ΜΑΣ ΠΕΤΑΝΕ ΕΞΩ ΑΠΟ ΤΗΝ ΕΥΡΩΠΗ
Ραγδαίες εξελίξεις μετά το άρθρο-βόμβα των στελεχών του Ταμείου
Στον αέρα βρίσκεται η συνάντηση της Παρασκευής Μέρκελ-Τσίπρα μετά το συγκλονιστικό άρθρο των στελεχών του Ταμείου που αποκαλύπτει ότι μετα από 7 χρόνια μνημόνιο η ελληνική οικονομία καρφώνεται στα βράχια. Το ΔΝΤ μετά από αυτό νίπτει τα χείρας του για την τύχη της Ελλάδας και ακόμη κι αν οι Ευρωπαίοι δώσουν την Β΄αξιολόγηση θα πρόκειται για ένα παπατζιλίκι ανάλογο με όσα έχουν προηγηθεί. Η ανάλυση των στελεχών του Ταμείου είναι απαγορευτική για τις επενδύσεις στην Ελλάδα και δεν αφήνει περιθώρια αισιοδοξίας. Η ανάλυση των Μορίς Ομπστφελντ και Πόουλ Τόμσεν γελοιοποιεί επίσης τους ισχυρισμούς του υπουργού Παπαδημητρίου ότι το Ταμείο δεν έχει άποψη και το θάρρος της γνώμης του! Το Ταμείο ειρωνεύεται σχεδόν τους υψηλούς φορολογικούς συντελεστές και την φορομπηχτική επιδρομή των κυβερνήσεων. Σύμφωνα με πληροφορίες της τελευταίας στιγμής η Καγκελαρία σχεδιάζει ΤΕΛΙΚΗ ΛΥΣΗ για την Αθήνα με πρόσκληση στο Βερολίνο και στην συνέχεια στις Βρυξέλλες από κοινού των Τσίπρα, Μητσοτάκη, Γεννηματά, Καμμένου, Θεοδωράκη και Λεβέντη. Στους Ελληνες αρχηγούς των κομμάτων θα δωθεί τελεσίγραφο για την παραμονή της χώρας στην Ε.Ε.
-Μεταρρυθμίστε το Δημόσιο ή φύγετε από την Ευρώπη…
Κάτω από αυτές τις συνθήκες oι συναντήσεις τύπου Παπυλόπουλου-Ολάντ μοιάζουν τόσο αστείες μια και ο Γάλλος είναι πλέον ξοφλημένος ο δε Παυλόπουλος ο κρατιστής που διόρισε 800 χιλιάδες στο Δημόσιο που μας χρεοκόπησε.
Ακόμη και η συνάντηση Μέρκελ-Τσίπρα που έχει προγραμματιστεί για την Παρασκευή βρίσκεται στον αέρα. Ο Σόιμπλε στο μεταξύ ενημερώνει τους βουλευτές του CDU για την ανάλυση-κόλαφο των στελεχών του Ταμείου για την Ελλάδα η οποία περιγράφει όλες τις παθογένειες του πελατειακού κράτους με τεχνοκρατικό τρόπο και στοιχεία που δεν μπορούν να αμφισβητήσουν:
Στην προσπάθεια της να ενισχύσει τα έσοδα, η Ελλάδα ακολούθησε μια πολιτική επαναλαμβανόμενης αύξησης των φορολογικών συντελεστών αντί να διευρύνει τη φορολογική βάση.Αυτό δεν απέδωσε καρπούς. Μετά από χρόνια εφαρμογής αυτής της πολιτικής, το 2014 η Ελλάδα αντιμετώπισε αυξανόμενη αντίσταση από τους φορολογούμενους που ανάγκασε τις αρχές να εφαρμόσουν προγράμματα τμηματικής καταβολής και αναβολής φόρων, αν και η διάχυτη χρήση παρόμοιων προγραμμάτων –η Ελλάδα είχε έναν πολύ μεγάλο αριθμό 50 παρόμοιων προγραμμάτων μόνο στον τομέα της κοινωνικής ασφάλισης από το 2001- σημαίνει ότι αναπόφευκτα οι φορολογούμενοι τα βλέπουν σαν μια ντε φάκτο φορολογική διαγραφή. Αυτό είναι εμφανές από τις συσσωρευόμενες φορολογικές και ασφαλιστικές οφειλές προς το δημόσιο, οι οποίες έχουν φτάσει στα 120 δισεκατομμύρια ευρώ(περίπου 70 τοις εκατό του ΑΕΠ, με τους μισούς φορολογούμενους να έχουν καθυστερημένες πληρωμές και από τις σταθερά μειούμενες φορολογικές εισπράξεις παρά την έκτακτη βοήθεια που παρασχέθηκε στην Ελλάδα από διεθνείς οργανισμούς για την βελτίωση της φορολογικής διοίκησης.
Γιατί ισχυριζόμαστε ότι η φορολογική βάση είναι κατά πολύ περιορισμένη; Το καθεστώς της φορολογίας του εισοδήματος είναι ένα καλό παράδειγμα. Η Ελλάδα παρέχει εξαιρετικά γενναιόδωρες φορολογικές εκπτώσεις, οι οποίες επιτρέπουν πάνω από τους μισούς μισθωτούς να εξαιρούνται από τη φορολογία εισοδήματος.
Αντίθετα, στην Πορτογαλία και στην Ιρλανδία μόνο το 5 και το 6 τοις εκατό αντίστοιχα της 2 φορολογικής βάσης εξαιρείται (ο μέσος όρος στην υπόλοιπη Ευρωζώνης είναι περίπου 8 τοις εκατό). Σε ονομαστικούς όρους, το αφορολόγητο όριο των 8.750 ευρώ είναι ανάμεσα στα πιο υψηλά της Ευρωζώνης, υψηλότερο και από αυτά της Γερμανίας, της Ιταλίας ή της Ισπανίας. Αυτό συνεπάγεται επίσης ότι η φορολογία είναι εξαιρετικά ασύμμετρη στην Ελλάδα, με το υψηλότερο δεκατημόριο των μισθωτών να αναλογεί σχεδόν στο 60 τοις εκατό των εσόδων από τη φορολογία του εισοδήματος.
Είναι όντως αλήθεια ότι αυτοί που κερδίζουν περισσότερα θα πρέπει να συνεισφέρουν περισσότερο. Όμως οι εξαιρετικά γενναιόδωρες εξαιρέσεις της μεσαίας τάξης που ισχύουν στην Ελλάδα δεν μπορούν να δικαιολογηθούν με επιχειρήματα κοινωνικής δικαιοσύνης και ορθότητας. Οι γενικές εξαιρέσεις δεν είναι ούτε κοινωνικά δίκαιες ούτε ορθές γιατί εμποδίζουν την Ελλάδα να συγκεντρώσει τα έσοδα που χρειάζεται για να πληρώσει καλά- στοχευμένες παροχές που είναι συνηθισμένες στην υπόλοιπη Ευρώπη, όπως για την πρόνοια και την ανεργία. Κατά την άποψη μας, προτεραιότητα θα πρέπει να δοθεί στη διεύρυνση της φορολογικής βάσης και στη μείωση των υψηλών οριακών φορολογικών συντελεστών.
Επιπλέον, η εξάρτηση των Ελληνικών αρχών από τη συμπίεση των διακριτικών δαπανών δεν είναι αξιόπιστη. Για παράδειγμα, τα τελευταία χρόνια οι δαπάνες για αγαθά και υπηρεσίες έχουν περικοπεί δραματικά και σύμφωνα με τα Ευρωπαϊκά πρότυπα τώρα έχουν φτάσει σε εξαιρετικά χαμηλά επίπεδα. Όντως, πιστεύουμε ότι αυτή η συμπίεση δεν μπορεί να διατηρηθεί, όπως άλλωστε φαίνεται και από τα παράπονα ότι τα νοσοκομεία λειτουργούν χωρίς σύριγγες, τα λεωφορεία είναι ακινητοποιημένα λόγω έλλειψης ανταλλακτικών, κλπ.
Εξαιτίας λοιπόν αυτής της κατάστασης, το θεωρούμε κατά πολύ αβάσιμο και ανεπιθύμητο να μειωθούν περαιτέρω οι διακριτικές δαπάνες κατά 2 τοις εκατό το ΑΕΠ μέχρι το 2018, όπως προσδοκούν οι αρχές. Χωρίς υποκείμενες μεταρρυθμίσεις στον δημόσιο τομέα για να βελτιωθεί η αποτελεσματικότητα, η στόχευση παρόμοιας συμπίεσης συνεπάγεται μια ακόμη πιο σοβαρή δυσλειτουργία στην παροχή βασικών δημόσιων υπηρεσιών, δεν είναι αξιόπιστη και δεν μπορεί να υποστηριχθεί από μια διευθέτηση του ΔΝΤ.
Mετά από αυτό το άρθρο δεν μπορεί να σταθεί η κυβέρνηση ούτε φυσικά οι πέτσινες αξιολογήσεις που τις δίνουν οι Ευρωπαίοι. Πρόκειται για ένα άρθρο βόμβα που αποκαλύπτει τον πάτο που βρισκόμαστε. Και κυρίως ότι πάμε προς την ολοσχερή καταστροφή…
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.