Τα βλάχικα χωριά της περιοχής Ζαγορίτικου

 

Posted in 

• Τα Βλαχοχώρια της Πίνδου [2009]
 
• Βλάχοι

Τα βλάχικα χωριά της περιοχής Ζαγορίτικου Δημήτρη Λιθοξόου

62. Černeši [Αυστριακός Χάρτης 1914]. Τσερνέσι [Χάρτης Κοντογόνη 1912].Tchernesi: 200 οικογένειες Βλάχων [Pouqueville 1826 I, 209]. Τσερνέσι: σλάβικο όνομα, περιοχή του Ζαγορίου, μεταξύ των πηγών Αώου και Ινάχου, 79 χριστιανικές οικογένειες, 129 στέφανα, εκκλησία Ιωαννίνων, γλώσσα Βλαχική και Ελληνική [Αραβαντινός 1856 Β, 333]. Τσερνέσι: βλαχοχώρι με 177 οικογένειες / 1.500 κατοίκους [Λαμπρίδης, 84]. Cerneši: ρουμάνικο χωριό με 200 οικογένειες [Picot 1875, 36].Τσερνέση: βλάχικο χωριό [Κρυστάλλης 1891, 60-61]. Tšerneši: στο νότιο Ζαγόρι, τέσσερις και μισή ώρες νότια από τη Laista, 120 σπίτια, 600 Αρομούνοι [Weigand 1895, 315]. Τσερνέσι: περιοχή Ζαγορίου, 139 κουτσοβλαχικές οικογένειες [Αραβαντινός 1905, 49]. Tzernechi: σχολείο αρρένων, 1.700 Βλάχοι [Papahagi 1905, 147]. Τσερνέσι: επαρχίας Ιωαννίνων, 204 ελληνοβλαχικές οικογένειες [Πατριαρχείο 1906, μστ΄].Tsherneshi: βλαχόφωνο χωριό [Wace - Thompson 1914, 191]. Τσερνέσι: Τσερνεσίου Ιωαννίνων, 183 κάτοικοι [Λεξικόν Συνοικισμών 1923, 112]. Τσερνέση: υποδιοικήσεως και νομού Ιωαννίνων, 229 κάτοικοι [Απαρίθμησις 1913]. Ελατοχώριον (τέως Τσερνέσι):Επαρχία Δωδώνης, διάταγμα 7/8/1919 (Φ.Ε.Κ. 184/1919). Ο συνοικισμός και η κοινότης Τσερνέσι μετωνομάσθησαν εις κοινότητα Ελατοχωρίου, διάταγμα 1.4.1927 (Φ.Ε.Κ. 76/1927) [Αρχεία Δρακάκη - Κούνδουρου 1939, 450]. Ελατοχώριον: Ελατοχωρίου Δωδώνης, 153 κάτοικοι, υψόμετρο 1.000 [Λεξικόν Οικισμών 1974, 220]. Τσερνέσι: Μετονομάστηκε σε Ελατοχώρι, Βλαχοχώρι στην Παλιοβλαχιά. Το 1589 ήταν τσιφλίκι μουσουλμάνων σπαχήδων. Παραμένει τέτοιο μέχρι το 1791 [Κουκούδης, 154, 163].Ελατοχώρι: (έως το 1928 Τσερνέσι), δήμου Ανατολικού Ζαγορίου, νομού Ιωαννίνων,κάτοικοι 117 [Λεξικό Σταματελάτου 2001, 210]. 63. Makrini [Αυστριακός Χάρτης 1914]. Μακρύνοβον [Χάρτης Κοντογόνη 1912].Macrini: 100 οικογένειες Βλάχων [Pouqueville 1826 I, 210]. Μακρύνου (του): ελληνικό όνομα, περιοχή του Ζαγορίου, μεταξύ των πηγών Αώου και Ινάχου, 43 χριστιανικές οικογένειες, 62 στέφανα, εκκλησία Ιωαννίνων, γλώσσα Βλαχική και Ελληνική [Αραβαντινός 1856 Β, 333]. Μακρύνον: βλαχοχώρι με 96 οικογένειες / 450 κατοίκους [Λαμπρίδης, 84]. Μακρύνον: βλάχικο χωριό [Κρυστάλλης 1891, 60-61]. Makrini: στο νότιο Ζαγόρι, δυτικά απέναντι από το Tšerneši, 60 σπίτια, 300 Αρομούνοι [Weigand 1895, 315]. Μακρίνου: περιοχή Ζαγορίου, 62 κουτσοβλαχικές οικογένειες [Αραβαντινός 1905, 49]. Macrini: 860 Βλάχοι [Papahagi 1905, 148]. Μακρύνου: επαρχίας Ιωαννίνων, 101 ελληνοβλαχικές οικογένειες [Πατριαρχείο 1906, μστ΄]. Makrini: βλαχόφωνο χωριό [Wace- Thompson 1914, 191]. Μακρίνον: υποδιοικήσεως και νομού Ιωαννίνων, 133 κάτοικοι [Απαρίθμησις 1913]. Μακρίνον: Μακρίνου Ιωαννίνων, 97 κάτοικοι [Λεξικόν Συνοικισμών 1923, 65]. Μακρίνον: Επαρχία Δωδώνης, διάταγμα 7/8/1919 (Φ.Ε.Κ. 184/1919) [Αρχεία Δρακάκη - Κούνδουρου 1939, 456]. Μακρίνον: Μακρίνου Δωδώνης, 67 κάτοικοι, υψόμετρο 930 [Λεξικόν Οικισμών 1974, 264]. Μακρίνο ή Μακρίνι ή Μακρίνου: Βλαχοχώρι στην Παλιοβλαχιά. Σημειώνεται αναφορά στον οικισμό το έτος 1564 [Κουκούδης, 154, 163]. Μακρίνο: δήμου Ανατολικού Ζαγορίου, νομού Ιωαννίνων,κάτοικοι 78 [Λεξικό Σταματελάτου 2001, 452]. 64. Dragari [Αυστριακός Χάρτης 1914]. Δραγάρι [Χάρτης Κοντογόνη 1912]. Dragari: 60 οικογένειες Βλάχων [Pouqueville 1826 I, 210]. Δραγάρι (του): ελληνικό όνομα, περιοχή του Ζαγορίου, μεταξύ των πηγών Αώου και Ινάχου, 28 χριστιανικές οικογένειες, 60 στέφανα, εκκλησία Ιωαννίνων, γλώσσα Βλαχική και Ελληνική [Αραβαντινός 1856 Β, 334]. Δραγάι: βλαχοχώρι με 65 οικογένειες / 310 κατοίκους [Λαμπρίδης, 84]. Δραγάη: βλάχικο χωριό [Κρυστάλλης 1891, 60-61]. Dragari: στο νότιο Ζαγόρι, εξελληνισμένο [Weigand 1895, 315]. Δραγάρι: περιοχή Ζαγορίου, 60 κουτσοβλαχικές οικογένειες [Αραβαντινός 1905, 49]. Dragai: 660 Βλάχοι [Papahagi 1905, 148]. Dragari: βλαχόφωνο χωριό [Wace - Thompson 1914, 191]. Δραγάρι: Δραγαρίου Ιωαννίνων, 63 κάτοικοι [Λεξικόν Συνοικισμών 1923, 33]. Δραγάρι: υποδιοικήσεως και νομού Ιωαννίνων, 103 κάτοικοι [Απαρίθμησις 1913]. Καστανώνας (τέως Δραγάρι): Επαρχία Δωδώνης, διάταγμα 7/8/1919 (Φ.Ε.Κ. 184/1919). Ο συνοικισμός και η κοινότης Δραγάρι μετωνομάσθησαν εις κοινότητα Καστανώνας, διάταγμα 1.4.1927 (Φ.Ε.Κ. 76/1927) [Αρχεία Δρακάκη - Κούνδουρου 1939, 452]. Καστανών: Καστανώνος Ζαγορίου Δωδώνης, 47 κάτοικοι, υψόμετρο 1.030 [Λεξικόν Οικισμών 1974, 238]. Ντραγκάι ή Ντραγκάρι: Μετονομάστηκε σε Καστανώνας, βλαχοχώρι στην Παλιοβλαχιά [Κουκούδης, 153]. Καστανώνας: (καιΚαστανών, έως το 1928 Δραγάρι), δήμου Ανατολικού Ζαγορίου, νομού Ιωαννίνων,κάτοικοι 50 [Λεξικό Σταματελάτου 2001, 316]. 65. Šeš [Αυστριακός Χάρτης 1914]. Σέσι [Χάρτης Κοντογόνη 1912]. Chechou: 330 Βλάχοι [Papahagi 1905, 147]. Seshi: βλαχόφωνο χωριό [Wace - Thompson 1914, 191].Δίλακκον (τέως Σέσο): Ελατοχωρίου Δωδώνης, 82 κάτοικοι, υψόμετρο 1.000 [Λεξικόν Οικισμών 1974, 215]. Σέσι ή Σέσο: Μετονομάστηκε σε Δίλακκο, βλαχοχώρι στην Παλιοβλαχιά [Κουκούδης, 154]. Δίλακκο: (έως το 1940 Σέσσα, ως το 1928 Σέσο), δήμουΑνατολικού Ζαγορίου, νομού Ιωαννίνων, κάτοικοι 63 [Λεξικό Σταματελάτου 2001, 190]. 66. Flamburari (Floro) [Αυστριακός Χάρτης 1914]. Φλαμπουράρι [Χάρτης Κοντογόνη 1912]. Framlari: 100 οικογένειες Βλάχων [Pouqueville 1826 I, 209]. Φλαμπουράρι (του): ελληνικό όνομα, περιοχή του Ζαγορίου, μεταξύ των πηγών Αώου και Ινάχου, 44 χριστιανικές οικογένειες, 104 στέφανα, εκκλησία Ιωαννίνων, γλώσσα Βλαχική και Ελληνική [Αραβαντινός 1856 Β, 333]. Φλαμπράριον: βλαχοχώρι με 150 οικογένειες / 680 κατοίκους [Λαμπρίδης, 84]. Flemburaru: ρουμάνικο χωριό με 150 οικογένειες [Picot1875, 36]. Φραμπουράρη: βλάχικο χωριό [Κρυστάλλης 1891, 60-61]. Flamburari(Floro): στο νότιο Ζαγόρι, μία ώρα νότια από το Tšerneši, 100 σπίτια, 500 Αρομούνοι [Weigand 1895, 315]. Flambourarou (Florou): σχολείο αρρένων, 1.300 Βλάχοι [Papahagi 1905, 147]. Phlamburari: βλαχόφωνο χωριό [Wace - Thompson 1914, 191].Φλαμπουράρι: επαρχίας Ιωαννίνων, 150 ελληνοβλαχικές οικογένειες [Πατριαρχείο 1906, μστ΄]. Φλαμπουράρ: υποδιοικήσεως και νομού Ιωαννίνων, 294 κάτοικοι [Απαρίθμησις 1913]. Φλαμπουράρι: Φλαμπουραρίου Ιωαννίνων, 205 κάτοικοι [Λεξικόν Συνοικισμών 1923, 116]. Φλαμπουράριον: Φλαμπουραρίου Δωδώνης, 160 κάτοικοι, υψόμετρο 1.000 [Λεξικόν Οικισμών 1974, 331].  Φλαμπουράρι: Επαρχία Δωδώνης, διάταγμα 7/8/1919 (Φ.Ε.Κ. 184/1919) [Αρχεία Δρακάκη - Κούνδουρου 1939, 464]. Φλαμπουράρι ή Φλόρο ήΦλόρου: βλαχοχώρι στην Παλιοβλαχιά [Κουκούδης, 154]. Φλαμπουράρι: δήμουΑνατολικού Ζαγορίου, νομού Ιωαννίνων, κάτοικοι 138 [Λεξικό Σταματελάτου 2001, 772]. 67. Doljani [Αυστριακός Χάρτης 1914]. Δόλιανη [Χάρτης Κοντογόνη 1912]. Doljani: στο νότιο Ζαγόρι, εξελληνισμένο [Weigand 1895, 315]. Δόλιανη: εξελληνισμένο βλαχοχώρι [Κρυστάλλης 1891, 60-61]. Doliani: βλαχόφωνο χωριό [Wace - Thompson1914, 191]. Δόλιανη: υποδιοικήσεως και νομού Ιωαννίνων, 192 κάτοικοι [Απαρίθμησις 1913]. Δόλιανη: Δόλιανης Ιωαννίνων, 157 κάτοικοι [Λεξικόν Συνοικισμών 1923, 32].Δόλιανη: Επαρχία Δωδώνης, διάταγμα 7/8/1919 (Φ.Ε.Κ. 184/1919) [Αρχεία Δρακάκη - Κούνδουρου 1939, 450]. Αμαρούσιον Νέον: Νέου Αμαρουσίου Δωδώνης, 56 κάτοικοι, υψόμετρο 920 [Λεξικόν Οικισμών 1974, 187]. Δόλιανη: Μετονομάστηκε σε Νέο Αμαρούσι, Βλαχοχώρι στην Παλιοβλαχιά. Η ύπαρξη του οικισμού αναφέρεται το 1564 [Κουκούδης, 153, 165]. Δολιανή: (έως το 1955 Δόλιανη, ως το 1991 Νέο Αμαρούσιο), δήμου Ανατολικού Ζαγορίου, νομού Ιωαννίνων, κάτοικοι 65 [Λεξικό Σταματελάτου 2001, 194]. 68. Grebeniti [Αυστριακός Χάρτης 1914]. Γρεβενίτι [Χάρτης Κοντογόνη 1912].Greveniti: 200 οικογένειες Βλάχων [Pouqueville 1826 I, 209]. Γρεββενίτη (του): ελληνικό όνομα, περιοχή του Ζαγορίου, μεταξύ των πηγών Αώου και Ινάχου, 100 χριστιανικές οικογένειες, 142 στέφανα, εκκλησία Ιωαννίνων, γλώσσα Βλαχική και Ελληνική [Αραβαντινός 1856 Β, 334]. Γρεβενίτι: βλαχοχώρι με 226 οικογένειες / 1.500 κατοίκους [Λαμπρίδης, 81]. Grebenitsi: ρουμάνικο χωριό με 400 οικογένειες [Picot 1875, 36]. Grebeniti (Grebenits): στο νότιο Ζαγόρι, δύο ώρες νότια από το Flamburari, 200 σπίτια, 1.000 Αρομούνοι [Weigand 1895, 315]. Γρεβενίτι: οικούμενον υπό 220 οικογενειών και έχον κεντρικήν εκκλησία, δύο σχολεία, παντοπωλεία, χάνιον, άφθονα ύδατα και τέσσερις υδρομύλους [Σχινάς 1897, 88]. Γρεβενίτη: βλάχικο χωριό [Κρυστάλλης 1891, 60-61]. Γρεβενίτι: περιοχή Ζαγορίου, 144 κουτσοβλαχικές οικογένειες [Αραβαντινός 1905, 49]. Grebenitzi: σχολείο αρρένων, 3.000 Βλάχοι [Papahagi 1905, 147]. Γρεβενίτιον: επαρχίας Ιωαννίνων, 226 ελληνοβλαχικές οικογένειες [Πατριαρχείο 1906, μστ΄]. Grebenitsi: βλαχόφωνο χωριό [Wace - Thompson1914, 191]. Γρεβενίτιον: υποδιοικήσεως και νομού Ιωαννίνων, 786 κάτοικοι [Απαρίθμησις 1913]. Γρεβενίτιον: Γρεβενιτίου Ιωαννίνων, 714 κάτοικοι [Λεξικόν Συνοικισμών 1923, 28]. Γρεβενίτιον: Γρεβενιτίου Δωδώνης, 343 κάτοικοι, υψόμετρο 980 [Λεξικόν Οικισμών 1974, 211]. Γρεβενίτιον: Επαρχία Δωδώνης, διάταγμα 7/8/1919 (Φ.Ε.Κ. 184/1919)[Αρχεία Δρακάκη - Κούνδουρου 1939, 449]. Γρεβενίτι ή Γκρεβενίτσι ή Γρεβενίτσλι: Βλαχοχώρι στην Παλιοβλαχιά. Ο οικισμός αναφέρεται το 1564 [Κουκούδης, 154, 164].Γρεβενίτι: δήμου Ανατολικού Ζαγορίου, νομού Ιωαννίνων, κάτοικοι 365 [Λεξικό Σταματελάτου 2001, 173]. 69. Trstenik (Dresteniku) [Αυστριακός Χάρτης 1914]. Ντρεστένικο [Χάρτης Κοντογόνη 1912]. Δρεστενίκου (του): ελληνικό όνομα, περιοχή του Ζαγορίου, μεταξύ των πηγών Αώου και Ινάχου, 45 χριστιανικές οικογένειες, 74 στέφανα, εκκλησία Ιωαννίνων, γλώσσα Βλαχική και Ελληνική [Αραβαντινός 1856 Β, 334]. Δριστένικον: βλάχικο χωριό [Κρυστάλλης 1891, 60-61]. Tărstenik (Drăstenik): στο νότιο Ζαγόρι, μία ώρα ανατολικά από το Grebeniti, 800 ? Αρομούνοι [Weigand 1895, 315]. Dreshteniku: βλαχόφωνο χωριό [Wace - Thompson 1914, 191]. Δρεστενίκον: υποδιοικήσεως και νομού Ιωαννίνων, 420 κάτοικοι [Απαρίθμησις 1913]. Δρεστενίκον: Δρεστενίκου Ιωαννίνων, 390 κάτοικοι [Λεξικόν Συνοικισμών 1923, 33]. Τρίστενον (τέως Δρεστενίκον): Επαρχία Δωδώνης, διάταγμα 7/8/1919 (Φ.Ε.Κ. 184/1919). Ο συνοικισμός και η κοινότης Δρεστενίκου μετωνομάσθησαν εις κοινότητα Τριστένου, διάταγμα 1.4.1927 (Φ.Ε.Κ. 76/1927) [Αρχεία Δρακάκη - Κούνδουρου 1939, 463]. Τρίστενον: Τριστένου Δωδώνης, 146 κάτοικοι, υψόμετρο 940 [Λεξικόν Οικισμών 1974, 328]. Ντρεστενίκου ήΑρμπινέσι: Μετονομάστηκε σε Τρίστενο, βλαχοχώρι στην Παλιοβλαχιά [Κουκούδης, 154]. Τρίστενο: (έως το 1928 Δρεστενίκο), δήμου Ανατολικού Ζαγορίου, νομούΙωαννίνων, κάτοικοι 161 [Λεξικό Σταματελάτου 2001, 750].