιες δηλώσεις.
Θα μας πείτε ότι οι δηλώσεις των στελεχών της αξιωματικής αντιπολίτευσης είναι τόσο τρελές που δεν υπάρχει περιθώριο συνεννόησης μαζί τους. Ο θεσμικός σας ρόλος, όμως, σας επιβάλλει να συνομιλείτε ακόμη και με το χάος, όταν χρειάζεται. Ωστόσο, υπάρχει μεγάλη απόσταση μεταξύ του κ. Τσίπρα και του χάους. Κι αν είχατε αποκαταστήσει ένα κανάλι επικοινωνίας, η αντιπαράθεση θα ήταν σήμερα σε πολιτισμένα και ευρωπαϊκά όρια.
Ο κ. Γιούνκερ δήλωσε ότι θέλει γνώριμα πρόσωπα. Δεν ήταν πρέπουσα η δήλωσή του. Δεν ήταν και πολιτικά ωφέλιμη. Προσωπικά αισθάνομαι μεγάλη απέχθεια γι΄ αυτή την Ευρώπη που εκφράζει ο κ. Γιούνκερ. Θα έπρεπε, λοιπόν, να του πείτε ότι αυτά είναι πράγματα που αφορούν τον ελληνικό λαό και όχι οποιονδήποτε άλλον. Οι μεγάλοι ηγέτες, κύριε Σαμαρά, είναι μεγάλοι σε όλες τους τις κινήσεις. Το δείχνουν σε κάθε τους κίνηση. Η χώρα έχει μπροστά της μεγάλες δοκιμασίες. Υπάρχει πολύς και ανηφορικός δρόμος. Το αντέχετε;
Θανάσης Μαυρίδης
thanasis.mavridis@capital.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.