Άρθρο του Στέφανου Σωτ. Γκίκα
Ακούγοντας τον πρώτο λόγο του Ντόναλντ Τράμπ αμέσως μετά την Ορκωμοσία του, εύκολα συμπεραίνει κανείς, ότι η αμερικανική πολιτική, εντός και εκτός ΗΠΑ, θα αλλάξει και μάλιστα σημαντικά.
Η στροφή στον “απομονωτισμό”, η εκ νέου υιοθέτηση δηλαδή του “Δόγματος Μονρόε”, είναι ένα πιθανό ενδεχόμενο που θα σημάνει μικρότερη παρέμβαση των ΗΠΑ στην Ευρωπαϊκή και Ασιατική ήπειρο. Να θυμίσουμε εδώ ότι το “Monroe Doctrine” ήταν μια κυρίαρχη αμερικανική πολιτική θεωρία, την οποία εισήγαγε ο Πρόεδρος James Monroe το 1823, σε μια προσπάθεια να εμποδίσει τις Ευρωπαϊκές αποικιακές δυνάμεις να παρεμβαίνουν στη Νότια και Βόρεια Αμερική. Η Αμερική θα θεωρούσε τέτοιες παρεμβάσεις ως μη φιλική στάση απέναντί της και θα επέφεραν κυρώσεις και συνέπειες. Παράλληλα η Αμερική, θα αναγνώριζε την πρωτοκαθεδρία των Ευρωπαίων στις Ευρωπαϊκές αποικίες στην Αφρική και δεν θα ανακατευόταν ούτε θα αναμιγνυόταν με τις εσωτερικές υποθέσεις των Ευρωπαϊκών κρατών. Οι επίμονες αναφορές του Τράμπ στα σύνορα των ΗΠΑ και το ιδιαίτερο ενδιαφέρον του για το τι συμβαίνει «εντός των τειχών» και λιγότερο διεθνώς, ερμηνεύεται ως στροφή στον «απομονωτισμό».
Πολύ πιθανός θα πρέπει να θεωρείται και ο εμπορικός “πόλεμος δασμών” με την ΕΕ, Κίνα, Ιαπωνία, κ.α., αφού ο Τραμπ δεν άφησε καμία αμφιβολία για την πολιτική “προστατευτισμού” που θα ακολουθήσει.
Ήδη, χωρίς καλά-καλά να προλάβει να στεγνώσει το μελάνι του Πρωτοκόλλου Ορκωμοσίας του, ο Τράμπ υπέγραψε το Προεδρικό Διάταγμα για την αποχώρηση των ΗΠΑ από την Trans-Pacific Partnership (Σύμπραξη της Περιοχής του Ειρηνικού (TPP)), την Συνθήκη δηλαδή Ελεύθερου Εμπορίου μεταξύ 12 χωρών του Ειρηνικού, η τελική μορφή της οποίας υπεγράφη μόλις στις 4 Φεβρουαρίου του 2016, μετά 7 χρόνια διαπραγματεύσεων από την κυβέρνηση Οbama. Η TPP που δημιουργήθηκε για να «φρενάρει» την εμπορική επέκταση της Κίνας στην ευρύτερη περιοχή του Ειρηνικού, περιελάμβανε συγκεκριμένα μέτρα μείωσης των δασμών μεταξύ των χωρών μελών και δημιουργίας ζώνης ελεύθερου εμπορίου.
Ο Τραμπ βέβαια ξεκαθάρισε ότι θα ενισχύσει υπάρχουσες συμμαχίες και θα δημιουργήσει και νέες, γεγονός που επίσης υποδηλώνει αλλαγές προτεραιοτήτων των ΗΠΑ στην Ευρώπη και στην Ασία. Αλλαγές αναμένονται και στις σχέσεις της υπερδύναμης με το ΝΑΤΟ, με πιθανό περιορισμό της αμερικανικής συμμετοχής και χρηματοδότησης, αλλά ίσως αναβάθμιση του ρόλου του Συμβουλίου ΝΑΤΟ Ρωσίας (NATO – Russia Council).
Στο εσωτερικό, η αμφισβήτηση από τον νέο Πρόεδρο του παραδοσιακού αμερικανικού πολιτικού συστήματος, σηματοδοτεί επίσης μεγάλες αλλαγές. Ο Τραμπ προανήγγειλε αύξηση των δημοσίων επενδύσεων, κατάργηση του Obama Care, αυστηρή αντιμετώπιση των παράνομων μεταναστών, πάγωμα των προσλήψεων, κ.α., ενώ η φράση του: “buy American hire American“, ήδη δημιουργεί παγκόσμιες “αναταράξεις”…
Σε ότι αφορά στην χώρα μας και την επιρροή που θα έχει η διακυβέρνηση Τράμπ στην πορεία των Εθνικών μας θεμάτων και Δικαίων, θεωρώ ότι πρέπει να είμαστε ιδιαίτερα προσεκτικοί. Στους συνεργάτες του Τραμπ, υπάρχουν ασφαλώς και Έλληνες τη καταγωγή, αλλά και θερμοί υποστηρικτές της Τουρκίας με διακριτή παρουσία στα Τουρκικά lobby της Ουάσιγκτον.
Το επόμενο διάστημα ίσως ξεκαθαρίσουν κάποια ζητήματα – π.χ. η πολιτική Τράμπ στην Μέση Ανατολή, οι σχέσεις με την Ρωσία, η αντιμετώπιση του Κουρδικού ζητήματος, οι σχέσεις με Ισραήλ και φυσικά η αντιμετώπιση των τουρκικών επιδιώξεων και του «φαινομένου» Ερντογάν – και ίσως βγουν τα πρώτα συμπεράσματα.
Όμως καλό είναι να λαμβάνουμε υπόψη την πάντα επίκαιρη θέση του Λόρδου Πάλμερστον, που από το 1848 προειδοποιούσε, ότι στις διεθνείς σχέσεις δεν υπάρχουν μόνιμοι φίλοι ούτε μόνιμοι εχθροί αλλά μόνιμα συμφέροντα….
Αυτό που θα έχει εξαιρετικό ενδιαφέρον, είναι να δούμε το κατά πόσον τα «μόνιμα συμφέροντα» των ΗΠΑ – όπως βέβαια τα αντιλαμβάνεται η νέα διακυβέρνηση Τράμπ – θα είναι ομόρροπα με τα δικά μας…
Ας είμαστε επιφυλακτικοί….
- τ. Βουλευτής (ΝΔ), πρ. Εκπρόσωπος Τύπου ΥΠΕΘΑ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.