Μέσω ESM, ΟΔΔΗΧ και ελληνικών τραπεζών ανοίγει η υπόθεση "χρέος"

 

Από τον Γ. Αγγέλη

Τεχνικά κλιμάκια των ελληνικών τραπεζών δέχτηκαν την πρώτη προσέγγιση από τον ESM για την επεξεργασία

εναλλακτικών προτάσεων που θα αφορούν στο hegding του επιτοκιακού κινδύνου (με τον ESM). Οι προτάσεις αφορούν στο κομμάτι του χαρτοφυλακίου τους που περιέχει ομόλογα EFSF κυμαινόμενου επιτοκίου και τα οποία θα ανταλλαχθούν με άλλα ομόλογα σταθερού επιτοκίου.

Όπως είχε αποκαλύψει το "Κεφάλαιο" το προηγούμενο Σάββατο ("Το κρυφό χαρτί στην αναδιάρθρωση του χρέους"), η τεχνική που έχει επιλεγεί για την παράκαμψη των πολιτικών προβλημάτων που δημιουργεί η διευθέτηση του ελληνικού χρέους στον κ. Σόιμπλε και στις γερμανικές εκλογές είναι η υλοποίηση του πρώτου πακέτου παρέμβασης στο χρέος ως διαδικασία διαχείρισης κινδύνου από τον ESM και όχι ως παραχώρηση προς την Ελλάδα.

Η διευθέτηση αφορά στο κομμάτι των μέτρων άμεσης εφαρμογής της συμφωνίας της 24ης Μαΐου. Πράγματι, η σχετική διαδικασία, από ό,τι φαίνεται, άρχισε και αφορά ομόλογα EFSF της τάξης των 25-27 δισ. ευρώ που έχουν οι ελληνικές τράπεζες ως αποτέλεσμα της ανακεφαλαιοποίησής τους.

Το hedging αφορά στον "κίνδυνο" της αύξησης των επιτοκίων μεσομακροπρόθεσμα, καθώς τα ομόλογα αυτά έχουν επιτοκιακή βάση το Euribor, το οποίο αναμένεται να αυξηθεί τα επόμενα χρόνια. Η τεχνική διασφάλισης είναι μια συμφωνία ανταλλαγής των νέων με τα παλιά ομόλογα, η οποία θα "σταθεροποιεί" το επιτοκιακό κόστος στο 1% και κάτι. Οι εναλλακτικές για την τεχνική ανταλλαγή, που έχουν μελετηθεί μέχρι σήμερα, καλύπτουν ένα ευρύ φάσμα επιτοκιακών παράγωγων προϊόντων, που διασφαλίζει και τις δύο πλευρές, δηλαδή τόσο τον ESM όσο και τις τράπεζες.

Η συμφωνία

Να θυμίσουμε, στο σημείο αυτό, ότι το πακέτο των άμεσης εφαρμογής μέτρων περιλαμβάνει επίσης την επιμήκυνση της μέσης διάρκειας του δανείου του ESM από τα 28 στα 32,5 χρόνια. Και τη συνακόλουθη μεταφορά στα 4,5 επιπλέον έτη των ποσών εκείνων της εξυπηρέτησης του χρέους που θα υπερβαίνουν κάποιο πλαφόν στη διάρκεια αποπληρωμής, έτσι ώστε να διατηρείται χαμηλά σε σχέση με το ΑΕΠ το ύψος των ετήσιων πληρωμών για τόκους και κεφάλαιο.

Βέβαια, όπως είχε αποκαλύψει το "Κ", οι κινήσεις αυτές τελούν υπό την άμεση εποπτεία και ανοχή της Γερμανίας, καθώς το "βάφτισμα" αυτών των κινήσεων σε risk management από τον ESM απαλλάσσει τον κ. Σόιμπλε από την κατηγορία της διευκόλυνσης της Ελλάδας στο προεκλογικό παιχνίδι τον επόμενο χρόνο. Αυτό, όμως, αφορά μόνο στο κομμάτι του χρέους που έχει ήδη δοθεί από τον EFSF (δεύτερο Μνημόνιο) και το οποίο, όπως είναι γνωστό, δεν ξεπερνά τα 31 δισ. ευρώ προς το παρόν, από το σύνολο του χρέους, το οποίο είναι δεκαπλάσιο...

Το συνολικό προς ρύθμιση χρέος πέραν των δανείων του EFSF έχει να κάνει με τα ομόλογα που βρίσκονται στην αγορά περί τα 27-30 δισ. ευρώ, τα διακρατικά δάνεια περί τα 52 δισ. ευρώ και, βέβαια, τα ομόλογα ελληνικού Δημοσίου που έχουν οι κεντρικές τράπεζες (ξεπερνούν τα 15-17 δισ. ευρώ), συν το υπόλοιπο οφειλής προς το ΔΝΤ.

Με άλλα λόγια, η ρύθμιση του επιτοκιακού κόστους που συζητείται μεταξύ ελληνικών τραπεζών και ESM, με την "τεχνική" διαμεσολάβηση του ΟΔΔΗΧ στην Αθήνα, αποτελεί το πρώτο "μικρό" βήμα σε μια μεγάλη διαδρομή, η οποία, όπως τουλάχιστον έχει επιβεβαιωθεί αρμοδίως, θα είναι μακροχρόνια.

Σύμφωνα με το επιτελείο του κ. Ρέγκλινγκ, η οριστικοποίηση του πρώτου βήματος (του επιτοκιακού) θα μπορούσε να ολοκληρωθεί στα τέλη του πρώτου διμήνου του 2017 –δηλαδή πριν αρχίσει και επίσημα η προεκλογική καμπάνια στη Γερμανία– και ταυτόχρονα να διευκολύνει την ΕΚΤ όσον αφορά την απόφασή της για ένταξη της Ελλάδας στο QE τον Μάρτιο...

Προϋπόθεση, βέβαια, γι' αυτό είναι η επιτυχής ολοκλήρωση της δεύτερης αξιολόγησης, πράγμα εξαιρετικά δύσκολο, παρά τις περί του αντιθέτου κυβερνητικές προβλέψεις και πρωθυπουργικές συστάσεις.

Οι νέες διοικήσεις που θα "υπογράψουν"

Η σχετική συμφωνία, πέραν της δυσκολίας που έχει όσον αφορά στις τεχνικές "λύσεις" που θα υιοθετηθούν, δηλαδή το είδος των παράγωγων προϊόντων με τα οποία αυτή θα εξυπηρετηθεί, αντιμετωπίζει προς το παρόν και προβλήματα νομιμοποίησης των συνομιλητών. Και αυτό, γιατί μιας τέτοιας κλίμακας συμφωνία δεν μπορεί να υπογραφεί όσο υπάρχει εκκρεμότητα στις διοικήσεις των τραπεζών.

Άλλωστε, όπως αναφέρει αρμόδιο τραπεζικό στέλεχος που συμμετέχει στη σχετική συζήτηση, τα ανώτατα διοικητικά στελέχη που θα υπογράψουν είναι περισσότερο από βέβαιο ότι θα χρειαστεί όχι μόνο να γνωρίζουν σε βάθος τις συμφωνίες, αλλά, ενδεχομένως, "κάποια εξ αυτών να έχουν και άποψη επ' αυτού λόγω δικής τους εξειδίκευσης...".

Το ίδιο, όμως, ισχύει και για το ΤΧΣ, η διοίκηση του οποίου έχει, ως μέτοχος, άμεση εμπλοκή στο θέμα. Ιδιαίτερα στις τράπεζες όπου έχει τη μεγαλύτερη μετοχική παρουσία και στις οποίες υπάρχει αποθεματοποιημένη η μεγαλύτερη ποσότητα τέτοιων ομολόγων, όπως, για παράδειγμα, στην Τράπεζα Πειραιώς.

Βέβαια, μέχρι την οριστικοποίηση των διοικητικών σχημάτων των τραπεζών, οι τεχνικές διεργασίες συνεχίζονται, καθώς ο παρεμβατικός ρόλος του ΟΔΔΗΧ φαίνεται να κινείται τόσο προς τον ESM όσο και προς τις τράπεζες.

Είναι αξιοσημείωτο, πάντως, ότι η όλη διαδικασία τελεί υπό τη διακριτική παρακολούθηση τόσο της Bundesbank όσο και του ΔΝΤ... 

*Αναδημοσίευση από το "Κεφάλαιο" που κυκλοφορεί.

http://www.capital.gr/