Στην αρχή ήταν ο Κούλης, το «ατύχημα» που συνέβη επειδή ψήφισαν «περαστικοί» στις εκλογές της Ν.Δ. Στην συνέχεια έγινε ο Κυριάκος που δεν κέρδιζε στις δημοσκοπήσεις και δεν είχε την ευλογία από τους ξένους! Μην έχετε αμφιβολία για το τι συμβαίνει. Το «παλιό» φοβάται και αντιδρά. Προτιμά τον Αλέξη και ως τελευταία γραμμή άμυνας την Οικουμενική.
Ένα μεγάλο κομμάτι του κόσμου ψήφισε ΣΥΡΙΖΑ στις εκλογές, επειδή θέλησε να δει μία ουσιαστική αλλαγή στην Ελλάδα. Είχε την αίσθηση ότι η πραγματική εξουσία βρισκότανε στα χέρια της οικονομικής ολιγαρχίας και πίστευε ότι ο Αλέξης Τσίπρας θα άλλαζε τους κανόνες του παιγνιδιού ή πιο σωστά θα έβαζε κανόνες στο παιγνίδι. Με άλλα λόγια πίστεψε ότι μία ιδεοληπτική παρέα Αριστερών θα εφάρμοζε φιλελεύθερες πολιτικές!
Δεν μπορούμε να κατηγορήσουμε αυτό τον κόσμο για το γεγονός ότι δεν υπήρξε μέχρι τότε μία άλλη πρόταση εξουσίας για να βάλει το θέμα στο τραπέζι. Ούτε για το γεγονός ότι τα μικρά φιλελεύθερα κόμματα δεν μπόρεσαν το 2012 να κατέβουν μαζί στις πρώτες εκλογές και να υπάρχει από τότε μία καθαρή φιλελεύθερη φωνή στο Κοινοβούλιο. Η αλήθεια, πάντως, είναι ότι το θέμα της ευθείας σύγκρουσης με την διαπλοκή είναι το πρώτο βήμα για την οικονομική ανάπτυξη της χώρας και για την διεύρυνση της Δημοκρατίας μας.
Τι έκανε ο ΣΥΡΙΖΑ για την διαπλοκή; Θα διαπιστώσετε ότι ο κ. Μπόμπολας, για παράδειγμα, είναι ακόμη πανίσχυρος. Θα πρέπει να ομολογήσουμε ότι έχει συμβεί μία μικρή αλλαγή: Το Έθνος δεν στηρίζει πλέον το ΠΑΣΟΚ ή την Ν.Δ. Τώρα στηρίζει ΣΥΡΙΖΑ! Υπάρχει, όμως, κάτι που παραμένει αμετάβλητο: Το καθεστώς της Αττικής Οδού.
Κι οι υπόλοιποι ολιγάρχες δεν φαίνεται να περνούν άσχημα. Το ζητούμενο δεν ήταν να πιάσουν τους ολιγάρχες, να τους κλείσουν σε ένα δωμάτιο και να τους μαστιγώνουν από το πρωί μέχρι το βράδυ και μέχρι τελικής πτώσεως. Αλλά να δημιουργηθούν κανόνες στην αγορά που να ευνοούν τον ανταγωνισμό και να καταπολεμούν τα ολιγοπώλια. Αυτοί οι κανόνες ήταν το πρόβλημα από την αρχή…
Και θα κάνει ο Κυριάκος Μητσοτάκης αυτό που δεν έκαναν όλες οι κυβερνήσεις και μάλιστα μαζί με αυτές και μία Αριστερή κυβέρνηση; Αυτό είναι το πραγματικό στοίχημα για τον Κυριάκο Μητσοτάκη. Αν θα μπορέσει να ανοίξει τις αγορές και να δημιουργήσει ένα πραγματικό καθεστώς ελευθερίας. Αν θα μπορέσει να ξεριζώσει τα πλοκάμια της διαπλοκής, βάζοντας απέναντί του τους κρατικοδίαιτους επιχειρηματίες.
Μπορεί ο Κυριάκος Μητσοτάκης να σηκώσει αυτό τον σταυρό, να αμφισβητήσει την νομή της εξουσίας που διεκδικούν για τον εαυτό τους οι μεγάλες επιχειρηματικές οικογένειες; Διότι τι σόι μεταρρυθμίσεις θα προωθήσει κάποιος αν όλα τα θέματα κλείνονται γύρω από ένα τραπέζι μεταξύ της πολιτικής και της οικονομικής εξουσίας; Τι είδους οικονομική ελευθερία μπορεί να προσδοκά ένας μικρός ή μεσαίος επιχειρηματίας όταν όλοι οι δρόμοι της εξέλιξης θα έχουν κλείσει από τα μπάζα της διαπλοκής;
Αν σε κάτι μπορούμε να συμφωνήσουμε είναι ότι η διαπλοκή δεν έχει κτυπηθεί μέχρι σήμερα. Ζει και βασιλεύει. Και θα το κάνει ο Κυριάκος; Αν δεν το κάνει δεν θα είναι ένας φιλελεύθερος πολιτικός. Και μέχρι σήμερα οι δηλώσεις του, οι δημόσιες τοποθετήσεις του μας πείθουν ότι είναι. Θυμηθείτε μόνο την ομιλία του στον ΣΕΒ, σημαντικό μέρος της οποίας επανέλαβε και στην ΔΕΘ. Τι είπε προς τον επιχειρηματικό κόσμο;
«Ανάπτυξη θα έρθει μόνο από επιχειρήσεις διατεθειμένες να επενδύσουν με σκοπό το επιχειρηματικό κέρδος και αναλαμβάνοντας το σχετικό επιχειρηματικό ρίσκο. Η καχυποψία των πολιτών δεν είναι όμως τελείως αδικαιολόγητη. Δυστυχώς, τα χρόνια της επίπλαστης ευημερίας διέφθειραν συνειδήσεις, όχι μόνο της πολιτικής, αλλά και ενός μέρους της επιχειρηματικής τάξης. Σε ένα σφιχταγκαλιασμένο ταγκό ενός συχνά κρατικοδίαιτου καπιταλισμού, πολιτικές δυνάμεις και επιχειρηματίες υπονόμευσαν την παραγωγική βάση της χώρας. Oι πολιτικοί παρασύρθηκαν από τις ιδεοληψίες του κρατισμού. Οι επιχειρηματίες συχνά μερίμνησαν μόνο για τα συμφέροντα των μετόχων και όχι για τη συνολική ευρωστία της αγοράς. Ελπίζω να συμφωνείτε ότι χρειάζεται να αλλάξουμε νοοτροπία συλλογικά. Να τελειώσουμε με τις συνήθειες του παρελθόντος. Να κάνουμε μια νέα αρχή. Ο καθένας να κάνει τη δουλειά του. Εμείς οι πολιτικοί θα πρέπει να δημιουργήσουμε ένα ασφαλές περιβάλλον για επενδύσεις, με χαμηλή φορολογία και μηδενική γραφειοκρατία. Κι εσείς οι επιχειρηματίες θα πρέπει να βοηθήσετε τη χώρα σας τώρα που σας έχει ανάγκη. Με επενδύσεις».
Στην συνέχεια μίλησε για την Δικαιοσύνη, για το τι πρέπει να περιμένουν από αυτόν οι επιχειρηματίες και τι περιμένει από αυτούς ο ίδιος και ο ελληνικός λαός (όποιος ενδιαφέρεται μπορεί να βρει όλη την ομιλία εδώ). Δεν έχει υπάρξει άλλη τέτοια τοποθέτηση. Τόσο ξεκάθαρη, τόσο φιλελεύθερη. Είναι η ουσία αυτών που ζητά ένας ολόκληρος κόσμος που ψήφισε ακόμη και τον ΣΥΡΙΖΑ, περιμένοντας Δικαιοσύνη και ίσες ευκαιρίες για όλους. Αν ο κόσμος αυτός ξέφευγε από τις κλασσικές διαχωριστικές γραμμές Δεξιάς και Αριστεράς και έβλεπε με ένα πιο καθαρό μάτι τις σχετικές δηλώσεις του Κυριάκου, θα έβλεπε ότι δεν έχει υπάρξει στο παρελθόν άλλη ανάλογη τοποθέτηση.
Εκείνη η ομιλία είχε σχεδόν εξαφανιστεί από τα Μέσα Ενημέρωσης. Κι αυτό δεν πρέπει να μας προκαλεί εντύπωση. Δεν επρόκειτο για γενικόλογες αναφορές στην διαπλοκή και στην διαφθορά, αλλά στην ουσία της υπόθεσης. Κι αυτό δεν άρεσε και δεν αρέσει.
Στην Ελλάδα έχουμε ένα ιδιαίτερο είδος καπιταλισμού: Οι φορολογούμενοι πληρώνουν και αυξάνουν με γεωμετρική πρόοδο την περιουσία ενός συγκεκριμένου κλειστού club ανθρώπων που έχει χωρίσει την χώρα και την οικονομική της δραστηριότητα σε ζώνες. Ποιος θα διαταράξει την εύρυθμη λειτουργία του club; Σίγουρα δεν το έχει κάνει κάποιος μέχρι σήμερα. Αν το είχε κάνει θα το μαθαίναμε. Σίγουρα φοβούνται τον Κυριάκο, ότι μπορεί να είναι ο πρώτος που θα το επιχειρήσει. Αν δεν τον φοβόντουσαν δεν θα τον πολεμούσαν, υποχρεώνοντας ακόμη και πολιτικούς σχηματισμούς να αλλάξουν στρατηγικές και τακτικές, προσπαθώντας να βάλουν εμπόδια στον δρόμο του Κυριάκου. Εμπόδια που φυσικά θα ήσαν διατεθειμένοι να άρουν, όπως έκαναν στο παρελθόν ακόμη και με τον ΣΥΡΙΖΑ! Αρκεί να τους… υποβάλλουν τα σέβη…
Το βασικό ερώτημα, λοιπόν, παραμένει: Μπορεί ο Κυριάκος να σηκώσει αυτό τον σταυρό; Προσωπικά πιστεύω ότι είναι η πρώτη φορά που έχουμε ελπίδες να δούμε πραγματικά φιλελεύθερες πολιτικές σε αυτή την χώρα. Ότι ο Κυριάκος ο ίδιος έχει συνειδητοποιήσει ότι δεν θα παραμείνει στην εξουσία ούτε 30 μέρες αν δεν τα κάνει τα πάντα αλλιώς, δηλαδή με έναν διαφορετικό τρόπο απ’ ότι τα έκαναν μέχρι σήμερα όλοι οι άλλοι. Κι ότι αυτό το αλλιώς ξεκινάει από μια άλλη σχέση μεταξύ της πολιτικής εξουσίας και του επιχειρηματικού κόσμου. Κατά συνέπεια θα πρέπει να περιμένουμε στο επόμενο διάστημα να πολλαπλασιάζονται οι επιθέσεις απέναντι στο πρόσωπό του. Αλλά και οι δηλώσεις διαφόρων που θα ανακαλύπτουν ότι ο Αλέξης Τσίπρας είναι παράγοντας σταθερότητας και ότι μία Οικουμενική κυβέρνηση θα μπορούσε να αποτελέσει την πραγματική λύση για την χώρα. Κι αν αυτό δεν «περάσει», έχουν την λύση μίας κυβέρνησης συνεργασίας, αλλά με έναν άλλον πρωθυπουργό. Όχι με τον Κυριάκο. Τέλος πάντων, η λογική τους είναι ότι μπορούν να συμβούν τα πάντα. Το μόνο που δεν πρέπει να συμβεί γι αυτούς είναι να δουν τον Κυριάκο πρωθυπουργό.
Δεν θα τους βγει! Αυτή την φορά δεν θα τους βγει. Όπως δεν τους βγήκε η απαξίωση που επιχείρησαν μετά από το πρώτο σοκ που τους προκάλεσε η εκλογή του Κυριάκου στην Ν.Δ. Ούτε και το σενάριο ότι δήθεν ο Κυριάκος «δεν τραβάει» με τις δημοσκοπήσεις. Το έπαιζαν αυτό το έργο για πολλές εβδομάδες και αναγκάστηκαν να το κατεβάσουν άρον – άρον όταν το Πανεπιστήμιο Μακεδονίας έσπασε την ομερτά. Από τότε όλοι οι δημοσκόποι ακολουθούν πιο … λογικές διαφορές. Έτσι δεν θα τους βγει και η συνέχεια. Θα τους διαψεύσει ο ίδιος ο Κυριάκος!
Θανάσης Μαυρίδης
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.