Την ώρα που ο Ελληνας πρωθυπουργός αντιμετώπιζε την Μέρκελ στις Βρυξέλλες στον ελληνικό εναέριο χώρο αλώνιζαν τα τουρκικά μαχητικά ενώ στο Αγαθονήσι υπήρξε “αγκίστρωσή” της τουρκικής πυραυλακάτου «TCG POYRAZ».
Συνολικά οι Τούρκοι μέσα σε 48 ώρες (Πέμπτη-Παρασκευή) πραγματοποίησαν εκατό (100) παραβιάσεις του ελληνικού εναέριου χώρου με τουρκικά μαχητικά.
Οι 65 από αυτές καταγράφηκαν την Πέμπτη και άλλες 38 σημειώθηκαν την Παρασκευή.
Σύμφωνα με το ρεπορτάζ του onalert η πρόκληση της τουρκικής πυραυλακάτου «TCG POYRAZ» στο Αγαθονήσι απέδειξε ένα πράγμα: η τουρκική προκλητικότητα δεν έχει πλέον κανένα όριο λογικής και θα πρέπει να είμαστε έτοιμοι για όλα.
Ακόμη και τα πιο απίθανα!

Φθάσαμε ως εδώ για δύο λόγους:

•Ο ένας είναι η συνεπέστατη επιλογή πολλών διαδοχικών κυβερνήσεων να αντιμετωπίζουν κάθε κλιμάκωση των τουρκικών προκλήσεων με την τακτική του “εφησυχασμού” και της προσπάθειας “εξημέρωσης” της Τουρκίας. Μακριά από εμάς οι απόψεις περί καταρρίψεων και βυθίσεων πλοίων αλλά υπάρχουν πάρα πολλά στάδια αντιμετώπισης των προκλήσεων μέχρι να φθάσεις εκεί. Εμείς δεν επιλέξαμε κανένα και επιμέναμε στην τακτική που επί Βενιζέλου στο ΥΠΕΘΑ “βαφτίστηκε”στρατηγική ψυχραιμία.

•Δεύτερος λόγος και όχι τόσο σημαντικός όσο ο πρώτος είναι τα δεδομένα προβλήματα που έχει προκαλέσει η κρίση και οι περικοπές . Αυτά όμως δεν θα ήταν πρόβλημα αν υπήρχε σχέδιο και αποφασιστικότητα.

Με δεδομένο λοιπόν ότι όλες οι πληροφορίες κάνουν λόγο για ουσιαστική “αγκίστρωση” της πυραυλακάτου των Τούρκων στο Αγαθονήσι μερικά ερωτήματα προς το ΓΕΕΘΑ. Τα οποία δεν απαντήθηκαν με την ανακοίνωσή του:

1. Πόσο κοντά προσέγγισε η πυραυλάκατος των Τούρκων στις ακτές του Αγαθονησίου; Ισχυει πράγματι η πληροφορία για “αγκίστρωσή” της κάτι που αποτελεί καθαρή επιθετική ενέργεια;
2. Το πλοίο του ΠΝ που παρακολουθούσε ώρες πριν με απόλυτη επιτυχία τις κινήσεις της πυραυλακάτου των Τούρκων, διατάχθηκε να την προσεγγίσει όταν “κράτησε” -όπως γράφει η ανακοίνωση του ΓΕΕΘΑ- τις μηχανές της; Πόσο κοντά της επιτράπηκε να πλησιάσει; Μερικές γυάρδες; Ένα ,δύο μίλια;
3. Εκτός από τις λεκτικές προειδοποιήσεις προς την τουρκική πυραυλάκατο υπήρξαν σκέψεις για την λήψη άλλων μέτρων;Επιχειρήθηκε η απομάκρυνσή της ή όχι;

Επειδή είναι άδικο να `’χρεώνονται” τα πληρώματα των πολεμικών μας πλοίων με φήμες,διαδόσεις και ανύπαρκτες αποτυχίες καλό θα ήταν ίσως να απαντηθούν αυτά τα ερωτήματα.
Οι κυβερνήτες των πλοίων του Στόλου μας ,όπως όλοι οι στρατιωτικοί εκτελούν πιστά τις εντολές που έρχονται από ψηλά. Δεν έχουν το δικαίωμα να κάνουν του κεφαλιού τους.
Αυτό δεν πρέπει να το ξεχνάμε ποτέ. Καλό είναι λοιπόν “από ψηλά” να υπάρξει η αποτύπωση της πραγματικής σημασίας όσων έγιναν στο Αγαθονήσι. Κι αν όχι δημόσια -κατανοητό είναι αυτό- τουλάχιστον ελπίζουμε να έχει ήδη μεταδοθεί η αληθινή εικόνα της τουρκικής πρόκλησης στην πολιτική ηγεσία του ΥΠΕΘΑ. Η οποία θα πρέπει να προετοιμαστεί άμεσα για την επόμενη. Είναι το μόνο βέβαιο.


Κι ενώ η τουρκική προκλητικότητα αγγίζει τα όρια κόκκινου συναγερμού στο υπουργείο Εθνικής Αμυνας στρώνονται κόκκινα χαλιά για να αποδωθούν τιμές στην Ζωή Κωνσταντοπούλου, ενώ εμφανίζεται η Ρένα Δούρου να περιοδεύει στα ακριτικά νησιά φορώντας τιμημένα από το αίμα των αεροπόρων μας στρατιωτικά μπουφάν και στην συνέχεια να εκδίδει παπαροεγκυκλίους για τις γραφικότητες του εορτασμού της 25ης Μαρτίου.
Θα μπορούσαμε να προσθέσουμε δε ότι στη  περίπτωση των τουρκικών προκλήσεων δεν είδαμε να προστρέχουν σε βοήθειά μας τα ρωσικά μαχητικά ή τα ρωσικά πολεμικά πλοία.
Δεν το έπραξαν ούτε στην διάρκεια της τουρκικής απόβασης στην Κύπρο το 1974, ούτε την νύχτα των Ιμίων.
Καλά θα κάνουν λοιπόν οι σημερινοί κυβερνώντες να μην συνδέσουν το όνομά τους με την ακούσια παρουσία τους σε ιστορικά ντοκιμαντέρ του μέλλοντος που θα αναζητούν τα αίτια μιας ακόμη εθνικής τραγωδίας.