Για το όνομα και την τιμή της Μακεδονίας

 19:38

18/03/2016

 

Του Γιάννη Παναγιωτόπουλου*

Ο Ελληνισμός εξερχόμενος από την μακραίωνη σκλαβιά υπό τον Οθωμανό δυνάστη πέτυχε εν πολλοίς με την Εθνεγερσία του 1821 την αποκατάσταση της πολιτικής του ελευθερίας. Ο αγώνας δεν τελείωσε, αφού το εθνικό όραμα της απελευθέρωσης του συνόλου των Ελλήνων εκκρεμούσε. Δεν ήταν, όμως, αυτονόητο το σχήμα της ενότητας του Ελληνισμού για όλους, αφού οι αγωνιστές της επανάστασης (ο Κολοκοτρώνης, ο Μακρυγιάννης κ.α.) προσδιόριζαν την ενότητα μέσα από την προοπτική της ρωμαίικης παράδοσης, που κυριαρχούσε στο εσωτερικό του Ελληνισμού, και σήμαινε την αυτονόητη ενσωμάτωση της Κωνσταντινούπολης ως πρωτεύουσας του ανασυσταθέντος κράτους.

Από την άλλη, οι φωτισμένοι εκ της δύσης, διέβλεπαν την ενότητα μέσα από την ανασύσταση του αρχαίου Ελληνικού κόσμου, και ό,τι σήμαινε για αυτούς. Για τους μαθητές του Κωνσταντίνου Ασώπιου (1790-1872) για παράδειγμα, η ελληνικότητα της Μακεδονίας δεν ήταν αυτονόητη, και αυτό δεν δίσταζαν να το καταγράφουν με το λόγο και τα έργα τους. Η απάντηση δόθηκε από τον Κωνσταντίνο Παπαρρηγόπουλο (1815-1891), ο οποίος ταύτισε την ενότητα του Ελληνισμού με την αναλλοίωτη ρωμαίικη παράδοση του λαού.

Η ευκαιρία ταυτοποίησης της ιστορικής συνείδησης των γραμματισμένων με την αδιάσειστη εθνική συνείδηση, δόθηκε στη διάρκεια του Μακεδονικού Αγώνα (1904-8), όταν ένοπλα ελληνικά σώματα συγκρούσθηκαν με όσους επεδίωκαν την εκδίωξη του Ελληνισμού από τις πατρογονικές του ρίζες στη Μακεδονία, την Θράκη και την ανατολική Ρωμυλία. Οι Έλληνες από κάθε άκρη, την Κρήτη, τον Πόντο, τη Μικρά Ασία, την Κωνσταντινούπολη, την Κύπρο και το μικρό Ελλαδικό κράτος, συντονίστηκαν στον αγώνα της σωτηρίας του Μακεδονικού Ελληνισμού.

Ο Μακεδονικός αγώνας ένωσε τους πλούσιους και τους φτωχούς, τους μορφωμένους και τους αγράμματους, ώστε η εκτίναξη του Ελληνισμού το 1912-13 να σημάνει την αρχή μιας τελικά ευημερούσας παρά τις καταστροφές και τους πολέμους, Ελλάδας. Το όνομα και η τιμή της Μακεδονίας έσωσαν την ενότητα του Ελληνισμού, και τα κατέστησαν αδιαπραγμάτευτα για κάθε πολίτη και ηγέτη αυτής εδώ της χώρας. Η αμφισβήτηση αυτής της συνεπούς πολιτικής θέσης καθίσταται αυτονόητη άρνηση της ενότητας του λαού μας, και η έννοια της προδοσίας δεν μπορεί παρά να την προσδιορίζει.

Το όνομα και η τιμή της Μακεδονίας είναι μονοσήμαντες και αδιαπραγμάτευτες για όλους μας.

*O Γιάννης Παναγιωτόπουλος, διδάσκει Γενική Εκκλησιαστική Ιστορία στο Πανεπιστήμιο Αθηνών, διετέλεσε Γεν. Γραμματέας Μέσων Ενημέρωσης και πολιτεύεται με τη Ν.Δ.