Τα 11 μέτρα του Μνημονίου που αποδέχεται η Ελλάδα και τα 5 που απορρίπτει.

 

Η κυβέρνηση διεσώθη από το έκτακτο Eurogroup της Τετάρτης και τη χθεσινή Σύνοδο Κορυφής, όπως οι πραγματικές δυσκολίες έρχονται πλέον από την Τρίτη, μετά την οριστικοποίηση (πιθανόν) της συμφωνίας μεταξύ της Ελλάδος και των επίσημων πιστωτών της στο Eurogroup της Δευτέρας.

Από την Τρίτη, λοιπόν, η κυβέρνηση επανέρχεται στη σκληρή

πραγματικότητα της οικονομίας, καθώς θα πρέπει να περάσει σειρά νομοθετημάτων τα οποία και αποτελούν τα προαπαιτούμενα για την ολοκλήρωση του τρέχοντος προγράμματος, ώστε να ανοίξει ο δρόμος για την επόμενη φάση των σχέσεων της Ελλάδος με τους επίσημους πιστωτές. 

Είτε αυτό σημαίνει μια συμφωνία - γέφυρα είτε κάποιο άλλο πρόγραμμα, όπως αυτό ονομαστεί.

Όμως, μεγάλος «κάβος» για το οικονομικό επιτελείο είναι ότι τα λεφτά αυτής της δόσης είναι συνδεδεμένα με μια σειρά από μέτρα λιτότητας που περιγράφονται στο Μνημόνιο και αποτελούν «κόκκινη γραμμή» για την κυβέρνηση.

Αρχής γενομένης από την κάλυψη του δημοσιονομικού «κενού» των 2,4 δισ. ευρώ, με τα εξής «σκληρά» ανταλλάγματα: επώδυνες αλλαγές στο ασφαλιστικό (κατάργηση πρόωρων συνταξιοδοτήσεων), μειώσεις κύριων και επικουρικών συντάξεων, κατάργηση των μειωμένων συντελεστών ΦΠΑ αλλά και του συνόλου των φοροαπαλλαγών, καθώς και άλλα που ήδη έχει αποδεχτεί, κατά το γνωστό πλέον 70%-30%, σε αυτά που αποδέχεται και αυτά που απορρίπτει.

Ειδικότερα, σύμφωνα με πληροφορίες που διαρρέουν, η ελληνική κυβέρνηση εμφανίζεται διατεθειμένη να υιοθετήσει τα εξής προαπαιτούμενα:

- Αλλαγή στο πλαίσιο αδειοδότησης επιχειρήσεων
- Αλλαγή στο πλαίσιο αφερεγγυότητας
- Αλλαγή στον Κώδικα Πολιτικής Δικονομίας
- Βελτίωση του πλαισίου ανταγωνισμού
- Βελτίωση των διοικητικών υπηρεσιών του Δημοσίου
- Αλλαγή του πλαισίου για τη φοροδιαφυγή
- Αλλαγές στο ενιαίο μισθολόγιο
- Εισαγωγή του νέου Κώδικα Δεοντολογίας για τις τράπεζες
- Φορολογία επενδύσεων
- Τροποποίηση των συλλογικών επενδύσεων
- Τροποποίηση του νόμου του Προϋπολογισμού

Τα προαπαιτούμενα που δεν αποδέχεται η ελληνική κυβέρνηση, αλλά θα πρέπει να παρουσιάσει ισοδύναμα γι' αυτά:

- Μείωση μη μισθολογικών επιδομάτων
- Αλλαγή νομοθεσίας για τις ομαδικές απολύσεις
- Μεταρρύθμιση του συνταξιοδοτικού συστήματος
- Αλλαγή συντελεστών ΦΠΑ
- Αλλαγή πλαισίου για την συνδικαλιστική δράση

Η κυβέρνηση όχι μόνο πρέπει να προωθήσει τα 11 νομοθετήματα που αποδέχεται, αλλά να βρει και ισοδύναμα για τα πέντε που απορρίπτει, ώστε να μπορέσει να πάρει τα 1,9 δισ. ευρώ των κερδών που έχει αποκομίσει η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα (ΕΚΤ) από τα ελληνικά ομόλογα, αλλά και τα 5,3 δισ. ευρώ από την εκκρεμούσα δόση.

Γιατί η συγκεκριμένη «ένεση» ρευστότητας είναι πολύτιμη για το υπουργείο Οικονομικών μπροστά στις βραχυπρόθεσμες ανάγκες που πρέπει να καλύψει ο προϋπολογισμός, ιδιαίτερα δε μετά το «εμπάργκο» τoυ Eurogroup στο ελληνικό αίτημα για αύξηση των εκδόσεων των έντοκων γραμματίων κατά 8 δισ. ευρώ.

Μόνο οι δανειακές υποχρεώσεις για τον μήνα Μάρτιο φτάνουν τα 2,59 δισ. ευρώ, εκ των οποίων τα 1,416 δισ. ευρώ είναι δάνεια προς το ΔΝΤ.

Ο Απρίλιος είναι ο μήνας με τις μικρότερες χρηματοδοτικές ανάγκες, μόλις 620 εκατ. ευρώ, και ακολουθεί ο Μάιος με πληρωμές 1 δισ. ευρώ.

Η εξίσωση Βαρουφάκη γίνεται ακόμη πιο δύσκολη με την… απορρύθμιση στο μέτωπο των εσόδων, η οποία ξεκίνησε πριν από τις εκλογές και συνεχίστηκε και τον περασμένο μήνα, με αποτέλεσμα η «τρύπα» στις φορολογικές εισπράξεις να αγγίζει το 1 δισ. ευρώ.

Πηγή: bankingnews.gr