Ο Διοικητής της Τράπεζας Ελλάδος κ. Ι.Στουρνάρας-σύμφωνα με το ΒΗΜΑ- θεωρεί πλέον ότι έχουν ανοίξει δίαυλοι επικοινωνίας μεταξύ Βρυξελλών και Αθήνας και ότι οδεύουμε προς συμβιβασμό έστω την τελευταία στιγμή στη συνεδρίαση του άτυπου Eurogroup της 11ης Φεβρουαρίου.
 
 Όπως μεταφέρει σε συνομιλητές του, εκτιμά ότι αυτή την ώρα διεξάγονται εντατικές συνομιλίες μεταξύ του οικονομικού επιτελείου της κυβέρνησης και των υπευθύνων του Euro Working Group.
 
Ο ίδιος αποδίδει εξαιρετική σημασία στο ρόλο του νέου προέδρου του Συμβουλίου Οικονομικών Εμπειρογνωμόνων κ. Γ. Χουλιαράκη, που κατά την εκτίμησή του διαθέτει τη γνώση και τα επιστημονικά εργαλεία προκειμένου να ανταποκριθεί στις ανάγκες της πολύ σκληρής διαπραγμάτευσης.
 
Κατά μια εκδοχή με την ενεργό διαμεσολάβηση του κ. Χουλιαράκη επιχειρείται ο καθορισμός από κοινού  των μέτρων και των πολιτικών που θα επιτρέψουν στους ευρωπαίους να αποδεχθούν ένα ρεαλιστικό σχέδιο από τον κ. Τσίπρα, ανεξαρτήτως της ορολογίας που θα χρησιμοποιηθεί, αν δηλαδή θα ονομασθεί παράταση ή επέκταση του τρέχοντος προγράμματος.
 
Ουσιαστικά ο κ. Στουρνάρας επιβεβαιώνει ότι εντός του Σαββατοκύριακου μπορούν να διαμορφωθούν οι προϋποθέσεις για ευτυχή κατάληξη στις διαπραγματεύσεις της κυβέρνησης με τους ευρωπαίους.
 
Και βεβαίως υπολογίζει ότι ο πρωθυπουργός με τις προγραμματικές δηλώσεις του την Κυριακή θα δώσει δείγματα γραφής.
 
Είναι χαρακτηριστικό το γεγονός ότι ο κ. Στουρνάρας εμφανίζεται αυτή τη στιγμή πιο αισιόδοξος και από τον κ.Τσίπρα και μεταδίδει σχεδόν χωρίς επιφυλάξεις ότι την Τετάρτη το βράδυ θα υπάρχει συμφωνία στο Εurogroup. Ίδωμεν.
 
Ο ΕΛΛΗΝΑΣ ΔΙΑΠΡΑΓΜΑΤΕΥΤΗΣ
Ο κ. Χουλιαράκης κατέχει πτυχίο οικονομικών από το Πανεπιστήμιο Αθηνών, μεταπτυχιακό δίπλωμα στα οικονομικά από το πανεπιστήμιο του Λονδίνου, ενώ εκπόνησε τη διδακτορική του διατριβή επίσης στα οικονομικά στο πανεπιστήμιο του Γουόρικ. 
Δίδαξε επίσης οικονομικά στο Πανεπιστήμιο του Έσσεξ και υπήρξε επιστημονικός συνεργάτης στο Ινστιτούτο για την Απασχόληση του Πανεπιστημίου του Γουόρικ, ενώ τα ερευνητικά του ενδιαφέροντα περιλαμβάνουν μακροοικονομία, οικονομική ιστορία, οικονομικά της απασχόλησης και οικονομικά των νομισματικών ενώσεων.